20-11-2010 om 00:00 geschreven door Said Mondria  

Halal en Haram

De Profeet (saw) zei:
‘’Allah is goed en aanvaardt alleen het goede.

Allah heeft de gelovigen hetzelfde opgedragen wat hij Zijn Boodschappers heeft opgedragen, want Hij heeft gezegd:

"O boodschappers! Eet van wat rein is en verricht goede werken"
(Koran 23:51)

Halal en Haram in onze voeding
(geschreven door Yamina Amfra)

Voordat we gaan kijken wat Halal en Haram voor onze voeding betekent, zal ik eerst uitleggen wat Halal en Haram betekenen.

Halal – Zijn alle dingen die Allah voor de mens heeft goedgekeurd.
Haram - Zijn alle dingen die Allah voor de mens verboden heeft.

Zo op het eerste gezicht zijn deze definities heel duidelijk en eenvoudig toe te passen in onze dagelijkse voeding. Echter, schijn bedriegt. Onze moderne manier van leven heeft heel veel dingen voor ons gemakkelijker gemaakt.
We zijn mobiel, surfen de hele wereld over vanuit onze stoel, machines doen onze huishoudelijke klusjes en ons eten meldt zich vanzelf wanneer het klaar is door middel van een belletje of zoemer….. de magnetron heeft zijn werk weer gedaan.
Voordat er nu allemaal boze zusters gaan reageren dat het bij hen thuis niet zo werkt wil ik opmerken dat ik natuurlijk wel weet dat het bij velen er anders, traditioneler aan toe gaat.
Wat ik probeer aan te geven is dat niet alleen in bovengenoemde situaties de tijd niet stil staat maar ook wat betreft onze voeding verandert er continue van alles.

Voordat ik daar verder op in ga, wil ik eerst aangeven wat precies Haram is binnen het kader van voeding voor Moslims.
Haram is alles wat een vergiftigende werking heeft op de mens, zoals drugs, alcohol, tabak.
Dit heet in het Arabisch Khamr.

‘Allah heeft khamr vervloekt. En de producent, de opdrachtgever, degene die het drinkt, serveert, bij zich draagt, die het krijgt en wie het verkoopt en koopt. (Tirmidhie)

Drinken van alcoholische dranken en roken zijn slecht voor de geestelijke en lichamelijke gezondheid. Moslims kunnen niet in de geestestoestand van woedoe komen wanneer alcohol en/of drugs hun zintuigen bedwelmen.

‘Jullie die geloven! Nadert niet tot de salaat, terwijl jullie dronken zijn
zolang jullie niet weten wat jullie zeggen.’
(Koran 4:43)

Verder is niet toegestaan:

• Het eten van varkensvlees. Het is een onrein dier omdat het uitwerpselen eet. Het kan volgens vele Moslims leiden tot allerlei lichamelijke kwalen en allergieën. Zelfs in de westerse medische sector komen er steeds meer aanwijzingen dat varkensvlees een negatieve invloed op de gezondheid kan hebben.
• Het eten van dieren die niet ritueel geslacht zijn maar een natuurlijke dood zijn gestorven.
• Een dier dat door geweld gedood is, of door een wild dier is aangevreten.
• Een dier dat voor afgoden is geofferd.
• Een dier waarvan bij het jagen of slachten de naam van Allah niet is uitgesproken.
• Roofvogels, dieren met klauwen en giftanden, knaagdieren, reptielen en insecten.
• Bloed. Het kan namelijk verschillende ziekteverwekkers bevatten. Daarom is het van belang dat het ritueel slachten met een zeer scherp mes gebeurt en dat de halssnede zo snel en deskundig mogelijk wordt uitgevoerd. Zodat het bloed zoveel mogelijk en zo snel mogelijk kan wegvloeien. Het dier mag zo min mogelijk pijn lijden.

19-11-2010 om 08:37 geschreven door Said Mondria  

40 Rabbana Smeekbededes uit de Koran

Smeekbede 1

رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ العَلِيمُ

Rabbana taqabbal minna innaka antas Sameeaul Aleem [2:127]

(Onze Heer, aanvaard het van ons: voorwaar, U bent de Alhorende, de Alwetende)

Smeekbede 2

رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ

Rabbana wa-j’alna Muslimayni laka ma min Dhurriyatina ‘Ummatan Muslimatan laka wa ‘Arina Manasikana wa tub ‘alayna ‘innaka ‘antat-Tawwabu-Raheem [2:128]

(Onze Heer, maak ons beiden tot mensen die zich overgeven aan U en (maak) onze nakomelingen tot een volk dat zich overgeeft aan U en onderwijs ons de gebruiken (van o.a. de Hadj) en aanvaard ons berouw, voorwaar, U bent de Meest Berouwaanvaardende, de Meest Barmhartige)

Smeekbede 3

رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ

Rabbana atina fid-dunya hasanatan wa fil ‘akhirati hasanatan waqina ‘adhaban-nar [2:201]

(Onze Heer, geef ons in de wereld wat goed is en het Hiernamaals wat goed is en bescherm ons tegen de bestraffing van de Hel)

Smeekbede 4

رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْراً وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى القَوْمِ الكَافِرِينَ

Rabbana afrigh ‘alayna sabran wa thabbit aqdamana wansurna ‘alal-qawmil-kafirin [2:250]

(Onze Heer, schenk ons geduld en maak onze voeten standvastig en sta ons bij tegen het ongelovige volk)

Smeekbede 5

رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا

Rabbana la tu’akhidhna in-nasina aw akhta’na [2:286]

(Onze Heer, bestraf ons niet als wij vergeten of als wij fouten maken)

Smeekbede 6

رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا

Rabbana wala tahmil alayna isran kama hamaltahu ‘alal-ladheena min qablina [2:286]

(Onze Heer, belast ons niet zoals U degenen vóór ons belast heeft)

Smeekbede 7

رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ

Rabbana wala tuhammilna ma la taqata lana bihi wa’fu anna waghfir lana wairhamna anta mawlana fansurna ‘alal-qawmil kafireen [2:286]

(Onze Heer belast ons niet met wat wij niet kunnen dragen en scheld ons kwijt en vergeef ons en wees ons genadig. U bent onze Meester en help ons tegen het ongelovige volk)

Smeekbede 8

رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ

Rabbana la tuzigh quloobana ba’da idh hadaytana wa hab lana milladunka rahmah innaka antal Wahhab [3:8]

(Onze Heer, laat onze harten niet afwijken nadat U ons geleid heeft en schenk ons van Uw kant Barmhartigheid. Voorwaar. U bent de Schenker)

Smeekbede 9

رَبَّنَا إِنَّكَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْمٍ لاَّ رَيْبَ فِيهِ إِنَّ اللّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَادَ

Rabbana innaka jami’unnasi li-Yawmil la rayba ri innAllaha la yukhliful mi’aad [3:9]

(Onze Heer, voorwaar, U bent Degene Die de mensen verzamelt op de Dag waaraan geen twijfel is”. Voorwaar, Allah verbreekt de belofte niet)

Smeekbede 10

رَبَّنَا إِنَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ النَّارِ

Rabbana innana amanna faghfir lana dhunuubana wa qinna ‘adhaban-Naar [3:16]

(Onze Heer, voorwaard, wij geloofden, vergeef ons onze zonden en bescherm ons tegen de bestraffing van de Hel)

Smeekbede 11

رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلَتْ وَاتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَِ

Rabbana amanna bima anzalta wattaba ‘nar-Rusula fak-tubna ma’ash-Shahideen [3:53]

Onze Heer, wij geloven in wat U neergezonden hebt en wij volgen de Boodschapper en schrijf ons daarom op bij de getuigen (van de Eenheid van Allah)

Smeekbede 12

ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَِ

Rabbana-ghfir lana dhunuubana wa israfana fi amrina wa thabbit aqdamana wansurna ‘alal qawmil kafireen [3:147]

(Onze Heer, vergeef ons onze zonden en onze overdrijvingen met betrekking tot onze zaak en maak ons standvastig en help ons tegen het ongelovige volk)

Smeekbede 13

رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذا بَاطِلاً سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ

Rabbana ma khalaqta hadha batila Subhanaka faqina ‘adhaban-Naar [3:191]

(Onze Heer, U heeft dit (alles) niet voor niets geschapen, glorie zij U, bescherm ons dus tegen de bestraffing van de Hel)

Smeekbede 14

رَبَّنَا إِنَّكَ مَن تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ

Rabbana innaka man tudkhilin nara faqad akhzaytah wa ma liDh-dhalimeena min ansar [3:192]

(Onze Heer, voorwaar, U bent degene die iemand de Hel binnenleidt, U heeft hem dan waarlijk vernederd. En voor de onrechtvaardigen zullen er geen helpers zijn)

Smeekbede 15

رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلإِيمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا

Rabbana innana sami’na munadiyany-yunadi lil-imani an aminu bi Rabbikum fa’aamanna [3:193]

(Onze Heer, voorwaar, wij hebben een oproeper gehoord die oproept tot geloof: ‘Gelooft in jullie Heer,’ dus geloven wij)

Smeekbede 16

رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ

Rabbana faghfir lana dhunoobana wa kaffir ‘ana sayyi’aatina wa tawaffana ma’al Abrar [3:193]

(Onze Heer, vergeef ons onze zonden en wis onze fouten uit en neem ons leven met (dat van) de vromen)

Smeekbede 17

رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَى رُسُلِكَ وَلاَ تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّكَ لاَ تُخْلِفُ الْمِيعَاد

Rabbana wa ‘atina ma wa’adtana ‘ala rusulika wa la tukhzina yawmal-Qiyamah innaka la tukhliful mi’aad [3:194]

(Onze Heer, schenk ons wat U aan Uw Boodschappers belooft hebt en verneder ons niet op de Dag der Opstanding. Voorwaar, U verbreekt de belofte niet)

Smeekbede 18

رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ

Rabbana aamana faktubna ma’ ash-shahideen [5:83]

(Onze Heer, wij geloven, schrijf ons dus op bij de getuigen)

Smeekbede 19

رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَيْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاء تَكُونُ لَنَا عِيداً لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَةً مِّنكَ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ

Rabbana anzil ‘alayna ma’idatam minas-Samai tuknu lana ‘idal li-awwa-lina wa aakhirna wa ayatam-minka war-zuqna wa anta Khayrul-Raziqeen[5:114]

(O Allah, onze Heer, doe een tafel uit de hemel neerdalen opdat er voor de eerste tot en met de laatste van ons een plechtig feest ( Id) is, als een Teken van U. En geeft ons voorziening en U bent de Beste van de Voorzieners)

Smeekbede 20

رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ

Rabbana zalamna anfusina wa il lam taghfir lana wa tarhamna lana kuna minal-khasireen [7:23]

(Onze Heer, wij hebben onszelf onrecht aangedaan en wanneer U ons niet vergeeft en ons geen genade schenkt, dan zullen wij zeker tot de verliezers behoren)

Smeekbede 21

رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ

Rabbana la taj’alna ma’al qawwmi-dhalimeen [7:47]

(Onze Heer, plaats ons niet bij het onrechtplegende volk)

Smeekbede 22

رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ

Rabbana afrigh bayana wa bayna qawmina bil haqqi wa anta Khayrul Fatiheen [7:89]

(Onze Heer, doe een uitspraak tussen ons en ons volk, naar de Waarheid en U bent de Beste van de Oordelaars)

Smeekbede 23

رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صَبْرًا وَتَوَفَّنَا مُسْلِمِينَ

Rabbana afrigh ‘alayna sabraw wa tawaffana Muslimeen [7:126]

(Onze Heer, schenk ons geduld en doe ons sterven als mensen die zich (aan U) hebben overgegeven)

Smeekbede 24

رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ; وَنَجِّنَا بِرَحْمَتِكَ مِنَ الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ

Rabbana la taj’alna firnatal lil-qawmidh-Dhalimeen wa najjina bi-Rahmatika minal qawmil kafireen [10:85-86]

(Op Allah hebben wij onze vertrouwen gesteld, Onze Heer, maak ons geen voorwerp van vervolging door het onrechtplegende volk, En red ons door Uw Barmhartigheid van het ongelovige volk)

Smeekbede 25

رَبَّنَا إِنَّكَ تَعْلَمُ مَا نُخْفِي وَمَا نُعْلِنُ وَمَا يَخْفَى عَلَى اللّهِ مِن شَيْءٍ فَي الأَرْضِ وَلاَ فِي السَّمَاء

Rabbana innaka ta’iamu ma nukhfi wa ma nu’lin wa ma yakhfa ‘alal-lahi min shay’in fil-ardi wa la fis-Sama’ [14:38]

(Onze Heer! Voorwaar, U weet wat wij verbergen en wat wij openlijk doen en et is voor Allah niets verborgen op de aarde en niet in de hemel)

Smeekbede 26

رَبِّ اجْعَلْنِي مُقِيمَ الصَّلاةِ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاءِ

Rabbiedj ‘alnie moeqiemash-salaati wa min dzoerrijjatie rabbanaa wa taqabbal doe’a’i [14:40]

(Oh Allah, laat mij en mijn kinderen altijd het gebed verrichten. Oh Allah, accepteer mijn smeekbede)

Smeekbede 27

رَبَّنَا اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِلْمُؤْمِنِينَ يَوْمَ يَقُومُ الْحِسَابُ

Rabbana ghfir li wa li wallidayya wa lil Mu’mineena yawma yaqumul hisaab [14:41]

(Mijn Heer, vergeef mij en mijn ouders en de gelovigen op de Dag waarop de afrekening plaats vindt)

Smeekbede 28

رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً وَهَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا

Rabbana ‘atina mil-ladunka Rahmataw wa hayya lana min amrina rashada [18:10]

(Onze Heer, verleen ons Uw genade en bereid ons een weg naar vrede en voorspoed uit onze beproeving)

Smeekbede 29

رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَن يَفْرُطَ عَلَيْنَا أَوْ أَن يَطْغَى

Rabbana innana nakhafu any-yafruta ‘alayna aw any-yatgha [20:45]

(Onze Heer, wij vrezen dat hij tegenover ons gewelddadig zal zijn of opstandig zal worden)

Smeekbede 30

رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ

Rabbana amanna faghfir lana warhamna wa anta khayrur Rahimiin [23:109]

(O, onze Heer, wij hebben geloofd, vergeef ons daarom en wees Barmhartig jegens ons. En U bent de Beste der barmhartigen)

Smeekbede 31

رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا إِنَّهَا سَاءتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا

Rabbanas-rif ‘anna ‘adhaba jahannama inna ‘adhabaha kana gharama innaha sa’at musta-qarranw wa muqama [25:65-66]

(Onze Heer, wend de straf der hel van ons af want de straf daarvan is een voortdurende kwelling , Zij is inderdaad slecht als rustplaats en als tehuis)

Smeekbede 32

رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا

Rabbana Hablana min azwaajina wadhurriy-yatina, qurrata ‘ayioni wa-jalna lil-muttaqeena Imaama [25:74]

(Onze Heer, maak onze echtgenoten en kinderen tot troost der ogen, en maak ons tot voorbeeld voor de godvruchtigen)

Smeekbede 33

رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَكُورٌ

Rabbana la Ghafurun shakur [35: 34]

(Onze Heer is voorzeker Vergevensgezind; Waarderend)

Smeekbede 34

آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ

Rabbana wasi’ta kulla sha’ir Rahmatanw wa ‘ilman faghfir lilladhina tabu wattaba’u sabilaka waqihim ‘adhabal-Jahiim [40:7]

(Onze Heer, U omvat alle dingen in Uw barmhartigheid en kennis. Vergeef daarom hen die berouw tonen en Uw weg volgen; en behoed hen voor de straf der hel)

Smeekbede 35

رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدتَّهُم وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ وَقِهِمُ السَّيِّئَاتِ وَمَن تَقِ السَّيِّئَاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

Rabbana wa adhkhilum Jannati ‘adninil-lati wa’attahum wa man salaha min aba’ihim wa azajihim wa dhuriyyatihim innaka antal ‘Azizul-Hakim, waqihimus sayyi’at wa man taqis-sayyi’ati yawma’idhin faqad rahimatahu wa dhalika huwal fawzul-’Adheem [40:8-9]

(Onze Heer, en doe hen de tuinen der Eeuwigheid ingaan, die U hun had beloofd, alsook de deugdzamen onder hun ouders, hun echtgenoten en hun kinderen. Zeker, U bent de Almachtige, de Alwijze, En behoed hen voor het kwade; en een ieder die U op die Dag voor het kwade behoedt, hem betoont U zeker barmhartigheid. En dat is de grootste zegepraal)

Smeekbede 36

رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا

Rabbana-ghfir lana wa li ‘ikhwani nalladhina sabaquna bil imani wa la taj’al fi qulubina ghillal-lilladhina amanu [59:10]

(Onze Heer, vergeef ons en onze broeders, die ons voorafgingen in het geloof, en laat geen wrok in ons hart blijven tegen de gelovigen)

Smeekbede 37

رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ

Rabbana innaka Ra’ufur Rahim [59:10]

(Onze Heer! U bent inderdaad Liefderijk, Genadevol)

Smeekbede 38

رَّبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ

Rabbana ‘alayka tawakkalna wa-ilayka anabna wa-ilaykal masir [60:4]

(Onze Heer, in U stellen wij ons vertrouwen en tot U wenden wij ons, en naar U is de terugkeer)

Smeekbede 39

رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

Rabbana la taj’alna fitnatal lilladhina kafaru waghfir lana Rabbana innaka antal ‘Azizul-Hakim [60:5]

(Onze Heer, maak ons niet tot een voorwerp van beproeving voor de ongelovigen en vergeef ons o Heer, voorzeker U bent de Almachtige, de Alwijze)

Smeekbede 40

رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

Rabbana atmim lana nurana waighfir lana innaka ‘ala kulli shay-in qadir [66:8]

(Onze Heer, volmaak ons licht voor ons en vergeef ons; want U heeft macht over alle dingen)

18-11-2010 om 07:36 geschreven door Said Mondria  

Mekka door de eeuwen heen

De Heilige Ka'bah te Mekka heeft de afgelopen jaren veel veranderingen doorgemaakt. Hieronder in de figuur vind je hier een mooi overzicht van. Onder de figuur vind je de bijhorende omschrijving. Mocht je het plaatje in een groter formaat willen bekijken klik dan op het plaatje, in een nieuw venster zal vervolgens het grotere plaatje getoond worden.



Legenda:

1. 1 Mekka: het middelpunt van de aarde
   
   
2. 2 Mekka in de tijd van de Profeet Abraham ('alayhi asalaam)
   
   
3. 3 Mekka in de tijd van Gussie, Grootvader van de Profeet Mohammed (157 voor Hijra)
   
   
4. 4 Mekka in de tijd van de Quraish (12 voor Hijra).
   
   
5. 5 Mekka gedurende het Omayied tijdperk (91 Hijra).
   
