De voorbije maanden waren echt geen pretje voor me, maar ik hield me staande, toonde me sterk en trotseerde alle storm en wind.
Ik kreeg er dan ook vaak complimentjes voor en was fier op mezelf.

En dan plots, heel onverwacht, zak je als een kaartenhuisje in elkaar.
Al wat er overblijft, is een hoopje ellende.
’De weerbots’ noemt men het wel eens.
En hoewel ik tijdens mijn moeilijke periode veel steun mocht genieten van familie en vrienden, van jullie allemaal ook, kon ik mij niet langer staande houden.
En dus crashte ik de afgelopen week, terdege beseffend dat je niet enkel moet genezen maar ook helen.

En na enkele dagen in mijn bed te hebben doorgebracht en wreed veel compassie te hebben gehad met mezelf, sta ik nu weer rechtop.
Het zal nog een wijl duren voor alles verwerkt is en de pijn en verdriet volledig uit mijn systeem verdwenen is.
Maar ik ben er rotsvast van overtuigd….
“I’M GETTING BETTER”
(1960)

Enkele bekende nummers: “Mexican Joe, Distant drums, I love you because, won't forget you, Adios Amigo, Am I Losing You”.
Meer lezen over deze zanger….klik op onderstaande button.

Over veel van die liedjes heb ik spijt dat ik ze gekocht heb wanneer ik ze beluister.
Helemaal anders ligt het echter met dit liedje, dat evenwel ook tussen die stapel ligt, maar dat ik jullie graag laat horen.
Ik hoop dat jullie genieten van:
“WE BELONG TO THE NIGHT”
(1979)

E LLEN F OLEY

Ze zong op een van de grootste rock classics aller tijden, namelijk, 'Paradise By The Dashboard Light' van Meat Loaf.
Maar bijna niemand die het wist.
Haar naam stond immers in piepkleine lettertjes geschreven en in de video clip was zij ook niet te zien.

Tot ze in 1979 een grote hit scoorde met, "What's the matter baby" en “We belong to the Night” uit haar album, “Nightout” was ze dus vrij onbekend.

Ellen Foley heeft een actieve carrière met optredens in diverse Broadway-shows, films en televisieprogramma's.
Zo trad ze op Broadway onder andere op in shows als, “Me and My Girl” en de revival van de musical “Hair.”
Ook had ze rollen in de films Cocktail, Fatal Attraction en Married to the Mob.
Haar meest bekende rol op televisie is als de advocate Billie Young in het programma “Night Court”.
Meer lezen…..klik op onderstaande button

Dat zal deze week wel anders worden!
Dinsdag naar het ziekenhuis voor nog maar eens een onderzoek van mijn nog steeds pijnlijke heup.
’s Avonds naar de huisarts en vervolgens naar de apotheek.
Woensdag naar Mechelen op bezoek bij dochterlief.
Donderdag heb ik dan misschien even de tijd om uit te rusten.

Vrijdag is dan weer de maandelijkse blogvrienden bijeenkomst.
Dat is altijd een zwaar feestje voor mij.
Wanneer Lipske en ik beginnen te zingen, “En wa goan nog nie noar ois” dan mag je er zeker van zijn dat de meeste onder jullie al op één oor liggen.

Met die drukke dagen in het vooruitzicht kruip ik best vroeg onder de wol.
En nog een geluk dat ik Petra heet, Yip yip, anders kwam er van mijn nachtrust ook al niet veel in huis.
Luister maar naar mijn, Yip yip liedje van vandaag:
“YES TONIGHT, JOSEPHINE”
(1957)

J OHNNIE R AY

Johnnie Ray’s bekendse lied is ongetwijfeld. “Just Walking In The Rain”.
Maar hij heeft tal van andere bekende nummers op zijn lijst staan.
Wil je meer lezen over deze zanger…..klik op onderstaande button

Maar er zijn ook positieve dingen aan de winter.
Zelfs ik vind een wit landschap absoluut een mooi ding.
Althans wanneer de sneeuw blijft liggen en niet in een vieze drab veranderd, kan ik daar goed mee leven.
Geen zoemende, kruipende en/of stekende insecten meer rond je hoofd is nog zoiets dat ik erg waardeer aan dat jaargetijde.

