Een goed boek moet ons niets geven,doch iets afnemen : één van onze zekerheden .
De dood kan men zich niet indenken omdat hij afwezigheid van gedachte is. Dus komen we er niet onderuit te leven of we eeuwig waren
.
Elisabeth George
Zoals de akker bedorven wordt door onkruid zo de mens door zijn begeerten.
JUST LOOKING
Met mensen die nooit denken , is het moeilijk méédenken..
Stel dat de avond niet zou vallen en dat het moeizame gedoe dat wij bedrijven met ons allen zou doorgaan tot oneindig toe
A fine is a tax for doing wrong A tax is a fine for doing well
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stilstond Ik was god ik wist al lang hoe laat het was
Liefde is soms als dag en nacht, voor altijd samen, altijd gescheiden.
Sue Grafton
'Deze plaats is bezet' zeggen we uitsluitend als er niemand op zit
Laat Amsterdam je noit verlokken Mijdt grote steden als de pokken Ik weet de lichtstroom trekt ons aan Ofschoon w'erin ten onder gaan Hoevelen zijn niet door dat leven Vernietigd, in het slijk gebleven 't Gevaar ligt oov'ral op de loer Nee jongenlief, blijf jij maar boer
Er staat een buizerd aan het mateloos verschiet. 'De vogel bidt', verklaren ons de biologen, Maar elke sukkel die omhoog kan blikken ziet Dat hier de goegemeente deerlijk wordt bedrogen.
Want bidden, heren, is dit ongetwijfeld niet: Onder het bidden sluit men altijd nog zijn ogen. Wat zulk een vogel doet is daarom hypocriet, En uw verhaaltjes acht ik weinig overwogen.
De doorn krijgt water omwille van de roos.
Wie zichzelf hartstochtelijk bemint, mag er zeker van zijn dat de liefde wederzijds is .
Net als een plant kan een kinderziel onmogelijk groeien zonder warmte ( Carl Jung )
"Geluk is het enige wat zich verdubbelt als men het deelt "
Enkele mooie streekbeelden
Schildpadden kunnen meer over de weg vertellen dan hazen.
Secundaire analfabeten noemt men mensen die hebben leren lezen , maar het nooit meer doen.
Wie van hoop leeft, zal nooit dik worden
A careless word may kindle strife. A cruel word may wreck a life. A timely word may level stress. A loving word may heal and bless.
"Het leven is een soep met vier troostende mergpijpen erin: de drank, de liefde, de tabak en de kunst."
"Een tong: een uiterst fatsoenlijk ding zolang hij niet van een vrouw is."
"Zoek niet de schuld, maar de oplossing, in jezelf."
EXCELLENCE can be obtained if you Care more than others think is wise Risk more than others think is safe Dream more than others think is practical Expect more than others think is possible .
.
Hij dacht. En vond een uitkomst evenmin, maar raakte bijster in het eigen hart. Want wie de ganse kluwen heeft ontward, die weifelt tussen einde en begin
Een kinderlied had me erheen bewogen; ik stond onder een al te schelle zon en zag hoe ik als kind was voorgelogen - geen mens danst op de brug van Avignon.
Je moet geen vraagteken zetten waar God een punt heeft geplaatst.
Wie iets wil doen, vindt een middel. Wie niets wil doen een excuus
LIEFDE KOST NIETS OM TE KRIJGEN MAAR IS ONBETAALBAAR ALS JE HET HEBT.
Salman Rushdie
"Elke deugd heeft onechte zusters, die de familie schande aandoen."
Vergiffenis is de geur die het viooltje afgeeft aan de hiel die het vertrapt heeft . ( Mark Twain)
"Dit jaar gaan we met het vliegtuig op vakantie en ik neem mijn kanarie mee. Ik hoop maar dat hij niet ziek wordt, want dat beest heeft nog nooit gevlogen."
Woorden zijn de kleuren van de gedachte. ( Hugo Claus )
Auteurs en hun boeken
korte beschrijvingen
23-11-2006
* De donkere toren/De scherpschutter & Het teken van drie :van STEPHEN KING
De eerste twee delen van de De donkere toren-saga
De scherpschutter & Het teken van drie
Het magnus opus van Stephen King .
*** King's popularity comes from his ability to create stories in which evil occurs in ordinary situations.
`It's the story, not he who tells it.'
***
De scherpschutter is een desperado in een geheimzinnige wereld. Hij wil maar één ding : wraak. Zijn doelwit, de man in het zwart, vlucht voor hem uit door de helse woestijn van zout en dodelijk kruid. Maar wordt hij wel opgejaagd ? Of wordt de jager meegelokt naar waar de prooi hem hebben wil...
In Het teken van drie vervolgt Roland, de laatste scherpschutter, zijn idealistische speurtocht naar ' de donkere toren'.Voor het eerst in vele eenzame jaren is er een kans dat hij gezelschap krijgt op zijn tocht. Het valt echter te bezien of dat een zegen of een vloek is.. De monumentale Donkere toren-saga is het magnum opus van Stephen King. Deze cyclus is Kings versie van de graallegende, gesitueerd in een wereld die op een fascinerende manier anders is dan de onze en toch raadselachtig bekend aandoet...
Stephen King : 1947 *****************
**** Stephen Edwin King is geboren op 21 september 1947 in Portland, Maine.Zijn ouders waren Donald Edwin King en Ruth Pillsbury. Stephen is de énige , natuurlijke zoon van de familie, zijn twee jaar oudere broer David werd geadopteerd bij zijn geboorte. Toen King twee jaar werd, verliet zijn vader de familie en moest Ruth de familie verder grootbrengen met de hulp van haar familieleden.Gedurende enkele jaren verhuisden ze naar verschillende staten om uiteindelijk in 1958 terug te belanden in Durham, Maine.Daar neemt ze enkele onderbetaalde baantjes aan om haar kinderen te onderhouden -kinderen welke haar bijna niet te zien krijgen. De kleine King hield van sciencefiction - en monsterfilms .In 1962 ging hij naar de Lisbon High School in Lisbon, Maine. Hier,weg van zijn moeder,werd King bevangen door de geest van de jaren zestig.Vietnam, de burgerrechtenbeweging, een radicaal veranderend wereldbeeld,het had allemaal invloed op King.En wellicht belangrijker nog: zijn literaire inspanningen vonden er hun definitieve vorm.Het Amerikaanse weekblad ' People Weekly' schaarde King onder de twintig personen die het aanzicht van de jaren tachtig bepaalden.
Stephen King begon zijn actuele schrijverscarriére in januari 1959 , toen David King en hij besloten om samen een lokale krant te maken : Dave's Rag. David kocht een stencilmachine en ze maakten een dagblad , dat ze voor five cents per stuk verkochten.In 1966 maakte hij zijn middelbare studies af In juni 1970 kon hij dank zij een studiebeurs een B.A. in de Engelse taal en een certificaat als leraar Engels behalen aan the University of Maine. Op 2 januari 1971 huwt hij met Tabitha Spruce, eveneens schrijfster. In de herfst van 1971 bekomt King een leraarsjob aan Hampden College.Om zijn gezin te onderhouden , schreef hij , als bij- job verhalen in verscheidene populaire magazines.Hij kreeg echter te weinig geld voor de verkoop van die verhalen, en werd zelfs bij momenten er niets voor betaald.Hij deelde dan die magazines gratis uit, zodat zijn verhalen toch de lezer bereikten. King eerste roman Carrie verscheen in 1974 en was zo een enorm succes dat het hem toeliet zijn banen op te geven en als fulltime schrijver verder te gaan. Stephen King is de succesvolste schrijver van horrorliteratuur ter wereld geworden en een van de weinige auteurs die weet door te dringen tot de top-veertiglijst van best betaalde entertainers in de wereld, die het Amerikaanse blad Forbes jaarlijks opstelt. Met zijn rijke verbeeldingskracht, geloofwaardige romanfiguren en ijzersterke plots houdt hij zijn lezers in de ban.Zijn boeken gaan over de hele wereld in miljoenenoplagen over de toonbank.Filmmaatschappijen vechten om de filmrechten van zijn romans. King beschikt over een ijzeren discipline.Hij werkt elke dag, behalve op zijn verjaardag,Onafhankelijkheidsdag, eerste kerstdag en eerste paasdag. Hij is verslaafd aan schrijven.
Oorspronkelijke titel : " My Son's Story " -1990 Uitgave : Bloomsbury -London Nederlandse titel : "Het verhaal van mijn zoon "-1992 Nederlandse uitgave : Uitgeverij Bert Bakker-Amsterdam paperback -237 blz. vertaling : Heleen ten Holt.
*** Een spijbelende jongen gaat naar de bioscoop .In de foyer loopt hij zijn vader tegen het lijf in het gezelschap van een vreemde vrouw. Gewoon een ongelukkig toeval.Maar zijn vader die hij bewondert, is geen gewone man en het gezin dat door de affaire wordt bedreigd , is geen gewoon gezin. Het verhaal van mijn zoon gaat over de liefde tussen een man en twee vrouwen,tussen vader en zoon,tussen een gezin en iets dat veel meer eist : de liefde voor de vrijheid. Het is een indringend relaas over de strijd tegen apartheid, over persoonlijke conflicten en over de hoge prijs van maatschappelijke veranderingen in Zuid-Afrika. Beschreven wordt in de woorden van Will, de zoon van het hoofdpersonage Sonny:' ... hoe het was om een leven te leiden dat bepaald werd door de strijd voor de vrijheid, zoals de dagen van woestijnbewoners worden bepaald door de strijd tegen dorst, en die van mensen die te midden van ijs en sneeuw wonen door de strijd tegen de verstijvende koude. Want dat is de werkelijkheid van de strijd, niet een of andere politieke leuze die als een reclamedeuntje op de televisie telkens weer wordt herhaald.' In Gordimers romans fungeert het leven in de Zuidafrikaanse samenleving ...als een vuurproef voor persoonlijke integriteit... In de beschrijvingen van het politieke milieu en van de verhouding tussen Sonny en Hannah, ontrafelt ze trefzeker en subtiel het net van complexe paradoxen waarin de apartheid de Zuidafrikanen, van blank tot zwart, nog steeds gevangen houdt.
Nadine Gordimer : 1923
Nadine Gordimer (1923 ) is geboren op 20 november 1923 in Spring (Transvaal)-Zuid-Afrika in een bevoorrechte blanke midden-klasse familie.Haar vader , Isidore ,was een Joods juwelier die als dertienjarige uit Litouwen was geëmigreerd. Haar moeder , Nan was een Engelse. Gordimer begon reeds vroeg met lezen en publiceerde haar eerste kort-verhaal in een magazine op de leeftijd van vijftien. Haar leestlust bracht haar in contact en informeerde haar over een wereld -aan de andere kant van apartheid( de officiële politiek van Zuifafrikaanse rassenscheiding) en deze ontdekking zou zich later tonen in een sterke politieke weerstand tegen apartheid .Ze ging naar the University of Witwatersrand , maar gaf er reeds na één jaar de brui aan. Haar eerste boek was een verzameling van kort-verhalen The Soft Voice of the Serpent (1952).Haar eerste verhalenbundel Face to Face publiceerde ze in 1949 en haar eerste roman The Lying Days (vertaald als De leugenachtige dagen) in 1953. Naast het schrijven gaf ze les en hield ze voordrachten in de jaren 1960s en 1970s in meerdere scholen van de V.S. In 1991 ontving zij de Nobelprijs voor de Literatuur vanwege de ironische en inzichtelijke manier waarop ze schrijft over maatschappelijk onrecht. In haar vroege werk , werd ze enigzings beinvloedt door het modernisme van schrijfsters als Virginia Woolf.Ze heeft dit vooral in haar korte verhalen , waar ze als in een experimentele keuken , het genre gebruikt en alles voorbereidt voor haar langere prozawerk en romans. Ze bleef altijd politieke interesse betonen en ging zeker nooit de moeilijke problemen uit de weg die oprezen door de legale blanke Europese overheersing in Zuid -Afrika. Ze was tevens een uitstekende waarneemster van wat we kunnen noemen :"the politics of gender or sexuality.".Ze schrijft dan ook op een vrije en eerlijke manier over de fysische relaties tussen vrouwen en mannen. Sommige passages in haar werk, beschrijven de sensuele spanningen tussen man en vrouw op een meer accurate manier dan enig schrijver het ooit deed sinds D.H. Lawrence., en dit met het verniewend element dat het gezien wordt uit een vrouwelijk standpunt , alhoewel ze evengoed het mannelijk standpunt kon verwoorden. Haar meest onderzoekend werk vinden we terug in haar korte verhalen, haar langere verhalen en novelles , zoals July's Children lijken met minder controle geschreven , met één prachtige uitzondering voor The Conservationist ,waarin ze de ziel van de blanke Europeaan in zwart Afrika helemaal blootlegt.
The Essential Gesture; On the Mines; The Black Interpreters.
ONDERSCHEIDINGEN:
Honorary Member American Academy of Arts & Sciences, Honorary Member American Academy & Institute of Arts & Letters, Fellow of the Royal Society of Literature, Goodwill Ambassador UNDP.
Order of The Southers Cross, South Africa, Order of Friendship, Republic of Cuba, Presidential Medal of Honour of the Republic of Chile.
Oorspronkelijke titel : " The Winds of War "-1971 Nederlandse titel : " WERELDBRAND " Uitgeverij : De Boekerij N.V. - BAARN gebonden -839 blz.