   
6. 6 Mekka gedurende het Abbasied tijdperk (310 Hijra).
   
   
7. 7 Mekka gedurende het Ottoman tijdperk (1215 Hijra).
   
   
8. 8 Mekka na de voltooing van de door de beheerder van de twee heilige moskee?n, Koning Fahd bin Abdul-Aziz. (1412 Hijra)

17-11-2010 om 07:55 geschreven door Said Mondria  

15-11-2010 om 05:32 geschreven door Said Mondria  

Offerfeest

(IED-UL-ADHA / QURBANI) OFFEREN WAJIB !!! het offeren van een dier is wajib na Eid-el-Adha voor elke gezonde, volwassen moslim die in het bezit is van nisaab (87.68 gram goud of 612.36 gram zilver of de waarde daarvan in baargeld of voorraden).   Waarom offeren? Quran(37:103-109) Maar waarom wilde Allah Ismael offeren? Daar was een reden voor. Maar wat was die reden dan? Het was niet mogelijk dat H. Ibrahiem zijn zoon zou offeren, omdat Allah niet wil dat mensen geofferd moeten worden. Hier was het niet alleen de bedoeling om H. Ibrahiem te beproeven, maar er zat wat anders in. Hiervoor was H.Ibrahiem al een grote beproeving ondergaan nl. toen hij opdracht kreeg om zijn vrouw en kind naar Makkah Maazma te brengen, midden in de woestijn waar nu de bron Zam Zam is in het dal bij de bergen Sava en Marwa. Daar was de grote beproeving en het grote offer. Midden in de woestijn je vrouw en kind achterlaten zonder enige overlevingskansen, is dat niet een grote beproeving? Toen Hazrat Ibrahiem zijn vrouw en kind in de woestijn achter liet, vroeg zijn vrouw aan hem waarom hij hen hier achter liet. Hij zei, omdat Allah het zo wilde. Zij antwoordde, dat als Allah het gezegd had dan accepteerde zij het wel. H. Hazra legde het kind op de grond en ging op zoek naar eten en drinken. Het kind lag in de volle zon op de grond en begon te huilen. H. Harzra werd onrustig en begon uit wanhoop van de ene berg Sava naar de andere berg Marwa te rennen. Dit heeft Zij 7 keer gedaan. Op dat moment heeft H.Gabriel H.Ismael Zabie Oella gemaakt. Zabie komt van Zabba dat offeren betekent. Hier is H.Ismael geofferd aan Allah , alle slechte dingen worden door H.Gabriel weggehaald. Dat gebeurt bij iedere profeet en daarom zijn zij niet bang voor de dood, de problemen die zij onderweg tegen zullen komen en daarom zijn zij goedhartige mensen. Hierna ging H.Hazra naast haar kind zitten en begon te bidden. En de grond waar het kind tijdens het huilen zijn voeten op sloeg, daar begon water uit de grond te komen. Toen maakte zij een dammetje om het water tegen te houden, maar het water stroomde door en om het water te stoppen, riep zij Zam, Zam, dat stop, stop betekent. Waar water is daar komen veel vogels op af. De vogels die cirkelden boven het water in de lucht. Er waren vroeger veel handelaren met karavaan die door de woestijn trokken. Zij zagen de vogels in de lucht cirkelen en trokken daar naar toe, want zij wisten waar vogels in de lucht cirkelen moet water zijn. Zij kwamen altijd water tekort voor hun dieren. Toen zij daar aankwamen, vroegen zij water voor hun dieren aan H.Hazra en die zei dat het water van Allah was en je mag er dus gebruik van maken. "omdat jij de eerste hier bent", zeiden de handelaren, "geven wij jou voedsel in ruil voor water". Zodoende ontstond daar een stadje. Na lange tijd kreeg H.Ibrahiem toestemming om zijn vrouw en kind op te zoeken. Hij dacht, dat zij al gestorven waren. Toen hij op de plek aankwam, waar hij ze achtergelaten had, zag hij tot zijn grote verbazing, dat daar een stadje was ontstaan en dat zijn vrouw en zoon nog in leven waren. Toen H.Ismael de dertien jarige leeftijd had bereikt, kreeg H.Ibrahiem een droom/visioen, waarin hij door Allah werd opgedragen zijn meest geliefde op te offeren. (En zijn meest geliefde was zijn zoon H. Ismael). H.Ibrahiem heeft dit aan zijn vrouw verteld, maar het geloof in Allah was zo sterk dat ze het met hem eens was en toen hij aan H.Ismael vroeg, zei Hij: "zoals Allah dat wil". Hij was het ook hiermede eens geworden. Omdat hij tot ZABIOELLA was verheven door Allah , was hij niet bang voor het offer. Het verhaal verspreidde zich door de hele stad. In Arabie was het toen gewoonte, dat de volkeren mensen offerden. Het waren alleen zonen die geofferd werden. Ze gingen beelden aanbidden en zonen offeren en ook werden in die tijd dochters levend begraven. Als zij zelf geen zonen hadden werden de zonen van de familie geofferd. H.Ibrahiem wist zelf niet wat eigenlijk de bedoeling van Allah was en waarom Allah aan hem vroeg zijn zoon op te offeren. De dag van het offer bracht H.Ibrahiem zijn zoon naar een hoge plek, waar iedereen hem kon zien. Alle mensen verzamelden zich daar en iedereen dacht: "Zie je wel nu is H.Ibrahiem het ook eens met onze God en gaat hetzelfde ook doen". Ze waren in grote getale aanwezig om het te zien gebeuren. Toen H.Ibrahiem op het grote moment het mes pakte om zijn zoon te offeren, hield H.Djibrail zijn hand vast. Toen zei Allah : "Jij hebt de droom waargemaakt" en hij moest een dier offeren (Doemba-Bhera). In die tijd hadden zij veel schapen in Arabie en hij heeft dus een gezonde doemba geofferd. Door deze geschiedenis is het offeren van mensen afgeschaft/vernietigd/afgelopen. Deze herinnering is in het nageslacht van H.Ismael in Arabie gebleven en deze herinnering duurt tot nog toe voort. Onze profeet komt uit het nageslacht van H.Ismael en alles wat H.Ibrahiem niet wist (waarvoor hij zijn zoon moest offeren) heeft onze profeet later in de openbaring over gehad. In soera As-Saffat!   "Het vlees noch het bloed ervan zal Allah bereiken, maar de godvrezendheid van jullie bereikt Hem." (Koran 22:37) De hoofdbedoeling waarom men Muslims toestond het dierenoffer te blijven brengen, bestond erin deze traditie in een instelling van liefdadigheid om te vormen. Al de verzen van de Koran Majeed die over dit onderwerp gaan, eindigen met de provisie (voorwaarde) dat het vlees moet dienen om de armen, behoeftigen en diegenen die te bescheiden zijn om te bedelen zowel als de mendicanten (diegen die openlijk bedelen) te voeden. (Koran 2:196, 22:28, 35-37) In sommige gevallen worden de offeraars van het offer toegestaan een deel van het vlees zelf te consumeren, terwijl in andere gevallen het geheel van het karkas aan liefdadigheid moet gegeven worden. Een Offer wordt verondersteld een daad van aanbidding en dankbetoon te zijn, om de goedkeuring van te zoeken, echter niet in de zin van een (offer ter) Verlossing (van zonden), noch in de zin van het overbrengen van iemand's zonden op dat van "zondebok" (scapegoat). Het is integendeel bedoeld een daad van liefdadigheid (goedheid, Ihsan) te zijn om aan de sociale verplichtingen te voldoen. Na het lezen van de Koranische versie van het offer, blijft er geen enkele twijfel over bestaan dat het zelfs zo is dat elk offer dat verspild wordt, een zondige zowel als elke criminele schending is van de Islamitische wet (Shariah). Verzen 22:36 en 37 maken deze proviso uitvoerig duidelijk. De Koranische injuncties (verboden) zijn zo veeleisend op het punt van het niet wegnemen van een leven van een dier zonder een rechtvaardigbare reden (Be-ghair-e-haqqin) dat het verspillen van vlees, zelfs door het offeren aan afgoden en godheden, een duivelse daad genoemd wordt. Bron: samenvatting van "Animals in Islam" van Imam Masri , sectie: Offeren van dieren Wanneer offeren? Het tijdstip waarop begonnen mag worden met het slachten is na het offerfeestgebed en het is niet rechtsgeldig als dat eerder gebeurd. De Profeet heeft degenen bevolen alsnog een offer te brengen na het gebed. (Boechari) Het uiterste tijdsdomein voor het slachten is het zonsondergang 3de dag na het offerfeestgebed   Wat offeren? De Islam heeft aangegeven welke dieren als offer geschikt zijn: namelijk veedieren, d.w.z. kamelen/dromedarissen, runderen, schapen en geiten. En natuurlijk moet hij onder deze soorten de beste uitkiezen Een geit of schaap moet minimaal 1 jaar oud zijn, een koe minimaal 2 jaar en een kameel minimaal 5 jaar. Ook moeten de dieren vrij zijn van lichamelijke gebreken.   Het slachtdier Het vervoer van de slachtdieren mag geen pijn of letsel veroorzaken bij deze dieren, dan wel de gezondheid of het welzijn van deze dieren benadelen. Verder moet het immobiliseren op een voor de te slachten dieren humane en doeltreffende wijze plaatsvinden en elke opwinding, pijn, lijden of verwondingen of kneuzingen moet deze dieren bespaart blijven. Het mes waarmee de halssnede wordt toegebracht moet voldoende lang en vlijmscherp zijn. Eveneens het neerleggen van deze dieren voor het slachten moet op een uitstekende en humane manier gebeuren zodat de dieren verwondingen, pijn en dergelijke niet toegebracht worden. Ook dient men het slachtmateriaal te verbergen en het mes niet in het bijzijn van het dier te scherpen. Verder moet de slager in staat zijn met één meshandeling een halssnede aan te brengen bij de te slachten dieren. Het is niet toegestaan om het dier te zagen, de nek te breken, te onthoofden, ruggenmerg aan te prikken alvorens het dier dood is. De profeet zei: .en als je erbarmen tegenover de schaap toont, zal Allah erbarmen met je zijn. (Ahmed) Hoe moet je het Ied-al-Adha gebed verrichten ? In het algemeen, bij elk gebed (Salaah), volg je altijd de Imam. Maak je bewegingen nooit voordat hij dat doet en doe niets anders dan hij. Ied-gebed bestaat uit twee raka'aat (onderdelen van het gebed, één raka'a en twee raka'aat). Het grootste verschil tussen dit gebed en andere gebeden die uit twee raka'aat bestaan, is het aantal Takbirs die uitgesproken worden. Takbirs is een Arabisch woord die refereert aan wanneer "Allahu Akbar" (Allah is groter) wordt gezegd en wanneer de handen worden opgeheven tot de oren. Maak de intentie om twee raka'aat te gaan verrichten achter de Imam voor Ied gebed, tesamen met zes aanvullende Takbirs. De eerste raka'a Nadat de Imam "Allahu Akbar" heeft gezegd voor de eerste keer, moet je je handen opheffen en hem volgen. Dit is de eerste takbir van het gebed. Er worden 3 takbirs verricht, voordat de imam de Koran gaat reciteren. Iedere keer als de imam "Allahu Akbar" zegt, moet je volgen, door je handen op te heffen en vervolgens weer langs je lichaam te strekken. Na de derde takbir, zal de imam beginnen met het reciteren van de Koran. Op dat moment, leg je je handen op je navel  met de rechterhand over de linker. Luister naar de recitatie van de Heilige Koran. De imam zal soera Al Fatiha (de eerste soera van de Koran) reciteren en daarna een andere soera. Wanneer de imam "Allahu Akbar"zegt ga je in rukoe (naar voren buigen). Rechtop gaan staan wanneer de Imam "Sami Allahu liman Hamidah (Allah hoort degene die hem prijzen)" zegt, en zeg "Rabbana lakal Hamd" (alle lofprijzingen zijn voor U mijn Heer) zachtjes voor jezelf. Als de imam "Allahu Akbar" zegt ga je in sujud (neer knielend met je neus en voorhoofd op de grond). Twee keer sujud, zoals in het gewone gebed. Daarna ga je weer in de staande positie. De tweede raka'a De imam zal eerst weer uit de Heilige Koran reciteren (eerst soera Al Fatiha en daarna een andere soera). Na de recitatie, voordat je in ruku gaat, worden weer 3 takbir uitgesproken. Volg de imam. Hef je handen op na iedere "Allahu Akbar". Na de derde takbir, ga je weer in ruku (buigende positie). Rechtop staan wanneer de imam "Sami Allah huliman Hamimdah" zegt en zeg zachtjes voor je zelf "Rabbana lakal Hamd". Wanneer de imam "Allahu Akbar" zegt ga je weer in sujud. Twee keer. Na dit, zit je rechtop voor de complete Tashshahud ((AT-TAHI-YÁTU LIL-LÁHI WAS-SALAWÁTU WAT-TAY-YIBÁTU enz.) Nadat de imam het gebed beeindigd heeft, door zijn hoofd eerst naar rechts te draaien en "Assalamu alaikoum wa Rahmatullah" (vrede en zegeningen met u) zegt, en daarna naar links te draaien en nogmaals "Assalamu alaikoum wa Rahmatullah" (vrede en zegeningen met u) zegt, volg je hem hierin. Niet direct gaan staan. De imam zal nu een korte khutbah (toespraak of lezing) gaan houden. Het is aanbevolen om te luisteren en niet te gaan praten.

14-11-2010 om 07:48 geschreven door Said Mondria  

Offerfeest

Het offerfeest (of `Id ul-Adha, Arabisch: عيد الأضحى, Indonesisch Idul Adha, Turks Kurban Bayramı) is het tweede `Id-feest in de islam. Het wordt gevierd ter nagedachtenis aan de profeet Abraham (Ibrahim), die volgens de islam bereid was zijn zoon Ismaïl (Ismaël) te offeren voor Allah. De Koran noemt echter geen naam bij de beschrijving van dit verhaal in Soera De in de Rangen Behorenden.

Op deze dag worden door moslims dieren die halal geslacht zijn geofferd. Het vlees wordt door hen gegeten en verdeeld onder armen , buren en familieleden. In plaats van een schaap kunnen meerdere mensen samen ook een koe of kameel offeren.

Het feest valt op de 10de dag van de Hadj-maand (Dhul-Hadj), na de pelgrimstocht naar Mekka in Saoedi-Arabië. Dit is 70 dagen na het einde van de ramadan. Terwijl Id ul-Fitr een feest van één dag is, wordt Id ul-Adha vier dagen gevierd. Op de eerste dag is er, net als met Id ul-Fitr, een extra gezamenlijk gebed, gevolgd door een preek. Iedereen wordt verwacht zich netjes en zo mogelijk in nieuwe kleren te kleden.

Het centrum van de wereldwijde viering van het offerfeest is het dorpje Mina, dichtbij Mekka. Dit is de plek waar de drie zuilen staan die de duivel (Iblis of Sjaitan) voorstellen en die worden gestenigd door moslims tijdens de hadj. Het dorp huisvest in deze tijd ook een groot aantal slachters die de halal-slachting van grote aantallen offerdieren voor de pelgrims verzorgen. De recente explosieve groei van pelgrims heeft geleid tot grote hoeveelheden dieren die geslacht worden, iets dat wel als verspilling wordt gezien. De Hadjautoriteiten zorgen er tegenwoordig echter voor dat het vlees in ingevroren toestand bij behoeftigen over de hele wereld terecht komt.

13-11-2010 om 07:17 geschreven door Said Mondria  

QURBÂNI OF HET OFFEREN

Zoals we allen weten is de tijd voor de 'Îd ul Adhâ, ofwel het offerfeest, bijna aangebroken. Alle Muslims wereldwijd die het zich kunnen veroorloven zullen op deze dag een schaap, geit, koe of kameel offeren.

Ter informatie: een schaap of een geit is voldoende als offer voor één gezin (economische eenheid), terwijl een koe of een kameel uit maximaal 7 aandelen kan bestaan.

V.w.b. de leeftijd van de te offeren dieren: een geit of schaap moet minimaal 1 jaar oud zijn, een koe minimaal 2 jaar en een kameel minimaal 5 jaar. Ook moeten de dieren vrij zijn van lichamelijke gebreken.

V.w.b. het tijdstip van het offeren: dit kan op de 'Îd-dag na het 'Îd-gebed of op de 2 tot 3 dagen na de 'Îd (dit zijn de dagen waarop de pelgrims zich in Minâ ophouden). Slachten vóór het 'Îd-gebed geldt volgens de Hadîs niet als offer!

Dit offeren, waaraan alle Muslims meedoen ter herdenking aan de beproevingen die de Profeet Abraham ('alaihis salâm), de aartsvader, heeft doorstaan in zijn gehoorzaamheid aan Allâh, is een onderdeel van de haddj (bedevaart) in Mekka. Abraham (Ibrâhîm) was bereid zijn zoon Ismaël met zijn eigen handen te offeren op bevel van Allâh, maar ook Ismaël was zich bereid aan de wil van Allâh te onderwerpen, door dit offer te ondergaan. De Heilige Qur'ân zegt in 37:102:

"En toen hij (de leeftijd) van het werken met hem bereikt had, zei hij: O mijn zoon! Voorzeker heb ik in mijn droom gezien, dat ik u ten offer breng; overweeg dan wat u ziet. Hij zei: O mijn vader! Doe wat u bevolen is; indien het Allâh behaagt, zult u in mij één van de lijdzamen vinden".

Zo'n sterk geloof en onderwerping aan Allâh's Wil is in deze tijd voor de meesten ondenkbaar.

Men vraagt zich wel eens af, of men in plaats van het offeren ook andere soorten van liefdadigheid kan verrichten. Om deze vraag te beantwoorden, moeten we nagaan wat het doel van het offeren is.

Ten eerste: het offeren versterkt wereldwijd het gevoel van eenheid onder de Muslims. Immers, alle Muslims ter wereld brengen hun offer samen met de bedevaartgangers in Mekka.

Ten tweede: het offeren wordt gedaan in navolging van de Profeet Abraham. Hierboven werd het begin van de geschiedenis van deze Profeet m.b.t. dit punt verteld en het verdere verloop is als volgt (Qur'ân 37:103-107):

 "Derhalve, toen zij beiden zich onderwierpen en hij hem op zijn voorhoofd neerwierp, en Wij tot hem riepen, zeggende: O Abraham! Inderdaad hebt gij de waarheid van het visioen aangetoond; waarlijk, alzo belonen Wij degenen die het goede doen: waarlijk, dit is een duidelijke beproeving. En Wij kochten hem met een groot offer vrij."

De Profeet Abraham hoefde dus zijn zoon Ismaël niet meer te offeren; in plaats daarvan offerde hij een lam. Het is dit feit, dat wij Muslims elk jaar herdenken door een offer te brengen.

