Moederdag 2014






Er zijn dagen dat ik denk :
er is een tweede schaduw die me volgt ,
aan wie ik onvoldoende aandacht schenk.



Soms is er angst voor morgen, 
onzekerheid en twijfel die verlammen,
en geen engel die voor mij wil zorgen.



De keren dat je met me praat, 
flitst het wel eens door mijn hoofd:
Om met jou te zijn is het nog niet te laat.




En zie ik jou dan dicht bij mij
dan voel ik weer ik ben jouw kind, 
Samen zijn maakt ons beiden blij.



Ik vrees het allermeest de dag
dat ik je missen zal op deze wereld
en jij mij niet meer troosten mag.




11/5/2014

11-05-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Alsof liefde eeuwig is

Als ik voor jou kon zingen met mijn eigen woorden

die de talen en emoties mijlen hoog gaan overstijgen,

 omringd door nieuwe ritmisch golvende akkoorden

waardoor alle loze praters die niets zeggen zwijgen,

dan zou ik echt geen ogenblikje van mijn tijd verliezen,

ver door mijn knieën buigen en diep in je ogen kijken.

Ik zou je smeken: Schatje, blijf toch altijd voor mij kiezen,

nooit van mijn verder leven zal ik van je zijde wijken.

Samen ga ik met jou dromen en illusies fantaseren,

plannen construeren en reizen door elkanders geest,

genieten van de dingen die we samen realiseren

en geluk creëren dat er nooit eerder is geweest.

19/3/2014

19-03-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Dageraad

De dag duurt veel te lang

als de twijfel mijn gedachten binnensluipt

en er niemand bij me komt om mij te troosten.

De klok lijkt stilgevallen

als onzekerheid het wachten pijnlijk maakt

en niets mijn stappen ergens heen wil sturen.

De tijd lijkt wel bevroren

als de zon vergeefs gordijnen streelt

en duisternis mijn ademen versmacht.


De dood lijkt heel dichtbij

als teleurstelling door mijn aders stroomt

en wanhoop elk gevoel heeft weggebannen.

Een voetstap bij de deur

kan onverhoeds de angst aan scherven slaan

maar ook mijn ijdele hoop doen escaleren


Je stem in de schemering

mag meer dan kalenderblaadjes op de vloer

en oude kruimels op de keukentafel.


De avond duurt te lang

na een dag nog leger dan mijn trillende handen

Vol heimwee naar je ronde schouders.


De nacht krijgt pas gestalte

als mijn bed weer kil en onbeslapen blijft,

en de dromen in een lange file staan te wachten.


Sterren smelten in de hemel

als ook de datum aan zichzelf gaat twijfelen.

Tot je vingertoppen de mijne zachtjes roeren


3/2/2014

03-02-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Was ik maar

de zonnestraal die de glans brengt in je ogen,

de bries die de schaduw in je haren streelt,

de dranken die in je mondje mogen,

het lint waarmee je ranke handje speelt,

de schaduw die je net verlaten kan,

de schoenen die je voetjes vergezellen,

je favoriete dure inox koekenpan,

de verhalen die jij het beste kan vertellen,

de jurk die je alle andere doet vergeten,

de wasem die je ademt op je ijskoud glas,

de paella die je opwarmt eer je die gaat eten,

of de rimpels die je stappen stuwen in de plas,

het water van je douche dat je gans omgeeft,

je vaste trouwe plekje in de overvolle trein

alles wat je doet en ziet zolang je leeft,

zodat ik toch maar dicht bij jou mag zijn.

8/10/2013

08-10-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Nazomerdroom .

Jij bent een zon die schaduwen kan eten,

oceanen wanhoop doet verdampen,

zorgen over morgen doet vergeten,

en gevaren tijdig af doet schampen.

Wat je zegt, zijn ware woorden uit je hart,

je hebt die woorden altijd goed gewikt en overwogen,

soms zo vol van liefde, dan weer zijn ze hard,

maar nooit geveinsd en nooit gelogen.

In je ogen zie ik moed en mooie dromen

over wat gebeuren zal voor jou en mij,

en van de mooie jaren die nog komen,

want de bange onweersnachten zijn voorbij.

17/9/2013

17-09-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Avondzoen

Het enige kaarsje in de kamer

vlamt speels in je peinzende ogen,

de trillende glooiing van je mond

durft niets fluisteren in het duister.

Onze handen kennen de weg naar elkaar

en je schouder zoekt warmte op de mijne;

je neemt een voorzichtige slok van je glas

dat donker schaduwt op de tafel;

nu voel en proef ik rode wijn,

zwoel en zo vol tederheid:

ik haal mezelf een tweede glas.

5/8/2013

05-08-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Horizon

Ik heb de golven van mijn jeugd geblust

terwijl de aardbol naar het westen draaide;

jij hield mij in nabijheid van de kust,

ook toen de stormwind feller waaide.

De mist was opgetrokken na de vloed,

zodat de zon opnieuw de duinen streelde;

jij fluisterde ‘Mijn schat, hier is het goed ’,

ik zei heel zacht dat ik jouw mening deelde.