***
Voorjaar 1939. Hitlers duivelse plannen brengen de Tweede Wereldoorlog steeds dichterbij. De wereld houdt de adem in en de grote mogendheden sturen waarnemers naar de haard van het vuur: Berlijn.
Quotes van HERMAN WOUK:
I felt there's a wealth in Jewish tradition, a great inheritance. I'd be a jerk not to take advantage of it.
I regard the writing of humor as a supreme artistic challenge.
Illusion is an anodyne, bred by the gap between wish and reality.
Income tax returns are the most imaginative fiction being written today.
Some people think that all the equipment you need to discuss religion is a mouth.
**** Wereldbrand is het aangrijpende verhaal van het Amerikaanse gezin Henry, dat zeer nauw bij de oorlog betrokken raakt. Marine-attaché Victor 'Pug' Henry wordt door de Amerikaanse regering naar Berlijn uitgezonden. Zijn vrouw Rhoda en hun zoon Byron volgen hem. Dankzij nauwgezette rapporteringen en intelligente analyses van de politieke situaties weet Pug al gauw de aandacht van president Roosevelt te trekken. Deze schenkt zijn afgezant alle vertrouwen en binnen afzienbare tijd onderhandelt Pug tussen de wereldleiders en Hitlers generaals. Pugs zoon Byron wordt verliefd op een Amerikaans-joods meisje, Natalie Jastrow, dat met haar oom in Europa woont. Ze is echter verloofd met een in Warschau gestationeerde Amerikaan. Om orde op zaken te stellen in haar liefdeleven reist Natalie naar Warschau. Byron volgt haar, waardoor zij beiden verzeild raken in de gruwelijke tonelen die zich na de Blitzkrieg in het bezette Warschau afspelen. Daarnaast raakt ook het leven van de Engelse oorlogscorrespondent Alistair Tudsbury en zijn dochter Pamela verweven met dat van de Henry's en de Jastrows. Hun aller lotgevallen beheersen dit magistrale verhaal: een verhaal over liefde, ambitie, trouw en gevaar. Herman Wouk, de wereldberoemde auteur van de onvergetelijke romans De muiterij op de Caine, Een tijd van Oorlog en Marjorie Morningstar heeft zichzelf met Wereldbrand overtroffen. Het meeslepende gegeven is door Wouk zó beeldend beschreven . 'Wereldbrand' is een gefantaseerd verhaal en alle figuren in en om de familie Henry en hun avonturen zijn verzonnen. Maar de oorlogsgeschiedenis in deze roman berust op feiten; feiten en cijfers zijn betrouwbaar; de woorden en daden van de historische figuren zijn of naar waarheid gegeven of afgeleid van een verslag van hun woorden en daden onder gelijke omstandigheden. Een werk van deze omvang kan nooit feilloos zijn, maar de lezers zullen ongetwijfeld beseffen dat geen poging onbeproefd is gelaten om een waar en volledig beeld van de grote wereldstrijd te geven. 'Het verloren wereldrijk', de militaire verhandeling door Armin von Roon, is natuurlijk van begin tot einde fantasie. Niettemin vertegenwoordigt generaal von Roons boek het standpunt van een Duitse beroepsmilitair aan de andere kant van de frontlijn, betrouwbaar binnen de perken die aan dergelijke literatuur,die naar zelfrechtvaardiging streeft, gesteld moeten worden. De geindustrialiseerde strijdmacht, de vloek die thans zo zwaar en onheilspellend op de mensheid rust, kwam tot volle wasdom tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een poging ons daarvan te bevrijden begint met een poging te begrijpen hoe dit denkbeeld ons begon te vervolgen, en hoe het kwam dat mensen van goeden wille hun leven ervoor gaven - en nog geven...
Herman Wouk: 1915
(b. May 27, 1915) -leeft in Palm Spring (Californië).
Herman Wouk was in de tweede helft van de 20-eeuw.,één van de best-verkochte auteurs ter wereld. Hij is geboren in New York City in 1915 , als zoon van de Russisch-Joodse immigranten Abraham Isaac Wouk en Esther Levine.Zijn vader was in de Bronx.uit zijn extreme armoede opgerezen tot een succesvol zakenman.Herman's moeder is geboren in Kurenitz . De jonge Wouk volbracht zijn studies aan de Townsend Harris Hill College en ging toen Letterkunde en Psychologie studeren aan Columbia University, waar hij een B.A. behaalde in 1934.Hij bracht er een groot deel van zijn tijd door met schrijven in het humor-magazine van het college . Vanaf 1936 tot 1941 werkte hij als radio script-schrijver samen met Fred Allen.Toen de oorlog uitbrak stelde hij zijn schrijverstalent ten dienste van de U.S regering en promote hij als " A dollar a-year-man" de verkoop van hun oorlogs-fondsen. In 1942, na de Pearl Harbour- tragedie, nam hij dienst in de U.S.-Navy aan boord van de mijnenvegers : the USS Zane en the USS Southard, in de South Pacific. In 1945 huwde hij Betty Sarah Brown waarmee hij drie zonen kreeg. Sinds 1946 werkte hij als full-time schrijver. Wouk maakte zijn debuut als romanschrijver met Aurora Dawn(1947). Met al zijn ervaringen uit de Tweede Wereldoorlog schreef hij in 1951 ; "The Caine Mutiny ", waarmee hij een Pulitzer Prijs won Het boek zou later een succesvol toneel- en filmwerk worden. Hij was 'a visiting professor ' aan de Yeshiva University, New York, in 1958-58, en 'scholar-in-residence 'aan het Aspen Institute, Colorado, in 1973-74. Van 1961 tot 1969 was hij ' a Trustee' van het College of the Virgin Islands,en in 1969-71 was hij lid van the Board of Directors of Washington National Symphony. In 1974-75 was hij een lid van the Board of Directors of Kennedy Center Productions. De boeken van Herman Wouk zijn in zowat 30 talen vertaald.Zijn romans getuigen van minitieus opzoekwerk, satire en humor en wekken bewondering op voor hun historische juistheid.
Zijn werk is dan ook bekroond met allerlei awards waaronder : the Pulitzer Prize (1952) Columbia University Medal of Excellence (1952) Hamilton medal (1980) American Academy of Achievement Golden Plate award (1986)Washingtonian award (1986) U.S. Navy Memorial Foundation award (1987) Kazetnik award (1990). Verder ontving de auteur meerdere eredoctoraten van Amerikaanse en Israëlische universiteiten.
"Een mooie droom waar iedereen wordt ingewiegd en elk apart uit wakker wordt."
*** Hersenschimmen vertelt het tragische verhaal van de gepensioneerde Nederlander Maarten Klein, die in Noord-Amerika van zijn oude dag aan het genieten is. Maar dan begint zijn verstand weg te lekken. Maarten raakt afwezig, heeft het gevoel te verdwalen, kan heden en verleden niet meer onderscheiden, verliest zijn greep op de taal en wil plotseling weer naar zijn werk. Kortom : Maarten lijdt aan hersenschimmen. Een veel voorkomend verschijnsel in Bernlefs boeken is het thema "vergeten". In 'Hersenschimmen' is het vergeten in de zin van verdwijnen: Het verleden van Maarten Klein (de hoofdpersoon) 'verdwijnt': hij kan het zich niet herinneren. Het boek 'Hersenschimmen' werd voor het eerst in 1984 uitgegeven en is Bernlefs populairste werk. 'Hersenschimmen' is een roman die wordt verteld vanuit het ik-perspectief. Het is soms moeilijk te volgen doordat Maartens gedachten een beetje verward zijn. Het thema is het al eerder genoemde 'vergeten', maar ook het beginnen van dementie. Het verhaal is geschreven vanuit de belevende ik-figuur. Je ziet alles door de ogen van Maarten. Het perspectief blijft de hele tijd hetzelfde, zodat je echt meemaakt hoe zijn geheugen langzaam aftakelt. In het begin heeft Maarten wel door dat hij (zijn geheugen) achteruit gaat, maar ziet ook in dat hij hier weinig aan kan doen. Naarmate het verhaal vordert, is hij zich steeds minder van dingen bewust, en realiseert zich dan ook niet (meer) dat er iets mis is met hem. De hoofdpersoon van het verhaal is Maarten Klein, 72 jaar. Hij is geboren in Alkmaar, maar woont al 15 jaar in Amerika. Hij werkte bij een visserijorganisatie, IMCO als notulist. Hij is inmiddels gepensioneerd. Maarten is een round character, omdat we steeds meer over hem te weten komen, ook over zijn verleden. Een ander, heel belangrijk persoon in het boek is Vera. Vera is de vrouw van Maarten, en ze moet hulpeloos toekijken hoe Maarten aan het dementeren is. Samen hebben ze twee kinderen: Kitty en Fred. (allebei typen, omdat dit het enige is wat we over ze te weten komen) Vera is ook een round character. Twee andere personages die in het boek beschreven worden zijn dokter Eardly, de huisarts die Maarten behandelt', en het probleem met medicijnen probeert op te lossen, en de gezinshulp; Phil Taylor. Af en toe verwart Maarten haar met (een vriendin van) zijn dochter, of zijn oude piano lerares. Deze twee personages zijn allebei flat characters, omdat dit alles is wat we over ze te weten komen. De beschreven tijd is acht dagen. Dit is opmerkelijk aangezien dementie normaal veel langer duurt om zulke drastische vormen aan te nemen als in het boek. Er zijn ook flash-backs in het verhaal verwerkt, want Maarten leeft (af en toe) in gedachte nog in het verleden Hersenschimmen is een hoogtepunt in de Nederlandse literatuur , een uiterst knap bouwwerk en een perfecte synthese van vorm en inhoud. Want terwijl Maarten Klein steeds verder afglijdt, vertoont ook de taal waarin het verhaal gegoten is steeds meer gaten en dwalingen Blijkbaar vindt de schrijver het menselijk geheugen een interessant fenomeen, want in zijn roman 'Eclips', die negen jaar na 'Hersenschimmen' verscheen, waagde Bernlef zich opnieuw aan een verhaal over een man die worstelt met geheugenproblemen. In 'Eclips' gaat het in tegenstelling tot 'Hersenschimmen' niet over het langzaam kwijtraken van het geheugen, maar juist om het hervinden van het verdwenen geheugen.
J. Bernlef : 1937 pseudoniem van Hendrik Jan Marsman.
***
Marsman (J. Bernlef) is geboren op 14 januari 1937 in St. Pancras, Noordholland. Na zijn jeugd in de hoofdstad gewoond te hebben verhuist hij in 1949 naar Haarlem. Vijf jaar later gaat hij weer terug naar Amsterdam, waar hij de HBS afmaakt. Op die school wordt hij door zijn leraar Nederlands geinspireerd om te gaan schrijven. Na zijn studie gaat hij in dienst waar hij zijn debuut als schrijver maakt. Na zijn dienstijd gaat hij op aandringen van zijn moeder naar het buitenland. Zodoende belandt hij in Zweden, een land dat een grote betekenis krijgt voor hem. In de jaren '58 - '60 is hij veel in Zweden (hij werkt er in een hotel) en hij begint er te schrijven. In Zweden gebruikt hij ook voor het eerst de naam J. Bernlef. Op 23-jarige leeftijd trouwt hij met Eva Hoornik, familie van schrijver Ed. Hoornik. Hij schrijft Stenen Spoelen en Kokkels, voor beide werken krijgt hij de Reina Prinsen Geerligsprijs (1959). Samen met G. Brands en K. Schippers richt hij het tijdschrift Barbarber op. Voor zijn dichtbundel Morene (1961) krijgt hij in 1962 de Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam. Zijn beroep als schrijver/dichter wordt in 1965 definitief. Zijn beroep omvat voor hem ook het vertalen van Zweeds naar Nederlands en het schrijven van kritieken . Vanaf 1970 is Bernlef betrokken bij het toneel en worden er enkele toneelstukken van hem opgevoerd (Sterf de moord 1973, In verwachting 1974). In 1977 is hij een van de oprichters van het tijdschrift Raster. Hij publiceert nog enige romans: Sneeuw (1973), Meeuwen (1975), De Man in het Midden (1977), Onder IJsbergen (1981) en Hersenschimmen (1984). Voor zijn totale oeuvre krijgt Bernlef in 1984 de Constantijn Huygensprijs. In 1993 wint Bernlef de PC Hooft prijs voor zijn proza, terwijl hij zichzelf vooral als dichter ziet.
