Hallo Fietsmakkers

Met 4 man naar de “parel van de Eifel” Monschau. Prachtig idyllische stad in de Eifel en niet zo ver van onze Belgische grens. Terug uit een welverdiende vakantie in Portugal Fernando, die heeft lef, 3 weken geen fiets aangeraakt maar wou deze trip toch niet laten voorbij gaan.

Berna,Franco en ikzelf gewapend met de GPS vertrokken we stipt 8 uur vanuit Zutendaal.

Eerst de gewone binnenweg door Eigenbilzen naar de Lanaye. We rijden de Voerstreek binnen in Moelingen en maken ons op voor de eerste van de zoveel hellingen van de dag ‘De Planck’. Het temperatuur was ideaal, het zonnetje scheen al goed maar die dekselse wind heeft wat roet in het eten gegooid voor de rest van de dag! Lange en minder lange hellingen over mooie binnenwegen brachten ons tot in Eupen. Nu niet over die vervelende betonbaan naar de grens, maar Franco wist ons door een ellenlange bosweg te loodsen. Een ongelooflijke rust waar autoverkeer verboden is, enkel fietsers en wandelaars zijn we tegengekomen. Jammer dat we geen halt hebben gehouden aan het stuwmeer van Eupen. Eindelijk na de afdaling naar het centrum van Monschau zijn we op een terras neer gestreken. Goed hongerig en dorstig!

Na een uurtje, het was toen klokslag 13 uur, hebben we de terugweg aangevat, maar eerst nog enkele foto’s aan een van de zoveel pittoreske hoekjes waar het riviertje de Rur zich door het centrum kronkelt. Nog over de kasseien om het centrum te verlaten en de beklimming naar Kalterherberg kon beginnen. De terugweg verliep over een glooiend landschap. Dorpjes waarvan ik geen weet had. De hellingen stapelen zich op en volgen zich snel op. Als de benen vol begonnen te lopen dan kwam de verlossing door een lange afdaling. De afdaling van de ‘Barraque Michel’ was er zo één.  De dorpsnamen klonken ons nu wat meer bekender in het oor zoals “Limbourg” waar we een drinkstop hielden en de drinkbussen weer konden bijvullen, ik heb er 6 leeggedronken en dat was nodig door de warmte.

In Clermont kreeg Fernando met een versnellings kabelbreuk af te rekenen . Geen nood, gezien hij goed van reservemateriaal voorzien is.

Als we in ValDieu de afdaling naar Dalhem nemen rest ons nog de laatste 50 km van de dag.

Aangekomen in Eigenbilzen verlaat ik moe en stikkapot maar voldaan mijn fietsmakkers.

Het was een prachtige mooie rit, weliswaar zwaar maar als een goede training voor de Charly Gaul op 1september!

Bedankt Franco,Berna en Fernando om mee te rijden! Op naar onze volgende trip.

Ritgegevens

4 man – 213 km – 25 km/u – 2216 Hms

Kabelbreuk Fernando.

mooie shoot van Fernando

Berna...als fietsenhouder


onze trip

Hallo Fietsmakkers
verslag geschreven door Franco

Vandaag stond 3 landenpunt op het menu. 2 man op de afspraak, Berna en ik. Gino had in laatste instantie nog afgezegd. Het was aan de frisse kant deze morgen, de mouwstukken hebben de eerste uren goed dienst gedaan. Na enig overleg beslissen we om via Maastricht naar Bemelenberg te fietsen om zo de Imkerberg af te rijden en daar passeren we het mooie dorpje Gulpen. Nu wacht ons de klim van de koning van Spanje die we aan een rustig tempo overbruggen,eenmaal boven draaien we linksaf om de steile Gulpenerberg af te rijden. De volgende hindernis die ons op te wachten staat is de Camerigberg maar eerst is er die vervelende valsplat met de wind pal op de neus die het ons niet gemakkelijk maakt. Via de Camerigberg met zijn uitloper door het bos fietsen we naar onze laatste hindernis voor de pauze nl de klim naar drielandenpunt langs de Nederlandse zijde. Eenmaal boven ,trakteren we ons op koffie en vlaai.
We besluiten om de terugweg niet te zwaar te maken. We dalen via de Belgische kant om zo via Vijlen aan een strak tempo richting Valkenburg te fietsen. Rest ons nog het klimmetje om uit Valkenburg te fietsen en zo richting Stein. In Maasmechelen moeten we nog over de Salamanderberg en dan richting As _Genk. Hier neem ik afscheid van mijn fietsmakker berna die voldaan naar huis fietst.

