Geilen op aanslagen:
-Hamasturberen

Een moslim met een hengel
-Een vislamiet

Een moslim die per ongeluk de verkeerde buurman onthoofd
-Een Vergislamiet

Speelgoed voor moslimkinderen
-Mekkano

Islamitische dame van lichte zeden
-Rammadam

Hoe noem je het islamitische meisjesblad?
-De PalesTina

Onhandige islamiet
-Morslim

Palestijns gezond broodje
-Volkoran

Islamiet met een spraakgebrek
-Slislamiet

Kledingstuk voor Jihad-strijder
-Onthoofddoekje.

Vrolijke Islamiet
-de Lachmed.

Populair moslimdrankje
-AraBier.

Zo regelmatig stel ik mijzelf eens in vraag.
Neem ik mezelf eens onder de loep.
Niet om andere blogs die daar hun handelsmerk van maken de grond van onder hun voeten te halen.
Nee, gewoon omdat ik meen dat ik mezelf het beste ken.
Of om het met de mooie woorden van Alice Nahon te zeggen

’T is goed in’t eigen hert te kijken
nog even voor het slapen gaan …., enz.

Ik heb dit blog gebaard om mijn mening te geven op alles wat ik zie, hoor en lees.
Niet om mijn frustratie’s of trauma’s, of hoe jullie het ook noemen wil, van me af te schrijven, want daar heb ik mijn blog ‘huismusje’ voor.
Nee gewoon mijn eigen mening, met naar mijn inziens eerlijke waarheid.
Maar wie zit er nu werkelijk te wachten op mijn mening vraag ik mij af?
En mijn eerlijke intentie naar waarheid, is ze dat ook werkelijk.
Is het niet veeleer ieder zijn waarheid dat je moet hanteren?

Tevens vraag ik mij af of ik met die mening geen mensen kwets!
Zit er überhaupt iemand te wachten op mijn mening?
Op mijn kijk op de dingen des levens?
Reageer ik niet te fel of te scherp?
Want bij het geschreven woord kan je geen intonatie invoegen.
Zie je geen gelaatsuitdrukking of lichaamstaal.
En vooral, kijk je niemand in de ogen.
Daarom dat een mening soms vlug mis begrepen kan worden.
Daarom wellicht ook voelen mensen zich soms gekwetst, hoewel dit geenszins de bedoeling is.
Want om gevoelens exact op papier of beeldscherm te kunnen overbrengen moet men literatuur hebben gestudeerd.
En dat heb ik hoegenaamd niet.

Ik neem even in dit geval Seniorennet.
Ik zie de fouten, de hiaten en de minkukels die erop gemaakt worden.
Geef daar vrolijk vrij en blij mijn mening op, en laat mijn ongenoegen omtrent blijken.
Vermits RedPoppy de blogverantwoordelijke is, maak ik ook haar vaak tot ‘kop van jut’.
Geef haar lik op stuk wanneer ik dat nodig acht.
Maar, vraag ik mij daarbij af, zou ik niet beter iets bescheidener zijn?
Zou ik het dan zelf zoveel beter doen?
Het antwoord is nee!
Ik heb niet de know-how in huis om een website uit de grond te stampen zoals SenNet.
Om daarnaast ook nog eens een zware studie te volgen.
Ik heb tevens geen kennis genoeg van het cybergebeuren om moderator te zijn, noch heb ik de zin om dagelijks tijd te steken om de talloze steeds weerkerende vragen te beantwoorden.

Afbreken is zoveel makkelijker en zoveel vlugger gedaan dan opbouwen!
En misschien  zou het beter zijn om elke dag eens iemand in de bloemmetjes te zetten.
Laat mij dan vooral beginnen met de webmaster en Redpoppy.
Met hem te bedanken voor de mogelijkheid die hij ons bied om ons ding te doen.
Hem te bedanken dat ik de kans heb om mijn mening op het WWW te spuien.
Haar te bedanken voor haar inzet.
Om niettegenstaande alle kritiek die ze te verwerken krijgt toch volhoud.
Wie zou het in haar plaats willen doen?
En wie kan zeggen dat hij zonder zonde is?
Dat hij nooit fouten maakt, dat hij nooit de bal mis werpt?

Met die mooie woorden in gedachten.
van een gedicht dat we allemaal hebben geleerd op school.
Woorden die we op onze reis door het leven gaandeweg vergeten zijn.
Of die we gewoon naast ons neer hebben gelegd, wegens te druk bezig met onszelf.
Met die woorden wil ik dit epistel afsluiten.

't Is goed in 't eigen hert te kijken
Nog even vóór het slapen gaan,
Of ik van dageraad tot avond
Geen enkel hert heb zeer gedaan.

 En moest ik op een hart hebben getrapt?
Wees er dan van overtuigt dat dit niet mijn bedoeling was!

 
DIT IS MIJN MENING, OF EERDER ZIELE-ROERSEL.
HEBT U HIEROP EEN MENING?
GEEF ZE HIER DAN VRIJ EN BLIJ.

Het is geheel toevallig dat dit schrijfsel een beetje in hetzelfde straatje ligt dan onderstaande log.
Dan wel met de nadruk op ‘een beetje’, daar het enkel een raakpunt heeft met de katholieke leer over ‘naastenliefde’ en ‘verdraagzaamheid’.

Onlangs kon men op het nieuwsbericht horen en zien hoe een oude man de gevangenis in moest wegens het leegroven van het offerblok in een kerk.
Hij doet zulks op een vrij eenvoudige, zij het toch  enigszins ingenieuze manier
Een houten lat met plakband omwikkeld.
Het gaat hier over Gerard Pirard.

De man is 79 jaar oud, arm en ziek, en heeft een klein inkomen dat ontoereikend is voor zijn behoeften.
Behoeften als daar zijn; zijn dure medicatie en zijn dagelijks eten.
Niet eens extravagant.
Nu zullen er waarschijnlijk koppen worden opgestoken die zeggen dat ook zij een klein inkomen hebben, ook dure medicatie nodig hebben, en toch niet gaan stelen.
Waar!
En dat ga ik ook niet betwisten, noch ga ik de bewuste man zijn daden goedspreken.
Neen, mijn bedenkingen gaan een andere richting uit!

