Een prachtige stadje inde Alpenwereld van de Karwendel. Een bergketen met toppen van 1391 meter.

Mittenwald heeft zijn historisch uitzicht bewaard tot op de dag van vandaag. Zeer indrukwekkend is het dorpsbeeld met zijn oude Oberbayerische huizen temidden van een omwaarschijnlijk mooie omgeving.

Van ver is de kerk zichbaar met fresco beschilderde toren barokke toren. De oude Bayerische huizen met beschilderde gevels zijn gewoon prachtig.

Ook de beroemde "Geigenbau" vioolbouwers hebben er een prachtig museum. In de Obermarkt staan de mooiste beschilderd huizen uit de 18de eeuw. Ook bezoeken we de Midderwalder brouwerij met zijn lekker bieren.

We gaan ook de Leutaschklamm bezoeken. De rivier Leutacher Ache heeft een klamm uitgeschuurd in de wanden van de berg een 1650 met lange aangelegde weg, door de grenscontrole breng het ons naar de waterval waar het ijskoude water van de gletsjer naar beneden donderde. "Geisterklamm" heet het hier en ze hebben deze wandeling uitgebreid met de "Koboldpfad" die ons de geschiedenis van de berg en de klamm verteld met een aantal infoborden we beklimmen deze en hebben een prachtig zicht over de neerstortende riviertje. ook krijgen we zeldzame bloemen en planten te zien op onze wandeling. We wandelen tot aan de Oostenrijkse grens, en dan dalen we terug naar beneden. Gewoon prachtig.

Een rondreis met de byerischen Zugspitzbahn is een hele belevenis. Met de "Zahnradbahn" vanuit de Eibsee worden we naar de Sonnelpin op 2600meter hoogte gebracht, waar je op een zonneterras kunt genieten van de prachtige bergwereld.

We wandelen ook naar de Gletsjer waar het eeuwige ijs is.

Met de "Gletscherbahn" worden we naar het hoogste punt van Duitsland gebracht de "Zugspitze" op 2962 meter. Hier kunnen we iets eten op het hoogste restaurant van Duitsland, we kunnen hier van Duitsland naar Oostenrijk gaan.

Het is een prachtige omgeving, voor de moedige onderons is er de mogelijkheid om naar het hoogste punt te klimmen tot aan het kruis. Ongewoon prachtig zo op deze kleine padjes, je vasthouden aan de kabel, wat ons opvalt zijn de grote hoeveelheid vlinders op deze hoogte, hoe het komt komen we te weten gedurende onze klim, aan deze zijde van de berg is het een bloemenparadijs, op elk mogelijk plekje staan witte bloemen.

Het is wel fris op deze hoogte en kunnen een trainingvest best gebruiken. Met de Eibsee-Seilbahn keren we terug naar de Eibsee.

Een hele dag hebben we nodig gehad om deze rondreis te maken, gewoon indrukwekkend.

CULTOUR EUREGIO.
 
AMERIKAANSE BEGRAAFPLAATS

MARGRATEN. NL.
 
De Amerikaanse Begraafplaats in Margraten beslaat ruim 26ha voormalig akkerland. Op 13 september 1944 werd deze plek bevrijd door eenheden van de 30e Infanterie Divisie van het Eerste Amerikaanse leger.

Dit ereveld was een van de eerste begraafplaatsen waarin Duitsland gesneuvelde Amerikaanse soldaten werden begraven. Op 10 november 1944 nam het Negende Amerikaanse leger de begraafplaats in gebruik.

Uit eerbied en dankbaarheid heeft de Nederlandse regering de grond in eigendom genomen en in eeuwigdurend gebruik afgestaan.als je de lange oprit op komt en voor het erehof staat “court of honor” bestaande uit een waterpartij en 2 muren de “Walls of the missing” bevat de namen van 1722 Amerikaanse militairen die nog steeds vermist zijn.

De begraafplaats is in 16 vakken verdeeld, de vakken zijn onderling gescheiden door de promenade en de graspaden. De 8301 grafstenen, een grafsteen met Davidster voor degene die het Joodse geloof beleden en een Latijns kruis voor alle anderen.

