Ik ben YESSIE
Ik ben een vrouw en woon in TURNHOUT (BELGIE) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/01/1956 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen-wandelen-sudoku-lezen-eten.
Ik heb een vriend, Guido; hij is 51 jaar en woont in Brecht. We hebben een lat relatie. Ik was een keertje aan het fietsen langs het kanaal, en daar heb ik hem leren kennen Het klikte onmiddellijk, en het gaat goed met ons
Tekstgrootte aanpassen? Klik op + of -
BLOG ZOOM
tijdens wandelingen wordt er druk gefotografeerd
Met de GOLDWING van Medard
Met mijn vriend Guido op een wandeling
een vreemde poes die met mijn koersschoenen komt "vrijen"
natuurfoto's
GUIDO IN BENIDORM
GUIDO IN DINTELOORD (HOLLAND)
MINOU LIKT MIJN IJSJE HELEMAAL OP
dit is TEX, de border collie van onze vriend Medard
Is daar toch één assertieve hostess, echt niet op haar mondje gevallen aan t werk,
bezig met het herboeken van een lange wachtende rij passagiers.
Plotseling duwt en wringt een boze passagier zich zijn weg naar haar desk.
Boos kletst hij zijn ticket op de desk en zegt:
ik MOET op deze vlucht zitten en het MOET eerste klasse zijn!!!
De hostess antwoordt:
Sorry mijnheer, ik zal u met veel plezier helpen, maar eerst moet ik de mensen die voor u waren verder helpen, dus , als u achteraan wil aanschuiven dan zal ik u straks met veel plezier helpen.
De passagier was niet onder de indruk.
Hij vroeg zéér luid, zodat de anderen in de rij achter hem, hem konden horen:
HEBT U ER ENIG IDEE VAN WIE IK BEN!!!
Zonder aarzelen nam de hostess glimlachend haar intercom microfoon :
Mag ik even uw aandacht alstublieft weergalmde haar stem door de volledige vertrekhall, we hebben hier een passagier aan Gate 14, DIE NIET WEET WIE HIJ IS.ALS IEMAND HEM KAN HELPEN OM ZIJN IDENTITEIT TERUG TE VINDEN, GELIEVE NAAR GATE 14 TE KOMEN!!
Terwijl de mensen in de rij achter hem hysterisch begonnen te lachen, liep de man hoogrood op, staarde naar de hostess en riep luidkeels:
FUCK YOU!!
Zonder te verpinken lachte de hostess en zei:
Het spijt me, meneer, maar daar moet je OOK voor aan-schuiven ."
Een vrouwelijke professor aan de universiteit herinnert de studenten aan het feit dat ze de volgende dag tijdens het grote eindexamen geen enkel excuus van afwezigheid zal dulden. Enige uitzondering daarop is een zware verwonding, zeer ernstige ziekte of het plotse overlijden van een naast familielid. Op de eerste rij van het auditorium reageert Tom, de playboy onder de studenten: 'En in geval van oververmoeidheid, mevrouw? Van bijvoorbeeld een uitputtende sexnacht?' Hilariteit alom. Wanneer de stilte eindelijk is weergekeerd, glimlacht de vrouwelijke professor eventjes naar de student, schudt lichtjes het hoofd en zegt hem: 'Dan mag je met je andere hand schrijven!!'
Een niet al te snuggere man komt bij de dokter . "Als ik de uitslag weet, zal ik u wel even bellen" zegt de dokter. "Wat is uw telefoonnummer?" "Dat staat in het telefoonboek" antwoordt de man. "Prima" zegt de dokter " Mag ik uw naam dan even noteren?" "Mijn naam staat voor het nummer".....
Een aantal mensen is bij een zandafgraving aan het werk als er een ingenieur aangerend komt. "Waarschuw de opzichter, hij moet er onmiddellijk voor zorgen dat de boel hier beter gestut wordt, anders stort alles in". "Dat weet hij al lang "antwoordt één van de werknemers, "Wij zijn net bezig hem uit te graven"...
Piet bezoekt met zijn moeder een kinderboerderij. Om de kinderen te laten zien hoe een koe wordt gemolken, houdt een boer een demonstratie. Als op een gegeven moment de emmer vol is, en de boer weg wil gaan zegt Piet:" Meneer, giet die melk eens terug in de koe, en begin dan nog eens opnieuw."
