Een Vlaams echtpaar bezoekt Parijs. Al die inspanningen en het warme weer bekomen de vrouw slecht. Ze zet zich uitgeput neer op een bank in het park waar ze meteen door behulpzame Parijzenaars omringd wordt. 'Verdorie', verzucht ze, 'Ik wou dat ik nu maar wist hoe eau de cologne in het Frans heet.'
Dit is de award die wij aangemaakt hebben en die vele onder jullie ondertussen kennen Beide awards mogen gerust door jullie meegenomen en gebruikt worden.
Deze 2 prachige bewerkingen mocht Freddy ook nog ontvangen, hiermee sluiten wij zijn verjaardag af, hij is meer dan genoeg verwend geweest en zal nu nog een jaartje moeten wachten (geschreven door Patty)
Beste vrienden hier sta ik met mijn mond vol tanden. Het is werkelijk overweldigend om zoveel lieve wensen te mogen ontvangen op mijn verjaardag. Daarom schenk ik jullie een stukje taart en een drankje en zeg ik uit de grond van mijn hart :
Niet elke dag heeft een Gouden randje..... Toch schittert het voor jou vandaag..... Ook ik feliciteer je hier Van Harte..... En dat doe ik echt heel graag..... Echtgenoot, Vader en lieve Opa..... Iedereen houd zielsveel van jou..... Ook je lieve rakker Taibo..... Geeft je de liefde en de trouw..... Je mag je echt gelukkig prijzen..... Mett zoveel dierbaars om je heen..... Dat is niet voor ieder weggelegd..... Met zoveel liefde ben je nooit alleen..... Deze dag heeft zo'n Gouden randje..... Zelfs de zon schijnt er vrolijk bij..... Ik wens je gezondheid, een lang leven..... Nog veel geluk en een knuffel van mij..... Het doet me deugd hier bij te zijn
Bij elke gelegenheid krijgen wij een mooi gedichtje van Rozemarijn,ook Freddy is zij niet vergeten.
Deze prachtige creatie heeft onze lieve vriendin Frieda voor Freddy zijn verjaardag aangemaakt. Ik veronderstel dat eenieder onder ons Frieda haar blog wel kent maar het is toch altijd een bezoekje waard hoor.
Zelfs tijdens haar verlof is ons Leonake haar blogvriendje zijn verjaardag niet vergeten. Is dit niet lief ? ga haar eens verrassen tijdens haar afwezigheid.
365 dagen, een bladzijde omgeslagen. Heb uren zitten denken, wat ik je zou kunnen schenken. Miljoenen sterren aan de hemel, een stukje van de maan, samen op een eiland, de zon zien ondergaan. Maar wat ik ook zal kiezen, welk groots of klein geschenk weet dat jij de enige voor mij bent
Bij een concert zit de pianist met zijn rug naar het publiek te spelen. 'Is dat Chopin?' vraagt een dame aan een andere dame. 'Ik geloof van niet,' antwoordt deze. 'Laten we even wachten tot hij zich omdraait.'
Rood, rood zijn de blaadjes van de rozen. Wit , wit zijn de madeliefjes. Blauw, blauw is de kleur van de lucht. Bruin, bruin is de kleur van de aarde, op de grond. En rood, rood is de kleur van het kersen-sap dat stroomt uit mijn mond.
Samen met mijn mammie, pappie en Taiboke hebben wij een heel fijn verblijf in de Ardennen gehad. Pappie en mammie vinden dat ik nu al groot genoeg ben om met Taiboke te gaan wandelen.
Lieve vrienden, ons verblijfje in de Ardennen zit er alweer op. Eerst en vooral willen wij Frieda en Alida van harte bedanken voor de mooie dag en spetterende avond die wij dankzij hun hebben kunnen beleven. Ook willen wij alle aanwezige blogvrienden bedanken voor de fijne dag en het zeer aangename gezelschap. Hopelijk kunnen wij dit gauw weer overdoen.
Vandaag vertrekken wij met Celientje en Taiboke voor 4 dagen naar Vresse sur Semois, een heel mooie streek in de Ardennen waar wij onze batterijtjes even gaan opladen.
Een dienstmeisje laat de eerste de beste dag een antieke chinese vaas vallen. Roept de heer des huizes:" Wat doe je nou toch, dat was een vaas uit 1610". Zegt het meisje: "Oh gelukkig, ik dacht dat het een nieuwe was".
Een kunstbeminnende vader neemt zijn zoontje voor het eerst mee naar een vioolconcert. In de pauze vraagt het ventje: 'Pa, als die man dat kistje doorgezaagd heeft, gaan we dan naar huis?'
Lopen twee vrouwtjes wormen door de kalverstraat heen. Ziet de ene vrouwtjesworm een knappe mannetjesworm. Ohh, zegt ze, wat een knappe worm. Nee, zegt haar vriendin, daar mag jij niet naar kijken. Waarom dan niet, zegt het vrouwtjesworm. Omdat je getrouwd bent, zegt haar vriendin. Waarop het vrouwtjesworm antwoord: wat kan mij dat schelen mijn man is toch aan het vissen.
Joske loopt een winkel binnen en zegt: "Mijn vader is in een mierenhoop gevallen." Verkoper: "En wat kom je nu halen? Een zalfje of een drankje?" Joske: "Nee, een fotorolletje!"
De echtgenote houdt tussen haar vingertoppen een zijden zakdoekje omhoog: "Is dit niet van jouw secretaresse?!" "Waar heb je dat gevonden?" stottert hij met een hoogrode kleur. "Ik niet. De postbode vond het op je nachtkastje!"
Ons Celientje kleed nu graag haar popjes aan en uit. Dit bracht mij op de idee om zelf nog eens de haak- en breinaalden tevoorschijn te toveren. Wat denken jullie mag ik er nog maken ? Voor de liefhebbers van haak- en breiwerk voor poppenkleedjes ga eens op volgend blog kijken.