29e MARCHE DES PETITS PAS FUMALOIS / LES PETITS PAS FUMALOIS / BRAIVES 27/02/2010
29e MARCHE DES PETITS PAS FUMALOIS.
LES PETITS PAS FUMALIOS.
BRAIVES.
Het Natuurpark van de Valleien van de Burdinale en de Mehaigne ligt in Haspengouw, in de driehoek gevormd door de steden Hoei, Andenne en Hannuit. De Burdinale en de Mehaigne, de namen van de twee rivieren die de 11.000 ha van het Natuurpark doorlopen en waarvan de naam van het park is afgeleid, vormen een interessant aardrijkskundig gebied. Rijk aan mooie landschappen, prachtige valleien en authentieke dorpen.
Zo hebben we het geluk het trefpunt te zijn tussen het Haspengouwse hoogplateau en de oevers van de Maas. Dankzij het opmerkelijke natuurlijke, historische, culturele en architecturale patrimonium, zoals kastelen en historische boerderijen, ontpopt het Natuurpark zich tot een uitverkoren plek voor wandelaars, met alle respect voor het milieu en het rurale leven.
Wij wandelen naar Hosdent: Hoewel Hosdent en Latinne al enkele eeuwen verenigd zijn in een enkel dorp, is het onderscheid tussen de twee delen nog steeds duidelijk. Hosdent is bekend omwille van het geklasseerde gerechtshof waarvan de gebouwen recent gerestaureerd zijn en waarin meer bepaald de vzw Maison de la Mehaigne et de l'Environnement Rural evenals een dorpshuis geherbergd zijn. Het gehucht bezit een opmerkelijk architecturaal erfgoed: naast de molen, het gerechtshof en de oude landsheerlijke boerderij bezitten verschillende huizen nog oude muren die getuigen van lang vervlogen tijden. Plaatselijke bijzonderheid: het gebruik, in de oudste gebouwen, van schist die afkomstig is uit de plaatselijke steengroeve.
We wandelen verder naar Fallais; Fallais is een soort grote rechthoek, die bijna volledig op de linkeroever van de Mehaigne ligt, met de flank naar het zuiden gericht. We onderscheiden het "hoogdorp" met enkel huizen, het "laagdorp" waar zich de kerk bevindt met daarrond de oude begraafplaats, gebouwen die dateren van de vorige eeuw en waar vroeger de school en het gemeentehuis waren.
Wat verder komen we aan Le Chardon; Het huis dateert van 1692. Boven de toegangsdeur is een steen met daarop wapens geschilderd geplaatst met het opschrift: A. Gilkinet de Chardon et C. Marchal de Fumal. Op de talud boven de Rue du Chardon staat een oud stenen kruis dat dateert van de XVIIe eeuw. Een bijzonder mooi gebouw is het kasteel van Fallais. De geschiedenis van het kasteel is meeslepend en de verhalen laten niemand onverschillig. De kroniek van het kasteel noemt de namen van de hertogen van Beaufort, van Karel de Stoute, Lodewijk XI, Lodewijk XIV, die daar allemaal verbleven hebben. In 1465 namen de Luikenaars die zich achter de Franse koning Lodewijk XI hadden geschaard tegen de hertog van Bourgondië het kasteel in. Maar vanaf december moesten ze het teruggeven: Karel de Stoute schaft de Luikse privileges af en gaat over tot een repressie.
Fallais wordt het decor voor de plundering van Luik (Sac de Liège). Tijdens zijn verblijf van 3 tot 9 juni 1675 laat Lodewijk XIV de zogezegde Toren van Bourgondië en de Toren Grignard afbreken. Het kasteel dat een grote vierhoek is met aan elke hoek een uitspringende ronde toren levert inspiratie voor een middeleeuws fort temidden van een vlakte. Het kasteel werd hoofdzakelijk gebouwd in de loop van de XIVe, XVIe en XVIIIe eeuw. In 1937 vernielde een brand de noordelijke vleugel, die sindsdien heropgebouwd is.
Wat verder komen we aan de watermolen "LI STWERDU" In het begin (1620) was het een oliemolen die in de XIXe eeuw omgebouwd werd tot een krijtmolen. De witte mergelaarde die op de hoogtes gewonnen werd, werd er fijngemalen voor de productie van kleurstoffen, mastiek en verf. Deze molen is in 1982 beschermd als monument. We wandelen wat verder en komen op de oude spoorweg Ligne 127 dan langs het oude station van Braives.