Ten derde: behalve de uiterlijke vorm van het offeren, zoals het slachten en het verdelen aan de armen, moeten wij vooral aandacht besteden aan de les die wij uit het offer dienen te leren. Het offer bestaat nl. uit een uiterlijke en een innerlijke vorm. De uiterlijke, zichtbare vorm is de daad van het slachten van een dier en het zich voeden met zijn vlees. Echter is vooral de innerlijke, onzichtbare vorm van het offeren belangrijk en daarvoor raadplegen we de Qur'ân 22:37, waarin Allâh zegt met betrekking tot de geofferde dieren:

"Hun vlees bereikt Allâh niet, hun bloed evenmin. Maar voor Hem is aannemelijk rechtschapenheid van uw kant."

Hier vertelt Allâh dus dat hij het vlees en het bloed van het geofferde dier niet nodig heeft, maar waarom dan dit offer?

In de Qur'ân 12:53 staat o.a.:

"…voorzeker, het zelf (ego) van de mens is gewoon hem te bevelen het kwade te doen…".

Laten wij kijken wat er tegenwoordig in de wereld gebeurt. Vele mensen proberen hun leven op te bouwen of hun naam te maken door anderen te vernietigen, zoals de dieren dat doen, dus: de één zijn dood is de ander zijn brood. Lage hartstochten zoals zedeloosheid, ongeoorloofde seks, geweld en drugs zijn de trend van tegenwoordig.

Dit alles ontstaat vanuit de dierlijke instincten, vanuit de lagere hartstochten van de mens. Het gevolg hiervan is, dat de gehele mensheid bezig is af te glijden naar de afgrond. Allâh zegt in Qur'ân 95:4-6:

"Voorzeker hebben Wij de mens in de beste vorm geschapen. Vervolgens brengen Wij hem terug tot de laagste der lagen. Behalve degenen die geloven en goede werken doen, die zullen een nimmer af te snijden beloning hebben."

Geachte lezers, het is het dierlijke in ons, dat ons naar de laagste der lagen brengt en dat vijandschap en onenigheid tussen de mensen brengt. Het is dit dier in ons dat geofferd moet worden. Allâh zegt dat dit moet gebeuren door te geloven in Allâh en goede werken te doen.

Niet alleen door te geloven in een aantal dingen kunnen we dus een goede bestemming bereiken, maar ook de daden zijn belangrijk. Neem maar als voorbeeld de vijf zuilen van de Islâm. De eerste zuil schrijft het geloof voor, terwijl de andere zuilen voornamelijk op daden zijn gericht: salât, zakât, vasten en haddj.

En om terug te komen op het offeren: wanneer we op de weg van de Islâm liefdadigheid verrichten, bijv. door het geven van geld voor goede doelen, hebben wij er alleen maar baat bij als we ook afstand doen van bepaalde verlangens en dingen die ons dierbaar zijn, vooral van onze lage begeerten. U kunt Allâh niet kopen met geld! U kunt Hem niet behagen alleen maar door het vlees van een dier te offeren. U kunt Hem niet vleien door alleen maar voor Hem te buigen of u ter aarde te werpen in de sadjdah, terwijl u zegt: Allâhu Akbar (Allâh is de Grootste). U moet ook uzelf, in elk geval een deel van uzelf, nl. het dierlijke in u, offeren. Dit is wat Allâh verlangt (dus: geloof + goede daden + onderdrukken lage begeerten).

Gaat u na: als een ieder zijn dierlijke verlangens zou opofferen, dan zou het vrede op aarde zijn. Want, zoals eerder gezegd, zijn het deze verlangens die onenigheid en vijandschap tussen de mensen brengen. En het onderdrukken van zulke verlangens is het Paradijs waard! Zie Qur’ân 79:40-41:

“En wat hem betreft, die in het aanzijn zijns Heer vreest te staan en de ziel in (haar) lage begeerten bedwingt, dan waarlijk, de tuin - dat is zijn woning.”

Uit bovengenoemde 3 punten blijkt duidelijk, dat het offer een andere betekenis heeft dan uitsluitend een liefdegave. Vervangen van het offer door een liefdegave is dus niet voldoende.

Het hoogste niveau van offeren bereikt men pas, als men zich kan houden aan de woorden die Allâh in Qur'ân 6:162 heeft geopenbaard:

"Zeg, voorzeker, mijn gebed en mijn offer en mijn leven en mijn dood zijn alle voor Allâh, de Heer der werelden."

Moge Allâh ons allen de kracht geven om op de juiste manier ons offer te brengen. ÂMÎN!

mw. S. Ahmadali-Doekhie

12-11-2010 om 08:02 geschreven door Said Mondria  

Extremisme en de Gemeenschap van de Middenweg

Zowel in het Westen als in de muslimwereld sturen sommigen aan op een 'botsing der beschavingen'. Om die confrontatie mogelijk te maken, schilderen zij de ander af als de grote vijand. Zo krijgt de Islam in het Westen etiketten opgeplakt als onverdraagzaam, fanatiek, gewelddadig, achterlijk, despotisch, extremistisch, kortom, een model dat in alles geacht wordt de antithese te zijn van het 'moderne, vrije Westen', en dat daardoor als een bedreiging aangevoeld wordt. Het omgekeerde is ook het geval: in de muslimwereld proberen sommige groeperingen het Westen als 'de grootste bedreiging ooit voor de Islam' af te schilderen. Dit leidt beiderzijds tot een fobie voor de ander. Een fobie is een irreële angst, een emotie die niet op feiten gestoeld is maar waarin de band met de werkelijkheid verloren is gegaan. Het doorprikken van een fobie vereist het herstellen van de band met de werkelijkheid. Dit vergt onderzoek naar de ware aard van de ander. Hoe zit het bijvoorbeeld met het extremisme waarmee de Islam zo vaak vereenzelvigd wordt? Wat zeggen de Koran en de Sunnah erover?

1. Aanmoedigen van matiging

a.De 'gemeenschap van de middenweg'

Het Koranisch model omschrijft de gemeenschap van muslims als een {ummat wasatan}. {Ummah} is een gemeenschap (in het bijzonder de gemeenschap van alle muslims over alle landsgrenzen heen). {Wasatan} komt van de wortel {w-s-t} en betekent: in het midden, bemiddelend, intermediair. De Muslimgemeenschap wordt met andere woorden gemodelleerd als een gemeenschap van gematigden, van mensen die het evenwicht bewaren en extremen schuwen. Zulke voorschriften zijn niet vrijblijvend. Leiders van de {ummah} moeten de gemeenschap zodanig uitbouwen dat extremen voorkomen worden en dat evenwicht in alle aspecten van het leven nagestreefd wordt.

"Zo hebben Wij jullie gemaakt tot een evenwichtige gemeenschap opdat jullie getuigen zullen zijn over de mensen en opdat de gezant getuige zal zijn over jullie." (Koran 2:143) 1

b.Geloof is gemakkelijk en vraagt geen extreme inspanningen

De Koran herhaalt een paar keer dat God het geloof gemakkelijk gemaakt heeft, maar dat het de mensen zijn die de hele zaak ingewikkeld maken. God waarschuwt dat men extreem-zijn in de godsdienst toch niet kan volhouden en dat men er uiteindelijk in ongeloof door dreigt te vervallen. Een passage in de Koran (2:67-71) maakt dat duidelijk. Toen Mozes het volk ervan op de hoogte bracht dat God bevolen had een koe te slachten, vroegen de mensen: welke koe moet het zijn? Moet ze oud of jong zijn? God liet weten dat het ergens tussenin moest zijn. Maar dan vroegen ze welke kleur de koe moest hebben. God noemde een kleur. Daarop vroegen de mensen: en welk soort koe moet het zijn: een sterke, of een zwakke? En zo vroegen zij maar door. Uiteindelijk waren de beschrijvingen door hun eigen toedoen zodanig specifiek geworden dat ze er haast niet meer in slaagden een koe te vinden die aan al de kenmerken voldeed. Door hun geloofsijver konden ze dus bijna niet meer voldoen aan een vraag van God. Nochtans had God alleen maar 'een' koe gevraagd. Met zulke verhalen wordt er voor gewaarschuwd dat overdreven geloofsijver iemand aan de rand van ongeloof dreigt te brengen, of zelfs er over.

In de Koran vraagt God ook niet dat mensen zich overbelasten met geloof. Hij vraagt dat elk doet wat hij kan, meer niet.

"... Lees dus uit de Koran zoveel als voor jullie gemakkelijk is..." (Koran 73:20).

c.Mildheid en minzaamheid in sociale omgang

Wanneer een Koranisch principe herhaaldelijk en in uiteenlopende situaties omschreven wordt, gaat het om een iets belangrijk. Mildheid en minzaamheid is zo een element. Zo schrijft de Koran mildheid voor tegenover ongelovigen en mensen die God verloochenen. muslims moeten de scherts van ongelovigen minzaam verdragen en het oordeel over de ongelovigen aan God overlaten.

"En verdraag wat zij zeggen geduldig en ga minzaam bij hen weg. En laat Mij maar met de loochenaars ..." (Koran 73:10-11).

De Koran schrijft ook voor mild te zijn in gevoelens van vijandigheid. Immers, de vijand van vandaag zou wel eens een vriend van morgen kunnen worden:

"Misschien dat God tussen jullie en hen die jullie als vijanden beschouwen genegenheid zal brengen." (Koran 60:7)

Zelfs in de manier van gaan en spreken, wordt matiging voorgeschreven:

"En wees gematigd in jullie lopen en spreek met een zachte stem. De afschuwelijkste stem is immers de stem van ezels." (Koran 31:19)

d.Voeding: een voorbeeld van matiging en relativering

De Koran legt zelf uit hoe regels niet mordicus moeten toegepast worden. De Koran is dus geen set van letterlijk te nemen gebods- en verbodsbepalingen, maar een leidraad om het beste naar voor te brengen in om het even welke situatie. Dit blijkt onder meer uit de manier waarop de Koran de voedingsvoorschriften regelt. De Koran verbiedt een aantal voedingsstoffen - onder meer varkenvlees, en ook alle vlees dat afkomstig is van dieren van wie de dierenrechten tijdens het leven, het transport of het slachten niet werden gerespecteerd. 2 Nochtans, verduidelijkt de Koran meteen ook dat wanneer men geconfronteerd zou worden met een situatie waarin men ofwel iets verboden moet eten, ofwel moet verhongeren, men het verbodene mag eten vermits er geen intentie tot zondigen is. De regel die hier van toepassing is, is dat nood de wet versoepelt.

"Verboden is voor jullie wat vanzelf is doodgedaan, bloed, varkenvlees, ... (...). Maar als iemand door honger gedwongen wordt zonder tot zonde geneigd te zijn, dan is God vergevend en barmhartig." (Koran 5:3)

--------------------------------------------------------------------------------

2. Afwijzen van extremisme

a.Extremisme wordt door God bestraft

In de 'gemeenschap van de middenweg', wordt extremisme krachtig afgewezen. De toon wordt duidelijk gezet door een uitspraak van Profeet Mohamed, die muslims waarschuwt voor extremisme in de godsdienst en hen erop wijst dat er vóór hen gemeenschappen bestonden die door God uitgeroeid werden omwille van hun extremisme.

De Boodschapper van God zei: "Ik waarschuw jullie voor extremisme in de godsdienst want er waren gemeenschappen die voor jullie kwamen die vernietigd werden als gevolg van hun extremisme in de godsdienst." (Gemeld door an-Nasaa'ee [5/268], ibn Maajah [no. 3029], Ahmad [1/215, 347])

Godsdienst - God dienen - is niet alleen een religieuze aangelegenheid in de Islam, maar ze beslaat alle facetten van het leven. Men dient God niet een keer per week in de moskee, maar betracht dat elk moment van het leven te doen. Daarom is deze waarschuwing voor extremisme zeer ruim te noemen. Het is ook een erg krachtige verwittiging: extremisme in de godsdienst wordt niet beloond met de hemel, maar wordt door God zeer zwaar bestraft. De Koran raadt de mensen dan ook aan de grenzen niet te buiten te gaan.

"Wees daarom standvastig op het rechte pad zoals aan u, en aan diegenen die zich met u tot God richten, werd aanbevolen en overtreedt de grenzen niet want Hij ziet alles wat jullie doen." (Koran 11:112)

b.Houding tegenover extremisten in eigen rangen

De Koran verbiedt muslims extremisten te volgen. Het Arabisch woord dat hier gebruikt wordt is {musrifeen} van de wortel {s-r-f} wat betekent: alle grenzen te buiten gaan, onmatig zijn, overdrijven. Volgens de Koran zaaien diegenen die geen maat kennen en de grenzen te buiten gaan verderf en mag men hun bevel niet gehoorzamen.

"Vreest dan God en gehoorzaam mij. En gehoorzaamt niet het bevel van de onmatigen, die op de aarde verderf zaaien en die geen orde op zaken stellen." (Koran 26:150-151)

God houdt volgens de Koran immers niet van buitensporigheid:

"Jullie die geloven! Zeg niet dat de goede dingen die God jullie heeft toegestaan verboden zijn en begaat geen buitensporigheden; God bemint diegenen die buitensporigheden begaan niet." (Koran 5:87)

Niemand kan echter extremisten 'excommuniceren' uit de Islam. In de Islam bestaat er geen 'Vaticaan' - er is geen kerkinstituut dat de leerstellingen bepaalt voor alle leden. Er bestaat dus niet zoiets als 'de' enige juiste interpretatie van de Koran, waardoor er ook niet zoiets als 'de' Islam bestaat. Er zijn wel clusters van mensen die een of andere religieuze leider en zijn interpretatie volgen. In de meeste gevallen, gaat het om interpretaties die aansluiten bij de voorschriften tot matiging. Aan de periferie van de grote groep gematigde muslims bevinden zich groepjes extremisten die de Koran helemaal anders interpreteren en ge(mis)bruiken om politieke doelstellingen een zweem van legitimiteit te geven. Over hun geloof of ongeloof spreken muslims zich zelden uit. In de Islam geldt immers de regel dat alleen God kan oordelen over het geloof van mensen. Wie als mens oordeelt over het geloof van anderen, meet zichzelf goddelijke taken aan en stelt zichzelf buiten de Islam vermits dit ingaat tegen het centrale geloofspunt dat er geen god is dan God.3 Daarom hoort men muslims niet vaak zeggen dat extremisten 'geen muslims' zijn. Dit houdt echter zeker geen aanvaarden, laat staan omarmen, van extremisme in. Men keurt hun gedrag af en wanneer extremisten de wet overtreden, kunnen zij ook gerechtelijk vervolgd worden.

 3. Besluit

Zoals in zo veel, gebruikt de Koran ook hier een samenspel van aanmoedigen van het wenselijk gedrag (matiging) en afkeuren van het onwenselijke (extremisme). Het is duidelijk dat extremisme zeker niet 'eigen' is aan de Koran, maar er integendeel krachtig door afgekeurd wordt. In overeenstemming daarmee, is Islam voor een grote groep muslims een gematigd model dat extremisme schuwt en dat resoluut voor de middenweg kiest.

11-11-2010 om 08:42 geschreven door Said Mondria  

Mijn oemmah zal zich opsplitsen in 73 groepen

Er is de bekende hadith waarin de Profeet (saws) zegt:

De Profeet (saws) heeft gezegd: ”De joden zullen zich opsplitsen in éénenzeventig groeperingen, de christenen zullen zich opsplitsen in tweeënzeventig groeperingen en mijn Oemmah (gemeenschap) zal zich opsplitsen in drieënzeventig groeperingen, allen zijn in het Hellevuur behalve één.” Daarop vroegen de mensen en metgezellen: ”En wie is die (ene) groep dan O Boodschapper van Allah?” Hij antwoordde: ”Degenen die zijn op datgene waarop ik en mijn metgezellen vandaag de dag op zijn.” (Overgeleverd door ibn Mâdjah, nr.3993)

Deze hadith wordt vaak aangehaald. In feite spreekt zelden iemand over het onderwerp van verdeeldheid zonder deze hadith te noemen. Vaak wordt deze hadith aangehaald terwijl het niet van toepassing is en voor toehoorders die de betekenis niet begrijpen. Daarom een korte bespreking van deze hadith en een toelichting op wat het ons feitelijk vertelt.

Deze betreffende hadith wordt niet vermeld in de Sahih van Al-Bucharie of Sahih van Muslim, wat uiteraard niet wil zeggen dat deze dan niet authentiek behoeft te zijn. Het is echter mogelijk dat zij deze hadith niet opnamen, omdat deze niet voldeed aan hun zeer zeer strenge en hoge eisen voor authenticiteit van ahadith.

De hadith is uitsluitend te vinden in de vier Soennan-werken en in de Al-Moesnad (Ahmad) met verschillende ketens (isnâd) van overlevering. Enkele geleerden hebben deze hadith authentiek verklaard of tenminste als goed (hasan) gekwalificeerd, waaronder At-Tirmidhi, Al-Hâkim, Al-Dhahabi, Ibn Taymiyah, As-Shatibi & Ibn Hajar Al-Asqalani. En anderen hebben hem als zwak (Da’eef) verklaard, zoals Ibn Hazm & Ibn al-Wazir.

De meest correcte mening echter is dat de hadith authentiek is, hierbij rekening houdend met het grote aantal wegen waarop de hadith ons bereikt heeft, waarbij sommige ketens (Isnâd) van overlevering de tekorten van de andere ketens (Isnâd) opheft. We moeten echter niet doen alsof dit de enige hadith is die het onderwerp betreffende verdeeldheid onder de moslims aansnijdt.

We hebben namelijk ook de hadith waarin de Profeet (saws) zegt: ”Deze gemeenschap van mij is een gemeenschap die gezegend is met genade. Ze wordt niet gestraft in het Hiernamaals. In plaats daarvan wordt ze gestraft in deze wereld met onenigheid, instabiliteit en bloedvergieten.” (Moesnad Ahmad, Soennan Aboe-Dawoed & Al-Hakim)

Dit is eveneens een authentieke hadith. Het laat zien dat Allah (swt) genadig is voor de moslimgemeenschap en dat de bestraffing in deze wereld zal plaatsvinden in plaats van in het Hiernamaals.

De moslim-oemmah is de gemeenschap die in hoog aanzien staat bij Allah (swt). Zowel de Qor´aan als de Soennah vermelden dit op duidelijke wijze. De moslim-oemmah is beter dan de volkeren die de voorgaande geschriften volgden, die er in hun tijd waren (Joden & Christenen). Daarom zegt Allah (swt):

”Jullie zijn de beste gemeenschap die uit de mensen is voortgebracht, (zolang) jullie tot het goede oproepen en jullie het verwerpelijke verbieden, en jullie in Allah geloven….” (Soerah Âli-’Imrân 3 aya 110)

”Zo maakten Wij jullie tot een gematigd volk, opdat jullie getuigen zullen zijn voor de mensen en opdat de Boodschapper een getuige zal zijn voor jullie.” (Soerah Al-Baqarah 2 aya 143)

Bij vele gelegenheden benadrukte de Profeet (saws) dat de moslim-oemmah de beste geloofsgemeenschap op aarde is. Daarom moeten we uit de hadith over de 73 groeperingen niet afleiden dat de voorgaande geloofsgemeenschappen minder verdeeld waren en daarom op de één of andere manier beter of minder getroffen waren.

