Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    11-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ach
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Nicolaas Beets  1814-1903

    Ach, blijf met Uw genade

    Ach, blijf met Uw genade,
    Heer Jezus, ons nabij,
    opdat ons nimmer schade
    des boze heerschappij!

    Licht Gij ons met Uw stralen,
    o, Licht der wereld, voor,
    opdat wij niet verdwalen
    of struik'len op ons spoor!

    Vervul dan met Uw zegen
    onze armoe, rijke Heer,
    en zend op onze wegen
    Uw kracht en goedheid neer!

    Neem Gij ons in Uw hoede,
    onoverwonnen Held;
    beteugel satans woede
    en 's werelds boos geweld!


    11-11-2010 om 15:38 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    10-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kindje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Erdward Koster 1861-1937

    Voor mijn kindje

    Kindeke, bloeiend in 't zonnelicht,
    Lachend en kraaiend met je olijk gezicht,
    Knippend met oogjes en grijpend met handjes,
    Knikkend het hoofdje boven de kantjes,
    Boven de licht-blauwe, zijdene bandjes
    Van je wit, gebold japonnetje,
    Kindje, lachend in het zonnetje!

    Kindje, spartelend met je beentjes,
    Marmer-rozig en zo kleentjes,
    0 wat trek je een guitig bekje,
    Schalks en schaat'rend schuldloos gekje!
    Jongen, wat kijk je me snuggertjes aan,
    En toch kan je er geen woord van verstaan:
    Lieflijke naampjes, die ik je geef,
    Kindje, mijn kindje, waarvoor ik leef,
    Neen, je weet er geen sikkepit van,
    Kleine, gelukkige, lachende man!

    Kraai maar en woel maar, mijn aardig lief kind,
    'k Wed dat je 't later zo prettig niet vindt;
    Laat nu je tinklende lachjes maar klinken,
    'k Hoop dat ze nimmer in tranen verdrinken; —
    Guitje, schavuitje, zeg lach je nu weér ?
    Straks is het huilen en lach je niet meer!

    Tonen en tinten (1900)

     

    10-11-2010 om 16:32 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    09-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.grafschrift
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van J. Antonides van der Goes 1647-1684

    Grafschrift voor een gissende Filosoof

    Treed zachtjes, wandelaar; neen, treed vrijmoedig aan.
    Gij hebt geen nood van hem te wekken,
    Want ook al hoorde hij u op zijn grafsteen gaan,
    Hij zou het tóch in twijfel trekken.

    09-11-2010 om 12:19 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kern
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Felix Timmermans 1886-1947

    De kern van alle dingen

    De kern van alle dingen
    is stil en eindeloos.
    Alleen de dingen zingen.
    Ons lied is kort en broos.

    En donker zingt mijn bloed,
    van heimwee zwaar doorwogen.
    Ik zeil langs regenbogen
    Gods stilte tegemoet.
    Met U zijn er geen verten meer
    en alles is nabij.

    Des levens aanvang glinstert weer,
    geen gisteren en geen morgen meer,
    geen tijd meer en geen uren,
    geen grenzen en geen muren;
    en alle angst voorbij,
    verlost van schaduw en van schijn,
    wordt pijn en smart tot vreugd verheven!

    Hoe kan het zo eenvoudig zijn!
    Hoe kan het leven Hemel zijn,
    met U, o kern van alle leven!
    Ik weet het niet, ik vind geen naam,
    ik krijg het met geen woorden saam
    wat er nu omgaat in mijn ziele.
    Is het soms blijdschap? Is 't verdriet?
    Of allebei? En ook weer niet ...
    Ik kan slechts zwijgend knielen.

    Adagio

     

    08-11-2010 om 13:39 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.spin
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Anna Blaman

    DE SPIN

    Die zilveren deinende schoot,
    mijn liefste, dit maagdelijk gave net,
    dit gruwelijk schone huwelijksbed,
    dit vangzeil van de dood -
    ik heb het gesponnen tussen de bomen
    en tussen de zon en de aarde
    en al waar ik ontwaarde
    je zoet-zoemende dolersdromen.
    Ik vang je op in mijn wiegelend bed
    O wond in mijn maagdelijk net
    O liefste verloren in mijn schoot
    O worsteling in liefdesnood -
    ik wikkel je in mijn zijden geweld
    ik houd je met duizend armen omkneld
    ik verstik je in een cocon van gloed
    ik drink je zachte blanke bloed
    dat rinnend gulpt en schreit -

    en volgedronken op het kruis
    van mijn geschonden dodenhuis
    ik lig gebroken en bevrijd.

    -----------------------------------------------------
    uit: ‘Letterkundig Maandschrift’ nov. 1939, 1e jrg.

