Vive La France

Durven we dat aan om na Duitsland ook Frankrijk als vakantieland te kiezen. Dat is toch wel erg ver. Oud en Nieuw  1977/78 overleggen we, opnieuw met Dick en Anda, wat we dit jaar zullen ondernemen! Het wordt Auvergne. In de Vrij Uit gids vinden we vakantiehuisjes in Pont d’Allier , mèt zwembad èn de Allier die er vlak langs stroomt. De reis van xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />1000 km. moet te doen zijn in één dag en anders moet er maar gerust worden. ’s Middags om 5 uur vertrekken we, dan kunnen we er de volgende ochtend zijn! Wim heeft overdag flink geslapen toch….!.De ontdekkingstocht gaat via Apeldoorn, Antwerpen (omleiding), Brussel ( omleiding) naar Parijs, waar we pas ’s morgens om half 5 pas richting zuiden gaan. Daarna beginnen de files en krijgen we bij een tolweg de beroemde groene route uitgereikt. We wisten niet dat Frankrijk zo groot was…. We nemen de groene route en pas wanneer Dick van vermoeidheid of wat anders in een soort slip raakt nemen we een flinke rustpauze.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Om een lang verhaal kort te maken: we zijn precies om 5 uur ’s middags op onze favoriete bestemming, na 24 uur. Zoals meestal hebben de jongens zich onderweg perfect gedragen. We komen aan in een omgeving die overal geel gekleurd is door de brem.

Het weer is nog niet geweldig en ’s morgens wordt snel een krantje gekocht om ons schoolfrans wat te oefenen, maar Anda vooral om te lezen dat het weer “ beau et chaud” zal worden.

Gerhard zal na de vakantie voor het eerst naar de M.A.V.O. gaan en Dick leert hem alvast:

Un deux trois, voici mon frère Francois

Quatre cinq six , voilà ma soeur Alice.   

Gerhard is niet onder de indruk. Zo gauw hij later Frans kan laten vallen als schoolvak, doet hij dat!

De toppers hier zijn, behalve het zwembad o.a. onze dagelijkse bezoeken aan het bakkertje, waar we ons Frans oefenen en baquettes en beignets halen en het restaurantje waar je een dag van te voren af moest spreken. Anders hebben ze geen vlees en groenten genoeg. Oma bakt de patatten in de open keuken, moe doet de rest en de dochter bedient ons.

De rivier wordt hier al zwemmend overgestoken. Je kunt je heerlijk laten meedrijven met de stroom. Er wordt natuurlijk ook fanatiek petangue gespeeld, wat Wim bijzonder fascineert. De Fransen hebben dat al gauw door en roepen:” Allez Hollandais….. “en Wim doet dat maar al te graag. Ook Dick is later van de partij! Het is voor ons een geweldige kennismaking met het Franse platteland met le Puy als stad in de buurt. Daar beklimmen we een heel groot Christusbeeld met prachtig uitzicht over de stad.