|
32E MARCHE PROVINCIALE DU HAINAUT
COMITE PROVINCIALE DU HAINAUT.
TRAZEGNIES.
HET KASTEEL VAN TRAZEGNIES EN ZIJN BEWONERS EEN STUKJE GESCHIEDENIS.
Trazegnies was de zetel van een machtig, vrij en frank heerschap en ook het begin van een van de meest bekende families van Europa: sommige heren van Trazegnies namen deel aan de kruistochten, één van hen was maarschalk van Frankrijk onder de regering van Lodewijk IX, een andere trouwde bij volmacht op bevel van Karel de Vijfde met princes Isabella van Portugal, Jan III werd Ridder van het gulden Vlies benoemd en anderen kregen hoge ambten van Gouverneurs van de Nederlanden.
Het huis van Trazegnies bezat een kasteel dat zijn naam waardig was. Van de vesting die door Gilles I gebouwd werd, bestaan nog alleen romaanse kelders voort die een zeldzame getuigenis zijn van de XIde eeuw. De vesting werd vernield en verbrand in 1554 door de troepen van de Koning van Frankrijk Henri II. Het geheel werd weer opgebouwd aan het einde van de XVIde eeuw maar het onderdeel van het ingangskasteeltje is een overblijfsel van de XIIIde eeuw. In het begin van de XVIIde eeuw liet Gillion-Othon van Trazegnies een prachtig hoofdgebouw oprichten, dat het juweel van het huidige kasteel is en een uniek voorbeeld in België van de Louis XIII stijl in de bouwkunst.
Toen de laatste markies Alexandre stierf, erfde zijn nicht de bezitting die ze later overdeed aan een kolenmaatschappij die het goed in percelen verdeelde en dan aan particulieren verkocht die het goed in 1913 aan de staat overdeden. Na het instorten van de hoektoren in 1922 bleven alleen de grondvesten met de Gotische kelder over. Daar kan men de centrale peiler zien met het typisch Gotisch lijstwerk van de XIde eeuw. Kapiteel met onderbroken vlakken, zuil monostijl volledig in de lokale blauwsteen. Deze zuil ondersteunt de ribben die het gewelf in zes delen verdeelt. In die tijd werd de verenigin "De Vrienden van het kasteel" gesticht onder de verantwoordelijkheid van de architect Marcel Simon. Het doel was de restauratie, de bewaring, het onderhoud en inrichting van het kasteel en het park. Een gigantisch consolidatiewerk werd dadelijk aangevat en de meest dringende restauratiewerken werden uitgevoerd. Het is pas na de tweede wereldoorlog dat het hoofdgebouw Louis XIII gerestaureerd werd en dat de enige overblijvende koektoren uit de XVIde eeuw heropgericht werd. In 1972 werd het schitterende kasteeltje dat de kasteeltoegang vormt en dat dreigde in te storten, gerestaureerd.
Ook de kapel, de bibliotheek en twee zalen werden in hun oorspronkelijke staat hersteld. In een van de zalen kan men een zeer mooie penant van de XVIIIde eeuw bewonderen en in de andere zaal een schoorsteenmantel in blauwsteen en typische Renaissance stijl van begin XVIIde eeuw. De nieuwe inrichting van het park die in 2004-2005 gerealiseerd werd, geeft aan het kasteel een luister sinds de XIXde eeuw verloren. De sporen van de opgravingen werden op de grond gematerialiseerd : een dolomiet weg volgt de droge gracht die het kasteel omringde en de primitieve wal uit de XIIIde eeuw wordt door een beukenhaag gesignaleerd. Een plataan die bijna drie honderd jaar oud is, in het midden van het voorplein, werd als merkwaardige boom van België geklasseerd.
De salons zijn met Louis XV en Louis XVI meubels versierd en met een verzameling van porseleinen van Doornik, zilverwerk, Chinese voorwerpen. Er is ook een museum, uniek in België "Leven en Werk van onze Voorouders": onder het XVIde eeuwse timmerwerk ziet men een belangrijke en merkwaardige verzameling van 3.000 werktuigen en voorwerpen uit het einde van de negentiende eeuw en het begin van de twintigste eeuw die 40 ambachten voorstellen.
DE WANDELING
Soms kiezen we een wandeling zomaar ook deze, niet weten wat je te wachten staat. Deze wandeling is een schot in de roos. We vertrekken aan het gemeentehuis, wat op zijn eigen al een heel mooi monument is, de restauratie is volop bezig. Je kunt zien dat dit een belangrijk dorp was alleen al aan de grote van het gemeenthuis.
Gemeentehuis
Pastorij
Later op de wandeling kunnen we zien waarom. Daarom heb ik ook het verhaal van het kasteel hier boven verteld. We wandelen voorbij het gemeentehuis en komen langs een oude waterfabriek waar men bruiswater op flessen trok. Langs een klein kapelleke met een bijzonder mooie St Babara de patrones van de mijnwerkers, hier zijn verschillende kolenmijnen geweest. Zo komen we aan de kerk van Trazegnies. Langs de ommuurde pastorij en kapel.
De kerk is uitzonderlijk open en we kunnen de praalgraven van de markiezen gaan bewonderen. We nemen onze tijd om deze prachtige gebeeldhouwde graven te bekijken. Nog even door een landelijke omgeving en komen in het centrum van het dorp met zijn prachtige grote huizen en dan staan we voor de ingangpoort van het kasteel. In de grote hal is controle, op de binnenkoer is een dorpsfeest bezig. We kunnen rustig rondkijken naar het prachtige kasteel, hier is ook een museum, spijtig hebben we niet de tijd om dit te bezoeken. We wandelen door de straten en gaan door de poort van de stad. Zo wandelen we verder en komen aan een extra controlepost.
Toegangspoort
Een gratis Duvel smaakt wel. Zo komen we de oude mijn, veel schiet er niet van over alleen een gebouwtje. We wandelen verder en komen in Gouy. We wandelen even door de prachtige dreef van het kasteel van Gouy ze leid ons naar de kasteelboerderij.
Chateau Gouy
We wandelen terug en genieten nog van de prachtige wandeling en komen uiteindelijk terug in Trazgnies. Een pracht van een wandeling met mooie gebouwen en erfgoed.
Voor het fotoalbum op de link klikken
|
