2 kruimige aardappelen, in blokjes 300 g prei, panklaar 800 ml kippenbouillon 100 g beenham, in reepjes 125 ml (demi) crème fraiche kerriepoeder
Bereiden
Kook de aardappels en de prei in de kippenbouillon in circa 15 min. gaar. Rooster intussen de hamreepjes in een droge, hete koekenpan. Pureer de soep en verdeel over warme soepkoppen of borden.Schep een lepel crème fraiche erop, bestrooi met kerriepoeder en maak het geheel af met de hamreepjes.
Verwarm de oven voor op 200 graden C.Leg de plakjes bladerdeeg zo naast elkaar dat ze een lang lap vormen. Zorg dat de plakjes elkaar 1 cm overlappen. Druk de randen goed op elkaar. Bestrijk de deeglap helemaal met Gorgonzola en bedek het geheel met Parmaham. Rol de lap op, begin aan een korte kant met rollen. Snijd de rol in dunne plakjes en leg deze plat op een met bakpapaier beklede bakplaat. Bak de hamrolletjes in de oven 15-20 minuten knapperig bruin en gaar. Serveer de rolletjes warm of koud.
300 g zilvervliesrijst 1 schaal nasi-bamigroente (450 g) 1 liter zonnebloemolie 1 rode paprika, in reepjes 2 tomaten, in stukjes 1 pot Chinese zoetzure roerbaksaus (550 g) 1 pakje tempuramix ( 150 g) 300 g hamlappen, in blokjes van 1½ x 1½ cm
Kook de rijst volgens de aanwijzingen op de verpakking. Snijd de steeltjes van de rode peper uit de nasi-bamigroente. Halveer de peper in de lengte en verwijder met een scherp mesje de zaadlijsten. Snijd het vruchtvlees in reepjes. Verhit 2 el olie in een hapjespan en fruit de rode peper 1 minuut. Doe de paprika erbij en bak 2 min. mee. Voeg de nasi-bamigroente toe en bak nog 3 min. Voeg de tomaten en roerbaksaus toe en verwarm op laag vuur 3 min. Verhit ondertussen in een ruime pan de rest van de olie tot 180ºC, controleer dit met een keukenthermometer. Doe de tempuramix in een kom en voeg 200 ml ijskoud water toe. Klop met een vork snel tot een beslag, er mogen nog klontjes in zitten. Haal het vlees door het beslag en bak 2 porties in 5 min. goudbruin en gaar in de olie. Neem ze er met een schuimspaan uit en laat uitlekken op keukenpapier. Verdeel de rijst, groenten en het vlees over 4 borden en kommen.
Tip: Liever vis? U kunt de hamlappen vervangen door kabeljauwfilet.
500 g blanke amandelen 100 g gepelde walnoten 125 g suiker 2 eetlepels kaneel 75 g roomboter, gesmolten ½ pak diepvries filodeeg (225 g), ontdooid 2 eetlepels vloeibare honing 2 eetlepels citroensap Keukenmachine vierkante bakvorm, 20x20 cm
Verwarm de oven voor op 180ºC. Hak de amandelen en walnoten in de keukenmachine fijn en meng er 2 eetlepels suiker, kaneel en 2 eetlepels gesmolten boter door. Bestrijk de vorm met gesmolten boter. Leg er een vel filodeeg in en bestrijk de bovenkant dun met boter. Leg hierop een tweede vel deeg en bestrijk ook dit vel met boter. Verdeel de helft van het notenmengsel over het deeg en leg hierop weer 2 met boter bestreken vellen filodeeg. Verdeel hierover de rest van de noten en dek het geheel af met de laatste vellen filodeeg, die u steeds bestrijkt met boter. Druk alles iets aan en snijd de lagen met een scherp mes helemaal tot onderaan in 12 vierkantjes. Schenk de rest van de gesmolten boter erover. Bak de baklava in de oven 25-30 minuten goudbruin en gaar. Verwarm in een steelpan 100 ml water met de honing en de resterende suiker en los al roerende de suiker en honing op.Kook dit mengsel in 4-6 minuten in tot een dunne siroop. Roer het citroensap erdoor. Laat de siroop in een bak koud water afkoelen tot het koud is. Neem de baklava uit de oven en schenk direct de koude siroop erover. Laat de baklava nog 1 uur staan, zodat de siroop goed kan intrekken Snijd de baklavablokjes los.
Tip: Kan ook geserveerd worden met een bolletje ijs. Ook lekker met een kopje munt thee.