Is een offerblok niet juist daar voor arme mensen?
Mij is althans geleerd dat het centje dat je in het offerblok gooide net was voor de arme.
Er werd en wordt nog steeds naastenliefde gepredikt in de kerk door de kerkelijke gezagdragers.
De kerkelijke gezagdragers die de volgelingen, afgezanten en uitdragers van de leer van God en zijn zoon Jezus zijn.
Die naar die levenswijze als voorbeeld zouden moeten leven.
Als mijnheer pastoor zijn taak naar behoren volbracht, zou die man dan moeten stelen uit dat offerblok?
En hiermede zit ik dan weer op mijn stokpaardje.

Nonnen en pastoors leggen een belofte van armoe af.
Maar zij worden daar door de staat meer dan voldoende voor vergoed.
Zoniet rijkelijk vergoed al naargelang hun status binnen die kerk.
Elke pastoor heeft wel een huishoudster.
Nu, dat is iets dat de meeste onder ons niet hebben.
En Gerard Pirard al zeker niet!
En Jezus? Had Hij iemand die de was en de kuis voor hem deed?
Ik weet wel dat er ooit iemand zijn voeten heeft gewassen en verzorgd, maar dat was uit een andere oorzaak.

Heeft Jezus ooit tijdens het preken zijn toehoorders verplicht om geld in een schaal te gooien?
Dat doet de kerk ook niet hoor ik jullie denken, maar wees eens eerlijk.
Voel je je niet verplicht om zulks te doen wanneer die schaal voor je neus wordt gehouden?
Zou je ook betalen voor je stoel als men met die schaal niet langskwam?
Vroeger dacht ik in al mijn onwetendheid dat bij een begrafenis het geld ging naar de naastbestaande.
Naar de weduwe of weduwnaar.
Zij zouden het in de vroegere jaren toen armoe nog een algemeenheid was onder de arbeidersbevolking, goed hebben kunnen gebruiken.
En die "nieuwe arme" van nu, ook wel.
Maar nee hoor!
Het geld verdwijnt in de zakken van de kerkelijke gezagdragers.
En wat ze ermee doen, daar hebben wij enkel het raden naar.
Althans diegene die niet blindelings geloven.

Ik zou hier nog uren kunnen mee doorgaan.
Het verklaart mijn aversie tegen het instituut ‘Kerk’
Het verklaart waarom ik al jaren, enkel uit beleefdheid naar vrienden of kennissen toe, een kerk betreedt.
Het is misschien ook de verklaring waarom de kerken zijn leeggelopen heden ten dage.
Maar daar heeft niemand iets aan.
En al zeker Gerard Pirard niet.
Voor mij is hij geen dief!
Voor mij komt het geld uit het offerblok hem toe, net als vele anderen die in zijn plaats zijn.
Voor mij is het een aanfluiting tegen de leer van Jezus dat men hem gevangen zet.
Volgens mij is het een blaam voor de kerk en zijn vertegenwoordigers dat dat gebeurd is.
Alsook voor de volgelingen van het katholieke geloof dat zij toelaten dat zulks gebeurd.

Nog steeds mijn debacle met seniorennet indachtig, en iets waar ik bij het vuurpeloton ook nog eens aan herinnerd werd via hun beoordeling van mijn blog ‘huismusje’, denk ik dat ik met deze geen fout maak wanneer ik mij tracht te verantwoorden en mijn gedacht hier neerpen.
Het is mij te doen om de mening die ik gaf op een schrijven van het vuurpeloton dat tegen mijn cybervriendinnetje chia gericht was.
Zij werd mis begrepen, en ik reageerde daar op.
Het éné woord bracht het andere mee, zoals dat meestal gaat.

Nu eind goed, al goed, want het vuurpeloton is niet te beroerd om zijn vergissing in te zien, bood zijn excuses aan bij chia, en verwijderde het wraakroepende artikel.
Het siert hen, zoals trouwens elke mens, dat ze dit kunnen en willen doen.
(Als jullie alles in de juiste context willen lezen, moeten jullie naar het vuurpeloton de reactie’s gaan lezen op het item: Onder de loep:Sandra 1968)

En het is de laatste reactie van redpoppy die mij dit laat schrijven.
Daarom dat ik ook citeer; ‘aan huismusje zou ik alleen dit wil zeggen als jullie denken dat de Webmaster in een ivorentoren leeft en niet weet wat er gaande is op zijn forums en blogs zijn jullie wel heel naïef.Verder maak ik er geen woorden aan vuil op iemands anders blog’. 13-03-2006 om 19:20 geschreven door redpoppy
Waarom is het dan dat sommige oplossingen zolang aanslepen?
Waarom komt er bij onenigheden of disputen nooit een rechtstreeks antwoord van de webmaster zelf?
Waarom moet alles via via gaan?
Waarbij enkel de interpretatie van één iemand van doorslag is?
Waarom krijgt de éne een sneer op een reactie, en de andere niet?
Ben ik nu werkelijk zo naief?
Of kom ik gewoon naief over bij sommigen?

En god vergeve het mij dat ik bij deze als domme Tollenaar in mijn gedachten een link maakte naar de Farizeeërs.
Farizeër schijnheilige, huichelaar. *...ZEESCH, bn. als een farizeër.

(Bovenstaande verklaring gegeven door Van Daele, en dit enkel als toelichting!)
De farizeërs waanden zich boven al het andere volk staan.
Getuige hiervan volgend verhaal

Evangelie: Lc 18,10-14
Twee mensen gingen naar de tempel om te bidden:
De ene was een Farizeër. Naar hem keken de meeste mensen op, zo iemand had veel te zeggen.
De Farizeër ging midden in de tempel staan, waar ieder hem goed kon zien en begon te bidden: "God, ik dank u omdat ik nooit iets stout doe, ik lieg niet, ik neem niemand iets af, ik blijf altijd bij mijn eigen vrienden, ik doe altijd mijn best en ik steek van tijd tot tijd geld in het busje van de arme mensen. Neen, ik ben niet gelijk die andere mensen, want die doen zoveel fouten. Dank je wel daarvoor."
De andere man die kwam bidden was een tollenaar. Dat was iemand die, als beroep, belastingsgeld ophaalde voor de romeinse vijand in opdracht van de joodse bazen. De mensen waren boos op zo iemand. De man kroop ergens in een hoekje waar niemand hem kon zien en begon te bidden: "God, wees mij zondaar genadig. Ik doe alles verkeerd, help mij."
Toen Jezus dit verhaal verteld had aan de mensen, zei hij nog dit: "Naar wie van die twee zal God nu het meest luisteren : naar die farizeër, die over zichzelf blufte, of die tollenaar, die van berouw zich wegstopte ? Die tweede zal het meest gehoord worden, want hij zal blij zijn dat hij eindelijk zijn schuld heeft opgebiecht, maar voor die Farizeër zal er niets veranderd zijn na zijn gebed." De tollenaar zal als een rechtvaardige naar huis toe gaan.
Uit het nieuwe testament:Lucas7

