Ik ben Guilmet Michel
Ik ben een man en woon in Glabbeek (België) en mijn beroep is Accountant.
Ik ben geboren op 29/06/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zoals iedereen : lezen, genealogie, fietsen en wandelen en als het mogelijk is met vakantie gaan.
Dit schilderij heeft mijn zus Denise Guilmet van mij gemaakt voor mijn zestigste verjaardag in 2007
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
U kan mij vinden op blogplaats 203
16-01-2021
The doors of perception
The doors of perception , van Aldous Huxley : "There are things known and there are things unknown, and between are the doors of perception."
Ik krijg er slechte gevoelens bij en braaknijgingen : de nieuwe woorden ; "stay-cation...," maar "dwaaldrang" is een verademing. De dames en heren die in de woonzorgcentra verblijven en plots de drang, de lust krijgen om te gaan wandelen of gewoon een beetje ronddwalen. Welke dictator haalt het in zijn hoofd om een groep mensen zomaar op te sluiten, vrijheidsberoving is strafbaar.
Josée is een weduwe van 73 en had het lumineuze idee haar mooi huis op het platteland in te ruilen voor een serviceflat, zeer practisch. De serviceflats maakten deel uit van een WZC met alle faciliteiten van restaurant, gezamelijke ruimtes en alle mogelijke voorzieningen. Prachtig tot de dag van de lock-down de directie besloot om de deuren te sluiten en alle bewoners ook die van de serviceflats op te hokken. Ordinaire vrijheidsberoving, waar haalt men het. Joséé mocht niet meer buiten en zat gevangen. Zij was gewoon en had er nood aan om naar buiten te gaan, naar de markt en met haar vrienden een koffie, in de zomer een ijsje op de terrasjes te nuttigen. Gek werd ze ervan. Hoe wreed en harteloos kunnen mensen zijn. Dwaaldrang is heviger dan heimwee en bovendien gezond en het ronddwalen wordt ten sterkste door alle psychologen aangeraden.
Neen, ik ben geen mislukte bioloog of insectenspotter, ik vind het gewoon plezant om tussen al de virussen een beter schepsel te ontwaren en stuit dan op " het vliegend hert " een tor die leeft van rottend hout. Alles is beter dan ... ik kan het woord niet meer horen !
Pfizer producent van het Coronavaccin, excuseer mij voor het woord, gebruiken hetzelfde water als de brouwer van Duvel. Of dat geen hele geruststelling is ! De nevenwerkingen van Duvel vallen best mee, en ik verdenk er zelfs mensen van dat ze Duvel alleen voor de nevenwerkingen drinken.
Eindelijk goed nieuws, het verlossende woord kwam van Natuurpunt en stond in de Standaard van vandaag. Een natuurlijk bestrijdingsmiddel van de processierups blijkt een tor te zijn namelijk "de turkse poppenrover" die verzot is op de eitjes van de processierups. Nu moeten we die turken massaal gaan importeren omdat, u had het al geraden, ze alleen in Turkije voorkomen. Als dat geen problemen met de immigratiediensten geeft zullen we eerdaags van die vervelende jeuk van de processierupsen verlost zijn. Eenvoudig en veel goedkoper dan andere bestrijdingsmiddelen, en we hebben er de veiligheidsraad niet moeten bijhalen alleen een paar verwarde biologen.
Deze morgen raakte ik niet op gang, en bleef maar rondneuzelen, tot ik uiteindelijk tot de conclusie kwam dat ik dit jaar, het eerste jaar zolang ik in mijn herinnering teruggaan elke nacht in mijn eigen bed geslapen heb ! Andere jaren gingen wij minstens in het najaar op familieweekend, een zomervakantie hebben wij zelden overgeslagen en in uiterste nood hebben wij dagen in het hospitaal gelegen.
Ja, als ik het nog een paar weken volhou zal ik alle nachten van het voorbije jaar 2020 in mijn eigen bed hebben doorgebracht! Voor mij persoonlijk een persoonlijk record dat niet verbeterd kan worden.
Nu dit voor mij een uitgeklaarde zaak is kan ik aan de slag !
Citaat uit het artikel uit de Knack bijdrage vqn Dr. Lode De Waele
Geluk zit in zeer kleine dingen. Geluk afhankelijk maken van externe factoren waar men in feite weinig vat op heeft, leidt onlosmakelijk tot frustraties. Waar men wel vat op heeft, is de manier hoe men kijkt naar deze tegenslagen. Vermits, bijvoorbeeld, ziekte en overlijden een fundamenteel onderdeel vormen van het leven, heeft het relatief weinig zin om zich hier druk in te maken, hoe moeilijk dat ook soms is. Het stoïcisme stelt dat het zinvoller is om dit te aanvaarden en vooral te leven in het hier en nu. Wat gebeurd is, is gebeurd. Wat nog moet komen, heeft men toch geen vat op.
Dr. Lode De Waele is vrijwillig onderzoeker bij Erasmus Hogeschool Brussel en de Universiteit Antwerpen. Hij schrijft deze bijdrage namens denktank Eleni.
Het was eind juni en de lagere school, die aan de achterkant van onze tuin grenst, repeteerde op de speelplaats voor uw eindejaar, of was het gewoon bezigheidsterapie?
Ik zie ze niet achter de afsluiting, maar kan er mij wel iets bij voorstellen.
Het liedje "Savage Love" werd gedraaid, halverwege stopgezet, opnieuw en opnieuw en opnieuw, tot het tot een oorwurm bij mij geworden was.
Luister en doe uw ogen dicht en zie het dansje voor u. Een aangename bezigheid in deze tijden !