    07-11-2010 om 11:57 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.twee

    Een gedicht van Marie Boddaert 1844-1914

    Twee oudjes

    De lucht is zo helder, het windje zo warm,
    - Hij stiet zijn tuindeur open,-
    ‘Kom, vrouwke, een toertje!’ en hij bood haar zijn arm,
    ‘Al ’t groen is uitgelopen.’

    Zo gingen zij saâm, op hun krukskens geleund,
    Langs sappig groene blaren,
    Langs ’t bos, waar de merel zijn liedeke dreunt
    En kleurige vlinders waren.

    Heel langzaam… Zij spraken niet veel daarbij,
    Hij dacht: ’Alweer een jaartje;
    Daar had ik niet op gerekend!’ – En zij:
    ‘Een oud maar gelukkig paartje.’

    06-11-2010 om 11:47 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verjaardag
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Hendrik Tollens 1780-1856

    Verjaardag

    Nimmer moegerende Tijd,
    Voerman, die de wagen rijdt
    Over bergen en door dalen!
    Laat mij, laat mij adem halen:
    Waar toch jaagt gij in galop?
    Voerman, hou eens even op.

    Welk een onafzienbaar end
    Hebt gij rustloos afgerend,
    Zonder pleistren, zonder pozen,
    Over dorens en langs rozen,
    Onverdacht op weg en spoor,
    Tusschen klip en afgrond door!

    Vijfentwintig jaren lang
    Holt gij met gezweepte gang,
    En vergeet uw span te stallen,
    Door wat noodweer overvallen!
    'k Zit te duislen van d'orkaan...
    Voerman, leg eens even aan.

    Sneller dan een bliksemschicht
    Snort mij alles voor 't gezicht;
    Wat zich opdoet aan mijn ogen,
    Is als rook voorbij gevlogen;
    Waar ik ginds de blik op sla,
    Laat ik aanstonds achterna.

    Gistren joeg uw dolle vaart
    Toomloos door een rozengaard,
    Waar ik bloemen vond te plukken;
    Maar gij bleeft mij voorwaarts rukken:
    Ik vertrad de schoonste knop,
    En de doren greep ik op

    Toef eens, keer eens, zwenk eens vlug,
    Voerman, langs uw baan terug:
    'k Heb op reis zo veel vergeten,
    En verloren en versmeten;
    Hou eens op toch! keer eens weer!
    Maar gij hoort of keert niet meer.

    Waar toch met die drift naar toe?
    Jaagt gij dan uw rossen moê
    Om de slagboom te eer te winnen,
    Waar ons rusten zal beginnen?
    Waar dan (zeg het) stuit uw draf?
    En gij antwoordt: ‘Aan het graf.’

    Daar, helaas! en daar alleen
    Loopt dan 't hobblig rijpad heen,
    Dwars door bui en onweersvlagen;
    Daar eerst einden pijn en plagen
    Daar ontsluit de rust de poort...
    Voerman! rij in Godsnaam voort!

    Gezamelijke dichtwerken (1855)

     

    05-11-2010 om 12:01 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bladeren
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Felix Timmermans 1886-1947

    De blaadren rijzen door de stugge nevel

    De blaadren rijzen door de stugge nevel
    er zijn geen klanken meer, er is geen lied
    slechts in het dorre riet een vroom geprevel…
    Nu komt de tijd dat men naar binnen ziet.

    Want wij zijn arm, en knagen aan ’t verleden,
    en spelen met de kaarten van verdriet.
    Het schoonste sprookje stelt ons niet tevreden,
    en door de nevel lokt de toekomst niet.

    Het leven vlood en d’ as blijft in onz’handen
    ’t verlangen stijgt om mede te vergaan
    Doch in de weemoed blijft één lichtje branden,

    het licht dat w’in de zomer overslaan
    waarvoor wij slechts, tot onze scha en schande,
    rondom de wintertijd om olie gaan

    Adagio (1947)

    04-11-2010 om 11:10 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    03-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.drinken
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Carel Vosmaer 1826-1888

    Drang tot drinken

    De donkre aard drinkt vochten,
    Uit d’aarde drinken bomen,
    De zee drinkt uit de wolken.
    Het zonlicht drinkt de zeeplas,
    De maan drinkt uit de zonne,--
    Wat laakt gij mij dan, vrienden,
    Die ook verlang te drinken?

    Gedichten (1869)

    03-11-2010 om 11:51 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.boom
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Alice Nahon 1896-1933

    MOLME BOOM

    Wie zal 't u aanzien
    die leproos van voet
    diep met uw wortels
    in verrotting wroet
    dat gij nog 's avonds klimt
    langs weke bladertrappen
    en boven uw mizerie
    met de sterren staat te klappen?

