Naar aanleiding van de Internationale Vrouwendag en multiculturaliteit schreef ik het volgende gedicht :
Vrouwen,
Geboren uit liefde, om liefde te zijn en te geven, onvoorwaardelijk. Helaas, voor velen onder ons soms ondraaglijk. Hartverscheurende verhalen, woede, machteloosheid en tranen. Lieve mensen, laat de moed niet zakken, onze harten kloppen samen.
Voelen jullie dat ook, die verbondenheid met alle vrouwen? Jong of oud, neem elkaar gerust in vertrouwen. Het zwakke geslacht...zo sterk als een rots in de branding. In elke categorie, arm, rijk of hoge standing. Je komt ze overal tegen die grote madammen. In schamele hutjes, krotten en deftige huizen met dakpannen.
Van Brussel tot Burkina, van Bolivia tot Beijing. Een bontgekleurd allegaartje van blank, zwart en alles er tussenin. Onze buren zijn moslim of boeddhist. Gevlucht of naar hier gelokt met een list.
Sommige blijven met beide benen in het verleden, zodat ze in het heden strompelend voortbewegen. Veelwijverij, verminking, nauwelijks economische of politieke rechten. Het is de hoogste tijd dat we voor elkaar vechten.
In onze steden wemelt het van allochtonen. In de straten ruikt het naar biefstuk friet, tajine en sojabonen. Op de markt, een diversiteit van bonte kleuren. Gember, sambal en komijn met hun heerlijke geuren. Een streling voor de zintuigen, een verrijking op alle gebied. Wees dankbaar, zing, dans en geniet!
Sterke vrouwen die zoeken naar een beetje geluk. Kijk diep in jezelf...dit gevoel krijgt niemand stuk! In ieder van ons stroomt de positieve energie. Hoop, vreugde en blijdschap zijn niet langer een utopie!
Voel de kracht en straal ze uit, blijf liefdevol denken. Zo kunnen we elkaar een stukje hemel op aarde schenken. Vrouwen over de grenzen heen of in eigen land, samen smeden we een echte band!
Ik heb lang getwijfeld, maar uiteindelijk toch de knoop doorgehakt en een weblog aangemaakt. Mag ik me eventjes voorstellen? Ik ben een 55 plusser en woon samen met mijn vriend in een klein maar gezellig rijhuis dat we aan het renoveren zijn. Ik heb twee lieve kinderen, een dochter en een zoon, die het nest reeds lang hebben verlaten en hun eigen leven leiden. Een schat van een kleindochter komt op tijd ons leven een beetje opvrolijken.
Familie en vrienden krijgen ook een heel belangrijke plaats in mijn hart. Mijn leven belandde in een stroomversnelling rond mijn vijftigste. Er was de scheiding met mijn alcoholverslaafde man, het faillissement van onze zaak, gaan samenwonen met mijn vriend, intrede van de menopauze, aankoop van ons huis, de renovatieperikelen, het overlijden van mijn moeder, de zorg voor mijn mentaal gehandicapte zus en last but not least, de geboorte van mijn eerste kleinkind. Wie zegt dat ouder worden saai is?
Kortom, ik heb een rijk en gevariëerd leven, met zijn ups en downs, een leven waar veel lieve mensen deel van uitmaken en een grote rol spelen. Een leven waar veel over te vertellen valt, al zijn het geen spectaculaire gebeurtenissen, toch zijn ze de moeite waard om gelezen te worden. Verder hou ik heel veel van boeken. Boeken hebben trouwens mijn leven drastisch veranderd. Wandelen aan zee of in de bossen en reizen behoren ook tot mijn favorieten.
Het is de bedoeling dat ik regelmatig iets kom vertellen over de gebeurtenissen uit het verleden, verweven met het heden, met als resultaat een prachtig web dat glinstert in de zon door de dauwdruppels van het "nu". Verder hoop ik met mijn verhalen en ervaringen een steun te zijn voor mensen die het moeilijk hebben, het even niet meer zien zitten en een steuntje in de rug goed kunnen gebruiken.