Dan komen we langs de watermolen; Banale molen, waarvan het jaartal 1759 dat op de sluitsteen staat, ons de datum geeft van een reconstructie of een restauratie. Tegenover staat de Ferme Moes; Het was de landsheerlijke taverne. De gebouwen dateren van de XVIIe en XVIIIe eeuw. Zo komen we terug aan ons vertrekpunt. Een prachtige en leerrijke wandeling in het prachtige Natuurpark van de Valleien van de Burdinale en de Mehaigne.
MARCHE DU BOIS DU CAZIER / LES MARCHEURS DU XII DE MARCINELLE. / NALINNES 20/02/2010.
34E MARCHE DU BOIS DU CAZIER.
LES MARCHEURS DU XII DE MARCINELLE.
NALINNES.
De gemeente telt vijf deelgemeenten, namelijk Cour-sur-Heure, Ham-sur-Heure, Jamioulx, Marbaix-la-Tour en Nalinnes. De kernen van Cour-sur-Heure, Ham-sur-Heure en Jamioulx liggen langs de Eau d'Heure. Jamioulx ligt helemaal in het noorden van de gemeente, in een bosrijke gebied, net buiten de stedelijke agglomeratie van Charleroi. Marbaix ligt net ten westen van Ham-sur-Heure, met de dorpskernen bijna aaneen gegroeid. Tussen Ham-sur-Heure en Jamioulx ligt - grotendeels op het grondgebied van Ham - het gehucht Beignée. De deelgemeente Nalinnes beslaat het grote oostelijke deel van de gemeente. Op het grondgebied van deze deelgemeente liggen naast de kern van Nalinnes zelf nog de kleine dorpjes Haies en Le Bultia.
We verlaten het dorp Nalinnes en komen langs de Orchideeënkwekerij. LAmazone is een prachtige kwekerij met vele orchideeën degene die niet binnen gegaan zijn hebben werkelijk iets gemist, vriendelijke mensen die graag je vertellen over hun kwekerij en die graag behulpzaam zij, die je graag even door de kwekerij laten wandelen waar je kun genieten van de prachtige bloemen. Op hun website staat een prachtige film over hun kwekerij.
We wandelen door de prachtige natuur heel veel door de bossen en langs kleine dorpjes. We komen in Beignée een gehucht van Nalinnes en dan weer verder naar het volgende dorpje. We wandelen ook langs de rivier Eau dHeure. En komen zo in het dorpje Jamioulx.
Op het plein een prachtig gebouw met vierkante toren en in natuursteen, hier is ook onze controlepost, dan weer verder door de natuur langs berg en dal, geregeld een klim. Het is prachtig om samen te wandelen met onze vrienden Florent en Jozefa, samen genieten we van deze aangename wandeling in Nalinnes.
LANDSCHAPWANDELING HEKS / LANGS BOERENERVEN / GREENSPOT HEKS-VECHMAAL. 04/03/2010.
LANDSCHAPSWANDELING HEKS.
LANGS BOERENERVEN.
GREENSPOT HEKS-VECHMAAL.
Greenspot Heks, is vandaag onze controlewandeling van de rode driehoek. De 9 kilometer lange wandeling brengt ons door het prachtige Haspengouwse landschap. Heks bekend voor zijn kasteel: het landgoed van Hex was het jacht- en zomerverblijf van Charles-Francois de Velbrück. Deze prins-bisschop van Luik liet er in 1770 een jachtpaviljoen in typische maasbarok optrekken, omgeven door een formele Franse tuin waarrond een 60 hectare groot landschapspark in Engelse stijl aangelegd. Het is een van de oudste landschapsparken van het Europese vasteland met glooiende heuvels, weilanden, akkers, boomgaarden en bossen. In het boek Tuinen van Eden welke 10 historische tuinen bespreek kun je de beschrijving van Hex lezen met prachtige fotos. hier wandelen we vandaag.
We vertrekken met de wandeling in Vechmaal aan de vroegere afspanning De Horn. Hier kun je de borden en het vertrek van de Greenspot vinden, een prachtige oude boom staat er waar de wandeling vertrekt. We wandelen naar het gehucht Heurne : De kapel van Heurne-St-Pieter is uit de 13e en 14e eeuw; ingangsboog uit 1554 en grafsteen met wapenschild. Zij werd gerestaureerd in 1556 en is gebouwd op de plaats van een Romeinse villa. De grote klok, Petrus gedoopt en gegoten in Herentals is de oudste van het dekenaat Tongeren en dateert uit de 13e eeuw.
