opgestaan, raam geopend en het is weer een en al grijs en nat wat er te zien is. 't zal weer een doorregende dag worden met hopelijk eens een opklarinkje om te gaan wandelen, maar veel hoop is er niet. Misschien wordt het stilaan tijd om op e-bay eens tee gaan zoeken naar een ark.

Net na lang wachten en aandringen  de info gekregen die ik gevraagd had bij HRSH. We zullen wel zien wat we ermee doen, 't komt er in ieder geval op neer dat de beloften die op het eind van vorig seizoen gedaan werden weeral loze praat was. maar soit, das niets nieuws en er van wakker liggen zal ik zeker niet doen.

Morgen weer op controle bij de oncologie en waarschijnlijk nog een tweede medicijn erbij. Dan heb ik een weekje rust wat consultaties betreft. Als het dan de rest van de week een beetje droog zou blijven is er misschien een mogelijkheid om nog wat te fietsen of wandelen.

Gisteren was ik gaan fietsen en om 16.00 moet ik mijn pillen pakken. Ik had deze meegenomen in een plastiek zakje en op een parking ingenomen, net op dat moment reed er een bejaard koppel voorbij die je duidelijk kon zien denken...drugs. Met mijn zwarte bandana en zonnebril zie ik er misschien niet te vertrouwenswekkend uit. 

Om af te sluiten nog een song van Willie Nelson die ik gisteren op you-tube tegenkwam. Vooral de tekst sprak me erg aan en daarom dit lied, voor degenen die me nauwst aan het hart liggen, mijn gezin. We had it all, niet op matrieel vlak, maar er is zoveel meer.