Weersgewijs ziet het er deze week niet zo slecht uit. Als we de voorspellingen kunnen geloven zou het toch een ietse pietsie warmer kunnen worden. Zo om en bij de 15°C met wolken, zon en af en toe een bui. We duimen ervoor.
Hopelijk gaat het opladen na de Temodal kuur een beetje beter dan de laatste keer en blijven de bijwerkingen van medrol een beetje onder controle. Kortom ik hoop nog eeens op een week die zonder al te veel last en zorgen voorbijgaat. En hopelijk zit er deze week een wandeling in...'t zou al een hele opluchting zijn want niets kunnen doen is echt wel vervelend en daar wordt ik dan ook nog ambetant van (ook een van die medrol bijwerkingen). Soms heb ik zin om vooral diene medrol buiten te gooien. Brengt niets dan last mee en wat het bijdraagd aan 'genezing' is me een raadsel. maar 't zal wel nodig zijn zeker??
Dus deze week proberen doorkomen en dan de volgende...in afwachting van de scan op14mei en de uitslag een week later...en dan zien we wel wat er weer in het verschiet sstaat. ' Het wordt soms zeer zwaar omdat er geen vooruitgang inzit, soms zie ik het als een zinloos zitten wachten en als er dan dagen zijn waarop de bijwerkingen de overhand halen vraag ik me af waarom doe ik het nog?
Maar ja we zullen wel proberen veder doen en hopen dat de Temodal kuren iets uithalen en als het niet zo is hopen dat er nog uitwegen zijn....misschien komt er een deel van wat ik kon toch nog terug en lukt het wandelen en fietsen me ooit nog eens....dan kan ik terug op pad om te fotograferen, ipv hier zinloos rond te hangen en een last te zijn voor iedereen in mijn omgeving. Dit gezegd zijnde is het nu tijd om aan de nieuwe week te beginnen, met tegenzin maar ik zal er wel het beste van proberen maken en blijven hopen op betere dagen.
in ieder geval eenprettige week voor iedereen en laat je niet ontmoedigen door mijn gezaag. Daar heb ik wel af en toe recht op vind ik en 'tis een uitlaayklep. liever zagen tegen mijn blog dan tegen degenen die dicht bij me staan, ook al gebeurt dat ook nogal eens.
Vandaag is het ook net 1jaar geleden dat Rony overleed. Dikwijls denk ik nog aan hem en aan de uren dat we samen babbelden over van alles en nog wat.
Na zijn overlijden was de club niet meer hetzelfde voor mij. Was de aantrekkingskracht ervan weg. Het is dan ook maanden geleden dat ik er nog in de buurt ben geweest. Ik kan de moeite niet meer opbrengen om tot daar te gaan. Liever laat ik de mooie herinneringen in mijn geheugen.
In ieder geval ik ben Rony nog niet vergeten en betrap me er soms op dat ik onwillekeurig denk...wat zou Rony hiervan denken, hoe zou hij reageren en soms heb ik nog de nood om een goed gesprek met hem te kunnen voeren...maar dat zal dan in gedachten zijn.
|