De Vordense Dorpsstraat in 1938. In de verte Bervo die met zijn motor een fiets en naaimachine wegbrengt.
Het was niet altijd duidelijk of iemand verkeerde bedoelingen had. Soms moest je op je gevoel afgaan, zo vertelde Henk Groot Enzerink in het boek Karel Overijssel. Op een keer kwamen er twee onbekende mannen om fietsbanden bij Bervo in de werkplaats. Die zei stug dat hij die alleen op bonnen kon leveren en wat hij had was voor zijn eigen klanten. Daarop vond het tweetal dat hij maar eens een toontje lager moest gaan zingen want ze waren van de ondergrondse en dan zouden ze met de knokploeg wel eens alle voorradige banden kunnen meenemen .. Hierop liep vader Bervo dreigend op het tweetal toe:Denk niet dat ik voor iets of iemand bang ben, niet voor jullie en ook niet voor de knokploeg of die nu van de Duitsers is of van de ondergrondse. Ze dropen af maar kwamen verscheidene keren terug om Henk te spreken. Henk is er niet en ik weet ook niet waar hij zit, zei vader steeds, maar een dag erop kreeg ik ze aan de telefoon en maakte toch een afspraak met ze, ondanks dat Bervo me voor ze gewaarschuwd had. Toen ze kwamen was ik toch maar even naar mijn zus en zwager Schouten gegaan, die het even niet zo gemakkelijk hadden want die dag werd hun zoon Bert geboren. Om half 11 belde moeder op:Ze bunt r, maor ik bun t met vader ens, ik vertrouwe ze niet. Weas toch veurzichtig! Ik waagde het er op om naar huis te gaan. Bij de deur van de werkplaats stond vader me op te wachten en zei ook :Henk, ik vertrouwe dee luu niet, ze bunt van de verkeerde kante. En noe nog iets. Ik heb onze beide revolvers gelaajen. As ze oew iets doet wat mien niet ansteet, scheet ik ze allebeide dood en stoppe wie-j ze in de beerputte. Ie wet dak doe wak zegge. Zo steet et dr veur en niet anders! Ik stapte vanuit de winkel de kamer in en zag in één oogopslag dat vader gelijk had. Opnieuw verzekerden ze ons dat ze van de ondergrondse waren. Ze begonnen over een zekere Johnny de Droog en of ik wist of die wel echt van de ondergrondse zou zijn. Iemand had hun gezegd dat Henk van Vorden wel zou weten hoe het zat. Ik stond met de rug naar de winkeldeur, keek ze strak aan en mijn rechterhand hield ik in mijn broekzak. Ik deed of ik een revolver in de hand had. Ze noemden verschillende namen die hem zouden hebben genoemd. Ik zei:Ik ken er geen één van en doe me een plezier Doe de hele ondergrondse een genoegen en schiet die Johnny de Droog dan hartstikke dood, want dat heeft hij verdiend. Verder heb ik heen tijd meer, dus doe wat ik je gezegd heb. Ik liep langzaam achteruit, keek hen brutaal in de ogen, hield de rechterhand nog steeds in de broekzak. Ze liepen vlak voor me heen naar de winkeldeur naar buiten en bedankten me nog voor de goede raad Ik staarde ze na en besefte dat ik door het oog van de naald gekropen was.
Reacties op bericht (1)
28-01-2014
Interesse in foto's
Beste Hetty, toevallig kom ik op uw weblog terecht en lees vol interesse de verhalen die u geschreven hebt, omdat het over Vorden gaat. Met name de foto's erbij vind ik interessant en nu komt mijn vraag: Als voorzitter van de fotocommissie van de Oudheidkundige vereniging "Oud Vorden"zijn we voortdurend op zoek naar foto's van vroeger (en later tot aan heden toe). Kunt u mij zeggen van wie de verschillende foto's zijn en waar ik die evt. kan bereiken? We zouden ze graag opnemen in ons digitale beeldarchief in onze site www.oudvorden.nl. Blijkbaar zijn de foto's al digitaal, dus dat zou het erg makkelijk maken, anders kunnen we ze zelf ook inscannen. Hopelijk kunt u me van informatie voorzien. Alvast bedankt! Vr. groet Rinus Ilbrink Strodijk 1 Vorden tel. 0575-552666
