Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
Ik ben een man en woon in Beveren-Waas () en mijn beroep is onderhoudstechnieker (invaliditeit).
Ik ben geboren op 19/12/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotografie, light room,politiek, wandelen en fietsen, vooral om in beweging te blijven.
Sinds juni 2011 heb ik vernomen dat ik een hersentumor heb. Na verschillende behandelingen zonder resultaat krijg ik nu Avastin. Ik hoop dat dit aanslaat.
over-leven met een glioblastoom (hersentumor) en CVS zolang ik blog, ben ik er nog.
13-04-2012
ontspoorde trein
Gisteren avond is en in Melsele, een goederentrein ontspoord; Op de overweg in de Gentstraat is een verzakking ontstaan en hierdoor zijn enkele wagons van een goederentrein gekanteld. De bovenlijn is over tientallen meter losgerukt en ook dden deel van de sporen zelf zijn beschaadigd.
Daarom was het vroeg dag voor mij, want D moet gaan werken in Gent. Ik heb haar naar station ST Niklaas gebracht vanwaar ze wel treinen had.
Zogezegd waren er pendelbussen ingelegd, maar dan niet vanuit Beveren. Daar moet je maar de gewone lijnbus nemen en dan de aansluiting missen in St Niklaas. Ok, een ongeluk kan niemand voorzien, maar dan moet je niet rondbazuinen dat er bussen in de plaats van de trein rijden. NIET DUS. Enkel van Antwerpen, via zwijndrecht naar St Niklaas en alle tussenliggende stations kunnen hun plan trekken. Het zoveelste staaltje dienstverlening van de driekoppige nmbs draak.
Dus zal ik maar pendelbus spelen voor de kinderen.
In een blog die ik volg, van iemand die ook geconfronteerd is met een kwaaie hersentumor las ik de volgend omschrijving van zijn verdere leven.
'Wij hebben zowiezo een beperkte houdbaarheidsdatum'. En de houdbaarheidsdatum van mensen die kampen met deze vorm van kanker is al naargelang de bron wel uiterst beperkt.
Als je aan de mensen vraagt wat ze nog zouden willen doen als ze wisten dat ze snel zouden sterven, dan krijg je van alle plannen te horen, het ene plan al onuitvoerbaarder dan het ander. Gaande ven verre reizen tot extravagante uitspattingen. Ook ik dacht daar vroeger zo over, maar nu weet ik dat wanneer je in die situatie komt je gewoon probeert verder te leven en te genieten van alles rondom je. En liefst nog zo lang mogelijk. Je probeert er elke dag nog iets van te maken ondanks de therapiën en medicatie die soms wel erg beperkend werken.
En ondanks dat er een zwaard van Damocles boven je hoofd hangt probeer je er niet steeds aan te denken en is het nodig dat je de positieve dingen koestert, hoe moeilijk het ook soms is. En ja er zijn dagen, en vooral nachten dat de negatieve gedachten niet willen verdwijnen en je slapeloos wacht op de wekker. En dan wordt je echt wakker, opend het raam en ziet de zon en hoort de vogels. En dan weet je dat het toch allemaal nog de moeite waard is. Er in blijven geloven is de boodschap, want ondanks dat ik ongeneeslijk ben weet ik niet wanneer het eind zal komen. En zeker zullen velen me nog voorgaan, ook zij die er nooit over nadachten...maar zo is het leven.
Ooit las ik ergens: geboren worden is het begin van sterven.., iets om even over te denken.
Als afsluiter nog even een muziekje van Marco Borsato
Vrijdag naar oncoloog geweest voor de maandelijkse bloedtest en het ophalen van de Chemopillen. De zesde serie en waarschijnlijk ook de laatste (voorlopig toch). Hierna is het afwachten wat er op de scan begin mei te zien is. Hoop dan eens echt positief nieuws te krijgen. Een beetje geluk kan ik wel gebruiken want dat is me nog niet dikwijls te beurt gevallen. Maar ja, we moeten ons tevreden stellen met wat komt en er niet te veel over piekeren, want piekeren is verloren tijd. En net tijd is iets waarvan we geen onbeperkte voorraad hebben. Met onze beperkte houdbaarheidsdatum kunnen we beter genieten van alle mooie dingen die we tegenkomen op onze levensweg.