..."Roger Putseys schuldig aan doodslag, maar krijgt met 9 jaar cel zeer lichte straf: “Hij zette zelf bewust aanval in op buurman Luc Dams” ..."/ LEUVEN / KORTENAKEN - Roger Putseys (74) krijgt zijn vrijheid niet terug, maar is ook geen moordenaar. De jury op het Leuvense assisenproces verklaarde hem vrijdagnamiddag na zes uur beraad schuldig aan doodslag. Hij is veroordeeld tot 9 jaar cel. Dat is minder dan wat de openbaar aanklager eiste, met name 15 jaar. “Hij stak Luc Dams zonder meer intentioneel neer, en met grote kracht.” Geen wettige zelfverdediging, geen uitlokking, geen onweerstaanbare drang. De twaalfkoppige jury gelooft Roger Putseys (74) niet. Neen, er was die 30ste juli 2016 toen hij buurman Luc Dams neerstak in het hart geen oncontroleerbare handeling, geen uitgeschakelde wil bij de beschuldigde. Dat blijkt uit het arrest dat assisenvoorzitter Peter Hartoch vrijdagnamiddag voorlas na een beraad dat meer dan zes uur in beslag nam. Net dat juridisch argument - het befaamde Artikel 71 - had de verdediging donderdagavond ultiem in de strijd gegooid. De jury volgt die stelling over de onweerstaanbare drang niet. De jury stelt dat Putseys wel bij zinnen was en denkt dat hij perfect weet wat er tijdens die steekpartij precies is gebeurd. LEES OOK. Assisen ‘paramoord’: “De enige zielige troost, mijnheer Putseys, is dat uw leugens en manipulaties zijn doorprikt” “De jury sluit zich aan bij de vaststellingen van de wetsdokters”, klinkt het. Dat buurman Dams op het mes inliep die bewuste zomerdag in Kortenaken, is bij deze dus definitief van tafel. “Het is uitgesloten dat de verwondingen accidenteel zijn gebeurd. De steekwonde in het hart was zonder meer intentioneel en met grote kracht.” De jury gelooft ook niet dat de “dynamische vechtpartij” tussen de twee op de oprit plaatsvond. Wel op straat. Ze baseren zich hiervoor op de stille getuigen op straat, met name de bloedsporen en de afgerukte hemdsknopen. Ook de getuigenis van Dams’ vrouw Marina, die haar stervende man vanop straat richting oprit zag strompelen, werd geloofd. Putseys sloeg toe op straat, en met het oogmerk om te doden. “Hij stak bewust, en met grote precisie” De jury veegt ook van tafel dat Roger Putseys een aanval van Dams moest afweren. Of dat zijn vrouw Simone bedreigd werd en dat hij wel naar het keukenmes moest grijpen. “Van proportioneel verweer is geen sprake. Hij zette zelf de aanval in op zijn buurman. Uit niets blijkt dat er sprake is van uitlokking. Zijn vrouw Simone maakt er in haar eerste verhoor ook helemaal geen melding van. Er zijn ook geen redenen om aan te nemen dat hij zich in een fase van zinsverbijstering bevond. De grote kracht en de grote precisie spreken die bewering tegen.” Wel leugenaar, geen moordenaar. Een klein lichtpuntje voor de verdediging: de jury volgt de stelling van het openbaar ministerie en dat van de burgerlijke partijen niet dat er sprake was van moord. De voorbedachten rade is volgens de jury niet bewezen. Openbaar aanklager Ben Pieters zei weinig verzachtende omstandigheden te zien. Hij omschrijft de beschuldigde als een leugenaar. Putseys kreeg 9 jaar. De openbaar aanklager had 15 jaar cel geëist, wat al bijzonder licht straf. Dit vanwege zijn blanco strafregister, zijn hoge leeftijd, geringe kans op recidive, als verzachtende omstandigheden.
Dat was even schrikken, toen ik vanmorgen de bevolkingscijfers van Geetbets 1911-1920, verzameld door Guy Leus, doorbladerde.
Het eerste met paarse markeerder aangeduide gegevens, namelijk tweelingen, waren twee tantes van mij waar ik het bestaan niet van kende. Toen ik verder keek bij de overlijdens bleek dat ze alle twee de geboorte niet overleefd hadden. Daar heb ik nooit iets over gehoord, mijn moeder is drie jaar later geboren in 1914, niet te verwonderen dat het een bedorven scheet was, die het tot onderwijzeres in die tijd schopte, niet zo vanzelfsprekend en altijd door haar twee oudere zussen op handen gedragen werd. De tragiek stopte niet in die tijd want later in 1930, sterft de oudere zus van mijn moeder op 23 jarige leeftijd aan de spaanse griep en nog geen maand later mijn grootmoeder op 58 jarige leeftijd.
Mijn grootvader overleefde dit alles en werd 90 jaar.
Als iedereen beknot wordt in z'n vrijhied (en zich er een beetje aan houdt) vinden we het allemaal nog niet zo erg en krijgen er geen depressie van. Als wij alleen opgesloten worden en de anderen vrij rondlopen vinden wij het erg en gaan phychisch lijden.
De coronacrisis heeft ons wijze lessen geleerd. Nu nog maar hopen dat we het morgen niet vergeten zijn!
" Hij was nog te jong om te weten dat het geheugen van het hart de slechtste herinneringen elimineert en de goede opblaast en dat wij dank zij die kunstgreep erin slagen het verleden te verdragen.." einde citaat.
Bieke Cent, alias Louis Vandenberg, werd geboren op 6/10/1912 en overleed te Bierbeek in het klooster van de Broedergemeenschap Maranathan of de Broedergemeenschap van Karmel, een lekentak van de Karmelieten op 04/01/2007. Hij was medestichter van deze gemeenschap van broeders die ontstaan waren uit een gebedsgemeenschap.
