Porto laten we nu achter ons. We kuisen , om het op zijn Liers te zeggen, ons schup hier af. Het was goed en we hebben ervan genoten, hoor. Een grote stad en toch nog ouderwets. Ze schrijven in de groene michelingids dat Portugal nog 50jaar achterstaat. Op sommige indrukken kan je dat wel stellen. Als je in de winkels kijkt en je ziet hun nieuwe collectie hangen, dan denken we wel dat dat de kledij is die ze bij ons in de jaren 60 niet verkocht kregen. Ken je dat nog ? Zo van die rode en groene en gele vilten jassen? We zijn nu al wel 2 maanden weg uit Belgie en moest dat nu bij ons ook terug hangen in de winkels, gelieve mij dit dan eens te melden, dan kan ik me hier verontschuldigen. Voor de rest zijn ze  misschien 30 jaar achter hier. Het is te hopen dat hier geen censuur is op het internet zoals in sommige landen, zie dat ik hier geen internet meer krijg, haha. Er is wel veel nieuwbouw aan de kusten dat vergelijkbaar is met onze kust. Met een bang hartje vertrok ik met mijn gespan richting Vagos. Een dorpje in de buurt van Aveiro. Ik smeekte en bad dat de wegen hier toch niet allemaal kasseitjes waren. Want dan schiet je met een caravan niet veel op. We reden terug tot de plaats waar ik de autobaan verlaten had om naar hier te komen. Dus kasseitjesweg, misschien de kapellekensbaan van hier. Dan de autosnelweg op. Tijdens onze reis zagen we plots ook ooievaars, die hun nest hadden gemaakt op de palen boven de autobaan. Er zaten er 5 in hun nest. Misschien die van planckendaal? Wie weet ? Gelukkig was de weg naar onze nieuwe camping verharde weg, toen we de snelweg verlieten. We reden voorbij Costa Nova waar we even halt hielden om een paar leuke foto’s te nemen van de gekleurde huisjes. De oorspronkelijke huisjes waren in hout, maar bij verval werden ze vervangen door stenen in dezelfde kleuren en vormen. Onze nieuwe grote camping voldeed aan onze wensen en de voortent was weer vlug opgebouwd. We reden nog even 8 km verder naar de winkel en genoten verder van een rustige avond.

Stany

28-11-2012, 20:12 geschreven door stany

Net toen we wakker werden begon het weer te kletteren op de caravan. Ai, regen!!! Gelukkig leek het maar vals alarm want na een fikse bui klaarde het helemaal uit. We hadden besloten om het ook vandaag eens rustig aan te doen. Dus wat opzoekwerk en knutseltime waren aan de orde. Vanmiddag zouden we nog eens naar het restaurantje in Villa Cha trekken. Volgens de openingstijden zou het nu wel open zijn. Na een fijne wandeling waren we er . En ja, hoor, vandaag was de keuken in volle actie. We kregen een mooi plekje in de veranda. Daar hadden we uitzicht op het water. De oceaan deed heel veel inspanning om het water over het zand te laten kolken. Echt machtig! Voor een mals prijsje hadden we lekker gegeten. Ook een witte wijn uit de streek was niet
te duur. Het was een geslaagde maaltijd.
Later op de dag hadden we nog contact met het thuisfront via skype. Leuk om eens bij te babbelen.
Toen het avondlicht donkerder werd, scheen er een mooie rode gloed over de camping. Dit moest een wondermooi effect geven boven de oceaan. Omdat we op ongeveer 400 m van het water zaten, graaiden we het fototoestel en snelden naar het strand. Maar de duisternis was sneller dan wij want we waren net te laat om de zon te zien ondergaan. Dit was zeker een gemiste kans.

Linda

27-11-2012, 10:54 geschreven door stany

Deze morgen zijn we wakker gemaakt door hevige regen en wind. Gelukkig was het zo rond 10u gedaan en konden we ons plan terug bijwerken om nog eens naar Porto te gaan. We hadden gisteren niet alles gedaan, maar omdat het zo’n leuke stad is, wilden we graag terug om de rest te verkennen. We aten ’s middags iets vroeger en vertrokken dan. De metro bracht ons terug tot in het centrum, Trindade station. Van daaruit zitten we direkt in het centrum. We wisten de weg al wat en kwamen aan ons beginpunt om de wandeling te starten. Het eerste wat we bezochten,via onze michelingids, was een boekenwinkel. Amaai wat was dit zeg??? Binnen was het een pracht van jewelste. Een houten trap om “U” tegen te zeggen trok onze aandacht. Hij krulde zich letterlijk naar boven. Helaas werd ik, en nog vele anderen, op de vingers getikt dat er geen foto’s mochten genomen worden. Ook een glasraam aan de zoldering was mooi. Maar ik moest Stanneke niet zijn hé, toch stiekem ne foto gemaakt. Op de grond was er zelfs een soort treinspoor om een boekenkarretje van de ingang naar de andere kant te rijden. Daarna trokken we naar een plein. Opvallend was dat hier twee verschillende kerken tegen elkaar gezet waren. Is één kerk niet genoeg dan?? Daarna kregen we het genoegen om naar het grootste fotoboek ter wereld te gaan kijken. Ze hebben dit gemaakt om in het Guinnesboek of records te komen. Prachtig , de bladzijden waren 8x4.5 m. en vol met foto’s van de verschillende Portugese provincies. Heel het boek was ongeveer 7500 foto’s. Ze moesten met twee personen de bladzijden omdraaien. We trokken dan nog een ander deel in van de oude stadswijken en ook hier zagen we nog een oude wasplaats, die mensen nu nog gebruiken. Ergens verdoken zat  er zelfs een oude toiletdame bij openbare toiletten. Per toeval, had ik die deur geopend om dit te ontdekken. Mijn vraag was, wie komt hier nu naartoe??? We kuierden nog wat langs de kade van de Douro en op de terugweg kochten we wat leuke typische gebakjes van de streek die we als avondmaal nuttigden. Toen we terug aan de auto kwamen, slaakte ik een gil waarna Linda dacht dat ze hadden ingebroken. Heel onze auto was “volgescheten” door meeuwen. Je kon zelfs zien wat ze gegeten hadden. Rode bessen of zoiets. We stonden onder een hoogspanningsmast geparkeerd, dus daar zal ik volgende keer op letten, denk ik.