BIBLIOGRAFIE :
1963 Onder de bomen (verhalen) 1965 Wat zij bedoelen (met K. Schippers
, interviews) 1965 Stukjes en beetjes (roman) 1966 De schoenen van de dirigent (poëzie) 1966 Paspoort in duplo (roman) 1967 De schaduw van een vlek (verhalen) 1967 Een cheque voor de tandarts (met K. Schippers, documentaire) 1968 Bermtoerisme (poëzie) 1969 De verdwijning van Kim Miller (verhalen) 1970 Wie a zegt (essays) 1970 Hoe wit kijkt een eskimo (poëzie) 1971 Het verlof (roman) 1971 Rondom een gat (een winterboek) 1972 De maker (roman) 1972 Grensgeval (poëzie) 1973 Sneeuw (roman) 1974 Brits (poëzie) 1975 Meeuwen (roman) 1976 De man in het midden (roman) 1976 Zwijgende man (poëzie) 1977 Gedichten 1960-1977 1978 Anekdotes uit een zijstraat (verhalen) 1979 Stilleven (poëzie) 1979 Nachtrit (toneel) 1980 De ruïnebouwer (verslag en schouwspel) 1980 De kunst van het verliezen (poëzie) 1981 Onder ijsbergen (roman) 1982 Alles teruggevonden/niets bewaard (poëzie) 1984 Hersenschimmen (roman) 1985 Verschrijvingen (prozagedichten) 1986 Wolftoon (poëzie) 1987 Publiek geheim (roman) 1987 Drie eilanden (roman) 1988 Gedichten 1970-1980 1988 Geestgronden (poëzie) 1989 Vallende ster (novelle) 1990 De noodzakelijke engel (poëzie) 1990 Doorgaande reizigers (verhalen) 1991 Verborgen helden (bloemlezing) 1991 Ontroeringen (essays) 1992 De witte stad (roman) 1993 Niemand wint (poëzie) 1993 Eclips (roman) 1994 Vreemde wil (poëzie) 1995 Alfabet op de rug gezien (poëzievertalingen) 1995 Cellojaren (verhalen) 1997 Achter de rug. Gedichten 1960-1990 1997 Verloren zoon (roman) 1997 Schijngestalten (bevat tevens Hersenschimmen, Vallende ster en Eclips) 1998 De losse pols (essays) 1998 Aambeeld (poëzie) 1999 Meneer Toto-tolk, ter gelegenheid van de jaarwisseling 1998-1999 1999 Haalt de jazz de eenentwintigste eeuw? 1999 Tindeman's Dilemma, verhalen
De Hellinger Omnibus :1980 bevat : Dollars -Messen -Vlammen De A van Afbraak.
Uitgeverij : BERT BAKKER- Amsterdam ISBN 90 60195892
*** Deze omnibus bevat vier misdaadromans die in de jaren zestig afzonderlijk verschenen bij Born nv. De held Sid Stefan werd op de omslagen van Dollars,Messen en Vlammen omschreven als " Sid Stefan harde Nederlandse non-conformist : houdt van geld,vrouwen en mooie pakken. De A van afbraak heette : ' een nieuw soort misdaadverhaal met een nieuwe hoofdpersoon: naamloos, meedogenloos en gewetenloos.
Deze misdaadromans werden door de pers benoemd als hippe krachtpatserij van eigen teelt .
Gerben Hellinga:-1937
Schrijver Gerben Hellinga werd op 29 december 1937 te Samedan (Zwitserland) geboren. uit Nederlandse ouders . Na zijn schooljaren in Nederland waar hij het Vossius Gymnasium te Amsterdam volgde en in Zuid-Engeland volgde hij een toneelopleiding aan het Max-Reinhardt Seminar in Wenen.en werkte enkele jaren als acteur in Berlijn en Amsterdam. In de jaren '60 begon hij met het schrijven van misdaadromans. Hij schreef de vermaarde trilogie over non-conformist Sid Stefan, Dollars, Messen en Vlammen. Gedurende de jaren '70 woonde Hellinga in het kunstenaarscollectief Ruigoord, vlakbij Amsterdam In deze tijd begon Hellinga ook toneelstukken te schrijven. Tot zijn stukken behoren oa. Ajax-Feijenoord en Kees de Jongen. Zijn meest succesvolle toneelstuk was Kees de Jongen, een bewerking van het boek van Theo Thijssen (1971). Hij schreef ook Ajax- Feyenoord, (1970) Mensch Durf te leven (1979), Semmelweiss. (1993) en samen met Jacques Klöters de musical De Zoon van Louis Davids. (1986).
In 1989 keert Sid Stefan terug in, hoe kan het ook anders in: "De terugkeer vanSid Stefan",één van Hellinga's spannendste boeken, waarmee hij de Gouden Strop van dat jaar won. Sinds 40 jaar bestudeert en gebruikt hij de I Tjing. De I Tjing is gericht op het bevorderen van bewustwording en het herstellen van verstoorde harmonie, functioneert op spiritueel, psychologisch en materieel niveau en geeft inzicht in verleden, heden en toekomst. Dit duizenden jaren oude filosofische systeem is in de moderne tijd en in de westerse wereld nog even actueel als in de Chinese oudheid. Begin '97 verscheen Wintervlinder, een leven als mysticus. Hierin beschrijft Hellinga een stroom van wonderlijke ervaringen gedurende vele jaren, over zijn geloof in het mysterie van de I Tjing (oud Chinees orakelboek, waaraan je elke vraag kunt stellen die je maar wilt), over zijn uittredingen, zijn ontmoetingen met Jezus en zijn met het jaar toenemend 'godsgevoel'. In Wintervlinder onthult hij dat hij wist waar de ontvoerde Freddy Heineken verborgen zat en dat hij ooit in New York een onbekend meisje een gouden toekomst heeft voorspeld. Haar naam was Madonna! Hellinga woonde in Amsterdam, Brussel, Zuid-Engeland, Wenen, West-Berlijn, New York, Parijs. Hij was jarenlang toneelcriticus bij het weekblad Vrij Nederland. Sinds begin jaren zeventig woonde hij jarenlang in de kunstenaarskolonie Ruigoord bij Amsterdam. Thans woont hij in Amsterdam. Gerben Hellinga, toneelschrijver; stichtte vanaf 1973 samen met andere Amsterdamse kunstenaars een alternatieve kunstenaarsgemeenschap in Ruigoord om te voorkomen dat het idyllische dorp door de uitgroei van het Amsterdamse zeehavengebied verloren zou gaan.Het in 1995 verschenen drugshandboek Uit je bol schreef hij samen met Hans Plomp, ook al zijn maatje bij de oprichting van genoemde kunstenaarsgemeenschap, het behandeld in eerlijke en duidelijke bewoordingen het gebruik van wiet, xtc, paddestoelen en andere drugs. Voor lezers van twaalf tot tachtig schreef hij de sprookjesroman Het geheim van de duim (2003), het eerste deel van een trilogie. Op dit moment werkt hij aan een filmscenario voor een grote speelfilm, gebaseerd op het befaamde toneelstuk Gijsbrecht van Aemstel, geschreven door de zeventiende-eeuwse dichter Joost van den Vondel. In 2006 verscheen : " Zeehelden uit de gouden eeuw " Gerben Hellinga beschreef hun levens en daden, de ruzies die ze maakten, de zeeslagen waarin ze vochten en hun frustraties als politici zich vaak met rampzalige gevolgen met hun werk bemoeiden. Uiteraard ontbreken in dit rijk geïllustreerde boek de werken van de grote zeeschilders niet; Willem van de Velde de Oudere én de Jongere, Ludolf Backhuysen en vele anderen. Ze geven de lezer een indruk van de strijd, die zo vaak ordeloos en chaotisch verliep, en van de schepen waarop de zeehelden vochten en in veel gevallen sneuvelden...
Werken:
Dollars (1966)
Messen (1966)
Vlammen (1967)
Lekker blijven liggen maffen (1968)
Ajax-Feyenoord (1969)
Kees de Jongen (1970):een bewerking van het boek van Theo Thyssen (1971).
Bob Mendes heeft een witte vlek op onze literaire landkaart ingevuld....
Dr. Hubert Lampo
over De Smaak van Vrijheid
*** Een emotioneel geladen roman over de verboden liefde tussen de 15-jarige Megin Friedman die opgesloten zit in het concentratiekamp Buchenwald en een tien jaar oudere boerin die hem zal helpen bij zijn spectaculaire ontsnapping uit het kamp.
De smaak van vrijheid vangt aan in 1985 in Weimar, tijdens een galadiner ter ere van een Duits industrieel die zich bijzonder heeft ingezet voor de vrijheid en de democratie. Een van de genodigden is Megin Friedmann, een overlevende uit Buchenwald. De mensen die hij er ontmoet en de gesprekken die hij met hen voert, brengen hem terug naar de laatste dagen van de oorlog en zijn ontsnapping uit het kamp.
Tewerkgesteld op Duitse boerderijen in de omgeving, leerde hij de tien jaar oudere oorlogsweduwe Karla kennen. Met haar beleefde hij een korte, gepassioneerde idylle.Wanneer in april 1945 het Amerikaanse leger oprukte om het kamp te bevrijden, smeedde de SS plannen om de overblijvende gevangenen op het dodentransport te zetten of ze uit te roeien.
. En dan is Karla de enige die Megin nog kan redden...
Wanneer Karla verneemt wat de SS met de gevangenen voorheeft, riskeert zij haar leven om Megin te helpen ontsnappen, samen met twee anderen. De vier komen midden in het oorlogsgeweld terecht. Trouw, liefde, lafheid en haat vechten om voorrang. Pas veertig jaar later op het galadiner zal Megin meer te weten komen over het lot van de anderen. En uiteindelijk ook over zichzelf... Deze roman vertelt een verhaal dat u tot de laatste bladzijde in spanning zal houden.
Bob Mendes : 1928
De schrijver is geboren in Antwerpen op 15 mei 1928 en is gegradueerde in de boekhoudkunde.Tot eind 1988 was hij extern accountant en belastingconsulent Naast gedichten en novellen schreef Mendes een groot aantal spannende boeken met hoge werkelijkheidsgraad, vertrekkend van waargebeurde feiten die hij in een nieuwe, verrassende context plaatst: de faction-thriller. Hij is internationaal vertaald.
Bob Mendes is oprichter en erevoorzitter van het Genootschap van Vlaamse Misdaadauteurs.
Voor Vergelding ontving hij in 1993 de Gouden Strop, de prijs voor het beste spannende boek in ons taalgebied, en ook zijn boek De kracht van het vuur werd vier jaar later met de Gouden Strop bekroond. Mendes werk is vertaald in de Verenigde Staten, Frankrijk, Duitsland, Tsjechië, Spanje, Bulgarije en Japan.
Meedogenloos (4 novellen, waaronder Stukken van mensen, 1995); Misdaad en meesterschap (verhalenbundel, 1997); Verslag aan de koning (verhalenbundel, 1999); Dirty dancing (verhalenbundel, 2000); De beste misdaadverhalen uit Vlaanderen (2002, samenst. Mendes); Spannende verhalen (misdaadverhalen, 2004);
Oorspronkelijke titel : " The Ground Beneath her Feet "-1999 Uitgeverij : Contact - paperback ,620 blz.
" Een verbale rollercoaster die zich langs India, Engeland en Amerika slingert om uiteindelijk driedubbel over de kop te gaan in de wereld van de rock-n'-roll " *** Op Valentijnsdag 1989 verdwijnt zangeres en megaster Vina Aspara spoorloos tijdens een aardbeving in Mexico. Vanaf dat moment zal niemand haar nog zien. Ook haar minnaar niet, Ormus Cama. Als een moderne Orpheus probeert hij haar in zijn muziek weer tot leven te wekken, maar net als de oude Orpheus faalt hij op een tragische manier. Het verhaal van Vina en Ormus wordt verteld door de fotograaf Rai, Ormus' jeugdvriend en Vina's minnaar. De grond onder haar voetengeeft een prachtig beeld van de veranderende tijdgeest, van de verschillen tussen oost en west ,het is een onstuimige liefdesgeschiedenis tegen de achtergrond van de wereld van de popmuziek. Het boek werd zeer goed ontvangen door de pers.
Het is een verhaal over liefde,dood,kunst en rock-'n-roll, en tegelijk een briljante hervertelling van de mythe van Orpheus en Eurydice. Kortom , een vliegend tapijt, waarin liefde en muziek kleurrijk verweven zijn met Griekse mythologiëen en oude sagen,en dat rakelings langs verschillende tijden en werelden scheert.