Ibn Mas´oed vertelde dat hij in gezelschap was van wat mensen en dat de Profeet (saws) hen vroeg: ”Zouden jullie graag een kwart van de bewoners van het Paradijs willen zijn?” Toen ze antwoordden dat ze dat inderdaad graag zouden willen, vroeg de Profeet (saws) hen: ”Zouden jullie graag een derde van de bewoners van het Paradijs willen zijn?” Toen ze antwoordden dat ze dat inderdaad graag zouden willen, vroeg de Profeet (saws) hen: ”Zouden jullie graag de helft van de bewoners van het Paradijs willen zijn?” Toen ze antwoordden dat ze dat inderdaad graag zouden willen, zei de Profeet (saws): ”Ik zweer bij Degene in Wiens Hand Mohammeds ziel is. Waarlijk, ik hoop dat jullie de helft van de bewoners van het Paradijs zullen vormen. Want niemand zal het Paradijs binnengaan, behalve een ziel die zich overgegeven heeft aan Allah. En jullie zijn in vergelijking tot de polytheïsten, zoals de enige witte haar is in de vacht van een zwarte stier, of de enige zwarte haar in de vacht van een rode stier.” (Al-Buchari & Muslim)

In deze hadith maakte de Profeet (saws) goed duidelijk, dat de helft van de bewoners van het Paradijs uit zijn volgelingen zal bestaan. Allah (swt) heeft deze oemmah de fouten vergeven die ze per vergissing of door vergeetachtigheid maken . De Qor´aan zegt ons de volgende smeekbede te verrichten:

”(Zeg:) ”Onze heer bestraf ons niet als wij vergeten of als wij fouten maken…”(Soerah Al-Baqarah 2 aya 286)

De Profeet (saws) heeft gezegd: ”Allah heeft mijn oemmah vergeven wat ze per vergissing, door vergeetachtigheid of onder dwang doen.” Dit is een principe van de Islamitische jurisprudentie waar geen discussie over bestaat en die door alle geleerden en juristen is aanvaard.Allah (swt) heeft deze oemmah juist de moeilijkheden van de voorgaande geloofsgemeenschappen bespaard. Allah (swt) zegt:

”…En hij (de Profeet) bevrijdt hun van hun lasten en van de boeien die op hen rustten…”(Soerah Al-’raf 7 aya 157)

Maar laten we terugkeren naar de hadith over de 73 groeperingen. Het feit dat de moslims zich in een groter aantal groeperingen zullen opdelen heeft de geleerden door de eeuwen heen beziggehouden. Er zijn echter een aantal mogelijke antwoorden op dit vraagstuk.

Ten eerste is het tijdperk van de moslims het langste tijdperk voor een geloofsgemeenschap.

Ten tweede is de verdeeldheid in de moslim-oemmah minder ernstig dan de verdeeldheid waaronder degenen vóór ons leden. De tekortkomingen die het gevolg zijn van de verdeeldheid onder de moslims, worden meer dan goed gemaakt door het goede en de gunst die de moslims bezitten.

En het bestaan van een groepering wil natuurlijk niet zeggen dat die groepering veel volgelingen heeft. Eén persoon die zijn eigen mening volgt kan op zichzelf al een groepering vormen. Daarom is het goed mogelijk dat er 72 andere groeperingen zijn die tezamen een klein deel van de totale moslim-oemmah uitmaken.

Het werkelijke probleem zijn degenen die zichzelf zien als de ”geredde groepering” en alle anderen hiervan uitsluiten, hen dwalend & verdoemd verklarend.

Bedenk dat de Profeet (saws) de andere 72 groeperingen beschreef als moslims. Hij zei: ”Mijn gemeenschap zal zich opsplitsen in 73 groepen…” Dit betekent dat de volgelingen van deze groepen geen ongelovigen of polytheïsten zullen zijn. Ze zijn, over het algemeen genomen, moslims & gelovigen.

Niet dat er geen huichelaars of ongelovigen onder hen kunnen zijn. Maar de meerderheid zal geloven, ondanks hun afdwaling en/of hun tekortkomingen. Dit is de manier waarop de meeste geleerden de hadith over de 73 groepen hebben begrepen, onder hen Ibn Taimiyah & as-Shatibi.

De dreiging met het Hellevuur die in de hadith genoemd wordt, wil niet zeggen dat deze dreiging voor iedereen bewaarheid wordt. Ibn Taimiyah maakte de volgende opmerking: ”De bedreiging in deze hadith is niet ernstiger dan die in de aya (vers):

”Voorwaar, degenen die van de eigendommen van de wezen op onrechtmatige eten: voorwaar, zij verteren slechts vuur in hun buiken. En zij zullen een laaiend vuur binnengaan.” (Soerah An-Nis⒠4 aya 10)

Het is niet ernstiger dan de aya (vers):

”O jullie die geloven, eet niet van elkaars eigendommen op valse wijze, (eet) slechts door handel met wederzijdse overeenstemming. En doodt elkaar niet. Voorwaar, Allah is voor jullie Meest Barmhartig. En wie dat op vijandige en onrechtvaardige wijze doet, zullen wij in de Hel werpen. En dat is voor Allah gemakkelijk.”(Soerah An-Nis⒠4 aya 30)

Ondanks deze ayât (verzen) zeggen we niet dat specifieke mensen naar het Vuur zullen gaan, want ze kunnen berouw krijgen van hun zonden of ze kunnen andere goede daden hebben die hun zonden uitwissen. Allah (swt) kan hun zonden wegnemen door ze met moeilijkheden te treffen of op andere manieren.”

Onze vrome voorgangers hielden zich niet bezig met het identificeren van deze groepen, dat maakt as-Shatibi duidelijk in zijn boek ”Al-Moewafaqat”. Ibn Taimiyah vermeldt dit ook in een aantal van zijn werken. Hij zegt:

”Iedereen van deze 72 andere groepen die een huichelaar is, is waarlijk een ongelovige in zijn hart. Iedereen van hen die geen huichelaar is maar in feite gelooft in Allah (swt) en Zijn Boodschapper (saws), is geen ongelovige, ongeacht de fouten in interpretatie die ze kunnen hebben. Wanneer een gelovige zegt:

”Onze Heer, vergeef ons en onze broeders die ons zijn voorafgegaan in het geloof en maak in onze harten geen wrok jegens degenen die geloven…”(Soerah 59 aya 10),

bedoelt hij alle moslims uit het verleden, zelfs degenen die fouten in interpretatie maakten, tegengesteld aan de Soennah handelden of wellicht enige zonden begingen. Ze behoren nog steeds tot zijn broeders die hem voorgingen in geloof en ze vallen allemaal onder de algemeenheid van deze smeekbede, zelfs al behoorden ze tot één van de 72 andere groepen. Elk van deze groepen heeft een groot aantal mensen die geen ongelovigen zijn. Ze zijn gelovigen die afgedwaald zijn en zonden hebben begaan, waardoor ze in aanmerking komen voor de dreiging met bestraffing.”

Deze hadith moet dus in het juiste perspectief worden gezien. Hoewel we het als authentiek beschouwen, moeten we de betekenis ervan niet groter maken dan wat het eigenlijk zegt. We moeten ons er voor behoeden dat deze hadith gebruikt wordt om de ”verdeeldheid & discussies” onder moslims aan te wakkeren.

Allah weet het beste.

Bron: Vertaling van: ”73 sects” – Salman Al-Awdah islamtoday.com

Qor’aan ayât zijn vertalingen uit de Edele Qor’aan

10-11-2010 om 07:46 geschreven door Said Mondria  

Zeer mooie leerzame site
www.koraansite.tipjes.nl

Speciaal voor Moslima's .
Gemaakt door zuster Aicha.
http://moslima-site.tipjes.nl/

10-11-2010 om 00:00 geschreven door Said Mondria  

De afscheidsbedevaart

In het begin van de maand Dhu’l-Qa`da in het jaar 10 na Hidjrah [632] trof Rasoelullaah (sas) voorbereidingen voor de Hadj (bedevaart naar Mekka) en droeg de mu’mins (gelovigen) op, hetzelfde te doen. Rasoelullaah (sas) vervolgde zijn bedevaart en onderwees de mu’mins de ceremonien van de Hadj. Hij hield een toespraak voor meer dan 100.000 mu’mins, waarin hij vele dingen uiteenzette. Na de lofprijzing te hebben uitgesproken zei hij (sas):

O, mensen, luistert naar mijn woorden, want ik weet niet of ik u na dit jaar ooit nog op deze plaats zal ontmoeten.O, mensen, uw bloed, uw bezit en uw eer zijn heilig, zoals deze dag en deze maand heilig zijn, totdat u uw Rabb (Heer) zult ontmoeten.Uw Rabb zult u zeker ontmoeten. Hij zal u vragen naar uw daden; dat heb ik u verkondigd.

Wie een onderpand heeft, laat die het teruggeven aan degene die het hem heeft toevertrouwd.

Alle gebruiken die tot de Djahiliyyah (voor-islamitische heidentijd) behoren zijn onder mijn voeten (m.a.w. zijn door mij afgeschaft).

Alle soorten van rente is afgeschaft, slechts uw kapitaal is van u. Doet geen onrecht en u zal geen onrecht worden aangedaan. Allaah heeft (in de Qur’aan) beschikt dat er geen rente is; al de rente van Abbas ibn Abdu’l Muttalib (oom van Rasoelullaah (sas) is afgeschaft.

Iedere bloedschuld uit de voor-islamitische heidentijd is afgeschaft. De eerste bloedschuld die ik afschaf is die van Rabi`a ibn Harith ibn Abdu’l-Muttalib (neef van Rasoelullaah (sas) die, terwijl hij gezoogd werd door een vrouw uit de klan van de zonen van Lays, door de leden van de Huzayl klan werd vermoord. Dit is de bloedschuld uit de voor-islamitische heidentijd die ik afschaft.

O, mensen, weet dat de satan geen hoop meer heeft, in dit land ooit nog aanbeden te worden, maar hij is al tevreden als hij gehoorzaamd wordt in andere zaken, die jullie misschien onbeduidend achten. Hoedt u dus voor hem om uw godsdienst te beschermen !

O, mensen, de gewoonte (van de voor-islamitische heidentijd) om de plaats en de volgorde van de heilige maanden te veranderen, is een overmaat aan kufr (ongeloof). Zij die ongelovig zijn worden daardoor nog meer misleid. De heilige maand verklaren zij het ene jaar voor niet heilig en het andere jaar voor heilig, om gelijk te komen met het aantal dat Allaah heilig heeft verklaard. Hiermee maken zij datgene wat Allaah halaal (geoorloofd) verklaart haraam (ongeoorloofd) en datgene wat Allaah haraam maakt halaal.

De tijd gaat rond zoals op de dag dat Allaah de hemelen en de aarde heeft geschapen. Bij Allaah is het aantal maanden twaalf, waarvan er vier heilig zijn: drie opeenvolgende (Dhi’l Qa`ada, Dhi’l Hidjdja, Muharram) en Radjab die bij de klan Mudar heilig is, en tussen Djum`ada en Sha’ban is.

O, mensen, u hebt rechten tegenover uw vrouwen en zij hebben rechten tegenover u. U recht op hen is dat zij niemand in uw woningen toelaten van wie u niet houdt en zich niet overgeven aan kennelijke ontucht. Als zij dat toch doen staat Allaah u toe, haar bed te mijden en haar te slaan, maar niet te hard. Doen zij echter zulke dingen niet, dan hebben zij recht op levensonderhoud en kleding in redelijke mate. Let op het recht die ze op u hebben is dat u hen goed behandelt, hen kleedt en hen van levensonderhoud voorziet. Hebt het goede met hen voor, want zij zijn aan u (door Allaah) toevertrouwd. Zij bezitten niets van zichzelf. U hebt hen ontvangen van Allaah, als een toevertrouwd goed, en ze zijn geoorloofd voor u krachtens de woorden van Allaah.

O, mensen, slaat acht op mijn woorden, want ik heb het u verkondigd. Ik laat u iets na waardoor u nooit zult afdwalen, wanneer u daaraan vasthoudt: een duidelijk bevel, het Boek van Allaah (Qur’aan) en de Sunnah (gewoonte) van Zijn Profeet (sas).

O, mensen, luistert naar mijn woorden en slaat er acht op: weet dat de ene moslim een broeder (in de Islaam) is voor de andere; ja, alle moslims zijn elkaars broeders. Een man mag van zijn broeder slechts nemen wat deze hem gaarne geeft. Dus doet uzelf geen onrecht.

O mijn Allaah, heb ik het verkondigd ?

Voor Allaah, u hebt het verkondigd, (zeiden de mensen).

(En Rasoelullaah (sas) besloot met de woorden):

O mijn Allaah, wees U getuige !

(uit: “As siratu’n Nabawiyya” van Abdulmalik bin Hishaam (213/828)

O, mensen Allaah heeft waarlijk een ieder zijn rechtmatige deel gegeven. Vandaar dat een erfgenaam (buiten zijn voorgeschreven erfdeel) geen erfenis kan ontvangen. Een kind behoort alleen aan de rechtmatige vader toe in wiens bed het geboren is. Voor de ontucht pleger is er voorgeschreven straf. Een ieder die zijn rechtmatige vader ontkent of een onrechtmatig iemand tot zijn slaaf maakt, moge Allaahs verdoemenis en de verdoemenis van de engelen en van de gehele mensheid op hem zijn. Allaah zal noch een tussenpersoon noch een vergoeding accepteren om de staf (in het hiernamaals) te verminderen.Een vrouw mag van haar mans bezittingen geen liefdadigheid geven zonder zijn toestemming.Rasoelullaah (sas), mag ze ook geen etenswaren geven, (zeiden de mensen)

(Neen), dat is het waardevolste onder onze bezittingen. Wie een onderpand heeft, laat die het teruggeven aan degene die het hem heeft toevertrouwd. Dieren die gemelkt worden, moeten teruggegeven worden. Schulden moeten terugbetaald worden. Iemand die borg staat voor een ander neemt de schuld op zich.

(uit “Sunnani’t Tirmithie”)

(Rasoelullaah (sas) vroeg:) Als men u over mij vragen, wat zult u dan zeggen?.Wij getuigen dat u hebt verkondigd, dat u uw taak met volle overtuiging hebt volbracht, (hebben zij geantwoord)Rasoelullah (sas) heeft zijn wijsvinger in de lucht geheven en wees vervolgens naar de menigte en zei:

O mijn Allaah wees U getuige. O mijn Allaah wees U getuige. O mijn Allaah wees U getuige.

(uit: “As Sieyar” van Ibnu Kethier)

09-11-2010 om 08:17 geschreven door Said Mondria  

Eenheid van de Ummah

Een belangerijke gebeurtenis, pagina 19-22

We hielden gebruikelijk elk jaar een zitting in het plaatsje Qadyan. Mawlana Muhammad Anawar Shah Kashmiri nam daar altijd deel aan. Dat ene jaar dat hij kwam, sloot ik mij ook aan bij hem.

Op een dag op het tijdstip van het Fajr (ochtend) gebed, ging ik naar hem toe om hem te bezoeken en zag hem daar zijn hoofd treurig vasthouden terwijl hij in het donker zat. Ik vroeg hem wat er aan de hand was. Hij antwoordde dat hij zich goed voelde.

Hij betreurde alleen dat hij zijn leven had verspild. .

Ik becommentariëerde, ‘’Mawlana, uw volledige leven heeft u doorgebracht in de dienst van kennis en in het verspreiden van de Islam. Duizenden van uw studenten zijn Ulama. Zij zijn beroemd en hebben van u geprofiteerd. Zij zijn de Islam aan het dienen. Als uw leven is verspild, wiens leven is dan wel nuttig geweest?’’

Mawlana Anwar: Ik zeg je de waarheid, ik heb mijn leven verspild.

Mufti Shafi: Mawlana, wat is de kwestie?

Mawlana Anwar:

De samenvatting van al onze inspanningen, ons leven en onze lezingen was dat de Hanafi Madhab aan anderen superieur is. Wij zochten naar de bewijzen van de masail van Imam Abu Hanifah (rah) en bewezen hen sterker te zijn dan andere Imams. Nu denk ik na en ben ik verbaasd aan wat ik mijn leven heb verspild.

Had Imam Abu Hanifa (rah) de behoefte om hem onze voorkeur te geven? Moesten wij hem een gunst bewijzen? De mensen hebben de positie erkend die Allahu Ta’ala hem heeft toegegeven! Hij heeft en had niet de behoefte aan ons.

Wat is het resultaat van de voorkeur dat wij geven over Imam Shafii, Imam Malik en Imam Ahmad bin Hanbal rahmetullahi aleyhim en juristen van andere scholen?

Het is niets meer dan dat we kunnen zeggen dat de Hanafi Madhab met de mogelijkheid van fout; correct is, terwijl de andere Madhabs met de mogelijkheid om correct te zijn; onjuist zijn. Er is geen andere resultaat behalve dit in ons onderzoek.

Op de dag van verrijzenis, zullen wij niet geïnformeerd worden over het geheim van wie correct was en wie verkeerd was.

Er kan geen besluit zijn in de masail van ijtihad in de wereld. Na al ons onderzoek, het meest dat wij kunnen concluderen in de wereld is dat deze Madhab correct is en dat de andere ook correct zijn.

Of wij kunnen zeggen dat deze Madhab correct is met de mogelijkheid is dat het onjuist is, en dat de andere verkeerd zijn met de mogelijkheid dat ze correct zijn. Dit is wat in de wereld zal gebeuren.

Wat betreft voor in het graf, zelfs de engelen Munkar en Nakir zullen niet vragen of het opheffen van de handen in het gebed correct is, of dat het niet opheffen van de handen in het gebed correct is. Het opzeggen van Amin zacht correct is of het opzeggen van Amin luid.

Er zullen geen vragen zijn betreffende deze kwesties in het leven van de Barzakh (de intermediaire staat tussen deze wereld en het hiernamaals) evenals in het graf zijn.

Dit waren de woorden van Mawalana Muhammad Anwar Shah Kashmiri (rah);

Allahu Ta’ala zal noch Abu Hanifah, noch Shafii, noch Malik, noch Ahmad bin Hanbal rahmatullahi aleyhim beschamen.

Allahu Ta’ala zal diegene niet beschamen aan wie hij de kennis van Zijn geloof heeft gegeven, en aan wie een groot gedeelte van Zijn Schepping is verbonden.

Zij verspreidden het licht van begeleiding overal uit! Zij brachten hun levens door in het verspreiden van het licht van de Sunnah! Allahu Ta’ala zal hen niet zich op de dag van Opstanding staande houden en hen vragen of Abu Hanfiah (rah) correct was of Imam Shafii (rah) verkeerd was of vice versa.