En ook dit verhaal past in mijn straatje!
Uit het nieuwe testament:Lucas7
En als Hij de poort der stad genaakte, zie daar, een dode werd uitgedragen, die een eniggeboren zoon zijner moeder was, en zij was weduwe en een grote schare van de stad was met haar.
En de Heere, haar ziende, werd innerlijk met ontferming over haar bewogen, en zeide tot haar: Ween niet.
 En Hij ging toe, en raakte de baar aan; (de dragers nu stonden stil) en
Hij zeide: Jongeling, Ik zeg u, sta op!
En de dode zat overeind, en begon te spreken.
En Hij gaf hem aan zijn moeder.
En al het volk, Hem horende, en de tollenaars, die met den doop van Johannes gedoopt waren, rechtvaardigden God.
Maar de Farizeën en de wetgeleerden hebben den raad Gods tegen zichzelven verworpen, van hem niet gedoopt zijnde.
Zij zijn gelijk aan de kinderen, die op de markt zitten, en elkander toeroepen, en zeggen: Wij hebben u op de fluit gespeeld, en gij hebt niet gedanst; wij hebben u klaagliederen gezongen, en gij hebt niet geweend.

Ik ben geen prakkiserend katholiek.
Maar ik heb nog een beetje Christelijke leer van toen ik bij de nonnen verbleef in mijn geheugen.
En ik leef wel zoveel mogelijk naar de Christelijke leer.
En ik denk hierbij aan de woorden van Jezus:
Heb uw naaste lief zoals uzelf!
En: Doe niet aan een ander wat je niet zou doen bij jezelve.
Dat schijnen velen niet te kunnen waarmaken!
Tot slot zou ik kunnen eindigen met het mij verdedigen voor ik word aangevallen, en afsluiten met de woorden: ‘Die het schoentje past, trekke het aan’.
Maar zo zit ik niet in mekaar!
WANT…..,

©
DIT IS SLECHTS ÉÉN MENING
GRAAG LEES IK DIE VAN JULLIE….!

Het portret hierbij heeft als naam: 'Oude testamentvoorstelling.
De schilder van het doek is:Herman van Swanenveld

Daar ik niet meer bij de piepkuikens behoor…
En zodoende al het één en ander heb meegemaakt, zowel op persoonlijk vlak als op andere vlakken….,
Kan men het toch nog presteren in ons apenlandje om mij af en toe met open mond te laten staan…..:))

Ik verklaar mij graag nader!

Trouwe lezers van mijn beide blogjes zullen zich misschien nog herinneren dat ik vorig jaar in november een operatie moest ondergaan.
Dat die operatie in de categorie ‘esthetische’ operatie’s viel was toen al iets waar ik niet helemaal bij kon, daar het echt niet iets was dat men een luxeprobleem zou kunnen noemen.
Maar veel keuze liet men mij niet, het werd gedaan, of ik bleef er mee rondlopen, met alle gevolgen en nadelen van dien.
Amen, zei het ziekenfonds.

Amen zei ik ook dan maar als door nonnen goed opgevoed meisje!
Het gevolg was dat ik uit eigen zak een welbepaalde som zou moeten bij betalen waarvoor ik niet zou worden vergoed door het ziekenfonds.
Die som zou om en nabij de 1750,00€ bedragen.
Het was even slikken, maar mijn gezondheid was me meer waard dan het geld, dus ik stemde toe, en tekende voor akkoord.

De operatie verliep goed, al weet ik nu al dat ik in november weer onder het mes moet, maar dit volledig terzijde.
Alle rekeningen van het ziekenhuis kwamen op geregeld tijdstip binnen hier ten huizen van.. , en werden stipt voldaan.
Maar die ene grote factuur die bleef maar weg!
Even hadden we de hoop dat men zich bij het ziekenfonds had vergist, maar na een telefoontje van ons met een vraag om uitleg, bleek dit niet het geval te zijn.
De rekening zou drie maanden na de operatie in onze bus vallen.

Daar ik in februari een laatste keer op controle moest, besloten we om het geld gelijk mee te nemen en te voldoen.
Kwestie dat ik het kwijt was, snap je wel, want eens ik het schopping-center betreed verander ik in een klein beest
Maar wat bleek nu, ik kon het niet kwijt bij de dokter.
Het moest worden gestort via bank of postrekening.
Raar, maar nu niet echt een onoverkomelijk probleem.

Verleden week viel dus de bewuste factuur in de bus, maar daar ik op vakantie was in Brunssum, kon ik pas  nu maandag naar de post.
Alle betalingen worden steeds gedaan door mijn bank, maar de scherpzinnige lezer zal opgemerkt hebben dat ik de bewuste som reeds van de rekening had gehaald.
Om al de poespas van het weer terugstorten en overschrijven te omzeilen, besloot ik dan maar om het voor één keer eens via de post te doen.
Daarbij in gedachten houdend dat ik enkele euro’s meer zou moeten betalen om dit te MOGEN doen.
Het was een gegeven dat ik nog had onthouden van vroeger.
Wat ik helemaal niet wist, en wat mij dan ook verbijsterde was het volgende!

Aan het loket vroeg men me mijn identiteitskaart.
Ietwat verwonderd liet ik aan de bediende weten dat ik kwam storten, en niet ontvangen.
Vlug nog even gecheckt op de factuur om te kijken of ik het wel degelijk bij het rechte eind had, want de wonderen zijn de wereld niet uit hè.
En hoop doet leven!
Maar ik moest wel degelijk betalen, snik.

Mijn identiteitskaart werd gekopieerd.
Vervolgens werd ik in het bestand opgenomen.
Er werd een formulier opgemaakt met de afbeelding van mijn identiteitskaart
Daar ik reeds 11 jaar feitelijk gescheiden ben, maar niet officieel, vroeg men mij ook het adres van mijn ex.
Men vroeg of ik een e-mailadres had, alsook mijn eventuele telefoonnummer en/of gsm nummer.
Tot slot vroeg zij mij of ik reclame van “de post” wou ontvangen, zo ja, dan nee.
Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit te maken heb gehad met een dergelijk ijverige loketbediende als deze.

De rij wachtenden achter mij werd langer en langer, en hier en daar kon ik een zucht van ongeduld waarnemen.
Het ongeduld begon ook mij parten te spelen.
Kwam bij dat ik helemaal niet begreep waarom dit allemaal nodig was.
Ik kwam verdorie om geld te geven!

