Ondertussen zit Gerhard midden in z’n Mavo tijd. Hij vindt het helemaal niks. Zo gemakkelijk als hij thuis is, zo vervelend is hij op school. Het interesseert hem van geen kant. Een talenknobbel heeft hij niet. Frans heeft hij al gelijk in de 2^e klas laten vallen en Engels vindt hij al net zo verschrikkelijk. Steeds op het allerlaatste moment moet ik hem overhoren, maar dan is het toch al te laat. Dan kan hij het toch zo gauw niet onthouden. Hij houdt gelukkig wel van lezen. En geschiedenis, met name de 2^e wereldoorlog boeit hem bijzonder. Hij kon altijd goed rekenen. Ik had gedacht dat hij wiskunde wel leuk zou vinden. Mooi niet! Hij heeft de pest aan bijna alle leraren. De ouderavonden zijn een crime. Zoals hij beschreven wordt ken ik hem niet. Met hangen en wurgen rolt hij van de ene klas in de andere. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

In de 3^e klas kan hij een typediploma halen.”Doe dat nou maar adviseer ik hem . Je weet nooit hoe het nog van pas komt!” Vooruit hij doet het, maar spijbelt bij het leven. Wim is ook met z’n typediploma bezig en bloedjeserieus. Hij oefent flink.

Telkens wordt er gebeld waar Gerhard blijft. Die had weer eens geen zin. “Die rotlui…. saai…school duurt al lang genoeg…” Ik heb er voor hem een hard hoofd in, maar wat denk je? Hij slaagt!......... en Wim zakt.

Gerhard houdt wel van een patatje op z’n tijd en dan kijkt hij gelijk even of er nog vrije spelen op de gokautomaten achtergebleven zijn. Er is een cafetaria aan de Twekkelerweg. Hij is daar kind aan huis blijkt later. Wanneer we verhuizen mag hij daar nl gratis eten als afscheid.

Dus zoekt hij een baantje. Hij vindt dat als ramenwasser voor een bedrijf dat in de vakantie de scholen bij langs gaat. Hij krijgt er les in!! En moet laten zien hoe het moet….. Hij wordt aangenomen. Werken wil hij dus wel! Dat geeft de burger moed!