Wolken bruisen lustig aan de horizon,

een brandlucht waait ons beiden tegemoet;

Ik wou dat jij hier altijd blijven kon,

totdat er een van ons vertrekken moet.



1/8/2013

01-08-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Schaduw 

Ik verafschuw leven zonder schaduw,

dat is leven zonder licht,

dat is lente zonder zwaluw,

dat is rechtenloze plicht:

te moeten leven zonder schaduw,

alsmaar tasten in de nacht,

alsmaar lam vol afschuw,

zonder vreugde, zonder kracht.

Geluk is liefde voor je schaduw,

alsmaar wijs en immer trouw,

nooit aanmatigend of ruw,

dat is waar ik meest van hou.

Die schaduw blijft voor mij de vrouw

die elke avond bij me ligt,

met wie ik aan de toekomst bouw,

voor wie ik leef en dicht.

28/6/2013

28-06-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Kon ik je liefde meten

met de woorden die je fluistert,

met je glimlach elke dag,

met de keren dat je luistert

als niemand mij horen mag.

Kon ik je liefde meten,

dan zou ik me haast schamen

voor de tijd die je me geeft

alle dagen die we samen

in dit huis hebben geleefd.

Kon ik je liefde meten,

dag na dag, stuk voor stuk,

Met de wegen die we gaan

Met momenten vol geluk

Om wat je voor me hebt gedaan

Kon ik je liefde meten

Ik gaf je eeuwigheid en zon

Zelfs alles wat nog niet bestaat

Als ik het ooit bezitten kon

Voor liefde is geen maat

24/6/2013

24-06-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Thuiskomst

 Als ik wacht tot plots een motor stilvalt voor de deur,

tot een sleutel zoekend wentelt in het slot,

tot mijn woning weer bedwelmd wordt door je geur,

groeit de wanhoop dat mijn avond is verbrod.

Als de streling van je haar mijn dromen niet bevrijdt

van twijfel aan de toekomst, van verzonnen angst,

dan wordt het weer een nacht van eenzaamheid

dan duurt  zelfs in de zomer elke nacht het langst

Als ik wakker schrik na piekeren en zinloos klagen

En het licht mijn kamer binnensijpelt uit de gang

Dan hoor ik hoe je zucht na al het haastig jagen

opgelucht omdat we samen zijn de hele avond lang

24/4/2013 

24-04-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Eigen haardvuur

Drink  je kopje thee toch eer die afkoelt en goed is om vlug weg te gooien,

ga met me mee naar zee zodat we zand in malkanders ogen strooien.

Proef eens van die nieuwe kaas waarvan je nooit iets hebt vernomen,

doe wat je nu nog kan behalve 't realiseren van te oude dromen.

Kus me op mijn lippen eer ze die van jou niet langer kunnen voelen,

koop nu eindelijk de sofa waar je naar verlangt, verbrand die stoelen.

Zeg me niet waarom je al die jaren sinds ons huwelijk van me houdt,

Vertel me liever hoe je elke dag voor mij weer vuur maakt zonder hout    

11/3/2013

11-03-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Avondschemering # 65

Ik belde je vanmorgen

en je zei me dat het nog geen ochtend was.

Ik verzweeg  mijn zorgen,

'k  Zou wachten tot het voor jou ochtend was.

Ik schreef je een lange brief,

in de hoop dat je hem op een mooie dag zou lezen.

Ik schreef: ik heb je o zo lief.

Maar je leefde veel te hectisch om mijn brief te lezen.

Ik zend je nu een mail,

een uurtje voordat onverbiddelijk de laatste avond valt.

Het grijpt me naar de keel

dat jij zelfs nu niet ziet hoe je leven is verknald.

 7/3/2013

07-03-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Argwaan

Morgen wordt verzekerd door de argwaan van vandaag:

de zoen die ik van je  krijg maar die ik ook niet vraag,

de blik die je naar me richt vanuit privaat domein,

waar zoals gewoonlijk mysterieuze verrassingen zijn.

Argwaan overheerst de keuzes die ik steeds moet maken:

angst voor al het lieve geld dat ik kan kwijt geraken.

De argwaan jegens argwaan moet me komen redden

eer ik je liefde voor 't slijk der aarde zou verwedden.  

 1/3/2013

01-03-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Hoogtepunt # 42
  

Ik dacht nooit dat jij de Eiffeltoren kon vergeten,

met haar spots die stilte priemen door de duisternis,

opdat de hoogste hemel ooit zou weten

hoe monotoon beneden ’t saaie suizen is.

Ik dacht nooit dat jij de boetieken zou negeren

met hun dreunen, glitter en hun flashy kleuren,

die halsstarrig de passanten provoceren

en ze lokken met gestold vernis en open deuren.

Ik dacht nooit dat jij de Seine zou verwensen,

jij leek mij niet emotioneel en veel te wijs

om net als ik en miljoenen andere mensen

een hekel te hebben aan iets aparts zoals Parijs.

Ik dacht nooit dat het jou eens zou berouwen

en je mij die rechtuit rare revelatie zelfs niet gunt

om alles wat fataal verleden wordt te aanschouwen

met mij samen, hoog vanop het torenpunt .

