Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    20-07-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sukkel
    Sukkel
     
    Ik ben een sukkel in het veld
    Maar soms wordt de sukkel
    Bij het haardvuur geveld
    Heel sukkelig en stuntelig
    Maar soms denk je hier
    wordt de sukkel gespeeld
    Het is te hopen dat de pijnen
    na de val zijn geheeld
    Het vogelen is misschien alleen
    voor sukkels
    Veel mensen kunnen zich
    er niet in vinden
    Maar menig vogel kan een
    vogelaar opwinden!
     


    20-07-2017 om 21:49 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-07-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zomertijd
    Zomertijd
     
    Rare tijd die zomertijd
    Soms ben je in de dagelijkse gang
    de weg een beetje kwijt
    Het weer is broeierig
    Ineens is er een plensbui
    Je wordt eigenlijk van dit alles
    een beetje lui
    De dagen zijn lang
    De mens zoekt overal vertier
    Is het niet hier dan is het aan het strand
    Of misschien wel in een bos
    Maar daar vind je veel groen en ook mos
    Misschien wel om op een bankje neer te strijken
    En je leest in de krant over de dagelijkse lijken
    Die verongelukken of men rijgt ze aan stukken
    Nee, dat is niet iets wat moet lukken
    Maar de mens is soms een vreemd wezen
    De één houdt van het leedwezen
    De ander wil zich er in kwijt
    Ja, en dan zie je de wereld is wel wijd
    Maar de mens raakt soms zichzelf kwijt
    Dit verschijnsel is er ook in de wintertijd
    Maar in de zomer verliest de mens zomaar tijd
    Vanwege de vakantie
    De vakantie is voor bezinning
    Maar dit wordt niet meer waargenomen
    Men wil liever in vertier omkomen
    De mens heeft maar één wens
    En dat is de moderne slavernij
    Men voelt zich daarin geheel vrij
    Terwijl je er flink in vast kan lopen
    En dan is het te hopen
    Dat men de bezinning gaat ervaren
    Hoewel de mens komt niet zomaar tot bedaren
    Want vaak zijn er geen gevoelige snaren
    En dit alles wil nu die drukke zomertijd baren!


    19-07-2017 om 23:01 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-07-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Gedenken…
     
    Gisteren ging men gedenken
    Dat eens de slavernij werd afgeschaft
    Maar men heeft vergeten
    Dat men te lang van de verkeerde
    zaken heeft gegeten
    Zodat de slavernij van de zonde
    De weg heeft geopend naar een brute samenleving
    Het heeft allemaal niets met kleur of ras te maken
    De mens had andere zaken aan moeten raken
    Maar men leeft liever in venijn
    Want ook gisteren kon het niet gedenkwaardig zijn!
    Overal gaan we gedenken
    Maar de mens kijkt niet naar de wenken
    Die elke dag worden geopenbaard
    Zo is de mensheid weinig waard
    Men holt of holde achter allerlei flauwekul aan
    Zo ging men nu reizen in de verkeerde trein
    Omdat men altijd in alles meedogenloos wil zijn!
     
     

    02-07-2017 om 17:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wereld

    Een gedicht van Albert Verwey 1856-1936

    De schone wereld

    Iedre morgen na het nachtlijk slapen 
    Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen. 

    Iedere dag heb ik haar weggegeven, 
    Telkens één dag meer van 't eigen leven. 

    Telkens een kortstondiger bewoner 
    Zie ik haar belanglozer, dus schoner. 

    Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden 
    En de grenslijn wegvalt van ons beiden.

    De weg van het licht  (1922)

    schrijver

    30-06-2017 om 23:05 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.al

    Een gedicht van Jan Krul 1602-1644

    Al zijt Gij vert, Nooit uit het hart.

    Lief! al zijt gij vert gescheiden;
    Liefde zal mijn hert geleiden:
    Liefde (Lief) die drijft mij voort;
    Liefde komt u Liefd' aan boord:
    Lief is liefde, zoet is minne:
    Liefde doet mij dit beginnen:
    't Is al Liefde, Liefd' is ‘t al,
    Die ik u betonen zal.