Stany

25-11-2012, 13:01 geschreven door stany

Gepakt en gezakt met lunchpakketjes,drank, fototoestel en stadsboekje vertrokken we met de metro naar Porto. Na een ritje van 40 min bevonden we ons in het centrum van de stad. We bezochten eerst de dienst van toerisme maar eigenlijk hadden we zelf al documentatie genoeg.
Het stadhuis keek uit over twee in elkaar lopende pleinen. Rondom de pleinen torende hoge huizen uit de 19^de eeuw. Ons boekje raadde enkele winkelstraten aan waar je nog oude gevels en vitrines kon bewonderen. We keken onze ogen uit. Bij sommige winkeltjes waande je je echt aan het begin van vorige eeuw. Tegenover één van die mooie winkeltjes zagen we de ingang van een overdekte markt. De sfeer die daar heerste was erg nostalgisch. Vooral oude, zelfs bejaarde vrouwen verkochten de vis, bloemen, groente of kruiden. Even verderop namen we een pauze in het beroemde Majestic Café die nog helemaal ingericht was in jugendstildecoratie. Echt chic, het leek net een museum. Terug fit na deze korte onderbreking stapten we naar rivier. Onderweg stapten we even de inkomhal van het station in. De muren waren versierd met duizenden mozaïeken. Het is echt fijn dat zulke monumenten nog  bewaard blijven en dat niet alles zomaar gemoderniseerd wordt.
De Ponte Luis I kwam in ons vizier. Deze brug verbindt zowel de hoog- als laaggelegen wijken met elkaar. De brug lijkt net een horizontale Eiffeltoren. We vonden ze echt heel bijzonder. We stapten eerst op de hoger gelegen brug en kregen zo een perfect uitzicht over de oude stad. Aan de overkant aten we ons lunchpakket op in aanwezigheid van 2 heel alerte meeuwen. We moesten eens een kruimeltje laten vallen!
We vervolgden ons wandeling langs dalende kleine straatjes tot aan de kade van de linkeroever van de Douro. Langsheen deze kade bevinden zich vele wijnhuizen van de bekende portwijnen. Bij een cafeetje vlak naast de wijnkelder van Sandeman trakteerden we onszelf op een glaasje porto. We kozen 2 verschillende soorten zodat we van elkaars glaasje konden nippen. We hadden een prachtig uitzicht op de rivier waarop bootjes dobberden die geladen waren met grote vaten wijn. Via de onderste brug wandelden we terug naar de oude stad. De rechteroever is de levendigste plek van heel Porto. De hoge enigszins vervallen huizen met hun kleurrijke wasgoed geven deze kade een vrolijk karakter. Ook de souvenierswinkeltjes dragen bij aan de cultuur van de Portugezen. Altijd leuk om er eens in rond te neuzen.
Via trappen en smalle steegjes kwamen we terug op het hoger gelegen plein waarop een heel bombastische schandpaal stond. Vanop deze hoogte konden we over de rode daken de stad aanschouwen. We bemerkten onder één van die rode daken een publieke wasplaats die hier nog steeds gebruikt wordt om het wasgoed te schrobben.  Het plein werd omgeven door de massieve omtrekken van een romaanse kathedraal.
Binnenin was het altaar verbouwd in barokke stijl. In de meeste kerken zijn de interieurs met heel veel (een beetje teveel) goud ingericht.
Vanaf deze kathedraal wandelden we terug naar het metrostation. We hadden een goed gevoel bij deze stad waar momenteel veel mooie gebouwen gerestaureerd worden.  Morgen gaan we beslist nog eens een kijkje nemen want er zijn vast nog mooie plekjes te ontdekken.

Linda

25-11-2012, 12:57 geschreven door stany

Hallo, beste familie en vrienden

Hier zijn we weer. Sorry voor het wachten ,maar soms hebben we het echt druk en dan komen we ’s avonds niet toe om een artikel te schrijven voor onze blog. Als we dan de dag erna terug op uitstap trekken, dan hinken we iets achterop. Maar we moeten genieten ook hé.

