Torgny is het meest zuidelijke dorpje van België en geniet van een microklimaat waardoor er aan wijnbouw kan worden gedaan. De huizen met hun okerkleurige natuursteen en rode holle dakpannen doen onmiddellijk aan Zuid-Frankrijk denken en zijn op zijn minst ongebruikelijk voor Lotharingen het is een van de “Mooiste dorpjes van Wallonie”

De V.Z.W. "Les Plus Beaux Villages de Wallonie" werd in 1994 naar Frans voorbeeld opgericht en bekroont de mooiste landelijke plekjes in Wallonië met haar kwaliteitsmerk. Onder monumentenzorg geplaatste gebouwen en uitzonderlijk erfgoed (in een ongerepte omgeving) harmoniëren er met de wil van de inwoners hun geluk daar te leven met u te willen delen. De wandeling vertrekt in een deelgemeente van Torgny, Harnoncourt ook hier de prachtige okkerkleurige huizen, de rode holle dakpannen.

Maar ook de Franse grens is hier op steenworp vandaan. Wij genieten van de prachtige gebouwen en ook de natuur op zijn best. Vele huizen zijn meer dan 200 jaar oud en prachtig onderhouden boven de deuropening staat het bouwjaar. De natuur met zijn golvend landschap met veel afwisseling nu weer een stukje bos en dan weer grote openvlakten met weilanden. Wij genieten van de omgeving en komen zo weer terug in Harnoncourt. Wij zijn hier maar enkele kilometers van Frankrijk verwijderd en we hebben een tip gekregen om Montmedy te bezoeken.

Montmédy is een plaats en gemeente in het Franse departement Meuse, regio Lotharingen. De plaats maakt deel uit van het arrondissement Verdun. Binnen de gemeentegrenzen ligt het Plateau van Tivoli met daarop het hoogste punt van de omgeving. De graven van Chiny besloten echter hun burcht, die later tot de Citadel zou uitgroeien, op de lagere naastgelegen heuvel te bouwen omdat deze beter te verdedigen was. Tegen het plateau zijn de plaatsen Thonnelle, Avioth, Verneuil-Petit en binnen de gemeentegrenzen Fresnois en de buurtschap Le Tivoli aan gebouwd. Het riviertje de Chiers stroomt door Montmédy en om de heuvel waarop de Citadel van Montmédy-Haut gebouwd is.

Verschillende riviertjes stromen in de gemeente Montmédy in de Chiers, waaronder de Loison, de Othain en de Thonne. Onder Keizer Karel (vanaf 1545) werd met de bouw van de vestingwerken van Montmédy-Haut gestart. In die tijd was deze burcht als een verdedigingsbolwerk tegen Frankrijk bedoeld. Maar het huidige uiterlijk van het bastion is aan Vauban te danken, die de vestingmuren volledig liet afwerken. Minister Vauban had trouwens aan de belegering van de stad in 1657 deelgenomen. Dit militaire bolwerk, één van de belangrijkste in noordoost Frankrijk, is tot op heden uitstekend bewaard gebleven. De stad Montmédy en de dienst voor toerisme hebben er het toeristische belang van begrepen. De welige plantengroei verborg lange tijd het zicht, maar onlangs werd de vesting uit die wilde natuur vrijgemaakt en de bezoeker die Montmédy langs de Chiers-vallei benadert ontwaart van ver deze indrukwekkende massa.

De dienst voor toerisme heeft een rondgang met gesproken commentaar uitgestippeld, die bij het wachthuis begint die ons door de vestingen, grachten en onderaardse gang en leidt. In de verte ziet de reiziger ook twee gelijke, afgeronde kerktorens opdoemen; dit machtige kerkgebouw dateert uit de achttiende eeuw en past goed bij het bolwerk. De nabijheid van deze versterkte plaats viel meer dan eens nadelig uit voor de dorpen in aangrenzend België, die in het verleden meermaals te lijden hadden onder de strooptochten van de Franse troepen die de bevolking mishandelden, de dorpen plunderden en vernielden (Montquintin, Latour, Orval, Virton, enz.). Het "Meuse" departement die een noodzuidelijke grens vormt in West Europa was sinds aller tijden het slachtoffer van grote invasies en fungeerde dus werkelijk als een soort bufferstaat tussen de grote mogendheden. Op dit grondgebied bestaan er bij de 200 verdediging- en versterkingswerken. Het museum van Montmédy heeft als doel dit patrimonium te leren kennen, er het belang van te doen inzien en de evolutie van de militaire architectuur, vanaf zijn oorspong tot op het einde van de 18de eeuw, te verduidelijken.

Aan de hand van een ruime keuze aan oorspronkelijke stukken, van een iconografie, van talrijke maquette, van historische documenten toont het museum de vooruitgang op het gebied van bewapening en zijn desbetreffende gevolgen en meer in het bijzonder de verbetering van de beschermingsdiapositieven en belegeringstechnieken. Onze toer rond de citadel en het bezoek aan het museum maken onze dag weer tot eentje die ons nog lang zal bijblijven, en hebben weer een prachtige plek ontdekt.

Voor het fotoalbum op de foto klikken

Van Harnoncourt