MARCHE DE JOUR

LES CULS DE JATTE DU MAUGE.

NATOYE.
 
Natoye een rare naam, een deelgemeente van Hamois. Hamois telt nog een groot aantal kastelen, getuigen van het feit dat het in deze streek goed vertoeven was.

Op de wandeling zien we het kasteel van Mouffrin waar we langs wandelen, gelegen in een indrukwekkend landgoed met grote bossen en veel landbouwgronden, ook de grote boerderij is indrukwekkend.

Een dreef van meer dan een kilometer, we wandelen bijna 15 minuten van het begin tot aan het kasteel.

Vroeger moest dit een indrukwekkend kasteel geweest zijn. De toegangsweg met aan weerzijden blauwe stenen palen vanaf de weg naar de boerderij en dan naar het kasteel. Nu wat verwaarloost.

De boerderij gelegen op een heuvel in, drukwekkend groot aan de overzijde op de heuvel ligt het prachtige kasteel van Mouffrin, met zijn vier ronde torens prachtig!

We wandelen het bos in met prachtige statige bomen, hier en daar een riviertje dat onze weg kruist. Gewoon prachtig. Het weidse golvend landschap met hier en daar een grote boerderij en de dorpjes verscholen in het groen, prachtig.

De stilte en de rust die je hier kunt ervaren maken het genot nog groter, we zijn niet gehaast om deze prachtige streek te doorkruizen. We komen in Braibant hier aan het station waar de “chemin de fer du Bocq” doorkomt de toeristische trein van Ciney naar Spontin, die de prachtige streek lat verkennen, hier klimmen we het bos van Ciney in. Een serieuze klim door een prachtig landschap met een betoverend zicht over de streek. De machtige boerderijen vertellen over de grandeur van de streek en laten ons zien hoe rijk de streek wel was.

We komen nu aan de spoorweg die het landschap in twee deelt, aan de overzijde ligt het dorpje Schaltin met zijn indrukwekkende kasteelboerderij met twee vierkante torens.

We wandelen de laatste kilometer door de velden naar het dorp.

We komen nog langs een prachtige veldkapel dan klimmen we de laatste klim en komen terug aan ons vertrek. Een prachtige wandeling.

INTERNATIONALE WANDERUNG.
 
MARSCH CLUB EUPEN V.O.G.
 
EUPEN.
 
Schönefeld bij Eupen de gedroomde plek om een wandeling te doen. We vertrekken in de sporthal van het Belgische leger, aan de rand van Osthertogenwald. Het immense Hertogenwald gelegen in de Hoge Venen vormen ongetwijfeld het dichtst bij ons het oerlandschap in noordwest Europa.

We wandelen het Osthertogenwald in en we volgen het bosleerpad die door de boswachters uitgezet is en door Foxy de vos verteld wordt.

Op geregelde afstanden zijn info borden geplaatst en op een zeer eenvoudige maar leerrijke wijze uitgelegd en wel in de drie landstalen. We volgen de route van Foxy en komen aan de Weser Talsperre die op 9/02/1950 ingehuldigd werd.

Op het riviertje de Vesder (Weser) even buiten Eupen is de een enorme 63 meter hoge stuwdam, waarachter zich het grootste stuwmeer van België bevindt. Het is een prachtige zicht vanop de dam aan ene kant de grote wateroppervlakte en de andere zijde de 63 meter diepe vallei van de Weser.

We verlaten de dam en keren terug het bos in met prachtige zichten op het landschap. We genieten van het landschap met veel afwisseling dan weer een stukje in het bos en dan aan de rand met groene weilanden. Een natuurwandeling met prachtige stukken bos. De bloemen bloeien volop en wat wij de koeientetten noemen zijn open aan bloeien mooi!

We komen terug naar het vertrekpunt en verlaten Hasenell en wandelen Schönefeld binnen.

We houden nog even halt aan het “Tierpark” met zijn papegaaien. Het is prachtig wat ze hier gemaakt hebben kooien met verschillende soorten papagaaien.

Vele soorten kun je hier bewonderen. Een extra wat je op deze wandeling kan meenemen. Een prachtige wandeling in een aangename omgeving.