Salman Rushdie : 1947 ***
Ahmed Salman Rushdie werd op 19 juni 1947 geboren in Bombay. Op vroege leeftijd verliet hij India en hij woont nu al meer dan dertig jaar buiten zijn geboorteland. De rode draad in zijn werk is zijn haat-liefdeverhouding met India en zijn vertrek naar het Westen. Rushdie zegt door zijn schrijven zijn geboorteland te willen beschrijven en doorgronden. Rushdie groeide op in een anglofiel Indiaas middle-class milieu. Zijn vader was een in Cambridge geschoolde islamitische zakenman die de Britse beschaving als superieur beschouwde. Rushdie begon zijn opleiding aan Bombay's Cathedral School en ging vooral om met kinderen van verschillende nationaliteiten. De goede herinneringen die hij heeft aan Bombay komen terug in het beeld dat hij van de stad schetst in zijn werk. Op 13-jarige leeftijd vertrok hij naar Engeland om daar aan de privéschool Rugby zijn opleiding voort te zetten. De overgang naar Rugby School was lastig; aanpassen aan de Britse samenleving bleek moeilijker dan verwacht, zeker voor een intelligente, Indiase jongen die niet erg bedreven was in sport. Rushdie vervolgde zijn opleiding aan King's College in Cambridge waar hij geschiedenis studeerde. Tijdens zijn studie was hij betrokken bij verschillende toneelvoorstellingen. Na zijn afstuderen in 1968 werkte hij als acteur bij theatergezelschap Oval House in Kennington. Rushdie besloot geen carriére te ambitiëren als acteur omdat hij zichzelf niet goed vond en liever schrijver wilde worden. Hij werkte later onder meer voor de Pakistaanse televisie en als freelance tekstschrijver voor reclamebureau Ogilvy & Mather en Charles Barker. Rushdie debuteerde in 1975 met de roman Grimus, gebaseerd op het gedicht The Conference of Birds uit de 12e eeuw. De titel van het boek is een anagram van de naam Simurg, een reusachtige en wijze vogel uit de Perzische mythologie. In 1976 huwt hij met Clarissa Luard. Zijn volgende boek,Midnight's Children (1981), een episch verhaal over een bijzondere familie in het net onafhankelijke India, kreeg veel publieke aandacht. Dit boek won de Booker Prize en de James Tait Black Memorial Prize en later de 'Booker of Bookers', de prijs voor de beste winnaar van 25 jaar Booker Prize. MetMidnight's Children was zijn naam als vooraanstaand schrijver gevestigd. In 1983 werd hij door het literaire tijdschrift Granta gekozen als een van de 'Best Young British Novelists', samen met onder meer Martin Amis, Kazuo Ishiguro en Julian Barnes. In datzelfde jaar werd zijn boek Shame(Schaamte), dat zich afspeelt in Pakistan, genomineerd voor de Booker Prize. Zijn vierde boek, De duivelsverzen (The Satanic Verses), won The Whitbread Novel Award in 1988. Dit boek was aanleiding voor Ayatollah Khomeini van Iran een fatwa uit te roepen over Rushdie in 1989. Hij werd beticht van het beledigen van de islam, de profeet en de koran. De Ayatollah loofde een bedrag uit van drie miljoen dollar voor zijn leven en Rush die moest zich een aantal jaren terugtrekken uit het publieke leven. In 1988 huwt hij Marianne Wiggings. Salman Rushdie ,een van de grootsten in de wereldliteratuur , is ondanks zijn literaire verdiensten vooral bekend geworden vanwege de politieke commotie rond dit werk.De schrijver vluchtte en leefde 10 jaar ondergedoken ; publiekelijk verscheen hij slechts met een flinke partij lijfwachten om zich heen. Zijn religieuze vonnis, de fatma , is inmiddels opgeheven Rushdie hield echter niet op met schrijven. In zijn verhalenbundel Oost,West vat Salman Rushdie het hoofdthema van zijn werk samen: 'Ik werd dat jaar Brits staatsburger (. . .). En het paspoort was in vele opzichten een bevrijding. Ik kon gaan en staan waar ik wilde, keuzes te maken die niet mijn vaders keuzes zouden zijn geweest. Maar ook ik heb touwen om mijn nek, tot op de dag van vandaag, ze trekken me naar links en naar rechts, oost en west, de stroppen worden strakgetrokken en gebieden: Kies, kies. (. . . ) Ik kies geen van jullie, en allebei. Hoor je? Ik weiger te kiezen.'
Reviews :
'Rushdie's kracht is dat hij erin slaagt de verscheidenheid waarvan hij de ondergang betreurt ook daadwerkelijk vorm te geven - op een sublieme manier.' - NRC -Handelsblad
Quotations van Rushdie :
"I don't think there is a need for an entity like God in my life."
"What is freedom of expression? Without the freedom to offend, it cease to exist."
"Now we saw, as clearly as the fireworks in the sky, that the defining struggle of the new age would be between terrorism and security. "
"I do not envy people who think they have a complete explanation of the world, for the simple reason that they are obviously wrong."
" De Seizoenen " : 1972 Uitgeverij : Hadewijch nv, Schoten -5e druk (1984) Ontwerp omslag Loek Lafeber -ISBN 90 70876-12-4 Verspreiding voor Nederland : Bosch & Keuning nv- Baarn
*** Treurend om een mislukte liefde ontvlucht de schrijver Anton Zevenbergen de stad. en begeeft zich in vrijwillige ballingschap. Hij trekt zich terug in een klein, wit huisje op de weidse, verlaten vlakte van de Cayenne. Acht jaar later, in 1980, vertelt Schouwenaars in zijn autobiografische triptiek EenMorgen in de Moeren, dat het hier gaat om het landschap rondom Lampernisse in de Westhoek, het meest westelijke, aan Frankrijk grenzende deel van West-Vlaanderen. Bij zijn aankomst is het herfst. Hoe doorleeft hij dit jaargetij en de drie andere die erop volgen ? Wat zijn de eenzaamheid en de wanhoop, de ontberingen en de uitbarstingen van levensdrang voor hem waard ? Wat heeft deze man in zichzelf te overwinnen ? Het antwoord wordt in De Seizoenen gegeven. Het is een voor elke lezer meeslepend verslag van een manier van leven en overleven. Schouwenaars blijkt een scherp waarnemer van het landelijke leven en van de natuur te zijn. Centraal staan echter de mensen met hun familieclangeest, hun verhouding onderling en met de natuur. De Seizoenen is een van de meest gelezen en besproken romans van de auteur. Het is een bevrijdende lofzang op het leven, groots en authentiek. Het is de eeuwige waarheid van de vierde beweging van het leven: vergeet verleden en toekomst en leef ; pas als je de dingen en jezelf gering vindt, kun je ze openen en ervan genieten.
Clem Schouwenaars : 1932 -1993
****
Clem Schouwenaars werd in 1932 in Mortsel geboren, een randgemeente van Antwerpen Hij groeide op in een katholiek gezin, waar hij overigens een allesbehalve gelukkige jeugd had. Drie van zijn broers en zusjes stierven op jonge leeftijd en het enige zusje dat hij nog had, kwam om bij een bombardement van de Amerikanen op Antwerpen in 1943. Het meisje werd door Clem en zijn vader dood onder het puin van haar school vandaan gehaald. In 1960 overleed zijn moeder en kort daarna schoot zijn vader zichzelf met een pistool door het hoofd. Al deze heftige ervaringen werkten door in het latere werk van Schouwenaars. Clem bezocht achtereenvolgens drie middelbare scholen en de Vrije Universiteit van Brussel, waar hij na drie jaar zijn studie opgaf. Hij ging in de Public Relations werken, werd daarna journalist en ten slotte leraar. Nog weer later leefde hij uitsluitend van dichten en schrijven, tot zijn te vroege dood in 1993. Hij noemde zichzelf vrijdenker, sinds hij de vrijmetselarij de rug had toegekeerd. Met de Katholieke kerk had hij daarvoor al gebroken. Clem Schouwenaars debuteerde met romantisch-esthetische poëzie. Zijn eerste serie gedichten, Het Woud van Licht en Lommer, verscheen in 1955. Later vond hij zelf van deze gedichten, dat hij ze beter niet had kunnen uitgeven.
Vervolgens verschenen de poëziebundels Albasten Amforen (1956), Onvoltooide Executie (1958), De Vrouwelijke Verzen (1960) en De Schaduwdrager (1963). Wie een goed overzicht van Schouwenaars' gedichten wil hebben, kan proberen de in 1984 verschenen "Verzamelde Gedichten" te pakken te krijgen. Dit werk omvat door de auteur zelf geselecteerde gedichten uit zijn hele oeuvre, chronologisch gerangschikt.
Zijn eerste prozawerk was een novelle, Jij, een Meermin? (1959), waarin al elementen aanwezig zijn die we later in zijn hele oeuvre tegenkomen, zoals de afkeer van alles wat bekrompen en burgerlijk is en het besef van de onmacht zich aan die burgerlijke moraal te onttrekken
.Zijn eerste roman, Dokter Simon Falbeck (1963), leverde hem de debutantenprijs "Leo J.Krijnprijs" op. In 1972 verscheen De Seizoenen, de definitieve doorbraak van Clem Schouwenaars in de Vlaamse literatuur.In Lampernisse , waar het boek zich afspeelt had Schouwenaars een grote voorliefde gekregen voor het wonen buiten de stad, in de ruimte en de vrije natuur. Hij zou dan ook een groot deel van zijn verdere leven op het platteland doorbrengen. Dit boek wordt wel als zijn standaardwerk gezien.
Met Rotraut, hun dochtertje Jessica en adoptief-zoontje Thomas woonde hij in het stadje Lo. In 1979 beschreef Clem Schouwenaars in de roman Bougainvillea (1979) een bekrompen burgerlijke gemeenschap, waarin de kerk en de industrie het voor het zeggen hebben en waarin de hoofdfiguur, een kunstschilder, nauwelijks wordt geaccepteerd De auteur werd verweten dat hij de gemeenschap van de stad Lo had beschimpt en dat Schouwenaars zelf eigenlijk model stond voor die schilder. Hij ontkende dat. Zijn aanklacht gold niet speciaal welk stadje of dorp ook, maar de maatschappij in het algemeen. Toch bleven bepaalde kringen in Lo hun (ex-)stadgenoot het boek kwalijk nemen. Na vertrek uit Lo betrok het gezin Schouwenaars de fraaie, gedeeltelijk 200 jaar oude hoeve "De Fonteynehof" bij Houtem in de gemeente Veurne , vlak bij de Franse grens.
In 1981/82, na een inzinking wegens oververmoeidheid,schreef hij zijn omvangrijkste werk: de tetralogie Emily Beyns, of het Heilig Zwijgen, over een Antwerpse familie in het katholieke bourgeois-milieu, die (in deel vier) voor pijnlijke onthullingen komt te staan. Zelf noemde hij dit werk "Een aanklacht tegen de verrechtsing en het fascisme." In 1988, toen hij bezig was met het schrijven van Oktober-Maud Folcke, verliet Clem met de zijnen na een verblijf van bijna twintig jaar het vlakke land van de Westhoek en vestigde hij zich in de "Laterhof" in Lubbeek, in het heuvelachtige Hageland in Vlaams-Brabant. Hij woonde daar tot het einde van zijn leven.
De laatste romans die Clem Schouwenaars schreef, waren Het Manuscript van Villabrune (1991) en Het Loofhuttenfeest (1993). "Het Loofhuttenfeest" maakte hij af terwijl hij al leed aan longkanker, de ziekte die hem uiteindelijk zou vellen. Kort na het voltooien overleed hij, op 10 september 1993. Hij liet en zeer omvangrijk oeuvre na. Niet al zijn werken hebben dezelfde hoge kwaliteit, maar er zijn genoeg hoogtepunten om Clem Schouwenaars een belangrijk schrijver te kunnen noemen. Behalve eigen werk zijn er van de hand van Clem Schouwenaars nog tal van vertalingen verschenen van gedichten, luisterspelen en toneelstukken. Bovendien verzorgde hij de bewerking van "Baas Ganzendonck" van Hendrik Conscience voor de Vlaamse televisie. Voor de opera in Antwerpen vertaalde hij "Carmen". Jarenlang ook schreef Clem Schouwenaars recensies voor de radio, en voor de dagbladen De Nieuwe Gazet en Vooruit. Voor deze twee kranten schreef hij ook cursiefjes.
Bibliografie :
Proza
(1959) - Jij , een meermin ? (1963) - Dokter Simon Falbeck (1964) - De Zeven Nachten (1966) - Beminnen (1966) - De Man van Mos (1968)- Tweemaal Leven (1968) -Kamers voor Reizigers (1969)- Een Nacht op Elba (1971)- Een Krans om de Maan (1972)- De Seizoenen (1972)- De Boer van Tienen in "Elfstedentocht door Antwerpen" (1973)- Uit het Gareel (1973)- Antichambre (1973)- Oog in Oog (1975)- Baldriaan (1975)- Bezoek aan de Dodengang (1976)- Cresus (1977)- De Stervende Galliër (1977)- De leden van de Jury (1979)- De Werken van Barmhartigheid (1979)- Bougainvillea (1979)- Middernacht en meer (1980)- Het Waanbeeld (1980)- Een Morgen in de Moeren (1980)- Winters Verweer (1981/1982)- Emily Beyns of Het Heilig Zwijgen(tetralogie) (1982)- Gras (1983)- Naschrift voor Jessica (1983)- Liliane of de Spiegelingen van Leugen en Liefde (1985)- Rozenkranz (1986)- Prometheus (1986)- De Reiziger (1987)- Beminnen (1988)- Oktober/Han Poorter (1989)- Oktober/Maud Folcke (1989)- La Comtesse de Sallac (1989)- Afscheid van Fonteyne (1989)- Een Dageraad (1990)- Oberon (1991)- De Drie Gratiën (1991)- Het Manuscript van Villabrune (1993)- Het Loofhuttenfeest
Toneel
(1965)- De Lente van Jonathan. (1966)- Eluard Lezen (1966)- Eten met Evert (1967)- Ergens in Europa (1969)- Witte Wolken, Groene Wolken (1974)- Echtelieden
Poëzie
(1955) - Het woud van licht en lommer (1956)- Albasten Amforen (1958)- Onvoltooide Executie (1960)- De vrouwelijke verzen (1963)- De schaduwdrager (1964)- Etudes voor de rechterhand (1966)- Frescobaldi sonnetten (1970)- Leda of het herleven (1972)- Doodsdomeinen (1972)- Een ring van granaat (1972)- Een zachte Saraceen (1974)- Schaduw der dwaling 1974)- Jongste gedichten (1975)- Het gezicht in de ruit (1975)- Rotraut (1976)- Cantata Mea (1978)- Ijzertijd (1979)- Winter in Reninge (1984)- Verzamelde gedichten (1985)- Liefdeshalve (1987)- Eurydike (1989)- Verdagen
* Waar liefde woont -Het geslacht Mallen* van CATHERINE COOKSON
Waar Liefde Woont ( Het geslacht Mallen )-1973
** De getekenden -deel I Oorspronkelijke titel : The Mallen Streak(1973)
** Barbara -deel II Oorspronkelijke titel : The Mallen Girl(1974)
** Het erfdeel-deel III Oorspronkelijke titel : The Mallen Litter(1974)
Uitgeverij :Amsterdam, De Boekerij, 1979. 1ste druk, 588blz., ISBN 901002989 1
"I was a story-teller from the time I could talk, and if I could get an audience, if I could get someone to listen to me... I used to pass the time, telling myself wonderful stories about us living in a nice house with lino on the stairs... one of the best ones I've ever told was about the wee folk, the little green men talking to me."
