Deze week was er een uitspraak in de zaak Jonathan Jacob.
Vreemd toch hoe het er aan toe gaat in onze maatschappij.
Ouders verloren hun kind op een haast onmogelijk, onwaarschijnlijke manier. Door de zorg, door de dienstverlening en toch.
Iedereen wast zijn handen in de onschuld.
Niet ik maar zij.
De zorg kan er niets aan doen en de dienstverlening heeft gedaan wat moest gedaan worden want de procedures werden gevolgd, volgens het boekje.
Maar… Jonathan is dood… voor altijd.
En de ouders moeten daar verder mee leven.
Nu is er stil protest tegen justitie , tegen de maatschappij.
Het is juist de blindheid en de onverschilligheid van onze maatschappij die tot dergelijke drama’s kan leiden.
De problemen zijn reeds jaren gekend bij de zorg, bij justitie en in de politiek.
Men zegt: soms moeten er doden vallen eer men ingrijpt…
Arme jonathan, arme ouders.
Gelukkig had de vader de moed, heel veel moed om de verdediging op te nemen, tegen stormen en orkanen , ja zelfs bedreigingen in.
Het wordt de hoogst tijd dat de dienstverlening, de zorg, de politiek de handen in elkaar slaat, samenzit om concreet een oplossing te vinden voor mensen in nood.
Andere middelen en oplossingen moeten gezocht worden voor mensen in nood. Die mogelijkheden moeten er komen. Dit kan enkel maar als men afstapt van eigenbelang en het denken in eigen termen en normen.
Eerst de patiënt centraal stellen als patiënt, niet als ordeverstoorder of misdadiger. Dan patiëntgericht oordelen en handelen naar best vermogen zonder de (soms moeilijke) verantwoordelijkheid door te schuiven naar anderen.
Nog al te vaak worden mensen met een aandoening of dit nu komt door een verslavingsproblematiek of door een andere aandoening behandeld als misdadigers of mensen met een crimineel gedrag.
Internering is daar een goed voorbeeld van. Straffen voor de aandoening in plaats van om een feit. Ook al komt dit feit voor 100 % voor uit een aandoening of ziekelijk gedrag.
Indien men iets meer nuances legt iets meer relativeert en wat minder rationeel handelt in deze wel moeilijke problematiek zal onze maatschappij er wel bij varen.