Deze morgen hebben we niet zo veel gedaan. Wat opzoekingswerk op de pc en even ontspannen. Dat moet ook kunnen, nietwaar? De zon was minder van de partij en het was ietsjes frisser dan gisteren. Maar nog wel te doen, hoor. In de latere namiddag zijn we in het dorp nog eens een wandeling gaan maken met Yuna. We zochten ook naar een restaurantje wat door de campingeigenaars was aanbevolen. Helaas we vonden het niet zo snel. Dan maar de weg eens gevraagd en we moesten onze mening bijschaven. Het dorp blijkt niet zomaar een boerengat te zijn, zoals we dachten. Het is eigenlijk een leuke gemeente. We kwamen aan het vissershaventje, waar vrouwen de vissersnetten aan het repareren waren en de mannen stonden te kletsen aan de balustrade. Er waren ook nog gezellige winkeltjes in de oude straten. Hier en daar is er een minuscuul cafeetje waar te nemen waar enkele ouderen zitten te turen achter een glas. Er waande zich zelfs iemand de Gaudi van Portugal. Je had zijn huisje moeten zien… Maar als je zo door het leven wil gaan als Gaudi, so what? Uiteindelijk vonden we het gesloten restaurant en keerden daarna terug huiswaarts. De avond viel snel en we doken ons huisje in. Hier in Portugal is het 1uur vroeger dan bij ons en is het donker om 18.30u (onze tijd).

Stany

25-11-2012, 12:54 geschreven door stany

Vandaag waren we aan een rustdagje toe. Even geen grote uitstappen gepland voor deze dag maar wat tijd genomen om alle indrukken van de voorbije dagen even te laten bezinken.
Het deed echt deugd om het eens rustig aan te doen. En we hadden geluk dat het vandaag supermooi weer was. We konden zowel ’s middags als ’s avonds buiten eten in het zonnetje. Het voelde echt geweldig aan die warmte. Zo konden we al wat voorproeven van het zuiderse klimaat. Maar we beseften dat we toch nog in het noorden van Portugal zitten en dat het waarschijnlijk een uitzonderlijk mooie dag was.
Na de middag deden we een wandeling naar de oceaan. Van op onze camping hoorden we de deining van het water al. Soms lijkt het wel een locomotief, zo fel gaat die zee tekeer. Het strand  zag er weer verbazend anders uit. Het zandstrand was bezaaid met ruwe rotsblokken. Schamele duinen gaven een beetje bescherming aan de huizen langs de kust. De golven kolkten gevaarlijk tegen de rotsen. Het is hier vast niet erg veilig om het water in te gaan. Er staat een sterke stroming.
We zetten onze wandeling verder langs enkele straten van het stadje. De auto’s zoefden als gekken door de smalle straten zonder voetpaden. Gelukkig is het er niet heel erg druk zodat we maar af en toe opzij moesten springen voor een naderend voertuig. We passeerden ook een lagere school waar de kinderen net speeltijd hadden. Leuk  om die joelende kinderen even te horen en te zien stoeien.
Al gauw waren we weer op de camping waar we rustig wat tijd namen voor onze hobby’s.
Zalig zo’n rustdagje!!!

Linda

22-11-2012, 19:53 geschreven door stany

Nadat alle kaarsen voor iedereen gebrand waren gisteren, vertrokken we vandaag naar Portugal. In eerste instantie hadden we een camping gevonden, maar door toedoen van een koppel Nederlanders die in Santiago op de camping gisteren waren toegekomen, hebben we een andere camping die ons blijkbaar iets beter zou liggen dan de voorziene. Onze gps stelden we nog in, zoals altijd om geen betaalwegen te nemen. Ik weet niet wat het is, maar ofwel hebben de Spanjaarden ontzettend hard gewerkt de laatste 2 jaar om nieuwe wegen aan te leggen, ofwel is de gps ontzettend verouderd. Ik denk het eerste. Net buiten Santiago moesten we de N550 volgen, maar plots reed ik in het niets volgens de gps. Een nieuwe weg dus, en de de N550 lag eronder. Zoiets ziet een gps dus niet als 2 wegen boven en onder elkaar liggen. Maar ja, even terug gedraaid en dan maar volgen. Onderweg waren er nog nieuwe stukken weg aangelegd rond de stadskernen. We overschreden de grens van Portugal rond 12.30u en zochten daarna een plekje om te lunchen. Nadien reden we verder en zag ik naast de baan een soort van Payage staan. En de gps stuurde ons langs een snelweg A28. Ik besloot 50meter ervoor te stoppen en te voet even poolshoogte te gaan nemen. Helaas was het een onbemande post. Ik duwde op de infoknop en kreeg een dame aan de lijn die gelukkig Engels kon praten. Portugees ken ik helaas niet. Ze vertelde me dat de A28 met stukken elektronische tol is. Ik moest mijn visa kaart inbrengen en kreeg dan een papier dat ik moest bijhouden. Zo gebeurt die tol hier. Je kon hier en daar de zee al eens zien, en het gaat hier ook serieus berg op en af. We namen onze afslag en in het volgende dorp moesten we rechtsaf. Wat was dat allemaal. Een kleine kasseiweg voerde ons tot onze bestemming. Tussen de huizen waar ik tussendoor moest rijden was er maar een metertje over met de caravan. Maar ja als een camping zo is aangegeven , zullen er nog wel caravans doorrijden hé. Op de rechtse muur van het huis zag je toch enige schaafwonden van aanrijdingen, hoor. Op de camping aangekomen waren we blij dat we niet langs kleine weggetjes waren gekomen, want als die hier in Portugal allemaal zo zijn, amaai dan. De eigenares van de camping deed goed haar best in het Frans en we kregen een leuk plekje toegewezen. De voortent werd gezet en het was nog tamelijk goed weer in de namiddag hier. We deden onze afwas buiten na het avondeten. Toen we ’s avonds tv aan het kijken waren begon het hevig te regenen en te waaien. Maar we zaten droog, hoor.