De postbeambte legde mij nadrukkelijk, maar vriendelijk, uit waarom zulks diende te gebeuren!
Het was een nieuwe Belgische wet!
Wanneer je meer dan 1000€ komt storten dan moet je, weliswaar éénmalig, worden opgenomen in het bestand van BIG BROTHER.
Dit is om het witwassen van zwart geld tegen te kunnen houden.
Zo legde ze mij dus vriendelijk uit, en ik was verplicht mij naar die wet te schikken.
Als goede Belg heb ik mij dus maar goedschiks neergelegd bij de feiten.

Terug thuis was ik nog steeds verbijsterd!
De overheid weet beter dan ikzelf wat mijn jaarlijks inkomen is.
De overheid weet net zo goed als ik wat mijn vaste jaarlijkse uitgaven zijn.
De overheid weet drommels goed hoe vaak ik naar de dokter ga, hoeveel ik uitgeef aan medicatie en ziekenhuiskosten.
De overheid weet beter dan ik zelf waar ik op een bepaald moment geld uit de muur haal en hoeveel.
De overheid weet, dank zij de verborgen camera’s beter dan ikzelf waar ik op een bepaald uur en dag ben naar toe geweest.
De overheid weet dank zij de pasjes die je in supermarkten vriendelijk worden aangeboden, wat ik eet, en wat mijn koopgedrag is.

Is het dan teveel gevraagd van die overheid om te beseffen dat mijn inkomsten niet toereikend zijn om ZWART GELD te bezitten?
Dat mijn levensomstandigheden niet toereikend zijn om ZWART GELD te kunnen bezitten?
Dat ik niet in staat ben om wekelijks een storting van meer dan 1000€ te doen?
Dat diegene met duizenden euro’s ZWART GELD hun geld niet storten via het postkantoor?
Dat dit ZWART GELD niet wordt gestort op de naam en rekening van een in hetzelfde district gelegen ziekenhuis?
Dat dit ZWART GELD veeleer zal worden overgeschreven naar een bankrekeningnummer van een bank die gelegen is op één of ander ver gelegen eiland?

Wat een APENLAND is België toch!
En de grootste AAP die staat van voor.
En doet de zotste kuren voor.
Hij gaat door het leven onder het pseudoniem “BIG BROTHER!”
Want volgens mij is HIJ diegene met het meeste ZWART GELD!
En is er geen spreekwoord dat zegt:
IT TAKES ONE, TO KNOW ONE?

DIT IS MIJN MENING!
MAAR DIE HOEVEN JULLIE NIET TE DELEN.
JE MAG JE EIGEN MENING HIER VRIJ EN BLIJ GEVEN!

©

Geld maakt niet gelukkig!
Ik vraag mij af wie dat spreekwoord heeft uitgevonden.
Al zeker niet die arme drommel die elke dag uit de vuilnisbak eet, en die elke nacht op zoek moet naar een min of meer warme schuilplaats, met als deken een kartonnen doos.
Die moeder met haar doodzieke kind, die niet genoeg financiën heeft om de levensreddende operatie of medicatie te betalen, ook niet vermoed ik.
Die huisvader die na twintig jaar werkloos wordt, en daardoor beslag ziet leggen op zijn inboedel en huis, zou die de uitvinder zijn van die slagzin?
Ik geloof het niet!
Het kind dat wordt gepest op school omdat het door armoede geen mooie kleding heeft, zou dat kind vrolijk tegen zijn pesters zeggen;”geld maakt niet gelukkig!”?

Geld maakt niet gelukkig!
Het zou kunnen.
Maar zonder kan je niet!
Ik kan mij niet voorstellen dat je in bovenstaande situatie’s wel gelukkig kan zijn.

Geluk is niet te koop!
Nog zo één die volgens mij kant nog wal raakt.
Want met geld zouden de mensen in bovenstaande situatie’s wel gelukkig zijn.
De bedelaar zou niet meer hoeven te bedelen.
De moeder zou haar kind kunnen genezen.
Het kind zou mee kunnen met de laatste mode.
Drie voorbeelden van mensen die met geld gelukkig zouden zijn.

En wat te denken van die mensen in de arme landen?
Wat zou daar niet kunnen gedaan worden met geld.
Ziekenhuizen, scholen en goede behuizing zou kunnen worden gerealiseerd.
Ik vermoed dat die mensen gelukkig zouden zijn met de verwezenlijking van dit alles, enkel door geld.

“In de dood zijn we allen gelijk”!
Wat moet ik daar bij denken?
Dat iedereen ooit zal doodgaan is een feit.
Maar die met geld zal iets comfortabeler doodgaan dan diegene zonder geld.

“Van de doden niets dan goeds!”
Juist!
Op de begrafenis van de rijke zal men geen kwaad woord horen spreken.
Op de arme zijn begrafenis ook niet, want daar zal geen dienst worden gehouden.

"Overdaad schaad"!
Dat is beter van toepassing bij dit alles.
Ik las dat Robbie Williams zichzelf een loon uitbetaald van 45.000€ per dag.
Dat hij daarbij de historische woorden uitspreekt:
“Geld is niet alles"!
Tja, hij kan het waarschijnlijk weten.
Diegene die geen geld hebben kunnen er niet over meepraten of dit zo is.
Die hanteren waarschijnlijk een ander spreekwoord.
Iets in de trant van:
“Eerlijkheid duurt het langst”!
Waarbij ze er meteen achter zeggen, “Jawel meneer/mevrouw, om rijk te worden dan toch.

Moest ik kapitalist zijn….!
En moest ik meer geld hebben dan ik kon opmaken in mijn ganse leven…!
Wanneer ik dan nog steeds niet tevreden ben….!
Als dan de deurbel ging, en die arme drommel zou op mijn stoep staan….
Dan zou ik met recht en reden tegen hem kunnen zeggen;
”Geld maakt niet gelukkig”!

Maar zou die arme drommel mij begrijpen?
Zou die getergde moeder daar een boodschap aan hebben?
Zou dat gepeste kind opgroeien tot een mens zonder trauma’s?
Zouden zij mij in koor gelijk geven?

ZOVEEL VRAGEN WAAR IK GEEN ANTWOORD VOOR HEB....
HEEFT EEN VAN JULLIE EEN ANTWOORD HIEROP?

Een oud echtpaar ging naar bed
Op het nachtkastje twee bakjes met tanden
Vol liefde keek de man haar aan
En streelde haar rimpelige handen
Hij sprak: "al meer dan 50 jaar,
zijn wij gelukkig meid,
geloof me als ik zeg,
ik wil je voor een miljoen niet kwijt"!