INTERNATIONALER VOLKSWANDERTAG

WANDERFREUNDE MÜRRINGEN.

MÜRRINGEN.

Prachtige wandeldag, zon en blauwe hemel, wat een feest. Vandaag wandelen we in Mürringen, bij Büllingen, Het wandelparadijs bij uitstek. Hier kom je wandelen om van de natuur te genieten het natuurpark Hautes-Fagnes-Eifel.

We wandelen uit Mürringen langs de kerk naar het dorpje Losheimengraben, een typische Ardeens dorpje met veel natuur, de hagen staan in bloei en het zicht is prachtig het groen met de witte bloemen van de haag. De blauwe hemel geeft alles nog een mooier beeld.

De bloemen langs de wegen geven alles nog een mooier beeld. De verscheidenheid van veldbloemen is een lust voor het oog. We wandelen door de bossen en genieten van de zang van de vogels de kleur van de veel voorkomende vlinders. We wandelen in de vallei van een kronkelend riviertje met vissen, Jefke neemt een frisse duik in het koele water. De vissen zwemmen schichtig weg. Het Holzwarche natuurgebied is een prachtig gebied.

In april staat de vallei vol met wilde narissen en nu is het groene oase. Geregeld komen we kapelletjes tegen met een beeld van Onze Lieve vrouw tegen. Aangezien we hier in het Duitstalig deel van Belgie zijn is alles in het Duits. “unsere liebe Frau vom Walde”

We komen op de controlepost midden in het bos, aangenaam langs de koelte van het riviertje. Aangenaam om te zitten en onze jonge wandelvrienden van Lanaken zijn er ook, al een hele tijd elkaar niet gezien maar nu eindelijk weer. Het is fijn om vrienden te zien en even met elkaar te praten. Ze vertellen ons dat de lus van 7,5 kilometer zeker de moeite is. We nemen afscheid van Erik en Ruth, zij gaan de laatste kilometers tegemoet en wij vangen de lus aan.

Wat een prachtige streek is dit wel de natuur op zijn best. De wandeling gaat vlug voorbij, wat klimmen, wat dalen en genieten van alles wat er te zien is. De Holzwarche stroomt door zijn vallei en op een kleine oppervlakte komen meer dan 100 verschillende soorten planten voor, maar ook de verscheidenheid van vogels, libellen en vlinders is gewoon buitengewoon, grote vlakten staan vol met wolgras een mooi zicht maar ook de gele brem komt nog veel voor, het is een kleurenpalet dat zo aangenaam is om te zien. Ook waren hier verschillende steengroeven en de littekens van hun bestaan zijn nog altijd te zien.

De natuur heeft ze heroverd maar ze zijn en blijven voor altijd zichtbaar in het landschap. Zo wandelen we de Holzwarche nog eenmaal over en klimmen uit het bos naar Mürringen toe. Stilaan zien we de kerk en daar is de aankomst.

Een prachtige zonnige wandeling in een ongewoon prachtige omgeving wat wil een mens nog meer.

MA'S ROZENTUINTJE. De rozentijd breek weer aan en in de tuin van ma begint het kleurenfeest stilaan opgang te komen. Graag geef ik een kijkje naar de rozen die nu open zijn, binnen een paar dagen zal de kleurenpracht nog veel meer zijn en zal de rozenbloei volop open bloeien.

STROOPFABRIEK WIJNANTS.
 
De laatste tijd is er van alles te doen rond de oude stroopfabriek van Wijnants aan het stationsplein in Borgloon.

Deze vroegere stroopfabriek van Borgloon is aangekocht door de gemeente Borgloon om er een Fruitcentrum in te vestigen. Het stroopfabriek is dicht sinds 1988.

In het oude stroopfabriek staan nog vele toestelen van de stroopfabrikatie. Er zal zeker vijf jaar duren voor alleer de ganse restauratie een feit is, maar het stoken van de stroop zal veel vlugger kunnen.

Als inwoner van Borgloon kunnen we alleen maar blij zijn dat een waardevol project opnieuw opgestart word en dat we onze naam van Strooplekkers alle eer aan kunnen doen. We zullen weer echte Loonse stroop kunnen eten.

