Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    08-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Een gedicht van Abraham van Collem 1858-1933

    Hoogste leven is de liefde leven

    Hoogste leven is de liefde leven,
    Liefde is het willig zich begeven,
    Naar gemeenschap, om te zijn een deel
    Van het eeuwig zingend algeheel.

    Liefde is u weten aangedreven,
    En u voelen door het ruim geheven
    Als een vogel, hij duikt op en neer,
    Aan de luchten hangt hij in zijn veer.

    Liefde is het onophoudlijk reiken
    Naar het onbereikbare en wijken,
    Met dit wijkende, tot gij zijt,
    In de sferen der oneindigheid.

    Liefde is de onrust van het rusten,
    Het bewuste van het onbewuste,
    In de liefde die zich zelf herkent,
    Ruisen aarde, zee en firmament.

    Bloemlezing uit de gedichten van A. van Collem (1932)

    schrijver

    08-02-2013 om 13:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gezang
    Een gedicht van Wilhelm G. Forquenbroch 1640-1670

    Gezang

    Indien gij u zegt te branden
    Door een lonkend aangezicht,
    Of door twee ivoren handen,
    Vriend! zo is u 't hoofd te licht:
    Want de min heeft geen vermogen,
    Noch in handen, noch in ogen.

    Liefde krijgt alleen haar luister,
    Uit het schoon en glinstrend goud;
    Zonder dat zo is zij duister,
    En geheel verflauwd, en koud.
    Had Cupied geen gouden schichten,
    Waar zou hij zijn vuur mee stichten?

    Boog en koker kan niet maken,
    Zo zijn pijl niet is verguld.
    't Goud dat kan het hart maar raken,
    Maar de pijl heeft nimmer schuld.
    Trof een pijl van lood uw zinnen,
    Gij zou haten, en niet minnen.

    'k Weet nochtans wel wat voor banden,
    Dat aan mij de schoonheid geeft,
    Gouden lokken, paarlen tanden,
    Indien die een juffer heeft,
    Met een koffer vol dukaten,
    'k Zal die minnen en niet haten.

    'k Wil geen schat noch vreugde zoeken,
    Van Parnas, maar van Peru;
    Al de rest wil ik vervloeken,
    Want wat 's deugd en schoonheid nu?
    Zo een juffer rijk is, deze
    Zal ook schoon, en deugdzaam wezen.

    Thalia, of geurige Zang-Goddin, Tweede deel (1668)

    schrijver

    07-02-2013 om 15:07 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dagje uit
    Een gedicht van Cornelis Honigh 1846-1896

    Een dagje uit

    Zo, eindlijk ben je kant en klaar,
    Al had je 't niet gedacht.
    Ga nu maar gauw naar Grootmoe heen,
    Die zeker je al verwacht.

    Dag, meisjes! Goed nu opgepast,
    En maak maar heel veel pret.
    Zeg, Anna, denk als oudste er om,
    dat je op Marietje let.

    En jij, mijn drukke Janneman,
    Mijn kleine Spring-in-'t-veld,
    Grootmoeder is al oud, dus vrind!
    Maak niet te veel geweld.

    En trek de poes niet bij de staart,
    Laat ook Fidel met rust,
    En denk er om, dat je, als je gaat,
    Grootmoe bedankt en kust.

    Nu, kindren ga, maar wacht, Marie,
    Kom nog eens even hier:
    Die strik zit helemaal al scheef.
    Zie zo - nu veel plezier.

    Loop gauw nu heen, me dunkt, ik ruik
    De lekkere wafels al.
    Wat dat weer voor een smulpartij
    Bij Grootmoe wezen zal!

    Nieuwe kijkjes in 't rond (1882)

    schrijver

    06-02-2013 om 11:23 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.terug-blik
    Een gedicht van Hendrik Jan Schimmel 1823-1906

    TERUG-BLIK

    'k Ben er wedergekeerd,
    Waar mij 't eerst werd geleerd:
    Min de Heer en de naaste als u-zelve;
    Waar ik 't eerst, mij bewust,
    Door mijn moeder gekust,
    Het azuur van de hemel zag welven.

    Ik herkende geen kluis,
    'k Vond een vreemde in mijn huis,
    En 't omsloot eens zo veel wat ik minde,
    'k Vond geen schaâuw in de tuin,
    Want geknakt was de kruin
    Van de aloude, van Grootvaders linde.

