Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
Ik ben een vrouw en woon in Planeet Aarde (Nederland) en mijn beroep is Medisch Entomoloog, Imker, Wiccan en Lichtwerker .
Ik ben geboren op 22/05/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Flora Fauna Muziek Wetenschap.
Meer dan een halve eeuw heb ik een dierenopvang ( Stichting/TAO Foundation) https://taofoundation.international/nl/ voor dieren die niemand meer wil hebben. Werk als ARA(Animal Rights Advocate) voor de dieren die geen stem hebben.Dieren/Cyber activist.
V
To see a world in a grain of sand And a Heaven in a wild flower, Hold Infinity in the palm of your hand And Eternity in an hour.
~be who you are and say what you feel because those that matter... don't mind... and those that mind... don't matter..
Nice to see you here.㋡
I am a Wild Earthling.
I do not identify with illusory (and illegitimate) nation-state constructs nor do I require such constructs to verify and validate the legitimacy of my existence.
An infiltrator and subverter of institutions of indoctrination,an anti-authoritarian and an insurgent anarchist, and gravitate towards insurrectionist and anti-civilization tendencies. It's just a matter of whose.
Anti New World Order! "for our children, and our children's children"
I am a seeker, searching for truth, special behind the lies that the Goverments try to tell us.
Do not believe everything, discover your own truth!!
And please do not alowed that they take advantage of you.
Open your eyes!
Take care my friends Stay Wild & Free.. !
Tree Teardrop
X
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Niemand weet Niemand voelt Niemand ziet Wat ik met mijn tranen doe Er gaat geen dag voorbij Geen enkele dag voor mij Dat ik niet aan je denken moet Ik kende jou zo goed
Je zei geen woord teveel Tenzij je dronken was Dan ging je woest tekeer iets wat ik jou vergaf Windmolens zijn te sterk Voor wie in zijn eentje vecht Hij die de bloemen krijgt heeft niet altijd gelijk
Niemand weet …………….
’t Leek een macabere grap Die niet om te lachen was Puntiger dan een vers Snediger dan een mes Iemand zei doodgewoon Over de telefoon Slik nu maar even door Hoop dat je hebt gedroomd
Niemand weet Niemand voelt Niemand ziet Wat ik met mijn tranen doe Als iemand er niet meer is Besef je pas wat leven is Nu je er niet meer bent Lijkt het of ik je beter ken..
Veelgebruikte insecticiden die het centrale zenuwstelsel van insecten lamleggen, hebben ook negatieve gevolgen voor zangvogels. Trekvogels kunnen gewicht verliezen waardoor ze later beginnen met de vogeltrek. Op termijn zou dat de voortplanting en zelfs het voortbestaan van deze vogels kunnen bedreigen, schrijven de Canadese biologe Margaret Eng en haar collega’s deze week in het wetenschappelijke tijdschrift Science.
Het team stelde zangvogels bloot aan neonicotinoïden. Deze ‘neonics’ verschenen in de jaren negentig voor het eerst op de markt en liggen al jaren onder vuur vanwege hun impact op het milieu. Ze blokkeren de overdracht van zenuwimpulsen bij insecten, die daardoor verlamd raken en sterven. Ze zijn bedoeld om plaaginsecten te bestrijden, maar treffen ook nuttige insecten, zoals honingbijen.
In Nederland worden neonics onder andere gebruikt in de akkerbouw, de fruitteelt en de bollenteelt. Het middel imidacloprid is in de EU verboden (net als twee soortgelijke middelen), maar op het verbod is een ontheffing aan te vragen. Twee andere neonics zijn nog wél toegestaan in de EU. In de Verenigde Staten en Canada mag imidacloprid nog gewoon worden gebruikt.
Aanvankelijk dachten biologen dat alleen insecten die bladmateriaal of sappen van met neonics behandelde planten eten eraan doodgaan. Maar inmiddels blijkt de impact groter: zo werd in recent onderzoek duidelijk dat neonics in bladluizenpoep dodelijk zijn voor sluipwespen en zweefvliegen. Dat neonicotinoïden ook op vogels een schadelijke invloed kunnen hebben, bleek voor het eerst in 2014 in een Nature-artikel van biologen van de Radboud Universiteit. Daarin stond dat hoge concentraties neonics samengaan met een achteruitgang van insectenetende vogels.