    Wie zal 't u aanzien,
    uitgestoten mens,
    die op uw schande wankeldoolt
    tot leste grens
    terwijl ons onbarmhartigheid
    uw zondenmantel zoomt
    dat gij langs drasse weg
    van witte heirbaan droomt?

    Wie zal 't u aanzien?
    God en enklen maar.
    Ach, wisten al de mensen van elkaar
    't geheim beluik
    van 's harten loense wijken
    waarin de trappen staan
    die naar Gods liefde reiken.

    uit de bundel: Schaduw

     

    02-11-2010 om 15:51 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    01-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rip
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Guido Gezelle

    R.I.P

    Rust in vrede, rust in vrede,
    gij die, wandlend, zijt van hier
    voorwaards- en voorbijgetreden,
    onder Christi kruisbanier;
    die naar 't land zijt, het verdoken,
    waar de koninklijke staf
    ligt bij 't naamloos stof gebroken,
    van 't onedel werkmansgraf;
    waar geleerdheid niets kan baten,
    weet men Christi lessen niet,
    waar men geld en goed moet laten,
    waar geen schoonheid overschiet.
    Rust gij, leraar en geleerde,
    rust scholier en schoolregent;
    rust, die elke ende een vereerde,
    rust, die niemand heeft gekend.
    Rust, die 't zelfste bloed in de aderen
    droegt misschien als ik; en gij,
    vrome zielen onzer vaderen,
    rust, en dat u vrede zij!
    Moge God u ruste geven,
    die begonnen, die volend,
    of die, midden in het leven,
    wakend hebt de dood gekend!
    Rust in vrede, rust in vrede,
    jonge en oude, groot en smal,
    rust en, in Gods zaligheden,
    rust, gij afgestorv'nen al.
    Rust in vrede, rust in vrede,
    u nog eens vaarwel gezeid,
    eer ik weg en thuiswaards trede,
    rust... tot in der eeuwigheid!
    Amen.


    November 1862

    01-11-2010 om 13:30 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    31-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bessen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Bes

     

    De bes van de vuurdoorn of een klimplant

    Heeft een bepaalde aantrekkingskracht

    Als het weer buiten in de herfst zeer zacht is

    Dan wil je die bes beter bekijken

    En je maakt er wat foto’s van om naar ze te kijken

    Ze hebben voor veel vogels een specifieke aantrekkingskracht

    Die in de koude of winter hun honger verzacht

    Zodra het weer mooi is

    Dan is er in je tuin een gemis

    Je ziet geen vogel meer komen

    Ze zitten ergens anders tussen afgevallen blad te dromen

    Zou er nog wel eens een droom voor mij komen?

    En zo zie je nu de wintertijd aan komen!

     

     

    31-10-2010 om 11:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eenzaamheid

    Een hartenkreet van Hans Uding

    EEN DAG VERSCHIJNT

    Venijn in het zijn
    wat voel ik mij klein
    de dageraad keert weer
    een dag verschijnt
    de duisternis verdwijnt

    de haat verscheurt intens
    het is de plaaggeest van de mens
    maar blijft een onuitwisbaar feit
    het leven staat bij ons in het krijt

    verdoemden doemen steeds weer op
    getallen groot met vele cijfers
    radicaal, funest in grote ijver
    plotseling slaat de tijdwijzer vast
    wij verkeren in het duister op de tast

    velen tarten anderen in afgunst
    maken hiervan een grote kunst
    mededogen wordt uitgeroeid
    veel verkeerds is hier uit gegroeid
    besef verdwijnt op de achtergrond
    het niets wordt nietsontziend
    tot in de vroege morgenstond

    onbekend het falen der getijden
    in alle geledingen niet te vermijden
    verschroeide aarde complex gegeven
    in deze eenzaamheid moeten wij leven

    die hulpeloosheid iedere keer
    waar ik nog steeds van leer
    de dageraad keert weer
    een dag verschijnt
    de duisternis verdwijnt

                                     

     


     

    31-10-2010 om 11:35 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schoon
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Paul van Ostaijen 1896-1928

    EEN SCHOON GEZICHT

    Een schoon gezicht heeft de dagblad-postiche
    CREME LA NYMPHE
    zij zou zeer schoon zijn indien
    zij geen sproeten had
    Hoe jammer wanneer een zo schone vrouw sproeten heeft
    zomersproeten
    zoals bij deze postiche het geval is
    gebekt haar
    de boog van de wenkbrauwen
    en de lieve mond
    en de volle wangen
    en de kuiltjes
    doch zoals gezegd
    hoe jammer die zomersproeten
    Nochtans heb je
    CREME LA NYMPHE
    hoofdapotheek bijhuizen overal verkrijgbaar
    het jammer kan worden verwijderd
    dank zij de hoofdapotheek en de bijhuizen
    zijn er op de wereld geen sproeten meer
    en u
    allerschoonste met gekruld haar en verlokkelike lippen
    u
    die prijkt op de laatste bladzijde
    van het laatste nieuws
    kan ik beminnen
    omdat gij dank de nimfezalf
    voortaan zult zijn
    zonder sproeten
    of zomersproeten

    Nagelaten gedichten

    30-10-2010 om 12:09 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schemer
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Willem de Merode 1887-1939

    Schemerliedje

    In de schemering
    Is er een fluisteren:
    Lieveling, lieveling!