Het Fruitstreekmuseum zal ook een onderkomen vinden in de voormalige stroopfabriek. Een stukje industriël erfgoed komt terug tot leven.

WANDELEN IN ONZE EIGEN STAD.


Gelukkig is de technieker van Telenet langs gekomen om onze modem te vervangen,nu kunnen we terug bloggen. Maar eerst gaan we een wandeling maken met ons Jefke. Dikwijls gaan we verweg om een wandeling te maken maar vergeten dikwijls hoe mooi het in eigen dorp of stad wel is. De laatste jaren komen er meer en meer veldbloemen bij op de bermen van onze wegen en dit geeft een prachtig zicht, wat is er aangenamer om de straat op te wandelen omgeven door prachtige bloemen.

De vallei van Kuttekoven is het jaar rond een prachtige wandelplek, maar nu dat de hele vallei zich in duizende tinten groen kleurt wat kan er mooier zijn.

En natuurlijk het zonneke die lekker schijnt op onze toch al ouder wordende knoken wat een heerlijk gevoel.

De pracht van de natuur een schilderij van Gods hand wat moeten we nog meer hebben, bezeffen goed hoe goed wij het nog hebben, van elkaar genieten in de prachtige natuur samen met Jefke, kan door de hele rijkdom van de wereld niet vervangen worden.

Onze Jefke geniet van zijn wandeling, spelend in het pas gemaaid gras.

Enkele weken geleden stonden de kersenlaren nog in bloei, nu beginnen de vroege soorten al te kleuren, en de spreeuwen weten het ook al.

Genieten van de natuur, de rijkdom van ons allen die niks kost alleen vraag de Meester van de schepping dat wij ze goed zouden beheren.

Onwilligkeurig moet ik denken aan het liedje van Louis Neefs, Laat ons Bloem. Zorg dragen voor onze erfenis zodat wij ze op onze beurt weer kunnen doorgeven aan onze kinderen en kleinkinderen, soms is het raar welke gedachten er in je opkomen als je langs Gods wegen wandeld.

In een boek van 1983 staat over het kasteel van Sombreffe het volgende” dat prachtige beschermde, maar tot ruines vervallen XIIIde –eeuws bouwsel kan ons alleen maar verbazen” Nu 20 jaar later staat het kasteel er in al zijn glorie. Met zijn torens, zijn muren, duidelijk is het militaire belang van dit kasteel te zien.

Gebouwd als verdediging in de oorlog tussen de hertog van Brabant en de graaf van Namen.Belangrijk is de bewaring van de donjon in het midden van het complex. Een tweede donjon werd iets meer naar het noorden gebouwd.

Gelukkig is het kasteel en de omgeving geklasseerd in 1971 omdat het een van de belangrijkste feodale kastelen van Wallonië is.in 1982 is het gekocht door Docteur Geerts en hij heeft de restauratie aangevangen met het prachtige resultaat van vandaag.

CHATEAU FEODAL DE CORRY-LE-CHATEAU.

Het feodale kasteel, dat in 1270 werd gebouwd, maakte deel uit van de verdedigingsgordel die de hertogen van Brabant hadden aangelegd om zich te beschermen tegen de graven van Namen.

Sinds begin van de 19de eeuw is het kasteel eigendom van de Markiezen van Trazegnies.

Het strenge uiterlijke van het kasteel, dat steeds intact is gebleven, contrasteert sterk met het verfijnde interieur.

We hebben het geluk dat vandaag het kasteel toegankelijk is en we laten ons door de gids het ganse verhaal vertellen. Het interieur is zeker de moeite en de rondleiding duurt een 1 ½ uur.

We hebben een prachtige dag met de wandeling in Ligny, het bezoek aan het kasteel van Sombreffe en ook het kasteel van Corry-le-Chateau.

28e MARCHE DES 3 PROVINCES .

LES MARCHEURS DU SAMOURAI.

LIGNY.