Stany

21-11-2012, 19:57 geschreven door stany

Gisteren hadden we erg lang gereden om vandaag Santiago de Compostella te kunnen bezoeken. Onze camping lag slechts op 3 km van de oude binnenstad. Die afstand hebben we met onze fiets afgelegd. In de oude binnenstad mochten alleen voetgangers en zo zochten we snel een stalling voor onze fietsen. Al gauw waren we vlakbij de grote kathedraal. We waren echt benieuwd waar al die pelgrims na hun lange voettocht terechtkwamen. We hadden een veel kleiner bedevaartsoord verwacht. Maar de kathedraal was enorm groot en het hoofdaltaar was opvallend versierd met veel gouden pilaren, engelen en heiligenbeelden. We zochten naar een plekje waar de bedevaarders een kaarsje konden branden. Ik verlangde al naar de zoete geuren van honderden brandende kaarsen maar de enige kaarsjes die we vonden waren elektrische kaarsjes bij een mooi Mariabeeld. Hier hebben we wat pasmunt ingestoken en er begonnen wel tien lampjes te gloeien. In de crypte liggen de resten van de heilige Jacob. Voor de kathedraal ligt een enorm plein dat omgeven is door het bisschoppelijk paleis en gebouwen van de universiteit. In Compostela zijn er wel 40.000 studenten en er kunnen vele richtingen gevolgd worden. Wist je dat de studenten hier in de Rua do Franco, een eigen Parijs-Dakar hebben? De studentenwedstrijd loopt tussen de bar ‘ Paris’ aan het ene eind van de straat en de bar ‘ Dakar’ aan het andere eind. Deelnemers moeten onderweg in elke bar een glas wijn drinken en een grap vertellen. Het is voor de studenten een hele uitdaging gezien het indrukwekkende aantal bars in deze straat.
Van op het plein voor de kathedraal begonnen we aan een mooie wandeling in de oude binnenstad. Ze is helemaal verkeersvrij wat het kuieren heel aangenaam maakte. Op deze manier kan je ook alle mooie details op de gevels, poorten en fonteinen waarnemen. De gehele binnenstad vormt een labyrint van smalle straatjes en bogengangen. We genoten van al het moois. Het was zeker de moeite om deze stad op ons lijstje te zetten. We bezochten slechts de oude binnenstad want de gehele stad is enorm groot omdat het zowel een politieke als administratieve hoofdstad is van Galicië. Aan de rand van de stad in de buurt van onze camping was een ultramoderne metropool met een cinemacomplex en een winkelcentrum. Dit was een enorm contrast met de rust in het hartje van
Compostela.

Linda

21-11-2012, 19:54 geschreven door stany

Gelukkig was het regenen van gisteren opgehouden. Deze nacht had het ook nog enkele buien gedaan. Vandaag trokken we naar onze nieuwe camping in Bembibre, die ik gevonden had ongeveer half weg naar Santiago de Compostela. Het inpakken gebeurde volgens ons eigen ritueel vrij vlug en we waren ook wat vroeger opgestaan dan anders. Rond 09.45u waren we weg. We reden eerst terug een stuk over de A1, de autobaan naar het noorden , zoals de Spanjaarden hem noemen. Ongeveer 50km verder verlieten we de autobaan om een rode weg te nemen richting A6. Je kan je moeilijk inbeelden dat hier zoveel natuur is. Je kan hier kilometers rijden zonder maar iets van een bebouwing te zien. Grote wouden, open plekken en hier en daar doet het zelfs een beetje denken aan onze speciale provincie “de Limburg”. Zandvlakten met wat laag gewas dus. We kwamen ook langs Valladolid, maar je kan niet alle steden gaan bezoeken hé. Op de A6 reden we dan richting A Coruna. De A1 en de A6 zijn tolvrije autosnelwegen, maar op die rode weg van daarstraks kan je met de caravan even snel rijden als op die snelwegen. Toen we de afslag Bembibre namen moest het zoeken naar de camping beginnen. Ik had een adres maar de gps nam het niet aan, dus… Plots kwamen we in het centrum uit. Een camping in het centrum kan eigenlijk niet, dus even de weg gevraagd. Het was niet goed aangegeven en dus moest ik het nog 2x vragen. Uiteindelijk was het een berg op naar een sportcentrum. Toen we de ingang vonden, bleek er een groot hangslot aan de poort te hangen, cerrado, gesloten. Wat nu? Op de website stond hij nochtans het hele jaar geopend was. We besloten dan maar om er nog 240km bij te doen tot op onze eindbestemming. We arriveerden om 18.45u op onze camping. Snel de caravan op zijn poten en eten. Het was al donker toen ik de satelliet zette en dan zie je niet waar de bomen staan met hun kruin voor optimale ontvangst. Maar we hebben kunnen kijken naar onze zondagprogramma’s. Helaas hebben we van deze dag geen foto’s .