Tegenover zien we kasteel de Horne liggen het is wit geschilderd en valt goed op in het landschap. We wandelen verder met verschillende grote boerderijen, te midden van velden en weilanden.
Midden in het veld staat de Romeinse Tumulus van Vechmaal, wij volgen de weg en dan wandelen we richting Heks, voor ons duikt het dorp op met links de kerk en rechts het kasteel, gelukkig zijn er nog geen bladeren op de bomen en zie je het kasteel mooi liggen op de heuvel, een heel mooi panorama.
We wandelen door Heks dorp, hier verschillende oude boerderijen en dan wandelen we langs het bos van Heks en draaien dan af naar Manshovenbos welk een natuurreservaat is.
Hier ligt ook Manshovenwinning. Het is een mooi stukje wandeling van het Manshovenbos naar het Magneebos en langs de Zalenberg naar de grote laan met grote bomen die naar het kasteel leidt. Wij draaien links af naar het Monnikenhof.
Dan gaan we verder langs de oude trambedding, weer wat verder en komen we terug in Vechmaal nog even door de velden en we komen zo terug aan ons vertrekpunt.
Alhoewel het koud is en de wind stevig waait is het toch een fijne wandeling geworden met de blauwe lucht en de zon heel aangename wandeling.
In de middeleeuwen was Kuttekoven een Loonse heerlijkheid die ressorteerde onder de rechtsbevoegdheid van de schepenbank van Graethem. In beroep gaan tegen het vonnis van deze Loonse buitenbank kon bij het oppergerechtshof van Vliermaal. Het begevingsrecht en de tienden van de kerk wisselden nogal vaak van eigenaar. Aanvankelijk behoorden Voort en een deel van Gotem tot de parochie Kuttekoven. Via de graven van Loon en de Heer van Kortessem gingen ze in het midden van de 13de eeuw definitief over naar de abdij van Herckenrode. Deze abdij had tot aan de Franse Revolutie veel invloed op de gemeente. Naast het patronaatsrecht en een deel van de tienden had ze hier een grote hoeve en bezat ze meer dan de helft van het grondgebied. De boerderij is verdwenen, maar in de voorgevel van de huidige kwadraathoeve de Clee zijn drie wapenschilden van de voormalige abdijhoeve ingemetseld.
Lente in Haspengouw: De zon warmt al aardig op, de eerste voorjaar bloeiers zijn er al, het wordt stilaan Lente in Haspengouw. Tijd voor enkele mooie beelden van Kuttekoven.
MARCHE D'HIVER / LES FOUGNANS / CHEVETOGNE 14/02/2010.
MARCHE DHIVER.
LES FOUGNANS
CHEVETOGNE.
Nog steeds ligt er een dik deken van sneeuw over het landschap. Hier in Chevetogne wandelen we vandaag vanuit het dorp. En wandelen door het dorp vele huizen hebben nog sporen van vakwerk maar de meeste zijn met brikken opgevuld.
Huis van Béthanie
Langs de kerk en verschillende kapellen en dan door het bos naar het klooster van Chevetogne. Het landhuis bewoond door de monniken van Chevetogne is gebouwd in het midden van de 19e eeuw door Charles Delvaux de Fenffe, burgemeester van Chevetogne. Van 1903 tot 1923 werd het bewoond door de monniken van Ligugé die uit Frankrijk verbannen, het gebouw hadden gekocht. In deze tijd werden enkele belangrijke structurele wijzigingen uitgevoerd, zoals de verhoging met een etage en het bewoonbaar maken van het gebouw dat zich links van het hoofdgebouw bevindt. In deze tijd werd ook het huis Béthanie gebouwd, op 500 meter van het klooster. Na 1923 werd het gebouw verhuurd aan particulieren, totdat van 1932 tot 1938, tijdens de Spaanse burgeroorlog, Spaanse jesuïeten er een veilig onderkomen in vonden.
In juni 1939 installeerden de monniken van Amay-sur-Meuse zich in het gebouw. Aan elk uiteinde van het huis staat er tegenwoordig een kerk: aan de zuidkant de byzantijnse kerk, gebouwd van 1955 tot 1957, en aan de noordkant de latijnse kerk. De byzantijnse kerk van het Klooster van Chevetogne is gebouwd als een permanent en zichtbaar teken van het voortdurende gebed van de gemeenschap voor christelijke eenheid, en als getuige van de spirituele schatten van het christelijke Oosten. De kerk is gewijd aan de Verheffing van het Heilig Kruis (1957).