Ik hoop in ieder geval dat ik de komende 2 weken niet te veel last heb van de chemo en ondertussen blijven we het allemaal positief bekijken.
Gisteren op uitstap geweest met G naar Oostende. Ondanks de slechte weersvoorspellingen hadden we een mooie droge dag aan de Kust.
Om 8.45u vertrokken uit Sint-niklaas en om iets voor 10u stonden we in het station van Oostende. Daar een fiets opgehaald bij de gratis fietsverhuur en dan richting watertoren aan de mercatorlaan. Deze is niet meer in gebruik en wordt geflankeerd door twee kariatiden, een vrouwenbeeld dfat als zuil of pilaster werd gebruikt.
Vandaar vertrokken we dan richting hendricapark en verder naar de vuurtorenwijk met alweer een prachtige watertoren. Hierna werd er richting Fort Napoleon getrokken. Na een rondgang hier met audiogids gingen we onze dorst lessen.
Middag, we trokken door de duinen naar de dijk waar we ons boterhammetjes opaten in de vrije natuur onder een zonnige hemel. Dan een wandeling gemaakt in de duinen en terug naar ingang fort Napoleon om de fietsen op te halen. Dan wat rondgereden en via de dijk waar we nog iets dronken in brasserie ocean was het stilaan tijd om terug naar 't station te rijden.
Op 5.00u de trein terug naar StNiklaas , waar toevallig dochter D in Gent opstapte. Om 18.300waren we terug thuis na een mooie, toffe en ontspannende dag.
Nu zal het weer een tijdje duren vooraleer ik een tocht kan maken met G. Morgen nl. afspraak met de oncoloog en dat betekend terug een sessie chemotherapie met temodal. Nummer 6, en misschien de laatste van de reeks. Dat zal echter afhangen van de mri-scan begin mei. We zien wel.
Bert De Graeve, de gedelegeerd bestuurder van Bekaert, kreeg vorig jaar een derde meer loon dan in 2010. Bij de vakbonden valt het nieuws in slechte aarde: Bekaert wil net 609 jobs schrappen in België, en spreekt van nog meer bezuinigingen. ‘Het nieuws van die zware loonsverhoging zal de onderhandelingen niet vergemakkelijken', zeggen de bonden.
Deze man strijkt nu zowat 1,5 miljoen € jaarsalaris op. Zogezegd verdient hij dat door zijn goede bedrijfsvoering. Dat er een sociaal bloedbad voor nodig is, dat er in lageloonlanden werknemers uitgebuit worden dat is niet aan de orde.
En in België is hij niet de enige CEO die zulk een buitensporige vergoeding opstrijkt. En wat in zulke gevallen opvalt is dat er uit de hoek van de politiek en vooral uit rechtse hoek (NVA, open VLD) weining protest komt. Een vaag teken waar het naartoe kan gaan als deze beide partijen het echt voor het zeggen krijgen. Ik walg van deze praktijken.
Een ander probleem is dat de mensen op den duur alle CEO's over dezelfde kam gaan scheren en dat zij die het wel redelijk spelen en hun sociale taak in de maatschappij ernstig nemen ook als profiteurs worden gebrandmerkt.
Wanneer zal de politiek de moed hebben zulke zaken aan banden te leggen? Ik denk nooit omdat er van hun entourage teveel personen meeprofiteren.