Gegevens 130 km AVS 26,2

 

Hallo Fietsmakkers

Voor de rit naar Chaudfontaine / Banneux heb ik dan toch de armstukken terug uit de kast moeten halen. Het was aan de frisse kant bij het vertrek,en met 4 man(Benny P,Berna,Franco en ikzelf) stonden we in Zutendaal.

Fulvio had even voordien jammer genoeg afgebeld hij was wat ziekjes. Benny Presti met ettelijke kg minder en afgetraind kwam hem vervangen. De rest van de Fietsmakkers liggen nog ergens op een zuiders strand te genieten.

De heenweg werd niet zwaar gemaakt met enkele hellingen tot in Banneux. Als gewoonlijk komt altijd eerst de Lanaye gevolgd door de klim naar het dorpje Beyne, een klim in 2 delen.

Het eerste deel is een kleine km lang met gemid 4,8 %, het 2^de deel zal een 2,100 km zijn met een gemid van 4,5 %. Allemaal goed te doen en de armstukken werden overbodig, behalve voor onze krachtpatser Flandrien Benny, die zonder was vertrokken.

Na een mooie afdaling ligt Chaudfontaine op een 5 km. Vandaag niet de steile ‘Voie des Chars 19%’  maar de grote baan naar Ninane volgend, lengte 1,9 km – 7,7 gemid. ook niet te versmaden !

Geen probleem voor Franco en Benny, Berna en ikzelf deden het veel rustiger.

Nog net voor de afdaling van de Forges hebben we even halt gehouden aan het herdenkingsmonument van Stan Ockers klik voor info)

De côte de Banneux komt als laatste voor het broodje bij de bakker, waar niet lang erna ook Leon en vrienden binnen kwamen op zoek naar innerlijke versterking.

Onze terugweg was bezaaid met een dozijn hellingen de een langer dan de andere.

Door het bos van Olne, over een mooi valsplat wegdek naar wat de Walen beweren het mooiste dorp van België ‘Soiron’. We fietsen door een mooi landschap en rijden door dorpjes als Josée…Melen…Bruiyere…Heuseux…Brchon…naar Visé maar eerst nog over die puist in Dalhem.

De kms begonnen mij al parten te spelen maar een energiebar bracht snel redding!

Maar dankzij Benny en Franco, die Berna en mij mooi de hele ‘tocht’ uit de’ tocht’ hebben gehouden, over sterke beren gesproken!!! 

Ritgegevens

4 man – 157 km – 24,8 km/u – 1604 Hms

Hallo Fietsmakkers

Wat als een rustig ritje naar Scherpenheuvel op de blog werd aangekondigd is een tijdrit geworden van Franco over de 100 km. Hij nam de kop van begin tot einde!

Eerst nog een haperende start, maar eenmaal op cruisecontrole was er geen houden meer aan.

Berna en ikzelf (we waren met 3 man) konden alleen maar ons wagonnetje aanhangen achter de derny van Franco. Veel is er onderweg niet gezegd geweest, de adem hadden we wel voor iets anders gebruiken. Het was aanklampen geblazen, gelukkig konden we eens wat relaxen tijdens de stop aan een rood licht of gelukkig waren de slagbomen aan de overweg af en konden we even uitblazen.

In Scherpenheuvel na de kaarsjes een tas koffie met rijsttaart( ferm groot stuk!).

En daarna was het over de Jeugdherbergroute naar huis.

Aangekomen aan het sas van Diepenbeek, klokten we af op 33,4 km/u gemid. Van Scherpenheuvel tot aan het sas van Diepenbeek 1uur11min. De totale rijtijd was 3u25min. Over 99,1 km

Dat Franco in vorm is voor de Charly Gaul, daar twijfelen wij niet aan.