Maar wat ik onbetwist het einde vind aan de winter is de warme gezelligheid in huis en iemand heel dicht tegen jou aan op de bank die zachtjes in je oor fluistert, ‘Ik hou van je.’
Dan kan de winter mij niet deren, dan wordt het zeker een:
“WINTER WORLD OF LOVE”
(1969)

E NGELBERT H UMPERDINCK

In 1946 immigreerde hij met zijn familie, inclusief negen broers en zusters, naar Engeland en groeide op in Leicester.
Hij adopteerde op zeker moment de naam Engelbert Humperdinck, wat hem later nog op een proces kwam te staan, tegen hem aangespannen door de erfgenamen van de bekende Duitse componist Engelbert Humperdinck.
Er is totaal geen verwantschap tussen beide heren.

In 1966, nog vóór zijn grote succesperiode, trad hij in België al op met name in Knokke en Mechelen.
In Zeebrugge werd een videoclip opgenomen.
België was de wieg van Humperdinck's succes.

Enkele van zijn bekendste succesplaatjes zijn: “Release me, There goes my everything, A man without love, The last waltz, Am I that easy to forget, Winter world of love”
Wereldwijd heeft Engelbert Humperdinck ongeveer 150 miljoen grammofoonplaten verkocht.
Meer lezen over deze zanger…..klik op onderstaande button

Vlaamse moeders deden het anders, zij likten eerst hun duim nat en vervolgens tekenden zij een kruisje op het voorhoofd van hun kind.
Een gewoonte die vandaag de dag verloren is gegaan.

In Amerika zegt men dan weer vaak: “ Don’t let the bed bug bite you” en daarmee bedoelen ze de bedwantsen die bloed bij je komen zuigen terwijl je slaapt.
Die wens zou mij alvast geen rustige slaap bezorgen.

Veel mooier vind ik dan: “I wish you a beautifull night and sweet dreams!”
Vooral die ‘zoete dromen’ spreken mij erg aan.
Maar zoete dromen kunnen soms ook een droevig kantje hebben!
Luister maar naar mijn liedje van vandaag:
“SWEET DREAMS”
(1960)

P ATSY CLINE

"Cline" was de achternaam van haar eerste man van wie ze scheidde in 1957.
Onder zijn achternaam had ze inmiddels echter zo veel bekendheid verworven dat ze die naam aanhield als artiestennaam.

Cline werd op slag beroemd nadat ze het nummer "Walkin' After Midnight" opvoerde tijdens een talentenjacht op tv, de "Arthur Godfrey's Talent Scouts".
Ze werd de hoofdact in de country show "Grand Ole Opry" in 1960, waarmee voor haar een droom uitkwam.

Een van de liedjes waarmee ze wereldroem vergaarde was het door Willie Nelson geschreven "Crazy".
Andere bekende liedjes zijn onder andere "I Fall To Pieces" en "Sweet Dreams".

Cline kwam op dertigjarige leeftijd om het leven bij een vliegtuigongeluk in Camden, Tennessee op 5 maart 1963.
Ook haar collega-countryzangers Hawkshaw Hawkins, Randy Hughes en Cowboy Copas kwamen hierbij om het leven.

Cline heeft een ster op de Hollywood Walk of Fame en was de eerste vrouw die een plaats kreeg in de Country Music Hall of Fame in 1973.
In 1995 kreeg ze postuum een Grammy Award uitgereikt voor haar gehele oeuvre.
Meer lezen over deze zangeres…..klik op onderstaande button.

Nu is het zo dat het bij deze zanger andermaal moeilijk is om een favoriet liedje te kiezen.
Hij heeft zoveel goede nummers!
Liedjes om eens goed uit de bol te gaan en liedjes om bij weg te smelten.

