Verhaal: umair (radiallaho ta'ala anho) gaf het eten van dadels op
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
In Badr zat de Boodschapper van Allah (sallalaho alaihi wasallam) eens in een tent. Hij spoorde de sahabah aan om te vechten en zei:
"Sta op en wedijver met elkaar voor een Paradijs zo breed als Hemelen en de Aarde, dat klaar staat voor de muttaqeen."
Umair ibn Alhamam (ra) luisterde ook hiernaar. Hij riep:
"Bukh! Bukh!" (Hoe wonderbaarlijk!)
De Profeet (saw) vroeg aan Umair wat hij bedoelde met deze woorden. Hij zei:
"Ik wens een van hun te zijn voor wie dit Paradijs voorbestemd is."
De Profeet zei:
"Wees verzekerd, dat jij een van ze bent."
Umair nam toen enkele dadels uit zijn tas en begon te eten. Terwijl hij at, zei hij plotseling:
"Te wachten totdat de dadels opraken zal een tijdje duren. Ik kan niet zoveel tijd verliezen."
Terwijl hij dit zei, gooide hij de dadels weg en met het zwaard in de hand, sprong hij op, rende het slachtveld op en vocht totdat hij gedood werd.
Moraal:
In feite waarderen deze mensen de waarde van het Paradijs, daar hun Yaqeen standvastig was. Als wij ook die Yaqeen krijgen in onze harten, zal niets meer teveel en te moeilijk voor ons zijn. Allahu Akbar!
|