Waar liefde woont is de warme en trefzekere beschrijving van het leven en denken van het geslacht Mallen., waarin we kennis maken met de dramatische vertelkunst van Catherine Cookson, die met deze wereldberoemde roman een hoogtepunt in haar carriére bereikte. ***
Met de beroemde trilogie over het geslacht Mallen treedt Catherine Cookson wel heel bijzonder naar voren met haar uitzonderlijke vermogen om levende mensen te creeren met al hun verborgen schuilhoeken in hoofd en hart, verstand en gevoelens. In het eerste deel , De getekenden ,maken we op indringende wijze kennis met de hoofdpersonen van het geslacht Mallen. Thomas Mallen van High Banks Hall had vele zonen, voornamelijk onechte kinderen, maar aan allen gaf hij zijn kenmerk door : een opvallende lok wit haar die naar de linkerslaap liep en aangeduid werd als het Teken van de Mallens. In de omringende streek van Northumberland werd gezegd dat zij die dit teken vertoonden zelden oud werden en dat uit een Mallen nooit iets goeds kon groeien. Hoofdpersonen zijn Thomas Mallen, diens zoon en erfgenaam die jammerlijk mislukte ; Barbara en Constance Farrington, zijn twee jeugdige beschermelingen, en hun onbuigzame gouvernante Anna Brigmore. Het tweede deel, Barbara ,beschrijft de jaren dat ' het meisje Mallen ' van kind tot vrouw rijpte. Haar schoonheid werd overschaduwd door een rampzalige aandoening : ze werd doof. Maar juist die doofheid beschermde haar tegen een nog grotere ramp - de waarheid over haar afkomst. In de vastberadenheid waarmee Barbara haar zinnen had gezet op haar knappe neef Michaël Radlet spreekt haar trots en eigenzinnig karakter, een regelrechte erfenis van de oude Thomas Mallen die de scepter over High Banks Hall had gezwaaid totdat hij zijn goede naam verspeelde. Het erfdeel ,is de triomfantelijke afsluiting van dit imposante drieluik. Barbara is met Dan getrouwd na te zijn afgewezen door Michaël Radlet. Toch konden beiden de herinnering aan hun jeugdliefde niet vergeten, wat moest leiden tot een levensgevaarlijke situatie. Ook ziet Barbara geen kans aan de schaduwen van haar eigen zo gevreesde en gehate Mallen-erfdeel te ontkomen- zij vindt het 'teken' terug in haar zoon Ben. De uiteindelijke oplossing van het Mallen-conflict ligt bij de jongste generatie, in het bijzonder bij Ben en Hannah. Deze machtige en meeslepende roman geeft ons een warme en trefzekere beschrijving van het leven en denken van de Mallens. Het verhaal is rijk aan karakterbeschrijvingen en dramatische vertelkunst. Bovendien bergt het een even waar als ondoorgrondelijk thema in zich, namelijk dat het patroon van het leven- als dit eenmaal is vastgelegd- niet meer gewijzigd kan worden.
Catherine Cookson : -1906-1998 Zij schreef ook onder de pseudoniemen: Catherine Marchant en Katie McMullen.
** Catherine Cookson is geboren op 27 juni 1906 in Tyne Dock, South Shields , een industriële regio in het noord-oosten van Engeland.( Durham County) Zij was de onechtelijke dochter van Kate McMullen, een verarmde , aan de drank verslaafde en bijwijlen gewelddadige vrouw van wie ze geloofde dat zij haar oudere zus was. Van jongsaf aan leek ze reeds voortbestemd om schrijfster te worden. Catherine was een verwoede lezer en schreef op elfjarige leeftijd haar eerste kortverhaal : ' The wild Irish girl ' en stuurde het op naar de South Shields Gazette, die het haar na drie dagen terugstuurde. Op dertien jaar verliet ze de school en ging als meid werken. Van 1924 tot 1929 werkte ze in een wasserij en spaarde zo genoeg geld om een hotelkamer te huren in Hastings .Een van de gasten in hetzelfde hotel was Tom Cookson, een schoolmeester waarmee ze , op haar vierendertigste in 1940 zou trouwen. Na verschillende miskramen , werd ze depressief en om haar herstel te bewerken begon ze te schrijven.en werd zo lid van de lokale schrijversgroep. Cookson's eerste boek, KATE HANNIGAN (1950), was gedeeltelijk autobiografisch. Haar buren trachten de publicatie ervan te stoppen omdat Catherine het waagde in de eerste bladzijden ervan , in detail de geboorte van een baby te beschrijven. Veel van Cookson's romans vertellen van de armmoedige toestanden in het Noord-Oosten van Engeland, en spelen zich af in mijnen en scheepswerven, of op de boerderijen en het omliggende landschap in verschillende periodes van de negentiende eeuw.De historische achtergrond is meestal zorgvuldig weergegeven.De schrijfster put ook veel uit haar eigen lotgevallen en verzamelingen van famile en vrienden. Verscheidene van haar romans vormen een serie ,waarin ze de levensverhalen van éen enkel personage of een familie naar voor brengt. Zo verschijnt . Mary Ann Shaughnessy, een dappere en warmhartige heldin in vele van haar boeken. Haar andere succesrijke series zijn :The Mallen Family, Tilly Trotter, Hamilton, en Bill Bailey.
Cookson ontving volgende prijzen en onderscheidingen :
* -the Freedom of the Borough of South Shields *-een eredoctoraat aan the university of Newcastle. *- the Royal Society of Literature's award -voor de beste regionale roman van het jaar *-The Variety Club of Great Britain , bekroonde haar tot schrijfster van het jaar, en ze werd verkozen als . Personality of The North-East. *- In 1933 werd ze geadeld als Dame (Ann) Catherine Cookson. Ze overleed kort na haar tweeennegentigste verjaardag , op 11 juni 1998 , in haar huis bij Newcastle-upon-Tyne.
Uitgeverij : Het Spectrum b.v.-Utrecht 413pag., 23cm, ISBN 90-274-3414-X, 1e druk, hardcover met stofomslag vert.van: Black Blade (1992, Londen: HarperCollins), vert.uit het Engels: Henk Popken, omslag: Sjef Nix, illustraties: Bill Schmidt
"There are plots within plots, circles within circles....Lustbader fans will lap it up."
*** In New York wordt een serie brute moorden gepleegd... In Washington beramen belangrijke machthebbers binnen de Amerikaanse regering een komplot om de economische gigant Japan op de kniëen te krijgen... In Tokio is een hevige machtsstrijd aan de gang om de leiding van het mysterieuze Genootschap van het Zwarte Zwaard, een politieke organisatie met ver reikende tentakels... Dit zijn de explosieve elementen van Het Zwarte Zwaard, een roman van de Meester van de Oriënt-thriller : Eric Lustbader. Het Zwarte Zwaard is een briljante combinatie van avontuur en romantiek,intriges en seks.Als geen ander slaagt de auteur erin de Oosterse denk-en leefwijze te verwerken tot een weergaloze roman.
Als hoofd van een speciale Newyorkse moordbrigade, bezit Wolf Matheson een fijnere neus voor het opsporen en grijpen van moordenaars dan wie dan ook. Daarom krijgt Wolf opdracht de gruwelijke moord op een bekende, schatrijke Newyorkse makelaar op te lossen. En binnen een mum van tijd zit Wolf gevangen in en web van verraad en hebzucht : een doolhof waarin niets is wat het lijkt en niemand te vertrouwen valt. Wolf ontdekt dat deze moord slechts een klein schakeltje is in een groot, levensgevaarlijk komplot. Hoogverraad, spionage en een verbeten zoektocht naar onsterfelijkheid dreigen een nieuwe wereldoorlog in gang te zetten... In een heel nieuwe arena; groter en angstaanjagender dan hij ooit heeft meegemaakt, moet Wolf optornen tegen een eeuwenoud, sluw brein. Hij ziet zich genoodzaakt een bondgenootschap te sluiten met de onbetrouwbare, beeldschone Japanse Chika, een vrouw die zowel zijn redster als zijn moordenares kan worden ... Want in Japan is het Orakel geboren: een nieuwe vorm van leven die het flinterdunne machtsevenwicht in de wereld voor eeuwig uit balans kan brengen. Wolf, Chika en de leden van het Genootschap van het Zwarte Zwaard raken verwikkeld in een dodelijke race tegen de klok en .. tegen elkaar. Ieder heeft zijn eigen redenen om als eerste het Orakel te willen vinden. De zoektocht leidt tot een ontketening van mystieke krachten, waanzin en geweld bij alle deelnemers aan deze moorddadige wedloop ...
Eric Van Lustbader:1946
Eric Van Lustbader ( hij liet sinds jaren zijn middennaam Van achterwege, omdat die aanvankelijk verwarring wekte met zijn achternaam ) is geboren in Greenwich Village (U.S.A.). Van zijn hand verschenen een indrukwekkende lijst bestsellers, waaronder De Ninja , waarin hij ons liet kennismaken met Nicholas Linnear, éen van de meestgeliefde helden van de moderne fictie-romans. Hij gradueerde aan het Columbia College in de Sociologie. Alvorens hij zich volledig zou wijden aan het schrijven kende hij reeds een succesvolle carriére in the New York City Public schoolsysteem en ook in de muziekwereld , waar hij werkte voor Elektra Records en CBS Records..Zo was hij de eerste schrijver in de V.S. , die aandacht schonk aan Elton John, aan wie hij een schitterende loopbaan voorspelde. Hieruit volgde een blijvende vriendschap met Elton en zijn song-schrijver Bernie Taupin. Verder schreef hij in " Cash Box" Magazine en voorspelde hij het succes van groepen als Santana, the Jimi Hendrix Experience en The Who.
UITSPRAAK :
"I have had a problem with two short stories ...where it seemed to take forever to get the idea right. I never think it's a good idea to force the issue so I go off and do something else, usually physical, like prune my Japanese maples or work out.... I find that if my forebrain is taken up with doing something physical, my unconscious is freed to work on the problem."
" ALASTOR -OMNIBUS " Meulenhoff Science Fiction & Fantasy SF 287 -ISBN 90 290 44977
De drie " ALISTOR-romans verschenen oorspronkelijk als afzonderlijke pockets bij Meulenhoff Nederland b.v. als Trullion: Alastor 2262 (1981) -Ballantine Books 1973 Marune: Alastor 933 (1982) Ballantine Books 1975 Wyst: Alastor 1716 (1979) DAW Books 1978
*** Van buitenaf bezien is " ALASTOR " een flamboyant complex van sterrenstromen, schitterende webben, vonkende trossen licht. Wolken sterrenstof hangen tussen de fel brandende regionen en de sterren achter die wolken stralen met een roestbruin, lichtrood of gelig schijnsel. Donkere sterren dwalen onzichtbaar tussen de ontelbaar vele subplanetaire brokken ijzer, sintels en ijs, de zogenaamde ' sterrementen'. Door de Groep verspreid bevinden zich drieduizend bewoonde planeten met te zamen een menselijke bevolking van vijf biljoen. De werelden zijn van zeer uiteenlopende aard, de bewoners ervan evenzeer ....
Trullion - Alastor 2262 Zoals alle welvarende werelden staat ook Trullion bloot aan de vermetele roofovervallen van de stermenters, de genadeloze ruimtepiraten die worden bestreden door de Whelm. Glinnes Hulden , die na tien jaar genoeg heeft van zijn beroepsbestaan, neemt ontslag uit de Whelm. Tijdens zijn afwezigheid blijkt zijn voorouderlijk huis echter verkocht en - slechter had hij het niet kunnen treffen - kort daarop slaan de stermenters meedogenloos hard toe ...
Marune - Alastor 933 Een van de vele werelden van de Alastor-groep is Marune; een van de bewoners Pardero. Twee levensdoelen heeft hij zich gesteld: zijn geheugen terugvinden, en de vijand die het heeft gestolen...
Wyst - Alastor 1716 Jantiff Ravensroke , een jongen die van tekenen houdt, is naar Wyst gegaan op zoek naar avontuur en om het bijzondere licht van de ster Dawn. Zonder het te beseffen brengt hij enkele nietsontziende Arrabijnen met zijn tekeningen op een slecht plan. Al gauw moet hij als gevolg daarvan vluchten naar de barbaarse Griezellanden in het zuiden, en daar blijft het niet bij ...
Jack Vance: 1916
pseudoniem voor :Alan Wade, Peter Held, John Holbrook and John van See.