Maar Maria maakte het mij gemakkelijk door er meteen bij te zeggen wat ze graag zou horen.
En Maria, youre wish is my command.
Ik hoop dat jullie allen kunnen genieten van:

“THERE’S ALWAYS ME”
(Opgenomen in1961 en uitgebracht in 1967)

E LVIS P  RESLEY

***Vergeleken bij de Verenigde Staten en Groot-Brittannië was de populariteit van Elvis in Nederland niet buitengewoon groot.
Ter illustratie: in de Verenigde Staten scoorde hij tussen 1956 en 1977 maar liefst 18 nummer één-hits, in Groot-Brittannië 17, maar in Nederland slechts 5, de laatste in 2002.
Ook wisten de meeste elpees van Elvis in de jaren zeventig niet door te dringen tot de Nederlandse LP Top 50.***

Toch ongelooflijk, niet!
Zeker wanneer ik terug denk aan de tijd dat zijn films in de bioscoop te zien waren en de zalen daarbij propvol zaten waarna wij bakvisssen nog nazwijmelend naar de platenboer trokken om zijn singeltjes te kopen.
Wie meer wil lezen over dit muzikale fenomeen, kan dit door….te Goochelen.

Maar zulke vlucht kan ook betekenen dat je op zoek bent naar jezelf.
Op zoek naar innerlijke rust.
Of om je eigen identiteit weer te vinden.

Muziek is ook zo een vlucht uit de realiteit.
Klanken en/of teksten kunnen je gevoelens weergeven of ze verdoezelen.
Ze kunnen de scherpe kantjes van pijn en verdriet wegnemen.
En heel soms zegt een lied ook exact hoe je je voelt.
Ik geef jullie daarom vandaag
“THE GREAT PRETENDER”
(1955)

T HE P LATTERS

Hun grootste nummer 1 hit hadden The Platters, zowel in de Verenigde Staten als in het buitenland, in 1955 met, “Only You”.
Eveneens een grote hit (1) datzelfde jaar was, "The great pretender".
Een lied dat ik persoonlijk heel erg graag hoor zingen door Freddy Mercury, de leadzanger van Queen.

In de beginjaren van de groep bestond deze alleen uit mannen.
Een aantal jaren later vervoegde de donkere Zola Taylor als nieuwe zangeres de groep.
Zij was een van de eerste zangeressen in een rhythm-and-bluesband in de jaren vijftig.

The Platters verkochten wereldwijd meer dan 53 miljoen platen.
Meer lezen over deze band….klik op onderstaande button.

En voor mij brengt ze misschien wel iemand die zachtjes in mijn oor fluistert:

“I BELIEVE I’M GONNA LOVE YOU!”
(1975)

F RANK S INATRA

Enkele bekende songs zijn: “My Way, Theme from New York, New York,. Night and Day, The lady is a tramp, That’s Life, I've Got You Under My Skin, Love And Marriage, Strangers In The Night”
Meer lezen over deze grote meneer....klik op onderstaande button

Het is weer weekend.
In gedachten overloop ik mijn weekenden uit mijn late tienerjaren.
Zaterdagmorgen moest ik mijn pleegmoeder helpen met de gang en de straat te kuisen.
Maar eens dat gedaan begon het weekend echt.
Zaterdagmiddag naar de kapper om mijn haren te laten opsteken.
Dan naar het badhuis om een heerlijk relaxt ligbad te nemen.
Daarna de zondagse kleren aan, een beetje lippenstift op (meer was toen niet nodig) en dan wachten tot mijn vrijer mij kwam oppikken.

Eerst gingen we naar de autocinema in Schilde, daarna naar een dancing in diezelfde buurt en als afsluiter een pak frieten aan een frituur barak.
Dit alles op een getimed tempo want wij hadden nog een verplicht uur om thuis te komen he.

Een liedje dat al die herinneringen weer oproept is dat wat ik jullie vandaag laat horen:
“SATURDAYNIGHT AT THE MOVIES”
(1964)

T HE D RIFTERS

Toen ik gisteren zo aan het sleuren en het smijten was met mijn huisraad, (ook wel poetsen genoemd) moest ik plots denken aan het liedjesboek van pa.
Het was een lijntjesschrift met zo een bruingespikkelde dikke kartonnen omslag.
De liedjesteksten waren geschreven in potlood en ook nog in de oude spelling, want pa werd geboren in 1914.
En ik herinnerde mij de avonden dat we samen liedjes uit dat schrift zongen.

