Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    15-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verbazend
    Een overdenking in dichterlijke vorm na het bericht van het
    overlijden van Rutger Kopland


    Verbazend…

     

    Alweer een schrijver

    Die is heen gegaan

    Het wordt dun in schrijversland

    De goede schrijvers worden

    weggenomen in het literaire land

    Ja, we zien toch duidelijk

    Dat elk mens eindig is

    Een mens van belang of geen belang

    De dood komt steeds als een dief in de nacht

    Ook al weet je dat je op je einde wacht

    Tijd en uur weten we niet

    Hoewel men steeds meer zelf een einde bedenkt

    Maar dat is niet de bedoeling

    Van Hem die het leven schenkt!

     

    15-07-2012 om 17:10 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.afscheid
    Een gedicht over het afscheid van een bijzondere dichter
    Gerrit Comrij

    Afscheid

     

    Men nam afscheid

    Van een wat bijzonder mens

    Wonderlijk in de literatuur

    Hij vulde daarin menig uur

    In gedichten en verhalen

    en commentaren

    Zo’n mens was in de geest

    niet aan het verschralen

    Het was een bijzonder talent

    Maar wel een natuurlijk talent

    Er bestaat ook nog een geestelijk talent

    Heb je één van beiden

    Dan komt toch aan alles een end

    Hoe men ook in het leven

    opgaat in dit speciale

    Eens komt de dood je halen

    Dan worden geest en lichaam uitgeblust

    Maar het hart van de geest leeft verder

    Wel of niet met een Redder!

    De dichter des vaderlands

    Kreeg op deze bijeenkomst zijn kans

    Om de schrijver te bedanken

    En hij was zo ontroerd

    Dat hij bijna moest janken

    Ja, ik begrijp het wel

    Je zegt een persoon vaarwel

    Die je een vaderland gaf

    Een vaderland in de literatuur

    Maar dat vaderland ligt

    ook altijd onder vuur

    Want het moet verbonden

    worden met het eeuwige vuur!

    Dan is een uur literatuur

    niet voor eeuwig zuur

    Maar de zoetheid wordt benaderd

    Als je tot Gods kinderen wordt vergaderd!

    Ja, dat we zo innerlijk worden geaderd

    Dat het schrijven poëzie

    Niet gaat zonder die ene knie

    Die gebogen wordt voor de Vader

    Dan krijgt de poëzie

    een krans van bloemen

    Dan ga je een gedicht zoenen

    En hoef je niets meer te verbloemen

    Dan kun je open en oprecht

    De mooiste dingen omhelzen
    die worden gezegd...

    14-07-2012 om 14:23 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.daar...
    Een stille overdenking in dichtvorm!

    Daar…

     

    Daar gaan ze

    Niet te paard

    Maar in de wagen

    Ze keken heel gelukkig

    Maar het is wel surrogaat

    Want men weet toch dat

    Twee van hetzelfde geslacht niet gaat!

    Daarom is het een domme daad

    Er is geen gezond verstand dat mee gaat

    Een huwelijk is voor man en vrouw

    Niet dat je niet van een vrouw kan houden

    Maar op deze wijze is een mens dodelijk verkouden!



    bloemen

    13-07-2012 om 22:35 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    12-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.knaapje
    Een gedicht van J.J.A. Gouverneur 1809-1898

    Het knaapje in het bos

    Het knaapje had gelopen
    De ganse dag in 't bos;
    De slaap heeft hem bekropen
    Daar op het groene mos.

    Toen daalden uit de bomen
    De eekhorens naar beneên;
    De hazen zijn gekomen
    En dansten om hem heen;

    De dartle reetjes speelden
    Om hem in struik en riet;
    De lieve vogels kweelden
    Hun allerzoetste lied.

    Maar niemand stoorde 't knaapje
    En niemand deed hem leed,
    Tot hij, verkwikt door 't slaapje,
    Weer de ogen open deed.

    Toen zijn ze op eens verdwenen
    In 't allerdichtste geboomt;
    En 't heeft de knaap geschenen,
    Dat hij 't al had gedroomd.

