De zonnespiegel klettert venijnig stekend zilver in het beige zand Een felblauwe hemel vraagt de cactus die niet is waar hij mooi zou zijn
Deuren gesloten voor dit moment kauwend lokt hij visioenen uit zijn tent
Met hulp van God zoals hij peyote benoemt Indiaan voor even niet zo beroemd
Een eenzame steen schittert wit in het zand zo prachtig gepolijst zo glad in zijn hand cool wrijvend tegen zijn wang geniet misschien later in de tekst van een lied
De jongens van de band laat hij niet barsten maar draagt gestee de popsters lasten
Jim Beam maakt zijn hoofd iets lichter eigenlijk was hij
een dichter
Voor Jim Morrisson Van 1943-1971
|