"Dat weet ik jongen", zei de vrouw,
"Ook jij bent niet te koop,
ook niet voor een miljoen,
al is dat nog zo'n hoop"

Ze lagen daar te samen,
Op de rand van hun leven
Twee mensen, elkaar zoveel gegeven
Ze zeiden "welterusten"
Hij gaf haar een zoen en fluisterde:
"Is de deur op slot?
Hier ligt voor twee miljoen

Er is heel wat commotie ontstaan onder de bloggers op SenNet door een blog dat kritiek geeft op alle andere bloggers.
Ik heb er al een keer een artikeltje aan gewijd hier.
Eens ik mijn gedacht, kritiek of eventuele frustratie heb neergepend is het voor mij dan ook uit mijn systeem.
Dat is de opzet van dit blog, en het is tevens de opzet van mijn blog “huismusje”.
Daar ik niet de wijsheid in pacht heb, en die ook niet claim, vraag en krijg ik graag de mening van anderen.
Want niemand hoeft het met me eens te zijn, al is het natuurlijk mooi meegenomen als dat wel zo is.
Tevens streelt het ook mijn ego.
Maar ik laat mijn ego niet uitgroeien tot een gegeven dat boven anderen staat.

Er zullen onder de bloggers evenveel mensen zijn die mijn “huismusje’s” blog één grote treurnis vinden.
Soms uit men dit uit piëteit op een zeer voorzichtige, maar toch door mij niet mis te verstane wijze.
Ik geef hier enkele van de meeste gegeven reactie’s: ‘Wat voorbij is, is voorbij’! Leef niet in het verleden, maar pluk de dag’. Stilstaan is achteruitgaan’!
Dan denk ik bij mezelf, tja, ze hebben gelijk, maar ze hebben de ware opzet niet begrepen van mijn blog.
Zij hebben vooral niet goed gelezen wat bovenaan mijn blogje staat, want daar staat duidelijk te lezen dat ik nu heel gelukkig ben!
Dat ik niet in het verleden leef! Dat ik juist komaf maak met dat trieste verleden.
Die enkelen die het wel begrijpen, en die de verhalen in de juiste context kunnen plaatsen, draag ik dan ook een warm hart toe.
Zij zijn het waar ik mijn kracht uit haal om verder te schrijven.
Maar alles hangt af van de interpretatie van de lezer zelf.

 En die interpretatie speelt sommige bloggers al eens parten.
Men leest een commentaar, geeft daaraan zijn eigen interpretatie, en is dan zeer verbolgen wanneer dit niet overeenstemt met hun eigen visie.
Wel, dat is spijtig!
Want zoveel mensen, zoveel meningen!
De één doet dit op zijn blog, de ander doet dat.
Ieder naar zijn eigen kunnen, interesse en vermogen.
Er zijn blogs die het helemaal hebben voor mij, anderen bekijk ik geen tweemaal.
Niet omdat ze niet ‘goed’ zijn, maar enkel en alleen omdat ze niet mijn interesse wegdragen.
Die blogs gaan afkraken of laken is iets dat ik niet in mijn hoofd haal!
Neen, want ‘leven en laten leven’ is mijn motto.

Maar nu is er wel een blog die die taak op hun hebben genomen!
Is het bij gebrek aan eigen fantasie of kennis dat ze dit doen?
Dat laat ik aan henzelf over om daar een antwoord op te zoeken en vinden.
Wanneer ik het niet eens ben met hun commentaar, zal ik ofwel hen dat laten weten, ofwel sluit ik hun blog af en ga verder kijken.
Mij kunnen ze niet beïnvloeden met hun visie.
Ik laat dit gewoon niet toe! Ik heb mijn eigen visie.
Moesten ze ooit mijn “huismusjes” blog afkraken als zielig en pathetisch, dan is dat hun goed recht.
Waarbij ik niet beweer dat het mij niet even pijnlijk zou gaan steken.
Maar dat laat ik dan wel weten aan hen met een gepast wederwoord.
Wie ben ik om hen te zeggen dat ze er anders moeten tegenaan kijken.
De één leest liever thrillers, terwijl anderen liever een stripverhaal leest.
Wel, er is voor elk wat wils, niet?

Eén ding weet ik wel zeker.
Wat een ander ook moge denken van mijn beide blogs….
Wat men er ook over schrijft…
Het zal mij er nooit toe aanzetten om mijn blogjes op te geven.
Want daarmee geef ik de criticasters gelijk.
Daarmee speel ik in hun kaart.
En dat is het laatste wat ik wil doen.
Tevens ben ik een vechter in woord en daad.
Dus moest ik mij zo vlug gewonnen geven zou ik dat bezien als een daad van lafheid.
Maar ik spreek hierbij volledig voor mezelf.
En nog eens, kritiek moet kunnen, en kritiek is van alle tijden en van alle slag.

Cabaretiers hebben door de jaren heen steeds situaties en mensen gehekeld, en er nog geld mee verdiend ook.
En diegene dat er het meeste geld mee heeft verdiend, is diegene die het scherpst uit de hoek kwam.
Men vertelt moppen over anders geaarden, anders denkenden en geloofsbelijders.
Maar ook over boeren en hoeren.
Over mensen met verscheidene nationaliteiten.
Maar ook over gehandicapten en invaliden.
Geen mens die daarvoor een oorlog heeft ontketend.

Wij leven in een vrij en democratisch land.
Er is geen censuur.
Dat is iets om dankbaar om te zijn.
Onze Belgische wet laat toe dat ieder zijn mening vrij mag uiten, eender op welk medium.
Daaronder valt ook SeniorenNet.

Zijn naam is Eric Roberts.
En jawel, hij is de broer van de bekende actrice Julia Roberts

Om over na te denken.......zelfs voor de moslims

Voor de zich beledigd voelende moslims ( zeker lezen )! ! !
****************************************************************

Ik vernam dat de moslims zich beledigd voelen door de karikaturen die in een krant werden gepubliceerd (gepubliceerd nota bene in september 2005) die behalve door enkele Denen in hun eigen taal, door niemand anders ter wereld gelezen werd.
Men heeft ontzettend lang gewacht om te reageren vind ik.
Volgens mij is een heilige oorlog niet ver meer af.
De katholieken verbranden 500 jaar geleden nog mensen op de brandstapel.
Ondertussen halen ze het niet meer in hun hoofd om een boek als “Pallieter” te verbieden.
Nee, het minste wat men kan zeggen van de katholieke godsdienst is dat men gelukkig geëvalueerd is naar een verstandige dialoog.
De moslim gemeenschap heeft nog vele jaren in te halen volgens mij.
Het is niet de bedoeling racistische uitspraken te doen met deze.
En ik ben al helemaal niet pro Bush
.Maar ik stel mij bij al dat barbaars geweld de volgende vragen.