De fietsmakkers van de Funbikers uit Bilzen organiseerden voor de 2^de maal een ploegentijdrit voor wielerclubs uit Bilzen.

Hier een actie foto van de a ploeg Funbikers . Helaas zijn ze hun vijfde man twee weken geleden verloren door een val ( Bosch H. ) sleutelbeen over . Toch haalden ze een verdiende tweede plaats algemeen achter de a ploeg van wtc rosmeer en voor de a ploeg van wtc schoonbeek . Chapeau mannen, prachtige prestatie !!!

klik op foto
Hallo Fietsmakkers

Met 7 man werd er afgesproken om nog eens naar Banneux te fietsen, ditmaal om die enkelen die dit jaar nog niet de kans hebben gehad om een kaarsje te branden, in groepsverband is dat altijd makkelijker.

De namen: Petros,Gianni,Fulvio,Berna,Franco,Giuseppe en ikzelf.

Net voor de start in Zutendaal merkte Franco dat zijn bloc los stond. Er werd besloten om naar mijn huis in Beverst terug te rijden en daar het probleem met een sleutel aan te pakken.

Maar omdat we voorbij de voordeur van Luc ‘Loupo’ zouden rijden, was een kans dat hij ons verder kon helpen, wat ook gebeurde. Prompt liet Luc z’n verfborstel vallen in de verpot en kwam met wat gereedschap om dat ‘bloc probleem’ eens aan te pakken. Het probleem moest blijkbaar elders anders gezocht worden en kon niet terplaatsen hersteld worden. Dus gaf Luc een reservewiel en konden we onze trip verder zetten. Een dikke merci aan mechanieker Loupo Luc voor zijn bereidheid om ons verder te helpen, je hebt een dikke pint verdient bij de volgende fietstocht!

Nog maar net langs het kanaal en Gianni kreeg met een klapband te maken, een nieuw bandje gestoken en bij het oppompen…pafffff!!! Resultaat een dikke slip in de buitenband en wat nu gedaan??? Franco had een stukje buitenband bij die er vakkundig door Fulvio voor die slip werd geplaatst.

Nu terug op weg naar het jaagpad en verder richting Visé. Lang heeft het niet geduurd of Petros kon lekke band roepen! Het eerste bandje gaf dadelijk de geest bij het oppompen en gelukkig had hij nog een tweede bandje bij…maar die verloor het ventiel! Wat een getaffel!!! Gelukkig is er dan Fulvio die een cursus ‘fietsenmaker’ volgt en wist er raad mee.

De swung zat er volledig uit om nu nog naar Banneux te fietsen, we moesten er al bijna zijn en we stonden nog maar in Kanne! Dus werd er besloten om in de Voer te rijden en een koffie in Aubel te gaan drinken. Na de koffie en stokbrood voor Petros konden we terug huiswaarts keren. In Eysden kreeg ikzelf dan met een lekkeband af te rekenen, en konden we nadien onze weg vervolgen en in Zutendaal bij een welverdiende Grimberge konden we daar nog een mee lachen met onze pechdag en de fratsen van Petros, een echte “16 klepper” maar zeker een toffe Griek!

Bedankt mannen, zie de mooie foto’s gemaakt door paparazzo Giuseppe. Mille grazie !

Zeker een dikke merci aan mechanieker Fulvio die vandaag zijn handen vol had met de platte banden !

Ritgegevens

7 man – 125 km – 26 km/u – 675 Hms

Hallo Fietsmakkers

Verslag geschreven door Franco

Ziehier een klein verslagske van onze trip naar Sicilië , op aandringen van Antonio die ons het mooie Sicilië heeft laten zien ,en inderdaad het was gewoon prachtig,Natuurlijk mocht de fiets niet ontbreken om daar wat ritjes te rijden. De beklimming van de Etna stond al eerder op ons verlanglijstje en zou zeker voor de bijl gaan. We hebben in totaal 4 ritjes gereden met de plaatselijke wielertoeristen die ons door het mooie landschap loodsten. De beklimming van de Etna langs de zuidkant is 30 km lang . De stijgingspercentage zaten gemiddeld rond de 6 percent met enkele uitschieters. De beklimming hebben we rustig aan gedaan om te genieten van de mooie uitzichten die de Etna ons te bieden had. De vulkaan op de achtergrond die voortdurend stoom afliet. Eenmaal boven zaten we op 1957 meters hoogte. Op 30 km hebben we 1643 hoogtemeters overwonnen. Zowel op cultureel als op sportief vlak was het een geslaagde vakantie die zeker voor herhaling vatbaar is

voor meer foto's klik op de foto

Hallo Fietsmakkers

De weergoden zijn ons zéééér gunstig gezind deze dagen. Het is zo heet dat we de eieren gekookt uit de frigo halen binnenkort, jawadde !