„Destijds dacht ik: die daling in het aantal insecteneters komt doordat het voedselaanbod slinkt”, zegt Theunis Piersma, hoogleraar trekvogelbiologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. „Maar het artikel van Margaret Eng laat nu zien dat neonicotinoïden ook aantoonbaar schade kunnen veroorzaken bij directe consumptie. Dat is schrikbarend. Fabrikanten hebben altijd beweerd dat vogels en andere gewervelden géén last zouden hebben van het zenuwgif.”
Ook promovendus Nick Hofland van de Radboud Universiteit, die onderzoek doet naar de langetermijninvloed van pesticiden op insectenetende vogels, noemt het Canadese artikel zorgwekkend. „De biologen tonen duidelijk aan dat neonicotinoïden kunnen zorgen voor een lager vetpercentage en voor een vertraagd vertrek: twee grote nadelen voor migrerende vogels.”
Piersma: „Uit een eerdere studie van Eng en collega’s, in 2017, bleek al dat trekvogels in gevangenschap gedesoriënteerd raken na consumptie van neonicotinoïden. Ze zijn nu een stap verder gegaan door de vogels ook in het veld te onderzoeken. Daar vertonen ze níet die desoriëntatie, omdat ze eerst de tijd nemen om te herstellen – een vogel die zich ziek voelt gaat niet vliegen als-ie niet hoeft. Maar die extra lange pauzes hebben óók een negatieve invloed op hun overlevingskans.” Zo is de kans groter dat ze tussentijds ten prooi vallen aan een roofdier, of dat het weer verslechtert tijdens hun ‘stop-over’, schrijven de Canadese biologen in hun artikel. Bovendien krijgen vogels die met vertraging aankomen op hun broedplek vaak de minder goede territoria, en brengen ze minder jongen groot dan vroeg arriverende vogels.
Witkruingorzen
De Canadese biologen onderzochten de gevolgen van neonicotinoïden bij één specifieke vogelsoort: de witkruingors (Zonotrichia leucophrys). De vogels (lichtgrijs met een zwart-witte kop) komen in principe alleen voor in Noord-Amerika. Toch is het onderzoek wereldwijd interessant, omdat nu voor het eerst de gevolgen van pesticiden op in het wild levende trekvogels zijn onderzocht.
Piersma: „Witkruingorzen zijn zaadeters, en zouden dus geen hinder van neonics vinden als het puur om een achteruitgang in het aantal insecten gaat. Maar bij veel gewassen worden juist de zaden behandeld met een coating van neonics, en die vormen een supergeconcentreerd gif.”
Bij insectenetende vogels zal zo’n effect minder snel optreden, vermoedt Hofland. „Voor insecten is de gifstof zó sterk dat ze algauw het loodje leggen. De levende insecten die vogels binnen krijgen zijn dus waarschijnlijk niet vergiftigd met neonics.”
De Canadese biologen voerden in het wild gevangen vogels een niet-dodelijke dosis imidacloprid: twaalf kregen er een relatief lage dosis, twaalf een hogere. Daarnaast was er een controlegroep, die voedsel zonder insecticide kreeg voorgeschoteld.
Bij aanvang van de proef wogen de vogels gemiddeld ruim 30 gram. Zes uur na het voeden waren de vogels die de lage dosering kregen zo’n 3 procent lichter dan eerst. De vogels met de hoge dosering verloren in diezelfde periode bijna 6 procent van hun lichaamsgewicht. De onderzoekers vermoeden dat het gewichtsverlies komt door het ‘anorectische effect’ van imidacloprid: vogels die de hoge dosering kregen, aten zo’n 70 procent minder dan vogels uit de controlegroep.
In theorie kan de daling van het lichaamsgewicht ook door de stress van het vangen komen. Maar zelfs bij een lange acclimatisatieperiode daalde het lichaamsgewicht van vogels na een hoge dosis imidacloprid met 17 procent in drie dagen. Vooral de hoeveelheid lichaamsvet nam af. „Zorgelijk”, vindt Hofland, „Want juist vet dient als brandstof voor vogels tijdens hun trek.”
De witkruingorzen kregen na de laatste metingen weer de vrijheid om hun trekroute te vervolgen. Maar vogels die de hoge dosering imidacloprid kregen, bleven gemiddeld 3,5 dagen langer op hun plek dan vogels uit de controlegroep – vermoedelijk om op krachten te komen en te herstellen.