    Door de Liefde lijd ik vrese:
    Liefde zoekt uit vrees te wezen,
    Even als de Schipper doet,
    Als hem treft een tegenspoed,
    Van de woeste storm Winde,
    Tracht hij goede ree te vinden:
    Veile Haven, anker-strandt,
    Daar hij schadeloos belandt:
    Even gaat het mij in 't minne,
    Ik zoek uwe gonst te winnen.
    Die mij van de bitse nijdt,
    In mijn Liefdens vrees bevrijd.

    Eerlycke tytkorting (1634)

    schrijver

    29-06-2017 om 21:36 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vriendschap

    Een gedicht van Lucas Pater 1707-1781

    DE VRIENDSCHAP

    Hoe zoet is 't, waar de Vriendschap woont!
    Zij is oprecht van aard.
    Zij word met mirt en palm bekroond.
    Haar glans is prijzenswaard'.
    Zij spoort het al tot blijdschap aan.
    Wie kan haar invloed wederstaan?
    Geen mens. Geen mens. Geen mens.

    De Vriendschap neemt de harten in:
    Nooit toont ze een stuurs gelaat.
    Zij is de Zuster van de Min.
    Zij schuwt de twist en haat.
    Ze is altoos vergenoegd van geest.
    Men roem' haar op dit vrolijk Feest
    Met Zang! Met Zang! Met Zang!

    De Vriendschap mint gezelligheid:
    Nooit vindt men haar alleen.
    Zij-zelf heeft deze dis bereid:
    Zij bracht ons hier bijeen.
    Elk roep' dan vrij met hart en mond:
    'k Verzoek uw vriendschap, in het rond.
    Hoezee! Hoezee! Hoezee!

    schrijver

    28-06-2017 om 21:58 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.trouw

    Een gedicht van Jacob Cats 1577-1660

    Eerste Trouw

    Als van twee gepaarde schelpen
    D’ene breekt, of wel verliest,
    Niemand zal u kunnen helpen —
    Hoe men zoekt, hoe nauw men kiest
    Aan een, die met effen randen
    Juist op d’ ander passen zou.
    D’oudste zijn de beste panden,
    Niets en gaat voor d’ eerste trouw;
    D’eerste trouw, die leert het minnen,
    D’eerste trouw is enkel vreugd,
    D’eerste trouw, die bindt de zinnen,
    Zij is ’t bloempje van de jeugd.
    Naar mijn oordeel: twee-maal trouwen
    Dat is veel niet zonder pijn;
    Drie-maal kan niet als berouwen,
    Want hoe kan der liefde zijn?
    Houd uw eerste lief in waarden,
    Eertse met een vollen zin;
    ’t Is een hemel opter aarden,
    Zo je paart uit rechte min.

    schrijver

    27-06-2017 om 22:11 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schoon

    Een gedicht van Jacobus Revius 1586-1658

    Schoon is het goud

    Schoon is het goud, het schoonste der metalen,
    Schoon 't alebast, en 't luchtige kristal,
    Schoon is het licht wanneer de zon gaat dalen,
    Schoon 't elpenbeen, en 't rozenrood koral,
    Schoon is de mei met bloemen zonder tal,
    Schoon is de zeeg' met haar bekranste zweerden,
    Maar, die de kroon moet dragen bovenal,
    Schoon is de vreê, de schoonste op der eerden!

    Over-Ysselsche sangen en dichten

    schrijver

    26-06-2017 om 19:53 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sneeuw

    Een gedicht van René de Clercq 1877-1932

    De witte sneeuw

    De witte sneeuw, waarmee de vlakten pronken,
    Boelt met de zonne tot haar schade en schand. 
    Ze ligt en lacht en tintelt, wonnedronken,
    Totdat ze smelt en slijk maakt op het land. 

    De witte sneeuw, waarvan de bergen vonken,
    Wanneer de hemel stooft en staat in brand, 
    Die zonnelach weerkaatst, en zonnelonken,
    Blijft eeuwig hoog en eeuwig diamant. 

