In japan , al enkele jaren geleden, was een groep geleerden er ingeslaagd, om een auto te laten rijden op olie uit mandarijnenschillen.Deze methode had een nadeel: ER ZIJN ELFDUIZEND MANDARIJNEN NODIG VOOR EEN LITE R OLIE.
Een verkoopster in een plaatselijke boekhandel, kreeg het hard te verduren op haar vijftigste verjaardag. Niet alleen hadden haar collega's twee grote spandoeken aangebracht met " MARIA IS 5O VANDAAG", ze moest ook nog de hele dag werken tussen de andere verkoopsters, die een insigne droegen met de tekst " IK BEN MARIA NIET".
"Kameraad Gorbatsjow, is het communisme uitgevonden door een politicus of door een wetenschapper?" vroeg een vrouw die in het Kremlin op bezoek was. "Door een politicus," zei de secretaris-generaal. "Dat dacht ik wel," zei de vrouw," een wetenschapper had het eerst uitgeprobeerd op muizen."
Grijs kille kerktoren, ziel en hart van straten en gevels, vreugde en smart stenen monumenten, gebeeldhouwd uit boete, treurende moeders, kille piëta's, Maria wees gegroeten. De beitel gedreven in het ritme van de hamerslag, breekt, splijt, bevrijdt het beeld dat hier gevangen lag. Steigerend paardespan, heroïsch heldenstatief, heraldische leeuwenkoppen, treurend cherubijntje lief, wat eens uit steen brak, onder het beeldhouwersalaam, zal eeuwig triomferen, zal eeuwig bestaan.
Een acteur had al in geen vijftien jaar een rol meer gehad, omdat hij altijd zijn tekst vergat. Eindelijk kon hij terug aan de bak hij moest maar een zinnetje zeggen namelijk:"Hoor! Dat is kanongebulder." De avond van de première brak aan, en terwijl hij in de coulissen stond te wachten herhaalde hij altijd maar:"Hoor, Dat is kanongebulder, hoor, dat is kanongebulder...." Eindelijk moest hij op, toen hij het toneel op liep hoorde hij een oorverdovende brrrrroeoeoemmm!! Hij draaide zich om en zei:"Wat was dat verdomme?"
In een winkelcentrum in Ekeren vroeg Sint Niklaas aan een meisje hoe ze heette, hij kreeg alleen een boze blik. Sinterklaas herhaalde zijn vraag en tenslotte zei ze verontwaardigd:" Dat heb ik je vanmorgend in Kapellen verteld, en nu ben je het al vergeten?"
Mijn moeder bracht haar kapotte bril binnen bij de oogarts, in een klein zakje had ze de twee kleine vijsjes gestoken die zij nog bij de gebroken bril had gevonden. Tot haar verbazing rommelde de opticien in een doosje en haalde er nog twee andere kleine vijsjes uit te voorschijn. Toen zij vroeg waarom hij niet de oorspronkelijke vijsjes gebruikte, die zij met zoveel moeite uit de lange haren van het vloerkleed had gehaald, zei hij:"Sorry mevrouwtje, dat waren geen schroefjes, dat waren kruimels."
De dochter van een vriend had in een kerstspel de rol van Maria gekregen. Op de ochtend van de eerste repetitie versliepen ze zich. De regisseur wuifde vermoeid onze excuses weg." Het geeft niet" zij hij "De herders moeten trainen voor de voetbal en Jozef is gaan vissen."
Vandaag ben ik 69 jaar geworden. ( 22 januari 1938 ) Ik kan het bijna niet geloven, vroeger wanneer ik klein was dan was een persoon van 69 jaar een oude man in onze kinderogen. Zouden ze dat nu ook nog zo zien. Ik probeer me jong te kleden, ik heb een druk verenigingsleven. Veel hobby's, daardoor probeer ik die ouderdoms- verschijnselen wat uit te stellen. Wanneer ik mij in de weerspiegeling in een uitstalraam zie lopen, dan probeer ik mijn houding steeds te verbeteren. Maar ja al een geluk dat ouder worden voor ieder van ons is weggelegd. Sommige gebruiken, potjes en zalfjes om die onafwendbare rimpels te verdrijven, maar ik vindt dat rimpels een gelaat mooi maken. Hoe denken jullie daar over, hee vrienden bloggers en chatters, kruip eens in uw pen en laat me eens iets weten, misschien ontdek ik bij jullie nog gebruiken of wetenswaardigheden die ik kan gebruiken. Ik ga mijn glas nog eens vol doen, proost vrienden op jullie gezondheid.
Blues. ( voor diegene die mij niet kennen, op bijgevoegde foto staat Proffesor Einstein)
Zwaarder als, die mans kruis, is mijn last die ik draag naar mijn Golgotha.
Elke seconde, elke stap, die ik zet, voel ik, hoe ik er steeds weer, aan herinnert wordt, "draag die last, boet, tot je er bij neervalt."
Soms denk ik, "vandaag ben ik sterk," maar dan is het net of men verzwaard de massa, die ik mijn levenlang zal moeten torsen.
Ze brachten Jezus naar een plek die GOLGOTHA heet. Dat betekent schedelplaats. Ze gaven hem wijn met mirre erin, maar hij dronk er niet van. Toen sloegen ze hem aan het kruis; en verdeelde zijn kleren.
Tijdens een vacantie werden de dochter van vrienden, met haar man en hun twee kinderen uitgenodigt op de thee bij een schoolvriendin die een dalmatiër bezat. Het zoontje Ben was uitermate rustig, maar algauw ontdekte ze hem, onder de tafel. De hond lag er heel tevreden bij terwijl Ben bezig was met een viltstift de vlekken op zijn rug te verbinden.
De politie van Boulder (Colorado) neemt in de patrouillewagens behalve wapens en reddingsmateriaal ook teddyberen mee. Ze worden, gebruikt voor het kalmeren van geschrokken kinderen die bij een politiezaak betrokken zijn geraakt." Ze brengen het gesprek op gang" verklaarde een politieman. "En soms werkt het ook bij volwassenen."
Op het hek van het koedoepark in de dierentuin van Dehiwala op Sri Lanka: " De dierentuin is een plaats waar dieren kijken naar mensen zonder dat er op hen wordt geschoten."
Toen een collega in het ziekenhuis herstellende was, na een operatie, kwam de verpleegster zijn kamer in om hem een injectie te geven. Ze prikte de spuit zo hardhandig in zijn lijf dat hij bijna van zijn stokje ging. "Wat was dat?" zei hij, snakkend naar adem. "Een pijnstiller," zei ze.
Jij, die door mijn zinnen waart, Jij, die langs mijn dijen vaart, Jij, die aan mijn schaduw kleeft, Jij, die niet om andere geeft, Jij, die mijn dromen vergalt, Jij, die mijn kleuren knalt.
Heet jij Muze, die mij soms bezoekt, heet jij dementie, die ik heb vervloekt.
Maak je bekent, je kan niet eeuwig "naamloos" heten. Of verdwijn, zodat ik je kan vergeten.
Eén lijn, vol spanning, van de top van haar middelvinger tot de punt van haar teen.
Eén sierlijke lijn, die overloopt, in de slanke hals, fier gestrekt, naar de rondingen van haar schouders, via de corsage, die verdwijnt in een waterval van tule.