Ambtenaren Harbers hielden toelichting asielcijfers bewust buiten rapport
Mark Harbers (VVD) trad af als staatssecretaris, ook al hadden zijn ambtenaren „volstrekt onbedoeld” misdaadcijfers van asielzoekers genegeerd. Naar nu blijkt handelden ze wél bewust.
Dankzij kunstmatige intelligentie weten wildcamera’s steeds beter welk wild op de Veluwe voorbijkomt.
25 oktober 2019
Maarten Bijleveld
‘We zijn bezig onze planeet te vernietigen’
Maarten Bijleveld (82), medeoprichter van het Wereld Natuur Fonds, deelt de VN-conclusies over de dramatische daling van de biodiversiteit, maar stelt dat een belangrijke…
15 mei 2019
Een ecologisch armageddon
Wat als er morgen geen insecten meer zijn?
Wetenschappers stellen een grote sterfte onder insecten vast. In minder dan dertig jaar tijd is meer dan 75 procent van alle vliegende insecten verdwenen.
21 september 2018
Verzuring maakt de hei steeds stiller
Ecologen waarschuwen voor bodemverzuring in Nederlandse natuur. Insecten, planten en vogels verdwijnen.
Sorrow since you left me Sorrow Sorrow in my heart I just can't believe it's over I never could have dreamed that we would part... Sorrow Sorrow in the morning Sorrow Sorrow late at night Like a ship without a sailor That's how I am without your arms To hold me tight... Do you remember those happy days The happy days that we shared I just had to look at you And I knew that you cared I thought I would spend those happy days Loving you my whole life through There was such happiness then And now there's only... Sorrow Sorrow all around me Sorrow Sorrow through and through If I live a hundred life times I'll never realize that I am losing you... Do you remember those happy days The happy days that we shared I just had to look at you And I knew that you cared I thought I would spend those happy days Loving you my whole life through There was such happiness then And now there's only... Sorrow Sorrow...
Huisarts Hans van der Linden in dit fragment van RTL Late night op 1 oktober 2018: "Er is geen bewijs dat de griepprik werkt." Van der Linde zegt dat er al gedurende 30 jaar om goed onderzoek wordt gevraagd. Dat is nota bene in het voordeel van de farmaceutische industrie, want bij een positieve uitkomst wordt heel Nederland gevaccineerd. Maar dat onderzoek komt er maar niet. Dat geeft te denken.... Zie ook hier: https://www.dodelijkeleugens.nl/nl/vi...
Tijd voor Max over de dodelijke leugens van de farmaceutische industrie
Dit fragment uit "Tijd voor Max" beschrijft de praktijken die in het boek "Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid" uitvoerig uit de doeken worden gedaan en later door professor Peter Gøtzsche bevestigd werden. Lees meer op https://www.dodelijkeleugens.nl/video....
Verpleeghuisarts Bert Keizer en huisarts Hans van der Linde spraken in in Tijd voor Max over schadelijke geneesmiddelen. Zebevestigden de praktijken die C.F. van der Horst in zijn boek Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid uitvoerig uit de doeken doet.
Door C.F. van der Horst
Dodelijke leugens over schadelijke geneesmiddelen
Bijna een jaar na het verschijnen van het boek van C.F. van der Horst onderschreef de Deense professor Peter Gøtzsche de inderdaad dodelijke leugens over schadelijke geneesmiddelen. Gøtzsche sprak zelfs van dodelijke medicijnen. In het TV-programma van 30 november 2015 belichtten de bovengenoemde dokters de Nederlandse situatie in het kort.
Zo meldde Bert Keizer: “In heel veel situaties helpt de medicatie niet en in heel veel situaties is ze schadelijk. De farmaceut die het middel verkoopt is zich hiervan wel degelijk bewust, maar gaat toch door met het vermarkten van aangetoond schadelijke geneesmiddelen.”
Het betreffende fragment van het programma kunt u hier bekijken (Het fragment begint om 02:45 in de video).
Russisch roulette
Volgens dokter van der Linde zijn medicijnen onvoldoende getest op veiligheid of het nut voor levensverlenging. Ze worden al op de markt toegelaten als ze enig aantoonbaar effect hebben op bijvoorbeeld cholesterol of suiker. Hij vergeleek een dergelijk middel met Russisch roulette.