    Al eveneens, vergaat of staat de Minne:
    Die niets beoogt dan 't laag genot der zinnen,
    Ziet zijn geluk verslijkt eer hij 't vermoedt;

    Veel hoger wil ik mijne liefde plaatsen,
    Waar ze ongedeerd het zonlicht kan weerkaatsen,
    En rein blijft in des hemels hoogste gloed.

    Echo's (1900)

    schrijver

    25-06-2017 om 21:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.top

    Een gedicht van Jacques Perk 1859-1881

    Op de top

    Lig daar, mijn wandelstaf! Hier is de top,
    En met de blauwe wolkjes, die er krullen
    Rijst uit het dal de rust naar boven op,
    Waar zich het wolkloos ruim mee schijnt te vullen;

    De bergen wijken, breed van rug en kop,
    Die ze in een waas van matte nevel hullen. -
    Uit d' afgrond lacht gezang en steengeklop...
    Of dan die mensen nimmer rusten zullen?

    Daar zwoegen ossen voor hun zware vracht,
    Ginds lijmt de bij haar zoete raten dicht,
    En kraait een haan zijn liedje van victorie:

    't Juicht alles in 't bestaan, en heeft de plicht
    Van vrolijk-zijn nog nooit zo blij betracht....
    En 't ontevreden stadskind droomt van glorie?

    Gedichten  (1882)

    schrijver

    23-06-2017 om 22:07 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.klink-gedicht

    Een gedicht van Jacob Westerbaen 1599-1670

    Klink-dicht

    Al is de zwarte nacht met wolken overtogen,
    En zon, noch maan, noch ster aan ’t blauwe welfsel staat,
    Toch weet de stuurman wel waar ’t scheepje henen gaat.
    Al heeft hij zon, noch maan, noch sterren in zijn ogen,

    Hij houdt nochtans zijn streek en vindt zich niet bewogen.
    Zijn zaken die gaan vast: de naald op het kompas
    Wijst hem het noord’; ’t getij dat gist hij bij het glas.
    Let hij op deze twee, zo wordt hij niet bedrogen.

    Zo gaat het ook met mij. Uw vriendelijk gezicht
    Schijnt altijd in mijn hart, dat strekt mij voor een licht,
    Als ’t aardrijk is bedekt met dikke duisternisse.

    Ei, lach niet, Rozemond: ’k wil wel een proefstuk doen,
    Roep mij in ’t duister eens en lijd dat ik u zoen:
    Tien kusjes ik verbeur, zo ik uw lipjes misse.

    Minnedichten (1624)

    schrijver

    22-06-2017 om 20:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.aan God

    Een gedicht van Willem Bilderdijk 1756-1831

    Aan God.

    Leer mij mijne dagen tellen,
    Gij die hun getal bepaalt! 
    Ieder dag, die mij bestraalt, 
    Op zijn rechte waarde stellen!
    Ieder uur van mijn bestaan 
    Zie ik als uw weldaad aan! 

    Leer mij ieder stond beklagen
    Die mij nutteloos ontschiet! 
    Leer mij blijdschap en verdriet 
    Zedig en gemoedigd dragen,
    En met voor- en tegenspoên 
    Als een christen voordeel doen! 

    Geef mij 's ochtends lust en ijver; 
    's Daags, aanhoudendheid en kracht! 
    Geef herhaling in de nacht! 
    Maak mij waakzaam, vlug, en nijver, 
    En aan elke plicht gehecht, 
    Door uw wil mij opgelegd! 

    Leid mij langs dit pad der smarte, 
    Naar de storingloze rust! 
    Niet verlangend, niet onthutst, 
    Maar met onverschrokken harte, 
    Dankbaar in het aards genot, 
    En gewis van beter lot! 

    Dit, o God, zij steeds mijn bede, 
    En die bede mij verleend! 
    Zij mijn hart met u vereend, 
    In uw wijze raad te vrede; 
    En, genadig Opperheer, 
    Niets op aard ontbreekt mij meer. 


    Leiden.

    1806.