    'k Vond geen vriend in de stoet,
    Die ter kerke zich spoedt.
    En voorheen kende ik voornaam en have.
    Maar de grijze zonk neer,
    En de knaap van weleer,
    Buigt het hoofd nu als grijze ten grave.

    'k Heb de rustplaats gezocht
    Voor mijn oudren gewrocht,
    Op de vruchtbare akker der doden;
    Maar de plek was mij vreemd,
    Want de terp werd een beemd,
    Overdekt door een dekbed van zoden.

    'k Hief weemoedig het oog,
    Maar daar tintelde omhoog,
    In haar glans door de Tijd niet te doven,
    De immer vriendlijke ster
    Die me als kind reeds, van ver,
    Zo vaak sprak van de woning daarboven.

    Verspreide gedichten (1852)

    schrijver

    05-02-2013 om 11:49 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.februari
    Een gedicht van J.J.A. Goeverneur 1809-1898

    Februari

    De dagen worden langer al,
    Al is 't ook een klein beetje;
    Maar, lieve vrindjes, weet-je,
    Een beetje is meer als niemendal:
    Elk beetje brengt ons voet voor voet
    Weer 't lieve voorjaar te gemoet.

    Komt, laat ons eens naar buiten gaan,
    Naar 't bos en naar het veld;
    Daar zien wij nergens bloemen staan,
    Maar 't is er naar gesteld.
    Die arme kinders in het bos
    Slaan op de dorre takken los
    En rapen van het droge hout,
    Want ach, 't is bitter guur en koud,
    En als men thuis geen vuurtje had,
    Waarbij men zich kon warmen wat,
    Hoe akelig was dat!

    Daarbij zit dood op zijn gemak,
    Gestoken in zijn zwarte pak,
    De raaf hoog boven op een tak
    En roept: Kras, kras,
    'k Wou, dat het zomer was!

    De tuinlui werken op hun land
    Met zware schoppen in de hand,
    Terwijl een boertje vergenoegd
    Met zijne paardjes 't veld beploegt,
    En men soms eens een jager ziet,
    Die eenden schiet in 't hoge riet.

    En in de stad, hoe is het daar? -
    't Jong volkje is er soms eens blij
    En houdt dan vrolijk met mekaar
    Een kleine danspartij,
    Springt lustig in de rij
    Of heeft op andere manier
    Pret en plezier.

    schrijver

    04-02-2013 om 16:24 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    03-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zeer
    Een gedicht van Roemer Visscher 1547-1620

    Zeer

    God heeft geschapen alle mensen gelijk,
    Maar d’een zeer arm, en d’ander zeer rijk,
    D’een zeer scherpzinnig, en d’ander zeer bot,
    D’een zeer klein, en d’ander zeer groot,
    D’een zeer stout, en d’ander zeer blood,
    D’een zeer wijs, en d’ander zeer zot;
    Van al dit heb ik een onbeklagelijk lot;
    Dan, omdat ik zonder zeer niet zou wezen alleen,
    Zo gaf mij de goede God een zeer been.

    Brabbeling (1614)

    schrijver

    03-02-2013 om 11:16 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Een gedicht van P.J. Heije 1809-1876

    ONDER DE SNEEUW

    De witte vlokken stuiven,
    Die 't veld met dons bekleen;
    Geen grasje of geen spruitje
    Dringt weer door 't dekkleed heen:
    Maar 't groeit, hoe diep bedolven,
    Toch fris en krachtig voort,
    Tot het, o Lente! uw stemme
    Weer suizend fluistren hoort.


    Laat de Ouderdom de lokken
    Met rijm en sneeuw belaan,
    De Liefde blijft er groeien
    In vrome Jeugd ontstaan:
    In stramme borst besloten,
    Nauw merkbaar voor het oog,
    Toeft zij op schoner Lente
    En Bloeitijd — hier omhoog!

    Door velden en dreven

    schrijver

    02-02-2013 om 19:17 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-02-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eerde
    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    De eerde doomt

    De eerde doomt, de biezen leken
    van de vroege morgenbrand,
    die, in 't Oosten opgesteken,
    bijt in 't baardig weideland.
    Grauw is 't over nacht gevrozen ;
    over dag, van 's morgens vroeg,
    viert en vonkt het zonneblozen
    fel, maar nog niet fel genoeg,
    om het koele graf te ontsluiten,
    waarin 't zaad geborgen ligt,
    wachtende, om opnieuw te spruiten,
    Lente, naar uw zonnelicht.