Woensdag tegen 10.00u naar de Wilfordkaai getrokken en vandaar samen met G. op onzeminifietsjes naar de Laagstraat om een eerste watertoren vast te leggen. Onderweg nog langs mijn oude middelbare school gereden, die niet meer bestaat. Het VTI in de Akkerstraat. Na de Laagstraat zijn we dan via het industriepark richting Smesstraat gereden. Daar stond de tweede watertoren ons op te wachten. Na de nodige foto's zijn we langs de Oversprongstraat, het VanDuyse wegeltje (zoals we dat in onze jeugd noemden) en de puitewegel naar de oudste gelaagput getrokken. Deze volledige retanten van de vroegere kleiontginning zijn nu een provinciaal domein 'roomakker' met mooi aangelegde paden en rustplaatsen.
Op een zo'n bankje hebben we dan ons boterhammekes opgegeten.
Dan ging het richting AMT fabrieken, of wat er nog van over is. De schouw van de vroegere steenoven is het enige wat nog overeind staat, al de rest is afgebroken. Na een klimpartij konden we dan toch een mooi beeld van de schouw bemachtigen.
Nu trokken we richting de dijk, via de Gentstraat en St Jozefstraat. Even afgestapt in de kapel van St Jozef en er wat gefotografeerd. Ook een kaarsje gebrand voor onze beid vaders die Jozef noemden.
Via de dijk langs de Durme en Schelde gingen we terug richting Temse en hadden we dorst gekregen. Afgestapt in de Zaatman waar men geen Duvel of Trippel had en dit op een nogal onbeleefde manier kenbaar maakte. We zijn dan maar naar de brasserie Temsica op de kaai gereden en hebben daar iets gedronken. Na nog wat keuvelen was het dan tijd om huiswaarts te keren.
Afspraak volgende week woensdag, dan trekken we naar Oostende (fort Napoleon ) als de weergoden ons gunstig zijn.
Vandaag op veel plaatsen geweest die herinneringen uit mijn jeugd bovenbrachten, 't was mooi, tof en ook soms confronterend.
Morgen gaan we nog eens profiteren van het prachtweer. We trekken naar Temse en Tielrode.
om 10.00u start aan de Wilfordkaai en zo langs de Schelde naar cauwerburg, en dan de watertoren in de Smesstraat. Dan verder noordwaarts naar de N16 en aan de overkant hiervan in de laagstraat, waar nog een watertoren op ons wacht.
Dan terug via ruisstraat, jagerstraat naar de hofstraat om daar even op de roomkouter te gaan. Dan terug naar de Durme en via de dijk naar Temse.
En fotokes pakken onderweg.
Verslagje en foto's vind je een van deze dagen terug.
Op het moment gaat het goed met mij, weinig last van de 'kanker' buiten een paar ongemakjes, maar als het zo zou kunnen blijven ben ik allang tevreden.
Gisteren een lang fietstochtje gemaakt. Vertrokken thuis in Beveren naar Kruibeke, ik wou de kleigroeve van Argex, je weet wel die van de kleibolletjes, eens gaan bezien en wat foto's nemen. In de werkweek is er daar wat veel bedrijvigheid en te gevaarlijk om rond te lopen. Hierna ben ik dan richting Bazel gtrokken naar het kallebeekveer om daar mijn bokes op te eten (allé, 't waren sandwiches) en even uit te rusten en te genieten van het uitzicht en een paar fotokes te nemen.
Dan ging het richting Rupelmonde, daar de dijk opgereden en zo naar Steendorp. In steendorp ben ik dan een tweede kleigroeve uit onze streek gaan fotograferen.
Dan werd het stilaan tijd om huiswaarts te trekken, via Haasdonk. Dacht nog even langs te gaan op de voetbal, de eerste ploeg speelde nl. maar de motivatie ontbrak en 'k had geen zin om er €4 aan te spenderen. Vorige seizoenen kreeg ik als medewerker een gratis abonement..dit jaar heb ik daar niets van gezien. Misschien de manier om hun appreciatie uit te drukken voor hetgeen ik doe voor hun website?
