Tijd verloren

Hoeveel tijd sinds ik ben geboren !

Hoeveel tijd biedt mij de toekomst
en kan die mij bekoren?

Hoeveel tijd van mijn leven

heb ik niet verslapen
en voor de realiteit verloren?

Hoeveel tijd van mijn bestaan

zat ik niet te eten,
te kijken zonder zien,
te luisteren zonder horen?

Hoeveel dagen van mijn jaren

was ik niet aan 't werken
aan dingen die vergaan,
die niemand kan verstaan,
en nu mijn dromen verstoren?

Hoeveel jaren al te samen

zag ik kinderogen glanzen,
hoorde ik hun vreugdekreten,
proefde ik de vruchten van hun succes
voelde ik hun hart naar de toekomst hunkeren
en wist ik: die tijd is nooit of nooit verloren!

17/8/2009

17-08-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Depressie...

Net op dat zelfde ogenblik

rinkelt de telefoon

en verstrakt je lieve blik.

Dan denk ik opeens

dat de post van deze ochtend

nog niet geopend is.

Vervolgens komt de dokter,

en die zucht alleen

wanneer ik hem vragen stel.

Ten slotte gaat de bel

maar ik hoor niets,

omdat ik niet luisteren kan

En als ik iets horen wil,

is het de klank van je stem

in de kamer waar ik nu ben.

En als ik iets zien wil,

is het de glans van je ogen

als ik je teder omhels

En als ik iemand liefheb,

is het meer dan alleen in mijn hart.

En dat volstaat ruimschoots.

14/8/2009

14-08-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

                                                     


De lotto ! 

Ik ben niet graag bang

zoals mijn vader op zijn sterfbed,

al heeft hij dat nooit getoond.

Ik vrees niet graag

wat de dag van morgen brengt,

wanneer de avond valt .

Ik ken niet graag angst

voor wat mijn geliefden bedreigt,

als ze veraf zijn van mij.

Ik ben niet graag bevreesd,

als het wachten te lang duurt

op het antwoord dat ik wens.

Ik verafschuw de paniek,

zelfs als na verloop van tijd

de opluchting volgt.

Ik ben wel op mijn hoede,

omdat op een onbewaakt moment

ik niet de lotto win !

13/8/2009

13-08-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

              De douche

De natte koelte spat in 't rond,

verlamt de trillend hete lucht,

spoelt het stof weg, over de grond

die zuigt en zwelgt en zucht.

Op het haar dat klit aan de huid,

langs de neus en beide ogen,

glijden fijne straaltjes water uit,

en tekenen glanzende bogen

Langs de hals over de schouders

en opengewreven naar overal

schaterlachend naar zijn ouders

grijpt de kleuter naar zijn bal

'Alles nat!' kraait hij met hoge stem,

als hij de straal naar zijn voetjes richt.

Zijn mama kijkt en lacht naar hem

en draait troostend het kraantje dicht.

12/8/2009

12-08-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

     Hittegolf     

Hagedis op de muur,

krekel tussen amandelen,

vervallen huis te huur,

te warm om ver te wandelen !

Ijsblokjes in een glas,

die samen vrolijk rinkelen,

een egel in het gras,

geen zin om te gaan winkelen.

Mijn schaduw is te kort

om wat koelte te schenken.

De vliegen op mijn bord,

ze komen zonder wenken

Ik open een witte parasol,

maar vouw de stoel niet open;

het was goedkope brol:

ik zal een rode kopen.

11/8/2009

11-08-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

10-08-2009 om 18:43 geschreven door Frankie

Wat is geluk?

Is geluk een bloem die groeit vanuit het hart

en gevoed wordt met honing en tedere genegenheid,

een streling van de vingers over de gevoelens

van een zonnige zomerdroom vol verlegenheid?

Is geluk een kus die teder schuift over je wangen

en zoekt naar een plek om voor eeuwig te wonen,

een glimlach die je betovert op een zwoele avond

en die zo heerlijk intens het hemelse licht kan tonen?

Is geluk de zucht van een verdwaalde cupido,

die je verleidt om hoge sferen te bereiken

en je in een roes brengt die feeën bezweren

zodat je alleen nog in fantasieën kan kijken?

Geluk is geen zucht, geen bloem en geen kus

of alles wat we ons zo graag verbeelden te horen:

geluk is één zijn in hart, in ziel en verstand

waar alle goedkope illusies kwetsen en storen.