De 8302 doden die hun leven gaven in dienst van hun vaderland, kwamen uit alle staten van Noord-Amerika, het District Columbia, Engeland, Canada en Mexico. Van 106 soldaten kon de identiteit niet achterhaald worden.

In niet minder dan Veertig gevallen liggen twee broers langs elkaar en één grafsteen is het gemeenschappelijk graf voor twee onbekende soldaten. Op de top van de heuvel, in de as van de promenade, staat de vlaggenmast.

Aan de andere zijde staat de toren en de kapel, waar vandaag muziek wordt gespeeld. Veel volk wandelt op het kerkhof en we horen ook Amerikanen, die naar hun familie komen zoeken. Deze heilige plaats, waar zovele jonge Amerikaanse jongens liggen, hun leven gegeven voor onze vrijheid verdient het nodige respect en word dan ook al zovele jaren prachtig onderhouden. De stilte die er heerst, ondanks het vele volk getuigd van de eerbied van ieder van ons voor Hen.

KORENWOLFTOCHT

WSV DE VELDLOPERS.

GULPEN. NL.

De Korenwolf, de in het wild levende hamster is een uniek knaagdier met een krachtige bouw. Met zijn korte sterke poten is hij in staat een tot 2,5meter diep gangenstelsel te graven. De Korenwolf wordt 25 tot 30 centimeter groot en ongeveer 500gram.

De hamster heeft een oranjebrune vacht. Op zijn kop, hals en nek zitten witte vlekken. Het grootste deel van zijn leven brengt de korenwolf onder de grond door. Zijn enigszins spitse kop en snuit, wat iets aan een muis doet denken, is daarbij van groot voordeel. Als het schemerig of donker is, de tijd waarin de hamster op pad gaat, geeft de kenmerkende en unieke zwarte buik de hamster beschutting tegen de roofdieren van de nacht. Als hij namelijk rechtop staat, gaat hij op in de nachtelijke achtergrond van zijn omgeving. Om te overleven spelen bovendien zijn aangeboren wantrouwen en zijn niet te onderschatten vaardigheid om zich te verweren een rol. De bedoeling van Nederlands Limburg is de korenwolf te laten overleven in zijn natuurlijke omgeving. Door de Veldlopers is een schitterende wandelparkoer uitgezet, dit keer dwars door het leefgebied van de Korenwolf, gelegen in de Stiltegebied ‘Gerendal en omgeving”. Een gebied dat ook bekend is om zijn schilderachtig heuvellandschap, rijk aan pittoreske monumenten en een gebied met hoge landschappelijke en ecologische waarden.

We worden via de Dolsberg en Beertsenhoven en Stokkem naar de grote rustplaats in Ingber. We wandelen een stukje door het prachtige Gulpdal.

De streek is bekend voor zijn schilderachtige heuvellandschap, rijk aan vakwerkhuizen en zeldzame planten en diersoorten.

We worden verschillende keren verrast op een luchtballet door de roofvogels die hier nog voorkomen, de sperwer en torenvalk.

Op de prachtige witte vierkantshoeve genaamd het “Kappitelshof” in Ingber is de grote controlepost, uit archieven blijkt dat het Kappitelshof tot 1795 in bezit was van het O.L.Vrouwekapittel te Aken. Het Kapittelhof is opgetrokken in baksteen, teneinde een open binnenplaats te kunnen creëren. Aanvankelijk bezat het Kapittel te Aken uitgebreide bezittingen te Gulpen. In 1301 verkocht het Kapittel een groot aantal van deze bezittingen aan Arnold van Julémont, Heer van Wittem en Nieuwenborgh (Neubourg). Een rustplaats met een rijke geschiedenis. Naast de mogelijkheid om de inwendige mens te verstrekken, wat zeker nodig is met deze warmte kunnen we veel informatie opdoen van de verschillende natuurverenigingen.

Na de controle wandelen we verder door het prachtige landschap en genieten van de prachtige omgeving. We wandelen langs het Kasteel Neubourg dat volledig gerestaureerd word, langs de prachtige dreef terug Gulpen in waar we nog even langs de Brouwerij gaan en de prachtige waterpartij in het centrum.

De wandeling wordt afgesloten met een lekkere “Korenwolf” van de Gulpener brouwerij een meergranen Luxe Witbier.

