Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
Ik ben een man en woon in Beveren-Waas () en mijn beroep is onderhoudstechnieker (invaliditeit).
Ik ben geboren op 19/12/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotografie, light room,politiek, wandelen en fietsen, vooral om in beweging te blijven.
Sinds juni 2011 heb ik vernomen dat ik een hersentumor heb. Na verschillende behandelingen zonder resultaat krijg ik nu Avastin. Ik hoop dat dit aanslaat.
over-leven met een glioblastoom (hersentumor) en CVS zolang ik blog, ben ik er nog.
01-07-2010
de stilte van het land
Gisteren ben ik gaan fietsen in de buurt van Verrebroek-Kieldrecht en Doel. Toen ik in de vroege morgen over de polderwegen reed kwam het liedje 'de stilte van het land' ongemerkt boven.
Zo vroeg in de morgen is het er zalig rijden, de opkomende zon, de ontwakende vogels de uitgestrekte vlakte. Slecht een mens kwam ik tegen, een landbouwer die naar zijn veld reed met de fiets.Het gaf een egvoel van terug te gaan in de tijd, in onze jeugd toen alles er rustiger aan toe ging en er nog tijd was om elke dag van de natuur, de stilte en het land te genieten. Misschien moeten we allemaal eens meer genieten van rustige momenten, terug meer voeling krijgen met de natuur en niet steeds onszelf voorbij trachten te lopen..
de verre heuvels maken trage bogen aan de einder en het kopergele koren blikkert in de zon langsheen de open velden door het eeuwig groen der weiden loopt het oude wagenpad zijn weg doorheen de mulle grond en onder in het dal tussen het groene loof der eiken ligt het kleine dorp verscholen als in een oud verhaal witgekalkte gevels zoete geuren van jasmijnen alsof er nooit iets was veranderd en de tijd had stilgestaan
de dorpstraat ligt verlaten in de schaduw van de huizen alleen een trage fietser maakt krassen in het grint door de openstaande ramen komt de geur van de fornuizen het gefluister van de vrouwen of het schreien van een kind en over de bruine velden trekken traag de brede paarden langs de flanken van de heuvels plooien in het warme zand de boerenlijven buigen over de verse aarde alsof de grote meester Breughel ze daar had neergeplant
En hoog over dit alles klinkt een zachte melodie als een teken van de verre overkant de stilte van het land
hier leeft men met de eenvoud maar toch als kleine goden op het ritme der seizoenen een vredevol bestaan met regen zon en wind als trouwe bondgenoten bewerkt men er de aarde zoals men eeuwen heeft gedaan alsof de grenzen tussen heden en verleden zijn verschoven alsof er nooit iets was veranderd en de tijd had stilgestaan
Want hoog over dit alles klinkt een zachte melodie als een teken van de verre overkant de stilte van het land de stilte van het land
Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