    De dichtwerken van Bilderdijk,  deel 5 (1857)

    schrijver

    21-06-2017 om 17:16 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    20-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eensaamheid

    Een gedicht van Jan E.F Celliers 1865-1940

    Eensaamheid.

    Mij vuurtje en ik is op wag,
    mij vuurtje en ik alleen;
    die awendster 
    wenk al van ver 
    en die velde slaap om-heen.

    En stadigies sterwe die dag,
    so's éen in sij armoed verlaat,
    ongesien, ongeag, 
    sonder suggie of lach, 
    waar niemand van weet of van praat.

    Nou blij die lug alom
    in stil aanbidding staan;
    geen tampende bel 
    wat die ure tel, 
    - net die sterre wat kom en gaan.

    Die osse, met koppe gebui'e,
    herkouwe nog stil in die nag,
    tot éen v'r éen buk 
    en gaat lê bij sij juk, 
    met 'n sug, na die trek van die dag.

    Mij vuurtje is al wat nog leef
    in die eindeloos ruim met mij,
    en sij stemmetje dwaal 
    so's 'n deuntje wat draal 
    om dage lang verbij,

    om jonkheids blije more
    en laggies lang verlewe.
    Dan voel ik 'n traan 
    in mij oge staan 
    en ik fluister ‘Heer, vergewe!’

    Die slapende velde lê wijd,
    en wijer die donkere see,
    wat mij vuurtje en mij 
    van awend skij 
    van die wereld se vreugd en wee;

    ik weet daar is feest van a'end
    in menig verligte saal,
    maar geen een wat mij mis 
    bij die dans en die dis 
    - 'n balling vergeet en verdwaal.

    Maar al is ik ver van die skaar,
    in eensaamheids woning getrede,
    ik voel mij so's éen 
    met die Heer alleen 
    - 'n kind aan Sij boesem tevrede.

    Die vlakte en andere gedigte (1908)–

    schrijver

    20-06-2017 om 23:05 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ilonka

    Een gedicht van Francois Pauwels 1888-1966 

    Ilonka zingt.

    ‘Een jonge vrouw gaat uit
    over de bloeiende steppen, in mei,
    zij is trots en mooi,
    zij is mooier dan alle anderen,
    zij zwaait de zweep naar het logge paard
    en de grote, piepende wielen
    gaan sneller
    over het wassend kruid...
    Waar gaat ze heen? -
    Ze lacht naar de horizon
    en ziet niet om naar het dorp,
    daar zijn de huizen weinig en arm,
    nog staat de staldeur open
    voor het kale erf...
    Ze heeft linten in het haar,
    linten op de schouders
    en een kleurig corsage...

    Men heeft haar geen uitgeleide gedaan,
    geen heeft haar bij haar tooi geholpen...
    Waar gaat ze heen?...
    Ten avond zal ze keren,
    de jonge mannen zullen haar toeroepen
    dat ze mooi is,
    mooier dan alle anderen,
    maar de oude vrouwen zwijgen
    en zien onheil:
    de duivel hale haar!’...

    De Gids, jrg. 90 (1926)

    schrijver

    19-06-2017 om 22:17 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    18-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ene

    Een gedicht van Frans de Cort 1834-1878

    Ene kleine zonde.

    Wij zitten soms - mijn lief en ik - 
    Hele avondstonden naast elkander,
    En praten over een en ander,
    Doch schuwen trouw elkanders blik; 
    Want moeder, die, ondanks mijn flemen,
    Volstrekt niet weten wil van mij, 
    Zou met te veel verdriet vernemen,
    Dat ik met hare dochter vrij. 

    Zolang ons moeder hoort en ziet, 
    Gebaren wij van niemendallen,
    En zitten schuldeloos te mallen,
    En praten over liefde niet; 
    Maar nauwlijks wendt ze de argusogen,
    Of beide monden staan gereed - 
    Het stoute misdrijf is geplogen,
    En 't zoete kusje heb ik beet!