Stany

20-11-2012, 17:42 geschreven door stany

Naar deze dag had ik echt uitgekeken: een miniaturenbeurs in het buitenland. Er zouden bijna allemaal standhouders zijn die ik nog nooit gezien heb. Er zouden standhouders komen uit Spanje, Frankrijk, Portugal, Italië en zelfs uit Amerika. De meeste standhouders die ik al eens ontmoette zijn
Nederlanders, Belgen of Duitsers. Dat zou dus spannend worden. En spannend werd het wel want we hadden besloten dat ik alleen naar Madrid zou trekken. We hadden dezelfde trip donderdag en vrijdag trouwens samen gedaan. Tot zover lukte alles best. Het hotel waar de beurs doorging lag buiten het centrum maar was bereikbaar met de metro. Gewapend met atlasboekje ging ik vol ijver op zoek naar de locatie van het hotel. Ik heb me nog nooit zo fel vergist bij het kaartlezen maar vandaag dus wel. Ik was totaal mijn oriëntatie kwijt. Zouden vrouwen dan toch niet zo goed kunnen kaartlezen? Jammer genoeg ging er kostbare tijd verloren. Maar eenmaal ter plekke kon ik me weer
helemaal inleven in mijn miniatuurwereldje. Echte vakminiaturisten stelden hun mooie creaties op een originele manier tentoon. Poppetjes in alle maten, doosjes in mooie pasteltinten afgewerkt met strikjes, theatertjes in papier, diertjes in fimo, fijn borduurwerk en keurig afgewerkte meubeltjes zijn maar een fractie van al het moois. Het was een waar schouwspel maar de meeste afgewerkte miniaturen waren onbetaalbaar. Ik vind het zelf knutselen veel leuker en daarom ging ik vooral op zoek naar materialen. Ze waren in mindere mate aanwezig maar ik was toch heel tevreden met mijn buit. Tijdens mijn zoektocht kwam ik een Nederlandse knutselvriendin tegen. Bedankt voor het korte maar fijne onderonsje, Marty!
Nu kon ik weer aan de 2 uur durende terugweg beginnen. In de metro werd ik nog verrast door een hele bende overenthousiaste voetbalfans die afstapten aan de halte die ik gisteren beschreef. Gelukkig verliep het vervolg van de tocht wat rustiger en rond 7 uur kwam ik veilig weer thuis. Gelukkig had Stany lekker gekookt. Dat smaakte voortreffelijk.
De 3 opeenvolgende dagen Madrid waren boeiend maar toch wel vermoeiend!!!

P.S. de bijgevoegde foto's zijn mijn aankopen op de beurs. Het schaapje is slechts
1,5 cm hoog. Mooi en schattig, he.

Linda

19-11-2012, 20:00 geschreven door stany

We trokken vandaag met veel goede moed en ons geld goed weggestopt terug  naar de Spaanse hoofdstad. We moesten beslist nog enkele hoekjes verkennen. Via de metro kwamen we aan op het Operaplein. Een wandeling langs het enorme operagebouw bracht ons tot aan een mooi plein met fonteinen dat aangelegd is vlak voor het Koninklijke paleis. Het paleis is een indrukwekkend gebouw. We zagen zowel klassen met lagere schoolkinderen als middelbare studenten die het imposante gebouw kwamen bezoeken. We wandelden  de Calle Mayor , één van de belangrijkste straten in. De hoge brede herenhuizen waren versierd met engelenhoofden, guirlandes en wapenschilden. Via deze hoofdstraat bereikten we het gelijknamige plein Plaza Mayor. Het is een enorm rechthoekig plein dat helemaal omringd is door renaissancegebouwen. Onderaan zijn er overal zuilengalerijen zodat de marktkramers vroeger beschermd hun kramen konden opslaan. Er waren vandaag vele werkmannen aan de slag met het opzetten van stalletjes voor de kerstmarkt die op 1 december geopend wordt. Langsheen de onderste arcades kuierden we langs de vele ouderwetse winkeltjes met authentieke vitrines. Op de Plaza del Sol was het behoorlijk drukker dan gisteren. Aan de voet van de fontein aten we onze bokes op. Als dessertje bestelden we bij de bekendste chocolaterie een portie versgebakken churros met warme chocolade, een lekkernij die bijna elke klant hier op zijn tafeltje had staan. We maakten met de metro nog een ommetje langs één van de universiteitscampussen van Madrid. In de buurt bevindt zich een toren, waar je vanop een hoogte van 91 m een panoramisch uitzicht over de stad zou hebben. Maar bij aankomst stelden we vast dat de toren afgebakend was met grote panelen. Dat uitzicht hebben we dus gemist.
Stilaan besloten we weer naar onze caravan te keren maar op de terugweg zouden we even uitstappen aan de halte Santiago Bernabeu want daar kan je het voetbalstadion van Real Madrid zien. En ja, zo gauw we bovengronds kwamen kon je er niet naastkijken. Op de hoeken torenden de ingangen voor de tribunes. Nu was het er rustig maar als er een wedstrijd is zal het er zeker een drukte zijn.
In onze caravan kaartten we bij een glaasje wijn en een minikaastafel nog wat na over onze citytrip in Madrid.