De fresco's zijn gemaakt door twee Griekse schilders, Rallis Kopsidis en George Chochlidakis. Zij werkten volgens de principes van de scholen van Macedonië (11e,12e eeuw) en Kreta (14e-17e eeuw). Dat geldt in elk geval voor hun stijl, want het iconografisch programma gaat terug tot de periode van de Paleologische keizers (13e,14e eeuw). Wij bezoeken de kerk en het kerkhof, dan verlaten we het domein om verder te wandelen.
Het is een prachtig zicht over de landschap en het sneeuw ligt het is zeer mooi. Wat verder staan zwarte paarden in de wei het contrast tussen de paarden en de sneeuw is wel bijzonder. Wij komen in Montgauthier, een deelgemeente van Rochefort. Wat verder komen we aan een kasteelhoeve en we dalen af naar het bos, welke prachtige zichten oplevert.
We dalen af tot aan de rivier en volgen de Ruisseau dEdeffe gewoon prachtig. Een prachtige tocht word het langs de rivier en dan weer klimmen we uit het dal. Weer worden we getrakteerd op mooi zichten over het landschap.
We wandelen over een boerenerf met paarden, ezels en herten en dan gaan we weer terug naar het naar ons vertrekpunt. Een prachtige winterse wandeling hebben we hier kunnen doen en de lichte sneeuwval hebben we er graag bij genomen. Prachtige wandeling en mooie omgeving.
MARCHE DU FORT DE BATTICE / MARCHEURS DU FORT DE BATTICE / BATTICE 13/02/2010
36E MARCHE DU FORT DE BATTICE.
MARCHEURS DU FORT DE BATTICE.
BATTICE.
Een winterse dag in de Ardennen met een dikke laag sneeuw alles bedolven onder een wit deken. Gewoon mooi om te wandelen, de bomen bedekt met sneeuw geeft alles een bijzonder tintje. Je moet er natuurlijk van houden. Wij wandelen het fietspad op, de oude spoorweg.
Mooie winterse beelden krijgen we voorgeschoteld. Wij wandelen verder genieten van de prachtige natuur. Het landschap van het Land van Herve met zijn hagen die nu veel duidelijker in het landschap te zien zijn. Weidse landschappen, golvende en heuvelend. De boerderijen met ramen deur omlijstingen in hardsteen, en de rest in rode baksteen. Zijn bijzondere bouwwerken die al honderd jaar het landschap sieren en een belangrijke bijdrage leveren aan d e schoonheid van deze streek.
Zij zijn ook die de veeteelt behouden hebben en daardoor de heel speciale kaas van Herve laten overleven, vandaag kunnen wij deze Stink kaas van Herve nog steeds proeven. De streek rond Herve heeft altijd een rijk zuivel verleden gekend. Wij komen wat later in Charneux met zijn kerk en mooie gebouwen, tegenover de kerk een oude brouwershuis in het wapenschild boven de deur de gereedschappen van de brouwer. In de deur een prachtige glasraam met de Waalse Haan.
Wat verder het prachtige kasteel en dan wandelen we weer verder en komen aan weer zon typische gebouw, met Ardeense steen en op de binnen koer nog stukken met vakwerk. Gewoon mooi. Wij wandelen verder door de witte weilanden, Jefke op kop hij geniet van de witte pracht, hij wentelt en draai in de sneeuw dat het een lust is.
Nog een mooie foto met Chris en Mij met het prachtige landschap van Herve in de sneeuw. En wij wandelen terug Battice binnen zo eindigt een prachtige wandeling in het Land van Herve
HOEGAARDENTOCHT / DE WEGWIJZER / HOEGAARDEN 07/02/2010.
HOEGAARDENTOCHT.
DE WEGWIJZER.
HOEGAARDEN.
Hoegaarden staat bekend als een echte haspengouwse biergemeente. Ooit waren er tientallen brouwerijtjes, sinds 1966 is er nog maar één, te weten Brouwerij De Kluis, gesticht door Pierre Celis. De brouwerij maakte onder meer Hoegaards witbier, De Verboden Vrucht, Hoegaarden Grand Cru, Julius en Das.
