p align="center"><a href="http://blog.seniorennet.be/hetbloggershoekje" target=_blank"><img alt="Welkom bij " src="http://i39.tinypic.com/yfhfq.jpg" bloggershoekje="het="border="0" /></a></p>
Uitgever van deze bundel
http://www.desk-nijverdal.nl
bestellen van deze bundel bij:blauwhartje@gmail.com
HARTKRONKELS GEDICHTEN
30-01-2016
De wind in het riet langs de Vliet.
De wind in het riet langs de Vliet
Probeer gelaten te horen het ruisen en jagen van de wind; denk bij mezelf, pas op; weet wat Buur er weer van vindt! Bij mij schieten despieren steeds weer vol van het verdriet! Praatte wel verdrietig tot God; maar die luistert nu nog niet!
Ja dichter; 't leven biedt je meer zuur dan het milder zoet. De gedachte aan mijn lief geeft mijn gedachten wat troost, Maar de afstand gaf alleen wat troost; liefde en een groet! Ziekte vaak moeilijk, voelen hoe alleen weer verder moet.
Nee zelfs mijn hartslagen, zo voelt het; kloppen steeds mis. De dood komt me steeds verleiden met duivelse zoetigheid. Wordt al jaren steeds weer op nieuw bij God voor geleid Zeg hem; dat het nog geen tijd is, al te worden voorgeleid. Denk en zeg zelf dan wel; hoor brommen van de Linden.
Hoor het mooie ruisen van de wind in het riet van de Vliet! Och mocht ik mijn liefste nu maar even voelen en vinden! Je praten mooi; praten over de Linden ruisen van het riet. Wil niet horen; van de sombere Linden; krijgt me nog niet.
Was aan het denken; dat mijn gedichten ervaring wil schenken; toch als ik denk, ben met gevoelens altijd heel oprecht geweest. Zo het zien van de Indische kindslaven, hoe ze als kind werken. Het bij geboorte al slaven zonder aandacht voor kindgevoelens.
Het zijn kinderen die zich voor weinig geld in ateliers verbijten. Met al hun vele werk zelfs voor eten nog veel te weinig krijgen. Doen voor chef van het atelier alles; zien er uit als kinderlijken. Zonder atelier moeten ze hout gaan bijten, of lijm gaan snuiven.
Moeten lezen steeds weer in een oneindig vreselijk levensboek. Dat zal voor hun snel een einde zijn, languit bij God op bezoek. In het atelier; snel, snel…..sneller steeds weer heel veel sneller Als je mensen beziet; mager en ogen al waren ze er uit gepeld.
Moeten steeds weer gaan schrijven, een erg dapper kinderboek. Bij iedere bladzijde zal het zicht natuurlijk wel gaan verflauwen. Met hun ogen lijken ze dan op een marmer uitgehouwen gezicht. Mijn bezoek, al was het dan een film was; als een vreselijk boek.