19-11-2012, 19:51 geschreven door stany

Vandaag trokken we naar Madrid. We hadden ons goed voorbereid met een stadswandeling en plan. We moesten eerst met de auto 45min rijden tot het eerste metrostation en dan nog een uurtje in de metro tot het centrum. Een vriendelijke dame aan de info balie legde ons het systeem uit. We kochten er een toeristenkaart voor drie dagen. Voor onze eindbestemming moesten drie maal overstappen. Bij de tweede overstap arriveerde de metro al bijna stampvol mensen. We twijfelden om op te stappen maar twee jonge vrouwen deden teken dat we er nog bij konden. Als sardientjes in blik stonden we bij mekaar gedrumd. Plots voelde ik iets aan mijn heuptasje en voelde dat het open stond. Gelukkig, mijn portefeuille zat er nog in en boos keek ik naar een van die jonge vrouwen. Ik hield ze in de gaten, het waren waarschijnlijk pickpockets. Ik was al blij dat ik alles nog had. Bij de volgende halte stapten ze af en wij vervolgden onze weg. Bij metrostation Retira stapten wij af en begonnen onze stadswandeling. Het was vlak bij het grootste en mooiste park van Madrid. Dit bezochten we,volgens onze stadswandeling, en vonden het inderdaad heel prachtig. Daarna trokken we langs de botanische tuin. Wel mooi, maar in de lente zal het nog mooier zijn waarschijnlijk. Vervolgens zagen we het Pradomuseum en passeerden de grote Avenida waarlangs gisteren de betogers voorbij trokken. Alles hing vol met zelfklevers van de betogers. Ramen van vitrines, stoplichten enz inbegrepen. De gebouwen zijn wel erg imposant en toch goed gerenoveerd. Rond 15u besloten we onze wandeling stop te zetten om ons nog even te begeven naar het centrum. We bezochten er het Plein Sol. We moesten ook nog iets hebben van bij de apotheker. We vonden er snel een apotheek en toen ik wilde betalen zag ik , tot mijn stomme verbazing, dat mijn briefjesgeld weg was. Heb je dit al geweten dat pickpockets je geld stelen en dan vervolgens nog netjes je portefeuille terug steken. Na controle bleek dat alles verder er nog in zat, gelukkig enkel het geld weg. Zo’n 120€. Van toen af stak mijn portefeuille in mijn voorste broekzak.   Een beetje aangeslagen toch trokken we naar de  Latinowijk. Je kan deze een beetje vergelijken met Borgerhout van bij ons. Je snapt het wel, denk ik. Smalle straatjes en winkeltjes met hoogstwaarschijnlijk allemaal nep artikelen. Op het Solplein namen we rond 15.30u de metro om terug huiswaarts te keren, alles bijeen is dit wel 2 uurtjes reizen en we moeten ook aan Yuna denken hé.

Stany

19-11-2012, 19:47 geschreven door stany

Het was vandaag een verplicht thuisdagje omdat we vandaag niet naar Madrid konden vanwege de geplande acties tegen de besparingen van Europa. Dan maar samen wat huishoudelijke taakjes uitgevoerd: nog 2 wassen gedaan zonder technische problemen, de schoenen gepoetst, de strijk gedaan, de ramen gepoetst. Na de middag heeft Stany een camping gevonden voor de volgende trip. Dat was lang en grondig zoeken maar wie zoekt, die vindt. Ik hield me bezig met mijn knutsels. Daar kan ik echt van genieten.
Gisteren hadden we tijdens een wandeling in de buurt een kudde schapen ontmoet. Ze stonden te grazen vlak naast de wandelweg. Het grappige was dat ze bijna allemaal een bel aan hadden. Het geklingel was een waar muziekspel. De schapen die door mekaar bewogen hadden allemaal een andere klank bij, het windgongeffect was spectaculair. Jammer genoeg hadden we geen fototoestel bij. Vandaag gingen we weer op stap gewapend met het fototoestel. Nu maar hopen dat de schapen nog van de partij waren. Weer werden we getrakteerd op het mooie geklingel maar de schaapjes zelf stonden in een wei die te ver weg lag om mooie plaatjes te schieten. Jammer!

Linda

15-11-2012, 19:47 geschreven door stany

Deze morgen straalde het zonnetje al volop. We hadden er zin in, hoor. Vandaag gingen we een rustdagje houden om dan morgen op verkenning te gaan naar Madrid. Toen ik aan de receptie van de camping ging informeren hoe lang het duurde vooraleer we met de auto tot aan het metrostation waren, kreeg ik slecht nieuws. Er zou woensdag een Europese staking zijn tegen de besparingen van de Europese Unie. Ze raden ons het af omdat er veel winkels dicht zouden zijn en het openbaar vervoer ook zou plat liggen. Dus lassen we morgen, woensdag, ook een rustdag in en gaan we donderdag en vrijdag het stadje Madrid bezoeken. In de voormiddag deden we nog een was, wat hier telkens gepaard gaat met de technische campingdienst op te roepen. Het kastje waar we de jeton moeten insteken doet het namelijk niet altijd. Na de middag heb ik me nog bezig gehouden om een camping te zoeken voor de terugreis naar Santiago, helaas weer niets. De auto kreeg ook even een inspectiebeurt. Maar alles is er in orde mee. We geven hierbij ook eens een foto van hoe ze hier een boom stutten die dreigt om te vallen. Ze metsen er een muurtje tegen van rotsstenen en zetten er ook een paal tegen. Grappig eigenlijk. Na de middag genoten we buiten in onze stoelen van het warme zonnetje tot ’s avonds. Daarna eten en gezellig genieten van ons avondje.

