Ja... zo'n koe. Een mooi exemplaar van het MRIJ (Maas, Rijn en IJssel) vee. Volgens Johan geven ze iets minder melk dan de Friezen, maar wel vettere melk.

Gister hoorde ik van familie van Tonny over een  dom ongeluk, veroorzaakt uit gewoon wat overmoedigheid. Iemand dook vlak voor zijn huis in het ondiepe water bij de aanlegsteiger. Hij woonde er zelf. Hij raakte verlamd, zit in een rolstoel en is verhuisd naar een volledig aangepaste woning.
Iedereen doet wel eens iets zonder er bij na te denken... gewoon. Ik kan zo een paar domme dingen alleen al van mezelf opnoemen die alleen al hier op de Boomgaard zijn gebeurd.
Ooit klom ik eens op de bovenste balken in de schuur. Er lag een hoopje hooi beneden en ik sprong zonder goed na te denken naar beneden. Het hoopje was niet zo groot. Ik jankend naar binnen...Ik heb dagen kreupel gelopen. Naar een dokter....nee dat deed je niet wanneer alles nog bewoog.
Een jaar later ging ik met een boek naar mijn favoriete boom in de boomgaard.Wanneer ik thuis zomaar ging zitten lezen... "Heb je niks anders te doen", was het dan. Daar lag een koe bedaard te herkauwen. Ik dacht: waarom zitten mensen alleen maar op een paard en ... ik zat al op die -zo leek het- rustige koe. Dat duurde geen seconde en die koe kwam in de benen. Beetje dom natuurlijk, maar ja.... ! Ik duik er achterover af. Ik heb een week krom gelopen met een zere rug en nek. Nee.. geen dokter....alles bewoog toch nog?!
Toen ik veertig jaar was kwam ik bij de huisarts terecht vanwege problemen met nek en arm. Er werden foto's gemaakt. Ik naar hem toe voor de uitslag. "Wat heb je gedaan... ben je met 80 km per uur tegen een muur gereden", was het eerste wat hij vroeg. Nee..... hoe dat zo"? "Nou.... zei de huisarts,"omdat de foto's nogal wat beschadigingen laten zien, maar het kan ook wel van lang geleden zijn". Tja, toen dacht ik even aan dat te kleine hoopje hooi èn die koe!