Ik ben nieuwsgierig en gisteren eens gaan kijken bij de kapel van Karmel te Bierbeek. Het bleek allemaal te kloppen met wat ik er mij van had voorgesteld. Toen ik de kapel binnenkwam dacht ik vijftig jaar terug te zijn. Een altaar waar een Broeder met kazuifel aan met de rug naar ons aan het altaar een ceremonie aan het doen was. Knielstoelen met rode velours, een communiebank. Een replika van de lijkwade hing boven het altaar en dit bleek elke vastenperiode zo te gebeuren. Er wordt elke zondag nog een mis volgens de oude liturgie opgedragen. De vroomheid en mystiek die ik vergeten was ademde dit hele tafereel uit. Wonderbaarlijk.
De geschiedenis van het 'klooster' en de Maranatha kapel
Hier integraal de tekst van broeder Joseph Tuts :
De schilderachtige kapel aan de Oude Geldenaaksebaan 2, op het gehucht Meren te Bierbeek, trekt de aandacht van de wandelaars, die langs de holle wegen rust en verpozing zoeken. De bezoekers kunnen hier een kaarsje opsteken en genieten van de mooie kapel.
Deze bidplaats is eigenlijk toegewijd aan de H. Maagd Maria, Koningin van de Wereld. De naam Maranatha ¹), wat ” Heer Jezus kom” betekent, geeft eerder een functionele betekenis aan deze kapel, omdat geen enkele heilige deze naam draagt. Elk godshuis moet een beschermheilige hebben. Maar, omdat de gelovigen die in het begin hier kwamen bidden een Gods-verwachting hadden, zoals men ook in het ” Onze Vader” bidt ” Uw Rijk kome ” wordt Maranatha als het laatste woord van de bijbel hier in deze betekenis gebruikt.
Het idee om zich hier in stilte terug te trekken en om de mystiek van de Latijnse liturgie terug te beleven is ontstaan uit de gebedsgroep van drie mannen²) , die in de verpleging werkzaam waren. Zo werd er intensief gezocht naar een ideale plaats om dit te kunnen realiseren. Vrienden uit andere gebedsgroepen en bedevaarders van Mortsel-Bohan hebben hiertoe bijgedragen. De drie broeders hebben vanaf 1 december 1976 de boerderij gehuurd van de familie Deneck. Om juridisch en wettelijk als groepering goed te kunnen functioneren, werd er besloten om op 25 oktober 1977 de VZW Broederschap Maranatha op te richten. De Groep Bohan heeft zich toen aangesloten bij Maranatha, waardoor er broeders zijn toegetreden tot de gemeenschap Maranatha. Achteraf is gebleken, dat na de dood van zijn geestelijkeleider (een pastoor uit Antwerpen), de ziener van Bohan zijn eigen weg gegaan met alle gevolgen van dien. Na de dood van de ziener zijn er verscheidene groepen ontstaan en de Bohanbroeders zijn ontgoocheld vertrokken uit Maranatha. Toen werd de kapel opgenomen als semie-publieke kapel voor de Latijnse H.Mis door het Bisdom Mechelen.
De Leken-broederschap werd wettelijk toegestaan op 22 december 1977 onder het identificatienummer: 11071/77en verscheen in het Belgisch Staatsblad. Op 11 juni 1996 is het klooster, kapel en bijbehorende gronden gekocht van de familie Deneck.
Reeds in 1976 werd de start gegeven om de bestaande schuur tot kapel om te bouwen. Het woonhuis werd vermoedelijk rond 1730 gebouwd met smalle vensters in kruisboog en omkaderd met witte Gobertange natuursteen.
Volgens ooggetuigen woonde er ooit een molenaar, en hogerop in de weide boven op een bochel, die later werd afgegraven, stond zijn houten molen. Hevig waaien doet het er alleszins want het golvend landschap ligt totaal open en strekt zich uit tot in Haasrode. De grondbelasting wordt tot op heden nog als molenveld door het kadaster geïnd. Omdat de molenaar geen opvolger had werd de molen in 1920 verkocht en met paard en kar naar Houthem bij Ieper overgebracht. De molenwieken werden afzonderlijk verkocht aan de maalder van de Lo-molen te Steenokkerzeel. Uiteindelijk werd de molen te Houthem op 28 mei 1940 door het oorlogsgeweld verwoest. Als stille getuigen vindt men nog resten van de molensteen, ingemetseld in de voet van de kapel, en steekt er nog één fier zijn kop op boven de grond langs de straatkant. Aan het woonhuis grenst ook nog een 11 meter diepe waterput, gemetseld met Spaanse stenen en overkoepeld met een Gobertange muuromlijsting, waarschijnlijk uit dezelfde periode als het woonhuis. De vroegere schuur, die wellicht van latere datum is, werd in neogotische stijl in 1976 omgebouwd en voorzien van een nieuw dak met klokkentoren. Kerkmeubels, beelden en attributen als afgedankt beschouwd in kerken en kapellen, werden aangekocht of geschonken. Alzo ontstond er opnieuw een sfeervol en authentiek gebedshuis, zoals de lekenbroeders het hadden bedacht.
Een adellijke dame schonk ook nog aan de broeders 14 grote kruiswegstaties uit 1902, dewelke rondom het domein voor openbare verering werden geplaatst. Vanaf de beginperiode kwamen er al roepingen bij en geraakte het huis vol. De lekenbroeders legden een persoonlijke Gelofte af en zij droegen het kleine scapulier van O.L.V. van de Karmel, die bij de eerste H.Mis in hun kapel was opgelegd, en zo heiligden zij zich door arbeid en gebed. Maximaal hebben hier 12 broeders gewoond. In de tachtiger jaren kwam er een kentering met de algemene verwereldlijking. Door het overlijden van broeder Gerard en de crisis die zich verspreidde in kerk en gezin werd dit hier ook voelbaar. De aparte zelfstandigheid van de Broederschap werd daarom begin negentig opgeheven en werd de vereniging in het bisdom opgenomen met als begeleider de plaatselijke pastoor-deken. De priesters werden voortaan voorgedragen door het bisdom Mechelen - Brussel. De Kapel Maranatha werd van toen af gecatalogeerd als een semi-publieke kapel, zoals St. Camilius. Dit houdt in dat alle gelovigen op zondag en feestdag hun zondagsplicht van mishoren ook in de Maranatha Kapel geldig kunnen volbrengen.