“Vlaanderen zingt niet meer en vooral, kent de volksliederen niet meer.
Het is een vaststelling. Zonder te willen worden beschuldigd van 'te nostalgisch' of van 'heimwee naar het verleden', moet toch worden gezegd dat de zangstonden voor heel wat gezellige uren zorgden, zonder dat daar enige bijbedoeling bij was.”
Dat las ik laatst nog op een site en ik ben het daar volkomen mee eens.

*** Nostalgie (uit het Grieks: noostol = thuiskomst en algia = droefheid, pijn, lijden) is het gevoel iets belangrijks of dierbaars te zijn kwijtgeraakt.
Het gevoel lijkt veel op dat van heimwee.***
Dat vertelt mij ‘onzen dikke’.

Uit pure nostalgie dus vandaag dit lied op mijn blog dat we zo vaak ’s avonds rond de kachel hebben gezongen.
De tekst is van Jozef Simons, de muziek van Armand Preud’homme, de man die zijn volk leerde zingen.
Wie nog veel meer van deze oude volksliedjes wilt beluisteren kan dit door op onderstaande button te klikken

Ik geef jullie:

“HEIMWEE DOET ONS HART VERLANGEN”

A RMAND P REUD’HOMME

Hij was de jongste van vijf kinderen, van het schoolhoofd van de plaatselijke jongensschool.
De liefde voor de muziek werd door vader Preud'homme, tevens de organist van de plaatselijke parochiekerk, aan zijn zoon doorgegeven.
Ook van zijn oudste zuster kreeg hij muzieklessen.

Al op 9-jarige leeftijd verving Armand zijn vader aan het orgel en toen hij 13 was schreef hij zijn eerste lied.
In 1928 gradueerde de hij in het Lemmensinstituut en werd hij vervolgens organist aan de Sint-Amanduskerk in Geel.

Armand’s bekende werk is wellicht, beide uit 1941, “Op de purperen heide” en “Suza Nina” een kerstlied dat in 18 talen werd vertaald.
Hoewel hij heel wat meer pareltjes (ook enkele omstreden) op zijn palmares heeft staan.

Op 12 januari 1968 ontving hij van Koning Boudewijn I van België de Gouden medaille van de Kroonorde.
Hij was ook ereburgen van de gemeenten, Peer, Geel, Kampenhout, Kasterlee en Zichem.
Armand Preu’homme overleed te Brasschaat, op 7 februari 1986.
Zijn geboortehuis werd door Peer ingericht als het ‘Armand Preud'homme Museum.’
Wie meer wil lezen over deze man, kan dit door op onderstaande button te klikken.

Alleen misschien even zeggen dat de tekst van een lied voor mij minstens even belangrijk is als de melodie om het mooi te kunnen vinden.
Dat is in dit geval dus NIET zo!
Bij deze groep is het mij enkel en alleen om de muziek te doen.
Dus jullie moeten je niet meteen zorgen gaan maken om mij.

En met een beetje flexibiliteit kun je hen zelfs ook als oldie's beschouwen.
En zeg nu zelf, op deze muziek poetsen, strijken of ramen zemen, muren verven mag ook, Loewiesa, (grapje!) dat gaat vooruit hoor!

Dus nu weten jullie meteen ook op welke tonen ik mijn huishoudelijke karweitjes uitvoer.
En als jullie ook nog aan de slag moeten…… hier heb je:

“THUNDERSTRUCK”
(1990)

A C D C

Hoewel de band vaak wordt gezien als pionier van heavy metal, klasseerden de leden zelf hun muziek altijd als rock-'n-roll.
En daar ben ik het volkomen mee eens.

In 1975 brachten ze hun eerste album uit, “High Voltage”
In 1979 nam de band hun zeer succesvolle album, “Highway to Hell” op.
Ondertussen werd bassist Mark Evans vervangen door Cliff Williams in 1977.

De zanger Bon Scott overleed op 19 februari 1980 door een acute alcoholvergiftiging.
De groep dacht er over na om te stoppen, maar snel werd Brian Johnson, die daarvoor de zanger van Geordie was, als vervanger geselecteerd.
Later dat jaar werd de bands bestverkochte album, “Back in Black” uitgebracht.
Het volgende album, “For Those About to Rock We Salute You” was ook uiterst succesvol en was het eerste album van AC/DC dat de nummer één-positie in de Verenigde Staten bereikte.

AC/DC heeft wereldwijd meer dan 200 miljoen albums verkocht, waarvan 71 miljoen albums in de Verenigde Staten.
“Back in Black” is met 45 miljoen exemplaren het op één na meestverkochte album wereldwijd.

En als je echt succes in de liefde wil hebben dan heb je ook nog een dosis persoonlijkheid nodig.
Je mag dan à volonté met de mannen hun voeten spelen, ze blijven toch steeds weer voor je vallen.

Althans, dat beweert toch de zanger van mijn liedje dat ik vandaag aan jullie laat horen.
Ik ben heel benieuwd of mijn mannelijke bezoekers het daar mee eens zijn?
Luister maar naar:

“Personality”
(1959)

L LOYD P  RICE

Lloyd Price genoot een muzikale opleiding in piano en trompet.
Hij zong in een Evangelistisch kerkkoor en was lid van het Combo van zijn middelbare school.

In 1952 had hij zijn eerste opname en meteen ook zijn eerste hit met, "Lawdy Miss Clawdy."
Lloyd Price heef een lange lijst hits op zijn naam staan.
Enkele van zijn bekende nummers zijn: "Ain't It A Shame?" en"Tell Me Pretty Baby" (1953), "I'm Gonna Get Married" (1959) "Lady Luck" (1960) "Misty" (1963) "If I Had My Life To Live Over" (1965).
En natuurlijk het overbekende, “Personality” dat geschreven werd door Harold Logan en himself en waar hij zijn bijnaam, ‘Mr Personality’ aan te danken heeft.
Wie meer over deze zanger wil lezen kan dit door op onderstaande button te klikken.

Niets is beter om je zinnen te verzetten dan een fikse wandeling.
Dus trekken we onze laarzen aan, zetten onze Zuidwester op en wijle weg.
Wandel lustig en zing uit volle borst mee met deze:

“HAPPY WONDERER”
(1954)

F RANK W EIR

Zijn versie van "The Happy Wanderer" werd een van de meest populaire opnames van 1954, in het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.
Kenmerkend zijn Weir’s buitengewone sopraan saxofoon solo's tussen de verzen.

Hij maakte nog een single, zes jaar later, in 1960, getiteld "Caribbean Honeymoon".
Maar die haalde slechts de 42e plaats in de charts.
Frank Weir overleed op 12 mei 1981.

Puur cynisme komt er in mij naar boven wanneer ik al die clichés lees.
Ze zijn al evenveel waard als het gezegde: “Geld maakt niet gelukkig!”
Maar dat ga je nooit horen uit de mond van diegene die van honger ligt te creperen, of van een doodarme moeder die de nodige medische zorgen niet kan verschaffen aan haar doodziek kind.

Maar ben ik dat wel die zo spreekt?
Ben ik echt zo bitter geworden?
Is de wrange oorzaak niet veeleer te zoeken bij mijn met pijn doorweven hart dat zich afvraagt:

“WHAT NOW MY LOVE”
(1962/originele versie)

S HIRLEY B ASSEY

Shirley Bassey was het zevende en laatste kind van een Nigeriaanse vader en een Engelse moeder.
Na het verlaten van de school vond zij werk in een lokale fabriek.
Tegelijkertijd zong zij ook in lokale pubs.
In 1953 tekende ze haar eerste professionele contract.
In 2000 werd zij door de Engelse koningin Elizabet II benoemd tot 'Dame'.

"What Now My Love" is van origine een Frans lied ( Et Maintenant) geschreven door componist Gilbert Becaud en tekstschrijver Pierre Delanoë.
De Engelse tekst en de titel zijn geschreven door Carl Sigman.
Het lied werd al door talloze artieste vertolkt, oa door: Elvis presley, Liberace, Max Bygraves, Petula Clark, Vic Damone, Sammy Davis Jr, Judy Garland, Vicky Leandros, Brenda Lee, Al martino, Lou Rawles, Della Reese, Frank Sinatra, Nana Mouskouri,….en nog zoveel meer.
Ik hou het meest van de versie van Shirley Bassey.
Wie meer wil lezen over deze zangeres, kan dit door op onderstaande button te klikken.

