Een zang samenkomst in Doorn.
Volgens mij is het Gerke die daar achteraan in het midden zit met dat witte bloesje en blonde haren.

Bij ons thuis op “De Boomgaard”gingen we zondags naar verschillende kerken of geloofsgroepen. Zelf  waren we Ned. Hervormd en bezochten we trouw deze kerk. Vanaf een jaar of 10 gingen wij ook regelmatig mee, maar ik was vaak meer aan het rondkijken in die mooie oude kerk dan dat de preken van ds Jansen mij boeiden. De bank  aan het Lindese end was ook smal en hard. Ds Langstraat had meer charisma en daar kon ik wel goed naar luisteren., meer Hour of Pour sfeer.
Ons meisje voor dag en nacht Riek Antink was gereformeerd en bezocht de Geref. kerk. Dat was wat strenger in de leer. Zij gingen bv nooit naar het Lindese feest. Zóóó jammer!
Opoe en opa Bijenhof hoorden weer bij een andere geloofsgroep. Ze wilden geen naam hebben, maar noemden zich Christenen. Van huis uit wel N.H., maar het heeft hen altijd gestoord dat je plek in de kerk in die tijd afhing van wat je betaalde. In de 30er jaren was er een evangelisatiegroep actief waarbij de voorgangers twee aan twee rondtrokken net als de apostelen vroeger. Oorspronkelijk kwamen ze uit Zuid Afrika. Jurgens was één van hen en hoewel mama en tante Hermien met hun mannen naar de Hervormde kerk gingen bleven ze groot respect voor deze voorganger houden. Ze waren ook voor de volwassen doop. Opa Bijenhof vertrouwde mij eens toe:”Coba wil d’r noe niks meer aover zeggen, maor zi’j en Rika bunt vrogger ok volwassen edeupt”.
Vanuit Linde fietste opa op zondag altijd naar de “dienst” bij Oonk. Ze hadden een eigen liedboekje met opwekkingsliederen en om de beurt verzorgden ze een lezing en uitleg van zo'n bijbelgedeelte. Toen opoe overleden was ging hij na die dienst  naar tante Hermien of later ook naar tante Riek toen die in Vorden kwam wonen.
Dan kwam bij de verjaardagen ook opa Eggink die meer een vrijdenker was. Een allegaartje was het bij ons, maar iedereen liet elkaar in zijn waarde.
Wat verderop bij ons in de buurt woonden ook Rooms- Katholieken. Daar werd met respect over gesproken, maar ik denk niet dat we met een roomse jongen thuis konden komen. Zover ging de tolerantie niet. Op Goede Vrijdag kon je een verschil in opvatting merken. De roomsen werkten gewoon terwijl de protestanten zondag hielden.
Toen er opnieuw tentzending naar Vorden kwam werden we gestimuleerd om daar eens heen te gaan. De nadruk werd erg gelegd op de noodzaak om een “Kind van God” te worden. Onze eigen ds Langstraat preekte daar zelfs.
Er werden door hen ook jeugdkampen georganiseerd en samen met Gerke en Gerrie zijn we een paar keer een week op zo’n kamp geweest in Doorn, geleid door o.a. ds Kits en Nol Esmeyer. De leus was: Jong Nederland voor Christus! We hebben het er erg naar onze zin gehad. Voor Gerke helemaal...... Ze heeft daar haar Wim ontmoet waar ze nu ook al 43 jaar lief en leed mee deelt.
Verder had je ook geen vakantie, behalve het dagje uit met pa en mama wanneer de rogge van het land, de haver los en de knollen in de grond zaten! Dat was meestal rond 10 augustus. Dat was even een moment van ontspanning voor de meeste boeren. Dan was ook de bekende Hengelse Peerdemarkt.