Deze week is het al een ganse tijd prachtig en redelijk warm. Ideaal om te wandelen en fietsen, en dat doen we dan ook zoveel onze vermoeide leden het toestaan. Stillekes aan gaat het elke dag weer een beetje beter.
De lente is nu ook volop zichtbaar, overal steken de bloemen hun kopjes op, zijn de vogels actief aan hun nest aan het bouwen of elkaar het hof aan't maken...kortom alles in de natuur ontwaakt weer en samen met een mooie voorjaarszon geeft dit een aangenaam gevoel waarbij je alles even kan vergeten.
Op de voetbal bij HRSH was het deze week weer een en al probleem. Uiteindelijk heeft het bestuur beslist om de U19 ploeg op te doeken en de jongens te laten meetrainen met de beloften. Gisteren was er een spelervergadering waarop dit aan de jongens werd meegedeeld. De ouders werden van niets op de hoogte gebracht en wat met volgend seizoen is een grote onbekende. 's avonds kreeg ik dan nog een mail van een medewerker van het eerste uur om zijn fucties van de site te schrappen, hij stopt er ook mee. Dit seizoen is het echt een soap aan het worden, sinds de jeugdvoorzitter weggerangeerd is loopt er van alles mank. Communicatie naar ouders is onbestaand, organisatie en opvolging onbestaand en zo kan ik nog doorgaan.
Maar laat ik daar niet van wakker liggen, er zijn belangrijker dingen in het leven.
over vijfentwintig jaar
zal iedereen het zingen
het lied van oude mensen
en voorbijgegane dingen
ook al zijn we dan vergeten
wat we doen en hoe we heten
of we halen wát we weten
af en toe wat door elkaar
De toekomst was een zee
een blauwe zee van tijd
maar 'later als je groot bent'
wordt 'later als je dood bent'
dan komt de dag van gisteren
en ben je morgen kwijt
en langzaam schuif je op
naar een plaatsje bij het raam
daar mag je dan gaan zitten
beetje praten beetje pitten
totdat de hemel opengaat
en dan roepen ze je naam
O de zomer van het jaar
dat wij elkaar ontmoetten
de zomer van het lange gras
en van de blote voeten
is het echt zo lang geleden
dat we jong en ontevreden
op een dag het zomaar deden
voor het eerst en met elkaar
Adieu vaarwel tot ziens
het afscheid doet me pijn
want afscheid duurt niet even
het duurt je hele leven
totdat de dag van gisteren
voorgoed voorbij zal zijn
Over vijfentwintig jaar
zal iedereen het horen:
het lied van 'vóór de oorlog'
en 'toen was jij nog niet geboren'
het leven is bederfelijk
en doodgaan blijkbaar erfelijk
maar al zijn we niet onsterfelijk
we zijn nog bij elkaar
Wat blijft is de herinnering
de liefde die niet overging
de eeuwige betovering
van de onsterfelijkheid
niemand ontsnapt aan het onvermijdelijke, alleen het tijdstip waarop is een onbekende.
De temodal heeft me dan toch ingehaald en met vermoeidheid terug op de grond gezet. Gisteren middag stak het op. Alles werd teveel, last van spieren en gewrichten en geen goesting meer om iets te doen. Gelukkig was het vandaag mijn laatste pillen en kan ik nu terug proberen de vermoeidheid en andere ongemakken weg te werken. 't weekend zal dus rustig zijn voor mij, veel noodzakelijke rust en misschien een klein wandelingske of zo...
als eerbetoon en blijk van medeleven wordt vandaag om 11.00u in gans België een minuut stilte in acht genomen. Dan zullen de kerkklokken luiden ter nagedachtenis van de 28 mensen die omkwamen in het Busongeluk in Zwitserland.andaag ook de dag dat onze M terugkomt van schoolreis naar Barcelona. Normaal moeten ze deze avond rond 19.30 toekomen. En of je nu wil of niet onbewust denk je dan aan hetgeen deze week gebeurde. Hopelijk heeft hij van zijn reis genoten en we zullen blij zijn dat hij weer thuis is. Het was hier stil deze week.