    Prettige tijdkorting (1857)

    schrijver

    12-07-2012 om 16:09 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    11-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verval
    Een gedicht van Han Messie

    VERVAL

    Gedwee laat de verbrokkelde muur
    met zijn ronde ingevallen toren
    zich door harde wingerdranken doorboren.
    Dat grijpgrage lover bewaart liefdesvuur!

    Over verweerde stenen zing het uur
    van drifig minnende vogelkoren.
    Kleine holtes doen licht getrippel horen;
    krioelend leven heeft groot avontuur.

    Nachtwind fluistert om de schimmige bouwval.
    Zuchtende takken, droeve uilenkreten
    gedenken de tijd die dit oord roem ontstal.

    Want nog mag het wijze duister weten
    hoe vlammen hier laaiden bij kasteelbal,
    waar feestangst steeds "trots der burcht" zou heten.

    11-07-2012 om 17:58 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    10-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.een voorjaar
    Een gedicht van Gerrit Kouwenaar

    Een voorjaar

    Eindelijk voorjaar, juichte de vlier in de bloei
    van zijn leven nadat zijn verkankerde stamvader
    die winteravond in stilte verast was

    omhoog kijkend door zijn meelevende uitwas
    zag hij zijn bestaansgrond de hemel de hemel aanraken
    met onwennige tuilen, bleek als zijn merg

    hij bloeide wat mij ontgroeid was, aan duivelsbrood
    had hij geen boodschap, kindersneeuw gaf hem voorsmaak
    van engelkruid manna bloedmarmelade

    's avonds bij aanlicht omlaaghield zag hij vertederd
    hoe achter zijn dunne luizige nakroost de wit
    beschimmelde klompvoet zijns vaders, totaal
    des geestes, er blijvend geweest was -

    -------------------------------------
    uit: 'Totaal witte kamer', 2002.

    schrijver

    10-07-2012 om 22:05 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    09-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.veel
    Een gedachtengang...

    Veel

     

    Veel mensen

    Mensen met gedachten

    Die eens een gedicht bedachten

    Het is fijn om te schrijven

    Want schrijven doet blijven

    Maar het gaat erom wat we schrijven

    Behoor je tot de oude wijven

    Dan kan je niet als een kind of een

    jong mens schrijven

    Maar er is zoveel te schrijven

    Over stilte, oorlog en leed

    Ja, er is nog weinig wat men

    van een ander weet

    Een gedicht wil iets zeggen

    Maar je kunt je niet bij alle neerleggen

    Heeft het een boodschap

    Dan kun je het wel lezen

    Maar anders wordt een mens

    naar iets anders of hogers verwezen…

     





    09-07-2012 om 11:56 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ter nagedachtenis
    Ter nagedachtenis een een dichter des vaderlands
    Gerrit Komrij


    De dood

     

    Hij is niet meer

    Zet niets meer op papier

    Het geschrevene wordt bewaard

    Alles is in dit leven geklaard

    De weg voor mensen met liefde voor gedichten

    Die zullen wel voor een bundel zwichten

    Het leven trekt uit de mens

    Had hij nu ook die ene wens,

    om voor eeuwig gelukkig te mogen zijn?

    Hij ging voort in de levenstrein

    Waar niet alle juistheden in werden verteld

    Maar hij heeft toch veel op papier gesteld

    Het ware diepzinnige manieren

    Om een mens te proeven

    Hij was een eenling in zijn gaan

    En nu is het met hem gedaan!

    De dood daar ontkomen we niet aan

    Het vlees verteerd in de groeve

    De ziel en geest zijn gescheiden

    Het is over met het vleselijke lijden

    Ja, elk mens zal om zijn of haar zonde lijden

    En wat een feest als er Eén is geweest

    Die alle schuld van je heeft overgenomen

    Dan is de dood wel een ontkomen

    Aan de eeuwige duisternis

     

    08-07-2012 om 12:28 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.grauwe dagen

    Grauwe dagen
    Lijken vergeten
    De zonnestralen

    fonkelen sierlijk mooi
    De mensen lachen
    zoals de zon lacht
    hun innerlijk schoonheid
    spreekt rond hun gelaat
    een hart van zon
    is sierlijk mooi al
    is het een gevoel
    van stille eenvoud

    Van Hees Annie
















    06-07-2012 om 12:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    05-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.banderheren
    Een gedicht van D.V. Coornhert 1522-1590

    Banderheren *

    Wij banderheren, in getale veel,
    Vlieden het vaderland, ons aards priëel,
    Meest al om weldoen, buiten enig schuld.
    Laat ons de Here bidden om geduld,
    En meer ons zonden dan Gods straffe haten;
    Des Heren goedheid zal ons niet verlaten.