Zo hebben de “Korenwolfwandeling en de Korenwolf in al zijn facetten leren kennen

Eerste foto's van ons bezoek aan Bayern.
 
BAD KOHLGRUB.
 
HÖRNLE in de AMMERGAUER ALPEN.

Bad Kolhgrub is onze thuishaven voor deze 12 dagen in Bayern. We hebben de "thuisberg" de Hörnle bewandeld. Met de kabellift worden we naar 1200 meter gebracht en vandaaruit kunnen we verder klimmen naar de top van de Hörnle op 1500 meter, met het resultaat van prachtige panorama's op de Alpen en de Zugspitze Duitslands hoogste berg. Maar ook de wandeling op de Hörnle is prachtig, met de koeien en een groep paarden die er vrij rondlopen. Wandelen over de paden met een rijkdom aan natuur, bloemen en dieren.

13E MARCHE D’ETE

LES CASTORS DES COMOGNES DE VEDRIN.

FRANC-WARET.

Franc-Waret is een deelgemeente van Fernelmont. Wat een landelijk residentieel dorp in Naams Haspengouw. Het heuvelachtige reliëf is uitstekend geschikt voor prachtige wandelingen.

Franc-Waret heeft een 17de eeuws kasteel van Franc-Waret, dat omringd word door grachten en in een Franse tuin ligt, spijtig dat de tuinen niet meer zo mooi zijn dan enkele jaren. De met hagen afgezette perken staan er nog verzorgt bij maar de verzameling rozen is verdwenen, vroeger moest men betalen om de tuin te bezoeken, nu kun je er zo in.

Het klassieke Lodewijk XV woning is prachtig gelegen met de kerk wat verderop en de merkwaardige boerderijen. Het dorp telt een aantal erg mooie boerderijen zoals deze van de Haute-Fontaine, Graux en andere.

We wandelen door de prachtige streek en komen in het dorpje Gelbressée met mooie huizen in lokale steen. De grote boerderijen die bescherm patrimonium zijn indrukwekkend.

In Bierwart een nader dorpje komen we langs boerderij Vieux-Tilleul waar duizenden grijze eekhoorntjesslakken gekweekt worden. Zo hebben we en fijne wandeling door deze mooie en aangename streek. Als we terug via het domein naar het kasteel van Franc-Waret wandelen komt het einde van een prachtige wandeling in zicht.

Kasteel van Fernelmont

Omdat we in Fernelmont zijn gaan we even het kasteel van Fernelmont bezoeken, een vesting uit de 16de eeuw omringt door een vijver, is een mooi voorbeeld van een middeleeuwse woontoren of donjon.

Spijtig het kasteel is alleen te bezoeken op zondagnamiddag, maar de omgeving is prachtig met de ernaast gelegen kasteelhoeve en het landelijke karakter van de omgeving.

Vandaag wandelen we in de prachtige streek van Sprimont. Ondanks de hitte is het hier prachtig om te wandelen. We krijgen vele stukken door prachtige holle wegen waar veel schaduw is en het is aangenaam om te wandelen.

Sprimont gekend door zijn steengroeven en zijn steenmuseum, in Lince kunnen we de prachtige steen zien die in bijna al de huizen verwerkt is de geel-bruine kleur in de zon heeft wel iets, zowel de gewone huizen als de boerderijen hebben gebruikt gemaakt van deze prachtige steen.

Ook de beschermde boerderij midden in het veld is gebouwd met dezelfde steen, gewoon prachtig.

We wandelen door de prachtige streek en genieten van de omgeving. Over de beekjes en door de bosjes.

Geweldige wandeling, met mooie en aangename plekjes, mooie gebouwen in een streek met een rijk "steen" verleden.

BEDANK MACK VOOR DIT PRACHTIGE BEELD.

http://blog.seniorennet.be/mack2_unlimited/

HOE HET ALLEMAAL BEGONNEN IS.

In deze moderne tijd kunnen we ons niet voorstellen welke inspanningen er geleverd werden om fruit te bewaren voor een langere tijd. Einde 19de eeuw en begin van de 20ste eeuw waren de mensen al gelukkig als ze een keteltje stroop konden stoken. Ze hadden niet de keuze die wij vandaag hebben om iets bij de boterham. In tegenstelling tot vandaag waar men tonnen "goed fruit" vernietigd, was het in die tijd, jacht op wat rebut van appelen en peren. In haast elk gezin en zeker in de grotere gezinnen werden zij tot stroop gestookt. Men was zich spoedig bewust van de waarde van deze lekkernij op de boterham.