    -------------------------------------
    doom: damp, mist, nevel

    schrijver

    01-02-2013 om 19:30 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    31-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vredig
    Een gedicht van Henriëtte Roland Holst-van der Schalk 1869-1952

    Hoe vredig is het sterve in de natuur

    Hoe vredig is het sterve in de natuur.
    Het blad valt af, roest op de stille aarde,
    vergaat en krijgt in 't vergaan nieuwe waarde:
    elk wezen weet zijn tijd en beidt zijn uur.

    En altoos is, tussen de tijd van sterven
    en het opkomen van een nieuw geslacht,
    een verbeiding, iets als een stille wacht
    op de anders zo drukke en volle werven.

    Dit geeft een rustige bezonkenheid
    aan 't leven der natuur in deze streken:
    stilte omhangt wat is bezweke' en
    een nieuw geslacht wordt stil verbeid.

    Maar in de mensenwereld krielen
    dooreen, dat wat opkomt en dat wat vergaat.
    Vreeslijk is dit: stank van ontbinding staat
    zwaar rondom jonge, argeloze zielen.

    In een kerkhof van uitgeleefde vormen,
    tussen de zerken van misdaad en schuld,
    in 't hels geraas, dat alle poriën vult,
    moet jeugd opbouwen hare nieuwe normen.

    Tusschen tijd en eeuwigheid (1934)

    schrijver

    31-01-2013 om 21:09 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de bedelaar
    Een gedicht Omer Karel de Laey 1876-1909

    De bedelaar

    Vóór de kerke, met 'n lange
    paternoster in z'n hand,
    is 'n blinde bedelaar ge-
    zeten, op 'n hoopje zand.

    Z'n gekrulde grijze lokken
    vlotten lijk gezwingeld vlas,
    uit z'n mutse neder, op de
    krage van z'n winterjas.

    Langs hem, ligt 'n waterhond te
    Slapen, die van tijd tot tijd
    wakker schiet en met z'n witte
    tanden, naar de vlooien bijt.

    De ogen van de blinde, in hunne
    diepe holten, hangen stil
    en verdoofd gelijk de glazen
    van 'n natbedoomde bril.

    Halve dagen blijft hij daar gezeten
    lijk 'n wassen beeld
    en hij luistert naar de wind, die
    met z'n grijze lokken speelt.

    En de Winter, die de koude
    grimmig uit het Oosten zendt,
    rimpelt 't grauwe vel van z'n verdroogde
    kop, lijk perkament.

    Van te lande (1903)

    schrijver

    30-01-2013 om 16:19 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dooi
    Een gedicht van Alice Nahon 1896-1933

    DOOI

    Zoals bij 't sneeuwen
    die vlokken vervaard
    weiger en trage
    vallen op aard,
    zo moeten alle
    gedachten van ons
    van uit hun hemel
    van dromen en dons
    dalen op aarde
    waar alles dooit
    wat sneeuwwit en droomrig
    de dingen vermooit.

    Droef is de dooi
    maar als uitgeblomd
    gesmolten bloeisel
    gefilterd komt
    na duistere reizen
    door wijze grond
    kristal is voor de ogen,
    wijn voor de mond,
    muziek voor de luisteraar,
    drank voor de plant,
    dan leer ik de lesse,
    van dooi in 't verstand.

    Dooi die de vlokken
    tot wateren wijdt,
    dooi, die ons wanen
    tot werken gedijt,
    spaar niet de dwepers
    die midden 't geweld
    vrezen dat God
    hun gedroomsel smelt.
    Geef ons klaar water
    dat vloeiend verreint,
    door smarten gefilterd
    naar de harten fonteint.

    Schaduw (1928)

    schrijver

    29-01-2013 om 13:37 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kraaien
    Een gedicht van Marie Metz-Koning 1868-1926

    Kraaien

    Heisa! de kraaien in de winter-takken!
    Nog trillert echo van hun schrille snaters:
    Wat zitten ze daar stil, die donkre saters,
    Die sombre spotters in hun zwarte pakken.

    Zie, hoe bedaard die straks nog schelle praters
    Lijk kleine klompjes tegen 't luchtgrijs plakken.
    Heisa! daar gaan ze weer: de twijgen krakken!
    De dag barst open van hun rauwe schaters!