Catastrofale medicatie
Als voorbeeld van schadelijke geneesmiddelen noemde Keizer het toedienen van hormonen aan vrouwen in de menopauze. Dat bleek catastrofaal omdat de medicatie trombose en borstkanker veroorzaakt. De zwakke schakel is de huisarts, omdat hij beïnvloedbaar is. Daarenboven is hij onvoldoende getraind om een wetenschappelijk onderzoeksrapport te lezen. De dokter kan daardoor niet beoordelen of de studie goed opgezet werd en de statistische verwerking juist is. Deze situatie wordt nog erger omdat onderzoeksverslagen vaak door farmaceuten zelf geschreven zijn (en niet door een onafhankelijk onderzoeksinstituut) en de medicijnen op jongeren getest worden en niet op ouderen die ze gebruiken. Wat al helemaal niet bestudeerd wordt, is de combinatie van geneesmiddelen.
Het bovenstaande is echter niet het gehele verhaal, maar slechts een tipje van de ijsberg. Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid documenteert hoe de opleiding tot arts in de richting van de farmacie gestuurd is, waardoor de meeste dokters tot pillenschuivers zijn verworden. Maar ook komen de vele mogelijkheden aan de orde die de industrie aangrijpt om geneesmiddelenonderzoek te manipuleren en hoe artsen beïnvloed worden om vooral toch het middel voor te schrijven.
Struisvogel-arts
Keizer adviseerde de dokter te vertrouwen, maar niet de medicijnen die hij aanraadt. Hij gaf hiermee aan dat de dokter er ook niets aan kan doen als hij schadelijke geneesmiddelen voorschrijft. Een arts is en blijft echter altijd verantwoordelijk voor wat er gebeurt met zijn patiënt. Het is aan hem om te eisen dat er eerlijkheid en openheid komt. Hij kan zich niet achter een fabrikant verstoppen en als een struisvogel-arts medicatie voorschrijven.
500 miljard euro
Van der Linde besloot het onderwerp met de conclusie dat de 500 miljard euro die per jaar in de medicijnenhandel omgaat, het laagste in de mens naar boven haalt. Hij sloeg daarbij de spijker op de kop want er is geen industrie die zo vaak in rechtbanken is veroordeeld, met honderden miljoenen en soms miljarden dollars beboet is en zich er geen fluit van aantrekt. Natuurlijk heeft de farmaceutische industrie ook goede producten, maar de fabrikanten zijn zo op geld belust dat ze rustig schadelijke geneesmiddelen vermarkten. Het is diep triest dat dodelijke leugens een deel van de marketing zijn geworden — men gaat letterlijk over lijken.
Hoe kan het dat overheidsinstanties goedkeuring aan schadelijke geneesmiddelen verlenen? Hoe worden artsen ertoe gebracht een dergelijk middel voor te schrijven? Op welke wijze wordt medicijnonderzoek gemanipuleerd? En hoe komt het dat de artsenopleiding dokters zo weinig kritisch heeft gemaakt ten aanzien van hun voorschrijfgedrag?
Uit de tijd geworpen, vergeten paradijs Van duizend kleine dorpen, onder wolken, grauw en grijs Met donkergroene heuvels, vervagend in de lucht Soms wondermooi beschilderd, met een witte duivenvlucht En nergens valt de regen zo mals en ruisend neer En nergens gaat de wind zo liefdevol, zo zacht tekeer Hij krijgt de vrije ruimte, want als een open hand Zacht golvend als water, is Vlaanderen, m'n land
Luisterend naar de regen, die langzaam neder zijgt Luisterend naar de nacht, die in 't duister hijgt Word ik een kuil vol dromen, verglijdend langs de tijd Ik hoor rivieren stromen en zingen van tederheid Want, golvend als het water ligt mijn land aan de zee Zij neemt papieren bootjes, al dansend, met zich mee Die ik, als knaap, liet varen, beladen met een droom Maar die nooit weder kwamen, zij bleven enkel droom
Misschien dat zij vernamen, m'n kinderlijk verdriet Want alle winden zingen een wild en lachend lied Zij schuurden langs de velden, en langs 't wassend graan En laten de papavers, vol rode vensters slaan Soms breekt de hemel open, vol gouden zonnelicht De wijde vlakten worden een heerlijk vergezicht Begrensd met groene bomen, waarop de hemel rust Vol donkerblauwe dromen, vol tijdeloze rust
Uit de tijd geworpen, vergeten paradijs Van duizend kleine dorpen, onder wolken, grauw en grijs Met donkergroene heuvels, vervagend in de lucht Soms wondermooi beschilderd, met een witte duivenvlucht En nergens valt de regen zo mals en ruisend neer En nergens gaat de wind zo liefdevol, zo zacht tekeer Hij krijgt de vrije ruimte, want als een open hand Zacht golvend als water, is Vlaanderen, m'n land..
