|
***
Het eiland heeft maar één ziekenhuis en is gelegen in Breña Alta net boven de landingsbaan van de oude
luchthaven van Buenavista. Het juiste jaartal ben ik vergeten maar wij hebben het nog weten bouwen zo'n
15 a 20 jaar geleden. Telkens ik met de auto voorbij reed dacht ik,: "Wat goed dat men het nu al bouwt want
misschien zal ik het 'later' nodig hebben, men weet nooit!". Maar nu, na al die jaren is het hospitaal reeds een
beetje verouderd. Op de foto's oogt het nog erg mooi, maar als men er rondwandelt zie je dat het hier en
daar uitgeleefd raakt. Ook zijn er te weinig bedden en te lange wachttijden. In feite had het beter geweest
een nieuw ziekehuis te bouwen in de plaats van het onnodige luchthavengebouw en de zinloze haven in
Tazacorte. Momenteel heet het ziekenhuis voor mij " El Hospital de La Esperanza". Het Spaanse woord
'esperar' heeft twee betekenissen; wachten en hopen.
Om een longpunctie te ondergaan het eerste uur vrijdagmorgen werd ik gehospitaliseerd de donderdagavond.
Na opvolging de vrijdagmiddag om te kijken of ik er geen klaplong aan overhield kon ik de zaterdagmorgen
terug naar huis, maar ik mocht zelf geen auto rijden.
***
Waarom een longpunctie? De bronscopie van verleden week was mislukt en dan is een longpunctie de
aangewezen methode om te onderzoeken welk type longkanker ik heb. De punctie en verdoving werd gedaan
door een radioloog met behulp van een CT-scan. De goede man praatte steeds met mij om me gerust te
stellen. De patholoog himself heeft dan een spuit in het buisje gestoken om een monster uit te zuigen. Het
was van de eerste keer raak, ttz er moesten geen verdere puncties plaatsvinden. Gejuig door de vijf man die
rond mij stonden. Het leek wel een Spaanse voetbalmatch ;-). Nu moet ik een week wachten op de uitslag.
Wachten en hopen. De ontkenningsphase dat ik longkanker heb, ben ik reeds voorbij. Maar gevoelens van
machteloosheid, verdriet, valse hoop, boosheid en zelfs ongeloof spelen me parten. Bloggen blijkt bij kanker
een therapeutische waarde te hebben, dus af en toe zal ik hier een traantje laten. Voor de rest blijft het leven
nog een tijdje gewoon verder gaan en ik hoop dat ik nog af en toe kan gaan varen. Op facebook, het domein
van de "Vind ik leuks", waar velen hun schoonmoeder willen verkopen aan een 'leuk' prijsje zal ik alleen maar
foto's plaatsen met verwijzing naar mijn blog.
***
De cafetaria van het ziekenhuis met super gezonde voeding  
***
***
***
***
***
***
In de verte: Monumento Natural del Risco de La Concepción. Vanaf daar heeft men een prachtig zicht op de
hoofdstad Santa Cruz de La Palma.
***
***
***
***
Hoera, zaterdagmorgen! Ik mag naar huis.
***
***
Het leven kan soms bitter en zoet zijn.
Mijn lieve 'Wanenonlie' is me komen halen en ze had natuurlijk een thermos lekkere koffie bij :)
***
Nog even een panootje gemaakt vanaf de Mirador de La Cumbre.
|