"He, hallo Jaap, hoe is het met jou? Ik had je bijna niet herkend, je bent wel erg veranderd". "Maar ik heet helemaal niet Jaap". "Wat zeg je nou, heb je ook nog een andere naam aangenomen?"....
Sedert een paar dagen weigert mijn fototoestel ook maar iets te doen. Ik er deze morgen mee naar de fotograaf. Ik legde uit wat het toestel nog WEL deed: als je op de knop drukt om het toestel op te zetten, dat doet het tuuut tuuuut tuuuuut, en zo twee maal, de derde keer verschijnt er op het schermpje schakel apparaat uit en terug in.
Maar iedere keer als je het dan terug inschakelt, verschijnt er diezelfde mededeling en verder doet het toestel NIKS meer. De fotograaf probeert het toestel, kwestie van te zien of ik wel gelijk heb, maar het toestel doet nog steeds niks. Maar we kunnen niet verder onderhandelen, want ik moet eerst te weten komen of er nog garantie op het toestel zit. Ik terug naar huis, garantiebewijs zoeken, en neen, garantie juist verlopen, natuuuuuurlijk. Terug naar de winkel met het slechte nieuws. De fotograaf wil toch eens proberen om het te laten repareren, kosten: minstens 1/3 van wat het toestel heeft gekost, maar waarschijnlijk zelfs meer, nl. de helft van de aankoopprijs. Dan maar een ander toestelletje uitgezocht, die reparatiekosten zijn me te duur. De verkoper laat enkele toestellen zien, als mijn oog valt op een mooi, zwart exemplaar. Die wil ik, dat is em!!!
Als de man mij de mogelijkheden uitlegt, ben ik helemaal tevreden met mijn keuze. En weet je ook waarom?Wel, op dit toestelletje zit een BEAUTY knop, en weet je wat die doet??? Die doet oneffenheden in het gezicht van personen (pigmentvlekken, zelfs RIMPELS) verdwijnen of heel sterk verminderen. Dus lieve bloggertjes, als iemand van jullie mij binnenkort vraagt om mij in levende lijve te zien, dan zeg ik neen want vanaf nu ga ik fotos maken die een beetje liegen, ik ga er namelijk tien jaar jonger uitzien dan ik in werkelijkheid ben (zonder rimpeltjes ) Nu de grap van de hele zaak, ik kom thuis met mijn nieuw toestelletje, probeer toch even het oude nog eens en LAP . Dat werkt gelijk een fluitje van een cent, nu zit ik dus met twee fototoestellen, maar ja, mijn oude toestel heeft geen beauty toets!!!!!!
Zodoende .gebruik ik nu mijn nieuwe toestel en houd mijn oude als reserve, maar als ik het oude dan ooit terug moet gebruiken, houden jullie er dan rekening mee dat ik dan opeens weer tien jaar ouder wordt jaja
Of zal ik deze "beauty -knop" maar uitgeschakeld laten, dat lijkt me beter !!!!
Rond acht uur was hier al beweging bij ons thuis, we hadden een fietstocht op het oog naar onze vriend Medard in Limburg, Neerpelt.
Dat is 103 km heen en terug, dus s morgens werd er een goei hapje gegeten, zonder benzine draait de motor niet!!
Medard is een verwoede fietser, dus voor de middag moesten we er niet zijn want dan was hij nog met de fietsclub weg. Dus onderweg werd natuurlijk dan nog gestopt om een tasje koffie te gaan drinken op een gezellig terrasje. Daarna volle gas naar NEERPELT.
We hadden Medard al enige tijd niet meer gezien, dus het weerzien nu was heel plezant, maar ook een beetje droevig. Als we daar aan komen, werden we normaal verwelkomd door twee honden:Tex ( een border collie, en Chica (een jack russell). We hadden ook gehoord dat Medard er een derde hond bij had nu , en waren dus heel benieuwd hoe die op ons zou reageren. Toen we daar waren aan de poort, zagen we twee honden, Tex en het nieuwe hondje BO.
Maar geen Chica te bespeuren. We dachten dat hij wel ergens zou rondlopen in de grote tuin, maar later hoorden we het slechte nieuws: Chica was verloren, weg gelopen waarschijnlijk, de wijde wereld in. Goed dat ik dit bericht niet gisteren op mijn blog heb gezet, want gisteren tegen de middag kwam het goede nieuws van Medard dat Chica terug was, doordat zij een chip in haar oor had, hadden de mensen die haar gevonden hadden, gaan informeren van wie dit hondje was en zo kwam Chica terug thuis bij haar ventje Tex en bij het baasje Medard.