    Liederen (1868)

    schrijver

    18-06-2017 om 23:10 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vaarwel

    Een gedicht van Anton L.de Rop 1837-1895

    Vaarwel

    Vaarwel, vaarwel, mijn dierbaar
    Vaderland!
    Mijn Nederland, vaarwel!
    Ik vaar van hier, van hier naar 't Oosterstrand,
    Mijn Nederland, vaarwel!

    Bij 't ruisen van de zilten vloed,
    Breng ik aan u mijn afscheidsgroet.
    Lief Vaderland, lief Vaderland, vaarwel!
    Vaarwel! Vaarwel, vaarwel!

    Aan u, aan u blijft steeds mijn trouw verpand;
    Mijn Nederland, vaarwel!
    Ik wijd aan u, aan u mijn hart en hand,
    Mijn Nederland, vaarwel!

    En zelfs in Java's wondertuin
    Vergeet ik nooit mijn Hollands duin.
    Lief Vaderland, lief Vaderland, vaarwel!
    Vaarwel! Vaarwel, vaarwel!

    schrijver

    17-06-2017 om 21:34 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    15-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.taal

    Een gedicht van Willem Bilderdijk 1756-1831

    De taal.

    De mens te kennen, is des mensen wetenschap; 
    Maar nimmer kent men hem uit klaatrend schoolgeklap, 
    Door meesters 't ekstrenbroed in 't kooitje voorgebrabbeld,
    Terwijl 't, ontroofd aan 't nest, op de ijzren tralie knabbelt.
    Neen, toon hem in de Taal, die uit zijn boezem breekt, 
    Door de oudren in hun kroost met d' adem opgekweekt, 
    't Ontvloeisel van zijn ziel, door 't lichaam uitgedreven.
    Daar schuilt zijn mensheid in, zijn zelfgevoel en leven.
    Zoek in u-zelf de Taal, en ken u-zelf in haar: 
    Haar spiegel is ons Al, haar uitdruk 't menslijk waar. 


    1822.

    De dichtwerken van Bilderdijk. deel 13 (1859)

    schrijver

    15-06-2017 om 23:14 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    14-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.beurs

    Een gedicht van Joost van den Vondel 1587-1679

    AAN DE BEURS VAN AMSTERDAM

    Doorluchtig koopslot, meesterstuk
    Van KEIZER, die ons Koopgeluk
    Aan uw gerief zo dier verplichte,
    Wat geest heeft uwe naam bedocht?
    Spruit die van ’t veld, dat Dido kocht,
    Toen zij haar hof en Koopstad stichtte?

    Of heeft de Beurs die naam Gebaard,
    De Beurs, die ’t geld met zorg bewaart?
    Zo blijf de Zedigheid bevolen:
    Want schepen brieven, geld en goed,
    En Beursgeloof is eb en vloed.
    De Beurs wordt om haar geld bestolen:

    En wat ’s een geldeloze Beurs?
    Een koopmans gasthuis vol getreurs.
    De Beurs heeft ook haar Martelaren.
    De winst verandert met de wind.
    D’een mist het geen een ander vindt.
    ‘T is kunst te winnen en bewaren.

    Uw wissel draaft vast op en neer.
    Dat postpaard maakt wel knecht van heer,
    En Reinout kan het schaars berijden.
    Het slaat dan voor dan achter uit,
    En van  ter zijde; en wordt gestuit
    Met smert; dies pas zijn hoef te mijden.

    Verzekert gij het zeegevaar;
    Wat borg zal uw verzekeraar
    Verzeekren van uw scha  te boeten,
    Daar ’t grimmelt van onzekerheên?
    De terling geeft u zes, of een …
    Wie weet wat kans u zal gemoeten?

    Daar nu de zuil ’t gewelfsel stut,
    Dook eertijds, in zijn rieten hut
    De visser, die met list van fuiken
    De gauwste Amstelvis bedroog
    Daar Koopliên, onder uwe boog,
    Nu zon, nu regenbui ontduiken.

    Mistrouw dan vrij uw Koopfortuin.
    Carthago leit bestulpt met puin,
    En waar is Tyrus? waar de muren
    Van Sidon, en zijn koopmansstraat?
    Het Beursgeluk dat komt, en gaat.
    ‘T geluk kan zelden steen verduren.