De medestichter Louis Vandenberg, gestorven 4 januari 2007, had officieel toestemming van kardinaal Daniels om een habijt te dragen.
Na het overlijden van broeder Gerard zijn er geen roepingen meer binnen gekomen. Het celebreren van de traditionele Liturgie (Tridentijnse H.Mis) is echter voortgezet door diocesane- en mondiale priesters.
In 2008 is de kapel verder uitgebreid en in 2010 is de multifunctionele ruimte gereed gekomen.
Bij een bezoek aan de kapel zullen vele wandelaars of nieuwsgierigen zich de vraag stellen; „Waarom is dit geen kapel zoals overal? Waarom een omgekeerd altaar, oude knielstoelen, communiebank, biechtstoel, vele beelden en kruisweg enz. ? ”
Voor de wezenlijke essentie van de H.Mis of de Eucharistie baseren wij ons op de catechismus van Trente en de uitspraken van het 2de Vaticaans Concilie, dat de H. Mis het vernieuwde Onbloedig Kruisoffer van Christus is en dat dit geen maaltijd is, zelfs geen herhaling van het Laatste Avondmaal. Omdat deze ritus reeds vijftien honderd jaar zo beleefd werd door de ganse Christenheid, en duizende heiligen heeft voortgebracht door zijn ondoorgrondelijke schatten van waarheid en heiligheid, hebben steeds in het verleden alle gelovigen geknield en samen met de priester zich gericht naar het tabernakel en het altaar, omdat daar alleen het Onbloedig Kruisoffer zich voltrekt. Grote eerbied met alleen
geestelijke gezangen en gebeden kenmerken de ware Gods aanbidding. Op zon- en feestdagen is er om 10:00 of 17:00 uur de H. Mis met een kort Lof. Ieder jaar wordt in de vastentijd een replica van de Lijkwade getoond. In november 2011 is een lekenbroeder van de Carmel uit Nederland met zijn stichting Immaculata komen wonen in het 'klooster' Maranatha en met de overgebleven broeder van Maranatha hebben zij de Derde Orde gemeenschap 'Carmeli Deus Caritas' van de Carmel in Bierbeek voortgezet.³) Dit initiatief sluit goed aan bij de drie initiatiefnemers van Maranatha (35jr. geleden), omdat een van hen reeds een Derde Ordeling van de Karmel was. Op 16 juli 2012 hebben zij het karmelhabijt ontvangen, uit handen van een Vlaamse Karmeliet. Op die dag bestaat de Karmelgemeenschap uit drie geprofesten en drie novicen. Na vele jaren is de Karmel weer terug in het Leuvense.
In 2013 hoopt men het, door vrijwilligers gerestaureerde orgel, in te spelen. In 2012 is de winterkapel omgebouwd tot Carmelkapel met het nieuwe beeld van O.L.V. van de Carmel op een zelfgemaakte Barokaltaar, waar de Broeders hun Officie bidden.
Mijn bedovergrootmoeder heette Helena Sax. Of ze iets te maken had met Adolphe durf ik te betwijfelen, spijtig toch dat de namen van moeders verdwijnen. Het is wel bij wet veranderd, zodat vanaf al een tijdje men kan kiezen welke naam de boreling krijgt : die van de vader of van de moeder of de twee namen samen, amen. Dank u wel. Michel Sax; klinkt niet eens zo gek.
Gisteren mosselen gaan eten in mijn favoriet restaurant, vandaag vaderdag gevierd met de kinderen en voor de eerste maal sinds de coronacrisis met mijn kleinzoon gespeeld. Meer moet dat niet zijn !
De donkere wolken waren weggetrokken en de hemel trok open. Nooit zo tevreden op het terras gezeten met een pint. We waren bijna vergeten hoe mooi het leven kan zijn en hoe rustig neerstrijken op een terras en een glas bestellen voldoening kan geven. Je weet pas iets te apprecieren als je het hebt moeten missen.
De zon was al lang op toen ik mijn ogen opende. Het was een stille morgen, dat kan je wel zeggen. De vuilkar was zojuist voorbij gerateld en toen was alles weer stilgevallen.
Geen beweging buiten, geen zorgen binnen. Alles gaat goed.
Nu moet ik toch wel terugkomen op het vorige :"lente".
Daar had ik het erover dat ik, op kop, samen met vele anderen nogal gedwee de coronaregeltjes volgden. Ola ! nu heb ik het forum op seniorennet over de reactie op Paul Jambers zijn uitlating dat hij zich niet oud voelt en zich niet laat opsluiten uitsluitend omwille van het feit dat hij 65 + is, om het met zijn woorden te zeggen, gelezen en omvergeblazen door de reacties. Tot gevangenis toe, zover wil men gaan voor de persoonlijke vrijheid. Pagina's zijn eraan gewijd. Uit princiepe doe ik aan deze polemieken niet mee, omdat ik hier en daar andere motieven zoals politieke en levensbeschouwelijke, om niet te zeggen religieuse drijfveren spelen en ik me daar ver van wil houden.
In mei 1968 was ik éénentwintig jaar. Wie had toen ooit durven denken dat ik, zonder protest, de regeltjes zou volgen die mij tot in het absurde worden voorhouden hoe ik mij moet gedragen en waar ik absoluut niet van begrijp waarop ze steunen. Een wijze leraar statistiek zei ooit tegen mij dat je met statistieken alles kan bewijzen en cijfers kan interpreteren volgens recept. Je kan alles bewijzen als je er maar cijfers opplakt. 87 doden in de woonzorgcentra, wat zegt dat? In Vlaanderen steekt men elke 70 plusser die een beetje gezondsheidsproblemen krijgt en waarvan "men" beslist dat het te "gevaarlijk" is hem in zijn vertrouwde habitat te laten in een woonzorgcentrum. De gemiddelde overlevingsduur in een woonzorgcentrum is 2 jaar, er verblijven "'k weet nie hoeveel" in die centra en dus kan 87 héél, héél veel of net heel weinig zijn. Het aantal verkeersdoden van voor 13/4/20 zijn ongeveer gelijk aan het overlijdens wegens corona.