Stany

14-11-2012, 19:18 geschreven door stany

We maakten vandaag met de auto een tocht door het gebergte ten noordwesten van Madrid. Het gebergte draagt de naam ‘ Sierra Guadarrama’. Vanaf ons beginpunt, de vallei waar we kamperen, zagen we op de hoogste toppen rondom ons een witte weerspiegeling. Het leek wel of iemand met een grote zeef poedersuiker over de toppen had gestrooid. Fascinerend was het wel. Via een klein dorpje klommen we steeds hoger het gebergte in. Er stonden indicaties i.v.m. de hoogte langs de weg vanaf 1200m. Af en toe werden we getrakteerd op een heel weids zicht op het massief. Daarna werd ons zicht belemmerd door het gekleurde bladerdek van de loofbomen. Stilaan verliezen sommige bomen al hun blaadjes. De grillige donkere stammen met uitlopende takken en twijgjes pasten niet in het nog bloeiende herfstlandschap. Maar stilaan zullen we moeten wennen aan die kale bomen. Vanaf 1400m maakten we kennis met de lange rechte stammen van de dennen. Het leken wel zuilengalerijen die ons mee vergezelden in de haarspeldbochtjes. Op een hoogte van 1600 m hadden we de sneeuwgrens bereikt. Heel subtiel lag de sneeuw tussen de dennen. Op een open plek lag er een behoorlijk laagje sneeuw. We stapten even uit om van dit witte landschap te genieten. Een sneeuwbal mocht natuurlijk niet ontbreken. De lucht was heel blauw en het was lekker warm op die open vlakte. Op 1800 m lag een klein skistation. Ook daar gingen we even op verkenning. De hogere bergen torenden nog boven ons uit. Het was er 1,5° en het was volop aan het dooien. Het voelde helemaal niet koud aan. Vanaf dat punt was het weer dalen. Al gauw zagen we geen sneeuw meer en steeg de temperatuur tot 11°. We reden verder tot in El Escorial. Daar lag een mooi groot klooster dat te bezoeken was maar er hing een kaartje: ‘ lunes cerrado’ aan de deur. Dat hadden we kunnen weten want ook bij ons zijn er veel musea ’s maandags gesloten. Het stadje bekoorde ons en we genoten vooral van het bijzonder warme najaarsweer tijdens onze wandeling.
Aan de rand van het stadje waren enkele grote supermarkten en daar maakten we gretig gebruik van want zoals ik al eerder meldde is er in de buurt van de camping geen groot warenhuis te bekennen.
Laat in de middag reden we terug via een weg in het dal. Op die terugweg merkten we dat de bergtoppen alweer gesluierd waren door de wolken. Voor de middag was het zonnetje van de partij en toen was alles heel helder. We hadden veel geluk gehad.

Linda

13-11-2012, 19:26 geschreven door stany

Is het wit of niet, buiten??? Vol spanning werd het rolluik geopend vanuit ons bed. De vorige dag hadden we op de website gezien dat het ‘s nachts licht ging sneeuwen hier. Hoera , gelukkig niet. Alles zag nog even groen als de dag ervoor, wel bedekt met een rijmlaagje van het vriezen. De verwarming werd opgezet en we genoten van een heerlijk ontbijtje. Rond 10u vertrokken we voor een goede wandeling hier in de buurt van de camping. Yuna was blij dat ze vrij kon rondlopen. Het aarde weggetje leidde ons door de natuur van het gebergte. Dan weer stijgen en dan weer dalen. De wind was ook wel een klein beetje van de partij. Onderweg genoten we van prachtige panorama’s die we ook op foto vastlegden. Als we op de top van de heuvel kwamen, zagen we een soort boerderij. De weilanden waren door middel van houten schutsels afgebakend. De koeien daarentegen stonden nu wel in de weien ergens op de heuvel. Bij ons hebben de boeren meestal dezelfde koeien, bruine of zwarte. Hier loopt alles door mekaar. Ze zijn ook wel niet zo dik als bij ons, hoor. Op de terugweg zagen we nog een jager met zijn twee jachthonden. Waarschijnlijk op zoek naar zijn middagmaal. Als we terug thuis waren was het tijd voor  het aperitief en het eten. Na de middag heb ik me nog bezig gehouden met een camping te zoeken voor onze terugreis naar het noorden, Santiago de Compostella. Helaas tot hiertoe zonder resultaat. Het moet een camping zijn tegen de A6 en zowat in het midden van de reisroute. De avond viel en in ons warme huisje keken we gezellig tv.

Stany

13-11-2012, 19:24 geschreven door stany

Vandaag verwennen we jullie met wat wistjedatjes

Wist je dat:

we vandaag onze 7 de week inzetten.
we al   4178  km hebben gereden sinds we vertrokken eind september.
we al 77 u 35 min in de auto zaten.
de auto aan een gemiddelde van 58, 2 km per uur heeft gereden.
de auto( met caravan eraan) ongeveer  7l per 100 km verbruikte.
we ons al goed geamuseerd hebben.
het weerbericht voor morgen ( in de bergen) lichte sneeuw voorspelt.
onze Yuna graag mee gaat wandelen.
we hier tussen verschillende bergketens zitten.
het in Madrid 3 maanden per jaar heet is en 9 maanden eerder koud is.
het ’s avonds rond 18.15 donker wordt.
het sanitair hier heel netjes is.
we hier ver moesten rijden om een supermarkt te vinden.
ik volgende zaterdag naar een poppenhuisbeurs kan gaan in Madrid.
we nog veel leuke plannen hebben.

11-11-2012, 18:25 geschreven door stany

Vandaag verplaatsten we ons weer heel wat kilometers. We vertrokken vanuit Haro in Noord-Spanje naar het binnenland. Het was een trip van ongeveer 260 km. Gelukkig konden we gebruik maken van een hele degelijke autoweg. Toen we vertrokken was het mistig. Van het landschap konden we niet veel waarnemen. Na een klein uurtje bleek de mist het op te geven en merkten we dat we terecht gekomen waren in een heel nieuw landschap. We reden door een vallei waar de aarde een roestige kleur had. Als een lappendeken spreidden de verschillende roestbruine velden zich uit over de heuvels. Het zonlicht gaf alles nog een extra gezellig tintje.
Rond de middag hielden we halt om onze bokes in onze caravan te eten. Vrij vlug waren we alweer op weg: op weg naar de hoofdstad van Spanje. Een poosje voordat we de autoweg mochten verlaten zagen we een bergketen die helemaal gehuld was in de wolken. Het was net of de wolken hadden de bergtoppen ingeslikt. We passeerden de berg via een tunnel en kwamen toen terecht in een hele groene vallei. De zonnestralen waren verdwenen en regendruppels namen hun plaats in. Het was echt een heel andere wereld aan de andere kant van die berg. Raar, he. Nu moesten we nog op zoek naar de camping in Gargantilla del Lozoya. Gingen we echt kamperen in deze miezerige omgeving? Ja, hoor, tussen de regenbuien door kregen we de voortent opgesteld. Af en toe kwam het zonnetje zelfs piepen en dan warmde de tent vlug op. Maar even snel hoorden we de druppeltjes weer tikken.
Deze camping is een goede uitvalbasis om Madrid te bezoeken. Dat gaan we in de loop van volgende week zeker doen. Madrid, here we come!