Vandaag hadden we afgesproken om een ritje richting Herve-Aubel te fietsen.

Berna nog steeds in de clinch met een vervelende rugpijn, Gianni en ikzelf.

Jammer dat we Pierre niet hebben kunnen vergezellen naar Gembloux 171 hete kms.

Maar er komen zeker nog andere mooie fietsdagen.

Onze rit dan. Via Eigenbilzen recht naar de Lanye en op het jaagpad naar de Richellen. De zon begon de banaan en fietskoekjes goed warm te maken in de achterzak.

Effe door Dalhem, naar Blegny en dan is Aubel niet meer zover meer.

Ik begon al naar een frisse cola te snakken, en dat zal ik niet alleen geweest zijn denk ik!

In Aubel hebben we onze dorst gelest met enkele dranken ,de bidons bijgevuld en we konden de terugweg aanvatten. Nog een helling voor de wielen en dan onder een schroeiende zon naar Genk en Beverst. Maar niet zonder eerst nog een Grimberge stop te houden in Zutendaal.

Bedankt mannen en tot volgende dinsdag (misschien Banneux?)

Zo, nu ga ik buiten zitten op mijn terras en genieten van  mijn Leffe!

Ritgegevens

3 man – 122 km – 25,0 km/u – 945 hms

grote dorst Gianni?

Hallo Fietsmakkers

Om 8 uur stipt vertrokken we met 8 man richtung Deutschland,  met als keerpunt het dorpje Beeck.

Prachtig fietsweer niet die strengende hitte van afgelopen dagen, of zijn we het nu misschien al gewoon aan het worden?

Pierre had een mooi parcour uitgetekend over rustige wegen, eerst nog een goeiendag zeggen op den Hollander, tussen Elsloo en Bunde in het Bundebos ligt de Slingerberg die we lekker meenemen en dan de ‘grens’oversteken iets voorbij Brunssum.

In het centrum van Geilenkirchen was het even oriënteren met al die brugjes, je zou hier het noorden verliezen in Noord –Westfalen

Na al dat slinger en bochtenwerk over de veldwegen arriveerden we in Beeck, tijd voor wat Duits krachtvoer en drank binnen te werken voor de terugweg naar richting heimat.

Een verbouwde boerderij“Beecker Bauern- und Erzählkaffee” waar misschien koeien op de binnenkoer hebben gelopen staan nu tafels en stoelen om van de rust( tot wij aankwamen) te genieten in dit dorpje. Na de taart en reuze smoskes en drank was het tijd om de terugweg aan te vatten.

De eerste druppels waren een voorbode van wat ons nog te wachten stond! De hemel trok zwart dicht en trok iemand daarboven toch zeker niet aan het hendel en gingen de sluizen open. Een ware zondvloed, in een mum van tijd stond alles blank. Over een verfrissing gesproken! Maar het klaarde op en eenmaal terug in Belgenland stonden we droog maar weliswaar vuil en smerig te wachten tot Johan een nieuw bandje had gestoken.

De volgende euvel was dan die vervelende valsplatte in Rekem, boven aan dat frituurke konden we zien hoe Luc een nieuw binnenbandje kon vervangen. En kon dat nog eens opnieuw doen in z’n eigen straat maar hield het vol tot aan ’t Smidje. Voor mij geen tijd meer voor een Grimberge, ik had trouwens al genoeg met die Erdingen op die boerderij!

Een dikke merci aan Pierre voor de mooie rit, en aan de rest van groep bedankt allemaal!