Zo kan ik nog even doorgaan ! Elk protest wordt weggewuifd met de dooddoener "de volksgezondheid gaat voor". Er is niemand die zelfs aarzelend tegensputtert, je moet solidair zijn, in de handen klappen en als gedresseerde aapjes om acht uur naar buiten gaan, witte lakens ophangen, beertjes verstoppen en onnozel doen. Het heldengedoe smoort elk protest in de kiem.
Een hollander zowaar, met een naam als alternatieve schoonheidsproducten en een fluttekst, maar mooi liedje en mooi gezongen ! Juist is juist nietwaar.
Ilja Leonard Pfeijffer Nederlandse schrijver. Woont en werkt in Genua.
Column in de Standaard 20/04/2020 :
"Dit is geen pauze waarna de film verdergaat. Dit is een periode waarin we de adem inhouden voordat de nieuwe wereld op ons wordt losgelaten. Deze stilte is omineus. De rust die ons moest redden, is in stilte bezig onze toekomst zwart te kleuren..."
Omineus heb ik opgezocht : dreigend, onheilspellend,het gevoel dat er iets ergs gaat gebeuren.
Ik zou al de belgische burgemeesters van de kustgemeenten, en de gouverneur van West-Vlaanderen willen oproepen om de huur van de standbars, eventuele gameentetaksen op terassen, strandhutten enz. te willen schrappen en dan te roepen dat iedereen moet wegblijven of pasjes invoeren voor bewoners, foei. Wel de inkomsten opstrijken, niet de lasten .
Jullie zijn perverten, en dit zegt iemand die diep in het binnenland woont en zelden of nooit naar de kust trekt !
Nu ben ik eens heel serieus, het lijkt mij ernstig, niets zal nog zijn zoals voor 2020, met de pandemie van het griep virus corona als ijkpunt. Het is niet de angst om ziek te worden, ik krijg elk jaar de griep, sterven moeten we zo wie zo, geen massaevenementen, mis ik niet, maar dat het onmogelijk geachte ineens mogelijk wordt. Cafés sluiten !!! Restaurants dicht !!! Voetbal en wielerwedstrijden geheel afgelast !!! Optredens, concerten ontspanning algemeen gaan niet door !!! De bedoeling het publieke leven stil te leggen lukt !!! Scholen sluiten en opleidingen worden stilgelegd !!! Het kan dus. De gezondheid primeert boven economische motieven, want wij plegen economische zelfmoord. Ik begrijp het niet en ben dus ongerust. Nooit gedacht dat dat mogelijk zou zijn.
Ik ben er zeker van dat niemand zit te wachten op mijn mening over het coronavirus. Ik onthoud er mij dus van. Als je wil panikeren doe het dan rustig, als het het wil minimaliseren, ok voor mij niet gelaten. Het voordeel is : de rust op de openbare plaatsen en evenementen. Misschien zou het geen slecht idee zijn om deze paniek nog even aan te houden om de rust te laten nederdalen over deze oververhitte regio een beetje tot rust te laten komen. We hebben al die hyperactiviteit niet nodig, stop de vooruitgang en de 5G en ga rustig in uw zetel zitten !
Wat zou dat heerlijk zijn zoals in de jaren zeventig met de autoloze zondagen, dat het openbare leven even stil viel, heerlijk. Ik kijk uit naar de belgische quarantaine !
Rust..... Het is zo stil, het is zo rustig, laat het nog even duren.
Tegenwoordig moet elk begrip in het engels. Neem nu bijvoorbeeld de spijkers op laag water die de fiscus gaat zoeken bij de voetbalclubs, alleen de kleinen, de amateurs zijn het die deze praktijken toepassen en zeker niet met de bedoeling te frauderen. Wat is de "exposure" zo moet je dat noemen om de aandacht te trekken. Er zijn 6.727 erkende voetbalclubs in Vlaanderen, gemiddeld aantal leden 182, dit zijn 1.224.314 leden. Als de voetbalploeg gratis drankbonnen uitdeelt betekent dit dat de club de BTW ten onrechte zou gerecupereerd hebben op de aankoop van betreffende dranken. We spreken per consumptie van aan gemidelde aankoopprijs van 0,5 € de BTW hierop is 0.09 €. Als ze dit accuraat willen controleren wil ik niet uitrekenen hoeveel personeel er ingezet moet worden.
Dit betekent : de "exposure" is zo klein dat men er geen energie moet insteken, en troost u met de gedachte de fiscus (de BTW) de sport een beetje steunt !
Januari is genoemd naar de Griekse god Janus, de god met de twee gezichten, één vooruit kijkend de andere helft achteruit. Kun je januari beter omschrijven, enerzijds achteruitblikken met jaaroverzichten en belangrijkste gebeurtenissen, en anderzijds proberen vooruit te blikken met voorspellingen en projecties, en de toekomst voorspellen. Ja die grieken wisten het al allemaal. Zijn ze het nu vergeten ?
Janus, de griekse god met de twee gezichten is ook de mens die twee, liefst tegenstijdige, meningen heeft of bijtreedt al naar gelang de tegenpersoon of andere mening. Zouden we populisme hieronder zetten ? Met de wolven meeheulen ? Met de wind meedraaien ? Embleem van Facebook en andere sociale media ?
Wat als? We eens zouden proberen de griekse wijsheden toe te passen. Aristoteles :" Het enige wat je met liegen bereikt is niet geloofd te worden als je de waarheid spreekt "
IK BEN EEN GOD Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten, En zit in 't binnenst van mijn ziel ten troon Over mij zelf en 't al, naar rijksgeboôn Van eigen strijd en zege, uit eigen krachten.