    Om `t lijf te houden men rijkdom begeeft
    Met alle daar ons herte zeer aan kleeft.
    Om d' edel ziele, daar God zelf in rust,
    Mijden wij niet ons herten minste lust,
    Maar volgen die plat tegen Gods geboden,
    Daardoor wij arme zielen doden.

    In `t vlieden van de tyrannië fel
    Ontzien wij arbeid, moeite noch gekwel.
    Maar om `t ontkomen `s duivels bloedigheid
    Verdriet ons `t bidden met ootmoedigheid.
    Wat baat de vrijheid van der mensen banden,
    Als onze zielen staan in Mammons handen.

    Om vijands vijanden dragen wij haat,
    Die `t snode vlees temmen tot onzer baat.
    Daartegen minnen wij onze vijand,
    Dat is de zondelijke middelwand.*
    Daardoor wij Godes troost in druk ontberen,
    Zolang wij `t hert willig van Gode keren.

    Wij vluchten `t land, maar niemand boosheid vliedt.
    Mensen betrouwen wij ende God niet.
    Meer men na huis dan na de hemel hoopt.
    Elk `d ongevangens beren huid verkoopt.
    Wij klappen niet dan van ons leed te wreken.
    Hoe derren wij God om genade smeken?

    Vergeven wij niet mensen, ons gelijk,
    Zal God vergeven zijn maaksel van slijk?
    Neen Hij, voorwaar! Dus doet Hij u de wraak,
    Bid God, dat Hij uw vijand beter maak'
    En zeg dan vrij, zonder u te vervaren:
    "Vergeef ons, als wij onze schuldenaren".

    God die toont ons zijn liefde in zijn roe.
    Blijft gij hardnekkig, zo ziet wel toe,
    Dat Hij de roede niet verscherpe meer,
    Of dat Hij zijn straffe niet van ons keer'
    En ons in `t wilde moedwillig laat zwerven
    Om in de weelden eeuwig te bederven.

    Prinsen, banderheren, tot Gode keert,
    Belijd uw zonde, uw herten ook verneert
    Onder Gods hand end' Hem gelaten staat.*
    Staat na Gods liefd', verlaat des duivels haat.
    God zal ons door die van der Maagd geboren werd
    Ontfermen en minnen als zijn verkoren hert.

    ----------------------------------------------
    * Banderheren = edelen.
    * Middelwand = scheidsmuur der zonde, die van troost scheidt
    * Hem gelaten staat = Hem onderworpen

    Het Geuzenliedboek (1570)

    schrijver

    05-07-2012 om 13:50 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.reiger

    Inspiratie

     

    Ik was op de fiets

    En toen zag ik iets

    Het was een reiger

    Die stond bij een steiger

    Hij zocht naar vis

    Dan sla je op de steiger

    Vast niet de plank mis

    Een reiger die een vis kon krijgen

    Die staat niet echt te hijgen

    Hij neemt een flinke hap

    En dat is geen grap

    Je ziet de vis door z’n strot

    naar beneden glijden

    Ach, nu moest er een vis lijden

    Omdat die reiger geen honger wou lijden

    Zo is het in de dierenwereld

    De één vreet de ander op

    En zo blijft de natuur in evenwicht

    Maar soms is het wel een zielig gezicht!

     

     

    03-07-2012 om 09:45 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-07-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.poeta
    Een gedicht van Boudewijn Büch

    Casa del poeta tragico

    De slaaf ligt in zijn schrik gestold.
    Uit marmer lees ik keizers en de rijken.
    De lavapaden langs omhoog gestold,
    wil ik jouw naam op de hemel vergelijken.