De brouwerij werd in de jaren 80 overgenomen door Interbrew (later InBev). Op 30 november 2005 maakte InBev bekend dat alle brouwactiviteiten van Hoegaarden verplaatst zouden worden naar Jupille. Niet alleen zou dit tot ontslagen leiden, maar ook tot het verdwijnen van de laatste Hoegaardse brouwerij. In september 2007 besloot hetzelfde InBev echter het Hoegaarden bier weer in Hoegaarden zelf te brouwen. In december 2006 startte Brouwerij "Nieuwhuys" in het gelijknamige café met het brouwen van het nieuwe bruine bier "Alpaïde", naar de laatste gravin van het graafschap Bruningerode. De wandeling start in het Kouterhof van de brouwerij De Kluis. Langs de brouwerij en dan de velden in. We wandelen door het haspengouwse landschap.
Zo komen aan het in de geosite Goudberg in Hoegaarden, hier kunnen we naar de versteende bomen bekijken. Het zijn overblijfselen van een subtropisch moerasbos dat 54,9 miljoen jaar oud is. Bij de versteende bomen is het hout molecule per molecule vervangen door kiezel. Heel de boom is als het ware omgevormd tot een stenen versie van zichzelf, waarbij de interne kenmerken van het hout bewaard zijn gebleven. Behalve de versteende cipressen uit het vroegere moerasbos, biedt de geosite Goudberg een prachtig overzicht van 55 miljoen jaar evolutie van de ondergrond. Meer dan 50 miljoen jaar geleden kwam de zee tot Hoegaarden. In de geosite kun je door de tijd heen wandelen langs de verschillende grondlagen en kom je te weten hoe die in de loop der tijden zijn opgebouwd. Spijtig dat we er van op een afstand naar kunnen kijken. Toch een paar mooie fotos. Weer verder komen we aan het kasteel en de oude watermolen, van hier uit wandelen we naar de Spoorwegberm Tienen Hoegaarden nu een natuurreservaat.
We wandelen terug naar het dorp toe en steken de Grote Gete over hier ook nog een restand van een oude watermolen. Verder wandelen we het dorp binnen langs een paar mooie oude beorderijen en komen aan Refugie van de 11.000 Maagden. Gesloten vierkantshoeve in Brabantse bouwstijl, gebouwd in 1748. Boven de bijzondere toegangspoort staat een bas-reliëf dat Sint-Ursula voorstelt. De legende vertelt het verhaal van de Britse koningsdochter die samen met 11000 andere maagden vluchtte om aan een gedwongen huwelijk te ontsnappen.
Even later stappen we de Toontuinen in. Sinds juni 1991 huisvest het 4 ha grote kapittelpark een uniek initiatief in België, namelijk de Tuinen van Hoegaarden: meer dan 20 thematuinen verscholen tussen de eeuwenoude bomen van het Kapittelpark, waaronder sedert mei 1995 de Koning Boudewijntuin. Hier kun je ideeën op doen om een tuin in te richten, vinden bijzondere planten-soorten en genieten gewoon van de natuur. Kringlooptuin, exotentuin, rozentuin, vaste plantenborder en biertuin. In het voorjaar zetten de vroegste van onze duizenden bloembollen al de toon van het seizoen met hun steeds wederkerende kleurenpracht.
De Toontuinen liggen achter het Kapittelhuys, is de voormalige woning van de kanunniken, verbonden aan de Sint-Gorgoniuskerk. Dankzij gravin Alpaïdis kon omstreeks 981 een kapittel van kanunniken worden gesticht om de kerkelijke diensten van gezang en gebeden meer luister te geven. Het kapittel bestond uit 12 leden en bleef zelfs tijdens het Franse bewind bestaan; de bezittingen werden verbeurd verklaard. Sinds 1981 is het Kapittelhuys eigendom van de gemeente.
De parel van het cultuurhistorisch erfgoed in Hoegaarden is de Sint-Gorgoniuskerk, de grootste rococokerk in België. De kerk werd gebouwd tussen 1754 en 1759 in een periode waarin Hoegaarden dankzij de biernijverheid een grote welstand kende. Deze kerk is absoluut een bezoek waard omwille van de talrijke kunstschatten en de gerenoveerde schatkamer onder de toren. Wij bezoeken de kerk even met zijn prachtige beelden. Wij verlaten de kerk en gaan langs de kiosk en zo komen we aan de vroeger Brouwerij Loriersstraat Hoegaarden.
De familie Loriers begon met brouwen in Hoegaarden in 1832, maar brouwde in de huidige site vanaf 1887. Deze site is ingepland langs een beek, die de brouwerij gedurende vele decennia van het nodige zuivere water voorzag. Net voor Wereldoorlog II kende de brouwerij een grote uitbreiding en modernisering. Eind 1959 werd de brouwerij overgenomen door Stella Artois uit Leuven en in 1972 sloot de brouwerij na groot protest. Vandaag zijn de gebouwen gerenoveerd en zijn het appartementen geworden, nog even en we zijn terug aan de brouwerij van Hoegaarden.