7/8/2009

07-08-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Voor Milan




Nu je kan praten

Ik zou het allemaal willen schrijven

in een boek met duizend bladen

eer deze onbetaalbare momenten

mijn geheugen gaan verlaten.

Je zegt de leukste dingen

en verzint het origineelste verhaal

en alleen als ik het opschrijf

onthouden we het allemaal.

Je kan amper een jaartje lopen

maar sprak al vroeg je eerste woord.

Maar wat jij me allemaal vertelt

heb ik nooit eerder al gehoord!

Mijn lieve kleine knuffelding,

dat door mijn leven loopt,

sinds ik van jou genieten kan

krijg ik meer dan ooit gehoopt

Ach kindje, met je snelle blik

en je grappige eigen wil,

soms wens ik, goede God,

waarom staat de tijd niet stil?




6/8/2009

06-08-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Crisis

KOOPJES, dadelijk uitverkocht,

'k Heb geen werk

maar heb er lange tijd gezocht.

BONUS voor de oud-directeur;

'k heb geen werk,

maar ook niet de juiste kleur.

STAKING, ten koste van iedereen:

'k Heb geen werk

maar ook ik klaag steen en been.

DIEFSTAL van werkgelegenheid:

'k Heb geen werk

maar sakker op de overheid.

EXPORT brengt ons meer in nesten;

'k Zag ons werk

en knowhow verdwijnen uit het Westen.




5/8/2009

05-08-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Dit mag je pas lezen wanneer je vakantie voorbij is, haha...



De vakantie is voorbij

Als een verjaardag van je moeder

of Kerstmis met de kinderen

de eerste vlokken in de tuin

en de bloesems bij het raam

kom je terug op gepaste tijd

en ga je weer argeloos voorbij

als een vallende ster

een zon die ondergaat

een kind dat kruipt

een lied op de radio

een ijsje op zondag

een zwaluw daar boven

de glimlach van een vreemde

die jou herkende

maar jij hem niet.

Je brengt herinneringen

aan de vorige keer

zoals een nacht vol liefde

je tweede wagen

of je tweede kind

en je zoveelste afspraak

met een gemiste kans,

die toch doet smachten

naar een nieuwe kalender

een paar weken eerder.




4/8/2009

04-08-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Detailfoto van Milan

3/8/2009

03-08-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Milan op de draaimolen

Paard paard paard en giraf:

kinderen springen op en af,

koets en blauwe motorfiets,

loop je niet, dan krijg je niets:

tijger vliegtuig of de zwaan ?

Haast je, want het blijft niet staan !

't Wordt dat leuke witte paard

met zijn harde stenen staart

en zijn rode droge mond:

't draait met Milan al maar rond !

Geef dat kaartje aan mijnheer.

Ja, straks mag je nog een keer,

lachen zwaaien naar mama,

handjes klappen voor papa.

Vlug een foto van het kind

('t wordt toch ook zo fel bemind)

daar gaan de bel en de fluit,

de molen stopt, het lied is uit.



3/8/2009

03-08-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Op reis




Ze treurden beide achter 't hek
en klaagden schrijnend steen en been.
Ze leden blijkbaar groot gebrek
en gingen door met hun geween.

Twee slanke dames bij de poort,
ze keken droevig naar de lucht.
Maar ik stapte ongenadig voort,
negeerde 't huilen en 't gezucht.

Verlaat ons niet, was d' enige vraag
kom laat ons nu toch niet alleen !
Maar ik liep verder langs de haag
tot eindelijk ik gans verdween.

Mijn hart werd week van spijt en rouw
omdat ik van hen weg moest gaan.
Als ik wou reizen met mijn vrouw
was mijn geluk met hen gedaan.

Nog tien minuten stonden ze daar,
toen gingen ze weer naar binnen
en kropen heel dicht bij elkaar
want elders viel er niets te winnen.

Terwijl de ene rustig wat ging eten
bewoog de tweede wat opzij,
Ze ging warempel bijna zweten
en toonde trots haar mooie ei.

30/7/2009

30-07-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Eerste wandeling samen

Je praat niet, maar je stapt met me mee,

je staat niet stil, en je zegt geen woord,

Ik hoor je stem niet, gaat met mij door zee

je wandelt alleen, geen mens die je hoort.

Ik vraag niets, ik reik je mijn hand,

Ik tast naar je vingers, en stel je geen vraag,

Je antwoordt niet, bij volle verstand

je grijpt in de leegte, je grijpt veel te traag.