    Er zijn slechts dieptes in dit gruis,
    fragmenten van verbannen muren,
    contouren van een kaartenhuis:
    de dood is zichtbaar in kwetsuren.

    Je bent er tóch. Bij het forum op de trap,
    dicht aan een kratertrap waar zwavel suist
    of in de wanden waar een weemoed huist.

    Er is een nacht, een landschap
    waar geschiedenis werd ongelegen.
    Zij liet de droefheid achterwege.


    ---------------------------------------------
    uit: In gedichten, 2004

    schrijver

    01-07-2012 om 11:48 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.spreken
    Een gedicht van Paula Hagenaars

    Laat stilte spreken

    Als woorden te vaak
    gezegd zijn
    zal zwijgen
    de juiste toon raken

    laat stilte spreken
    tot onze harten weer
    dezelfde taal verstaan.

    schrijver

    30-06-2012 om 22:17 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zonnebloem
    Een gedicht van René de Clercq 1877-1932

    Zonneblom

    Hoogopstrevende zonneblom,
    Uw sterke stralenschijven
    Wendt gij naar de hemel om,
    Weet zon en bloem te blijven.
    Zonneblom in zonneschijn,
    Zal mijn ziel ooit anders zijn?

    De Noodhoorn (1932)

    schrijver

    29-06-2012 om 11:09 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.grijze
    Een gedicht van Reinier van Genderen 1886-1942

    Uit grijze hemel

    Uit grijze hemel valt de regen,
    De vogels dempen nu hun lied,
    Maar nimmer weifelt, draalt de zegen,
    Die rust op heel dit schoon gebied.

    De grond is arm, als menig hart,
    En zo gebaat bij malse regen,
    En ginder, achter wolken, mart
    De goede zon met al haar zegen.

    O somber, toch zinrijk verleden,
    Dat immer ver en verder wijkt,
    Gezegend is het zonnig heden,
    Waarover nooit een schaduw strijkt.

    De Gids jaargang 1936

    schrijver

    27-06-2012 om 10:59 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.raad
    Een gedicht van P.A. de Génestet 1829-1861

    Vrome raad

    Neem álles aan; dat’s ’t beste deel –
    Ook financiëel.

    Leekedichtjes

    schrijver

    26-06-2012 om 21:26 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.veldbloem
    Een gedicht van Nicolaas Beets 1814-1903

    Veldbloem en kasbloem

    De bloemekes langs de wegen,
    Die ken ik meest allen bij naam;
    Zij lachen mij vriendelijk tegen,
    Zij groeten mij al te zaam.

    De bloemen achter de ramen,
    Omdat ik haar namen niet weet,
    Die schijnen zich mijner te schamen,
    En momplen: "Die domme poëet!"

    Uw dienaar, preutse prinsessen!
    Gij zijt schoon, zijt bevallig, vol vuur;
    Maar gij eist nog al vijven en zessen,
    En verkoopt uwe gunsten wat duur.

    Pronkziek volkje uit Japan en Bengalen!
    Dingt om prijzen van zilver en goud.
    Ik wil ook u mijn hulde betalen;
    Maar mijn hart, o, mijn hart laat gij koud.

    Goedendag, Madeliefje! Gouddropje!
    Erenprijsje, zo zedig en zacht!
    Zeg eens gauw: sliept gij zoet in uw knopje,
    En wat weer of gij heden verwacht?

    "Goede morgen! Wij sliepen als rozen;
    En het weer wordt vandaag vast heel mooi.
    'k Heb een plaatsje aan uw knoopsgat gekozen,
    Waar ik, stervend, mijn bladertjes strooi."

    Madelieven (1869)

    schrijver

    25-06-2012 om 11:32 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.levenszee
    Een gedicht van Prosper van Langendonck 1862-1920

    Ter Levenszee

    De jonge zeeman stapt aan boord:
    het vaartuig danst in wilde lust;
    daar spant de zeewind ieder koord,
    wijl ieder zeil in ronding zwelt.
    De morgenzonne kust en sust
    het kleurig deinend waterveld,
    der borst ontgalmt een breed 'hoezee!'
    ter schone zee, - ter levenszee!