Wij bezoeken het "Witte Gebouw" de tentoonstelling over de "Witte van Hoegaarden" Een pracht van een wandeling.
MARCHE DE LA BERWINNE / LES PEDESTRIANS DE CLERMONT SUR BERWINNE / THIMISTER - CLERMONT 06/02/2010.
38E MARCHE DE LA BERWINNE.
LES PEDESTRIANS DE CLERMONT S/BERWINNE.
THIMISTER.CLERMONT.
Uitkijkend vanaf de 17de eeuwse kerk over Clermont, hebben we een prachtig zicht op de huizen. de huizen zijn elegant en het geheel vormt een zeer harmonisch geheel. Bij de kerk wordt de aandacht getrokken door het voorportaal en de verdedigingstoren, de resten van de herenboerderij, kasteel van Clermont.
Wij wandelen het dorpje uit wel mooi het groene gras dat door de open plekken in de sneeuw tevoorschijn komen, een zachte winterzon schijnt over het landschap. Verschillende huizen en boerderijen in lokale steen komen we tegen op onze weg. Dan verlaten we de bebouwde wereld en wandelen we langs de weidse velden en weilanden. Nu en dan langs een boerderij, hier krijgen we een prachtig exemplaar, met langs de voordeur een volière, even oud als de boerderij denken we, het is een kunstwerkje op zijn eigen.
Wat verder controlepost waar we onze vrienden uit England tegen komen, het is een jaarlijkse traditie dat de Waendel Walkers Club naar Clermont komen en voor ons is het een gelegenheid om onze vrienden nog eens te zien. Na de controle weer een eind door de weilanden en hier en daar in het landschap een prachtige boerderij, vele van deze boerderijen zijn eeuwen oud en men kan nog zien hoe ze ooit gebouwd waren met stukken in vakwerk, nu opgevuld met brikken. Nu wandlen we een heel eind door de weilanden, het is hier nog mogelijk er zijn nog heel veel van de kerkwegels bewaard en ze worden nog heel vaak gebruikt.
Tussen de weilanden zijn draaipoortje zodat je van de ene weide naar de andere kunt wandelen. we komen nu in Crawhez met enkele prachtige boerderijen en huizen en ook het Kasteel van Crawhez. Het is een juweeltje uit de spitsbogenperiode. Verder wandelen we en we en krijgen een mooi zicht op het dorpje Clermont en zijn kerk.
We komen aan het Remember museum en de Sherman-tank. Wij wandelen nu richting Clermont en komen zo terug het dorp binnen. In de vertrekhal zitten onze Engelse vrienden waar we nog wat kunnen bijpraten en wat herinneringen ophalen. Een gezellige tijd tezamen en dan weer tijd voor afscheid te nemen.
*Grootte lengte: 26 cm Biotoop Oorspronkelijk is het een broedvogel van de taiga. Bij ons leven ze het liefst rond kleinschalig grasland met boomgaarden en populieren, maar je ziet ze ook in stadsparken en op bouwwerken.
*Voortplanting De enige honderden bij ons broedende exemplaren nestelen hoofdzakelijk in takoksels van oude bomen. Het nest is een sterke kom van droog gras, mos en worteltjes, gevoerd met modder en geïsoleerd met fijner gras. In het zuiden van zijn gebied begint het broedseizoen in april, in het noorden in juni. Jaarlijks worden twee legsels van 2 à 5 glanzende, lichtblauwe eieren geproduceerd, die het wijfje uitbroedt. De jongen verblijven 12 à 16 dagen in het nest en worden door beide ouders met insecten gevoerd. Broedt zowel onopvallend solitair als in losse kolonies.
*Kenmerken Grote, onsamenhangend zwermen Kramsvogels vormen in ons winters landschap een vertrouwd beeld. Het zijn luidruchtige vogels, die op weilanden naar zaden en klein gedierte, zoals spinnen en duizendpoten, zoeken of zich in meidoorns of duindoorns tegoed doen aan de bessen. Ze zijn ook dol op rottend fruit. Men ze soms in grote zwermen zien overvliegen, op weg naar een gezamenlijke rustplaats, waarbij ze hun scherp 'tsjek-tsjek-tsjek' en een enkele maal een rustige 'wie' laten horen. De Kramsvogel stijgt bijna verticaal op. De grijze stuit steekt dan duidelijk tegen de zwarte staart af. Geslachten gelijk. Hij is vaak in het gezelschap van andere lijsterachtigen op kortgemaaide grasveldjes, waar wormen op gehoor worden gelokaliseerd en uit de grond getrokken.