En als een heir van donkerwilde machten Joelt aan mij op en valt terug, gevloôn Voor 't heffen van mijn hand en heldere kroon: Ik ben een God in 't diepst van mijn gedachten.
En tóch, zo eindloos smacht ik soms om rond Úw overdierb're leên den arm te slaan, En, luid uitsnikkende, met al mijn gloed
En trots en kalme glorie te vergaan Op úwe lippen in een wilden vloed Van kussen, waar 'k niet langer woorden vond.
Blankenberge leek wel een pretpark of de kermis voor openingstijd. Het was er nog aanzienlijk druk en wat volk maar die vielen niet op in de grote leegte van een lokatie die voorzien is op een grote massa. Veel volk, de massa, is er iets dat meer op ons systeem werkt ? Ik kan er niet tegen. Nu valt deze leegte ook wel een beetje tegen.
Zojuist heb ik het absoluut record van achterlijkheid en domheid gelezen op ons eigen seniorennet. Hoe is het mogelijk dat iemand, met een naar ik mag aannemen met normaal IQ, durft beweren dat het feit dat onze kleuters steeds later zindelijk zijn de schuld is van de vluchtelingen, migranten en vreemdelingen. Ik heb even met mijn ogen moeten knipperen, ik dacht dat ik halucineerde. Onze kinderen (kleinkinderen) zijn later zindelijk dan in de jaren 60 omdat de luiers een absoluut goede kwaliteit hebben en onze babies en langer confort verzekeren met de broek vol. De vluchtelingen sturen hun babies niet naar de kinderopvang, en de meeste inwijkelingen sturen hun kinderen zo laat mogelijk naar school, kwestie van kostprijs.
Normaal reageer ik niet op zulke onzin, omdat dat is wat ze willen. Hoemeer er over gezeverd wordt en geroepen, hoemeer mensen het overnemen. Waarom de klimaatopwarming niet in de schoenen van iemand anders schuiven!!
Tenandere is, ik citeer :"Het is trouwens bekend dat ontwikkelingsachterstanden raciaal beïnvloed worden en gerelateerd zijn aan het menselijk ras", geen racisme en strafbaar ??
Na een verblijf in de gevangenis door een periode van drugs, alkohol en schulden, zingt Merle Haggard over het geluk van een gewoon leven zonder franjes, zonder drugs, alkohol en uitspattingen. De charme van het leven van een gewone jongen, in een kleine stad in een saaie omgeving. Het genieten van de vrijheid kan hij slechts na het missen hiervan in de gevangenis.
Het silletjes verdwijnen tussen de plooien van de tijd, zegt wel iets. Altijd in de belangstelling gestaan en nu geruisloos verdwijnen in de golven van het bestaan, zonder heimwee of melancholie, moet kunnen. Zwijgen !
Wat een verdomde gelukzak ben ik toch. Gisteren nog ben ik een pintje gaan drinken in een gelegenheid met dit fantastisch uitzicht. Dit is een bier "with a view". Nondedju nu doe ik het ook al : overal van die nietszeggende engelse uitdrukkingen tussenvlammen. Ik zal het nooit meer doen. Deze foto werd genomen door mijn beste vriend en neen het is geen selfie.
We zijn gedurende ons verblijf op deze aardkluit getuige geweest van enorme vooruitgang. In 1919 werd het enkelvoudig algemeen stemrecht voor mannen goedgekeurd, de vrouwen moesten hiervoor tot in 1948 of 29 jaar wachten. Voor 1919 hadden kon je meer stemmen hebben al naargelang uw rijkdom, bezit of afkomst.
Nu heeft iedereen evenveel in te brengen, of je nu multimiljonair of dakloze bent. Is dat geen aangenaam gevoel, mijn stem heeft evenveel gewicht als die van Marc Coucke. Dit zou de mensen moeten aanzetten om te stemmen voor partijen en personen die voor iets ten goede willen veranderen, een proteststem is een kaakslag voor de mensen die indertijd zelfs hun leven op het spel hebben gezet voor gelijkheid tussen alle mensen. Honderd jaar is het nu exact geleden dat de wet voor het algemeen enkelvoudig stemrecht werd goedgekeurd.
Denk daar eens aan voordat je een nieuw assielcentrum in de fik steekt en de ongelijkheid tot norm verheft !
Buiten het feit dat de bidsprinkhaan, het mannetje dus, door het wijfje, excuseer mij het woord, na de paring wordt opgegeten, niets dan goed nieuws.
Wij hebben vandaag een uitstapje naar het stadscentrum gemaakt. Ik heb mij nergens aan geërgerd. Geen agressieve chauffeurs, neen heren in het verkeer, die doorgang verleenden en ons voor lieten gaan. Geen overdrukke wegen, een rust over de verkeersvrije stad, toegankelijke parking die niet te duur was. Als je dan bediend wordt door een vriendelijke ober die nog een grapje over heeft en met de snelle bediening charmant de rekening brengt, die meevalt ondanks dat het op een terras op de markt is, dan kan mijn dag niet meer stuk. Ik keer tevreden huiswaarts en dank de heer dat ik in deze mooie tijd en land leef, en zoveel geluk heb dat anderen misschien ontberen.
Ik heb geen oorlog meegemaakt, geen moorden, branden, vandalisme of geweld in mijn directe omgeving. Ik heb mij nooit echt bedreigd, achtervolgd, bespied of geterroriseerd gevoeld. Maar men moet iets missen voor men de waarde van wat men heeft beseft en naar waarde schat.
Terug aan iets denken is ook wel eens de moeite waard. The Isle Skye is genoemd met de plaatsen te zien-bezoeken voor 2019. Inderdaad wij kunnen getuigen dat de rust, de stilte, de kalmte en de ongerepte natuur iets unieks zijn in deze hectische tijden.