(John Holbrook Vance) is geboren op 28 augustus.1916 in San Francisco, Californië,en is een Amerikaanse science-fiction- en Fantasyauteur met een zeer omvangrijk oeuvre dat meer dan 50 boeken en ongeveer 100 korte verhalen omvat. Hij studeerde mijnbouw en natuurkunde, en tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte hij in de internationale koopvaardij. Ook na de oorlog bleef hij veel reizen Zijn hobby's zijn o.a. zeilen, muziek maken (hij bespeelde de kornet) en pottenbakken. Zowel het reizen als de genoemde hobby's zijn terugkerende elementen in zijn werk. Zijn vroegere werken missen echte diepgang, maar in de rijpere elementen van zijn oeuvre toont hij zich een literair meester.Het meest opvallende kenmerk van het werk van Vance is zijn bijzonder taalgebruik. Hij is een meester in de subtiele weglating, en zijn suggestieve schrijftrant is fenomenaal. Vance schetst de contouren, en de lezer vult ze moeiteloos in. Soms, echter, gaat hij heel gedetailleerd te werk, haalt hij de beschrijving uit een "Intergalactische encyclopedie" aan of gebruikt hij voetnoten om een en ander duidelijk te maken. Vance heeft een rijke fantasie, hanteert een grote verscheidenheid aan onderwerpen en laat zijn hoofdpersonen er vaak een laconieke levensfilosofie op nahouden. Ook schuwt Vance het gebruik van demonen, magiërs,magie en bijgeloof niet, maar nergens krijgt de lezer het gevoel dat het overdadig is of ongeloofwaardig is. Daar is Vance een te grote woordenkunstenaar, een taalvirtuoos voor.
Jack en Norma (gehuwd in 1946) leven reeds vele jaren in de heuvels van Oakland, California. Alhoewel hij nu blind geworden is , gaat hij verder met werken met behulp van een sprekende computer. Laatst nog voltooide hij zijn roman 'Lurulu' en maakt zich reeds klaar voor een volgende. Zijn werk wordt sinds 1968 in het Nederlands vertaald en uitgegeven bij uitgeverij Meulenhoff. Vance is in Nederland, anders dan in zijn eigen land, één van de populairste Fantasy-schrijvers. Hij heeft zelf altijd bezwaar gehad tegen het etiket van SF-schrijver.
the Edgar Award in 1960, the Hugo Award in 1963 and 1967, the Nebula Award in 1966, the Jupiter Award in 1975, the Achievement Award in 1984, the GilgamXs Award in 1988, the World Fantasy Award in 1990, and the Grand Master Award in 1997.Guest of Honour at the World Fantasy Con 1980 and the Magicon World SF Con 1992.
" Een hilarische satire, een perfecte thriller en een absoluut meesterwerk. "
***
De kleermaker van Panama : 1997
Nederlandse uitg.: Amsterdam : Luitingh-Sijthoff, 1997. Vert. van: The tailor of Panama. - Cop. 1996
" Le Carré 's mooiste boek in jaren - de Volkskrant.
In 1999 loopt het Amerikaans 'huurcontract' voor het Panamakanaal af en staat het de machthebbers vrij de toekomst van hun land aan de hoogstbiedende te verkwanselen. De Britse inlichtingendienst wil daar tijdig een stokje voor steken en dwingt Harry Pendel, een nietsvermoedende kleermaker, tot spionage... Want Harry Pendel kent iederéén in Panama. En Harry Pendel wil tot elke prijs zijn verleden geheimhouden...
John Le Carré : 1931
John Le Carré heet eigenlijk David John Moore Cornwell en is geboren op 19 oktober 1931, in Poole , in het graafschap Dorset in Engeland. Tijdens de 2e wereldoorlog bezocht hij de kostschool Lincoln College, Oxford. Toen hij 16 jaar was, vertrok hij naar Zwitserland , waar hij Duits aan de Universiteit van Bern studeerde. Na deze studie moest hij in dienst en kwam hij terecht bij de militaire Inlichtingendienst. Daar was zijn werk het verhoren van vluchtelingen uit het door Russen bezette deel van Oost-Europa. Tussen 1956 en 1958 gaf hij Duitse les aan Eton. Hierna werd hij diplomaat in Bonn(1960-1964), waar hij ook werkte voor de militaire Inlichtingendienst, M15. Le Carré begon te schrijven in de vroege jaren 60, toen hij werkte voor de Britse geheime dienst. "Ik maakte deel uit van die grote schaduwwereld die de Koude Oorlog met zich meebracht. Ik zat in MI5 toen de grote heksenjacht begon". MI5 zou geïnfiltreerd zijn door Moskou. Dat bleek maar al te waar: de spionnen Philby, Burgess en Mclean werden ontmaskerd. "Ik was getuige van de claustrofobische sfeer", zei le Carré later. "Mijn schrijven was een geheime bezigheid, om mijn saaie bestaan op te fleuren. Ik ontsnapte in een verzonnen versie van mijn eigen wereld".
Zijn eerste twee boeken schreef hij onder pseudoniem. Daar was George Smiley al de hoofdpersoon. In zijn derde roman, de spionagethriller Spion aan de muur (1963), vielen de angstige binnenwereld van le Carré en de claustrofobische buitenwereld volmaakt samen. Dit boek maakte hem in een klap beroemd. Hij ontving hiervoor de prestigieuze 'Gold Dagger'. Hierna zouden nog vele boeken, artikelen en andere publicaties volgen.
Slechts op één terrein was hij niet succesvol: zijn roman The naive and sentimental lover (1971) flopte. "Ik kon het niet, ik brandde mijn vingers en het applaus bleef uit". De wereld mist een morele kern. Trouw is een woord zonder betekenis. De mensen die je het meest vertrouwt, zijn de mensen die je verraden. De verbeelding maakt het leven draaglijk, maar werkt destructief als ze in aanraking komt met de realiteit. Het dilemma van verscheurd worden tussen enerzijds loyaliteit en anderzijds afschuw van onbetrouwbaarheid komt in al zijn boeken terug, net als het leven op de Public School. Er zit veel woede in zijn boeken. Over de wereldwijde hebzucht, over het cynisme van westerse politici, over de leugenachtigheid van de media. "Grootmoedigheid is een essentieel onderdeel van de overwinning", meent hij, En juist die grootmoedigheid ontbreekt in het Westen op dit moment. "De hebzucht is de god van het Westen geworden". Veel boeken van le Carré zijn verfilmd, zowel voor bioscoopfilms als voor TV-series. Telefoon voor de dode (1967), Spion aan de muur (1965), Spion verspeeld (1970), De lokvogel (1984) en Het Rusland Huis (1990) zijn als biooscoopfilm verschenen. Van Voetsporen in de sneeuw (1991), Edelman, bedelman, schutter, spion (1980), Smiley's prooi (1982) en Een volmaakte spion (1987) zijn televisieseries gemaakt door de BBC.
"Simply the worlds greatest fictional spymaster" (Newsweek)
" Een thriller-achtige roman en een gedurfd egodocument "
"Verre weiden lijken groen, gelukkige mensen lopen niet weg."
*** Het is één roman , Rozen op ijs ,maar het lijken er wel drie. Het is het verhaal van een ongewenst kind, het meisje Perla dat liefdevol door haar grootouders en tantes wordt opgevoed, maar zich altijd onecht en overbodig zal voelen. Het is bovendien de geschiedenis van een uitzichtloze liefde, tussen een bezitterige, jaloerse man,en een zelfstandige,intelligente vrouw. En ten slotte is deze roman een soort milieuthriller. Perla neemt afscheid van haar familie en stapt in een geheim netwerk van activisten die de aardbol willen behoeden voor de nucleaire ondergang...
Wat afscheid nemen betreft mag Perla zich een deskundige noemen; strijdlustig vertrekt zij naar de Noordpool. Maar zoals de draden die Gulliver vastklinken, dreigen de herinneringen haar in te spinnen. Er zijn de grootouders, er is de dochter, en de mannen die zij zich als vader, vriend en minnaar had voorgesteld. Er is het land van herkomst en er zijn de reizen naar Mexico en Amerika, die zij als milieu-activiste heeft ondernomen. Er is het geweld en het gevecht met de tijd. Zal zij in het Hoge Noorden al deze elementen tot een bevrijdende symbiose kunnen verbinden en in het kielzog van de walvissen de leugens van macht en politiek ontmaskeren? Rozen op ijs is een fascinerende roman met thriller-achtige aspecten die als een wonderboeket ook een beeld van deze wereld en onze tijd geeft. Rozen op ijs is een filosofische roman, die aanzet tot nadenken. Belangrijk is hoe het verleden, heden en toekomst met elkaar in verband staan. Vooraleer aan de toekomst te denken, moeten alle problemen uit het verleden opgelost of verwerkt zijn. Dit ondervindt ook Perla, de hoofdfiguur: "De vrolijke kindertijd, altijd op weg naar later. Later dat nooit komt, of te laat komt. Als een ezel achter een onbereikbare biet aandraven."(p. 26) Qua stijl valt in deze aanhaling de vergelijking op: de schrijfster gebruikt erg veel beeldende taal, en we merken een beetje een dichterlijk aspect. Het probleem hier is dat Perla altijd maar wacht op een betere toekomst, maar hierdoor de goede kanten van het heden niet ziet, en de toekomst op die manier niet rooskleurig kan worden. Wanneer in het begin alle personages voorgesteld worden, hun karakter en hun band met Perla duidelijk gemaakt worden, merken we met hoeveel problemen Perla wel te kampen had: ze stond onder grote druk, Charles en Sido wilden dat zij de fouten van de vorige generaties goedmaakte: " Het was niet voldoende dat ze haar best deed, ze moest beter zijn, een modelkind, het was alsof de grootouders haar met perfectie wilden wapenen.
De schrijfstijl is erg mooi: ondanks het filosofische aspect blijft alles duidelijk.
Op liefdesgebied kent Perla ook problemen: ze zoekt een vaderfiguur in mannen, maar tegelijk ook een minnaar en vriend. Schijnbaar wordt ze altijd verliefd op mannen met bindingsangst, die niet overweg kunnen met hun gevoelens. Lev is een van die mannen, de vader van Isabelle, die intussen volwassen is. Isabelle vlucht ook naar het noorden omwille van Lev, die vrijheid wil. Perla ziet de kans om haar eigen leven te leiden, maar ze ontvlucht haar problemen gewoon. Hier is ook een motief: Lev bedroog Perla en wou vrijheid, Perla zoekt vrijheid op de Noordpool en begint erg veel kortstondige relaties met andere mannen, die telkens mislopen omdat Perla nog van Lev houdt.
Perla hoort bij een groep milieuactivisten o.l.v. Guy. Hier wordt ze geconfronteerd met haar verleden: zelfmoord van een groepslid, een poging tot verkrachting, de moord op Guy, Ze beseft dat de toekomst ook niet uitsluitend positief kan zijn, en dat Martha gelijk had: vluchten lost niets op. Ze zal haar verleden moeten verwerken. Guy werd vermoord omdat hij politieke belangen, macht en geld belangrijker vond dan het redden van walvissen, de missie van de idealistische leden. Zonder Guy zetten ze hun missie verder, ze redden walvissen, overtuigen de Inuit van hun goede bedoelingen en Perla maakt schoon schip met haar verleden: zo kan ze haar leven voortzetten. Als na een prachtig schouwspel aan de hemel de nacht valt, eindigt het verhaal.
Monica Van Paemel heeft een zeer realistisch verhaal geschreven. Ze geeft een beeld weer van de moderne tijdsgeest en bekritiseert die. We bemerken hier een referentiekader, vb. bij het redden van de walvissen door idealistische mensen, en wanneer blijkt dat hun leider enkel interesse heeft voor geld en macht. Haar schrijfstijl is gevarieerd: dialogen en doorlopende tekst worden afgewisseld.Ook maakt ze veel gebruik van flashbacks, die soms vermengd worden met het heden. Dit geeft een verwarrend effect, maar maakt dikwijls motieven duidelijk. Ze heeft haar roman, een spannende psychosociale thriller, geschreven , gezien uit het standpunt van Perla, wiens emoties dus uitgebreid beschreven worden.
Monika van Paemel:1945
De schrijfster werd geboren ,op 4 mei 1945 ,in Poesele een kleine gemeente in Oost-Vlaanderen. Ze groeide hoofdzakelijk op bij haar grootouders en andere familieleden. Haar omgeving bestond vooral uit volwassenen. Van de grootouders aan moederskant leerde ze het boerenleven kennen, van die aan vaderskant dat van de burgerij.
Op negenjarige leeftijd kreeg ze een hersenaandoening als gevolg van een verkeerde medische ingreep kort na haar geboorte. Ze herstelde lange tijd in het ziekenhuis, waarna ze verhuisde naar Espen-Nissen, waar ze bij nieuwe pleegouders terechtkwam. Om niet aan haar ziekte te hoeven denken begon ze veel te lezen en ook gedichten te schrijven. Op haar veertiende ging van Paemel op kostschool in het Heilig Graf in Turnhout, waar ze tegen haar wil handelswetenschappen studeerde. In 1963 huwde ze met Theo Butsen, van wie ze intussen gescheiden is. Ze heeft twee dochters, waarvan een op 17-jarige leeftijd overleed. Ze debuteerde in 1969 met twee gedichten, die in Het Nieuw Vlaams Tijdschrift gepubliceerd werden. Haar eerste roman was Amazone met het blauwe voorhoofd (1971), waarvoor ze in 1972 de prijs voor het beste literair debuut kreeg. In 1973 kreeg Monika van Paemel in Oost-Vlaanderen de literaire prijs voor letterkunde voor haar novelle Marguerite. Voor haar meesterwerk De vermaledijde vaders, een autobiografische roman, werd de schrijfster in 1986 bekroond met de Dirk Martens prijs en de prijs van de Vlaamse provincies.