Vandaag opnieuw een wandeling ‘tussen Samber en Maas‘ we gaan wandelen in Ligny. Bekend om de ‘Slag om Ligny’ we zullen vandaag verschillende plaatsen zien die een rol gespeeld hebben in de strijd tussen het Pruisische leger en de Franse legers onder Napoleon.

De Slag bij Ligny werd uit gevochten op 16 juni 1815. Het was Napoleons laatste overwinning. De slag bij Ligny is door de twee dagen later plaats vindende Slag van Waterloo relatief onbekend gebleven. Toch is de slag voor het verloop van de campagne van beslissende betekenis geweest. De slag was ook ongemeen bloedig. De troepen waden aan het eind in de straten van Ligny door een kniehoge smurrie van modder, mensen- en paardenvlees. In dit dorpje wandelen we vandaag, onze eerste halte is de Ferme d’en Haut. Deze hoeve met indrukwekkende duivenpoort uit 1733 en die nog sporen draagt van geweer- en kanonkogels.

De Keizer kwam hier op de avond van de 16de juni 1815 binnen. De andere hoeve d’en Bas was de laatste Pruisische verzetsbolwerk. We komen ook langs het monument voor Napoleon dat bestaat uit een stuk geschut dat in 1811 in Douai is gegoten. Het eerste weekend van juni word in Ligny de slag van Ligny herdacht met militaire optochten.

Dat ze de Keizer hier nog hoogachten zie je aan de Franse vlaggen die aan de ramen hangen.

We wandelen door het dorp en op verschillende plaatsen staan plakkaten met uitleg over de slag bij Ligny. Eigenlijk hebben we het mooiste gedeelte gemist gisteren hadden de militaire marsen plaats met originele uniformen van de Franse en Pruisische legers. De wandeling is een onderdeel van de jaarlijkse vieringen van de Slag bij Ligny. Wij wandelen door het slagveld en komen aan de ‘Dréve de l’escaille’ welke leid naar een prachtig gebouw, wij zien er maar weinig van. We wandelen verder en komen in Ste-Adele met de kapel en de bron, waar je nog altijd water kunt drinken en meenemen.

In de verte zien we ook nog het ‘Chateau de Sombreffe’ een indrukwekkend geheel. Straks zullen we even langs rijden om het te bezoeken. Deze streek heeft prachtige gebouwen uit een rijk verleden, maar ook de natuur is hier prachtig. Een tapijt van veldbloemen kleuren de bermen.

Zo komen we terug aan in Ligny, we hadden graag het museum van Napoleon willen bezoeken maar het was gesloten. Een prachtige en aangename wandeling.

MARCHE DU CHATEAU VERT.

CLUB DE MARCHE DU CHATEAU VERT.

BEN-AHIN.

Iets verder dan Huy liggen de kleine dorpjes Ben, Ben-Ahin en Saint-Roch, gelegen aan de oever van de Maas.

We vertrekken in de voormalige Abbay de Solierés, spijtig dat dit prachtige gebouw leeg staat, er is op het domein een nieuw gebouw gezet waar gehandicapten in onder gebracht zijn, en de prachtige abdijgebouwen en boerderij staan te verkommeren.

De Abbay de Solieres was een belangrijke orde waar van 1230-1793, 28 abdissen woonden. Voor het hoofdgebouw ligt een grote vijver. Aan de ingang van het domein staat de oude watermolen. We wandelen door de prachtige dreven en langs de velden.

De vallei van de Maas met zijn hoge rotswanden is prachtig om in te wandelen.

We komen in het dorpje Ben, een prachtig klein dorpje met kleine huisjes in grijze steen.

De beschermde kerk St Germain is een prachtig gebouw.

we wandelen verder en wandelen door het bos, en prachtige holle wegen, de bloemenweiden zijn prachtig. We komen aan de oever van de Maas waar mooie huizen staan, hier zie je hoe rijk de vroegere bewoners van Huy en omstreken waren.

We komen aan ‘La Cense de Soliéres” een prachtig gebouw met een toren uit 1362.

We wandelen verder door het aangename landschap met zoveel afwisseling dat je niet weet waar je eerst moet kijken. Grote groene weidse landschapen maken het heel aangenaam om te wandelen. Zo komen we terug aan Chateau Verte en gaan nog even rond de vijver wandelen. Een prachtige en aangename wandeling in Ben-Ahin.