We gingen dus achter iets aan wat wij niet hoefden te doen ophelderen in deze wereld, in het leven van de Barzakh of in het Hiernamaals en dus verspilden we zo onze levens.

Wij gebruikten onze energie voor dat, in plaats van het te gebruiken voor de correcte verspreiding van de Islam wat door iedereen eenstemmig wordt goedgekeurd.

Vandaag de dag nodigen wij niet uit naar de belangrijke aspecten van het Geloof welke de Selef us Salihien ons bracht.

Wij zijn opgedragen om deze aspecten te verspreiden en hen wijdverspreid te maken. Wij zijn opgedragen het verkeerd en kwade te wenden.

Deze essentiële hoofdzaken zijn in de ogen van de mensen vervaagd. Zij worden afgedwaald door ons en door anderen. Die kwaden die wij verondersteld zijn om te bestrijden spreiden zich helemaal uit. Misleiding, dwaling en ongelovigheid zijn zich helemaal aan het uitspreiden. Polytheïsme (aanbidding van meerdere goden) en afgoderij komen tevoorschijn.

De onderscheid tussen halal en haram verdwijnt ,maar wij zijn in beslag genomen en gefascineerd in deze 2e graads hulpkwesties

Ik ben verdrietig en voel alsof ik mijn leven heb verspild.

(Vertaald uit het boek Wahdat e Ummat ”Eenheid van de Ummah”, van Mufti Muhammad Shafi)

08-11-2010 om 08:21 geschreven door Said Mondria  

15 adviezen voor de Moslim

1. De band met famieleden

In een overlevering van Anas, moge Allah met hem tevreden zijn,zegt hij: “De Profeet heeft gezegd: “Wie graag in zijn levensbehoeften voorzien wenst te worden en lang wenst te leven, moet een goede band houden met zijn bloedverwanten’.” [overgeleverd door Boekhaarie en Moesliem]

De uitleg van de hadith: Een goede band met familieleden leidt uiteraard tot de tevredenheid van Allah. Hij beloont hen in het hiernamaals en in het tegenwoordige leven door te voorzien in de levensbehoeften. In deze hadith raadt de Profeet ons aan om een goede band te houden met familieleden wanneer we graag in onze levensbehoeften worden voorzien en lang wensen te leven. Tot deze familieleden worden ook naasten zoals de schoonfamilie en zwagers gerekend, men hoort deze te eerbiedigen en menslievend jegens hen te zijn, de armen onder hen te ondersteunen en de relatie met hen niet te verbreken want een gift aan de arme familieleden is niet alleen een aalmoes maar ook een versterking van de band met hen.

2. Ongehoorzaamheid aan ouders en valse getuigenverklaringen

Abu Bakr, moge Allah met hem tevreden zijn, heeft overgeleverd: “De Profeet heeft gezegd: “Zal ik jullie op de hoogte stellen van wat de allergrootste zonden zijn?’ Wij zeiden: O, jawel Gezant van Allah. Hij zei: ’Veelgodendienst en ongehoorzaamheid aan de ouders’. Hij lag uitgestrekt, ging zitten en zei: ’en zeker het vertellen van een onwaarheid, onwaarheid bij een getuigenverklaring’ en bleef dat herhalen totdat wij hoopten dat hij zou stoppen.” [Uiteindelijke overlevering door Boekhaarie en Moesliem]

De uitleg van de hadith:Er zijn veel grote zonden maar de ergste zijn: de veelgodendienst, het geloven in de goddelijkheid van iemand anders dan Allah en het aanbidden van of geloven in de volmaaktheid van de namen en de eigenschappen van een ander.

De Profeet heeft dit als eerste genoemd omdat het een grote zonde is. Daarna heeft Hij de ongehoorzaamheid aan ouders genoemd als een van de ergste zonden. Allah, de Verhevene, heeft degenen die deze zonden begaan gewaarschuwd dat hen een zware straf te wachten staat.

Vandaar dat de moslim zich tegenover zijn ouders uiterst goed moet gedragen want zij hebben namelijk vanaf de geboorte voor hem gezorgd. Allah heeft ons opgedragen hen goed te behandelen en heeft ons afgeraden hen niet te ongehoorzamen.

Allah, de Verhevene, heeft gezegd:

’En jouw Heer heeft bepaald dat jullie alleen Hem zullen dienen en dat men goed moet zijn voor de ouders; of nu een van tweeën of allebei bij jou de ouderdom bereiken, zeg dan niet ’Foei’ tegen hen, bejegen hen niet onheus en spreek op een hoffelijke manier tot hen (23) En wees uit barmhartigheid voor hen nederig en ontvankelijk en zeg:’Mijn Heer, erbarm U over hen, zoals zij mij grootbrachten toen ik klein was.’ (Surah 17 : Ayah 23-24)

Ouders verdienen dus bovenal gehoorzaamheid en respect. Het is een plicht hen te gehoorzamen zolang zij niet iets ongeoorloofds van je vragen. Voorbeelden van ongeoorloofde zaken zijn: de onwaarheid vertellen bij een getuigenverklaring, het opzettelijk verdraaien en veranderen van wat is gezegd door een ander.

De Profeet gaf veel aandacht aan dit onderwerp tijdens zijn gesprek met Zijn metgezellen. Het is gemakkelijk om de onwaarheid te vertellen bij een getuigen-verklaring en men staat meestal niet stil bij de aanleiding daarvoor zoals haat, vijandigheid enz. De Profeet bleef het herhalen totdat de metgezellen hoopten dat hij stopte, uit mededogenheid en omdat zij hem niet in die situatie wilden zien. Wie Allah’s genade heeft kunnen bereiken en de Islam als religie omhelst moet voorzichtig zijn deze grote zonden niet te begaan want dat leidt tot ontevredenheid bij Allah, de Verhevene, en vraagt om Zijn bestraffing.

3. De wederzijdse rechten en plichten van buren onderling

Abu Huraira, moge Allah met hem tevreden zijn, heeft overgeleverd: “De Profeet heeft gezegd: ’Wie in Allah gelooft en in de laatste dag benadeelt zijn buurman niet, is hartelijk voor zijn gasten en spreekt alleen maar goed of zwijgt’.” [De uiteindelijke overlevering door Boekhaarie en Moesliem]

De uitleg van de hadith: Het behoeden van de rechten van je buurman vervolmaakt het geloof en hem benadelen is een grote zonde, want de Profeet heeft gezegd: ’Wie in Allah en in de laatste dag gelooft, benadeelt zijn buurman niet’. Ook al is er een verschil tussen een deugdzame en een ondeugdzame buurman, toch worden beiden bedoeld, men moet hen al het goede wensen, hen aanmoedigen om goede daden te verrichten. Men behoort voor hen te bidden zodat zij het rechte pad volgen en men mag hen vooral niet benadelen.

4. Het verbreken van relaties is ongeoorloofd in de Islam

Abu Ayyoub, moge Allah met hem tevreden zijn, heeft overgeleverd: “De Profeet heeft gezegd: ’Het is ongeoorloofd voor een moslim dat hij en zijn broeder langer dan drie etmalen in onenigheid met elkaar leven, dat als zij elkaar tegenkomen een afkeer van elkaar hebben, wie met de begroeting begint is de meest deugdzame van de twee’.” [De uiteindelijke overlevering door Boekhaarie en Moesliem]

De uitleg van de hadith: Volgens de hadith is het ongeoorloofd dat men het contact verbreekt met een moslim voor meer dan drie dagen. Dit betekent dat het voor drie dagen is toegestaan. De achterliggende gedachte is dat de mens van nature kwaad kan worden en verkeerd kan handelen. Het is dus toegestaan om het contact met je broeder voor drie dagen te verbreken om het hem wat gemakkelijker te maken de oorzaak van het kwaad worden weg te nemen.

Op de eerste dag herstelt men zich van de kwaadheid, op de tweede dag bedenkt men zich en op de derde dag biedt men zijn verontschuldigingen aan. Na drie dagen echter worden de wederzijdse broederschapsrechten ingetrokken.

5. De invloed van vrienden

Abu Mousa Alash’ari, moge Allah met hem tevreden zijn, heeft overgeleverd: “De Profeet heeft gezegd: ’Een deugdzame vriend en een ondeugdzame vriend zijn te vergelijken met een drager van muskus en een smid. Bij de koopman die muskus draagt koop je wat; zo niet dan heb je tenminste van zijn heerlijke geur genoten, maar een smid kan je kleren verbranden of een verschrikkelijke geur veroorzaken’.” [De uiteindelijke overlevering door Boekhaarie en Moesliem]

De uitleg van de hadith: De hadith verklaart het goede effect op iemands leven door omgang met deugdzame mensen en hen die goede karaktertrekken hebben, want men volgt in het algemeen gemakkelijk zijn vrienden. De omgang met ondeugdzame en kwaadaardige mensen daarentegen leidt tot tegenspoed. De Profeet gaf deze twee duidelijke voorbeelden.

6. Het goed behandelen van je ouders

Abu Huraira, moge Allah met hem tevreden zijn, heeft overgeleverd: ’Een man kwam naar de Profeet en zei: ’O gezant van Allah, wie heeft het meeste recht op mijn goede behandeling?’. Hij zei: ’Je moeder’. De man zei: ’En wie daarna?’. Hij zei: ’Je moeder’. De man zei: ’En wie daarna?’. Hij zei: ’Je moeder’ De man zei: ’En daarna?’. Hij zei: ’Daarna je vader’.[De uiteindelijke overlevering door Boekhaarie en Moesliem]

De uitleg van de hadith:De hadith verklaart dat men zijn ouders tevreden moet stellen en dat de moeder meer liefde toekomt dan de vader. Zij krijgt drie keer zoveel aandacht als de vader vanwege de zwangerschap, de moeizame bevalling voor haar en de borstvoeding. Allah, de Verhevene, heeft hierop gewezen in Zijn verklaring:

’En Wij hebben de mens opgedragen zijn ouders goed te behandelen, zijn moeder heeft hem immers moeizaam gedragen en moeizaam gebaard.’ (Surah 31 : Ayah 14)

Allah, de Verhevene, heeft ook gezegd:

’Zijn moeder heeft hem immers in grote zwakheid gedragen.’ (Surah 46 : Ayah 15)

Alqadi Iyaadh heeft gezegd: de meeste geleerden zijn het er over eens dat de moeder voor de vader gaat, vooral als ze oud zijn geworden.

7. De mond en de hand bedwingen tegen benadelen van anderen

Abu Mousa Alash’ari, moge Allah met hem tevreden zijn, heeft overgeleverd: Ik zei: ’O gezant van Allah, wie is de beste onder de moslims? Hij zei: Wie andere moslims geen last bezorgt met zijn mond of zijn hand.’[De uiteindelijke overlevering door Boekhaarie]

De uitleg van de hadith:In de hadith komt het duidelijk naar voren dat een moslim zijn mond moet bedwingen, zeker als het om zaken gaat die een moslimbroeder kunnen benadelen. De mond werd genoemd omdat men daarmee zijn gevoelens uitdrukt.

De hadith wijst er ook op dat men zijn hand moet bedwingen omdat daarmee de meeste daden worden verricht. Andere lichaamsdelen dan de hand zijn buiten beschouwing gelaten, omdat voornamelijk met de hand de rechten van anderen worden onderdrukt.

8. Barmhartigheid voor de mensen

Jareer Ibn Abdullah, moge Allah met hem tevreden zijn, heeft overgeleverd: “De Profeet heeft gezegd: Wie geen barmhartigheid voor mensen heeft, zal geen barmhartigheid van Allah ontvangen’.” [De uiteindelijke overlevering door Moesliem]

De uitleg van de hadith: De hadith verklaart dat men barmhartig moet zijn voor alle schepselen, hieronder vallen de gelovigen en alle dieren, met of zonder eigenaar. De barmhartigheid voor dieren bestaat uit het geven van voedsel, van drinkwater, niet te veel bagage laten dragen en ze zeker niet te mishandelen. Wie de opdrachten van Allah niet opvolgt en wat Hij heeft afgeraden niet vermijdt, is niet barmhartig. Daardoor toont Allah, de Verhevene, ook geen barmhartigheid voor hem. Hij mist de belofte daarvoor bij Hem, de Verhevene.

Met de eerstgenoemde barmhartigheid worden de daden tegenover anderen bedoeld en met de daarna genoemde barmhartigheid wordt de beoordeling van Allah bedoeld. Dit is een bevestiging van het feit dat slechts zij die deugdzaam hebben gehandeld de barmhartigheid van Allah, de Verhevene, ontvangen.

9. Verdedig de eer van je broeder

Hij die de eer van zijn broeder verdedigt zal op de Dag Des Oordeels zijn gezicht door Allah tegen het vuur beschermd worden. (Tirmidi)

10. Leef in de wereld alsof je een vreemdeling of reiziger bent

Abdellah ibn Omar zei: De Profeet pakte me bij mijn schouders en zei: Leef in de wereld alsof je een vreemdeling of een reiziger bent. Kijk niet neer op de minste van het goede werken al is het maar glimlachen naar je broeder wanneer je hem tegenkomt. (Sah’ih’ Moeslim)

11. Kijk uit wie je bevriend

De Profeet heeft gezegd: Iemand is geneigd het geloof van zijn vriend te volgen. Een ieder van jullie moet dus uitkijken wie hij bevriend. (Aboe Dawoud)

12. Geef elkaar presentjes en jullie zullen van elkaar houden

Overgeleverd door Aboe hourayra dat De Profeet zei: Geeft elkaar presentjes (cadeautjes) en jullie zullen van elkaar houden. (Boekharie)

13. Heb medelijden met het lot van anderen

De Profeet heeft gezegd: Wie geen medelijden heeft met het lot van anderen, zal zien, dat hijzelf de goddelijke barmhartigheid moet ontberen. (Moesliem)

14. Leidt iemand tot het goede en krijg dezelfde beloning

De Profeet heeft gezegd: Wie iemand tot het goede leidt, krijgt dezelfde beloning als de beloning van degene die (naar zijn advies) handelde. (Sah’ih’ Moeslim)

15. De samenwerking tussen gelovigen

Abu Mousa, moge Allah met hem tevreden zijn, heeft overgeleverd: “De Profeet heeft gezegd: De gelovige vormt samen met een andere gelovige een soort bouwwerk, het ene deel steunt op het andere. Hij maakte een gebaar door zijn vingers in elkaar te schuiven. [overgeleverd door Bouchari en Moesliem]

De uitleg van deze hadith:De Profeet heeft de gelovige die zijn broeder steunt vergeleken met een bouwwerk waarbij het ene onderdeel op het andere steunt. Een degelijk bouwwerk komt ook alleen tot stand als het ene onderdeel op het andere steunt en het geheel versterkt. Als dat niet het geval is scheuren de muren en breekt het gebouw af. Hetzelfde geldt voor de gelovige, hij zal in zijn geloof en in zijn leven niet zonder de steun van zijn broeder kunnen. Als hij geen steun kan vinden is het moeilijk zijn doelen te bereiken, maar Allah is de Alwetende.

07-11-2010 om 06:22 geschreven door Said Mondria  

Bismillah-ir Rahman-ir Rahiem
(In de naam van Allah, de Barmhartige, de Meest Genadevolle)

“Halâl & Harâm”

Wat betekent Halal & Haram ?

Om het heel eenvoudig te zeggen: Datgene wat toegestaan en verboden is in de Islam.
Halal zijn alle dingen die Allah voor de mens heeft goedgekeurd.
Haram zijn alle dingen die Allah voor de mens verboden heeft.
Het gaat hierbij niet om enkel tastbare zaken maar ook om het bijv. het gedrag van mensen.

De Islamitische principes waarop Halal & Haram gebaseerd zijn:

• De basis is dat de dingen toegestaan zijn.
• Iets wettig verklaren en iets verbieden is het alleenrecht van Allah.
• Halal verbieden en Haram toestaan staat gelijk aan het plegen van Shirk.
  ( Shirk is het toekennen van deelgenoten of andere zaken aan Allah)
• Het verbod van dingen geldt vanwege hun onzuiverheid of schadelijkheid.
• Dat wat Halâl is, is toereikend, terwijl dat wat Haram is, overbodig is.
• Alles wat naar Haram leidt, is ook Haram.
• Het is verboden om dat wat Halal is, valselijk voor te doen als Haram.
• Goede bedoelingen maken hetgeen Haram is nog niet acceptabel.
• Twijfelachtige zaken dienen vermeden te worden.
• Harâm is voor iedere moslim verboden.
• Nood breekt wet.

De basis is dat dingen toegestaan zijn:

Het eerste principe dat door de Islam ingesteld werd, is dat de dingen die Allah (swt) geschapen heeft, alsook de opbrengsten ervan voor de mens bedoeld zijn en dus ook zijn toegestaan.
Niets is Haram behalve wat door een duidelijke en expliciete nas als Haram is vastgesteld door de wetgever Allah (swt).
( nas verwijst naar een Koranvers of een duidelijke authentieke en uitvoerige soennah)

“Hebt gij niet gezien,
dat Allah alles wat in de hemelen en op de aarde is in uw dienst heeft gesteld
en zijn gunsten rijkelijk aan U heeft geschonken,
zowel uiterlijk als innerlijk?”

(Loeqmân aya 20)

Iets wettig verklaren en iets verbieden is het alleenrecht van Allah (swt):

Het tweede principe is dat de islam de bevoegdheid om te bepalen wat Halal en wat Haram is ingeperkt heeft.
Het heeft het uit handen van de mensen genomen, ongeacht hun religieuze of wereldse positie en heeft het uitsluitend voor de Heer der mensen gereserveerd.
Noch rabbijnen, noch priesters, koningen of sultans hebben het recht om de dienaren van Allah (swt) iets permanent te verbieden.
Uit Qor’aan ayât en duidelijke ahadiths van de Profeet Mohammed (saws), hebben de Islamitische juristen met zekerheid kunnen vaststellen dat alleen Allah (swt) het recht heeft om iets wettig te verklaren of te verbieden, door middel van zijn boek of door middel van de tong van zijn boodschapper Mohammed (saws).
De taak van de jurist gaat niet verder dan uit te leggen wat Allah (swt) tot Halal en Haram heeft verklaard.

 ”…terwijl hij U heeft uitgelegd wat Hij U heeft verboden”

(Al-An’âm aya 119)

Halal verbieden en Haram toestaan staat gelijk aan het plegen van Shirk:

Hoewel de islam alle mensen vermaant, die op eigen gezag verklaren wat wettig en onwettig is, is zij nog strenger ten opzichte van diegenen die onjuiste verboden uitroepen, omdat het creëren van verboden moeilijkheden voor de mensen veroorzaakt, en onterecht beperkt, wat Allah ruim voor zijn schepselen heeft gemaakt.