Toen ik het hoorde , moest ik toch even een traantje weg pinken, zo blij was ik en Medard natuurlijk ook.
Enkele fotos, met het foto-apparaat van Medard genomen, want mijn machientje is momenteel stuk.
Het nieuwe hondje Bo (we hadden een varkensoor mee genomen, zie hem hier maar knabbelen). De ezel DANNY en het paardje JACKO Tex ,de border-collie en ik, allebei verdrietig om Chica
Medard, Guido en TEX
Eind goed, al goed, Chica is terug , gezond en wel. Veel dank aan de mensen die hem terug brachten!! Hier staat Chica nog bij op de foto, is wel twee jaar geleden.
Wandelen in Lommel en Mol, Kempisch duin-en bosland
Donderdag 7 mei, het zonneke komt s morgens piepen en dan zijn we niet meer te houden, dan moeten we de natuur in.
Eerst vlug een wandeling uitzoeken en dan vertrekken.
Met de tandem naar de blauwe kei in Lommel, nog één stuk van een langere weg verder en dan zien we een groot meer, daar moeten we zijn . Je kan deze wandeling ook starten aan het ecocentrum De Goren (aan de parking van de camping van het Zilvermeer).
De bewegwijzering is met oranje pijlen , goed aangeduid en 8,4 km lang. De wandeling gaat steeds langs het meer , maar wel door de bossen, dus twee vliegen in één klap. Je komt ook langs Sunparks. Honden zijn er niet toegelaten, het is in natuurgebied.
Wij hebben er ook nog, aan het ecocentrum, een kleine wandeling bij aan gebreid van 4,4 km, dit gebied is heel drassig maar heel mooi, de "groene wandeling "(laarzen aanbevolen).
Echt de moeite , deze twee wandelingen. Mensen uit de omgeving, echt doen!!!
Enkele foto's:
Landschap met veel brem langs het meer Mooie rups Wat moet je hieruit verstaan(wel wat dubbelzinnig hé)? De wandeling door het moerassig gedeelte Kunsten op de balk!!!
Rond sluitingstijd staat een agent bij een café te wachten , om te zien of hij nog wat mensen kan betrappen die met een slok of twee teveel op achter het stuur willen kruipen.
Op een gegeven moment strompelt er een vent zo blauw als een balletje en stom lazarus de kroeg uit, struikelt over de drempel, schopt de kat, hangt enige tijd aan een paal, zwalkt dan rond over de parkeerplaats, probeert zijn sleutel op 5 verschillende auto's uit in alle gaatjes vooraleer hij zijn eigen auto gevonden heeft en is nog zeker 10 minuten bezig om zijn sleutel in het deurslot te krijgen .
Alle overige bezopen bezoekers zijn intussen al lang en breed zwalkend vertrokken, maar de agent heeft enkel oog voor deze ene dronkelap.
Eindelijk lukt het hem om in de auto te komen .
Als hij uiteindelijk al startend, hortend en stotend met de auto wil wegrijden, laat de agent de bestuurder stoppen om een blaastest te ondergaan.
Zelfs na meerdere pogingen en andere batterijen geeft het apparaat nog steeds 0,0 promille aan.
De agent vraagt stom verbaasd aan de man hoe dat in 's- hemelsnaam mogelijk is, waarop de man antwoordt:
Naar alle waarschijnlijkheid leefden de eerste mensen in Afrika. Omwille van de hoge temperatuur en het felle zonlicht in dat werelddeel was de huidskleur zwart. Zo kon de huid niet verbranden.
Over een tijdspanne van tienduizenden jaren verspreidden de mensen zich over de hele wereld. Wie in Afrika bleef, behield die zwarte huidskleur. In minder zonnige en koele gebieden paste de huid zich evenwel aan het klimaat aan.
De huid nam een alsmaar blekere teint aan. De bescherming die de zwarte huid bood, was daar niet meer nodig. De minder felle zonnestralen deden de huid minder kleurstoffen aanmaken. De bruine kleurstof melanine dient immers om de huid tegen de zonnestralen te beschermen. Vandaar dat de huid in de zomer bruiner kleurt dan in de winter.
Roodharigen produceren minder melanine dan zwartharigen; hoe minder melanine in de huid, hoe roder de lichaamshuid als je in de zomer buiten bent.