Vandaag vierde temodal dag, nog een te gaan en alles loopt vlot. Weinig last en de vermoeidheid is onder controle...maar deze kan volgende week ook nog toeslaan zoals vorige keer.
Vandaag de derde temodaldag van deze reeks. Ik heb er nog niet veel 'last' van gehad. De vermoeidheid valt mee.
Gisteren een tourke gaan maken met mijn fiets en met dat mooie weer deed het echt wel deugd. Was wel redelijk moe maar daar zullen de pillen wel voor iets tussenzitten.
Ook de berichtgeving i.v.m. het busongeluk in Zwitserland gevolgd. Ik kan en wil het me eigenlijk niet voorstellen wat zoiets betekend voor een gezin. Een kind verliezen op een dag dat je het terugverwacht van vakantie. En dan de onzekerheid die er was, leeft mijn kind nog, is het dood? Ik kan de getroffenen alleen maar alle sterkte toewensen in de komende tijd. Nu is alles nog nieuw, er zijn hulpverleners, er is aandacht en steun...maar binnen enkele weken zullen deze mensen er alleen voorstaan en moeten ze een manier vinden om met hun verlies om te gaan. Ook de buschauffeurs en begeleiders die omkwamen laten een leegte na bij hun dierbaren, en ook deze moeten hun weg terugvginden.
Het eerste bericht dat ik las vanmorgen was gruwelijk. 28 doden bij een busongeluk waarvan 22 jongeren van 12jaar. Zij waren op terugreis van een skivakantie met de school.
Voor de ouders moet dit verschrikkelijk zijn om op deze manier hun kind te verliezen. Ik wens hen dan ook alle sterkte toe om dit te verwerken.
Gisteren was het prachtig weer, in de voormiddag een fietstochtje gemaakt met mijn minifietsje (ong 20Km. Na de middag was ik wat aan het rondzoeken op 2dehands en heb ik een mooie fiets gevonden. Na een telefoontje mocht ik hem ophalen in Buggenhout. 't is er ene van Kettler, met 27 versnellingen en tip top in orde. Heb hem al efkens geprobeerd maar deze week zal ik er meer mee rijden, als mijn temodal sessie geen roet in het eten gooit. Moet straks naar de oncoloog voor de 5de reeks temodal.
Onze M is op 'schoolreis' vertrokken vanmorgen. Naar Barcelona en dat tot vrijdag. Een rustige week dus, geen voetbaltraining en gans de dag enkel ik en mijn vrouw thuis. Dochter D is nl pas om rond 6.30 thuis van haar stage.
Zaterdag is er opendeur en infosessie bij de hogeschool in Gent. We gaan er samen met M naartoe want hij gaat waarschijnlijk voor inginieur studeren. En je kan nooit info genoeg hebben.
Nu ga ik me klaarmaken en naar UZA voor de pillekes.
Blijkt dat een van de topmanagers zowat 135 miljoen euro binnenrijft. omgerekend komt het hier neer op 4,3 euro PER SECONDE. Iemand die dit niet pervers vind is naar mijn mening meer dan associaal. Niemands werk is zoveel waard en zeker niet als deze premies verdiend worden op de kap van de gewone mens die zijn biertje steeds duurder ziet worden.
Maar ja dit is blijkbaar geen alleenstaand feit en het ergste is dan nog dat deze gasten door hun hebzucht de crisis hebben meeveroorzaakt maar dat ze aan de oplossing niets bijdragen. Zulke onrechtvaardigheden zijn op geen enkele manier etisch te verantwoorden, en ik vraag me af wanneer de mensen zulke uitspattingen echt beu zullen worden en hiertegen gaan ageren, of zijn we allen zo individueel geworden dat we dit normaal vinden en zijn we elke vorm van solidariteit verloren??? Het stemt me droevig om te zien wat er van onze samenleving is geworden. Enkel het kapitalisme telt nog.
ben op zoek naar een tweedehandsfiets om af en toe eens een groter toerke te maken. Veel eisen stel ik niet alleen moet er een recht stuur (zonder gebogen handvaten) op staan en liefst een paar versnellingen. Ook de prijs mag niet te hoog zijn, ik ben nl geen wielertoerist. Ook moet ik redelijk rechtop kunnen zitten omdat ik anders nekpijn en andere ongemakken krijg. Daarom ben ik naar een damesfiets aan het uitkijken.
