Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
Ik ben een man en woon in Beveren-Waas () en mijn beroep is onderhoudstechnieker (invaliditeit).
Ik ben geboren op 19/12/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotografie, light room,politiek, wandelen en fietsen, vooral om in beweging te blijven.
Sinds juni 2011 heb ik vernomen dat ik een hersentumor heb. Na verschillende behandelingen zonder resultaat krijg ik nu Avastin. Ik hoop dat dit aanslaat.
over-leven met een glioblastoom (hersentumor) en CVS zolang ik blog, ben ik er nog.
12-12-2012
vrieskou en piekeren
Vanmorgen was het duidelijk, de vrieskou was in het land. Bij mijn wandeling zag ik dat de plassen allemaal bevrorne waren. Ook op hof ter saksen waren de vijvers gedeeltelijk dichtgevroren.
De eenden en ganzen liepen als het ware op het water. direct schoot me het liedje van Marco Borsato en zita in het hoofd.
Morgen nog eeen laatste vriesdag en dan zou de winterprik voorbij zijn en komen we terug in herfstig weer terecht met wind en regen a volenté.
Morgenmiddag is het dan tijd voor de scan om te zien of mister T zich gedraagd of misschien aanstalten maakt om op verlof te vertrekken. Zou er niet rouwig om zijn. Hij heeft me al genoeg miserie bezorgt met zijn aanwezigheid. Hij heeft me al genoeg van mijn sociaal leven en vrienden gekost en heeft mij al genoeg verandert zodat ik mezelf soms niet meer herken.
Hij heeft me al genoeg doen vloeken als ik weer iets niet vind dat vlak voor me ligt omdat ik het niet zie.
We hopen wel maar....
Ook tv kijken, computeren, lezen zijn zo van die zaken die moeilijk gemaakt worden door misterT. Op tv zijn de ondertitels veel te snel zodat de lol er vlug af is. Lzezn gaat tergend langzaam zodat ik een half uur doe over een bladzijde. Computeren is na een uur te vermoeiend.
Enkel wandelen en fietsen bij mooi weer lukken nog redelijk, Als het tenminste niet te druk is.
Nooit had ik gedacht dat het zo'n inpact zou hebben op mijn functioneren. Nooit had ik gedacht een onhandige kluns te worden door de indringer in mijn hoofd. Maar hij is daar en gaat waarschijnlijk nooit meer weg. eeeik zal er mee moeten leren leven...en dat probeer ik hoewel het niet altijd gemakkelijk is om het te doen en na de zoveelste mislukking te zeggen ik ga door.
Ook ben ik de meeste vrienden verloren, niemand zit te wachten op iemand die dikwijls afspraken moet afzeggen, die niets op voorhand vast kan leggen omdat alle dagen niet dezelfde zijn. Zo kom je steeds verder in een isolement terecht ook al probeer je er alles aan te doen.
In het begin krijg je mails, telefoons en ben je no nieuws, na een tijdje haakt men af en blijf je alleen achter met mister T in je hoofd. En dan begin je te piekeren tegen beter weten in, dan komt de eenzaamheid want niemand kan je helpen, je moet het alleen doen.
&nbs
Reacties op bericht (2)
14-12-2012
uitslag
Hoi Davy,
Ik krijg maandag de uitslag, dus tot dan nog ongerust afwachten en hopen op goed nieuws.
14-12-2012 om 09:43
geschreven door eddy
13-12-2012
uitslag
Hallo Eddy, is de scan goed verlopen? Bij mij hadden ze afgelopen dinsdag moeite met een ader te vinden en pas bij de 3e poging was het raak
wanneer krijg je de uitslag?
Groetjes, sterkte,
Davy