13/2/2013

13-02-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Campo Santo ( revisited)

( Allerzielen 2012 )

Jouw ogen, mama, kijken mij aan,

en de grijzende zorgen van mijn vader

rimpelen de huid die ademt naast je slapen.

Eigenzinnig humeurig of vrolijk wispelturig

borstelen de kroesjes alle kanten uit,

waar wenkbrauwen gewoonlijk sluimeren.

Maar niet bij hem.

Even mild als vaders moeder haar lippen krulde,

zo trillen die nu in de spiegel voor mij,

alsof ze me zeggen willen:

Ze zijn niet alleen van jou, die trekken,

maar ze bronnen in wie jou in hun hart gedragen hebben,

en wier graf je siert met een weemoedig mooie bloem,

Gedragen door de dankbare hymne,

nog vol leven, hardnekkig slagend in het voortbestaan.

(Ik ben zo gelukkig dat mijn mama nog leeft)

1/11/2012

01-11-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Eeuwige liefde

Eeuwig durend is de liefde die geen einde kent

en ooit begonnen is zoals de zon de mist verdrijft,

met warmte die de kille neveldamp verwent

zodat je snel gaat denken dat dit altijd blijft

Stel je voor dat ik voor altijd in jouw buurt mag zijn

en nooit zal weten hoe het is om jou te missen,

dat we samen door het leven razen als een trein

die zich nooit van eindbestemming kan vergissen

omdat eeuwigheid niet doelloos is of schijnt

Maar een doel is van veredeld zuiver romantiek

en lijkt alsof het nooit of nooit verdwijnt

doch verder galmt als ritmezwangere muziek

Zo echt als eeuwigheid ook is in onze dromen,

zo erg is waarheid die ons zegt dat wij ooit sterven

Aan de Liefde van de mensen kan geen einde komen

Als we die van andre mensen zien en erven

12/10/2012 

12-10-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Dringend

Hoe meer bekenden ik zie sterven,

des te groter wordt de drang te leven.

Rijkdom wil ik hier niet meer verwerven,

daarnaar hoef ik niet te streven.

Hoe meer oorlog woedt onder de mensen,

des te sterker hunker ik naar vrede.

Niets waardevollers rest er nog te wensen,

dan gezond verstand en rede.

Hoe meer ik lijd door spijt en haat,

des te meer verlang ik te beminnen.

Weldra wordt het ook voor mij te laat,

ik moet er dringend aan beginnen.

 24/9/2012

24-09-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Voor wat nog overblijft

Heb ik nog de tijd om dat boek te lezen

en alle boeken in die zelfde houten kast,

Zou ik misschien een wijzere opa wezen

of wordt dat lezen voor mij een last ?

Kan ik nog die vergeten film bekijken

en alles wat ik ooit eens registreerde ?

Zou dan uiteindelijk kunnen blijken

dat ik beter mijn leven regisseerde ?

Zou ik zoeken naar dat ene melodietje

Dat me charmeerde in mijn jeugd

Of ontdek ik dan alweer zo'n liedje

Van oud verdriet en verkwijnde vreugd ?

Geef me nog wat tijd om je man te zijn

Intenser dan toen we vaker kusten

Nog te praten bij wat rode Franse wijn

En het verleden toch te laten rusten

15/9/2012

15-09-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Zaligste stress (meer dan 100)

Ik zal zelf de klok wel luiden, als ze zeggen dat ik niet meer leef,

Ik reis eerst nog naar het zuiden, met jou omdat ik zo veel om je geef.

Je maakt vannacht vast plannen, die ik uitvoer in haast honderd jaren

en al was ik meer dan honderd mannen, had ik nog geen tijd om te verjaren.

 Ik zal de laatste deur wel sluiten, dan kan iedereen naar huis,

Wie rouwt, die gaat best buiten, zo blijf ik met jou hier thuis.

Ik help je vast nog meer verzinnen, voor wel meer dan honderd jaar.

Dan blijven wij gezellig binnen, ons werk, mijn schat, is lang niet klaar.

 Ik zal daarna nog veel bedenken, want met jou gaat 't leven eeuwig door,

Je hebt me nog zo veel te schenken, net zo lang als ik je adem hoor.

Sterven blijft een zorg voor later, daarvoor hebben wij nog lang geen tijd,

Kom speel met mij in 't warme water, en laat me voelen hoe je vrijt.

1/9/2012 

01-09-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Zonder haar

Als een hond zonder been of een vogel zonder veren

een stad zonder bank of een kampvuur zonder hout.

Als een ruit zonder glas of een feest zonder bal

een deeg zonder bloem of een baard zonder haar

Zo onmogelijk en zo verweesd als een spiegel zonder beeld

Of een echo zonder klank, klimop zonder rank,

een reis zonder doel, aaien zonder gevoel,

Zo ellendig is een man met liefde die niemand deelt.

Als een atleet zonder been, op een bed zonder veren

een park zonder bank of een juweel zonder goud.

Als een café zonder glas of een spel zonder bal,

zo is mijn tuin zonder bloem als ik leef zonder haar.

30/7/2012

30-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie