hallo fietsmakkers,
Ondanks het slechte weer van deze morgen bij het
vertrek naar Aubel,stonden er toch 4 dappere die- hards( Antonio,
Franco,Fulvio,en Emidio) aan de C-mine.
De rit werd dan ook wijselijk afgelast en vervangen
door een heerlijke cappuccino bij Piceno.
Voor morgen zondag, zijn de weersverwachtingen dan
weer zomers, dus allen op post voor een clubritje tussen Jeker en Maas de St-
Pietersberg of ook de Zonneberg genaamd.
Jullie blogmaster gaf gisteren voor de brandweerlus
forfait, ik had geen zin om nog eens goed nat te worden. Trouwens, het regende
hier in Beverst-city.
Maar geen nood, Franco kroop voor het blog in de
digitale pen, waarvoor mijn dank!
verslag 19de clubrit
Vandaag reden we in clubverband de brandweerlus. Na de fikse regenbui die we
gisteren op het einde van de 8van munster te verwerken kregen, hoopten we
vandaag droog binnen te komen wat ook gebeurde. Er stond wel een 5 beaufort op
het menu die het ons niet gemakkelijk maakte. Ik schat dat we met een 250 a 300
fietsfanaten waren. Van bij de start werd er duchtig doorgefietst .Voor mij was
het even wennen om weer in het wiel te rijden. Palm had de rit van gisteren blijkbaar goed verteerd
want hij kwam weer aandraven op zijn
mountainbike. We hielden een pauze in de brandweerkazerne van Hoeselt waar we
een frisdrank en een wafel aangeboden kregen. Na de pauze hadden we meestal de
wind mee wat automatisch de snelheid omhoog joeg. De finale was zoals bij de
echte grote jongens, heel nerveus. Iedereen probeert vooraan te zitten om de
laatste 3 km voluit te gaan. Buiten een paar lichte valpartijen mogen we gerust
zeggen dat het een geslaagde rit was die zeker voor
herhaling vatbaar is. ritgegevens 13 man .... bedankt Franco voor het verslag, je doet het goed!
na de rit werden we weer verwend door Piceno, pasta à volonté! bedankt Franco van eetcafé Piceno
Vandaag zaterdag stond de Acht van Munsterbilzen op
het programma. Ik ben rechtstreeks naar de start gereden in Munsterbilzen om zo
de Azzurri al op voorhand in te schrijven, zoals afgesproken. Om 8uur belde
Pino mij om het aantal leden door te geven.Dat de opkomst maar povertjes was,was goed te begrijpen met zulks
weerstoestanden. Net voor het vertrek nog een fikse bui en dan niet te vergeten
bij momenten stormwind!
Aan het vertrek stond ook Funbiker Tony
Cortinovis die de uitnodiging
om samen met ons graag de 85 km wilde trotseren.
Franco(of wie dachten jullie)zette zich dadelijk op
kop bijgestaan in eerste instantie door Giacomo.
Niet meer richting Voerstreek maar Hageland zijn de
mannen van WTC St-Jozef Bilzen (voorheen Ford Genk)moeten uitwijken. Wij kozen
door schuld van Flandrien weer voor de 85 km. Ook met de rit van morgen de
Brandweerlus in gedachten die naar Hoeselt trekt en zo enkele Haspengouwse
kuitenbijters zal aandoen.
We waren nog maar net op Diepenbeeks grondgebied
toen we(dachten we in eerste instantie)een pijltje hadden gemist. Aan zaal Terlocht werden we rechtdoor gestuurd tot in het centrum van Vliermaalroot. Daar kwamen we nog sakkerende Flandriens tegen die het ook niet meer zagen zitten. Gelukkig is dan op zo momenten een wegwijzer wel handig. In Kortessem zaten we terug ophet parcours. Het was zoeken om zo weinig mogelijk wind te vangen achter in het wiel van Franco en nu Tony. Palm dacht er een leuke trainingsritje van te maken en kwam op de MTB! Jongens, stoempen dat die deed! Mienkia!