Ritgegevens

8 man – 155 km-25,0 km/u – 1101 hms

3x lek (Luc 2 – Johan 1)

Hallo Fietsmakkers

Geen ‘drash national’ maar tropische hitte op onze nationale feestdag. Traditiegetrouw ook de Tocht der Lage Landen met vertrek en aankomst in Schoonbeek. Om 6u30, zeer vroeg dus, zat ik al op mijn titanium ros richting Schoonbeek. Na het inschrijven(2^de) voor de 131 km vertrok ik richting verste punt Wurfeld. Ik weet niet of de troonwissel of voetbal ermee te maken hadden, maar het viel op dat er niet veel inschrijvingen waren. Jammer, want de TLL is altijd een prima georganiseerde toertocht van de wtc Schoonbeek. Maar zoals altijd de afwezigen hebben steeds ongelijk. Aangekomen in Vucht ging het goed fout, nergens vwb parcours aanwijzer te bespeuren.
Enkele keren heb ik op en af gereden zonder te weten welke richting ik uit moest. Gelukkig kwam op dat moment een medewerker van Schoonbeek die het parcour moest controleren en had al veel nieuwe plaatjes moeten aanbrengen. Schuldige hier bleek een café uitbater daar in de buurt, die het niet zo op wielertoeristen gemunt heeft! Een zielige vent als je mij vraagt!

Eindelijk kom ik aan de eerste van de 2 bevoorradingen op de langste afstand. Na wat energierepen en drank kon ik verder. Tot dan nog, nog geen fietsers te bespeuren dat is wel een minpunt als je vroeg vertrekt.

Maar ik voelde mij goed en had dan al 28,4 km/gemid en met vervelende kopwind.

Het parcours was tov voorbije edities hertekent, mooie binnenwegen en ik passeer veel Maasdorpjes. Een gebied die ik(wij) misschien te weinig aandoen. Hier is het echt rustig fietsen tussen de plantages en weiden.

Ondertussen begin ik toch al wat honger te krijgen en in Opoeteren werd mijn geduld beloond met een 2^de en grote bevoorrading. Hier stonden dus wel veel deelnemers die voor de 93 km afstand hadden gekozen. Ook de Funbikers de club van Pierre en Tony Cortinovis stonden cake te eten. Ik moest mij haasten wilde ik mijn wagonnetje aanhangen aan de 'groene trein'.

Luc Wolfs mocht het werk doen van op de kop, zonder fluitje maar met armbewegingen liet hij iedereen verstaan waar we naartoe moesten. Wat een luxe voor mij om nu de laatste 30 km lekker in het wiel te zitten, want ik voelde mij al niet fris meer.

Dat er niet gesjippeteerd zou worden, was al dadelijk te voelen, de gashendel werd duchtig opengetrokken en in het wiel blijven was de boodschap. Een Funbikster kon  dat aan den lijve voelen en werd dan terug naar het peleton geduwd (en soms ook voorbij !)

Puik werk van Luc en z’n co-piloot, bedankt mannen dat ik mijn wagonnetje mocht aanhangen.

Een dikke pluim en proficiat aan de  mannen van WTC Schoonbeek,voor de mooie rit en verzorgde bevoorradingen.

Ritgegevens

Ik en nog +- 800 fietsers die ik niet bij naam ken

134 km-28,2 km/uur- 397 hms.

Hallo Fietsmakkers

De weergoden blijven ons goedgezind, dat mag dan wel na zo een lange winter. Met 4 man (Giuseppe-Fulvio-Franco en ikzelf) stonden we in tropisch zomertenue in Zutendaal om naar La Redoute te rijden.

Maar al snel kwam de vraag of het niet té warm zou zijn en verantwoord om die dikke puist te beklimmen. Tot Banneux en dan zouden we wel zien.

Voor Giuseppe zou het een primeur worden, als wielertoerist en nog nooit naar Banneux gefietst??? Vreemd! Dat het bergop zou gaan dat wist hij wel en maakte er dan ook gretig gebruik van om samen met berggeiten Franco en Fulvio naar de top te fietsen.