Ik heb daarstraks een documentaire gezien van de BBC hoe het referendum voor de Brexit gemanipuleerd is via o.a. de sociale media. Dan wordt ik stil en krijg schrik want de paralellen met de populistische mails in de vlaamse media gaan dezelfde richting uit. Als men blijft herhalen dat de "vreemdelingen" onze jobs afpakken en in onze huizen gesubsidieerd gaan wonen, en onze gezondheidszorg onbetaalbaar maken, dan gaan wij dat geloven. Of er blijft toch iets van hangen . De waarheid en de juiste gegevens bewijzen het tegendeel maar het is geroepen en men wil het graag geloven.
Een doksaal (niet te verwarren met oksaal) of jubee is een houten of stenen wand die in een kerk het schip scheidt van het priesterkoor. Het heeft dezelfde functie als een koorhek. De term doksaal is afkomstig van het Latijnse woord voor rug: dorsa, klaarblijkelijk om hiermee de sluiting, de 'rug' van het koor aan te duiden. De term jubee, die uit het Frans komt, is ontleend aan "Jube, domine, benedicere" (Heer, wil mij zegenen) en geeft een belangrijke liturgische functie van het doksaal aan. Het is het verzoek van de diaken voordat deze zich voor het lezen van het evangelie naar de ambo bij het doksaal begaf.
Het doksaal was in het gebied ten noorden van de Alpen tot aan de reformatie in de meeste kerken te vinden. Ten gevolge van de Katholieke Reformatie ontstond het verlangen het hoogaltaar weer zichtbaar te maken voor de gelovigen. Vele oude doksalen werden verwijderd en uit de late gotiek zijn er slechts enkele bewaard gebleven. Bron : Wikipeda
De foto is van het doksaal van de O.L.Vrouwkerk in Aarschot. Het is de enige kerk die ik ken waar het doksaal vooraan bevindt, tussen altaar en het schip van de kerk. De kerken die ik ken is het doksaal achteraan de kerk waar zich het orgel bevindt.
Een beetje verduidelijking naar aanleiding van het "Zwaddergat". In ons dialect is een gat hetzelfde als een kot. Bvb een gat of een kot in de weg. Totdaar.
Een zwadderkot of zwaddergat is de draaikolk achter het rad van een watermolen, dat door de tamelijke hoogte dat het water zich achter wiel van de molen naar beneden stort en een heel gat uitspoelt.
Om mij een beetje te rechtvaardigen dat ik dit allemaal niet uit mijn duim zuig : in Zwalm, Oostvlaanderen is er een prima restaurant : de Zwadderkotmolen, met een prachtig terras.
Alhoewel ik van het Hageland ben, moet ik mij verantwoorden met een oostvlaams woord.
Aan de andere kant, zie de bovenste foto, zijn er inderdaad vistrappen. Die waren er in 1963 nog niet. Het water was dieper, stond veel hoger dan nu en wij hadden geen trappen nodig om verder te geraken.
Alles lijkt kleiner, ondieper en minder spectaculair.
In mijn jonge jaren gingen wij: Tony, Jos, Etienne en ik zwemmen in de Velp, in Velpen (Halen) aan de Rotemse molen. Vorige zondag zijn wij er op het prachtige terras van de Rotemse Molen een "halense trippel" gaan drinken en zitten mijmeren vanop het prachtige terras, met zicht op het "zwaddergat" van de molen.
Een ideetje voor Wallonië ? Of misschien voor onze burgervader ?
Riace is een gemeente in de Italiaanse provincie Reggio Calabria (regio Calabrië) en telt 2800 inwoners (december 2015). De oppervlakte bedraagt 16,1 km², de bevolkingsdichtheid is 174 inwoners per km².
Riace kreeg wereldwijde aandacht vanwege de innovatieve behandeling van vluchtelingen[1] in de context van de Europese vluchtelingencrisis. Ongeveer 450 vluchtelingen zijn er gaan wonen, waardoor het dorpje nieuw leven kreeg ingeblazen en werd voorkomen dat de school moest worden gesloten.[2] De burgemeester, Domenico Lucano, werd tweede bij de verkiezing van de "Beste burgemeester van de wereld" in 2010.[3] Hij stond nummer 40 in de lijst van grootste wereldleiders van 2016 in het tijdschrift Fortune.[4]
Waarom zijn wij altijd ongerust en denken steeds het ergste.
Onderzoek wijst uit dat er een probleem met verkalking van de kransslagaders is, verder onderzoek moet uitwijzen wat en hoe. De deurwaarder is langsgeweest voor een niet betaalde sociale bijdrage, met welke gevolgen ? Ik kan nu de vreselijkste doemsenario's laten malen in mijn hersenen, niets zal hierdoor veranderen. Goed of slecht, ik kan er niets aan veranderen. Herhalen hoe erg dit alles is verandert niets. Morgen komt de zon weer op en hopelijk is het goed weer, de krant zal in de brievenbus zitten en de radio zal spelen.
In Schotland heeft men verkeersborden, gevaartekens, voor alle mogelijke gevaren.
Zo is er een : "blind summit" om aan te geven dat je over een bergtop gaat en even geen weg meer ziet. Even later zie je het gevaarteken : "hidden dip" om aan te geven dat je in het naar beneden rijden eventjes niets ziet. Er zijn bijna geen snelheidsbepekingen, op de gevaarlijke punten staat in koeien van letters "SLOW DOWN" en bij het verlaten van een bebouwde kom, een rariteit, "THANKS FOR DRIVING CAREFULLY". Er gebeuren zeer weinig ongevallen in Schotland.