Ik dus naar beneden....
Terug boven meteen het pakje open gemaakt.....
En daar was ie dan!
Een persoonlijk samengestelde cd met allemaal golden oldies die een lieve dame mij schenkt omdat ze zo erg geniet van mijn blog.
Wat een mooi compliment, en wat een lief gebaar he!
Heel, héél erg bedankt Maria!!!

En natuurlijk uit die cd vandaag een lied op mijn blog.
De titel zei me in eerste instantie niets en ook de zangeres is mij volledig onbekend.
Maar wanneer je het liedje hoort zal je het zeker wel herkennen, al dan niet in een andere versie en/of andere uitvoerder.
Zelf heb ik het van , Jerry Vale.
Luister maar naar:

“ALWAYS YOU”

C ARMELA C ORREN

Ze wilde oorspronkelijk danseres worden maar door een kwetsuur ging dat niet meer en legde ze zich toe op het zingen.
De Amerikaanse TV-producent Ed Sullivan ontdekte haar toen hij in Jeruzalem was.
Carmela zat op dat moment in het Israëlische leger.

Sullivan bracht haar naar New York waar ze in films en TV-producties meespeelde.
In het begin van de jaren 60 werd Corren ook in Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk bekend.

Met het lied, “Eine Rose aus Santa Monica” werd ze in 1962- 7de op het DuitseSchlagerfestival.
Het lied stond verschillende weken in de hitparade.

Een jaar later deed ze ook mee aan het Eurovisiesongfestival in Londen namens Oostenrijk met het lied, “Vielleicht geschieht ein Wunder” dat eveneens op de zevende plaats eindigde.

Tegenwoordig leeft ze teruggetrokken van de showbusiness in Tel Aviv.

Iemand van jullie de Lotto gewonnen zaterdag?
Ik alvast niet, maar dat komt enkel omdat ik nooit op de Lotto speel of ooit gespeeld heb.
Kansspelen zijn echt niet aan mij besteed.

Ongeluk in het spel is geluk in de liefde, zegt men.
Dus laat ik daarom vandaag maar eens een ander rad draaien:

‘THE WHEEL OF FORTUNE’
(1951)

KAY S TARR

Maar genoeg gezeverd nu, over naar muziek.

Vandaag een lied op mijn blog dat een stukje uit mijn leven vertelt.
Jij, ik, wij…
Een simpel en huiselijk tafereeltje…
Kleine attenties voor elkaar…
Elkaar begrijpen zonder woorden…
Een knuffel, zomaar…
Een kus voor het slapen gaan…
Het was mooi.

Helaas, mooie liedjes duren niet lang!
Want ook simpele dingen kunnen na een tijdje heel erg gecompliceerd raken.
Het is dan ook met een beetje pijn in het hart dat ik vandaag luister naar:

“TOI, MOI, NOUS”
(1969)

M IREILLE  M ATHIEU

 

Mireille Mathieu werd algemeen aanzien als de opvolgster van Edith Piaf.
Van haar lied, ‘Mon Credo’ werden meer dan 1 miljoen platen verkocht.
Sinds haar debuut in 1965 verkocht zij wereldwijd meer dan 122 miljoen platen.
Daarvoor krijgt zij een “Ruby Record”.
Meer lezen over deze chansoniere….klik op onderstaande button.

Nu woensdag krijg ik een epidurale en op vrijdag 13 november (maar goed dat ik niet bijgelovig ben) gaan ze mij een segmenten infiltratie geven, of hoe dat beestje ook mag noemen.
Dat zou mij weer voor een hele tijd pijnloos door het dagelijkse leven moeten loodsen.

Genezen is er niet meer bij, vergevorderde artrose op al mijn gewrichten en nu heeft men ook ontdekt dat ik Fybromyalgie heb in nek,schoudergordel, lage rug en bekkengordel.
Dat maakt dat mijn linkerarm, hand en vingers soms stijf en pijnlijk zijn.
Het is ook de oorzaak van de hevige pijn in mijn heup die ik nu ervaar en nieuw is bijgekomen.
Ik kan niet lang achter elkaar zitten, liggen of staan.
Dus strompel ik van mijn zetel naar mijn bed, maar we bewegen al zodoende toch hè!
Ook al ben ik ondertussen zo stoned als een garnaal, hahaha!