Wanneer hondenbezitters met hun huisdier ravotten, komt er een hormoon in hun lichaam vrij dat wordt geassocieerd met de verzorging van kinderen en het sluitenvan vriendschap. Vooral oogcontact zou de aanmaak van het hormoon bevorderen.
De hondenbezitters die veel oogcontact maakten met hun viervoeters produceerden tijdens de speelsessie 20 % meer oxytocine dan normaal. En zelfs de proefpersonen die hun hond maar af en toe aankeken, hadden na afloop een iets hogere waarde van het hormoon in hun lichaam.
Volgens de wetenschappers verklaart de aanmaak van oxytocine waarom mensen na een speelsessie met een hond vaak in een betere stemming komen en zich minder depressief of eenzaam voelen.
Gisteren zijn we met de auto naar Herentals naar het Bloso sportcentrum gereden, om vandaar een wandeling te doen die we zelf uitgestippeld hadden met knooppunten.
Voor de mensen uit de omgeving: dit zijn de knooppunten die we volgden ( heel mooie wandeling weer, een gedeelte langs de oevers van de kleine NETE, een tweede deel door de bossen van Herentals en langs de toeristentoren): de nummers zijn: 5,3,2,1,4,6,7,8,9,10,14,12,9,8,7, en terug 5.
Zondag wilden we eens wat anders gaan doen dan fietsen of wandelen hier in de buurt. Daarom beslisten we om eens met de trein te gaan rijden, bestemming LIER. Dit is wel een mooi stadje met de welbekende rivier De Nete. Het duurt bij mij altijd enkele dagen voordat ik de foto's bekijk die ik neem, dus met enige dagen "retard" toch nog enkele foto's van die dag voor de bloggers !
Eindelijk is het er dan toch eens van gekomen, de bloesemwandeling in Sint Truiden. Tesamen met mijn zus en schoonbroer vertrokken we om half tien hier in Turnhout, er stond een fris windje, maar daar kan je je tegen kleden...eerst een uurtje rijden naar Sint Truiden. Om elf uur kon de wandeling beginnen, eerst even de bordjes zoeken aan het station in Sint Truiden, en dan kon het genieten beginnen. Hier enkele foto's:
Jonge boompjes Hier waren roze en witte bloesems aan één boom
Een Limburger verdwaalt in een bos. Hij heeft al herhaaldelijk 'help' geroepen. Plots botst hij op een andere wandelaar, toch ook wel een Limburger zeker. Het volgend gesprek begint: Ene: Ichbenverlooregeloope. andere: 'Ja, ich ook.' Ene: 'Ich heb al eens help geroepen.' Andere: 'Ja, ich ook.' Ene: ' Wille we eens samen roepen ?' Andere: 'Ja, da's goed.' Een, twee, drie: 'S-a-m-e-n, s-a-m-e-n.'
Een Antwerpenaar ontmoet zijn Limburgse vriend en vraagt: 'Woar zedde gaai me vakance gewest verleje zomer ?' 'Naar Mauritius' antwoordt hij. 'En woar ligt da?' 'Geen idee, we zijn er naartoe gevlooogen' antwoordt de Limburger. Een Limburger is ook eens een keer naar Hulst geweest en staat een tijdje te gapen voor een vitrine van een seksboetiek. Eindelijk besluit hij toch maar naar binnen te gaan en een pornofilm te kopen. 'Moet het soft of hard zijn ?' vraagt de Hollandse uitbater. 'Geef me maar hard', zegt de Limburger, 'want ik hoor niet goed'.