*Trek De Kramsvogel is een late trekker: je ziet ze bij ons pas vanaf oktober-november tot en met maart. *Aantallen In onze streken is het een zeldzame broedvogel, maar in de herfst arriveren ze hier massaal om in ons relatief milde klimaat de winter door te brengen. Laatste decennia breidt broedgebied zich snel westwaarts en in 1967 vond in België eerste broedgeval plaats, waarna rond 1983 zich al meer dan 10.000 broedparen in Wallonië bevonden en 500 in Nederlands Limburg.
* Met dank aan: Inge Buntinx: Educatief- en projectmedewerker Vogelbescherming Vlaanderen
PANNENKOEKENTOCHT en PITSLAMPENTOCHT / DE SCHOVERIK / DIEPENBEEK 01/02 en 05/02/2010
PANNENKOEKENTOCHT
PITSLAMPENTOCHT.
SCHOVERIK DIEPENBEEK.
Eerste maandag van de maand wandeling met onze eigen wandelclub De Schoverik. Het blijft winteren een laagje sneeuw en tijdens de wandeling een sneeuwbui. Het is winter en voor velen duurt het te lang maar ik vind het fijn, de sneeuw die het landschap zo veranderd. Maar ja ik moet er ook niet in werken en mag erin wandelen.
Samen met Chris en Jefke wandelen we door het winterse landschap van Diepenbeek. In Diepenbeek komen we nog vele vakwerkhuizen tegen die wel de moeite zijn. Sommige zijn echte parels van bouwkunst en trotseren al eeuwen lang de natuur elementen. Met veel zorg worden ze onderhouden en in stand gehouden als getuige van de bouwkunst uit het verleden. Wij wandelen naar Luimertingen en langs de watermolen, ook nog zon bouwwerk uit een vervlogen tijd.
Vele watermolens zijn hun waterrad verloren en zijn nu een woonhuis geworden. Ook de watermolen van Luimertingen is zijn waterrad kwijt. Wij wandelen verder en komen zo aan de volgende watermolen die het zelfde lot ondergaan is. Wij wandelen terug naar ons vertrekpunt.
Vrijdag avond wandelen we met onze wandelclub de Pitslampentocht. Verzameling aan het Demmerstrand om een nachtelijke wandeling door ruime omgeving van Diepenbeek. Het is gezellig om met een groep van ongeveer 50 wandelaars te wandelen door de bossen en langs de velden, de sterren vergezellen ons op onze tocht.
Twee controleposten met een hapje en drankje maken de tocht nog fijner. Na de wandeling samenkomst in de Twee pistolen voor een gezellige avond. Hier kan ook de stempel van de vaste wandelwegen afgehaald worden. Twee fijne wandelingen met onze wandelclub en onze wandelvrienden De Schoveriken
MARCHE INT. HOEGNE ET VESDRE / HOEGNE ET VESDRE / PEPINSTER 31/01/2010
MARCHE INT. HOEGNE ET VESDRE.
HOEGNE ET VESDRE.
PEPINSTER.
Pepinster dat aan de samenvloeing van Vesder en Hoëgne ligt, was vroeger een grote textielstad. In de buurt van het plaatsje liggen een aantal kastelen en residenties. Maar vooral de natuur is nog heel intact ondanks dat hier vroeger veel industrie was.
Vandaag met een heldere blauwe hemel en de zon die ons vergezeld op onze wandeling. De prachtige omgeving die onder de sneeuw ligt, heuvelachtig is het wel en we zijn hier ook nog een stukje op het plateau van Herve. Het is moeilijk te zeggen tot waar het Land van Herve reikt. Men zou kunnen zeggen dat het plateau van Herve komt tot aan de vallei van de Vesder. Op de wandeling komen we mooie boerderijen tegen ook de typische wilde hagen van het Land van Herve komen we hier tegen. Langs de route komen langs een van de vele kastelen tegen die hier in het landschap staan. Het is wel mooi het glooiend landschap met hier en daar een paar hoge bomen, de sneeuw maakt het alles nog mooier. Gewoon genieten van de omgeving, de zon en blauwe lucht.