Waar het oorpsronkelijk op de Leuvense stoof begon, verhuisde het bij de mensen die een achteruit hadden, omwille van de stoomvorming, al spoedig onder een pannenafdak. Daar het een herfst en winterbezigheid was bij onguur weer werden aan het afdak aanpassingen gedaan. Het werd dicht gemaakt, en men bekwam het typische dak van de stroopstokkers op de boerderijen. Nu nog kan men op plaatsen in de dorpen boerderijen zien met het typische dak. De nok werd van beide kanten niet volledig gedicht maar kreeg wel met enig hoogteverschil een overkapping.

HET ONSTAAN VAN DE STROOPFABRIEKEN.

Met de tijd verminderden het aantal stokkers, men werkte samen, de installaties werden groter, stroop werd handelswaar. Na de zoveelste samensmelting behield Borgloon nog 3 stroopfabrieken.

MPF(Meekers-Poncelet Frerés)

Naast appelen en peren werden ook suikerbieten gestookt. Oorspronkelijk werd stroop verhandeld in kuipjes en emmers. Men moest uitwegen voor d eklant. Nadien kwamen dozen van 5kgr en uiteindelijk kwam men tot de mooie sierdozen zoals ze nu door verschillende verzamelaars nog steeds vergaard worden.

Door de grote bedrijvigheid van de stroopfabrieken kregen de Lonenaars de spotnaam "Strooplekkers". Nu word die naam met fierheid gedragen en zijn we blij dat de vroegere stroopfabriek Wijnants-Groenedaels beschermd als industrieel monument en gekocht door de gemeente Borgloon binnen zeer korte tijd opnieuw Loonse stroop zal stoken, Uit Vrolingen, waar nog een ambachtelijke stroopstokerij is, zal de fam Bleus stroop komen stoken in Borgloon.

VAKANTIETOCHT

DE SCHOVERIK.

DIEPENBEEK.
 
Vakantietocht en een hittegolf wat moet je meer hebben, een gratis wandeling door de Schoverik met een frisse pint erbij, en we krijgen een zon overgoten ozonvolle wandeling, gelukkig zijn we voormiddag gaan wandelen en hebben we verschillende stukken met bos gehad.

We wandelen langs de Dautenvijvers deze ontstonden door ontginning van ijzererts Vanaf 1869 maakt men melding van ontginning in Diepenbeek. Het erts werd voor een groot deel uitgevoerd naar de smeltovens van Luik en het Rijnland. Gewassen en geladen kostte het erts in 1870 voor 1000kgr / 6,30 frank. Nu is het een uniek natuurgebied met een verscheidenheid aan watervogels. Nu de zomer er is zijn de waterlelie aan bloeien en op de vijvers zijn ze een tapijt van bloemen.

We komen ook langs de Pomperikvijver deze ontstond door zandwinning voor de ophoging van de Verbindingslaan. De 15meter diepe vijver ontstond in 1966-1967. Nu wordt hij gebruik door de Diepenbeekse visserclub. Een andere waardevol gebouw is het kasteel van Diepenbeek.

Diepenbeek was een vrijheerlijkheid. Die in 1433 verdeeld werd. En er werd een nieuw kasteel gebouwd waarvan de toren nog overgebleven is.

We wandelen verder en komen vlug in de schaduw van de Dorpsbeemden. Waar de Schoverik knuppelpaden aangelegd hebben.

We wandelen ook een stukje langs de Demer. De Schoverik heeft zijn best weer gedaan om ons een heel mooie wandeling aan te beiden in Diepenbeek.

GEMZENTOCHT.
 
WSV DE GEMZEN.

MAASTRICHT/WIJK 13.

Eén van de buitenwijken van Maastricht wijk 13 is ons wandeldoel vandaag. Het wordt een prachtige wandeling naar Kanne. Maar eerst wandelen we door de wijk met oude prachtige huizen en steken de Jeker over en genieten van de prachtige watermolen.