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer Arabische nécrofielen de lichamen van 4 Amerikanen dichtbij Fallujah verminkten, op hun verbrande schedels liepen, en vervolgens, hun in brand gestoken lichamen aan een brug ophingen?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer "de Palestijnen" de lichamen van twee reservesoldaten, familievaders, lynchten en verminkten, in Ramallah?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer 19 moslims World TradeCenter en het Pentagon lieten ontploffen, op 11 september 2001?
 
Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer andere moslims, Soedanese Christenen en niet moslims in Darfur en elders in zuidelijk Soedan, afslachtten?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer het GIA en het FIS 150.000 moslims afslachtten, hun dochters en vrouwen verkrachtten en hun goederen plunderden?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer moslims vlucht 103 Pan Am in Lockerbie lieten ontploffen?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer moslims in 1983 de marinebasis in Libanon bombardeerden en hierbij 241 Amerikanen doodden?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer moslims het USS COLE bombardeerden?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer moslims de Amerikaanse Ambasade in Afrika (in Tanzania en in Kenya) bombardeerden, hierbij 231 personen dodend?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer Abu Mazen de tereuraanval op " Zwarte September" gedurende de Olympische Spelen in München leidde, en hierbij 11 Israëlische atleten en 1 Amerikaans onderdaan werden gedood?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer op 18/07/1994 minstens 96 personen werden gedood bij een bomaanslag in het Joodse Sociale Centrum in Buenos-Aires?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer Abu Abbas de rolstoel met hierop de invalide Leon Klinghoffer, over boord van de plezierboor Achille Lauro, gooide?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer "Palestijnse" strijders een heilige plaats voor joden in brand staken, meer bepaald de graftombe van Joseph?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims toen de Taliban de Bouddhistische standbeelden in Afghanistan lieten ontploffen?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer gelijktijdig  twee bommen ontploffen in 2 synagogen te Istanbul, die aan minstens 15 personen het leven kostten en minstens 140 personen verwondden?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims gedurende het bombardement van één van de oudste Synagogen van Tunesië in Djerba, die het leven kostten aan 14 Duitsers, 5 Tunisiens en 1 Fransman ?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims gedurende het gelijktijdige bombardement van verschillende treinen in Madrid op 11 Maart 2005. De adem van deze bommen heeft 191 personen gedood.
Meer dan 1.500 werden verwond, en de overlevenden vechten nog steeds om hun levens weer op te bouwen?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer "de Palestijnen" snoepjes verdeelden om de dood van meer dan 3000 Amerikanen in de zelfmoordaanval van 11 september 2001?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims tijdens de zelfmoordaanval van Jemaah Islamiyah op het hotel Marriott in Jakarta, die aan 12 personen het leven kostte en 150 verwondde?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer bomaanvallen door Marokkaanse terroristen in Casablanca 28 personen doodden en meer dan 100 verwondden?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer zelfmoordenaars zich lieten ontploffen in het hotel Paradise in Kenya waarbij 12 personen werden gedood en wanneer twee grond-lucht raketten, afgevuurd door Mohammedaanse terroristen, een Israëlisch lijnvliegtuig op een haar mistte? 

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer op het indonesisch eiland Bali bijna 200 personen werden gedood in een nachtclub?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer 300.000 lichamen van de Iraakse burgers aangetroffen werden in massagraven, afgeslacht door Saddam en zijn medestanders?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer Daniel Pearl, een journalist van Wall Street Krant, gekeeld werd zoals een offerschaap?
De wilde handeling werd op video opgenomen dankzij de medewerking Britse onderdaan van moslim origine.

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer twee Britse moslims (geboren in Engeland) een dancing (Mike's place in Tel Aviv) binnen gingen en zich lieten ontploffen, hierbij 3 personen dodend en 50 anderen te verwonden?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer in 1997, islamitische militanten, 58 toeristen en 4 Egyptenaren in Luxor doodden?

Waar waren deze: "de beledigde" moslims wanneer de hotels aan Taba (Bombardementen van Taba en Ras Shitan, die een vleugel van het Taba Hilton Hotel hebben vernield en waarbij 34 personen werden gedood en meer dan 100 anderen werden verwond) en Sharm EL Sheikh werden gebombardeerd.
Het officiële aantal de doden in de bombardementen:  64 maar de ambtenaren van ziekenhuis verklaarden dat het dodenaantal opgetrokken kon worden tot 88.
Het merendeel van de slachtoffers waren Egyptenaren; 17 Buitenlanders werden gedood.
Het merendeel van hen, Europeanen,- 1 Amerikaan was onder de doden.

Waar was hun verontwaardiging? 

EN WAT IS UW MENING HIEROVER? OF HEBT U HIEROVER GEEN MENING?

Al dwalend door Blogland zie ik vele mooie en interessante blogs.
Blogs met zieleroerselen die zijn weergegeven in dichtvorm.
Blogs met, al dan niet zelfgemaakte, mooie plaatjes.
Blogs met, al dan niet zelfgemaakte, foto’s.
Kortom, met een grote verscheidenheid en keuze naar ieders smaak.

 Wat mij tevens opvalt is dat men vaak dezelfde plaatjes, foto’s en gedichten tegenkomt op verschillende blogs.
Zo las ik vandaag alleen al 5x hetzelfde mopje, en dit steeds op een ander blog.
Zie ik dezelfde plaatjes, lees ik dezelfde gedichtjes.
Is dit na-aperij?

 Het is al voorgekomen dat ik in mijn gastenboek een button vind met een vriendelijke groet en een vraag om een tegenbezoek.
Niet meer of niet minder!
Uit gezonde nieuwsgierigheid ga ik op tijd en stond op die vraag in.
Groot is dan soms mijn verwondering wanneer ik plaatjes, mopjes of gedichten zie die ik op mijn eigen blogje ook heb staan.
Is dit na-aperij?

Tenslotte pluk ik die plaatjes ook van het internet.
Ik heb niet de know how om ze zelf te maken.
En diegene die het wel kunnen bieden ze tenslotte aan met dit doel.
En ik prefereer het om het uit een ander perspectief te zien.
Waarschijnlijk vinden ze mijn blogje zo mooi dat ze graag het hunne er naar evenaren.
Is dit na-apen?