MARCHE DU JUMELAGE

LES PIMPONS DE GEMBLOUX.
 
ERNAGE.

De streek ‘tussen Samber en Maas’ strekt zich uit tussen de heuvels van de Maasvallei en het door de industrie getekende bekken van Charleroi. Deze oud streek was vaak het toneel van oorlogen en invallen. Gelukkig treffen we nog getuigen van dit roemrijke verleden, kastelen, versterkte hoeven kloosters en kapellen. De streek bestaat vooral uit rustige landbouwdorpjes, die een harmonieus geheel vormen met de heuvels en die met meidoornhagen begroeid zijn.

Grote vierkantshoeven liggen verspreid in het landschap, een van de prachtige hoeve is de Abdijhoeve uit 1754 ‘Ferme De Sart-Ernage’ die in 1940 een belangrijke rol speelde in de oorlog tegen de Duitsers. We wandelen door de straten en langs de velden en komen zo in Moha. Waar een kapel ‘Notre Dame de Moha’ staat in een klein parkje.

Hier staat ook het monument voor General Aymes van het IVde Franse leger die een belangrijke rol speelde in de oorlog in mei 1940. In een andere dorpje is er een museum van het 1ste Franse leger. Die de bewuste meimaand van 1940 beschrijft. Zal eens moeten proberen het verhaal hierachter te weten te komen. We wandelen verder door het prachtige landschap en genieten volop van de prachtige zichten over de velden. De grote boerderijen getuigen van een lange landbouwgeschiedenis. Niet voor niks is Gembloux het centrum van de landbouw van de streek, sinds 1860 is het Landbouwinstituut gevestigd in de Benedictijnenabdij. We wandelen door het heuvelend landschap. Prachtig we komen terug in Ernage met zijn kerktoren uit de 14de eeuw.

We hebben genoten van de prachtige omgeving, de natuur en de grote boerderijen. Het naburige dorpje Petit-Leez, heeft ons nog een prachtig gebouw te bieden en omdat we met de wandeling er niet langs gekomen zijn gaan we het bezoeken.
 
CHATEAU DE PETIT-LEEZ en MOULIN DEFRENNE.

Eigenlijk was het een ‘ancienne ferme-château’ in de typische vierkantshoeve die in de vallei van de Maas vanaf de XVIIde eeuw gebouwd werd. Gelegen in een prachtig kader van natuur en landbouw, met de waterpartijen erbij is het een indrukwekkend geheel.

Deze 17de eeuwse gebouwen zijn nu een domein met een kunstgalerij van Dieleman, je mag rustig door het domein wandelen met vele kunstwerken, vooral de paarden maken indruk op ons.

Maar het is prachtig je kunt ook de tentoonstellingen bezoeken, gewoon prachtig. We slenteren rond op het domein en genieten volop van al het moois ons geboden wordt.

Blijkbaar moet je inkom betalen maar wij mochten gratis in, zo dat was ook meegenomen.

Wat verder staat de enige nog werkende windmolen van de provincie Namen, Moulin Defrenne.

Prachtig gelegen in het landschap ook hier stoppen we even om rond de molen te wandelen, gewoon prachtig. Deze molen met stenenromp en gebouwd in 1830, is de laatste nog werkende molen in de provincie. Wat verder in Grand-Leez is een andere windmolen die in volle restauratie is, hopelijk komen de wieken er terug aan, ook dit is een prachtige stenen molen.

Hier sluiten we ons bezoek aan de streek rond Gembloux af.

PAARDENMELKERIJ HET BRABANDERHOF
 LIER.
 
Zolang als mensenheugenis drinken de Russische steppenvolkeren uit Mongolië en de nomanden uit de Sahara paardenmelk. Dit als versterking van het lichaam en als middel tegen tal van ziekten.

In België zijn verschillende paardenmelkerijen. Wij hebben "Het Brabanderhof" ontdekt in Lier, hier kun je het natuurproduct bij uitstek komen.

Wat meer is je kun de paardenmelkerij bezoeken met een groep vrienden of als familie.

