Maar je ziet deze halfparasiet ook in de natuur. de maretak parasiteert op levende bomen en kan weelderig groeien als de juiste voedselbodem voorhanden is. De witte besachtige vrucht wordt verspreid door vogels. Met het mooie besje moet je overigens opletten, want de zaadjes zijn giftig. De druïden uit vroegere tijden beschouwden de maretak als heilig, inclusief de boom als het een eik was waar de maretak op voorkwam. Een in het wit geklede druïde sneed met een gouden sikkel de maretak af.

De plant werd opgevangen in witte doeken, want ze mocht de grond niet raken. Bij de Kelten en de Germanen speelde de plant bij magische vruchtbaarheidsrituelen een belangrijke rol. De maretak staat bekend als heksenkruid en werd opgehangen aan balken van stallen om de “mare” (=heks, spook of nachtmerrie) te verjagen. De parasiet was ook bekend als geneesmiddel in de volksgeneeskunde gelooft men nog steeds in de medicinale eigenschappen ervan.In de 20ste eeuw krijgt de viscum album, zoals deze halfparasiet heet, wat meer wetenschappelijke aandacht.

De maretak kan 70 jaar oud worden. Tegenwoordig onderzoeken ze de maretak om hem in de toekomst te kunnen gebruiken als kankerbestrijdend middel. Ga er niet zelf mee experimenteren. De witte bessen zijn giftig. Als je teveel maretakbessen naar binnen krijgt, kan je diarree en braakneigingen krijgen.