    BEURSKNECHT

    --------------------------------------------------------------------
    * Hendrik de Keizer, in het begin van de 17e eeuw stadsbouwmeester in Amsterdam leidde de bouw van de Amsterdamse beurs.
    * Dido: de koningin die Carthago stichtte. Nadat zij was gevlucht uit Tyrus, kreeg zij Van de koning aan de Noord Afrikaanse kust. een stuk land dat zo groot was als zij met een runderhuid kon omtrekken. Door deze eerst in smalle repen te snijden omsloot zij een aanzienlijk stuk land ..
    * Reinout – uit  De Vier Heemskinderen - was zo sterk, dat hij als enige het Ros Beiaard temde.
    * Carthago was ooit een belangrijke stad aan de Noord Afrikaanse kust. Carthago kon in wedijveren met Rome en de twee steden waren voortdurend met elkaar in oorlog. Na eeuwen van strijd werd Carthago in 146 voor JC vernietigd door het Romeinse leger en de inwoners werden door de Romeinse soldaten uitgemoord.
    * Tyrus en Sidon zijn handelssteden die voorkomen in het bijbelboek Jesaja. De profeet Jesaja voorspelt de vernietiging van de stad Tyrus en de ontvolking van Sidon. Daarna zullen 70 jaren verstrijken voordat andere steden weer handel willen drijven met Tyrus.
    * BEURSKNECHT: Joost van den Vondel heeft het gedicht ondertekend alsof het gedicht is geschreven door de beursknecht. De beursknecht had het toezicht op de beurs zodat de bepalingen werden nageleefd.

    schrijver

    14-06-2017 om 22:08 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    13-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zonlicht

    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    HET  ZONNELICHT  IS  NEERGEDAALD

    Het zonnelicht is neergedaald
          en ‘t gaat bij andere lieden,
    verwacht en welkom-weer onthaald,
          de dag hun doen geschieden.

    Het morgent daar, het avondt hier,
          en wonderschoone verven
    zie ‘k wentelen in het westervier,
          en stille, stille sterven.

    ‘t Was rood eerst, helder peers weldra;
          en, blauw- en blauwerwendig,
    door al de hemelen heerst daarna
          één duisterzijn bestendig.

    Noch nacht en is ‘t noch dag: het vier
          der zonne is schaars geweken,
    of, helpzaam wordt de keerse hier,
          daar de avondzonne ontsteken.

    Het pinkoogt, of ‘t een meiske waar'
          dat wenen wilt, van verre,
    nu zuid, nu noord, nu hier, nu daar
          een nieuwgeboren sterre.

    Dan, waar ik sta, zie ‘k, om end om,
          Gods legerwachten waken;
    en, in die eindloos wijde kom,
          al ‘s hemels diepten blaken.

    Hoe bang ben ik! ‘k En durf bijkans
          mijne oogen niet betrouwen,
    o Heere, op uwe sterrenglans:
          hoe zal ik U aanschouwen?



    (10/12/1890)

    Tijdkrans (1893)

    schrijver

    13-06-2017 om 21:56 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    11-06-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zoeker

    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947

    Ik ben de zoeker

    Ik ben de zoeker naar het Nooit-Behaalde.
    Ik ben de Strever naar het Ware Zijn.
    Ik ben de dronkene van `s Levens wijn,
    die wonderlijk-krachtig mijn spieren staalde
    toen ik, als onverschrokken duiker, daalde
    tot in de krochten van het Diepste Zijn,
    waar ik dan uit meebracht een luttel grein
    Waarheid, die klaar gelijk juwelen straalde.

    Laat mij dan maar in mijn vreemd-lijkend Zijn,
    droevige om `t Zijnde en als edelsteen rein.
    Want, schoon mijn geest somtijds in `t zoeken faalde,
    en op verlokkende zijwegen dwaalde,
    zou toch mijn strijd niet de allerschoonste zijn,
    daar ik, staag worstlend, verschopte alle Schijn?


    1947

    schrijver

    11-06-2017 om 21:58 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!