Het moet ergens in Alken geweest zijn dat we een
groepke fietsers uit tegengestelde richting tegen kwamen. Dat voorspelde weer
geen goeds! Die waren ook het spoor bijster geraakt door een gemiste pijl.
Net nu dat de vaart er goed inzat rijd ik lek op
die verdomde kasseien op enkele kms van de bevoorrading. Daar werd ons gezegd
dat er pijlen op het parcours weggenomen waren en daardoor de verwarring.
Na de verfrissing en cake trokken we met de wind in
de rug huiswaarts. Het tempo ging de hoogte in en was het pitsen en bijten om het wiel te houden. In Diepenbeek
gingen ditmaal de hemelsluizen wagenwijd
open. Plots waren we Palm,Antonio,Nino en Giacomo kwijtgespeeld. We zijn dan
onder de autostradebrug gaan schuilen en om de achterblijvers op te wachten. Toen
het wat lang duurde heeft Tony nog naar Palm of Antonio gebeld, doch zonder
antwoord.
Wij zijn dan maar met ons drietjes door de gietende
regen doorgereden.
Franco is afgedraaid naar de grote baan
Diepenbeek-Genk en Tony moest nog naar de Chirodroom want daar stond zijn wagen
geparkeerd,en ik was nog maar op enkele kms van mijn warme douche verwijderd!
Jammer dat de weergoden er anders over dachten, de weggenomenplaatjes
en het kwijtspelen van de 4 Azzurri.
Zondag kunnen wij ( Berke, Marino en Robby ) niet aanwezig zijn op ons
zondaagselijke afspraak.
We zitten momenteel in Italië waar we gezamelijk de Stelvio beklommen
hebben.
Samen hebben we de Stelvio binnen de drie uur beklommen.
De afdaling was een hele belevenis temperatuur bij het dalen was - 7° C
en smeltende sneeuw.
PS: Zie hier een paar foto´s in de bijlage.
Groetjes,
Marino, Berke en Robby
de "9 colli mannen" hebben het constant over de "Barbotto" ziehier de Stelvio ter vergelijking.
De Passo dello Stelvio is een van de bekendste,
zwaarste, beruchtste, hoogste passen in Europa, 2758 meter hoog, 48
haarspeldbochten. ruim 20 kilometer klimmen om bijna 2000 meter
hoogteverschil te overwinnen (zo'n 7,7 % gemiddeld stijgingspercentage). De
uitzichten zijn ongekend mooi, de berg is ongekend lang, steil en wisselend.
Met wat stramme spieren ben ik deze morgen richting
Winterslag gefietst.
De 17de clubrit stond weerom op naam van
Franco, volgens mij heeft hij een jaar abonnement genomen om op kop rijden. Het
golvend parcours was er eentje om U tegen te zeggen. Mooi rustige
binnenwegen, niet veel verkeer. De hellingen vielen mee, zeker geen onbekenden
voor ons, alhoewel ik er slechts maar eentje met naam ken nl. de Sibbegrubbe.
De 25 leden die opgekomen waren konden er zeker van
genieten. Alleen naar het einde van de rit toe, begon de vermoeidheid voor
enkelen parten te spelen. De hellingen die we vandaag voor de wielen kregen
waren natuurlijk klein bier vergeleken met wat de 3 Azzurri die momenteel de echtebergen
in de Dolomieten voorgeschoteld krijgen! Later meer hierover.
Na een hele resem kleine dorpjes te zijn gepasseerd,moeten
we even door het druk verkeer in Valkenburg. De enkele verkeerslichten zorgden
er dan ook voor dat de groep geregeld gesplitst kwam te zitten.
Als laatste helling kwam de lange doch mooie
Sibbegrubbe aan de beurt. Boven werd er netjes gewacht totdat iedereen terug
aansluiting kreeg. Is het door de inspanning of angst ik weet het niet, maar
toch raar dat er geroepen werd voor een plaspauze!
Na de afdaling van Bemelenberg fietsten we door
centrum van Maastricht waar een loopwedstrijd net afgelopen was.