Zo, genoeg nu over mijn klaagzang die ik jullie enkel meegeef als verklaring voor mijn mindere bezoekjes aan jullie blog en het bijwerken van mijn blog.
Ik vergeet jullie echt niet hoor!
Laat ons maar luisteren naar anderen die mooiere liedjes kunnen brengen.
Want we blijven optimist!
Wat denken jullie van deze:

”CAFE ZONDER BIER”
(1959)

B OBBEJAAN S CHOEPEN

Het liedje dat ik vandaag laat horen herinnert mij altijd aan de dorpskermis.
Wij de tieners, verzamelden dan altijd aan de botsautootjes (autoscooters) of aan ‘De Rups.’
Geld hadden we wel niet, maar we werden wel vaak uitgenodigd door de jongens om een ritje mee te maken.
Vooral in die laatste hadden wij meisjes veel aantrek, want wanneer die kap over de wagentjes dichtging volgde er steevast een kus.

Maar we verzamelden er vooral voor de steengoede muziek die er gespeeld werd.
Bij de autoscooters had men meestal de allernieuwste hits.
Bij de Rups waren de liedjes al wat ouder maar nog steeds erg in trek.
Eén van die liedjes was dit wat ik jullie vandaag laat horen:

”JOHNNY B GOODE”
(1958)

C HUCK B ERRY

Instrument(en) gitaar.
Bekende nummers: "Maybellene”, "Johnny B. Goode", "Roll Over Beethoven", "My Ding-a-Ling".

Veel van Chucks hits staan genoteerd in de rock-'n-roll-geschiedenis en hebben als springplank gefungeerd voor veel beroemd geworden artiesten.
Chuck Berry was het eerste lid van de Rock and Roll Hall of Fame (1986).
Lees meer over deze artiest, klik op onderstaande button.

Ik meen dat ik ongeveer 25 a 26 jaar was toen ik het schreef.
Jaren later gebruikte dochterlief datzelfde gedicht eens bij een taak voor school.
En weer jaren later zag ik het toevallig op het Internet staan, maar onder ‘auteur onbekend’.
Het gedicht was weliswaar hier en daar met enkele woorden aangepast, maar ik herkende het meteen.

Wat een lefgozer, was mijn eerste reactie!
Zou hij/zij het verhaal achter het gedicht wel kennen?
Maar misschien moet ik wel trots zijn?
Misschien is ‘zijn/haar verhaal’ nog droeviger?
Dan hoop ik dat mijn woorden hem/haar troost hebben gebracht.

En dan nu het lied dat ik vanmiddag op de radio hoorde en dit logje tot stand bracht.
Waarbij de tekst mij jaren terug wierp in de tijd.
Terug naar de jaren van verdriet en onzekerheid.

“ALL ALONE AM I”
(1962)

Langs mijn eenzaam pad
sprokkel ik herinneringen
van zijn aanwezigheid
Peuter veel liefs
van een brief
uit het verleden
Leg in de nacht
zijn gedachten
onder mijn kussen
En strooi kruimels liefde
in de hoop dat hij enkel
de weg kwijt is

(Lucienne)

B RENDA LEE

Volledige naam Brenda Mae Tarpley
Bijnamen Little Miss Dynamite
Geboren 11 december, 1944 te Atlanta, Georgia.
Geboorteland Verenigde Staten.

Jaren actief 1955 – heden.
Genre(s) rockabilly, rock-'n'-roll, country en pop
Label(s) Decca Records

Bekende nummers tussen 1958 en 1965: “I'm Sorry”, “Rockin' Around the Christmas Tree”, "Jambalaya," "Sweet Nothin's", "I Want to Be Wanted", "All Alone Am I", "Break It To Me Gently" "Fool #1" en "Dum Dum".
Wie meer wil lezen over deze artieste kan dit door op onderstaande button te klikken.

IK WENS JULLIE VOOR MORGEN,
EEN DAG ZONDER ZORGEN!