We komen in het Jekerdalnatuur tuinen. Hier kunnen natuurliefhebbers de verschillende planten en dieren leren die op de kalkhoudende grond voorkomen. Eerst komen we aan het wandelpark en dan wandelen we langs de paarden kwekerij.

We gaan verder en genieten van de omgeving we komen langs de wijngaard van de Apostelhoeve.

We wandelen door het bos en komen aan de Sint Pietersberg een prachtig gebied met veel natuur. Begraasd wordt de St Pietersberg met Mergellandschapen. Nu kompen we aan de Motte, een kasteelberg uit de middeleeuwen en zo’n 8 meter hoog. Van de bebouwing is niet veel meer over maar men wil de motte bewaren.

Nu komen we aan de grens met België. In de verte zien we het kasteel van Neerkanne.

Nu wandelen we Kanne binnen. We komen aan de Kapel van het Heilige Graf. Een prachtig gebouw. Aan de overzijde staat Huis Poswick.

We wandelen door Kanne en gaan terug naar het kasteel van Neerkanne. Met zijn prachtige tuin en zijn wijngaarden. Het kasteel van Neerkanne is prachtig tegen de blauwe hemel.

Van aan het kasteel hebben we een prachtig zicht op de St Pietersberg. Terug klimmen we het bos van Neercanne binnen en genieten volop van al het moois. Een aangename en ontspannende wandeling onder tropische temperaturen.

MARCHE DES LEGENDES.
 
LES LEGENDES DE FLORZE.

FLORZE-SPRIMONT.
 
De streek rond de Ourthe en de Ambléve is een streek van legenden, met personages die uit de verbeelding ontsproten zijn en wier verhalen een mengelmoes zijn van Keltische mythologie, middeleeuws bijgeloof en volksdevotie. Op het platteland lijken de kruispunten soms wel plekken waar men het Kwade zou kunnen tegenkomen op zielen om in te palmen. Op die kruispunten werden tal van kruizen en kapellen opgericht om de duivel te bestrijden. Men weet maar nooit!

We vertrekken uit het pittoreske dorpje met veel huizen in blauwe steen en groet herenhuizen, we komen al vlug aan het “chateau de Florze” gelegen aan de rand van het dorp met indrukwekkende omgeving.

De ommuurde boerderij en kasteel met vierkante torens zijn een beeld in het landschap. Het prachtige golvend landschap waar de dorpje in liggen verscholen, alleen de daken steken boven het groen uit.

We wandelen langs de landerijen en weilanden, met mooie vergezichten. Eindeloze zichten gewoon prachtig, dan hier en daar een indrukwekkende boerderij dikwijls met een inrijpoort gelegen in het groene landschap.

Kapellen en kruizen op de hoeken van de straten we volgen en stukje van de autoroute “les legendes” “n komen in Rouvreux en in Sougne-Remouchamps. Ook komen we Sprimont met zijn steengroeven en zijn “steenmuseum” mooie huizen in lokale steen altijd de moeite om te bekijken.

Zo komen we terug langs de bossen en langs de vallei prachtig is het hier wel en aangenaam om te wandelen. Een fijne en aangename wandeling.

JESSEREN / BORGLOON

De Loonse Heerlijkheid Jesseren was achtereenvolgens in het bezit van diverse adellijke families van Heers, van Jesseren, Cannarts en van dn Creeft. waardoor er een verbrokkeling van het grondgebied optrad. De middeleeuwse burcht van de heren van Jesseren stond op een heuveltje achter de kerk. Op het grondgebied van de gemeenten situeerden zich verder het Loons cijnshof Berg, het Loons leen Hofrijs en het niet nader genoemde Luiks laathof.Vanaf 1547 kwam Jesseren onverdeeld in de macht van het geslacht van Heers.Vanaf 1557 kwam het grafaschap Heers toe aan Baron N.E. de Stockem, zijn nakomelingen droegen tot aan het Ancien Regime de titel van Heren van Jesseren.Door het Franse bestuur werd Jesseren een zelfstandige gemeente en dit bleef zo tot in 1970. Toen werd Jesseren met Overrepen tot de gemeente Kolmont versmolten, deze gemeente is geen lang leven beschoren en in 1977 word Jesseren een deelgemeente van Borgloon.