Dat valsplat stuk naar St Barbara (Lanaken) was nog
een laatste stuiptrekking. Hier kon je zien bij wie de jus op was!
Gelukkig was het nu steeds in dalende lijn richting
Vennestraat.
Bedankt Franco en Roberto,goed gewerkt!
Ritgegevens
25 leden
Volgens Francos pc-tje : 93 km - 26,1 km/uur 561
Hms
Onder de dreigende donkere wolken vertrokken we
vandaag met 8 man naar Scherpenheuvel.
Met de rit van morgen zondag (Elsloo) weeral een
ritje op naam van Franco,dacht ik er een rustig ontspannen ritje naar
Scherpenheuvel van te maken. Gewoon de spieren van de nodige zuurstof te voorzien voor morgen als we over de zuid Hollandse hellingen fietsen.
Maar zo dacht Franco er blijkbaar niet over. Dadelijk
en zonder pardon legde hij er de pees behoorlijk op. De wind was zeker niet in
ons voordeel en dadelijk werd er beschutting gezocht in het wiel.
Geen tijd om wat te verpozen en de kuiten even te
ontspannen. Totdat de blogmaster ergens in Stokrooie lek reed. Terwijl er een
nieuw bandje werd gestoken konden de anderen er gretig gebruik van maken door
de zelfgebakken Feta koekjes die Georgios mee had te proeven, en die werden
gesmaakt!
Er werd afgesproken om geen koffiepauze te houden
in Scherpenheuvel maar non stop huiswaarts te keren om dan bij Piceno een pauze
te houden.
Net voor Zichem komen we nog enkele bekende
clubgenoten tegen die ook Scherpenheuvel als doel hadden.
Aan een tempo tss 35 en 38 km raasden we richting
Zwartberg waar uitbater Franco ons overdonderde met pizza, waarvoor onze
smakelijke dank! Na die doorgespoeld te hebben met enkele Leffes was het tijd
om de regenjassen toch aan te trekken.
Alleen fiets ik richting Bilzen met nog een 16 km voor
de boeg, terwijl mijn reisgezellen op een boogscheut wonen van eetcafé Piceno.
Morgen op vaderdag fietsen we in het spoor van
Franco den Hollander op en ondertussen moet iedereen al weten (tenzij je de
laatste tijd op Mars vertoefde!)dat het niet vlak zal zijn.
Met wat
licht gedruppel ben ik deze morgen naar de AFI vertrokken. Het was wel een
aangename 19° C en de wind was te verwaarlozen.
Niet
veel volk vandaag voor de 16de clubrit naar Slenaken. Ik vermoed dat
de afwezigen net voor het vertrek een blik op de buienrader hebben geworpen en
die voorspelde niet veel goeds. Jammer want tijdens de rit hebben we geen
druppel gehad en de zon scheen bij momenten uitbundig.
Met 16
man vertrokken we richting Lanaken waar Nootje als 17de man zou
aanpikken.
Aan een
strak tempo daveren we naar de Bemelerberg toe. Franco (met blitse helm en
bril!)bijgestaan door Emidio namen het kopwerk voor eigen rekening en loodsten
ons door de verschillende dorpjes naar Slenaken. Na de molshopen, komen we aan
de Loorberg. Op een klein verzetje peddelen we naar boven tot in Heijenrath.
Hier
werd het wegdek volledig vernieuwd en was het een beetje uitkijken in de
afdaling die daarop volgde voor olievorming.
Telkens
het tempo iets te hoog lag werd er wijselijk wat gas teruggenomen en zo kon
iedereen goed mee. Het landschap is prachtig op de top van de Koning van Spanje
en in het dal zien we Gulpen in de zon. Hier wacht ons de laatste helling de
Ingberg. De laatste pijlen worden hier verschoten. In dalende lijn keren we nu
huiswaarts terug naar de Bemelerberg door het centrum van Maastricht. Op het
fietspad krijgen we het zowaar aan de stok met een woeste Hollander op een
scooter. Volgens mij had hij enkele zekeringen in zijn koppeke doorgebrand of
was het door de zon?