 Er zijn er die dit afkeuren.
Die zich verbolgen voelen wanneer een bezoeker iets van hun blogje plukt.
Het zou natuurlijk beleefder zijn van de bezoeker dat hij laat weten dat hij iets van jouw blog, op zijn blog zet.
Beleefd ja, maar spijtig niet niet verplicht!
We kunnen ook denken dat die mensen geen eigen fantasie hebben.
Maar is het daarom na-apen?

 Ik maak mij zo de bedenking!
Stel dat iedereen zelf zijn gedichten en verhalen schrijft.
Zou er dan nog één boek worden verkocht?
Stel dat iedereen grandioos zou kunnen tekenen.
Zou er dan nog één stripverhaal worden verkocht.
Zouden er nog schilderijen worden verkocht?
Zou er nog naar de bioscoop worden gegaan?
Zou er nog een economie bestaan?
Zouden er nog na-apers bestaan?
Is dat na-apen?

De babysitter

Een studente verdiende als babysitter wat zakgeld bij een echtpaar bij haar in de buurt. Op een avond vertelt het stel dat ze die avond naar de film gaan en rond 11 uur weer terug zullen zijn.
Na een uurtje oppassen, gaat de telefoon.
Aan de telefoon is een onbekende man.
De beller vertelt de babysitter dat hij haar zal vermoorden als ze het huis niet uitgaat.
De babysitter gooit geschrokken de hoorn op de haak.
Na een half uur gaat de telefoon weer.
Wederom krijgt de babysitter te horen dat de man haar vermoord als ze niet snel het huis verlaat.
De babysitter hangt op en belt de politie.
Die vertelt haar dat ze de volgende keer dat de man belt, moet proberen om hem een minuut of langer aan de lijn te houden.
Op die manier kan de politie nagaan waar de man vandaan belt.
Na dertig minuten belt de man weer.
De babysitter houdt hem ruim een minuut aan de lijn.
Weer zegt de man dat de babysitter het huis uit moet omdat hij haar anders zal vermoorden.
De babysitter hangt op en wordt onmiddellijk weer gebeld.
Dit keer is het de politie.
Ze vertellen de babysitter dat ze het huis onmiddellijk moet verlaten.
De babysitter vraagt waarom.
De politie antwoordt dat ze hebben ontdekt dat de telefoontjes van het andere toestel in huis komen.

Eerste Hulp Bij Ongevallen

Twee mannen zitten op een motor.
De ene heeft het koud, en vraagt wat hij daar aan kan doen.
De andere motorrijder weet wel een oplossing:"Keer je jas om, dan zit je kraag wat hoger".
De man doet dat en het heeft resultaat.
Maar even later botsen de mannen op een tractor.
Door de klap raken ze allebei buiten westen.
De boer in de tractor is ongedeerd en belt snel een ambulance.
Als de ambulance arriveert, vraagt een van de ambulanciers: "Leven ze nog?"
"Nou", zegt de boer, “die ene die redt het wel, maar van die ander zat zijn hoofd verkeerd om.
Toen ik het net omdraaide ging hij dood.”

Eerste Hulp Bij Onbekenden

Op een ochtend is een oud vrouwtje haar hondje aan het uitlaten in het park.
Na een tijdje gaat ze even op een bankje zitten om uit te rusten.
Dan ziet ze een man in een overall langs de oever van een vijver even verderop lopen. Als ze even later nog een keer kijkt ziet ze hoe de man onwel wordt en in elkaar zakt.
Zo snel als ze kan loopt ze naar de man toe.
De man heeft zijn ogen nog wel open maar reageert verder heel zwakjes.
In paniek zoekt de vrouw de zakken van de man door.
Ze vindt een mobiele telefoon waarmee ze direct de alarmdienst belt.
Dan vindt ze in het borstzakje van de man een busje met pillen.
De vrouw besluit om de man enkele pillen te geven, de kans is groot dat de man een hartpatiënt is en misschien duurt het nog lang voordat de ambulance er is, straks zijn ze misschien al te laat.
Vijf minuten later arriveert er een ambulance.
De ambulanciers zijn druk bezig met de man, maar na een paar minuten constateren ze dat hij dood is.
De vrouw is overstuur en wordt opgehaald en naar huis gebracht.
De volgende dag staat de politie voor haar deur, of ze haar enkele vragen mogen stellen over de vermeende zelfmoord van een gemeentewerker met rattengif.

Donornier

Een man ontmoette een bloedmooie vrouw in een bar.
Na een paar drankjes vertrokken ze samen naar zijn appartement.
's Morgens werd de man wakker in een steegje.
Na een snelle inspectie kwam de man erachter dat hij zijn portemonnee, geld en pasjes nog allemaal op zak had.
Maar een paar minuten later deed hij een schokkende ontdekking.
De man had pijn in zijn rug.
Toen hij met zijn hand voelde waardoor dat kwam, ontdekte hij dat er hechtingen zaten. Onderzoek in het ziekenhuis wees uit dat een van zijn nieren verwijderd was.
Dokters zeiden hem dat zijn nier waarschijnlijk verkocht was aan rijke mensen die een donornier nodig hadden.

Wie klopt daar?

Een studente gaat samen met haar vriendje 's avonds laat naar de film als de auto waarin ze rijden opeens zonder benzine komt te staan. De jongen vertelt zijn vriendin dat hij wel even benzine gaat halen bij het benzinestation ruim een kilometer verderop. Hij vertelt haar dat ze voor niets en niemand de deur van de auto open moet maken. Als hij terugkomt, zal hij bij wijze van herkenning drie keer op het dak van de auto kloppen. Na een uur wachten hoort de studente een klop op het dak. Dat is echter twee kloppen te weinig, dus ze doet de deur niet open. Ze hoort nog een klop en staat op het punt om de deur toch open te maken als ze plots nog twee kloppen op het dak hoort. De studente wordt bang en verbergt zich op de achterbank van de auto. Het kloppen op het dak gaat in een onregelmatig ritme door. De studente probeert zichzelf gerust te stellen door te denken dat het de tak van een boom is. De studente luistert tot het kloppen gaandeweg minder wordt en uiteindelijk ophoudt. Dan valt ze in slaap. Ze wordt wakker van luid getik op het deurraam. Wanneer ze haar ogen opent kijkt ze in het licht van een zaklantaarn. Een luide stem vertelt haar dat ze de auto uit moet komen en niet achterom moet kijken. De studente stapt uit, maar kan het niet laten om even achterom te kijken. Wanneer ze zich omdraait ziet ze haar vriendje aan een boom hangen met een touw om zijn nek.