Het verbod van dingen geldt vanwege hun onzuiverheid of schadelijkheid:

Allah heeft een aantal zaken verboden verklaard (Haram).
Dit verbod geld voor zaken die onzuiver zijn of schadelijk.
Zo is bijvoorbeeld het nuttigen van alcohol Haram.

Voor alcohol is het overduidelijk wat voor schadelijke gevolgen dit heeft:

- Lichamelijke problemen zoals aantasting van de lever en hersenen.
- Sociale problemen door de verslavende werking: agressie en gebroken gezinnen door drank.
- Auto-ongevallen door de benevelende werking van alcohol die jaarlijks vele doden kost.

Een aantal andere zaken die vanwege hun onzuiverheid of schadelijkheid verboden zijn:

- Het eten van varkensvlees
- Het eten van ‘dode’ dieren. (dieren die niet geslacht zijn maar een natuurlijke dood zijn gestorven)
- Het gebruik van bedwelmende middelen (drugs)
- Het doen van zaken die schadelijk zijn voor geloof, moraal, eer of voor de goede manieren in de maatschappij. (bijvoorbeeld prostitutie)

Dat wat Halal is, is toereikend, terwijl dat wat Haram is, overbodig is.

Een van de mooie dingen van de islam is, dat zij alleen maar dat verbiedt wat onnodig of vervangbaar is, terwijl het alternatieven aandraagt die beter zijn en een groter gemak en comfort aan de mensen bieden:

Hij heeft het dragen van zijde (voor mannen) verboden, maar heeft hen de keuze gegeven uit andere materialen zoals wol, linnen en katoen.
Hij heeft overspel, verkrachting en homoseksualiteit verboden, maar heeft het wettig huwelijk aangemoedigd.
Hij heeft het drinken van bedwelmende dranken verboden, opdat men van andere heerlijke dranken, die gezond voor lichaam en geest zijn, kan genieten.
En Hij heeft onzuiver voedsel verboden, maar voor ander gezond voedsel gezorgd.

Als we alle Islamitische verboden overzien, blijkt dat Allah de keuze voor zijn dienaren in sommige dingen beperkt heeft.
Hij voorziet hen daarnaast echter van een veel groter hoeveelheid weldadige alternatieven van een zelfde soort.
Want Allah heeft beslist niet de wens om mensen het leven moeilijk, bekrompen en beperkt te maken.
Integendeel, wat Hij voor hen wenst is gemak, goedheid, leiding en genade:

“Allah wenst u te onderrichten en te leiden naar de paden van degene die voor u waren en u Zijn barmhartigheid te belonen.
Allah is Alwetend en Alwijs.
En Allah wenst zich in barmhartigheid tot u te wenden,
maar zij, die hun lagere begeerte volgen,
wensen dat gij ver zult afdwalen.
Allah wil uw last verlichten,
want de mens is zwak (van aard) geschapen.”

(An-Nis⒠aya 26-27)

Alles wat naar Haram leidt, is zelf ook Haram.

Een ander islamitisch principe is, dat als iets verboden is, alles wat ertoe leidt ook verboden is.
Hiermee heeft de islam om alle wegen die naar het Haram leiden te blokkeren.

Bijvoorbeeld:

De islam heeft seks buiten het huwelijk verboden.
Het heeft ook alles verboden wat dit aanlokkelijk maakt of wat ertoe leidt, zoals verleidelijke kleding, privé-afspraakjes en vrijblijvende omgang tussen mannen en vrouwen, het afschilderen van naaktfiguren, pornografische lectuur, etc.

In overeenstemming hiermee hebben islamitische juristen het criterium vastgesteld dat alles wat het Harame bevordert of ertoe leidt, zelf ook Haram is.
Eenzelfde principe is dat de verbodsovertreding niet beperkt is tot degene die hem begaat, maar zich uitstrekt tot degenen die hem daarbij geholpen hebben, mentaal of materieel.
Een ieder wordt verantwoordelijk voor zijn eigen deel gehouden.

Bijvoorbeeld:

In het geval van bedwelmende dranken heeft de Profeet (saws) niet allen degene die het drinkt vervloekt, maar ook degene die het geproduceerd heeft, degene aan wie de prijs betaald is, etc.

Hieruit kunnen we de regel afleiden dat alles wat helpt om datgene wat Haram is te doen, zelf Haram is en iedereen die een ander hierbij assisteert, meedeelt in de zonde ervan.

Het is verboden om dat wat Halal is, valselijk voor te doen als Haram.

Zoals de Islam alles verboden heeft wat tot het Harame leidt, heeft het ook verboden dat men zijn toevlucht neem in de formele wetgeving om wat Haram is te kunnen doen, door middel van kromme redeneringen en door Shaytân geïnspireerde excuses.

De Joden zijn met name voor zulke praktijken berispt.
De Profeet (saws) zei: “Handel niet als de Joden die Allah’s verboden door ondeugdelijke excuses, formeel wettig gemaakt hebben”
Dit refereert naar het feit dat Allah de Joden verboden had om op Sabbat (zaterdag) te jagen.
Om dit verbod te ontwijken groeven zij geulen op vrijdag, zodat de vis er op zaterdag zou invallen en zij hem op zondag konden vangen.
Degenen die hun toevlucht zoeken in rationalisering en excuses om hun praktijken te rechtvaardigen, beschouwen zulke handelingen als wettig. Maar islamitische wetgeleerden beschouwen het als Haram, aangezien het Allah’s doel was hen op Sabbat (zaterdag) te verhinderen te jagen, of het nu direct of indirect was.

Iets wat Haram is anders noemen of zijn vorm veranderen terwijl de essentie hetzelfde blijft, is een verderfelijke tactiek, want het veranderen van een naam of een vorm heeft geen gevolg zolang het ding zelf of de essentie hetzelfde blijft.
Dus als een aantal mensen nieuwe termen bedenken om met rente te kunnen omgaan of om alcohol te kunnen consumeren, blijft de zonde van het omgaan met rente of het consumeren van alcohol bestaan.

Goede bedoelingen maken hetgeen Haram is nog niet acceptabel.

In al zijn wetgevingen en morele bevelen legt de islam grote nadruk op de nobelheid van gevoelens, verhevenheid van doelen en zuiverheid van bedoelingen.
De Profeet (saws) zei: “De daden worden naar intentie beoordeeld en iedereen wordt naar intentie beloont.”
Alle zaken die door een moslim worden gedaan als een daad van aanbidding van Allah beschouwd en verdienen in het hiernamaals een beloning.

In het geval van het Harame is het anders: het blijft Haram, hoe goed men het ook bedoelt heeft, hoe loffelijk het streven of hoe eerbaar het doel ook is.
De islam stemt er nooit mee in om een Haram middel voor een hoffelijk doel te gebruiken.
Er wordt juist op aangedrongen dat niet alleen het doel eerbaar moet zijn, maar ook de middelen die ervoor gekozen worden.
Als iemand die zich door woeker, valsheid in geschrifte, gokken of op enig andere ongeoorloofde manier verrijkt en dit geld gebruikt om een moskee te bouwen, een liefdadigheidsinstituut op te richten of een ander goed werk te doen, dan zal de schuld van de daad die Haram was niet van hem worden afgenomen, omdat hij een goed einddoel had.

In de Islam hebben goede doelen of goede bedoelingen geen resultaat in het verminderen van de zondigheid van zaken die Haram zijn.

Twijfelachtige zaken dienen vermeden te worden.

Dankzij Allah’s genade aan de mensen zijn zij niet in onwetendheid omtrent het Halal en Haram gebleven.
Hij heeft hen zelfs heel duidelijk gemaakt, wat Halal is en hen uitgelegd wat Haram is.
In overeenstemming daarmee mag men datgene wat Halal is doen en moet men hetgeen Haram is vermijden, zolang men de keuze hieruit heeft.
Er is echter tussen het duidelijke Halal en het duidelijke Haram een grijs tussengebied.
Dit is het terrein van hetgeen twijfelachtig is.
Sommige mensen zijn niet in staat om te beslissen of iets Halal of Haram is.
Zulke verwarring kan veroorzaakt worden door een twijfelachtig bewijs of door twijfel aan de toepasbaarheid van de tekst op een bepaalde omstandigheid of een specifieke kwestie.
Als het om zulk soort zaken gaat dan rekent de islam het tot de vrome daden van de moslims om het twijfelachtige te vermijden, opdat men er zeker van is dat men niet iets doet wat Haram is.

Het Haram is voor iedereen verboden.

In de Islamitische Shari’ah (wetgeving) heeft het Harame een universele toepassing.
Hierbij bestaat er niets dat voor een niet-Arabier verboden is, maar voor een Arabier toegestaan is.
Noch iets dat wat beperkingen aan zwarten oplegt maar aan blanken toegestaan wordt.
Er bestaan geen klassen met bepaalde privileges of individuen die in de naam van de godsdienst kunnen doen wat ze willen.
Moslims hebben geen enkel recht om iets voor anderen Haram te maken, terwijl het voor henzelf Halal is.
Dit zou ook niet kunnen want Allah is waarlijk de Heer van iedereen en de islamitische Shari’ah geldt voor alle mensen.
Wat Allah heeft toegestaan in de Shari’ah is voor alle mensen wettig en wat Hij verboden heeft is voor alle mensen tot op de Dag der Opstanding verboden.

Bijvoorbeeld:

Stelen is even Haram voor moslims als voor niet-moslims.
De straf ervoor is hetzelfde, ongeacht de familie en de afkomst van de dief.

Nood breekt wet.

Hoewel de islam het aantal verboden zaken beperkt heeft, is het tegelijkertijd heel streng in het voorkomen van verbodsovertredingen.
Het heeft daarom de weg geblokkeerd die openlijk of verborgen tot deze verboden leidt.
Dus datgene wat tot hetgeen Haram is leidt, is ook Haram.
Datgene wat meewerkt aan het Harame is zelf Haram.
Kromme redeneringen om zich met het Harame in te laten is Haram.

Maar tegelijkertijd is de islam noch blind voor de noden en het belang van het leven, noch voor de menselijke zwakheid om het te verdragen.
Het wordt de moslim toegestaan om in geval van nood verboden voedsel te eten in die hoeveelheden die voldoende zijn om hem te doen overleven en hem van de dood te redden.
In deze context wordt, na het opnoemen van het verboden voedsel, te weten dode dieren, bloed en varkensvlees, door Allah (swt) gezegd:

“Maar hij,
die gedwongen is en dit niet wenst en geen overtreder is,
op hem rust geen zonde.
Want Allah is Vergevingsgezind, Genadevol.”

(Al-Baqarah 2 aya 173)

06-11-2010 om 07:26 geschreven door Said Mondria  

                     Wist je dat? (adzaan24/7)

Salam a3leikum warahmatoe'Allah wa barakatoe

De adzaan houdt gedurende 24 uur geen moment ophoud. Hoe verheerlijkt is Hij. Een wiskundige onderzoeker uit de Arabische Vernenigde Emiraten kwam tot een geniale berekening dat ons het wonder van de Schepper brengt dat Zijn Woord steeds wordt uitgesproken gedurende 24 uur. De onderzoeker zegt in zijn studie: “De adzaan die de uitnodiging is tot de islam, die een aanbidding is behorende tot het gebed, kent zijn continuiteit in opzeggen over de hele aardbol gedurende elk uur.

Telkens waneer de adzaan ergens eindigt, begint die op dat tijdstip elders.!!!” De onderzoeker Abdelhamid Al Fadil verklaart verder hoe de aardbol ingedeeld wordt in 360 graden waardoor elke graad stipt 4 minuten van de tijd in beslag neemt.

De adzaan neemt in normale omstandigheden ook 4 minuten in beslag.

Om tot een beter beeld te komen, stellen we voor dat wanneer de adzaan zijn aankondiging kent in (lijn) graad 1 en na 4 minuten wordt afgekondigd, deze opnieuw aangekondigd wordt in graad 2. Wanneer die hier zijn afkondiging kent, zal die opnieuw worden aangekondigd in graad 3 en zo gaat het maar verder dat deze geen einde kent op ons aards leven.


Men komt tot een vastberaden besluit met volgende kleine berekening:

360° x 4 (min)= 1440 minuten
1440 (minuten) / 60 (minuten in een uur)
= 24 (uur)

De Adzân"
(Oproep tot het gebed)
'Een verbazingwekkende ontdekking'


De 'Adzân' is een ongelooflijk medium om de éénheid van Allah de Almachtige en de Boodschap van de profeet Mohammed (saws) te verkondigen, waarvan het geluid constant over de gehele aardbol weerklinkt. Hoe verbazingwekkend ook, de 'Adzân' is een gevestigd feit, helaas voor de niet-moslims…

Als we kijken naar de kaart van Indonesië (een Islamitisch land), zien we dat dit land bestaat uit talrijke kleine eilanden, waarvan Java, Sumatra, Borneo en Celebes de belangrijkste zijn. Indonesië is het grootste Islamitische land ter wereld, met zo'n 180 miljoen inwoners...

Zodra de dageraad aanbreekt op het Oostelijke eiland Celebes, om ongeveer 5:30 lokale tijd, begint de 'Adzân' voor het Al-Fadjr gebed...

Duizenden moe’azzins in Oost Indonesië beginnen de tawheed (Eénheid) van Allah de Almachtige, de Alwetende en de Tisalah (universele Boodschap) van de Profeet Mohammed (saws) te verkondigen...

Dit proces zet zich voort in de richting van de Westelijke eilanden van Indonesië. Het tijdsverschil tussen de Oostelijke en de Westelijke eilanden van Indonesië is anderhalf uur. Dus, anderhalf uur nadat de 'Adzân' is voltooid in Celebes, weerklinkt de oproep in Jakarta en Java...

Sumatra volgt in de reeks, en voordat de oproep van de 'Adzân' eindigt in Indonesië, is het al begonnen in Maleisië...

Birma is het volgende land en binnen een uur na het begin in Jakarta, bereikt het Dhaka, de hoofdstad van Bangladesh...

Nog voordat de oproep van de 'Adzân' eindigt in Bangladesh, is het al doorgedrongen tot West India, van Calcutta tot Srinagar...

Dan gaat het voort naar Bombay en weerklinkt deze verheven aankondiging in de hele omgeving van India. Srinagar en Sialhot (een stad in Noord Pakistan) hebben dezelfde tijd. Het tijdsverschil tussen Sialhot, Kota, Karachi en Gowandar (een stad in Baluchistan, een provincie van Pakistan) is 40 minuten, en binnen dit tijdsbestek is de 'Adzân' in heel Pakistan te horen. Voordat het eindigt in Pakistan, is het al begonnen in Afghanistan en Muscat...

Het tijdsverschil tussen Muscat en Baghdad is 1 uur. De 'Adzân' weerklinkt gedurende dit uur in de omgeving van Hijaz-el-Muqaddas, Jemen, de Verenigde Arabische Emiraten, Koeweit en Irak...

Het tijdsverschil tussen Baghdad en Alexandrie in Egypte is wederom 1 uur. In dit uur is de 'Adzân' te horen in Syrië, Egypte, Somalië en Sudan. Alexandrie en Istanbul (de belangrijkste stad van Turkije) bevinden zich op dezelfde geografische lengtegraad...

Het tijdsverschil tussen Oost en West Turkije is anderhalf uur. In deze tijd is ook hier de oproep tot het gebed te horen. Alexandrie en Tripoli (de hoofdstad van Libië) bevinden zich op een uur afstand van elkaar. Het proces van het roepen van de adzân gaat zo door heel Afrika...

De verkondiging van de Eénheid van Allah (swt) en de Boodschap van Mohammed (saws) die begonnen is op de oostelijke eilanden van Indonesië, bereikt de Oostelijke zijde van de Atlantische oceaan na 9½ uur.

Voordat de 'Adzân' de Atlantische kust bereikt, is de 'Adzân' voor het dohr gebed alweer begonnen in het Oosten van Indonesië, en voordat deze Dhaka heeft bereikt, begint hier de 'Adzân' voor het Asr gebed...

Wanneer deze anderhalf uur later Jakarta bereikt, is de tijd van Maghrib gekomen en nog voordat de tijd van Maghrib Sumatra bereikt, weerklinkt de oproep van de 'Adzân' voor het Ishja gebed en wordt deze verkondigd door de moe’azzins in Afrika...

Wanneer we dit fenomeen overdenken, concluderen we het verbazingwekkende feit dat er geen enkel moment is op deze hele aardbol, wanneer de duizenden, zo niet tienduizenden moe’azzins over de hele wereld niet de Eénheid van Allah de Almachtige en de Boodschap van de Profeet Mohammed (saws) verkondigen...

Insha’Allah zal deze continuerende oproep van de 'Adzân' nooit ophouden tot aan de Dag des Oordeels, en we zouden hier allen doe’a voor moeten maken...
Amien...


Allahoe-Alim! (Allah weet het beste)
En Allah is Degene die tot succes leidt

05-11-2010 om 07:51 geschreven door Said Mondria  

Hoe denkt de Islam over : ziekte, dood en geboorte

door Abid Samira 

1. De Geboorte

1.1. De bekendmaking, felicitaties en visites:

In het geval dat iemand eerder op de hoogte is van iemands pasgeboren baby, dient hij het initiatief te nemen om de vader het nieuws te gaan brengen. Het nieuws dat er een meisje is geboren dient op dezelfde manier verwelkomd te worden als wanneer er een jongen geboren is, en men moet dankbaar zijn tegen Allah. Het eerste dat gedaan moet worden als de baby geboren is, is de adhaan (de oproep tot het gebed), in zijn of haar oor te zingen. Het tweede is vocht van een dadel die tot fijne pulp is gekauwd, in de baby’s mond aan te brengen. Dit is niet verplicht maar aanbevolen (Soenna*). Felicitaties is een vorm van vreugde die de familie aan de ouders meedelen. Dit kan in elke vorm uitgedrukt worden. Het is een absoluut on-islamitische handeling om felicitaties en goede wensen over te brengen bij de geboorte van een jongen, maar dit achterwege te laten in geval van een meisje. Het antwoord op een felicitatie kan luiden als volgt: "Dank u wel", waaraan toegevoegd kan worden: "Moge Allah (stw) je Zijn zegeningen tonen en je ook een kind schenken".

1.2. Naamgeving

Ouders dienen het geven van een naam aan een pasgeboren kindje niet uit te stellen, ze dienen het zo snel mogelijk te doen, liefst binnen de 7 dagen na de geboorte. Als de ouders het eens zijn over de keuze van de naam, des te beter. Zoniet, dan heeft de vader het recht zelf te kiezen. Het is aanbevolen dat de ouders hun kinderen goede, mooie en betekenisvolle namen te geven, namen die uit 2 delen bestaan waarvan het eerste deel cAbd (slaaf) is, worden als mooi beschouwd, vb. Abderrahiem.

