Ik ben Rita
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 21/08/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, wandelen, reizen, dieren, foto's maken, pc, tuinieren, lezen, enz..
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
10-05-2007
Stank voor dank
Op een avond zat mijn broer ons na het eten te vertellen over de levenscyclus van vuil. hij had gelezen dat de bodem zich na 32 jaar vernieuwt door het recyclen van bladeren en ander afval, en dat door dit proces alle vloeistoffen worden aangevuld en de bestaande bodem gereinigd. Dus besloot hij, is de levensduur van vuil maar 323 jaar. Mijn neefje van 7 sprong er meteen op in: 'dat betekent dat mamma ouder is dan afval'
Onze biologielerares had de vertering van proteïnen en koolhydraten in het lichaam besproken en wilde doorgaan met de behandeling van vetten. 'Wat gebeurt er met vet, Diana?' zei ze, terwijl ze een leerlinge aanwees. 'Dat wordt direct opgeslagen op mijn heupen' antwoordde Diana.
Ik was met drie vrienden aan het golfen op een afgelegen golfbaan, waar op sommige plaatsen apen leefden. Toen we op een fairway naar onze ballen liepen, kwam er een aap uit een boom, rommelde in onze tassen, pakte de hoes van mijn wood en kroop de boom weer vliegensvlug in. Ik probeerde hem af te leiden in de hoop dat hij mijn hoes zou laten vallen. Dat deed hij niet. Opeens schoot me het woord na-apen binnen. Ik pakte een ander hoes en gooide die met kracht op de grond. 'Niet lang daarna smeet de aap zijn hoes naar mij toe.
Mijn zus, die bijna nooit make-up gebruikte, liet eens een visagiste aan huis komen om zich mooi te laten opmaken. toen de behandeling klaar was, kwam haar zoontje van 4 binnen vanuit de tuin. Hij bekeek zijn moeder even en riep toe: 'mama je lijkt wel een zonsondergang'.
Tot mijn schrik had iemand zijn auto zo dicht tegen de mijne geparkeerd, dat er zowel voor als achter mijn auto nog maar amper een halve meter ruimte was. Ik had haast, dus moest ik toch een poging wagen; Ik begon naar voren en naar achteren te manouvreren, tot ik mijn auto eindelijk van de parkeerplaats had. Aan de overkant van de straat stond een groepje mannen aandachtig toe te kijken. Zo te zien vonden ze mijn gestuntel wel grappig. Toen ik weg wilde rijden, kreeg ik een luid applaus en liep een van hen op me af. Ik deed mijn raampje omlaag en hij zei tegen me:'goed zo, mevrouw. Ik had op u gewed en daarom krijgt u de helft van de buit;' Daarop gaf hij met 25 euro.
Tijdens de vakantie van mijn ouders zorgde ik voor hun vissen. Tot mijn grote genoegen zag ik op een gegeven moment een reeks roze eitjes onder een blad liggen; Ik nam mijn rol van aquariumverzorger erg serieus en fabriceerde eigenhandig een beschermend netje rondom de eitjes. Mijn moeder keerde terug uit vakantie. Ze bedankte me voor het verzorgen van de vissen en voor het feit dat ik de poppenketting van mijn kleine nichtje had teruggevonden, die ze de maand daarvoor was kwijtgeraakt. Ze vroeg zich echter wel af waarom ik haar oude theezeefje over het kettinkje had gezet.
Een goede vriendin van mij struint altijd het grofvuil af. op een dag nam ze een oude schommel mee, dat haar echt iets leek voor het dochtertje van haar nicht. Het kind straalde over haar hele gezicht, toen mijn vriendin Katty het tuinpad op kwam rijden met het rek in de laadbak van haar auto. 'Mama, schreeuwde ze, 'tante Katty heeft onze schommel teruggebracht.'
Mijn man reed met zijn nieuwe auto achteruit, tegen de muur van de oprit. Hij ging ermee naar de garage, waar ze de gedeukte bumper vervingen. Nog geen week later gebeurde het weer. 'Ik schaam me zo,' jammerde hij toen hij de garage opnieuw wilde bellen. 'Waarom zeg je niet dat ik het deze keer gedaan heb', stelde ik voor. Hij keek me schaapachtig aan. 'Dat heb ik de vorige keer al gezegd.'
Ons huis stond te koop, dus toen er op een ochtend werd aangebeld, wisten we dat iemand het huis wilde bezichtigen. Het was overal een puinhoop, waardoor we allemaal in paniek raakten. We lieten ons plat op de grond vallen in de hal, zodat de kijkers ons niet konden zien door de matglazen voordeur. Ze zouden denken dat we er niet waren. Terwijl we op het tapijt lagen, hoorden we de sleutel omdraaien in het slot en toen ging de deur open. Onze makelaar had de kijkers de sleutel gegeven.