Soms maken wij een wandeling en heb ik s avonds geen zin om de fotos te bekijken, er moet dan nog gekookt, gegeten en afgewassen worden, en dan is het al te laat om nog veel blogjes te bezoeken en te gaan fotos uploaden. Daarom zet ik vandaag wat fotos op mijn blog van de wandeling in Mol Postel die we zaterdag reeds gedaan hebben. We rijden dan met de tandem naar Mol Postel vanwaar we dan een wandeling aanvatten. Het was de tweede wandeling die we daar deden, en ze waren allebei even mooi. Deze was wel een gedeelte langs het kanaal maar dat mag ook wel eens, als het maar niet te veel km zijn , want met zulk mooi weer rijden daar veel fietsers en dat is niet zo plezant. "Rode wandeling 10 km" Mooie natuur, met beekje Er wordt weer veel hout uit gedaan. Guido in het bos Een bruggetje, gemaakt om er nog een stukje wandeling "aan te breien" (3,5 km). Daar hebben we een boterhammetje gegeten. Beloning na de wandeling: een ijsje
Twee Olenaars, Jef en Louis, staan te liften. Er stopt een chique Mercedes met daarin een blonde schoonheid. Zij wil echter slechts één passagier meenemen. De Jef gaat mee en de Louis loopt te voet verder. Na een half uur stopt dezelfde Mercedes bij de Louis, met achter het stuur de Jef. De Jef vertelt zijn verhaal: 'We waren een tijdje aan 't rijden toen die blonde zei: 'Ziede daar da boske? Daar rijden we naartoe.' Ze stopte daar, deed haar bloes uit en gooide die op de grond. Toen deed ze haar BH uit en gooide die op haar bloes. Ze deed haar rok uit, gooide die bij op den hoop, en toen deed ze hare string uit en zei: 'Nu moogt ge nemen wat ge maar wilt.' En ik, ik heb de Mercedes genomen.' 'Da's goe gekozen', zei de Louis, 'wat had ge anders met die vrouwekleren kunnen doen?'
Dat teken onmiddellijk na het bijten de ziekte van Lyme kunnen veroorzaken.
Een teek, die daarenboven nog drager moet zijn van de ziekteverwekkende bacterie Borrelia, moet minstens 12 uur (tot ongeveer 24 uur) op de huid zitten vooraleer hij die ziekteverwekkende bacterie kan overdragen. De bacterie bevindt zich namelijk in de darm van de teek en gaat zich pas vermenigvuldigen na het opzuigen van een beetje bloed.
Dat alle teken de ziekte van Lyme kunnen overdragen.
Slechts een klein percentage (ongeveer 10 %) van de teken in de natuur zijn drager van de ziekteverwekkende bacterie Borrelia, die de ziekte van Lyme kan veroorzaken.
Daarenboven ontwikkelt slechts 1 % van de besmette personen uiteindelijk de ziekte van Lyme.
Dat een tekenbeet pijn doet
De beet van de teek zelf wordt helemaal NIET waargenomen. Het jeuken zelf begint pas enkele uren later.
Dat besmette personen de ziekte van Lyme kunnen overdragen naar anderen in hun omgeving.
De ziekte van Lyme is niet overdraagbaar tussen mensen onderling, ook niet tussen huisdieren en mensen onderling zonder de tussenkomst van een teek!
Op tweede Paasdag waren we uitgenodigd door Jan en Simonne van het blog bas_en _belle om met de Drentse Patrijshonden weer eens een wandeling te gaan doen, ditmaal in Scherpenheuvel.
We vertrokken ruim op tijd naar ginder, want als je in Scherpenheuvel komt, moet je toch ook de lekkernij van ginder , de Scherpenheuvelse moppen mee nemen (wij zijn nogal snoepers).
Dan nog lekker gaan eten en een koffietje achteraf en dan naar de parking achter de Mariahal.
De afspraak met de anderen was om twee uur en omdat iedereen goed op tijd was, konden we al gauw vertrekken.
Eerst moesten de honden wat aangelijnd blijven, want we gingen los door het centrum (wat hadden we bekijks!).
Maar na enkele km. was het feest voor de Drenten, want ze mochten los lopen.
Enkele van hen hadden het zeker wat te warm, want zij renden richting goot en wanneer ze er terug uit kwamen, zag je nog amper dat je Drenten bij had, het wit van hun vacht was op slag veranderd in koolzwart (en stinken!)
Maar wat zouden zij zich toch zorgen maken, de baasjes zullen dat straks wel oplossen dachten ze zo .
Belle, Heros en Hera (de hondjes van Jan en Simonne) waren zo moe dat ze achteraf bijde pitstop gewoon in slaap vielen terwijl de baasjes een stukje cake verorberden en wat dronken.
En ik denk, dat ze in de auto op de terugweg lekker voort geslapen hebben (als Heros niet ziek is geworden in de auto want hij heeft last van wagenziekte).
Dank jullie wel, Jan en Simonne voor de uitnodiging, het was een reuze prettige dag.
Enkele fotos:
Yessie met Heros en Hera, de hondjes van JAN
Ravotten na de wandeling
Deze "beauty" , Belle ,is de moeder van Heros en Hera Enkele andere Drenten
Ik ben YESSIE