Jesseren is een straatdorp, in 1723 werd de kerk gebouwd in vroeg-classicistische stijl en 1919 werden de zijbeuken gebouwd.

Het sobere interieur waar de geschilderde kruisweg van de Luikse schilder M. Aubé hang en het verzorgde kerkje is aangenaam om te zien.

Een ander gebouw is het kasteeltje met vierkante toren en het stationsplein met het enige bewaard gebleven station in de fusie Borgloon.

Aan het station van Jesseren vestigde zich de "Grande Siroperie Limbourgeoise" spijtig veel is er niet van overgebleven alleen een vage naam op de gevel van het gebouw.

Jesseren is ook een landbouwdorp met vele indrukwekkende vierkantshoeven en boerderijen.

De spoorwegzate is fietspad geworden en brengt de fietser door het prachtige Haspengouwse landschap.

Voor de tweede keer strijkt ARTUATUCA-Festival van Vlaanderen neer in onze gemeente Borgloon. Op 7,8,9 en 14,15,16 juli is het FEEST IN DE STAD. Deze editie van het kunsten-erfgoed-festival focus zich voornamelijk op het stroopfabriek.

De Loonse stroopfabriek verteld door vroegere arbeiders is het onderwerp van de toneelvoorstelling 'STROOP' gebracht door Queeste.

Doorlopend is er een wijktentoonstelling met verhalen en foto's van omwoondende, vroeger en nu.  Een fototentoonstelling over het station en het treinverkeer anno 1900.

DE BURCHT VAN RAEREN.
 
TÖPFEREIMUSEUM.

RAEREN.

Aardig dorp in de Oostkantons, aan de noordrand van het Hertogenwoud. Gelegen aan de voet van de Hoge Venen. Het schilderachtige pottenbakkersdorpje ligt op slechts op enkele kilometer van Aken. Raeren werd bekend door zijn pottenbakkers, die er sinds de 14de eeuw hun handwerk uitoefenden en in de 16de en 17de eeuw internationaal beroemd werden.

Hun producten zijn sinds 1963 in de burcht Raeren tentoongesteld. In deze burcht werd een pottenbakkerijmuseum ingericht dat in zijn soort uniek is. Na de teloorgang van de pottenbakkerij waren de Raerense steenhouwers, die de rijke blauwsteenvoorraad van hun streek te gelde maakten en ver over de grenzen van Raeren een uitstekende faam hadden.

Ook nu nog getuigen tal van blauwsteenhuizen, waterburchten en kapelletjes in verschillende gehuchten van het dorp, evenals de St Niklaaskerk van hun perfectie.

De burcht van Raeren, de oorspronkelijke donjon uit het einde van de veertiende eeuw kwam in 1583 in het bezit van Philips van Lomont, die de woonvleugel vergrootte en de torens toevoegde. Hij bouwde ook de weermuren en de twee dienstvleugels.

Nu ziet de burcht er uit als een berde rechthoek, vanaf de weg ziet men eerst het imposante logies gedeelte, de woonvleugel met torentjes, nog gedeeltelijk omgeven door grachten. Over een stenen brug verleent een portaal toegang tot het binnenhof. We bezoeken het museum met honderden potten de gehele geschiedenis van het pottenbakken van Raeren word verteld.

Op enkele tientallen meters van de burcht ligt nog een ander kasteel dat evenzeer onze aandacht trekt, met name het Huis Raeren. Deze donjon was zonder twijfel de oorspronkelijke zetel van de vijftiende eeuw in het bezit van de familie Van Bastonge.

Een lid van deze familie liet het huidige kasteel bouwen. Door grachten omgeven behoudt de donjon aan de buitenzijde nog grotendeels zijn oorspronkelijke gedaante. Alleen het dak en sommige vensters zijn in de achttiende eeuw gewijzigd.

Aan de drie gevels bemerkt men ook kantelen die het niveau van de dakrand werden dichtgemaakt. De gezellige omgeving van de kastelen, de taverne en de aangelegde parking de blauwstenen huizen alles tezamen een prachtig geheel, het valt mij nu op dat de boerderij aan het kasteel van Raeren nog altijd gebruikt wordt als landbouwbedrijf.

Het kasteel van Raeren en de omgeving zijn een bezoek meer dan waard.