Bereiding: Olijfolie in de pan. De ui en prei fruiten.Kerriepoeder en knoflook erbij. Goed doorroeren. Daarna visfond, slankroom en de verschillende vissoorten toevoegen en alles doorroeren. Deksel op de pan doen en alles 15 minuten zachtjes door laten stoven. Voor het opdienen dille eroverheen strooien. Serveren met 125 gram gekookte rijst en een salade.
Duizenden jaren geleden werden er al ronde broden gebakken rond de Middellandse Zee. Deze gebruikten ze toen als borden. Pas vanaf de 17e eeuw maken Italianen pizza's. Zo werd in 1889 de beroemste pizzabakker van Napels uitgenodigd om zijn specialiteiten op het paleis te bereiden voor Koning Umberto en zijn vrouw Margheritha. Hij maakte daar een pizza met tomatensaus, mozzarella en basilicum; de kleuren van de Italiaanse vlag. Dit was het begin van de beroemde pizza Margheritha. Pas toen veel Italianen gingen emigreren werd de pizza steeds populairder in de rest van de wereld.
2 bollen buffelmozzarella (à 125 g) 1 boule beurre (brood) ongesneden ½ potje arrabbiata pesto (à 135 g) 1 bakje basilicum (15 g), alleen de blaadjes 2 eieren, losgeklopt 150 ml melk 40 g Pecorino Romano (kaas), geraspt 4 el olijfolie
Snijd de bollen mozzarella elk in 8 plakken. Snijd de kapjes van het brood en de rest van het brod in 8 sneetjes. Bestrijk dun met pesto. Beleg 4 sneetjes brood achtereenvolgens met wat basilicum, de mozzarella en weer wat basilicum. Bestrooi met peper en eventueel met zout en leg de andere 4 sneetjes brood erop, met de pestokant naar onderen. Druk stevig aan. Meng het ei, de melk en kaas in een diep bord. Dompel de tosti's met beide kanten in het eimengsel. Verhit de olie in een grote koekenpan en bak de tosti's op middelhoog vuur aan beide kanten in 10 min. goudbruin, keer regelmatig De kaas moet zacht zijn, maar niet helemaal gesmolten. Halveer de tosti's en serveer direct. Lekker met een salade van rucola met tomaat.
Benodigdheden 180 g koude boter 150 g bloem 150 g basterdsuiker + 1 el extra voor het deeg 4 appels 1 beker crème fraîche (200 ml) ronde ovenschaal/quichevorm 26 cm rond vershoudfolie
Bereiding Doe 80 g van de boter en alle bloem in een beslagkom en snijd fijn met behulp van twee messen. Voeg 1 eetlepel basterdsuiker toe. Schenk er 50 ml ijskoud water bij. Kneed het geheel met de hand snel tot een soepel deeg (als het deeg te droog is, kun je nog wat water toevoegen), maak er een bal van, dek af met vershoudfolie en laat minimaal een halfuur in de koelkast rusten. Verwarm ondertussen de oven voor op 195ºC. Schil de appels, verwijder de klokhuizen en snijd de appels in 4 parten. Snijd de rest van de boter in blokjes, doe deze in een steelpan en laat op laag vuur smelten. Strooi er, zodra de boter is gesmolten, de rest van de basterdsuiker over. Verhit het geheel op halfhoog vuur zonder te roeren, tot een bruine karamel ontstaat. Neem de pan van het vuur, schenk de hete karamel voorzichtig in de quichevorm en leg de appels met de bolle kant naar beneden in de karamel. Rol het deeg uit tot een ronde lap van ongeveer 28 centimeter doorsnede en leg deze over de appels. Stop het deeg goed 'in'tussen de appels en de rand, zodat er geen appel meer zichtbaar is. Zet de taart 50 minuten in het midden van de oven. Laat de taart ca. 12 minuten afkoelen. Leg een bord omgekeerd op de vorm en keer het geheel om, zodat de taart op het bord komt te liggen. Serveer warm en schep op elk stuk een lepel crème fraîche.
Knolselderij Weet u waar selleriesalade van gemaakt wordt? Juist! Van knolselderij. Maar knolselderij is ook erg lekker in een puree. En natuurlijk in de erwtensoep! Knolselderij heeft een mildere, zoetere smaak dan bleekselderij. Bijkomend voordeel: knolselderij is rijk aan ijzer en vitamine C en heeft een hoog natriumgehalte. Echt mooi is hij niet, deze knol. Hij lijkt lastig om schoon te maken. Maar dat is echt minder ingewikkeld dan u denkt. Snijd de knol gewoon in dikke plakken en schil ze. Klaar om te koken!