    Een donder-wolk van vlugge vogel-vlokken
    Die kraaiend zeilen door de dompe luchten:
    Eén lijn uit, of ze elkaar met grappen lokken,
    Eén lijn uit, of ze speels elkaar ontvluchten,
    Tot, plots, ze zitten, en de bomen zuchten
    En schudden klagend hun bemoste knokken.

    schrijver

    28-01-2013 om 14:50 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Judith
    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947

    Judith

    Toen Judith Holofernes' donker hoofd
    Zag in de tent op 't gouden praalbed stil,
    Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil
    En 't oog van laatste leef-glans was beroofd,
    Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt,
    Veilig bezittend wie zij 't leven nam,
    Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt
    Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.
    Zij bond het hoofd, na dit moment van vreugd,
    In bonte doek, sprak: ‘Ere zij de Heer’
    En gaf het der slavin, die 't steêwaart bracht.
    Toen sloegen de Hebreeërs 't ordloos heir,
    't Hoofd hing te pronk, Judith in pracht van jeugd
    Had Holofernes lief, haar moord veracht.

    Natuur en Leven (1900)

    schrijver

    27-01-2013 om 13:40 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hollands
    Een gedicht van G.W. Lovendaal 1847-1939

    Hollands

    Wat mengelmoes van talen mag
    Aan d'Amstel zich vermeien!
    O Stad, waar 't hart van Holland lag,
    Waar Vondel zong zijn reien!
    Maison de Dit, Café au Dat
    Hôtel de... wat?... Hollande!
    Maar ben 'k hier in zijn land, zijn stad,
    Zijn Amsterdam? - 't is schande.
    O! Hollands, Hollands klinkt niet fijn;
    't Moet Frans of Duits of Engels zijn.

    Daarom gebeiteld op je fries:
    Maison de marchandises
    En Jozef Levertraan et fils
    Gemaald op je marquises;
    O-jest, jawohlt en parlevinkt,
    Roept: kelner, demoiselle!
    Zorgt, dat er vreemde rimram klinkt
    En aait je clientèle.
    Want Hollands, Hollands klinkt niet fijn;
    't Moet Frans of Duits of Engels zijn.

    't Heet broderie, - boulangerie, -
    Lunchroom, - costumière, -
    Zum Dit, zum Dat - tapisserie, -
    Carosserie - parterre;
    't Is special, exquis, solied;
    Dat trekt en 't is probabel,
    Al ken je je eigen moerstaal niet,
    Het klinkt toch fashionable.
    Want Hollands, Hollands klinkt niet fijn;
    't Moet Frans of Duits of Engels zijn.

    Liegt eigen vrucht als vreemd; - 't is naar,
    Maar geeft een goed recetje, -
    En plakt op eigen werk en waar
    Een Engels etiquetje.
    Herdoopt in jam je vruchtendril
    En 't wordt als jam geprezen;
    Dat is het wat dom Holland wil:
    't Moet uit de vreemde wezen.
    Want Hollands, Hollands klinkt niet fijn;
    't Moet Frans of Duits of Engels zijn.

    Dat krult op spiegelruit en deur
    Bargoens uit alle talen:
    Marchand tailleur, coiffeur, coupeur,
    Hier houdt men commensalen...
    Zo snorkt de poespas huis aan huis,
    - Blageur heb 'k niet gevonden! -
    Je bent in eigen huis niet thuis
    En, Holland, dat is zonde.
    Weet, Hollands, Hollands klinkt niet fijn
    In oren, die verbasterd zijn.

    Neerlandia jaargang 13 (1909)

    schrijver

    26-01-2013 om 11:24 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.logica
    Een gedicht van Nicolaas Beets 1814-1903
     

    Jan logica

    Jan lag te slapen in zijn wagen. Schelmen komen
    En spannen Blesje uit, en tijgen op de rit.
    Ten laatste, Jan ontwaakt. „Hoe?" roept hij uit: "Wat's dit?
    Van tweeën een: men heeft mijn paard mij afgenomen ,
    Of ik nam, in mijn slaap, een wagen in bezit."

    Madelieven (1869)

    schrijver

    24-01-2013 om 00:00 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.'s morgens
    Een gedicht van hendrika van Tussenbroek 1864-1935

    's Morgens vroeg

    Word wakker, 't zonnetje is al op
    Word wakker, 't zonnetje is al op,
    De bloemen kijken uit hun knop.
    De vlugge leeuwerik zingt al lang,
    De zwaluw sjilpt haar morgenzang.
    Word wakker, word wakker, word wakker;
    Word wakker, word wakker, word wakker.