    De hemelen duisteren,
    Maar klaar glanst hopen en herinnering:
    Lieveling, lieveling !

    Kom in de schemering.
    Handen zullen teer strelen,
    En aan uw oor de hele
    Hele stille fluistering:
    Lieveling, lieveling!

    En aan mijn wang uw hoofd gevleid.
    Om mij de warme zaligheid
    Uws adems ; en een tinteling
    Licht in uw ogen.
    Lieveling !

    In de schemering,
    Als alle dingen duisteren,
    Heerst -dit lichte fluisteren:
    Lieveling, lieveling!

    De overgave (1919)

    29-10-2010 om 16:18 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.muziek
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Jacques Perk 1859-1881

    MUZIEK

    De klanken, die u van de vingers vloten,
    Als droppen rozengeur....

    28-10-2010 om 10:42 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    27-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.herfstregen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van C.S. Adama van Scheltema

    Herfstregen

    De regen kust mijn vensters weer,
    De donkre winden sollen
    Het droeve liedje van weleer
    Langs alle huizebollen;

    Een dorre tak gaat heen en weer,
    En van zijn blâren rollen
    De natte tranen telkens neer -
    Altijd weer volgezwollen.

    0: met de zon om 't hoofd gewonden,
    Met geld en goed en zoet-gezind -
    Wie heeft de Mei geen vreugd gezonden?

    Maar in de Herfst, bij regenwind -
    Zeg: heeft er één de moed gevonden - -
    Ach! 'k weet - ik ben een heel laf kind!

    Eerste oogst (1912)

    27-10-2010 om 10:56 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.liefde

    Een hartenkreet van Hans Uding

    EEN LIEFDE WAARD

    Met stralen warmte geven
    in bundels helder zijn
    schijnen volop duurzaam
    voor een gegeven leven

    je bent niet alleen
    begin nu met licht te geven
    verrijk je met het schijnen
    al is het maar met kaarslicht
    probeer de zon te evenaren

    terugblik van een mens
    een liefde waard

    26-10-2010 om 11:45 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.huizeke
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een gedicht van Victor A. dela Montagne 1854-1915

    Het huizeke

    Ik weet er op een Hollands plein
    een aardig huiske klein en rein,
    van rode tichelsteentjes gebouwd
    en vast wel een paar eeuwen oud.

    Puntgeveltje, met trapkens vier, vijf, zes,
    met houten luifel en hoog bordes,
    half verscholen in loverpracht,
    spiegelt het zich in de stille gracht ;

    en als er een zonnestraal over zinkt,
    al wat er aan is schittert en blinkt
    de ruitjes in de vensterboog
    en 't gouden weerhaantje heel omhoog .

    Wat heeft er dat huizeke klein en rein
    al niet beleefd op het eenzaam plein ?
    Wat zag het, sinds het daar heeft gestaan,
    geslachten komen, geslachten gaan . . !

    Wat zag het wissling van wel en wee
    van nood en welvaart, krijg en vree !
    Wat borg het al niet in zijn schoot,
    ontwakend leven, nakende dood . . .

    Toch, gingen jaren en jaren voorbij
    het bleef gespaard, een uit de rij,
    het bleef gespaard en staat nog recht,
    't voorname geveltje, sterk en hecht.

    't Lijkt wel,zó oud, toch zo keurig en net,
    een besje met helderwitte cornet,
    wanneer haar rimplig verslenst gezicht
    een frisse, jeugdige lach verlicht .

    Gedichten (1882)

    25-10-2010 om 11:58 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.pesten
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Een hartenkreet van Ton Rijkers het is een beschreven levende werkelijkheid

    Gebed

    Pesten tot ‘t uiterst is bereikt
    tot weer mijn tranen stromen
    En naarmate de dag verstrijkt
    gaan die enkel sneller komen

    Schelden, dat doen ze steeds
    Dat doet geen pijn, zeggen zij
    Doch almaar begint het reeds
    als ik nog vroeg in bed schrei

    Snikken voor het spiegelglas
    als ik mij de lange haren kam
    Strakjes zit ik weer in de klas
    dan is 't hek weer van de dam

    Pesten tot ik ’t maar opgeef
    continu en ook elke dag weer
    Eindloos tot ik niet meer leef
    neem mij nu maar tot U heer

    24-10-2010 om 11:18 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!