De reisorganisatie Corendon doet alle attracties en excursies waarbij sprake is van dierenleed, in de ban. Het gaat dan om dolfijnenshows, ritjes op olifanten en het aaien van wilde dieren.
Dat rijden op olifanten zoals in Thailand niet meer kan, is bij veel mensen inmiddels bekend. ,,Maar als je wilde dieren kan aaien, voeren of een foto met ze kan nemen, dan kan dat alleen als ze zijn getraind, afgericht of gedrogeerd. Dit proces gaat vaak gepaard met geweld en het vastbinden van de dieren. Dagelijks lijden er in totaal zo’n 550.000 wilde dieren voor het vermaak van toeristen’’, laat Corendon in een verklaring weten.
Dolfinaria, waar dolfijnen en andere zeezoogdieren shows geven en kunstjes doen, worden ook in de ban gedaan. ,,Een klein bassin is een onnatuurlijke leefomgeving, wat zorgt voor stress en abnormaal gedrag. Hetzelfde geldt voor dierentuinen waarin wilde dieren vaak in onnatuurlijk kleine verblijven leven. Ook shows met wilde dieren, dierengevechten en excursies waarbij dieren worden gefokt of opgejaagd, zijn niet diervriendelijk. Deze worden ook uit het aanbod geschrapt.’’
Olifanten
Corendon heeft het nieuwe beleid opgesteld in samenwerking met dierenbeschermingsorganisatie World Animal Protection (WAP). Die boekte al eerder successen bij andere reisorganisaties. Al in 2010 stopte TUI met het aanbieden van excursies en attracties met olifanten. Samen met de TUI Care Foundation is in 2017 een project gestart om in Thailand 1.500 olifanten te beschermen. Ook raadt TUI haar klanten aan bijvoorbeeld niet met apen, reptielen of leeuwen op de foto te gaan.
Momenteel voert WAP vooral actie om dolfijnenshows uit de gidsen en sites van reisaanbieders te krijgen. Recent besloot Tripadvisor de shows in de ban te doen. Momenteel wordt via een petitie Expedia opgeroepen het hetzelfde te doen.
In the fear of creating something great, we stare at that blank canvas for a very long time with a brush in our hand. We wait until all the paint dries up, our hearts stop singing familiar songs, the fire in our souls have turned to ash, flesh turned to bone, and our dreams and thoughts fade into oblivion.
In the end, we have returned to our roots. Nothingness. Just the blank canvas waiting to be turned into something beautiful once again....
Oblivion by Astor Piazzolla / Animation Ryan Woodward - Thought of You
I know the signs, I read the warning To you, I'm only time to kill Not mean a thing to you Yet, still I cling to you
Like melodies on Winter mornings Like snow upon the highest hill That's how I cling to you Somehow, I cling to you
If I were wiser I would leave you Pick up my broken pride and steal away What is this game you play Do we have a chain to bind and hold me (?) Yet, keep yourself one step beyond me So near, so far away
I tell myself, you'll come to love me As flowers come alive in Spring And still I cling to you...
At times you want my adoration You talk of love, of life ??? My soul ??? swings (?) to you And so, I cling to you
This is one of his most haunting and beautiful albums, sometimes even leaning into classical but always soaring through with his mystical phrases and rhythms. A must listen from start to finish!
1. Galatea's Guitar (0:00) 2. Half the Day is the Night (5:40) 3. Song of Injured Love (10:05) 4. The Fortune Teller (14:12) 5. Fire Dance (18:43) 6. The Lady in the Moon (24:24) 7. Ferris Wheel (29:47)
Bass – Louis Kabok Cello – George Ricci Drums – Jim Keltner French Horn – Brooks Tillotson, Ray Alonge, Tony Miranda Guitar – Gabor Szabo, Jim Stewart* Percussion, Congas – Hal Gordon Piano – Gary McFarland Violin – Julius Schacter
Want to buy some illusions, Slightly used, second hand? They were lovely illusions, Reaching high, built on sand. They had a touch of paradise, A spell you can't explain: For in this crazy paradise, You are in love with pain.