Gisteren efkens naar den azalee in st niklaas gaan zizn maar daar stond niet veel soeps. Nu heb ik ontdekt dat in de kringloopwinkel in Melsele ook fietsen gaan verkocht worden, zal een van deze dagen eens gaan zien.
Onze M is ziek, griepachtige toestanden. Hoop dat ik het niet krijg want volgende week is het weer chemoweek en met koorts mag ik er niet aan beginnen...hopen maar dat ik de dans ontspring en goed opletten.
In oktober 2012 moeten we gaan stemmen voor de gemeenteraden. Sinds enkele weken is het gooien met modder en andere onsmakelijke toestanden.
Zo is de strategie van de wever om deze uitslag te koppelen aan zijn deelneming voor de federale verkiezingen in 2014. Als de uitslag dit jaar niet goed is dan stopt hij er mee in 2014...ik hoop het van harte.
De wever wil kost wat kost zijn eigen programma doordrukken en op gebied van onderhandelen en compromissen sluiten is hij bij de vorige regeringsvorming compleet mislukt. Steeds was dat de schuld van anderen, steeds werkte men hem tegen...steeds speelde hij de calimero van de wedstraat..."zij zijn groot en ik is klein en da's niet eerlijk".
En toch blijft hij goed scoren in de opinipeilingen.
Niemand kent zijn programma op sociaal en economisch vlak...alleen weten we dat VOKA (vereniging vlaamse ondernemers) zijn goden ziin...en als je dezen hun programma bekijkt is dat uiterst donker blauw en enkel positief voor al de rijken. Geef deze mensen hun kans en we zullen rap een paar tientallen jaren terug in de tijd duikelen wat de welvaart betreft. Steeds zitten zij te kakken op al wat de gewone mens heeft, de sociale zekerheid is hun een doorn in het oog, de vakbonden die ondanks bepaalde foute uitspattingen, toch de sociale verworvenheden trachten vrij te stellen zijn hun aardsvijanden.
Als je dan ziet dat De Wever 1/3 van de vlamingen achter zich krijgt vraag ik me af of dit allemaal rijken zijn of zijn deze mensen zwaar misleid? Het kan er bij mij niet in dat een gewone werkmens voor zo'n partij kan stemmen.
Blijkbaar is hij groot geworden door steeds te hameren dat de Walen de Vlamingen uitzuigen...zelf zolang hamerde hij daarop dat hij het zelf ging geloven. Zo zijn er in de geschiedenis nog mannen groot geworden, stigmatiseer een groep en belaad hen met alle zonden en beschuldig hen van alles wat fout gaat.
Het grote probleem is echter de onwil (of onkunde) om compromissen te sluiten en zo een werkbare samenleving te bewerkstelligen. Wie geen compromis sluit moet of aan de kant gaan staan of een staatsgreep plegen. Ben echt curieus wat het zal worden. Vooral voor onze kinderen is het belangrijk dat ze kunnen leven in een wereld waar de welvaart verdeeld wordt en waar solidariteit geen loos begrip is.
Ik hoop echt dat de mensen eens kritisch gaan nadenken voor wat sommige politici en andere leiders echt staan.
dank aan allen die me in deze moeilijke tijden steunen, en vooral mijn vrouw en kinderen. Jullie zijn altijd bij me en ik denk steeds aan jullie, zelfs al doet het soms pijn als ik de toekomst bekijk...bedankt dat jullie er zijn voor mij.
Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