In het winkelcentrum stond een grote groep mensen rond een roerloos op de grond liggend lichaam. Mijn moeder had net een cursus reanimatie gevolgd. Ze schoot erop af met een snelheid die ik nooit voor mogelijk had gehouden. 'Iedereen achteruit', schreeuwde ze, 'ik kan reanimeren' Net toen ze zich bij het lichaam neerwierp en aan het werk wilde gaan, werd ze door een paar sterke handen overeind getrokken 'Mevrouw' blafte een agent, ' we proberen deze vent te arresteren'.
Tijdens mijn opleiding tot verpleegkundige was de cursus 'medicijnen en dosering' een verplicht studieonderdeel. Bij de uitslag van het tentamen bleek dat ik alle vragen fout had beantwoord. Ik had de verkeerde formule gebruikt. In de hoop dat mijn cijfer nog enigszins opgewaardeerd zou worden, verklaarde ik aan de docente dat ik in elk geval consequent was geweest in mijn berekeningen. Daarop antwoordde zij somber: 'ja, en al je patiënten zouden consequent zijn overleden'.
Laatst gingen we met het hele gezin uit eten. Ik besefte dat we dat niet vaak genoeg doen, toen mijn 5-jarige broertje van tafel ging, en naar de keuken liep met twee borden in zijn hand.
Een vriendin ging met haar dochter en 6-jarig kleinzoontje een montuur uitzoeken voor de bril die hij net voorgeschreven had gekregen. Hij probeerde een heleboel monturen, maar vond ze allemaal niks. Ten slotte vroeg zijn moeder hem radeloos wat er dan toch aan mankeerde, 'ik wil net zo'n bril als die van oma' verklaarde het ventje gedecideerd. Met glas erin.
Tijdens het aansluiten van de computer, stuitten mijn man Jeff en ik op een aantal problemen. We belden de helpdesk en de man aan de andere kant van de lijn begon in computerjargon uit te leggen wat er aan de hand was, waardoor we nog meer van de wijs raakten. 'Meneer', zei mijn man beleefd, 'kunt u het aub proberen uit te leggen alsof u het tegen een 4-jarig kind hebt? 'goed, zie de computertechnicus. 'Is je mammie misschien ook thuis?'
Ik ben leidster van het schoolorkest op een basisschool. Omdat k wil dat de leerlingen voldoende oefenen, moeten ze iedere week een briefje meebrengen. Daarop schrijven de ouders, hoeveel hun kind die week heeft geoefend. Ik schoot in de lach toen ik zag wat een van de moeders had geschreven: "Zeventien minuten geoefend, maar het leek wel een paar uur".
Bij een bank werd ik aangenomen als fitness-instructrice. Ik moest lichaamsbeweging integreren in de werkdag van het personeel. tijdens een van de trainingssessies liet ik mijn cursisten tegen de muur leunen en gaf hun een oefening om de kuitspieren te trainen. Tot mijn grote schrik stormde even later een groep politieagenten het bankgebouw binnen. Een passant had de baliemedewerkers met hun gezicht naar de muur zien staan. Daaruit had hij afgeleid dat ik de bank aan het beroven was.
Als begeleidster bij de naschoolse opvang begeleidde ik eens de kinderen uit het tweede leerjaar. Toen ik me over een jongetje heen boog, zodat ik hem kon helpen met zijn tekening, merkte hij op dat het ineens zo lekker rook. Ik dacht dat hij het over mijn parfum had en voelde me gevleid tot hij een vilstift naar zijn neus bracht en tevreden zei: "ja, hoor. Nieuwe vilstiften!".
Het menu was volledig in het Frans opgesteld, maar de gast wou niet laten blijken dat hij er geen jota van verstond.
Hij nam de kaart met beide handen vast en bestudeerde ze aandachtig. Daarna wees hij met zijn wijsvinger een gerecht aan bovenaan op de kaart en zei tegen de kelner:
-als voorgerecht neem ik dat.
-het spijt me, mijnheer, antwoordde de kelner, maar het orkest is aan het spelen.
Een man is er met veel moeite in geslaagd door te dringen tot op het bureau van de rijke zakenman, waar hij hem vertelt over zijn ellendige toestand. De zakenman is diep onder de indruk, belt zijn bediende en beveelt:
- Jean, gooi deze man onmiddellijk de deur uit, ik houd het niet uit, hij breekt mijn hart.
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