Al de merries zijn Belgische Trekpaarden die samen met hun veulens in één grote kudde leven op de weide of in hun openstal.

Ze lopen er vrij rond en het is een prachtig zicht om te bekijken. Wanneer de veulens 8 weken oud zijn en ze zelfstandig kunnen eten, hooi en gras en krachtvoer word er begonnen met het melken van de merries.

s'Morgens worden de veulens van de merries gescheiden in een aparte loopstal zodat ze elke dag 5 keer gemolken kunnen worden om de 21/2 uur. Om  een gezond en natuurlijk product af te leveren krijgen de merries gedurend ongeveer 6 maanden geen medicijnen meer en worden ze geregeld door de veearts gecontroleerd en krijgen ze een gezonde en gevarieerde voeding. Hierdoor word gezonde paardenmelk afgeleverd.

In de Brabanderhof kun je paardenmelk en producten op basis van paardenmelk kopen,  de Paardenmelklikeur "Ne witten Brabander" draagt mijn voorkeur weg. De eigenaar is een vriendelijke man die altijd tijd maakt voor ons en altijd wel iets weet te vertellen over de paarden, de veulens en wat er allemaal gebeurd op de boerderij. Wij kunnnen een bezoek aan de paardenmelkerij zeker aanbevelen.
 
Website: http://paardenmelk.be/  

LES PLUS BEAUX VILLAGES DE WALLONIE.

THON / ANDENNE.

MOZET / GESVES.
 
GOYET.

Thon heeft alles van een Condruzische dorpje. Maar vooral de homogene bouwstijl is de blikvanger.

Kalksteen heeft hier de bovenhand, de kleine huizen uit de 17de en 18de eeuw werden in de 19de en 20ste eeuw zorgvuldig gerestaureerd met veel zorg voor de traditionele uitstraling.

De kalkbank van de Thon-Samson is ongetwijfeld een van de zuiverste van België. De daaruit ontgonnen blauwe kalksteen is goed bestand tegen het gure weer.

De kleine kalkstenen huisjes staan er liefelijk bij. In de verte staat de slakkenberg van de ontginningsgroeven van Nâmeche. Prachtige staaltjes van kalkstenen huisjes vormen het decor. Een andere bijzonder dorpje is Bonneville wat we op de wandeling tegen gekomen zijn met zijn prachtige kasteel en kerk.

Op de heuvel boven Samson ligt de ruïne van de burg van Thon. Een prachtig dorpje. We rijden naar ons tweede dorpje maar we komen door Goyet en hier staat een prachtig kasteel “Chateau de Goyet” met ronde torens en de boerderij ertegen aan. Beneden staat de “Foyer St. Antoine” een groot gebouw dat nu dienst doet bejaardenhuis. Met een groot park voor de deur. Heel mooi.

We wandelen even rond het dorp en dan rijden we naar Mozet. Een prachtig dorpje met kalkstenen huizen. Het dorpje bezit boerderijen bij de vleet. Met de rug naar de kerk hebben we een prachtig zicht op de boerderij beneden, het kasteel met vierkante toren uit 1614.

We wandelen door het dorp en volgen het bordje “Domaine de Mozet” het kasteel is prachtig met een vierkante binnenkoer, het hoofdgebouw geflankeerd door twee torens en een prachtig bos.

Het dorpje Mozet is één en al pracht de huizen uit kalksteen en de kerk met de kasteelboerderijen en het kasteel.

Gewoon prachtig, de zon daalt neder over het dorpje en een gouden gloeit hangt over het dorp. Gewoon prachtig.

GRANDE MARCHE DE L’AMITIE
LES MARCHEURS DE L’AMITIE.
NAMECHE.
 
Wat een verschil met gisteren, nu schijnt de zon en is het aangenaam wandelweer, we wandelen vandaag in de vallei van de Maas in een bijzondere vallei.

De hoge rotsen die loodrecht omhoog rijzen zijn indrukwekkend, de prachtige dorpen met kastelen en boerderijen maken de wandeling heel bijzonder. Maar de geschiedenis van de vallei ook.