Zo komen we na een tijdje in Soiron. Dit is een van de Mooiste Waalse dorpjes Les plus Beau Village de Wallonië een klein aantal charmante straten en straatjes vol bakstenen panden met kalkstenen omlijstingen van deuren en ramen. Wij wandelen boven op de heuvelrug met een prachtig zicht op het centrum van het dorpje met de kerk en het kasteel. Het kasteel uit 1723-1749, een prachtig voorbeeld van Lodewijk XV- stijl bij een Engelse tuin, hoofdgebouw van roze baksteen, blauwe Maastenen en een leien mansarde.
Spijtig dat het kasteel moeilijk zichtbaar is, alleen van op de heuvelrug heb je een zicht op het kasteel. Op de controlepost gelegen in een oud kloosterpand nu school, spijtig dat het mooiste gedeelte in speklagen van zandsteen en blauwe steen, zo aan vervallen is. De kapel is in baksteen en de schoolgebouw ook. Tegenover staat een kasteeltje met twee vierkante torens in baksteen. Wat verder hebben een prachtig panorama met zicht op de mijnterrils.
Dan weer verder en terug richting Pepinster. In het dal ligt een ander kasteel dat ommuurd is. Tegenover op de heuvel staan nog resten van een burg. Het is toch een prachtige omgeving waar het genieten is van de natuur. Zo eindigt een mooie wandeling met natuur en cultuur mooie stukje erfgoed. Een zonnige winterse dag met een straal blauwe hemel en een wit sneeuwtapijt, het is een pracht van een wandeldag.
MARCHE D'APRES-MIDI / LA SAVATE ALLEUROISE / ANS-LONCIN 30/01/2010
25e MARCHE DAPRES-MIDI.
LA SAVATE ALLEUROISE.
ANS-LONCIN.
Een zonnige winterse zaterdagsnamiddag, blauwe lucht en een wit landschap, gewoon prachtig. Een wit sneeuwtapijt met prachtige beelden, de bomen die vol hangen met sneeuw tegen een blauwe lucht. Gewoon prachtig.
Wij wandelen Ans lang geleden werd hier steenkool gewonnen; in de 13de eeuw al en dit bracht voorspoed naar het stadje. Vandaag nog zijn er mooie gebouwen die naar d rijkdom van toen verwijzen. Nu is het een rustig stadje geworden in de schaduw van de grote stad Luik. Het landelijke karakter is bewaard en op vele plekken zijn nog prachtige hoeves.
Hier in de Haspengouwse dorpen met boomgaarden en weilanden, veel veeteelt de holle wegen door de boeren met hun spannen eeuwenlang gebruikt en uitgeschuurd. Het landschap van een prachtige wandeling. Dorpjes komen en gaan met hun kerken en hoeves. We komen in Loncin, waar we door een nieuw aangelegd park wandelen, mooi binnen een paar jaar als alles wat gegroeid is zal het hier prachtig zijn, midden in het park een kiosk voor concerten.
Nog een stuk langs de oude spoorweg en komen zo terug aan ons vertrek. Een prachtige zonnige winterwandeling.
Tiende nationale tuinvogeltelling op 6 en 7 februari 2010
Op 6 en 7 februari organiseert Natuurpunt voor de tiende opeenvolgende winter de telling van tuinvogels op voederplaatsen. In Wallonië gebeurt de telling door zusterorganisatie Natagora. De strenge winter brengt veel vogels naar de voederplaatsen, waaronder veel merels. Tellen is heel eenvoudig, iedereen kan er aan meedoen.
Deelnemen is erg eenvoudig. De waarnemers noteren tijdens een halfuurtje of langer welke soorten en hoeveel vogels van elke soort de voederplaats bezoeken. Voor het herkennen van de soorten heeft Natuurpunt een handige folder met fotos van de meest voorkomende soorten op de website www.natuurpunt.be/tuinvogels. Je vindt er alles over wintervoedering, de actie 'Voeren en beloeren', de downloadbare folder en fotos en tips om de meest voorkomende soorten te herkennen. Heel wat vogelsoorten kan je helpen in je tuin. Zonnebloempitten en pindanoten zijn energierijk voer en aangevuld met vetbollen, broodkruimels en gemengd zaad heb je veel kans op succes. Het kijken naar vogels op een voederplaats is leuk en afwisselend. Als je voedert, komen de dieren dicht genoeg om de soorten te herkennen en te tellen. Vooral cultuurvolgers zoals de huismus, de Turkse tortel en de koolmees komen in grotere aantallen voor in woonwijken waar gevoederd wordt.