Als de
gemoederen bedaart waren, fietsen we verder richting Veldwezelt waar ik net op
de kanaalbrug lek rijd.
Ondertussen
was onze 17de man met enkele uren slaaptekort, reeds afgeslagen
richting Gellik.
Ongelooflijk
maar waar rijden in Zutendaal de 2 gebroeders Bartoli quasi gelijktijdig lek. Geen
tekort aan binnenbandjes bij de Bartolis waar de bandjes als Familypack
worden aangeschaft.
De vermoeidheid
laat zich nu wel gevoelen en niet alleen bij de fietsers. De Wilier van Pino M.
moet zelfs even uitrusten op een kar na al dat beulenwerk op Hollandse bodem.
Iedereen
ruikt de stal en het tempo gaat zelfs de hoogte in, maar niet hoog genoeg om
Pino op de uitgeruste Wilier en Bertje op nog een frisse Colnago van een
laatste demarrage te houden.
Maar
het fluitje van een van de baancaps riep hen terug tot de orde.
Moe maar
voldaan ploffen we neer in een stoel op het terras van de AFI.
De
rits van de koerstrui gaat volledig open en kunnen de zonnestralen zich een weg
banen tussen de enkele borstharen.
Nu is
het wachten op een verfrissende Grimbergen. Marc(o) zat rustig bij een drankje
ons op te wachten.
Met 10
man hebben we op de oproep van Franco gereageerd om samen zijn ritje van as
zondag te gaan verkennen. Onder de Azzurri ook Luc LoupoWolfs van de
Funbikers die ik de dag voordien met een sms-je uitnodigde.
De rest
van het peloton zat op de verschillende communiefeesten en zullen tot zondag
moeten wachten om van deze prachtige rit te mogen genieten.
Veel
mag ik niet verklappen,alleen dat we een 93 km moeten afmalen en 854 Hms moeten
overwinnen. Als je op den Hollander fietsen gaat weet je dat het landschap
heuvelachtig is en bezaaid met korte en lange hellingen. Het is een supermenu
die we voorgeschoteld krijgen, die toch goed verteerbaar is. Dat is net het
voordeel van verkennen en parcourskennis opdoen. Je weet wat en waar je wat te
wachten staat, maar ook waar en op welk punt het licht begint te flikkeren.
Hopelijk
blijft het mooie zomerweer nog wat langer aanhouden.
We zijn nu halfweg 2011 en wat de deelname aan de ritten
betreft, kunnen we niet anders dan tevreden zijn.Daarom hebben we gedacht dat het nu een
geschikt moment zou zijn om nog eens gezellig samen te zitten en te genieten
van een
heerlijke barbecue.(klik)
OpZONDAG 3 julivertrekken we om 8 uur stipt voor onze
fietsuitstapDE RONDE VAN NEDERLANDS
LIMBURG OM 17 uur is iedereen, samen met partner en kinderen welkom op de BBQ
in Eetcafé Afi.We hopen dat jullie
talrijk aanwezig zullen zijn.
Voor de goede gang van zaken is het noodzakelijk dat jullie
inschrijven VÓÓR 17 JUNI.Nadien worden
geen inschrijvingen meer aanvaard!
Klik beneden op de bijlage voor meer info!
Ook op 3 juli tijdens onze rit in de voormiddag worden we
gefilmd door een cameraploeg van TV LIMBURG.Deze ploeg zal ook tijdens de BBQ aanwezig zijn.Dus we hopen dat jullie zeker allemaal van de
partij zullen zijn.
Deze reportage zal nadien gedurende 1 week uitgezonden
worden.
Magere
opkomst voor de 15de clubrit, 16 man schreven in. Het zaterdagwerk zal
wel hier de reden voor zijn. Jammer, want de place to be was vandaag De Kimpel
in Bilzen.
Traditie
getrouw een drukte van jewelste aan het vertrek. Vorig jaar met meer dan 5000
vertrekkers dit jaar met iets minder nl. 4446 ingeschrevenen.