Eerst op het jaagpad al babbelend naar de Lanaye en langs de Maas naar de Richelle, waar enkele rare Hollanders ons kwamen vervoegen en ook een trip naar Banneux hadden aangestipt. Overal kwam ik als laatste boven en kon ik geen enkel bergprijs in ontvangst nemen, maar de eindstreep ligt altijd “thuis”. Na een half dozijn hellingen en 27,4 km/uur  kwamen we aan in Banneux. Eerst een kaarsje branden en bidons vullen met fris heiligwater.

Of die kaarsen er iets mee te maken hadden weet ik niet, maar er werd beslist gezien de warmte om enkel La Redoute te doen en Les Chambralles voor een andere keer te laten. Wat achteraf een zeer juiste en goede beslissing werd. Giuseppe die tot nog toe max. een 80 tal kms in de benen had, was nu meer dan tevreden met 165 km!

Na de afdaling naar Remouchamps effe door het centrum en mocht de ketting (bij mij) volledig naar binnen op de trippel. Het was sterke koffie malen tot boven. Giuseppe dacht even dat het om een korte kleine puist ging, en gaf dadelijk het volle pond maar werd dan tot de orde geroepen bij het zien wat hem te wachten stond.

Boven werd er de fotofinish gemaakt door paparazzo Franco. Die toen samen met Fulvio al een tijdje uitgehijgd waren als ik boven strompelde.

Tijd om terug naar Banneux te fietsen en aan de broodjes te beginnen. Giuseppe nam zich een goed stuk rijsttaart met ½ fles Aquarius. Toen hij hoorde dat er nog één helling en ongeveer een 80 tal kms voor de boeg hadden, bestelde hij zich nog een stuk rijsttaart en had zo in totaal een halve rijsttaart opgeflurkt! Kwestie van de innerlijke mens met reserves te voorzien.

Langs de kiezelgroeve en binnenwegen landen we terug op het jaagpad naar Kanne, waar we enkele colas hebben uitgedraaid aan een welgekome automaat. Nu is thuis geraken iets moeilijker en moet er wat gas terug genomen worden.

Iedereen begon zowat al te snakken naar de douche thuis, niet verwonderlijk na zo een warme dagtrip!

Bedankt iedereen, vooral voor Franco en Fulvio om ons uit de wind te houden.

Ritgegevens

4 man – 155 km-25km/uur – 1560 hms

Hallo Fietsmakkers

Bij de croissants en cappuccino werd er onder de 5 starters besloten om naar de Keutenberg te fietsen. Zo kon Nuccio kennismaken met deze vette puist die Zuid-Limburg rijk is en voor het rapen liggen.

Aan de start bij Piceno:Nuccio-Antonio-Fulvio-Franco en ikzelf

Franco loodste ons over enkele fietspaden door bos en wijk en plots stonden we in Zutendaal.

Aan een mooi tempo reden naar Maastricht, het was warm en dat is nu al enkele dagen en zo mag het dan ook nog lang blijven.

Dat Antonio en Franco de zaterdag nog goed ‘gevlamd’ hadden tijdens de AldenBiesen classic was eraan te merken, zeker geen dikke benen maar hielden dat tempo nog steeds aan.

Om in Valkenburg te geraken moeten we nog eerst over de Bemelerberg waar we niet alleen waren. Het aantal wielertoeristen die we tegen kwamen waren niet te tellen.

Nuccio had al veel over de Keutenberg gehoord en gelezen maar zelf nooit aan den lijve ondervonden wat die puist een mens kan aandoen en laten voelen. “verwittig mij als we er zijn en ik moet klein schakelen” vroeg hij ons en we hielden woord!

Na puffen en trekken-sleuren aan dat stuur kwamen we boven. Effe wat op adem komen en kijken hoe andere wielertoeristen die omhoog kwamen getaffeld aanmoedigen. Er reed zelfs gele trui drager Froome mee!

Na door het centrum van Valkenburg te rijden konden we nog een helling oprijden die ons terug naar Elsloo bracht. Boven op de ‘salamander” splitsten onze wegen, om nog naar Piceno te rijden om iets t drinken zat er niet meer in voor mij, misschien na het verlof om 8 uur afspreken?

Voor woensdag 17 juli staat “La Redoute” op het menu met een stop in Banneux. Meer info volgt.

Ritgegevens

5 man- 112 km-26,5 km/u – 628 Hms

zelfportret

Nuccio & Antonio