Linda

11-11-2012, 09:19 geschreven door stany

Rustig opgestaan en ontbeten. We gingen daarna naar het stadje om in de plaatselijke bibliotheek onze teksten en foto’s op onze blog te plaatsen. Er zat redelijk wat volk binnen, we namen plaats en openden onze laptop om op het internet te geraken, maar helaas, het lukte niet. Snel kwam er een vrouw die aan de tafel tegenover ons zat,  zeggen dat we even moesten wachten om dat er een probleem was met het  draadloos internet. Na vijf minuutjes deed ze teken dat het ging, maar bij ons lukte het nog niet. Ze kwam bij ons en zei dat we de pc even moesten sluiten en heropenen, en jawel, het ging. We posten onze blogs en keken onze mails na en het weer. Daarna keerden we te voet terug naar de camping om Yuna  nog even uit te laten. We vertrokken met de auto op uitstap die wie in de groene Michelin Gids hadden gevonden. Het was  tegen 12u dat we in het dorpje Labastida  toekwamen. We beklommen in de oude wijk La Mota de heuvel tot aan de Ermita de Santo Cristo. Een prachtig panorama over het dorpje en de wijnstreek werd ons gratis aangeboden. Deze versterkte kerk is het oudste gebouw van het dorp. Daarna zakten we af naar de Calle Frontin, een straat met vele blazoenen die de huizen versierden. In de groene Michelin gids lazen we ook dat er een restaurantje was waar bijna alle gasten als hoofdgerecht koteletten kiezen. Deze worden op een houtvuur van wijnranken bereid en smaken hemels, stond er te lezen. Wel beste vrienden, ik heb nog nooit in mijn leven koteletjes zo afgeknabbeld tot op het been als nu. Ze werden geserveerd aan tafel op een mini barbecue met smeulende heerlijk riekende wijnrankhoutskool. De geur alleen al was goddelijk maar de smaak nog hemelser. Linda had vis gekozen en dat was ook iets speciaals. We moeten nog opzoeken wat het juist was. Toen we terug buiten kwamen was het lichtjes aan het regenen en we trokken 22km verder naar het volgende dorpje Laguardia. Het is een dorpje met een middeleeuwse kern, met kleine straatjes waar we in de zachte regen tof konden genieten van de sfeer. Nadien reden we terug huiswaarts waar ik nog de hele avond heb nagenoten mijn koteletjes. Zo een suggestie uit zo’n gids is eigenlijk toch wel de moeite, maar wie zoekt zoiets eigenlijk allemaal uit. Die moet toch veel tijd hebben, denk ik.

Stany

11-11-2012, 09:14 geschreven door stany

Het was weer zover hoor, in de voormiddag hebben we de was gedaan. Dit gaat in grotere machines dan onze thuiswasmachine. Je moet dan meestal een speciale jeton kopen op de receptie, en dat varieert zo van 3 tot 5€. Je kan ook nadien je was in een droogkast steken. Deze machines zijn meestal nog groter dan  de wasmachines, zodat je er 2 wassen kan insteken. Maar vandaag ging het droog blijven en heb ik aan de caravan een lange wasdraad gehangen tussen de bomen, zodat alles netjes kon drogen in de buitenlucht. Tegen 11u hebben we dan een wandeling gemaakt naar het kleine stadje Haro, 15min van de camping. We zochten eerst het toeristisch bureau om een stadsplannetje te halen en vroegen er ook naar een Wifi punt. Op onze camping vragen ze nu ontzettend veel geld voor de Wifi. We kunnen terecht in de  bibliotheek. We trokken de straatjes van het stadje in en stelden vast dat bijna alles gesloten was. Toch viel  er wat volk te bespeuren. We kwamen achter de kerk op zowat het hoogste punt van het stadje. Van hieruit hadden we een prachtig panorama. Hier en daar konden we ook in een tapasbar binnenkijken waar de tapas weer op de togen stonden te prijken. Op het centrale plein ontdekten we een schelp op de grond. Dit is een symbool van de bedevaarders van Santiago de Compostella. Deze schelpen wijzen overal de weg voor de Pelgrims en bij aankomst kregen ze vroeger zo’n schelp als aandenken. Rond 12.30u waren we terug thuis en na het eten hielden we onze siësta. Daarna reden we met de auto naar de rand van het stadje waar er vier grote winkels waren, Dia, Lidl, Eroski en Simply. We waren verbaasd dat er in die winkels niet veel winkelaars waren, we winkelden bijna alleen. Ze blijven er wel open tot 21.15u. Nadien, thuis, maakte Linda  nog een paar heerlijke tapa’s als aperitief en de avond kon niet meer stuk.

Stany

08-11-2012, 10:31 geschreven door stany