Eenheid van de Ummah xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een belangerijke gebeurtenis, pagina 19-22

We hielden gebruikelijk elk jaar een zitting in het plaatsje Qadyan. Mawlana Muhammad Anawar Shah Kashmiri nam daar altijd deel aan. Dat ene jaar dat hij kwam, sloot ik mij ook aan bij hem.

Op een dag op het tijdstip van het Fajr (ochtend) gebed, ging ik naar hem toe om hem te bezoeken en zag hem daar zijn hoofd treurig vasthouden terwijl hij in het donker zat. Ik vroeg hem wat er aan de hand was. Hij antwoordde dat hij zich goed voelde.

Hij betreurde alleen dat hij zijn leven had verspild. .

Ik becommentariëerde, ‘’Mawlana, uw volledige leven heeft u doorgebracht in de dienst van kennis en in het verspreiden van de Islam. Duizenden van uw studenten zijn Ulama. Zij zijn beroemd en hebben van u geprofiteerd. Zij zijn de Islam aan het dienen. Als uw leven is verspild, wiens leven is dan wel nuttig geweest?’’

Mawlana Anwar: Ik zeg je de waarheid, ik heb mijn leven verspild.

Mufti Shafi: Mawlana, wat is de kwestie?

Mawlana Anwar:

De samenvatting van al onze inspanningen, ons leven en onze lezingen was dat de Hanafi Madhab aan anderen superieur is. Wij zochten naar de bewijzen van de masail van Imam Abu Hanifah (rah) en bewezen hen sterker te zijn dan andere Imams. Nu denk ik na en ben ik verbaasd aan wat ik mijn leven heb verspild.

Had Imam Abu Hanifa (rah) de behoefte om hem onze voorkeur te geven? Moesten wij hem een gunst bewijzen? De mensen hebben de positie erkend die Allahu Ta’ala hem heeft toegegeven! Hij heeft en had niet de behoefte aan ons.

Wat is het resultaat van de voorkeur dat wij geven over Imam Shafii, Imam Malik en Imam Ahmad bin Hanbal rahmetullahi aleyhim en juristen van andere scholen?

Het is niets meer dan dat we kunnen zeggen dat de Hanafi Madhab met de mogelijkheid van fout; correct is, terwijl de andere Madhabs met de mogelijkheid om correct te zijn; onjuist zijn. Er is geen andere resultaat behalve dit in ons onderzoek.

Op de dag van verrijzenis, zullen wij niet geïnformeerd worden over het geheim van wie correct was en wie verkeerd was.

Er kan geen besluit zijn in de masail van ijtihad in de wereld. Na al ons onderzoek, het meest dat wij kunnen concluderen in de wereld is dat deze Madhab correct is en dat de andere ook correct zijn.

Of wij kunnen zeggen dat deze Madhab correct is met de mogelijkheid is dat het onjuist is, en dat de andere verkeerd zijn met de mogelijkheid dat ze correct zijn. Dit is wat in de wereld zal gebeuren.

Wat betreft voor in het graf, zelfs de engelen Munkar en Nakir zullen niet vragen of het opheffen van de handen in het gebed correct is, of dat het niet opheffen van de handen in het gebed correct is. Het opzeggen van Amin zacht correct is of het opzeggen van Amin luid.

Er zullen geen vragen zijn betreffende deze kwesties in het leven van de Barzakh (de intermediaire staat tussen deze wereld en het hiernamaals) evenals in het graf zijn.

Dit waren de woorden van Mawalana Muhammad Anwar Shah Kashmiri (rah);

Allahu Ta’ala zal noch Abu Hanifah, noch Shafii, noch Malik, noch Ahmad bin Hanbal rahmatullahi aleyhim beschamen.

Allahu Ta’ala zal diegene niet beschamen aan wie hij de kennis van Zijn geloof heeft gegeven, en aan wie een groot gedeelte van Zijn Schepping is verbonden.

Zij verspreidden het licht van begeleiding overal uit! Zij brachten hun levens door in het verspreiden van het licht van de Sunnah! Allahu Ta’ala zal hen niet zich op de dag van Opstanding staande houden en hen vragen of Abu Hanfiah (rah) correct was of Imam Shafii (rah) verkeerd was of vice versa.

We gingen dus achter iets aan wat wij niet hoefden te doen ophelderen in deze wereld, in het leven van de Barzakh of in het Hiernamaals en dus verspilden we zo onze levens.

Wij gebruikten onze energie voor dat, in plaats van het te gebruiken voor de correcte verspreiding van de Islam wat door iedereen eenstemmig wordt goedgekeurd.

Vandaag de dag nodigen wij niet uit naar de belangrijke aspecten van het Geloof welke de Selef us Salihien ons bracht.

Wij zijn opgedragen om deze aspecten te verspreiden en hen wijdverspreid te maken. Wij zijn opgedragen het verkeerd en kwade te wenden.

Deze essentiële hoofdzaken zijn in de ogen van de mensen vervaagd. Zij worden afgedwaald door ons en door anderen. Die kwaden die wij verondersteld zijn om te bestrijden spreiden zich helemaal uit. Misleiding, dwaling en ongelovigheid zijn zich helemaal aan het uitspreiden. Polytheïsme (aanbidding van meerdere goden) en afgoderij komen tevoorschijn.

De onderscheid tussen halal en haram verdwijnt ,maar wij zijn in beslag genomen en gefascineerd in deze 2e graads hulpkwesties

Ik ben verdrietig en voel alsof ik mijn leven heb verspild.

(Vertaald uit het boek Wahdat e Ummat ”Eenheid van de Ummah”, van Mufti Muhammad Shafi)