Morgen is er weer een spannende dag. Gisteren naar het UZA geweest voor een MRI. Altijd een gebeuren dat enige spanning meebrengt. Morgen krijg ik de uitslag bij de oncoloog. Daarvan zal dan afhangen of de behandeling verder gezet wordt. Spannend dus en dat zorgt voor de nodige spanning, ook al wil je er niet te veel aan denken onbewust ben je er mee bezig. Gevolg is dat ik me prikkelbaarder voel en lastig zoals mijn medehuisbewoners zeggen. 't ja ik kan er soms ook moeilijk mee overweg en wou ook dat het anders was...sorry maar het is nu zo dat wachten op de uitslag wat stress meebrengt, en soms is dat gemakkelijker te verwerken.

Het slechte weer is hierbij ook geen bemoedigende factor, grijs van 's morgens tot 's avonds met tussendoor dan de nodige plensbuien. Maar ja, als morgen de uitslag er is is de spanning ook weg en zien we wel hoe het verder gaat. Veel alternatief is er niet.

Vandaag ook de dag van de herdenking van de overledenen. Heb dit altijd een raar iets gevonden. Dierbaren die overleden zijn blijven zowiezo in je gedachten, en daar heb je niet direct een showdag voor nodig waarbij men ostentatief naar het kerkhof trekt.

Voor velen is dit ook een vergelijkende test van wie heeft het mooiste graf, waar liggen de grootste en mooiste bloemen enz. Voor mij hoeft dat niet, liever dherdenkt ik in mijn gedachten en daden dege,nen die me lief waren, en dit gans het jaar, gans het leven. Ik hoef daar geen speciale dag voor, en ergens hoop ik verder te leven in de gedachten van zij die me kenden als ik er niet meer ben...

Als ik dood ga, huil maar niet
ik ben niet echt dood moet je weten
het is maar een lichaam dat ik achterliet
dood ben ik pas als jij die bent vergeten.

En als ik dood ga, treur maar niet
ik ben niet echt weg moet je weten
het is de heimwee die ik achterliet,
dood ben ik pas als jij dat bent vergeten.

En als ik dood ga, huil maar niet
ik ben niet echt dood moet je weten
het is het verlangen dat ik achterliet
dood ben ik pas als jij dat bent vergeten
dood ben ik pas als jij me bent vergeten.

(Bram Vermeulen)

Gisteren ben ik in de namiddag toch nog eens gaan wandelen. Onderweg was het duidelijk dat het halloween was. Over gans het taject van thuis naar hof ter saksen waren halloween figuren geplaatst. 's avonds was er een fakkeltocht gepland. Hier kon ik niet bij zijn want met mijn slecht zien, vooral in het duister was  dat geen optie.