Want to buy some illusions, Slightly used, just like new? Such romantic illusions - And they're all about you. I'll sell them all for a penny, They make pretty souvenirs. Take my lovely illusions - Some for laughs, some for tears
They had a touch of paradise, A spell you can't explain: For in this crazy paradise, You are in love with pain.
Want to buy some illusions, Slightly used, just like new? Such romantic illusions - And they're all about you. I'll sell them all for a penny, They make pretty souvenirs. Take my lovely illusions - Some for laughs, some for tears
"Illusions" is a song by Friedrich Hollaender.
Marie Magdalene "Marlene" Dietrich (December 27, 1901 – May 6,1992) was a German-American actress and singer. Dietrich maintained popularity throughout her unusually long show business career by continually re-inventing herself, professionally and characteristically. In 1920s Berlin, she acted on the stage and in silent films. Her performance as Lola-Lola in The Blue Angel (1930), directed by Josef von Sternberg, brought her international fame resulting in a contract with Paramount Pictures. Dietrich starred in Hollywood films such as Morocco (1930), Shanghai Express (1932) and Desire (1936). Dietrich successfully traded on her glamorous persona and "exotic" (to Americans) looks, cementing her super-stardom and becoming one of the highest-paid actresses of the era. Dietrich became a U.S. citizen in 1939, and throughout the Second World War she was a high-profile frontline entertainer. Although she still made occasional films after the end of the Second World War, Dietrich spent most of the 1950s to the 1970s touring the world as a marquee live-show performer. Dietrich was noted for her humanitarian efforts during the War, housing German and French exiles, providing financial support, and even advocating for their US citizenship. For her work improving morale on the front lines in WWII, she received honors from the US, France, Belgium, and Israel. In 1999, the American Film Institute named Dietrich the ninth-greatest female star of classic Hollywood cinema.
Een aangevreten vuilniszak Drijft in de majem van de gracht Een file staat te claxoneren De haringman roept: "Krijg de kolere" Een junkie bietst een piek Omdat 'ie naar z'n shotje smacht Dat is mijn stad, dames en heren
Een kraker laat z'n hondje uit Dat piest tegen een bloemenbak Een hoer staat wenkend te proberen Zeelui bij haar aan te doen meren De renovatie woekert voort Een woonboot zinkt op z'n gemak Dat is mijn stad, dames en heren
De duiven dalen op de Dam De orgelman, al uren lang Draait aan mijn stad M'n Amsterdam
De Albert Kuyp schreeuwt, gonst en bruist De Govert Flink voelt zich vermoeid De Amstel laat zich niet verstjeren Meeuwen blijven over 't ijs scheren Jouw straten weg een doolhof dat verwart Maar mij ook eeuwig boeit Dat is mijn stad, dames en heren
Een Turk poetst hier z'n autowrak Een rijksgenoot steekt kleurig af Bij spijtoptanten uit Almere Wie weg wil, nou, die moet 'm maar smeren Maar waar ik ben geboren, blijf ik En daar vind ik ook m'n graf Dat is mijn straf, dames en heren
De duiven kakken op de Dam De orgelman, al uren lang Draait aan mijn stad Mijn Amsterdam Draait aan mijn stad Mijn Amsterdam Draait aan mijn stad Mijn Amsterdam Draait aan mijn stad Mijn Amsterdam Draait aan mijn stad Mijn Amsterdam..
Jenny Arean
Jenny Arean zingt Ischa Meijer Amsterdams Parfum
Ik leef op Amsterdamse lucht Vanaf mijn vroegste kindertijd Ik raak het Amsterdams parfum Zelfs in mijn dromen zelden kwijt Die geur van olie, teer en touw Van uitlaatgas en duivenstront En zelfs als het een beetje waait De adem van de havenmond
Mijn Amsterdam, mijn wereldstad Ik ruik haast altijd jou erbij Tot in den verste vreemde toe Mijn eigen stinkstad aan het IJ Mijn Amsterdam
Zo'n avond in de late herfst Als ik gelukkig en alleen Een rondje langs de grachten maak En niets dan nevel om mij heen Terwijl op ieder woonschip Weer een kromme schoorsteen dapper rookt Dan krijgt de mist de scherpe geur Van kacheltjes op hout gestookt
Mijn Amsterdam, mijn warme jas Ook als de winterkou me bijt En alle nachten donker zijn Dan walm je van geborgenheid Mijn Amsterdam
De geur van de cacaofabriek Hangt nog in sluiers om de dag Dat ik in het Mirandabad Mijn eerste grote liefde zag Een echte man van vijftien jaar Bij wie ik op de fiets daarna De Amstel langs reed in een wolk Van bitterzoete chocolade
Mijn Amsterdam, mijn tweede ik Voor wie ik elke dag nog val Mijn minnaar die mij nooit verlaat Van wie ik altijd houden zal Geen stad die zo de zinnen steelt Geen stad die zo het hart versterkt Geen stad brengt zo mijn hoofd op hol Geen stad die zo bedwelmend werkt
Mijn Amsterdam, mijn roezemoes Mijn onversneden eerste keus Met veel meer body dan Bordeaux En Jezus wat een mooie neus Mijn Amsterdam..