De meesten onder de aanwezige Azzurri met duidelijk
nog de Nove Colli in de benen,beuken we tegen de wind in richting Bilzen. De volgwagen
hebben we vandaag een verlofdag gegeven.
Franco
nam resoluut het commando over en liet zich bijstaan door nog een 6-tal
gastbaancaps. die spontaan een beurtrol inlasten, ja niet iedereen kan de wind
trotseren.
Nog maar
net vertrokken aan de Kimpel, krijgen we al dadelijk de eerste hellingske, De
Brugstraat. Niet zo beestig steil of lang,maar het vernieuwde parcours lag er
bezaaid van en die naar het einde toe toch pijn deden.
Het tempo
zat er goed in,we vertrokken met 16 man maar al snel was onze groep uitgegroeid
tot een peloton van zo een 100 man. Iedereen kroop in het wiel van de witte
Dogma lekker knus uit de wind, nu ja knus ,het was toch nog harken en stoempen
om netjes uit de wind te zitten.
Na de
zoveelste dikke knobbel komen we aan Les Cahottes. Ik vind nog steeds dat de
bevoorrading net aan de voet toch een
slecht gekozen plaats is, maar de burgemeester heeft daar blijkbaar anders over
beslist.
De felle
wind begint toch in ons voordeel te draaien en de terugweg naar Winterslag moet
nu toch gemakkelijker gaan. Er werd afgesproken om een koffiepauze in te lassen
aan de eerste de beste cafeetje, we zijn er velen gepasseerd maar dit cafeetje
in Sluizen trok de aandacht en zo ging iedereen in de remmen.
Na de
koffie trekken we ons terug op gang om de laatste kms af te haspelen. Onderweg
hebben we nog gezelschap gekregen van Cyriel en Maria.
We duikelen
Haspengouw binnen, hier is het parcours drastisch gewijzigd in de positieve zin
dan.
Na enkele
veldwegen door Piringen en Hoeselt komen we terug in Bilzen waar de Azzurri
koers zetten richting Winterslag en ik op Beverst.
De toertocht
was naar gewoonte zeer mooi, goed en op tijd aangegeven en de info aan de voet
van de hellingen maakte deze editie van de Bilzen Classic compleet af!
Franco
en de rest van de baancaps bedankt om ons uit de wind te houden, en die mensen
in de buik van de groep met een fluitje om de pols(?) ook bedankt.
De Azzurri Nove Colli gladiatoren zijn gezond en wel terug in
Belgenland.
In afwachting van de verhalen en ervaringen en niet te vergeten de
mooie fotos, lees hier nog een kort verslag van onze verslaggever ter plaatse Marc(o)
San Marino 21 mei2011
Zoals beslist werd als laatste training San Marino gekozen .
Met een 20-koppige bemanningstartte de rit aan het hotel en werd richting Santarcangelo
aangepeild onder leiding van ons aller maestro Franco .
Aan een tempo van 32 km/uzag ik
, reeds aan de staart bengelend , mijn einde nader en nader komen en aan de
voet van Torriana hield ik het voor bekeken : tekort aan herstelperioden en
spieren; nog een fotootje van de
dapperen die hun weg vervolgden rng Verucchio en San Marino . en ik rustig op
de terugweg .
Vanaf hier kan ik alleende
bijgevoegde fotos laten spreken en wat commentaren achteraf , gaande van
miljard , ongelooflijk , kon dat niet andersom ?
Toch bravo voor 71 km in 3u 3 m en een 1000 hm met bult van 16,1 % . en
nu maar hopen dat het verteerd is voor de echte waardemeter , de Nove Colli .
Aan zaal Terlocht werden we rechtdoor gestuurd tot in het centrum van Vliermaalroot. Daar kwamen we nog sakkerende Flandriens tegen die het ook niet meer zagen zitten. Gelukkig is dan op zo momenten een wegwijzer wel handig. In Kortessem zaten we terug ophet parcours. Het was zoeken om zo weinig mogelijk wind te vangen achter in het wiel van Franco en nu Tony. Palm dacht er een leuke trainingsritje van te maken