Poffertjes met gebakken kaneelappeltjes Nagerecht - 4 personen
3 friszoete appels (bijv. elstar) geschild 100 g boter 1 tl kaneel 5 el poedersuiker 75 g rozijnen 300 ml halfvolle melk 150 g zelfrijzend bakmeel 1 ei 1 el olie poffertjespan
Snijd de appels in parten. Verhit 25 g boter in een koekenpan. Voeg de appel, kaneel, 1 el poedersuiker en de rozijnen toe.Bak de appel ca. 5-8 min. gaar en goudbruin. Schep regelmatig om. Schenk de melk in een beslagkom. Voeg het bakmeel, het ei en 1 mespunt zout toe en klop met een mixer tot een glad beslag. Voeg de olie toe. Verhit de poffertjespan, bestrijk de kuiltjes met boter en schep het beslag erin. Bak de poffertjes tot de bovenkant net niet gestold en de onderkant goudbruin is. Keer ze met een vork en bak nog 1 min. Herhaal tot het beslag op is. Houd de poffertjes warm onder aluminiumfolie of een deksel. Serveer met de rest van de boter en de poedersuiker.
. KOLYMBIA. Kolymbia ligt aan de noordoostkust van Rhodos, op een afstand van ongeveer 21 km. van Rhodos-stad en 7 km. van Faliraki en het dorpje ligt in de gemeente Afandou. Het strand van het badplaatsje Kolymbia is mooi en goed verzorgd. Het haventje en de vistaverna's aan het water zorgen ervoor dat het een geliefd vakantieoord is. De weg van het mooie badplaatsje Kolymbia naar de binnenlanden loopt door het bos langs het riviertje Loutani tot aan Archipoli, een pittoresk boerendorpje. De route is perfect om een wandeling of een fietstochtje te maken. Vlak voor het dorp staat in een dennenbos het Agios Nektarios klooster waar men even kan uitrusten en zijn dorst lessen met het koele bronwater. Leuke uitstapjes vanaf Kolymbia zijn o.a.: Rhodos-stad, Lindos, de Vlindervallei, Kamiros en Kalithea Bron: Griekse Gids
.
Een kleine impressie van de vakantie 2012. Gulmudur Resort Hotel ligt tussen de plaatsen Kusadasi en Izmir in Turkije. De temperatuur was in de maand juni tussen de 30 en 40°C.
De lente nadert en daarmee de lieve
dromen;
het licht blinkt op het koel en vochtig gras.
Ik meen hieraan kan toch geen sterveling ontkomen,
alles wordt weer gelijk het altijd was.
De paarlemoeren lucht, de broze wiegel-twijgen
en na de regen het geuren van de grond,
de luwe voorjaarswind en het verrukte stijgen
der sterren aan het doorzichtig hemelrond.
Men kan zich daaromtrent bezwaarlijk meer vergissen,
want het ontvanklijk hart kent zijn bestemde tijd.
Het heeft een winter lang de warmte moeten missen,
waarnaar het hunkert, en het weet zich thans bereid.
Abrikozentaartje met custardsaus Nagerecht voor 4 personen
4 blakjes diepvriesbladerdeeg, ontdooid 2 eetl. sinaasappeljam 8 halve abrikozen uit blik, in partjes 2 eidooiers, losgeklopt 300 ml volle melk 50 g suiker 1 vanillestokje, opengesneden
bakplaat met bakpapier
Bereiden: Verwarm de oven voor op 200ºC. Steek zo groot mogelijke rondjes uit het bladerdeeg en leg ze op de bakplaat. Schep in het midden van elk rondje een beetje sinaasappeljam. Maak hierop een waaier van de partjes abrikoos en bestrijk de randjes van het deeg met een beetje van de eidooier. Bak de taartjes in circa 15 minuten onder in de oven gaar en goudbruin voor een krokante bodem. Laat op een rooster afkoelen tot lauwwarm. Breng ondertussen de melk met de suiker en het vanillestokje langzaam aan de kook en laat een paar minuten trekken. Neem het vanillestokje uit de melk en giet de melk langzaam al kloppend bij de eidooiers. Giet dit weer terug in de pan en blijf op de laagste stand over de bodem van de pan roeren tot een gebonden vla ontstaat. Leg de abrikozentaartjes op borden en giet er een paar lepels van de custardsaus bij.
Veel Nederlanders vindt het kitscherig of oubollig, maar daar oordeelt de rest van de wereld anders over: die vindt Delfts blauw uniek. Royal Delft, een van de vijf producten van het blauw-witte porcelein, krijgt jaarlijks 140.000 toeristen over de vloer, van wie ruim driekwart buitenlanders. "Vooral Amerikanen, Japanners en Chinezen. De porceleingeschiedenis van Nederland en het Verre Oosten zijn nauw met elkaar verweven. In 1600 gingen VOC-schepen op pad. Ze namen niet alleen specerijen, maar ook blauw beschilderd porcelein mee terug. Op deze manier zijn wij ermee in aanraking gekomen". Vanaf de eerste import in de zeventiende eeuw heeft de populariteit van porselein een enorme vlucht genomen.