Wij hadden verwittigd dat wij kwamen maar hadden hierop niet gerekend :
De deur viel met een doffe bonk achter hem dicht. Oeps, zo hard had hij het niet gewild, en hij krabbelde al terug van zijn ferme gedachten. Hij zou op zijn strepen staan en zich niet laten doen. Maar twee stappen buiten de deur vloeide alle agressie al uit hem weg en wilde hij alleen maar op zijn stappen terugkeren. Maar dat ging niet, zijn eigenliefde hield hem tegen. Daarom wandelde hij maar een blok om en bleef langer naar de mensen kijken die een vrachtwagen in aan het laden waren, dan hij eigenlijk zou willen.
Hij ging terug naar huis en zei " 't is toch te fris buiten om een lange wandeling te maken," en zette zich in zijn zetel en pakte de krant en deed alsof hij las.
Het regent ganse dagen en de wind waait de natuur schoon, maar ik voel mij knullig, een beetje neerslachtig en weemoedig. Het is tijd voor de grote heropstanding in de lente.
Nog een betsers woord dat me zonet te binnen schoot.
"Wezzelen"
Hij kon de slaap niet vatten en lag uren in zen bed te wezzelen. Het kermeimen van de kat deerde hem zelfs niet. Hij trok de saweize nog wat hoger en probeerde alleen nog aan de klabotskoppen in de beke te denken.
Bij mijn blog reeds lang geleden, in 2013, hadden we het over het betsers.
Een van de meest typische betserse woorden was "den artiest", dat was de veearts. In de omliggende dorpen was het een "vitrinaire". Dat klinkt zo vitrine achtig, geef mij maar een artiest.
Onzen artiest heette, met dank aan het formidabele geheugen van Mark Nijns, Marcel Pelgims.
Over de wonderbaarlijke avonturen van onze artiest kan ook nog een boek geschreven worden. Ik wacht op de aanzet. Alleen de naam :"Marcel Pelgrims, den Artiest van Bets".
Het is als de kolk achter de sluis van de molen waar de dingen naartoe gezogen worden en in verdwijnen. Zo wordt ik steeds weer tot Geetbets aangetrokken. De vormen, de mal, is daar gemaakt, de vulling of afwerking is daarna gebeurd. Wat ik echt ben is daar ontsproten en in vorm gegoten.
Het is hoogtijd voor een frans liedje. Wij hebben de neiging te vergeten hoe dicht de franse cultuur bij ons is. Verkeerd nationalisme doet ons bijna de franse cultuur en invloed verketteren. Het heeft nochtans zijn waarde, laten we de cliché vlaming die ineens geld heeft en chique frans wil doen achterwege, en kijken naar de waardevolle cultuur die er wel was.
Een klein dik burgermannetje met bril en korte broek en tennis sloefen. Met die korte worstvingertjes kan hij geweldig gitaar spelen. En z'n naam dan Richard Smith, kan het kleinburgerlijker ? Hij lijkt zo weggelopen van een of andere camping in de Ardennen, waar hij z'n weekend doorbracht. Gelukkig is het niet in België, waar ze hem voor een of ander reality TV programma zouden laten opdraven om eens goed met de man te lachen. Tenandere de man zou bevroren zijn met zo'n tenue, een training met witte strepen op de broekspijpen aan de buitenkant, witte sokken en teenslippers of andere sloefen zou beter in ons klimaat passen.
Mijn grootvader was een formidabele verhalen verteller. Het waren de winteravonden in de jaren 1950-1960, er was geen TV en de radio speelde en er werd verteld over de gebeurtenissen van de dag en de nieuwtjes in het dorp, maar iedereen wachtte tot grootvader zijn pijp stopte, zijn keel schraapte en van wal stak. Ik denk nu dat hij de meeste van die verhalen ter plekke verzon, maar er waren er die terugkwamen.
't valt nogal mee. De balans had negatiever kunnen zijn. Ik ben blij dat ik in deze tijdzone leef, alhoewel er reden genoeg is om triest te zijn. We zijn net het 74 ste jaar zonder oorlog, grote hongersnoden en hierbij horende hoge sterftecijfers, natuurrampen, dodelijke epidemies, hoge kindersterftecijfers gebleven. Toch broeit er overal onrust, onderhuidse onvrede, stress, allerlei fobieën en voelen de mensen zich ongelukkig, zonder reden.
Denk niet aan wat allemaal mis zou kunnen gaan, maar focus op dit moment waar alles snor zit.
Maak je geen zorgen, denk niet aan alles slecht is, mensen doen en denken slechte dingen.
Lang geleden dat ij nog iets betsers in de groep gegooid heb, maar vooruit hier komt het, wie kent het en is het alleen in Bets gangbaar?
"een vlum"
Ik denk de betekenis te kennen en geef mijn mening hieronder mee.
Een vlum is een visgraat. Ook wel eens een vlim genoemd, komt vooral voor bij bakharing. Bakharing moet op een open vuur gebakken worden, deze traditie bestaat helaas niet meer, het was onze barbeque, alleen toen had het geen amerikaans tintje maar was het een feest voor de gewone man.
Het moet niet altijd zijn van:" 't Is moeilijk bescheiden te blijven, wanneer je zo goed bent als ik......." Zelfkennis is het begin van alle wijsheid !
"There are things known and there are things unknown and between are the doors of perception"
Aldous Huxley.
Perceptie is meer dan waarneming, het is hoe wij iets ervaren en dat verschilt van mens tot mens. Onze perceptie wordt gevormd door onze genen, opvoeding en diverse ervaringen. Ik zie de dingen anders dan jij.....
Ik dacht dat ik een konijn zag, maar het was een haas.
Niet huilen, maar schrijven, om wat voorbij is. Niet later, maar nu, die tijd in verzen vangen. De dingen niet dwingen, maar schikken en zingen. Niet zeggen: tijd heelt, maar toeslaan en dichten. Schrijven is pijn herverdelen, in achterklap van rijm. Niet ongeremd, niet ongerijmd, maar wonend in woorden. Doodgewoon wonend en wachtend op licht in het gedicht. Tijd wijst uit. Tijd wist weg.
Ik ben Guilmet Michel