    Het duifje strijkt zijn veertjes glad,
    En trippelt vrolijk over 't pad.
    De haan kraait voor de tweede keer,
    't Is alles buiten in de weer.
    Word wakker, word wakker, word wakker;
    Word wakker, word wakker, word wakker.

    schrijver

    23-01-2013 om 16:35 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kunst
    Zomaar wat dichterlijk getokkel...

    Kunst

     

    Dichterlijke kunst

    De kunst is er regelmatig

    En het kunstwerk is soms matig

    Maar ook niet overmatig

    Het heeft zijn grenzen

    Maar het kan soms elke

    dag letters plenzen

    Je leest deze kunst

    Terwijl je luncht

    Wat heerlijk die

    dichterlijke kunst

    Het smaakt naar meer

    Daarom schrijft een

    mens keer op keer

     

     

     

     

    22-01-2013 om 10:03 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Een gedicht van P.N. van Eyck 1887-1954

    Een droom uit het zuiden

    (Het lied van een zieltje dat wijsjes zong, tot het de liefde leerde.)


    Daar was een rozentuintje,
    Zo fris en morgen-jong,
    De Meiwind roerde elk kruintje
    En 't wufte bijtje zong.

    De Meizon vleide een kleurtje
    Om àl de roosjes heen,
    Waar menig teder geurtje
    Uit wolkte en stil verdween.

    De kleur'ge vlindervluchtjes
    Omrilden tak en bloem,
    Zij neurden korte zuchtjes
    Van een geheime roem.

    En rose en witte blaadjes
    Die daalden traag en zacht,
    En sierden blanke paadjes
    Met schoonheid zonder pracht.

    Daar liep een heel klein meisje,
    In zilver-wit gekleed,
    Zij speelde een fluitewijsje
    Van vreugde en dàn van leed.

    Een nauw bewegend kindje,
    't Leek blijde en heel tevree,
    Heur haar in 't murmlend windje
    Woei met de geurtjes mee.

    Zij was een room-bleek beeldje,
    Haar zoet gebaar ging broos
    Als een beminnend streeltje
    Rondom de rijpste roos.

    Die legde ze in een bedje
    Van blaadjes, wit en kuis,
    Toen zweefde 't luchtig tredje
    Weer naar heur lichte huis.

    Haar kleine fluiteliedjes
    Vergat zij gans en al,
    Haar lachen en verdrietjes
    In morge' en avondval.

    Daar stond het rozentuintje
    Weer zwijgend en alleen,
    De Meiwind roerde elk kruintje,
    De Meizon lonkte en scheen.

    En heel het blonde daagje
    Vergleed en glom zo teer,
    Geen lachje en geen klaagje
    Omzong de rozen meer.

    Worstelingen (1910)

    schrijver

    21-01-2013 om 10:54 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eik
    Een gedicht van René de Clerq 1877-1932

    HOORT GIJ DE EIK?

    Hoort gij de eik, o blode bomen?
    Hij ruist daar, zwaar en zwart!
    Hij droomt zijn donkere dromen,
    de boom van mijn hart!

    Zijn stam is rond, zijn kruin nog ronder,
    zijn schors is ruw en hard.
    Hij plooit noch boven noch onder,
    de boom van mijn hart!

    Waai stout, mijn eik, alover 't blode,
    uw hoge vreugd en smart,
    gij levende onder de dode,
    gij, boom van mijn hart!

    Het ruist te nacht door mijne ziele,
    wanneer gij zingt en sart.
    Val op mijn hoofd als ik kniele,
    o boom van mijn hart!

    schrijver

    20-01-2013 om 13:09 geschreven door Dora


    >> Reageer (1)
    19-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.stilte
    Een gedicht van Hendrik Jan Schimmel 1823-1906

    Als 't uit de stilte spreekt!

    Wat stemmen opgaand van rondom!
    De Zelfzucht eist en grauwt,
    De Wanhoop schreeuwt de Hope stom
    En verft de jonkheid oud.
    Zich zelv' vergeten 't hoogste doel!
    Een nu dat 't gister wreekt....!
    Hoor toe, ver van het slaggewoel,
    ‘Als 't uit de stilte spreekt!’

    Wat bede om zieke- en stervensspond,
    Wat beet in brein en hart,
    Wat kreet bij nieuw geslagen wond,
    Wat snik van oude smart:
    Herinring van een laatste groet
    En van een oog dat breekt....!
    Hoor toe - ge ontvangt licht troost en moed -
    ‘Als 't uit de stilte spreekt!’

    De Gids (1889)

    schrijver

    19-01-2013 om 19:06 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!