Op 16 juli 1993 kreeg ze de titel van barones. Na Cyriel Buysse
in 1932 is Monika van Paemel de tweede auteur uit het Land van Nevele die in de adelstand werd verheven. Naast haar literair leven is van Paemel ook bekend voor haar sociaal engagement. De feministische schrijfster zet zich voor vele organisaties in. Zo is ze bij voorbeeld erelid van het Koerdisch Instituut in Brussel.
Van Paemel schreef enkele romans in een experimentele, associatieve stijl - met een voorkeur voor het cyclische structuurprincipe - waarin het verhaal en subjectieve ervaringen en beschouwingen tot een hecht geheel worden versmolten. Steeds ligt de klemtoon op een geobsedeerd zoeken naar de eigen identiteit: als individu in de gemeenschap, als vrouw in een mannenmaatschappij, als auteur. Van Paemel kreeg in 1972 de prijs voor het beste debuut voor Amazone met het blauwe voorhoofd (1971) en in 1975 voor Marguerite (1976) de literaire prijs van de provincie Oost-Vlaanderen.
Bibliografie :
*1971 Amazone met het blauwe voorhoofd 1974 De confrontatie 1976 Marguerite 1985 De vermaledijde vaders 1988 De eerste steen 1993 Het wedervaren 1997 Rozen op ijs 2000 Het verschil 2004 Celestien; de gebenedijde moeders 2006 Te zot of te bot
De regenmaker is een ronduit schitterend boek een beklemmend mooie roman over de louterende kracht van de liefde.
**
Al vier jaar lang lijdt de kleine plattelandsgemeente Goodlands onder extreme droogte. Aanvankelijk waren de verhoudingen tussen de plaatselijke bevolking en Karen Grange, filiaalhoudster van de enige bank ter plaatse, allerhartelijkst. Maar in de afgelopen dorre twee jaar moest Karen het ene na het andere bedrijf failliet verklaren en sluiten. Wanneer ze nu over straat loopt, willen haar voormalige klanten boeren, winkeliers, graanhandelaren haar zelfs niet meer groeten.
Ooit heeft Karen op televisie een interview gezien met een man die beweerde dat hij het kon laten regenen. In een opwelling van wanhoop heeft ze hem toen geschreven. Nu, een jaar later, wanneer ze haar brief allang weer is vergeten, staat hij op een avond vuil en slonzig op haar stoep. Tom Keatly, de regenmaker, is gekomen.
Maar Tom wil geld, want voor niets gaat de zon op. En dat geld kan Karen, die zelf in een triest verleden al aanzienlijke schulden bij haar werkgever heeft opgebouwd, niet betalen. Tenzij ze bereid is zichzelf voor Goodlands op het spel te zetten. En voor Tom Keatly...
Susan Moloney tekent het portret van een jonge vrouw die, dankzij haar vertrouwen in de liefde, een ongelooflijke kracht vindt in zichzelf en daarmee de weg tot heling en genezing.
De regenmaker is een overrompelend liefdesverhaal. Tegelijkertijd is dit een schitterende vertelling over het monumentale gevecht om een getekende en uitgeputte gemeenschap te redden.
REVIEWS :
'Mysterieuze man ... maakt diep indruk op zijn omgeving en op een eenzame vrouw in het byzonder.' Leeuwarder Courant
'Als je houdt van romantiek en een mystiek sfeertje, zit je met dit boek goed.' Yes
'Fascinerend.' People
Susie MOLONEY -
De schrijfster groeide op in Winnipeg (Canada) en woont er nog steeds met haar echtgenoot en twee zonen.
" Alleenstaande rijke vrouwen zijn hun leven niet zeker ! "
*** In een Mechelse flat wordt in de badkuip een ontzield vrouwenlichaam gevonden. De autopsie brengt aan het licht dat het lijk eerst ingevroren is geweest. Bovendien blijkt na intensief speurwerk dat er zelfs sprake zou kunnen zijn van een persoonsverwisseling. Op dat ogenblik raken de speurders Jos Bosmans en Dirk Deleu het spoor helemaal bijster. Van één ding zijn ze echter zeker : deze moordenaar , die het gemunt heeft op alleenstaande , rijke vrouwen , zal niet ophouden met moorden. Nooit !
Tijdens hun zoektocht komen Bosmans en Deleu in een spiraal van waanzin en geweld terecht. In de garage van een dure callgirl treft de politie het lichaam aan van een aangebrand francofoon politicus. Overleden aan een hartstilstand? Of door dezelfde dader uit de weg geruimd? Bevroren hart dompelt de lezer met huid en haar onder in de stresserende wereld van speurders die een eind moeten maken aan een ijzingwekkende reeks moorden, terwijl de moordenaar hen voortdurend dat ene stapje voor blijft.
Luc Deflo: (Mechelen)27-02-1958
...
De in 1958 in Mechelen geboren Luc Deflo schreef aanvankelijk vooral toneelstukken (Home Sweet Homo, Mannen en vrouwen, De ontspoorden,Slakken) voor amateurgezelschappen en scenario's. De schrijversmicrobe - zelf heeft hij het over een passie - had hem meteen te pakken. Zo waagde hij zich aan een kortverhaal, een luisterspel, een scenario. Een boek was de volgende uitdaging.' Met Naakte zielen (1999) debuteerde hij als misdaadauteur. Hij is gehuwd met Maria Marchan uit Caracas(Venezuela) en woont in Brussel.( Elsene). Hij heeft twee dochters, Tess en Tris, zeven en vijf jaar oud en sinds 17 oktober 2006 heeft zich zoon Alessandro bij het Deflo-legioen gevoegd. Deflo is organisatie-adviseur in KBC maar is momenteel in loopbaanonderbreking om zich fulltime aan het schrijven te wijden. Hij heeft onlangs aan Erwin Provoost (producer van ondermeer Flikken en Windkracht 10) de filmrechten voor "Naakte Zielen" en "Sluipend Gif" verkocht.
BIBLIOGRAFIE
...
Naakte zielen (1999)
Bevroren hart (2000)
Lokaas (2001)
Kortsluiting (2002)
Sluipend gif (2003)
Onschuldig (2004)
Weerloos(2005)
Copycat (2005).
Ademloos (2006)- Nominatie voor Hercule Poirot Prijs
The Nazi Officer's Wife How One Jewish Woman Survived the Holocaust By Edith Hahn Beer with Susan Dworkin
De joodse bruid. Vianen, The House of Books, 2000. 8vo, pp. 236, [16]. Paperback. Geïllustreerd met foto's. Tweede druk. Vert. van: The nazi officer's wife. - New York: Weisbach Books, 1999
'For years I couldn't say what I thought, I could only think'
*** De joodse Edith Hahn studeert rechten in Wenen wanneer Oostenrijk door de Duitsers wordt ingelijfd. Haar studie wordt stopgezet, omdat joden niet langer mochten studeren. Edith moet van de Duitsers een contract tekenen, waarin staat dat ze voor zes weken op het land in Noord-Duitsland moet gaan werken Ze wordt geplaatst in Osterburg. Hier wordt ze hecht bevriend met Mina Katz. Vanaf Osterburg ( en ook vanuit het andere kamp ) stuurt Edith brieven naar haar moeder en haar geliefde Josef Rosenfeld, die iedereen Pepi noemt. Na ongeveer zes maanden worden Edith en nog een aantal vrouwen overgeplaatst naar een werkkamp in Aschersleben. Hier moeten ze in een papierfabriek werken. . Na maanden van onmenselijk zware arbeid kan ze eindelijk weer naar huis. Uit angst om opgepakt te worden, besluit Edith niet terug te gaan naar het joodse getto. Ondertussen dat ze in de trein zit, haalt ze de gele Davidster van haar kleren. Op het station ontmoet ze haar geliefde Pepi en zijn moeder, die haar vertellen dat haar moeder zojuist op transport is gesteld naar een concentratiekamp in Oost-Europa. In Wenen is de situatie voor de joden dramatisch verslechterd. Uit angst om gezien en opgepakt te worden door de Duitsers, besluit Edith niet terug te keren naar het joodse getto waar ze geboren is. Ze zwerft door de straten van Wenen op zoek naar een plekje om te slapen. ( Pepi kan haar niet helpen, vanwege de jodenhaat van zijn moeder: hij doet alles wat zijn moeder zegt.)
Ze gaat op zoek naar een vriendin van Mina ( degene met wie zij in het werkkamp zat ), Maria Niederall ( ook wel Frau Doktor genoemd, omdat ze de vrouw is van de Dokter). Ze zegt dat Edith toe is aan vakantie. Edith gaat naar een oom van de assistente van Frau Doktor en probeert hier weer een beetje op krachten te komen. Maar dat lukt niet. Edith heeft wel honger, maar krijgt geen hap door haar keel. Ze is dan ook snel terug in Wenen. Edith is aan het eind van haar Latijn. Ze besluit om met het eerste het beste transport naar het oosten te gaan. Dan komt Frau Doktor met een idee. Edith krijgt via via nieuwe identiteitspapieren en hiermee weet ze uiteindelijk naar Munchen te ontkomen. Hier krijgt ze werk bij het Rode Kruis. Daar ontmoet ze Werner Vetter, een nazi-officier die op slag verliefd op haar wordt en haar ten huwelijk vraagt. Ondanks het enorme gewetensconflict en de angst om haar grootste geheim - haar joodse identiteit - te moeten prijsgeven , beseft Edith dat dit aanzoek haar redding kan betekenen... Ze gaat bij Werner inwonen en vertelt hem dat zij onder een valse identiteit leeft. Dit is echter voor hem geen probleem, aangezien hij ook niet helemaal eerlijk tegenover haar is geweest vanwege zijn eerste huwelijk. Edith wordt zwanger en nu besluiten ze om te trouwen. Werner hoopt dat er een zoon geboren wordt, maar helaas voor hem wordt het een dochter: Maria Angelika.
Werner wordt in september 1944 opgeroepen voor het leger. Edith blijft alleen achter met Angelika. Op een dag moeten Edith en haar dochtertje weg uit hun huis, omdat de hele stad geevacueerd wordt vanwege een Russische doorbraak. Ze vluchten weg en de volgende dag is de stad ingenomen door de Russen. Twee maanden hierna onthult Edith haar echte identiteit. Edith gaat in 1945 aan het werk bij de rechtbank in Brandenburg. Ze moet hier oude zaken bestuderen om de juridische kennis weer op te frissen. Edith vindt dat haar dochtertje een speelkameraatje nodig heeft en gaat naar het weeshuis. Ze nemen een klein meisje in huis, genaamd Gretl. In 1947 komt Werner terug. Alleen vindt hij de nieuwe situatie maar niets. Volgens hem moeten vrouwen het huishouden doen en mannen moeten werken. Nu is Edith aan het werk. Hij vindt dat zij hem moet gehoorzamen en stoppen met werken, maar Edith wil dat niet en zodoende vertrekt hij naar zijn eerste vrouw, waarvan hij gescheiden was toen hij Edith ontmoette. Edith besluit om naar Engeland te gaan naar haar zus Hansi en moet daarom Gretl weer afleveren bij het weeshuis. Ze vindt het heel erg. Samen met Angelika vliegt ze naar Engeland. In 1957 trouwt ze met Fred Beer, ook een Weense jood. Na het overlijden van haar man in 1984, verhuist Edith in 1987 naar Israel waar ze eindelijk te midden van joodse mensen kan wonen.
Edith Hahn Beer -1914
werd in 1914 in Wenen geboren en woont tegenwoordig in Netanya,Israël .Na de oorlog werd ze onder de Russische bezetting als rechter in familiezaken en in de zomer van 1947 , ondanks haar verleden ingezet als rechter bij de Nazi-processen.Maar als men haar enige tijd later dwong om voor de Russische geheime politie KGB te gaan werken, emigreerde ze naar Engeland Ze zou heel graag in Oost-Duitsland gebleven zijn , maar ''I couldn't have done that - it would have been like joining the Gestapo.', zei ze. Van Werner Vetter, die in haar, toen hij uit Russische krijgsgevangenschap weer thuiskwam, "seine Grete" niet meer terugvond , liet ze zich in 1947 scheiden. In. 1957 huwde Edith Hahn ,Fred Beer, een joodse juwelier. Na diens dood in 1989 trok ze naar Israël. Ze heeft haar echte en valse identiteitspapieren weten te bewaren, samen met haar oorlogsbrieven en vele foto's. Deze documenten zijn ondergebracht in het Holocaust Museum in Washington D.C. en zijn opgenomen in haar boek.
DE LAATSTE MAN (2002) Uitgeverij : Utrecht: A.W. Bruna, 544pag., ISBN 90-229-8582-2, 1e druk januari 2002 vert.van: Last Man Standing (2001) Uitgeverij : Columbus Rose Ltd vert.door: Rogier van Kappel, Mieke Vastbinder, omslagontwerp: Myosotis Reclame Studio
*** FBI-agent Web London heeft een vlekkeloze reputatie en een uitstekende staat van dienst. Maar tijdens een inval van zijn eenheid in een drugspand gaat het helemaal de verkeerde kant op. Het blijkt een hinderlaag te zijn en het complete team komt om het leven... met uitzondering van London. Londons mysterieuze ontsnapping aan de dood roept nogal wat vraagtekens op binnen de FBI. Is hij een lafaard die zijn collega's in de steek liet, of, nog erger , een verrader die ze in de val heeft gelokt ? Vastberaden om zijn onschuld te bewijzen stelt London een eigen onderzoek in en gaat op zoek naar de enige getuige , een tienjarige jongen Kevin Westbrook, die kort na de schietpartij is verdwenen. Maar de FBI en London zijn niet de enigen die op zoek zijn naar Kevin...