Verdwenen liftster

Een jongen gaat stappen in de stad en moet 's nachts naar zijn dorp terugfietsen door donker, landelijk gebied. Het is stil op de weg. ergens langs de kant van de weg ziet hij opeens een meisje staan. Ze ziet er enigszins verward, ontredderd uit maar ze zegt niets en geeft geen antwoord op zijn vraag of er iets mis is. Hij biedt haar een lift aan. Ze gaat zitten. De rest van de reis wordt zwijgend afgelegd. Omdat het zo lang stil blijft, kijkt de jongen een keer achter om. Het meisje is verdwenen. Dat vind hij vreemd omdat hij er niets van gemerkt heeft. Hij vertrouwt het niet. Als hij even later zijn verhaal vertelt op het politie bureau, laat de agent hem een foto zien. "Was ze dit?" vraagt hij. De jongen knikt instemmend. Dan zegt de agent: u bent de derde al deze maand met hetzelfde verhaal. Dat meisje is op dezelfde tijd in de nacht, precies op die plek een maand geleden verongelukt...

Wanneer ik de zoveelste slapeloze nacht beleef…..
En wanneer ik geen inspiratie of zin heb om zelf iets neer te pennen…
Dan surf ik door SenNet’s  Blogland.

Laatst deed men daar de melding dat er reeds meer dan 5000 blogs waren geactiveerd.
Een mooi palmares voor de webmaster en zijn project.
Maar die bewering geeft niet de ware feiten weer.
Want tijdens mijn dwaling kom ik talloze lege blogs tegen.
Blogs waarop niets meer is geschreven sinds mei 2005
Eveneens blogs waar niet meer op te lezen staat dan een titel en de “proficiat” van de webmaster.

 Zo kom je uiteraard nogal vlug aan een hoog cijfer.
Wanneer ik in mijn gastenboek, of bij “reactie” de moeite zou nemen om meermaals per dag enkele stipjes in te voeren, dan zou ik ook vlug aan een hoog bezoekerscijfer zitten hé.
En het zou even nietszeggend zijn!
Maar het geeft wel een vertekend beeld weer.
 Hoeveel zouden het er in werkelijkheid zijn wanneer men deze lege blogs zou verwijderen?

Nu al bij al zou het nog een respectabel aantal zijn vermoed ik.
Waarom worden ze dan niet verwijderd?
Men kan stellen dat de “eigenaar” ziek is, of met vakantie!
Maar maanden aan één stuk?
En waarom dan geen limiet van drie maanden instellen?
Nu ja, in feite is het niet daarvan dat ik wakker lig hoor.
Want ik kom veeleer mooie en interessante blogs tegen op mijn ronde, dan lege.
Maar ook frappante blogs kom ik tegen op mijn nachtelijke dwaling.

Zo stootte ik eens op een blog “Het vuurpeloton”.
Of ik daar nu op terecht kwam via een reactie op mijn blog, of per toeval, weet ik niet meer.
Ik heb geen zin omdat na te gaan, want het doet verder niets terzake.
Feit is dat ik hier mijn mening geef over allerhande zaken die mij intrigeren.
En die uitwerking heeft het bewuste blog op mij.

Ten eerste is er niets dat je een glimp geeft van wie de schrijver of schrijfster is.
Er wordt geschreven in de meerspersoonsvorm “ons” en “wij”.
Of er word ondertekend met de al even geheimzinnige naam Tijl
(Men?) geeft er scherpe kritiek, met zo mogelijk nog scherpere tong, over verschillende medebloggers.
(Men?) laakt de vele schrijfsels en trend van  blogs, en geeft meteen de eigen visie omtrent.

Mij niet gelaten hoor, ware het niet dat sommige replieken ronduit beledigend zijn voor de geviseerde in kwestie.
Waarbij persoonlijke beledigingen zeer confronterend worden weergegeven.
Men veroordeelt schrijfsels over seksuele voorlichting, terwijl (hun?) blog vol staat met seksuele getinte plaatjes.
Men noemt de schrijver, die wel de moed heeft om dit onder zijn naam te doen, een na-aper.
En dit alles onder een mantel van de anonimiteit.
Een anonimiteit die (men?) dan, nota bene, van anderen niet schijnt te kunnen pruimen.

 Wanneer het uw beurt is om te worden geëvalueerd, dan komt uw foto te midden in een prent van naakte vrouwen te staan.
Mooie en uitdagende vrouwen weliswaar, maar de bedoeling ervan is voor mij zoek.
En als het ooit mijn beurt wordt, en ik zou mogen kiezen, dan zou ik liever te midden van mooie naakte mannen staan.
Kwestie van mijn vrije zelfgekozen seksuele appetijt niet in verwarring te brengen.
En ik geef toe dat een beetje voyeurisme mij niet vreemd is.

Wat mij ook opvalt aan het bewuste blog, is dat men weinig of geen tegenspraak duld.
Zo staat het volgende steeds te lezen onder het gegeven commentaar, en ik citeer:
“Uw commentaar en scherpe mening is van harte welkom”.
Tevens laat (men?) tegelijkertijd weten:
“Criticasters die enkel hun grijze hersenmassa gebruiken om onnozelheden te vertellen, gelieve zich te onthouden”. (einde citaat)

 Ik vind dit laatste getuigen van een uitermate hoge pretentie.
Meteen geeft (men?) aan dat enkel (zij?) de wijsheid in pacht hebben.
Want wat is (hun?) graduatie van onnozelheden
Blokkeert men zo al niet op voorhand de mening van anderen?
Wel lekker makkelijk zo, want dit geeft aan dat enkel hun mening telt.
Enkel zij de wijsheid in pacht hebben.
Men…. hoeft dus nooit te vrezen dat de mening moet worden herzien en een eventueel ongelijk moet worden toegeven.
Goed bekeken!

 Ik zou een link kunnen zetten naar het bewuste blog, maar ik doe het niet!
Ik wil diegene die men reeds tegen de schenen heeft geschopt niet voor het hoofd stoten.
Mijn schrijfsel is al in eniger mate een vorm van reclame voor hen.
Jullie moeten het dus maar op eigen houtje gaan opzoeken, indien gewenst.
En wanneer jullie zulks doen……

 GEVEN JULLIE DAN OOK EENS EEN EIGEN MENING OP MIJN DWALING???