“in het jaar 1273 vonden de spanningen, die zich reeds een hele tijd tussen het graafschap Namen en het prinsbisdom Luik hadden opgehoopt, eindelijk een voorwendsel om tot uiting te komen. Een zekere Engoran, landbouwer van Jallet, had namelijk een koe gestolen die hij op de markt van Ardenne wilde gaan verkopen. Helaas werd hij door de bestolene, een burger van Ciney herkend en in een val gelokt, waarna hij werd gevonnist en zonder veel plichtplegingen opgehangen. De Heer van Goesnes, van wie Engoran een onderdaan was, gebruikte dit incident om de strijd te ontketenen, maar de baljuw van Ciney en de Heren van Celles en Spontin sloegen vinnig terug. Van het een kwam het ander en zo voerde een vijftigtal dorpen gedurende meer dan twee jaar een bloedige, met wisselende kansen verlopende broederstrijd. Moorden, brandstichtingen, plunderingen duurden tot in 1275, toen de Franse koning Filips de Stoute zich ermee ging bemoeien”. Door de versterkte boerderijen en kastelen kunnen we nu nog altijd zien wat een woelige streek het hier vroeger was. We wandelen nu vanuit Namêche naar Samsom, genoemd naar het riviertje de Samsom.

We wandelen langs het riviertje en boven ons ligt het dorpje Thon met zijn ruïne, we zullen straks na de wandeling dit dorpje bezoeken, het is één van “les plus beaux villages de Wallonië” We wandelen verder en komen in Bonneville met zijn prachtige “Chateau de Bonneville” en zijn kerk uit de 11ste eeuw.

Verder een dorpje met mooie huizen in lokale steen, hier is ook controle, We wandelen verder door het prachtige landschap en komen in Sclayn, het prachtige pleintje voor de kerk en het “Presbytere Hospital” uit de 13de eeuw.

We dalen af naar de oever van de Maas en de laatste kilometers lopen we langs de oever van de rivier, we kunnen genieten van het waterwild en van de prachtige huizen die langs de oevers staan, we wandelen nu terug naar Namêche en lopen langs het gemeentehuis en het kleine kasteeltje.

GRANDE MARCHE DU PRINTEMPS
 LES MARCHEURS RECHAINTOIS.
PETIT-RECHAIN.
 
Regen, regen al dagen regen. We gaan toch een wandeling maken in Petit-Rechain. We wandelen door het dorpje een mooie boerderij is ons eerste gebouw.

We komen langs het gemeentehuis, een prachtige gebouw, dan komen we aan “Les Tourelles” een kasteeldomein, de hemel word verschrikkelijk donker we vrezen voor een fikse regenbui.

We wandelen door de velden en het word een waar modderbad, we zijn dan ook blij als we de dorpskern van Grand-Rechain binnen wandelen, de prachtige dorpsstraat met prachtige huizen, de kerk en het plein.

De huizen hebben er een voortuin met een muurtje rond, bijna elk huis heeft een kruisbeeld op de muur staan. We verlaten het dorp en keren naar de velden terug.

We komen nog langs een mooie boerderij en dan terug een modderbad, het blijft maar regenen en het word moeilijk om op de smalle gladde paden te wandelen, een oudere wandelaar verliest zijn wandelschoen in de modder, wat zijn we blij wanneer, we op de controlepost komen, tot onze verbazing staat Bill van de Vagabonds gereed om te vertrekken, toch even tijd voor elkaar gemaakt, en wat bijpraten, het is al een hele tijd dat we onze Engelse vrienden nog gezien hebben. We horen dat alles goed gaat met onze Engelse club, en ook met onze vrienden. Nog altijd op wandel door Europa. Zij nemen afscheid en wandelen het laatste stuk van de wandeling.

Wij gaan nog even blijven zitten op de controle en wat warms drinken. Dan verlaten we voor de tweede maal Grand-Rechain en dan nog een paar kilometer ploeteren en we hebben de wandeling gedaan. Ondanks de regen, toch een mooie en aangename wandeling, je komt dikwijls vrienden tegen op de wandelingen en dit maakt het allemaal zo bijzonder.