Op hoge poten en een kwaad gezicht laat zij mij achter voelend een nicht Ik had haar uitgenodigd das waar fles erbij en veel oude koeien
Maar eenmaal vergelijkend had ik geen zin meer om te stoeien diep beledigd roepend echoënd trappenhuis Jij liet het afweten toch
Na een dutje van 2 uur zou ik wel staande bij zijn geweest maar nu door al dat gekwebbel ben ik nu gebroken van geest
Na even een tukkie hormonen weer gerezen blij dat er niets gebeurt is gelukig gaf zij mij die tijd niet want dat moest zo wezen
weken zonder warmte een vamp eindelijk is zij daar en ik verstik in armte
|