Kinderen mogen de namen van de profeten krijgen. Namen van engelen (zoals Djibriel) dienen vermeden te worden. Namen die verklaren, dat de persoon over exellente* morele deugden beschikt, zoals puurheid, eerlijkheid, gehoorzaamheid of vroomheid, dienen vermeden te worden. Namen die op droefheid, oorlog, e.d. negatieve zaken duiden, zoals Hoezn, Harb, e.d., dienen vermeden te worden. Het hebben en geven van goede namen is niet alleen belangrijk voor mensen, maar ook vereist bij het benoemen van straten, pleinen, steden,… Het veranderen van de namen van de mensen of plaatsen dient, als het nodig is, niet verworpen te worden. Het veranderen van verboden namen is een noodzaak. Het afkorten van een naam is een goede manier om iemand aan te spreken, vooropgesteld dat de ander er tevreden mee is. Het is het beste om, als men iemand wil aanspreken, die men niet kent, een algemene term te gebruiken die hem niet zal beledigen bijv. "Vriend" of "Broeder".

1.3. De zevende dag vieren en het slachten van een dier

De familie viert de geboorte van een nieuwe baby op de zevende dag na zijn of haar geboorte. Deze viering heeft twee belangrijke elementen nl. het slachten van een dier en het scheren van het babyhoofdje.

Om Gods’ zegen te gedenken en Hem om bescherming van het nieuwe kind te vragen, slacht de familie een dier. De traditie kent de volgende regels: .

Het daadwerkelijk slachten van een dier kan niet vervangen worden door bijvoorbeeld de waarde ervan om te zetten en als aalmoes te gaan schenken. Het dier dient een schaap, geit, koe of kameel te zijn (mannetje of wijfje) Diegene die slacht dient te zeggen: "Bismillah, lahoema hadha manka wa illaika" (d.w.z. In de naam van Allah, dit wordt alleen omwille van U gedaan).

Het vlees van het dier kan het beste in drie stukken verdeeld worden: het eerste deel dient om door de familie gegeten te worden en de andere delen worden onder verwanten, buren en armen verdeeld.

Dit offer is zeker niet verplicht als de familie het niet kan betalen.

1.4. Het scheren van het hoofdje en de besnijdenis

Op de zevende dag na de geboorte dient het hoofdje van de baby geschoren te worden. Het is aanbevolen dat het haar gewogen wordt en het gewicht ervan in zilver aan de armen en de behoeftigen gegeven wordt.

Op dezelfde dag kan saffraan*, indien voorhanden, over het hoofdje van de baby gewreven worden. Wat betreft jongens geldt dat er een besnijdenis moet volgen zo snel mogelijk na de geboorte. Deze traditie in de Islam voert ons terug tot de tijd van de profeet Ibrahiem (vzmh).

Bij een besnijdenis dient de voorhuid verwijderd te worden ten einde de eikel van de penis te ontbloten. Het is wel niet nodig dat de totale lengte en breedte van de voorhuid verwijderd wordt. De taak om de besnijdenis uit te voeren dient toevertrouwd te worden aan iemand die gekwalificeerd is voor deze taak. Als de toestand of de gezondheid van de jongen het niet toelaat om de besnijdenis uit te voeren, dient ze uitgesteld te worden naar een later tijdstip. Het is aangeraden dat ook volwassen personen die zich bekeerd hebben tot de Islam, de besnijdenis laten uitvoeren, met uitzondering wanneer de gezondheid het niet toelaat. Niettemin moet het advies van een dokter ingewonnen worden indien er medische redenen zouden zijn om de besnijdenis niet te laten uitvoeren. Over het algemeen vinden moslims dat de besneden man gezonder is en dat in feite de besnijdenis hem zal beschermen tegen bepaalde ziekten. De verwijdering van de voorhuid betekent immers een verkleining van de kans tot vervuiling of ontsteking.

1.5. Abortus, toegestaan of niet?

Abortus is binnen de Islam tot op een zekere hoogte toegestaan, indien het leven van de vrouw in gevaar komt. De meeste geleerden hebben besloten dat de bezieling (Allah’s geest) de scheidslijn is die bepaalt of abortus toelaatbaar is of niet. Bij sommigen ligt de grens op het einde van de 4de maand, anderen beperken de periode tot 40 of 50 dagen. Dit hangt samen met de religieuze visie op de geboortebeperking. Vanaf de periode dat de vrouw bevrucht is, telt men 120 dagen, en dat is de tijd waarin de ziel wordt ingeblazen door Allah. In bekende hadiths* komt dit voor: "De schepping van ieder van jullie vindt plaats in de buik van de moeder, dit gedurende 40 dagen in de vorm van een levenskiem, daarna is hij even lang een klonter, daarna is hij even lang een klompje vlees; vervolgens wordt er een engel naar hem toegezonden die hem de levensadem (rûh) inblaast…".

Dus, men kan hieruit besluiten dat vanaf de bevruchting tot de periode van 120 dagen vruchtafdrijving mag toegepast worden. Na die periode is abortus verboden, behalve wanneer het leven van de moeder gevaar loopt. In de Koran staat over deze situatie: "Diegene die zich in een noodsituatie bevindt, zal geen zonden begaan bij het toepassen van wat niet is toegestaan." In geval van verkrachting is vruchtafdrijving toegestaan. Uiteraard, beschikt de vrouw niet alleen over een stoffelijk lichaam, maar heeft ze ook een geestelijke natuur. Het is ondraaglijk om een kind te moeten dragen op zo’n onwaardige manier. De vrouw treft in zo’n geval geen enkele schuld en heeft dus nood aan alle beschikbare hulp van omstaanders.

1.6. Kan adoptie toegestaan worden of niet?

Adoptie* kwam in de voor-islamitische periode vaak voor en de profeet Mohammed had zijn door hemzelf vrijgelaten slaaf Zaid ibn Haritha geadopteerd. Wat zeer belangrijk is in de Islam, is dat de pleegkinderen hun vaders naam moeten behouden, wat terug te vinden is in de Qorân (33:4-5). Een uitzondering op die regel doet zich voor wanneer de achternaam niet gekend is: in dat geval is de enige optie de naam van de pleegvader over te nemen voor het geadopteerde kind, wat op zich niet verplichtend is.

Het geadopteerd kind heeft niet dezelfde wettelijke rechten en plichten binnen het pleeggezin als de "eigen kinderen". Wanneer iemand geen "eigen" kinderen heeft, mag hij zijn pleegkind(eren) alle rechten geven die hij kan geven en één derde deel van zijn erfenis afstaan. Het betreft meestal weeskinderen of vondelingen die worden opgevoed en onderhouden binnen de familiekring, maar vanaf hun puberteit wordt van mannelijke pleegkinderen verondersteld afstand te houden van de vrouwelijke familieleden. Het islamitisch familierecht gaat er vanuit dat het adoptiekind dat niet rechtstreeks bloedverwant van het adoptiegezin is, een potentiële huwelijkspartner zou kunnen zijn voor één van de gezinsleden.

--------------------------------------------------------------------------------

2. De behandeling van ziekten

2.1. Het gebruik van medicijnen

Er is een algemene overeenstemming dat het gebruik van medicijnen halâl* is. Sommigen zijn van mening dat het aanbevelingswaardig is om geneesmiddelen te gebruiken vanwege de hadith van de Profeet (v.z.m.h.): "Gebruik medicijnen". En ook omdat hij zowel in tijden van ziekte als gezondheid medicijnen gebruikte. Als hij gezond was, gebruikte hij dadels, pompoenen en watermeloenen. Hij at spaarzaam, en liet wat voor de middag over, en bracht twee gebedstijden tot één. Hij dronk ook een aftreksel van rozijnen of vijgen of dergelijk fruit, zoals reeds beschreven is.

Over de keren dat hij ziek was, zei Aisha (zijn vrouw): "De profeet (s.a.w.)* heeft vele ziekten gehad. In die tijden kwamen er verschillende artsen - zowel Arabieren als niet-Arabieren - en zaten naast hem en behandelden hem".

Allah zei: "Ik geef gezondheid en Ik geef geneeswijzen - laat iedereen dus medicijnen gebruiken".

2.2. Het roepen van een dokter

Ten tijde van de profeet (s.a.w.) werd er iemand ziek. De zieke zei: "Roep een dokter voor mij!". Maar zij zegden: "O Boodschapper van Allah, deze man heeft geen dokter nodig." En hij antwoordde: "Jawel".

Van dezelfde bron komt dit verhaal: De profeet (s.a.w.) bezocht eens iemand die ziek was en zei: "Stuur mij een dokter voor hem!" En de zieke man zei: "O Boodschapper van Allah, ben jij dat die dat zegt?" En hij antwoordde: "Ja zeker!"

Het is toegestaan om het voordeel van het advies van een arts te gebruiken die een dhimmî*  is, als hij een geneeswijze voorschrijft die halal is; maar zijn advies mag niet worden opgevolgd als hij een haram* medicijn voorschrijft, zoals alcohol en dergelijke zaken. Let ook niet op hem als hij zegt dat je je vasten moet afbreken of moet vasten of je gebed zittend verrichten of iets anders van die aard. In dit soort gevallen mag je alleen acht slaan op het advies dat van een betrouwbare moslimarts komt. Het gaat hier dus om het geval dat je echt geen oplossing hebt om beter te worden of te genezen.

2.3 De belangrijkheid van hygiëne

De Islam leert moslims altijd schoon en rein te zijn. De dagelijkse manieren van reinheid en zuiverheid van het lichaam, van plaats, kleding en dergelijke, dragen veel bij tot de kracht van lichamelijke gezondheid, zoals betrouwbare geneeskundige bewijzen bevestigen. Want reinheid voorkomt de overdracht van bacteriële aandoeningen.

Verscheidene keren per dag wordt van de moslim de woedoe (wassing) gevraagd, als een noodzakelijke voorwaarde voor het gebed, en wordt het wassen van die delen van het lichaam vereist, die gewoonlijk aan stof en vuil blootstaan.

Het feit dat een moslim zich niet mag overeten, maar juist moet stoppen voor zijn maag vol is, heeft zowel geneeskundige als sociale en morele voordelen. Hygiëne is bij de moslims de helft van de imaan*. Dit alles hoort bij de hygiëne van de mens.

2.4. De behandeling van niet verwante leden van het andere geslacht

Deze overlevering werd door een man in de tijd van de profeet (s.a.w.) verteld: "En hij vertelde dat het voor een arts halal is om vrouwen te onderzoeken, zelfs de geslachtsorganen, maar alleen als dat echt nodig is,".

Voor een vrouw wordt dit ook wel toegestaan als er geen man of vrouw van haar familie in de buurt is. Het is ook zo dat als een man sterft en alleen in het gezelschap van vrouwen vertoeft, dat de vrouw ook de man mag wassen mits er alleen vrouwen tot het gezelschap behoren!

2.5. Enkele middelen voor ziekten

2.5.1. waterpokken

Waterpokken liggen tussen de pokken en de mazelen in. Bij de behandeling is het belangrijk om een goede vloed te veroorzaken om de ziekte door aderlating en inkerving uit het lichaam te bannen. De patiënt moet druiven- en granaatappelsiroop drinken. Er wordt ook aangeraden om melkpudding te eten, die met amandelen en gerstewater is gemaakt.

2.5.2. buikaandoeningen en pijnlijke stoelgang

De manier om dit samen aan te pakken bestaat erin malvesap met appelsiroop te koken. Als de buikkrampen te sterk zijn, dan moet er een soort zetpil in de anus ingebracht worden De patiënt moet bij pijnlijke stoelgang soep drinken die gemaakt is van rijpe en onrijpe druiven.

2.5.3. bedwateren

Dit komt voornamelijk onder kinderen en bejaarden voor. Als het door de koude veroorzaakt wordt, dan is het aangeraden zich warmer te kleden. Mensen met dit probleem moeten hun vasten onderbreken met gomwierook*, mastiek en honing. Koude maaltijden, soepen, watermeloen… worden afgeraden.

2.6. Transplantatie en euthanasie binnen de islamitische geneeskunde

2.6.1. Transplantatie*

Hierover hebben islamitische geleerden geruime tijd gediscussiëerd en men is tot de volgende conclusie gekomen: bloedtransfusies* en orgaantransplantaties zijn toegestaan in de Islam.

De meeste mensen zijn hiervan niet op de hoogte, waardoor ze zeer verward raken bij een ongeval of bevalling, in verband met de vraag of dat men al dan niet bloed mag accepteren. Men kan er dus gerust van zijn dat het toegelaten is om een bloedtransfusie te ondergaan.

Wat betreft orgaantransplantaties geldt hetzelfde, aangezien men mag aannemen dat de behoeften van een levende voorrang hebben op die van een dode. Veel moslims maken zich zorgen daarover omdat vroeger de heidense Arabieren de doden bij een oorlog of veldslag verminkten (wat ontoelaatbaar is voor de islam).

Dat (negatieve) gegeven is hier dus niet van toepassing aangezien het gaat om het vrijwillig afstaan van een orgaan ten einde een andere persoon te helpen. Het kenbaar maken van het feit dat je bereid bent om organen af te staan, gebeurt door een donorcodicil* (document dat men steeds op zak moet hebben).

2.6.2. Euthanasie*

Euthanasie wordt niet toegestaan in de Islam. De Enige die leven mag scheppen en terugnemen is God. Hij is Degene die de mens heeft geschapen en hem weer tot Zich roept. De Islam verbiedt zelfmoord en God zal Zijn genade schenken aan wie het overweegt en dan besluit niet te doen. De profeet (s.a.w.) zei eens tegen een ernstig zieke: "Verjaag de wens om te sterven, en als die gedachte toch steeds bij je terugkomt, bid dan tot God: 'O Allah, indien het leven beter is voor mij, laat mij dan leven en als de dood beter is voor mij, laat mij dan sterven'."  In extreme situaties, wanneer bv. gekozen moet worden tussen het leven van de moeder en dat van het kind, bij zwangerschapscomplicaties, kiest de man voor het leven van de moeder en haalt men het ongeboren kind weg. Dat is gebaseerd op de basisregel: "Diegene die zich in een noodsituatie bevindt, zal geen zonden begaan bij het toepassen van wat niet is toegestaan." (Q 2:173).

Het geloven in God, het verdragen van pijn met geduld en het besef dat de Schepper al het lijden ziet, brengt een gelovige dichter tot Hem dan al het andere, als hij er slecht aan toe is.

Wanneer een persoon lijdt, krijgt hij of zij een test om te zien hoe sterk zijn of haar vertrouwen en geloof in God is.

--------------------------------------------------------------------------------

3. Het levenseinde of de dood

3.1. Wat is de dood eigenlijk?

Is de dood het tegenovergestelde van leven, of betekent ze de afwezigheid van leven en is ze net zo belangrijk als het leven zelf? De meerderheid van de geloofsgeleerden is tot de conclusie gekomen dat de dood de afwezigheid inhoudt van het leven zoals we dat op aarde kennen, en dat ze dus geen scheppingsvorm is. Tegen hen die het Koranvers aanvoeren: "Hij (Allah) schiep de dood en het leven voor u, om u te beproeven…", als bewijs dat de dood een scheppingsvorm zou zijn, wordt ingebracht dat het woord "scheppen" hier gebruikt wordt in de zin van "bepalen".

De dood is bepaald om ons de waarde van het leven te doen beseffen.

3.2. Betekenis van de dood voor de moslims

De dood is in de Islam geen eindpunt. Alles is in de handen van God: zowel de tijd, de plaats als de manier waarop iemand sterft. Na de dood gaat de ziel naar een tussenwereld waar ze wacht. Dan komt het grote oordeel dat de beloning of straf van het lichaam en de ziel zal bepalen. Iedereen zal krijgen wat hij of zij verdient, naargelang van de handelingen die hier op aarde verricht werden.

Het kan pijn of angst zijn of een voorsmaak van het eeuwige leven. Op een dag zal de aarde vergaan en die eindtijd noemt men in de Islam de "Dag des Oordeels".

Op die dag zullen de zielen terugkeren naar het lichaam in het graf. En op die dag zal Allah elk van ons verhoren en beslissen wie Hij naar de hemel of de hel zal zenden.

Dus de dood heeft voor de moslims veel te betekenen: ze is dan eigenlijk het begin van een nieuw leven.

"Moge Hij ons beschermen en behoeden voor het kwade".

3.3. Wat zijn de taken van de moslimgemeenschap na een sterfgeval?

Eerst en vooral moet men zorgen dat het lichaam wordt gewassen en in schone doeken wordt gewikkeld; dat het gebed voor de overledene wordt verricht en dat de overledene op de juiste wijze in het graf komt.

Indien hieraan geen enkele aandacht wordt besteed, blijft de hele moslimgemeenschap in gebreke. Maar als een voldoende aantal moslims die taak op zich nemen, vervalt die ingebrekestelling. Meestal heeft de imam vaste groepjes, mannen en vrouwen, in zijn gemeenschap, waarop hij kan rekenen bij de uitvoering van deze taken. Het is ook een plicht voor de moslims om, indien zij op de hoogte worden gesteld van een geïsoleerd moslimsterfgeval (een moslim die tussen niet-moslims woonde en geen familieleden had), of van een iemand die aan een ziekte leed en voor zijn dood tot de Islam trad, zich ook daarover te ontfermen.. Dit houdt dus ook in: het lichaam te wassen, in te wikkelen en te begraven volgens de in de Islam geldende principes. De moslimgemeenschap heeft dus vier taken die men zeker moet uitvoeren.

3.4. Hoe wordt de overledene gewassen en door wie?

Het wassen ven de overledene moet gedaan worden door een volwassen moslim die dit vrijwillig wil uitvoeren. Hij of zij moet bewust, discreet en rein zijn en de opeenvolgende stappen goed kennen. Aangewezen personen in het geval van een overleden man zijn: de echtgenote, de vader, de zoon of de broer. In het geval van de overleden vrouw: de echtgenoot, de moeder, de dochter of de zus. Bij voorkeur is het de meest ervarene die de wassing verricht. Een baby bijvoorbeeld die als pasgeborene sterft, wordt niet gewassen, want hij of zij is al in reine staat.

Een man wordt bedekt van de navel tot de knieën en de vrouw van de schouders tot de knieën. Men wast eerst het onbedekte gedeelte van het lichaam en dan de bedekte delen met een proper doekje. Men dient zeer voorzichtig te zijn want de dode is uiterst gevoelig. De eerste wassing is het gewoon natmaken van de dode en dan maakt men het hoofdhaar nat en tilt men het hoofd op zodat het water over het gezicht kan lopen. De wasser maakt zijn vingers nat en reinigt even de neus en de mond. Hierbij mag geen water door de neus- en/of keelholte lopen. Het water wordt nu geparfumeerd met b.v. oranjebloesemwater waarna men het hele lichaam van boven naar onder wast, steeds wisselend (3 maal rechts, 3 maal links). Normaal voldoet één wasbeurt, maar het is zeker aanbevolen om er meer te geven.

Als een bepaalde plek van het lichaam onrein blijft, door bloed bv., reinigt men die plek verder. Daarna wordt de dode afgedroogd en geparfumeerd op de plaatsen die tijdens het gebed de grond raken. Als de wasser positieve kwaliteiten tijdens het wassen van de overledene heeft gezien, mag de wasser dit eventueel vermelden aan anderen. Maar als hij negatieve aspecten heeft kunnen waarnemen, b.v. een slechte geur of een verklampt uiterlijk, moet de persoon in kwestie daarover zwijgen.