Behalve op tegels, servies. potten en vazen is de blauw-witte print tegenwoordig ook terug te vinden op schoolspullen, kleding en fietstassen. Ook de showroom van Royal Delft telt trendy voorwerpen met de oer-Hollandse decoratie.
Bij de kassa van een supermarkt stelt de jonge caissière aan een oudere vrouw voor, dat zij voortaan haar eigen boodschappentas meebrengt, in plaats van een plastic tas te kopen.
"Want plastic tassen zijn niet goed voor het milieu", zo zegt ze.
De vrouw verontschuldigt zich en legt uit: "Wij hadden dat groene gedoe niet toen ik jong was!"
De caissière antwoordt:
"Ja, en dat is nou juist ONS PROBLEEM vandaag-de-dag: JULLIE
generatie maakte zich niet druk om het milieu te sparen voor de
toekomstige generaties!"
Ze heeft gelijk, onze generatie had dat groene gedoe niet in onze dagen.
Toen hadden we melk in flessen, frisdrank in flessen en bier in flessen, die we leeg en omgespoeld terug brachten naar de winkel.
De winkel stuurde deze dan terug naar de fabriek en in de fabriek werden deze flessen gesteriliseerd en opnieuw gevuld. Wij deden ècht aan recycling.
Maar we deden niet aan dat groene gedoe in die tijd!
Wij liepen trappen, omdat we niet over roltrappen en liften beschikten in elk gebouw.
Wij liepen naar de supermarkt en hesen onszelf niet iedere keer in een 300 PK machine, elke keer als we 2 blokken verder moesten zijn.
Maar ze heeft gelijk: wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd!
Babyluiers gingen in de kookwas, omdat wegwerpluiers niet bestonden.
We droogden onze kleren aan de lijn en niet in een energieverslindende machine die continu 220 volt verbruikt. Wind- en zonne energie droogden onze kleren echt - vroeger, in onze dagen.
Kinderen droegen de afdankertjes van oudere broers en zussen en
kregen geen gloednieuwe kleren.
Maar de jonge dame heeft gelijk! Wij hadden dat groene gedoe niet in
onze tijd.
In die tijd hadden we - misschien - 1 tv of radio in huis en niet 1 op elke kamer.
De tv had een klein schermpje, ter grootte van een zakdoek en niet een scherm ter grootte van de bijenkorf. In de keuken werden gerechten gemengd en geroerd met de hand, omdat
we geen elektrische apparaten hadden die alles voor ons deden.
Wanneer we een breekbaar object moesten versturen per post, dan verpakten we dat in een oude krant ter bescherming en niet in piepschuim of plastic bubbeltjes folie.
In die tijd gebruikten we geen apparaat met een motor die op benzine het gazon maaide.
We gebruikten een maaier die geduwd moest worden en functioneerde op menselijke kracht.
Wij sportten door te werken, zodat we niet naar een fitnessclub hoefden te gaan om op ronddraaiende loopbanden te gaan rennen, die werken op elektriciteit.
Maar ze heeft gelijk.
Wij hadden dat groene gedoe toen niet.
Wij dronken uit de kraan wanneer we dorst hadden, in plaats van uit een plastic fles, die na 30 slokken wordt weggegooid. Wij vulden zelf onze pennen met inkt, in plaats van elke keer een nieuwe pen te kopen.
Wij vervingen de mesjes van een scheermes, in plaats van het hele ding weg te gooien alleen omdat het mesje bot is.
Maar.. wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd.
Mensen namen de trein of een bus en kinderen liepen of fietsten naar school in plaats van hun moeder als 24-uurs taxi servicedienst te gebruiken.
Wij hadden 1 stopcontact per kamer en niet een heel arsenaal aan stekkerdozen en verlengsnoeren om een dozijn apparaten van stroom te voorzien.
En wij hadden geen geautomatiseerde gadgets nodig om een signaal op te vangen van een satelliet die 2.000 mijl verderop in de ruimte hing, zodat we contact konden leggen met anderen en uit te vinden waar de dichtstbijzijnde pizzatent zich bevindt.
Maar is het niet in-en-in triest dat de huidige generatie klaagt over hoe verspillend wij 'oudere mensen' waren, gewoon omdat wij 'dat groene gedoe' niet hadden in onze tijd?
Bron: foto AH
Foto: A.H.
