Reizen, muziek,literatuur en nog veel meer

Rederijkers nu

Rederijkers bestaan nog steeds. De meeste rederijkerskamers zijn tegenwoordig gezelligheidsverenigingen, maar vooral in het noorden van Nederland is er een levendige cultuur binnen de daar gevestigde rederijkerskamers. De Groningse kamers stammen uit veel latere tijd dan de "oude" kamers uit de zuidelijke Nederlanden. Uit noodzaak Hollands te leren voor de handel met het westen werden door Groningssprekende notabelen en boeren in Groningse dorpen rederijkerskamers opgericht. Deze zijn tegenwoordig verenigd in het K.P.G.R.V. (Koninklijk Provinciaal Groninger Rederijkers Verbond). Binnen de meeste van de aangesloten verenigingen streven de leden naar hoogwaardig amateurtoneel, wordt poëzie voorgedragen en wordt jeugd onderricht in de theater- en poëziekunst. Elk jaar is er een concours (toneel- en voordrachtwedstrijd) tussen de verschillende kamers van het K.P.G.R.V. Ook in Friesland komt een rederijkerskamer voor en wel de 'Koninklijke Rederijkerskamer Ons Genoegen' te Sexbierum, één van de zes rederijkerskamers in Nederland die het predicaat Koninklijk mogen voeren.

In Vlaanderen leeft de rederijkerscultuur nog. Sinds 2004 bestaat er Gentiaan (rederijkerskamer), een Gentse kamer. Andere voorbeelden zijn de Koninklijke Rederijkerskamer De Bloeyende Wijngaerd uit Berchem, de Koninklijke Rederijkerskamer Langhoirs Victorinen uit Poperinge en de (Koninklijke Aloude Hoofdrederijkerskamer) De Violieren, uit Antwerpen.

De Rederijkers was ook een improvisatieprogramma op Canvas (VRT) van en met Johan Terryn.

De rederijkerskamer Langhois Victorinen viert morgen haar 525 jarig bestaan. Dit vindt plaats op het stadhuis met een academische zitting waarna alle leden uitgenodigd worden om de innerlijke mens te versterken. De Langhoirs Victorinen is de toneelvereniging waar ik deel uitmaak van het bestuur en af en toe een rolletje speel in een van de vele toneelstukken die ze brengen.

Afbeeldingsresultaat voor langhoirs victorinen rederijkerskamer

Wapenstilstandsdag

Wapenstilstandsdag op 11 november is een jaarlijkse herdenking van het einde van de Eerste Wereldoorlog.

In België, Frankrijk en Servië is Wapenstilstandsdag een nationale feestdag. In België wordt sinds 1922 ieder jaar op deze dag, in aanwezigheid van de Koning, de wapenstilstands ceremonie gehouden aan het Graf van de onbekende soldaat, eerst om de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog te gedenken, maar nadien ook die van de Tweede Wereldoorlog en alle andere oorlogen in de wereld. De Poolse nationale feestdag, Dag der Onafhankelijkheid (Narodowe Święto Niepodległości), op 11 november is ook gerelateerd aan het einde van de Eerste Wereldoorlog.

Ook in het Verenigd Koninkrijk en het Britse Gemenebest wordt uitgebreid bij deze dag (Remembrance Day of Armistice Day) stilgestaan. Engelstalige oudstrijdersfamilies komen in groten getale naar Ieper om bij de Menenpoort een dodenwake voor de oorlogsslachtoffers te houden. Het symbool voor de herdenking is de klaproos (Engels: poppy). De Verenigde Staten kennen Veterans Day. De dag heet in Frankrijk en het Franstalig deel van België jour du Souvenir of jour de l'Armistice.

In Nederland vindt de dodenherdenking plaats op 4 mei. Nederland was neutraal tijdens de Eerste Wereldoorlog. Duitsland kent de Volkstrauertag voor de gevallenen in de Eerste Wereldoorlog op de zondag het dichtst bij 16 november, de tweede zondag voor Advent.