|
WINTERTOCHT. BPWC.
WSP. HEVERLEE – LEUVEN.
HEVERLEE.
We vertrekken in het H.Hartinstituut. De eerste steenlegging van het H-Hartinstituut van Heverlee vindt plaats op 1 juni 1894. De verhuizing van de Halvestraat in Leuven naar Heverlee volgt. Het H-Hartinstituut in Heverlee groeit en de congregatie van de Annuntiaten van Heverlee wordt volledig zelfstandig vanaf 1907. Vandaag kunnen we vertrekken in de hal van het instituut.
We gaan het instituut binnen en zien verschillende afbeeldingen die verwijzen naar de religieuze aard van het gebouw. We verlaten het domein en we wandelen het bos in. Door de prachtige dreven van het Meerdaalwoud. We wandelen verder en komen in Vaalbeek. Vaalbeek ligt tussen twee grote bossen. Zo vind je in het noorden van het dorp Heverleebos terug en in het zuiden het Meerdaalwoud. In de rest van de gemeente zijn er ook nog veel landbouwgronden terug te vinden. De 18e- en 19e-eeuwse boerderijtjes in het centrum onderstrepen het landelijk karakter. Vaalbeek wordt hierdoor een behoorlijk groene gemeente.
Het halfgesloten U-vormige Hof van Groenendaal dateert uit 1792. In Vaalbeek, verscholen in Heverleebos, bevindt zich ook het provincialaat van de Minderbroeders of Franciscanen. In de omgeving van de Prosperdreef werd in 1947 het minderbroederscollege gebouwd en in 1953 werd er de Sint-Franciscus van Asisikerk gebouwd en in de loop der jaren werd het klooster niet alleen een thuis voor de Minderbroeders, maar ook een echt kunstcentrum. We wandelen verder om in Blanden te komen. We wandelen het dorp binnen en komen langs de romp van de windmolen. We wandelen nu terug naar Vaalbeek en komen langs de Prosperdreef en het klooster van de Minderbroeders. Zo komen we aan in het Tervurenbos, met Arboretum en het Meerdaalbos en Egenhovenbos.
We wandelen voorbij en komen zo terug aan in Heverlee. Het H.Hartinstituut komt weer in het zicht. Eerst komen we aan het Militair kerkhof.
Heverlee War Cemetery, Heverlee
De Britse militaire begraafplaats 'Heverlee War Cemetery' werd in 1946 aangelegd als verzamelbegraafplaats voor hoofdzakelijk vliegeniers uit het Gemenebest, Polen en de Verenigde Staten. Het oorlogskerkhof getuigt van de zware verliezen in en rond Leuven tijdens de Eerste en de Tweede Wereldoorlog. De begraafplaats, ingeplant op een vierkant perceel, werd ontworpen volgens de principes van de Commonwealth War Graves Commission door Philip Hepworth, die het achterliggende Heverlee Bos als decor gebruikte voor de in waaiervorm ingeplante grafstenen en het centrale Cross of Sacrifice. Typerend zijn de toegangspartij met smeedijzeren poort, lage bakstenen muurtjes en schuilgebouwtjes met pseudo-klokgevels, de omzomende hulsthaagjes, en het kleurcontrast van het uitgestrekte grasveld, de witte natuurstenen grafzerken, het concave groenscherm achter het Cross of Sacrifice, en de toegangspartij in rode baksteen. In 2009 werd de militaire begraafplaats beschermd als monument.
We nemen de tijd om even over de begraafplaats te wandelen en even stil te staan, en even ons respect tonen aan deze mannen die hun leven gaven voor onze vrijheid. We wandelen even verder en komen dan langs de begraafplaats van de geestelijken uit de kloosters. Weer een eind verder door de bomenlaan die naar het instituut leid. We komen nog langs de boerderij van het instituut die terug gaat tot de tijd dat er landbouw onderwezen werd.
De boerderij word nog altijd uitgebaat als boerderij door twee boers. Nog even en we staan terug aan ons vertrek. Een aangename wandeling waar we toch weer enkele nieuwe dingen ontdekt hebben.
Voor het fotoalbum de link volgen
|