    De kloeke maat, met glanzend oog,
    aanschouwt de grootse oneindigheid,
    oneindig diep, oneindig hoog,
    oneindig ver in 't vlak verschiet.
    Maar hij, ten drieste kamp bereid,
    - want vrezen, aarzlen kent hij niet -
    voert eindeloze geestdrift mee
    ter wijde zee, - ter levenszee!

    Doch aaklig komt het stormweer op:
    een huivring gaat langs d'oceaan...
    Hij jubelt op der golven top
    en tergend wordt zijn overmoed.
    Doch, ras is 't met de knaap gedaan;
    daar faalt zijn hand, daar mist zijn voet!
    Een golfslag rukt hem redloos mee,
    naar 't diep der zee - der levenszee!

    Een plank! Hij grijpt ze en roept, ontzet:
    'Ter hulpe!' Och verre is 't vaartuig heen!
    Waarom die dwaze toch gered?
    Wat zocht hij anders dan de dood? -
    Nu dobbert hij daar gans alleen;
    maar 't bloed is warm, de kracht is groot,
    en moedig streeft hij naar de ree,
    langs 't vlak der zee - der levenszee...

    Zo duurt en duurt het immer voort;
    zijn arm wordt zwak en koud zijn hart.
    Hij roept: geen echo die hem hoort,
    geen lichtbaak in het vergezicht!
    En, razend schier van spijt en smart,
    nog eens de blik omhoog gericht,
    dan, met een laatste zielebeê,
    in d'afgrond neer der levenszee!

    Maar, zie! Een flikkring toont hem land;
    de redding schemert voor zijn blik;
    een reuzenstrijd brengt hem aan strand,
    maar henen is zijn laatste kracht!
    En thans, nog dwaas en stom van schrik,
    en d'eedle gloed in 't hart gesmacht,
    aanschouwt hij, machtloos, van de ree,
    die boze zee, - de levenszee!

    De Eerste Verzenbundel

    schrijver

    24-06-2012 om 17:28 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.middel-eeuw
    Een gedicht van Jacobus van Looy 1855-1930

    MIDDEL-EEUW

    Op Mijner Wereld regel-rechte banen
    Pronk-volkren trekken op ter Kathedrale
    Kaproen, pij, toog; kazuifel, filigrane
    Mijter; dorpers-rood, rood van kardinalen.
    In val en dreun van canonieke schalen,
    Man-basse', in wierook knapen als sopranen;
    Naar 't donker dienen boven de missalen
    Schreed heer en knecht, met kruis, reliek en vanen
    Al boven 't stijve stoeten van de lieden
    Zag ik in 't kerk-aanzicht, de Maged, hoog
    In 't glas-gebrand, nacht-purper ossen-oog,
    Haar smartlijk hart gelijk een bloem aanbieden.
    't Ruim rookt', 't goud smeuld', de Maagd het Hart
    hield bloot...
    En 't storremde ál in ene ren van rood.

    Gedichten.(1884-1925)

    schrijver

    23-06-2012 om 19:07 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hei
    Een gedicht van Marie Boddaert 1844-1914

    Morgen op de hei

    Ik loop langs hei - die ligt in diep azuur
    Van zomerhemel rondom neergespreid -
    Kleurwarme hei: een brokje oneindigheid
    Van kruid en bloem, zover ik mijmrend tuur.

    Wereld en mensen weg... Alleen natuur
    Zo pas gegleên uit rijk van rustigheid
    Met glimlach ongerept: stille innigheid
    Van nijver leven in het morgenuur.

    Ik schroom te treden op het purprend bruin;
    Ik schroom de voet te zetten op het mos
    Zo gul aaneengegroeid.... Het lijkt me een bos
    Vol lommerpaadjes, of een feeëntuin
    Priëelig groen en koel. - Een mensenvoet
    Vertreedt zo licht... en weet niet dat hij 't doet.

    Serena (1898)

    schrijver

    22-06-2012 om 15:54 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!