Je lacht naar mijn lippen, ik hunker naar meer,

je wenst me succes, ik kus je linkse oor,

je wilt zelf ook kussen, ik glimlach maar weer

ik streel je linkerpols en jij wandelt door.

28/7/2009

28-07-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Wachten

als een kind dat steeds ouder worden wil

tot de verloren tijd zijn nachten kwelt.

Het maakt je jonge dromen grauw en kil,

alsof je opa weer wat uit zijn jeugd vertelt.


Wachten

als een echtpaar dat naar een kind verlangt

en de kalenders in een kist vergeet,

zodra een andere aan de schoorsteen hangt,

die de tijd verorbert en dromen eet.


Wachten

als een grijsaard die de ochtendzon begroet,

wetend dat al te snel een nieuwe avond valt

en na de middag loom een dutje doet

terwijl 't verkeer hard door de straten knalt.


Wachten

als een schip dat op 't perron verschijnt,

een fiets die door de ruimte banen trekt

een afstand die krimpt en dan verdwijnt,

een zee die droogt omdat de bodem lekt.


Wachten

als een lamp die klaagt over weinig stroom,

een diepe zucht die blaast van noord naar zuid

een glimlach, restant van een wilde droom

verdwaalde hemelse geest, die nodigt je uit.

24/7/2009

24-07-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Water

In de oceanen

de wolken en de sneeuw

de bronnen en de stromen

mijn speeksel en mijn bloed,

je bent er expliciet

of vermomd.

Incognito onherkenbaar

in al wat leeft

leven brengt,

leven doodt:

Als je stoeit

met de wind

stormend razend

over het land,

de oceanen en de sneeuw

Bron van dood en leven

Incognito

in de appel

die ik opraapte

vol speeksel en bloed.

23/7/2009

23-07-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Adieu, mijn vriend...

De mens die jij geweest bent

met al hetgeen je wist,

hetgeen je kende en kent

verdwijnt nu in een kist.

De man die jij geweest bent

met al hetgeen je kon

hetgeen je ooit verloor of won,

gaat nooit meer weg uit Gent.

De vader die je was,

de leraar voor je klas,

de vreugde die je had

de vrouw die je aanbad,

de vrienden uit je jeugd

je fouten en je deugd

dat alles dat was jij

en nu voorgoed voorbij.

Al wat je interesseerde

staat roerloos in je kast.

Al wat je intrigeerde

ligt nu voor eeuwig vast.

Jouw gedachten kenden nood

en streden vol verlangen

maar zaten in je lijf gevangen

en dat lijf, mijn vriend, is dood.

Ik heb je nog adieu gezegd:

een afscheid innig en oprecht,

de deur viel dicht net achter mij

Ons samenzijn was echt voorbij.

De zon scheen feller in mijn ogen

en spotte met mijn onvermogen

meer te doen voor mijn vriend

die dit eind niet heeft verdiend.

22/7/2009

22-07-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Thuiskomst

Welke wind waait je naar de haven,

als de storm niet stopt het dorp te slaan?

Welke stortbui zal de zomer laven,

als je weer een keer in zee moet gaan?

Wie zal met onze kindjes zwemmen

in de plassen op het brede strand ?

Wie zal dit vrees'lijk onweer remmen?

Komt mijn man nog ooit aan land?

Kan de visvangst ons behoeden

voor de honger en de eenzaamheid?

Zal mijn hart lang blijven bloeden

of komt een eind aan de onzekerheid?

Moeten deze uren dagen lijken

eer ik je weer in mijn armen druk?

Of heeft de zee meer kracht dan dijken

en ken ik nooit meer dat geluk?

　20/7/2009

20-07-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

17-07-2009 om 00:00 geschreven door Frankie

Tanden ...    

Ze maken je mooier als je lacht,

het zijn je duurste juwelen,

die je bij je hebt, dag en nacht,

en die niemand ooit kan stelen.



Ze hielden je wakker je eerste jaar

en je moeder bleef ze tellen

maar met tandpijn ben je niet klaar:

het blijft je geregeld kwellen

Ooit zal je ze moeten missen

en kloon je ze zonder respijt,

of zou ik me toch vergissen

en raak je ze nooit alle kwijt.

Zet ze in al wat je gelooft,

toon ze als je bang bent te falen:

Dank zij je moeder heb je beloofd

steeds nieuwe tandpasta te halen.

16/7/2009

16-07-2009 om 00:00 geschreven door Frankie