De profeet (s.a.w.) zei hierover: "Iemand die een dode wast en zijn of haar onplezierige kenmerken geheim houdt, wordt door Allah veertigvoudig vergeven".

3.5. Hoe wordt het gebed verricht en door wie?

De voorganger van dit gebed kan in de laatste wil van de overledene met naam genoemd worden, doorgaans is het echter de imam van de gemeenschap waartoe de overledene behoort. In de Koran* wordt over dit gebed gezegd: "En bid voor hen, uw gebed betekent zeer zeker rust voor hen." (Q 9:103).

Alle aanwezigen dienen de intentie voor het gebed voor de overledene aan te nemen, vier maal "God is de Grootste" te zeggen, het eerste hoofdstuk van de Koran (de Fâtiha), de smeekbede voor de overledene en de zegenwensen voor de profeet (s.a.w.) te lezen.

De smeekbede voor de dode kan als volgt luiden: "O Allah! Laat diegenen van ons die door U in leven gehouden worden, in de Islam leven en laat diegenen die door U het leven ontnomen worden, sterven in het geloof." (Voor vrouwen en kinderen zijn er minimale varianten in de tekst.).

Het hele gebed wordt staande verricht, waarbij de overledene voor de biddende ligt opgebaard en de voorganger op borsthoogte van de overledene staat. Na het beëindigen van het gebed wordt staande de vredesgroet rechts en links uitgesproken. Als men het gebed verricht moet de doodskist in de richting van de Kaäba* staan en de mensen moeten zich in drie rijen opstellen achter degene die het gebed leidt. De profeet (s.a.w.) zei hierover: "Allah schenkt het paradijs aan iedere dode, achter wie zich drie rijen voor het gebed vormen." En wanneer een dode wordt begraven zonder dat er een gebed werd verricht, dan bidt men aan het graf. Als men niet aan het graf kan bidden, kan men daarvoor ook op een andere afstand bidden. Na het gebed wordt de dode zo snel mogelijk begraven.

3.6. Richtlijnen voor de begrafenis

De begrafenisstoet: Als het gebed ten einde is, hebben de aanwezigen drie mogelijkheden: onmiddellijk weggaan, biddend meegaan naar de begraafplaats en dan huiswaarts keren, of nog langer blijven om vergiffenis te vragen voor de overledene. Diegenen die meegaan naar de begraafplaats, moeten enkele regels in acht nemen. Ze moeten denken aan de dood en daaruit een les trekken, ze moeten God aanroepen en aanbidden. Daarbij mogen de moslims niet zitten tot de dode begraven is. Ze moeten hetzelfde pad volgen als waarover de dode gedragen wordt.

De begrafenis: Het is belangrijk dat moslims begraven worden op een islamitische begraafplaats; niemand mag gecremeerd* worden, zelfs niet als de overledene het gevraagd had. De diepte van het graf komt overeen met de hoogte van de borstkas ven een man. Na het graafwerk wordt onderaan een uitholling gemaakt in de richting van Mekka*. Bij plaatsgebrek graaft men een gleuf waarin de dode op zijn rechterzijde wordt gelegd, met zijn gezicht naar Mekka. Dan worden de knopen van stukken stof waarin de dode gewikkeld is, losgemaakt, maar zodanig dat er geen aarde de dode kan bereiken. De overledene wordt met zijn voeten schuin naar beneden en zijn hoofd schuin naar boven neergelaten in het graf. Hij of zij wordt op zijn of haar rechterzijde, met het gezicht naar Mekka in de uitholling gelegd waarbij de rug wordt ondersteund door de aarde. Vooraleer men het graf sluit, wordt het driemaal met twee handen vol met water besproeid. Het graf wordt met aarde verhoogd zodat men het ziet en het mag dan niet vertrapt worden. Daarna volgt de smeekbede voor de overledene (dit wordt gedaan voor vergiffenis van de overledene).

De rouw: Deze is toegestaan voor de overledene waarbij vrouwen het recht hebben om over een gestorven familielid te rouwen voor een periode van maximaal drie dagen.

Het is normaal om verdriet te tonen, zelfs om te huilen, maar dit mag niet onder de vorm van roepen, schelden, op de wangen slaan,… gebeuren.

--------------------------------------------------------------------------------

Algemeen Besluit

Gezondheid is dus belangrijk voor moslims. We moeten actief werken aan onze gezondheid om die in stand te houden. Als we ziek zijn, moeten we proberen ervoor te zorgen dat de behandeling zoveel mogelijk binnen de voorschriften van de Islam plaatsvindt. In sommige gevallen mogen we er bewust van zijn dat wat normaal gesproken verboden is, soms in kader van de algemene gezondheid van een persoon wel wordt toegestaan. Een goede algemene kennis van gezondheidszaken zou een groot voordeel zijn voor iedereen, zodat we allen met een gezonde geest in een gezond lichaam een gelukkig leven kunnen leiden.

Een dichter zei eens:

"O gij, die maar eet wat gij wilt en dan de medicijnen en de dokters vervloekt,

gij kunt slechts oogsten wat gij gezaaid hebt.

Bereid uzelf voor op de ziekte die u zult krijgen!"

Al Yahiem, de dichter zei:

"Het leven wordt zoeter voor u als u een wijze man ontmoet:

En slechts diegenen die goed onderwezen zijn,

herkennen de uitmuntendheid van de kennis.

"Er is geen medicijn dat iemand kan genezen als hij ziek is van hebzucht;

Er is geen arts die iemand kan genezen als hij ziek is van onwetendheid.".

__________________________

--------------------------------------------------------------------------------

Woordenlijst

Abortus: Of vruchtafdrijving, het afstaan van een baby uit het lichaam.

Adoptie: Een kind aannemen, de ouders van een niet "eigen" kind zijn.

Bloedtransfusie: Bloed toevoeren in het lichaam.

Cremeren/crematie: Het lichaam verbranden, verassen.

Dhimmi: Een niet-moslim die onder de bescherming van de Islamitische wet leeft.

Donorcodicil: Een kaart waarop je bevestigt of je je organen wil afstaan, bij geval van sterfte; die kaart moet je op zak hebben.

Euthanasie: het actief bevorderen van een pijnloze dood, met instemming van de patiënt.

Excellente: Voortreffelijk.

Gomwierook: Wierook, rook van gomhars.

Graftombe: tombe of stenen constructie op het graf.

Hadith: Overgeleverde uitspraak met name van of over de profeet Mohammed.

Halal: Toegestaan of goedgekeurd.

Haram: Niet toegestaan of verboden.

Imaan: Acceptatie, geloof, vertrouwen in Allah.

Imam: Geleerde die het gebed leidt (in de moskee).

Kaäba: Het Heilige Huis van God in Mekka.

Koran: Het Heilige Boek van de moslims.

Mekka: De stad waar de Kaäba staat en waar de Profeet geboren is.

Moreel: Vertrouwen op zijn waarde, zedelijk, karaktervol.

Profeet Mohammed: Boodschapper van God en Zegel der Profeten.

Saffraan: Een (kostelijk, smaakgevend en kleurend) kruid.

S.a.w.: Vrede zij met hem (de Profeet).

Soenna: Een handeling die kenmerkend is voor een persoon, bij uitstek: de handelingen van de profeet Mohammed.

Transplantatie: Overplanting van organen van een pas overledene op een zieke om diens leven te redden (bv. nier, hart, lever...).

04-11-2010 om 08:13 geschreven door Said Mondria  

De maand Dhul-Hijjah

Ibn `Abbaas (moge Allah tevreden met hem zijn) heeft overgeleverd dat
de Profeet (sallallahu alaihi wa salaam) heeft gezegd: "Er zijn geen
dagen waarop de goede daden meer geliefd zijn door Allah dan deze
tien dagen." De mensen vroegen, "Niet eens jihaad voor de zaak van
Allah?" Hij zei, "Niet eens jihaad voor de zaak van Allah, behalve in
het geval van een man die ging vechten en zichzelf en zijn rijkdom
opgaf voor de zaak, en met niks terugkwam." [Bukhari 2/457]


De maand Dhul-Hijjah zal dit jaar beginnen op zondag 7 november.De dag van Arafa vindt plaats op 15 november (9e dag) en Eid al-Adha is op dinsdag 16 november (tiende dag). w'allah ou e3lem

http://forums.ansaar.nl/ramadan/44704-deugdzaamheden-van-de-eerste-tien-dagen-van-dhul-hijjah.html


Arafa
Op de negende dag van de maand Dhul-Hijjah is de dag van Arafa.
De dag van Arafa is de dag waarop Allah de mensen bevrijdt van het Hellevuur. De Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) heeft gezegd over deze dag:
“Er is geen dag waarop Allah meer dienaren van het Hellevuur bevrijdt dan op de dag van Arafa. Hij komt nabij en prijst hen bij de engelen, zeggende: “Wat verlangen deze (mensen)?“

Maar niet alleen voor de moslims op Hadj is de dag van Arafa van grote waarde. Ook de moslims die thuis achterblijven, kunnen de dag van Arafa benutten. Dit kunnen wij doen doen door deze dag vastend door te brengen. De Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) zei over het vasten op de dag van Arafa:
“Het wist de zonden uit van het voorgaande jaar en van het komende jaar.” 3
Ook zouden wij op deze dag goede daden moeten vermeerden, zoals het verrichten van extra gebeden, smeekbeden en andere goede daden. De dag van Arafa valt immers binnen de eerste tien dagen van Dhul-Hijjah waarover de Profeet (vrede en zegeningen zij met hem) zei:
“Er zijn geen dagen waarop de goede daden meer geliefd zijn door Allah dan deze tien dagen.” 4

“De beste smeekbede is de smeekbede op de dag van Arafah. Het beste wat ik uitgesproken heb en wat de profeten voor mij uitgesproken hebben, is: “Er is geen god die het recht heeft aanbeden te worden dan Allaah, Hij heeft geen deelgenoten, tot Hem behoren de Heerschappij en alle lofprijzingen en Hij heeft de Macht over alles.”

03-11-2010 om 08:01 geschreven door Said Mondria  

Soorten ziekten die het Hart aanvallen en hun genezing

Er zijn twee soorten ziekten die het hart aanvallen; de ene is twijfel en dwaling, en de andere lust en verlangen. Beiden worden vermeld in de Qur’an. Allah zegt over de ziekte van de twijfel:

“In hun hart is een ziekte (twijfel en huichelarij) en Allah heeft deze ziekte doen verergeren…” [Surah al-Baqara 2:10]

En Hij heeft gezegd:

“En opdat degenen in wier harten een ziekte (huichelarij) is en de ongelovigen zullen zeggen: “Wat wil Allah met dit voorbeeld zeggen?”” [Surah Al-Muddaththir 74:31]

Allah zegt over degenen die weigeren de Qur’an en de Sunnah tot de basis van hun oordeel te maken:

“En wanneer zij tot Allah en Zijn boodschapper opgeroepen worden, opdat hij onder hen oordeelt, dan is er een groep onder hen die zich afwendt. Maar indien het recht aan hun kant is, begeven zij zich nederig naar hem. Is er een ziekte in hun harten, of twijfelen zij, of vrezen zij dat Allah en Zijn Boodschapper onrechtvaardig voor hen zijn? Integendeel, zij zijn degenen die de onrechtvaardigen zijn.” [Surah an-Noor 24:48-50]

Dit is de ziekte van twijfel en dwaling.

Ook zegt Allah over lust en verlangen, in dit geval overspel (ontucht):

“O vrouwen van de Profeet, jullie zijn zoals geen van de andere vrouwen, als jullie (Allah) vrezen. Weest daarom niet minzaam in jullie manier van spreken, waardoor degene in wiens hart een ziekte (van huichelarij, of slechte verlangens naar overspel(ontucht)) is, begeerte gaat voelen…..” [Surah Al-Ahzab 33:32]

De voorziening van de juiste (genees)middellen tegen de ziekten van het hart (verwijzend naar zowel geestelijke als emotionele kwalen) komen alleen van de Profeten, alaihim as salam, en Boodschappers van Allah. Het hart wordt beter, wanneer het kennis verwerft over zijn Heer en Schepper, en in Zijn Namen, Eigenschapen, Daden en Geboden. Het hart wordt ook beter, wanneer het het verwerven van de Tevredenheid van Allaah verkiest (boven andere zaken) en datgene verkiest waar Hij van houdt, terwijl Zijn Verboden worden vermeden en datgene wat zou kunnen leiden naar Zijn ontevredenheid. Er is geen leven, gezondheid of welzijn voor het hart, behalve via deze methode, welke alleen de Boodschappers kunnen leveren. Het is verkeerd om te denken dat iemand ooit het welzijn van het hart kan bereiken via enige andere weg dan door de leiding van de Boodschappers van Allah. Deze misvattingen (fouten) komen voort uit het verwarren van de ware welzijn van het hart met het vervullen en versterken van zijn lagere dierlijke lusten en verlangens. Op deze manier zal het hart ver weg blijven van het verkrijgen van zijn ware welzijn en kracht, en zal zelfs zijn bestaan in gevaar zijn. Zij die geen onderscheid maken tussen deze twee wegen, zouden moeten rouwen om het leven en de gezondheid van hun hart, of in feite vanwege het ontbreken daarvan. Laat zulke mensen ook treuren over het feit dat het licht van de ware leiding ontbreekt bij hen, en omdat zij zich volledig in een oceaan van duisternis bevinden.

02-11-2010 om 11:59 geschreven door Said Mondria  

Grootheid van Allaah subhanahu wa ta’ala

Ibn al-Qayyim beschreef Allahs grootsheid in de volgende bewoordingen:

“Hij bestuurt de aangelegenheden van de verschillende rijken en Hij gebiedt en verbiedt, schept, onderhoudt, brengt de dood, geeft het leven, geeft macht, en neemt macht weg (van en aan wie Hij wil), en laat de dag en (de) nacht afwisselen. Hij geeft varierende lotsbeschikkingen aan mensen en wisselt regeringen (en staten) af, waarbij Hij sommige vernietigt en andere laat ontstaan. Zijn Gebod en Macht overheersen in de hemelen en hun gebieden (zones), de aarde en alles wat erop en erin is, in de zeeën en in de lucht. Zijn Kennis heeft alles omvat, en Hij heeft alles geteld. Hij hoort alle soorten stemmen en zij verwarren Hem niet. Neen, echter hoort Hij iedere stem in zijn eigen taal en hulpbehoevendheid, en geen enkele stem houdt Hem zozeer bezig dat Hij de hulpbehoevendheid van een ander niet kan vervullen, en geen enkele hulpbehoevendheid zal ooit aan Zijn Volmaakte Kennis (en Zijn Macht om te verlossen) ontsnappen.

De vele noden van degenen die hulpbehoevend zijn vervelen Hem niet. Zijn Blik (Zicht) omvat alles wat er is. Hij ziet de beweging van een zwarte mier op een kale rots op een donkere nacht. Voor Hem, is het Ongeziene onbedekt en is het geheim niet langer een geheim:

“Allen die in de hemelen en op aarde zijn vragen Hem (heeft van Hem nodig). Iedere dag is Hij bezig (zoals met het eren van sommigen, vernederen van sommigen, het geven van leven aan sommigen, dood aan sommigen, etc.).” [Surah ar-Rahman 55:29]

Hij vergeeft een slechte daad, doet depressiviteit verdwijnen en brengt respijt (kwijtschelding) van rampen, verlichting voor een ieder die het nodig heeft, rijkdom voor de arme, leiding voor degene die is misleidt, licht voor degene die de weg kwijt is, hulp voor de wanhopige, (een gevoel van) voldaanheid voor de hongerige, bedekking voor degene die nauwelijks gekleed is, genezing voor de zieke, en gemak voor degene die lijdt. Hij aanvaardt degene die berouw toont, geeft beloning aan degene die goed doet, geeft bijstand aan degene die onrechtvaardig is behandeld, vernietigt een arrogante persoon, bedekt fouten, geeft veiligheid na angst, en verheft sommigen en vernedert anderen.

Als degenen die in Zijn hemelen en op Zijn aarde wonen en al degenen die Hij geschapen heeft, of zij nu mensen zijn of Jinns, harten hadden gelijk aan het meest vrome hart, dan zou (dit) Zijn Koninkrijk niet vermeerderen (vergroten). Als Zijn gehele schepping, of het nu mensen zijn of Jinns, harten hadden gelijk aan het slechtste hart, dan zou dit niets aan Zijn Koninkrijk afdoen. En tevens, als allen die in Zijn hemelen en op Zijn aarde wonen, de gehele mensheid en alle Jinns, de doden en de levenden, op één stuk land gaan staan en ieder Hem vraagt betreffende zijn hulpbehoevendheid, en Hij dan hun noden vervult, dan zal dit niet in het minste afdoen aan Zijn bezit. Hij is de Eerste, niets is er vóór Hem, de Laatste, niets is er na Hem, de Allerhoogste, niets is er boven Hem, en de Meest Nabije, niets is er nabijer dan Hij. Hij, Verheven en zó Hoog (Immerverheven) als dat Hij is, is de Beste Die men kan en zou moeten gedenken, de Enige Die het verdient om aanbeden en bedankt te worden, de Vriendelijkste van al degenen die bezitten en de Meest Vrijgevige van al degenen aan wie gevraagd wordt (om) te geven. Hij is de Koning Die geen deelgenoot heeft, de Ene Die geen concurrent heeft, de Samad (de Enige van Wie al het geschapene afhankelijk is) Die geen nakomelingen heeft, en de Immerverhevene, er is niemand (en niets) zoals Hij. Alles zal vergaan behalve Zijn Aangezicht, en iedere koningschap zal zeker vergaan behalve het Zijne. Hij zal slechts gehoorzaamd worden met Zijn verlof, en Zijn Kennis onthult alle ongehoorzaamheid aan Hem. Wanneer Hij wordt gehoorzaamd, toont Hij Zijn dankbaarheid daarvoor, en wanneer Hij niet wordt gehoorzaamd, schenkt Hij vergiffenis (aan diegenen die Hem werkelijk berouw tonen). Iedere straf van Hem is rechtvaardig en elke vrijgevigheid (gift) is een gunst. Hij is de Meest Nabije Getuige en de Meest Nabije met Zijn Volmaakte Zorg. Hij beheerst de voorhoofdslokken van alles en heeft de volledige optekeningen van alle daden en de boeken van alle tijdperken. De harten zijn ontmaskerd voor Hem en het geheim is onthuld. Zijn geven en (Zijn) straffen zijn slechts een Bevel:

“Voorwaar, wanneer Hij iets wil (scheppen), dan zegt Hij er slechts tegen “Wees”, en het is.” [Surah Yasin 36:82]

01-11-2010 om 07:48 geschreven door Said Mondria