Reviews :
'Baldacci toont zich een waardige opvolger van Ludlum ' -De Volkskrant.
David Baldacci -1960
De auteur werd geboren in Richmond (Virginia -U.S.A). Hij studeerde politieke wetenschappen aan de Virginia Commonwealth Universiteit waar hij in 1982 magna cum laude afstudeerde. Daarna studeerde hij rechten aan dezelfde universiteit. Hij studeerde af in 1986. Tijdens zijn studie had David Baldacci verschillende baantjes, zoals verkoper van stofzuigers, beveiligingsbeambte en bouwvakker. Na zijn studie werkte hij als advocaat aan de rechtbank en was negen jaar bedrijfsjurist in Washington DC bij drie verschillende firma's
.Na het overweldigende succes van zijn debuutthriller Absolute Power (Het recht van de macht)-1996, waarmee hij de Britse W.H. Smith's Thumping Good Read Award voor fictie won in 1997 besloot hij zich fulltime aan het schrijven te wijden.Het boek behaalde ook nog een literaire prijs in Italië en werd verfilmd door Clint Eastwood. David Baldacci woont in Noord-Virginia met zijn vrouw en kinderen
DE VERGEVING-2000 Vianen: The House of Books, 416pag, gebonden vert.van: Redemption Blues (London: Headline, 1999) vert.uit het Engels: Mariëtte van Gelder.
" Een schitterende roman over de kracht van liefde , die zelfs het grootste verlies kan verzachten.
*** Na een knallende ruzie met zijn vrouw Lauren, verlaat de beroemde popartiest Matt Silver woedend het huis en rijdt, met zijn tweelingdochtertjes op de achterbank, de nacht in. Een vlucht die slechts kort duurt want niet veel later verliest Matt de macht over het stuur en stort hij samen met zijn dochtertjes in de Theems. Van de tweeling overleeft alleen de teruggetrokken Freya het ongeluk. Vreemd genoeg wordt het lichaam van Matt nooit gevonden. Politieagent Sam Cobb doet onderzoek naar het ongeluk. Als een van de weinigen is hij ervan overtuigd dat Matt niet verdronken is en hij zet een groot onderzoek op touw. Om achter de ware toedracht van het ongeluk te komen zoekt Sam contact met Freya, die doodstil in het grote ziekenhuisbed ligt. Lauren, die gebroken is door de dood van haar andere dochter, moet toegeven dat Sam veel beter in staat is contact te maken met Freya dan zijzelf. Als er tussen Lauren en Sam iets moois lijkt op te bloeien, staan beiden voor een groot dilemma; Sams vak gebiedt hem tot het bittere einde naar Matt te zoeken, maar persoonlijk hoopt hij Silver nooit meer te zien ... En kan Lauren haar echtgenoot vergeten ?
De Vergeving : is wereldwijd getipt als de bestseller van het jaar 2000- een overrompelend debuut van Tim Griggs.
Het is in alle opzichten een uitzonderlijk verhaal: meeslepend, ontroerend en spannend tot de laatste bladzijde.Bovendien is het een verhaal dat ons persoonlijk raakt : over de kracht om het leven met al zijn mooie en grillige facetten een nieuwe kans te geven.
.GRIGGS, Tim :Groot-Brittannië (London), 1948-
Tim Griggs begon zijn schrijverscarriére bij een lokale Londense krant toen hij zestien was. Na zijn universitaire studie werkte hij als verslaggever bij verschillende kranten en tijdschriften. Hij verbleef een paar jaar in Nigeria en Taiwan, en vestigde zich ten slotte in Australië . Daar oogstte hij succes met zijn korte verhalen en won hij verschillende schrijfwedstrijden. Onlangs keerde Griggs terug naar Engeland, waar hij zijn grote roman ' De vergeving' afrondde ; een ontroerende en meeslepende roman waarmee Tim Griggs in één klap internationaal doorbrak.
Oorspronkelijke titel : " 1 st to Die " -2001 Nederlandse titel : " De Eerstverlorene " 2002, Utrecht: A.W. Bruna, 316pag., 24cm, ISBN 90-229-8599-7, 2e druk augustus 2002 vert. van: 1st To Die (Suejack, 2001), vert.uit het Engels: Ineke van den Elskamp,
*** Slechts enkele uren nadat ze elkaar trouw hebben beloofd, worden David en Melanie op brute wijze in hun bruidssuite in het chicste hotel van San Francisco neergestoken en als aandenken worden hun trouwringen meegenomen. Inspecteur Lindsay Boxer heeft een slecht gevoel over de zaak en is bang dat dit slechts het begin is. Wanneer korte tijd later net buiten de stad een pasgetrouwd stel wordt vermist , worden haar vermoedens bevestigd ; ze heeft met een seriemoordenaar te maken. Helaas dreigt het politieonderzoek al gauw vast te lopen en Lindsay raakt gefrustreerd door het gebrek aan voortgang. Vier vrouwen,de inspecteur,Claire Washburn een patholoog-anatoom , een journalist Cindy Thomasen ,en. als openbaar aanklager Jill Bernhardt zich bij het drietal voegt, blijken samen over meer aanwijzingen te beschikken dan zij oorspronkelijk dachten. Vastbesloten om de moordenaar zo snel mogelijk te stoppen, besluiten zij hun krachten te bundelen en informatie uit te wisselen. Maar dat moet dan wel buiten het officiële onderzoek om gebeuren, en op eigen risico.
op 22 maart 1947 als zoon van een verzekeringsagent en een onderwijzeres. Hij behaalde een B.A. Engels aan Manhattan College en een M.A. aan de Vanderbilt University.
James Patterson is momenteel een van de best verkopende auteurs ter wereld. Zijn debuutroman, The Thomas Berryman Number, won de Edgar Award voor de beste debuut-detective. Het boek kwam in 1976 uit bij Little, Brown toen Patterson amper 27 was en al door tientallen andere uitgevers was afgewezen.
Sindsdien heeft hij een hele serie bestsellers geschreven waaronder de nu zes delen tellende serie rond rechercheur/psycholoog Alex Cross: Slaap kindje, slaap..., Meisjes plagen..., Pak me dan, Kat en muis, Wie het laatst lacht en Rozen verwelken. Van de Womens Murder Club-serie, die het eveneens heel goed doet, is inmiddels een deel in het Nederlands verschenen: De eerstverlorene.
De verfilming van Meisjes plagen... (Kiss the Girls) van Paramount Pictures (1997), met Morgan Freeman als Alex Cross, was een ware kaskraker. In de verfilming van het eerste deel uit de serie, Slaap kindje, slaap... (Along Came a Spider) (2001), zien we Morgan Freeman voor de tweede maal in de rol van Cross. NBC heeft de rechten van De eerstverlorene gekocht en heeft plannen om er een vier uur durende miniserie van te maken. Van Miracle on the 17th Green, een verhaal dat Patterson samen met Peter de Jonge schreef, is eveneens een televisiefilm gemaakt. De hoofdrol wordt daarin gespeeld door Robert Ulrich.
In zijn totaliteit is Wie Niet Horen Wil weer een klassieke Patterson geworden. Verplichte aanschaf dus voor alle liefhebbers van zijn boeken en dat zijn er inmiddels heel erg veel. Het lijkt ook wel of zijn boeken de laatste jaren steeds beter gaan worden en die stelling kan met dit achtste deel zeker weer onderschreven worden. Mijn advies is dan ook simpel: ga naar de dichtstbijzijnde boekwinkel, koop dit boek, begin snel met lezen
KUBAN, KARLA. Grenzeloos. [S.l.], Areopagus, 1998. 8vo, pp. 272. Paperback. Vertaald door Ineke van Bronswijk.
Oorspronkelijke titel : " Marchlands "
" PUUR en ELEGANT "
***
De 15-jarige Sophie Behr woont op een schapenranch in Wyoming , waar ze urenlang kan rijden op haar paard Pablo zonder een mens tegen te komen.Dat doet ze dan ook vaak , om na te te denken - over Dementrio , een knappe Mexicaanse arbeider van wie ze zwanger is ; over haar moeder die drinkt ; over haar broer in Vietnam en over haar vader die op een dag spoorloos verdween. Wanneer haar moeder ontdekt dat Sophie zwanger is , reageert ze zo wreed dat Sophie geen andere keus heeft dan te vluchten. Op zoek naar haar vader ontdekt Sophie dat de waarheid soms meer pijn doet dan leugens ooit zouden kunnen. Dit is een schitterende debuutroman waarin je wordt meegesleept . Karla Kuban heeft een veelbewogen jaar uit het leven van een vijftienjarig meisje beschreven. Feilloos weet Kuban dat kortstondige moment van jeugd naar volwassenheid te vangen. Met haar temperamentvolle karakter, haar seksuele nieuwsgierigheid en haar liefde voor haar omgeving is de jonge Sophie een onvergetelijke heldin. Haar moed spat van elke bladzijde.
Karla Kuban
:
De schrijfster is geboren in Minneapolis en behaalde haar M.A. aan the Johns Hopkins Writing Seminars en haar MFA als James Michener Fellow aan .the University of Texas. Ze schreef een 30-tal korte verhalen en ontving de Pushcart Prize.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"Oorlog: een laffe vlucht uit de problemen van de vrede."
De vrouw is het enige geschenk dat zichzelf verpakt.
Hondenleven
Lekker slapen, heerlijk zacht, stilletjes liggen, weinig gapen. op tijd je eten, wat had je gedacht? Een wandeling elke dag Poezen pakken als het mag. Boze dieven buiten gooien, altijd weg met vlooien. Vertroeteld worden door de baas, konijntjes vangen en soms een haas. Nooit in de kou een beentje kluiven, rollebollen en springen naar de duiven. Putten graven, liefst heel diep en hopen dat 't baasje ze niet ziet. En heel soms in 't bedje slapen, Zachtjes dromen van mijn vriendjes en alle lieve kindjes. Wat is het fijn, hier een hond te zijn.
ZO - heb het weer eens gelapt zé ! ruitenlappen , zooitje van niets
Tezamen aan de dis gezeten zijn wij verzoend met ons bestaan , zolang wij niet bij ons geweten en bij ons hart te rade gaan.
Heere Heeresma
Paul Auster
James Patterson
John Le Carré
Lezen vrijwaart je van gekooide gedachten .
"Bij processen van terroristen zit de zaal bomvol."
Ervaring is eenvoudig de naam die we aan onze fouten geven.
Dankbaarheid is een bloemke , dat in weinig hoven bloeit. -Guido Gezelle.
Emoties, ach,mevrouw, emoties Zijn zo vies ; vis die niet kan zwemmen In mijn uitgekookte zee van ironie .
Armoede brengt volkeren tot revoluties en revoluties brengen het volk weer tot armoede .
Je kunt wel roepen dat je op het juiste spoor zit, maar daar schiet je niks mee op, als de trein stil staat.
Neem eens afstand, dat geeft meer zicht.
Sommige mensen worden zozeer bewierookt dat ze de verstikkingsdood sterven.
Humor is de zwemgordel op de rivier van het leven
Alleen een gek voelt
met beide voeten
hoe diep het water is
Als iemand bij me aanbelt, doe ik altijd mijn jas aan voordat ik de deur open doe. Minder leuk gezelschap zeg ik: "Sorry, ik moet juist weg." Wel leuk gezelschap: "Wat leuk, ik kom net thuis."
"Een bibliothecaris is een boekhouder."
Want men moet nooit te lang verwijlen In den warmen schoot van 't geluk : De schoonste illusies verijlen Onder een voortdurenden druk.
Moeilijker dan leven zonder toekomst is leven zonder verleden. .
Wie twijfelt aan zijn eigen eerlijkheid begint eerlijk te zijn
John Grisham
Er is iets dat de voortijden ons leren En ook de zon die net is opgegaan . Het eeuwige lot der mensen is ontberen, Je hebt alleen wat je kunt laten staan.
Door al wat je bezit laat je je leiden, En waar je meester bent, en je ook knecht, Behoefte ziet zich van genot gescheiden, En plicht hecht zich meteen aan ieder recht.
Als men de taal met een handschoen vergelijkt, die om een inhoud getrokken is, dan past de Duitse, Franse en Italiaanse te ruim, de Nederlandse te strak, terwijl de Engelse als gegoten zit.
Uitgeverij : Manteau
De schrijver werd geboren in
In zijn totaliteit is Wie Niet Horen Wil weer een klassieke Patterson geworden. Verplichte aanschaf dus voor alle liefhebbers van zijn boeken en dat zijn er inmiddels heel erg veel. Het lijkt ook wel of zijn boeken de laatste jaren steeds beter gaan worden en die stelling kan met dit achtste deel zeker weer onderschreven worden. Mijn advies is dan ook simpel: ga naar de dichtstbijzijnde boekwinkel, koop dit boek, begin snel met lezen