Ara Güler (born August 16, 1928 in Beyoğlu, Istanbul, Turkey) is a Armenian photojournalist, nicknamed "the Eye of Istanbul" or "the Photographer of Istanbul".
Güler was born in Istanbul in 1928 to ethnic Armenian parents. Owner of a pharmacy on Istiklal Avenue, his father had a wide circle of friends from the art world of the period. Ara Güler's early contact with this world inspired him to embark on a career in cinema. During his high school years, he jobbed in movie studios and attended drama courses held by Muhsin Ertuğrul, the founder of modern Turkish theater. However, he abandoned cinema in favor of journalism, joining the staff of the newspaper Yeni Istanbul as photojournalist in 1950 and studying Economics at the University of Istanbul at the same time. He then transferred to another newspaper, Hürriyet. (Güler is not related to the royal Guleria family.)
In 1958, the American magazine company Time--Life opened a branch in Turkey, and Güler became its first correspondent for the Near East. Soon he received commissions from other international media, such as Paris Match, Stern and the London Sunday Times. After completing his military service in 1961, Güler was employed by the Turkish magazine Hayat as head of the photographic department.[ About this time, he met Henri Cartier-Bresson and Marc Riboud, who recruited him for the Magnum Photos agency, which he joined. (He is not currently a member.) He was presented in the British 1961 Photography Yearbook. Also in that year, he was accepted as the only Turkish member to the American Society of Magazine Photographers (ASMP) (today called the American Society for Media Photographers). The Swiss magazine Camera honored him with a special issue. In the 1960s, Güler's photographs were used to illustrate books by notable authors and were displayed at various exhibitions throughout the world. His works were exhibited in 1968 in 10 Masters of Color Photography at the New York Museum of Modern Art and at Photokina Fair in Cologne, Germany. His photo album Türkei was published in Germany in 1970. His photos on art and art history were used in Time, Life, Horizon and Newsweek magazines and publications of Skira of Switzerland. Güler traveled on assignment to such countries as Iran, Kazakhstan, Afghanistan, Pakistan, India, Kenya, New Guinea, Borneo, as well as all parts of Turkey. In the 1970s he held photographic interviews with such notable politicians and artists as Winston Churchill, Indira Gandhi, Maria Callas, John Berger, Bertrand Russell, Willy Brandt, Alfred Hitchcock, Ansel Adams, Imogen Cunningham, Marc Chagall, Salvador Dalí and Pablo Picasso. Some critics consider his most renowned photographs to be his melancholic black-and-white pictures taken mostly with a Leica camera in Istanbul, mainly in the 1950s and 1960s, a golden age of photojournalism.[citation needed] He has exhibited frequently since then, and also had his work published in special supplements. International publishers have featured his photographs. Güler's work is collected by international institutions, such as the National Library of France in Paris; the George Eastman Museum in Rochester, New York; University of Nebraska-Lincoln Sheldon Memorial Art Gallery; Museum Ludwig Köln, and Das imaginäre Photo-Museum, Köln. In the 1970s, Güler worked in film, directing the documentary titled The End of the Hero (1975). It was based on a fictional account of the dismantling of the World War I veteran battlecruiser TCG Yavuz. Journalist Nezih Tavlas's book Foto Muhabiri (Photojournalist) details Ara Guler's life, by providing chronological details starting from the day he was born up until now, also details 80-years of Turkish history. The 343-page book which recounts the life of one of Turkey's legendary names in photography and also includes dialogue with Guler as well as photographs from his family albums.
Ik ben Leny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bosheks.
