|
Ergens aan de ruige steile kust van Puntagorda is er een geitenpad steil naar beneden. El Palito staat niet op
mijn vrij recente freytag&berndt kaart (1:30.000) en ook niet in de door mij geraadpleegde reisgidsen. Het
steile pad langsheen de klif ligt iets ten zuiden van het haventje Punta Gorda (dikke punt). Toen ik de daling
inzette zag ik dat het pad 1 km. lang was op 500 m. loodrecht naar beneden. Na een stuk dalen was er een
poortje dat zorgvuldig geopend en gesloten moest worden zodat geen geitjes konden ontsnappen. De geiten
hielden me gezelschap tot aan de eerste grot. Het was alsof ze me uitnodigden om een kijkje te nemen bij
hen thuis in de hoop dat ik wat lekker vers groen bij me had. Een geitje begon zelfs aan mijn broek en veters
te knabbelen.
***
***
***
***
***
***
***
***
***
Ik zette de daling verder zonder geitjes die het voor bekeken hielden en in de koelte van de grot bleven.
Toen ik voorbij een tweede grot kwam zag ik op mijn zak-hoogtemeter dat ik al 300 meter gedaald was.
"Ik kreeg het op mijne H...h...asem!" (Antwerps dialect en niet medische term voor 'Tot hier en niet verder'.
Vergeet niet je moet nog terug omhoog!)
Vanuit deze grot was er een prachtig uitzicht over de ruige westkust van het eiland. Gelukkig had ik mijn
rugzakje met koffie en koekjes bij me. Ik voelde me een koning te rijk. Een echte Mencey (Guanchen-koning).
***
***
***
***
Tijdens de klim terug naar boven, wederom met de geiten, bleven ze telkens staan wachten en keken
verontwaardigd waarom ik achterbleef. Alsof ze de oude bok uitlachten met z'n talloze rustpauzen ;-)
***
***
Foto onder: Voor de veiligheid!
|
wat een prachtige tocht, met heerlijke zon, en die geitjes erbij, het feest was compleet, en die steen... ik verdenk jou ervan dat die in je auto ligt,