Hazretie Noah (Nuh) (a.s)

Zijn uitnodiging tot zijn volk

Toen afgoden en het kwaad aanbeden werden en de mensen tot ongeloof en zelfbedrog afdwaalden, zond Allah Noah als de eerste boodschapper naar de mensen op de aarde. Zijn volk werd "Banoe Rasib" genoemd (de zonen van Rasib).

Hoe afgoderij begon

Er wordt in Sahih Al-Boechari op gezag van Ibn 'Abbas verteld, dat hij zei: "Er waren tien eeuwen tussen Adam en Noah, waarin de islam overheerste." Ibn Kathir zei: "Als een eeuw (in het arabisch Qam, mv. Qurun) als honderd jaar gerekend wordt, dan betekent dit onvermijdelijk dat er duizend jaar was tussen Adam en Noah. Als een eeuw een genera­tie betekent, zoals in het vers: En hoeveel generaties hebben Wij na Noah vernietigd! En jullie Heer is voldoende als Alwetende en Al­ziende van de zonden van Zijn dienaren. (Qs Al Isra 17:17) en het vers: Dan, na hen, hebben Wij een andere generatie geschapen. (Qs Al Moeminoen 23:31), en het vers En (ook) 'Ad en Thamoed en de bewoners van Ar-Rass, en vele generaties daartussen. (Qs Al Foerqaan 25:38) en het vers En hoeveel generaties hebben Wij vóór hen vernietigd,...(Qs Maryam 19:74) en vervolgens de hadith van de Profeet (a.s) "De beste generatie (Qurun) is de mijne...", dan wordt het hierop gebaseerd duidelijk dat het woord Qarn in deze contekst een generatie aangeeft, niet honderd jaar, hetgeen zou betekenen, dat er duizend jaar tussen Adam en Noah zouden zijn. Allah weet het beter.

Toen veranderden de omstandigheden na deze opeenvolgende rechtschapen generaties, en aan het einde werden afgoden aanbeden. De reden hiervoor wordt aangehaald in de Sahih Al-Boechari op gezag van Ibn 'Abbas, toen hij het Qoer'aan vers:

En zij hebben gezegd: "Jullie zullen jullie goden niet verlaten. Jullie zullen noch Wadd noch Soewa noch Yaghoeth verlaten noch Ya'oeq noch Nasr. (Qs Noeh 71:23) uitlegde. Ibn 'Abbas zei: "De namen die in dit vers genoemd worden, waren de namen van god­vruchtige mensen van het volk van Noah. Na hun dood stookte de sheitan de mensen op om gewijde stenen neer te zetten op de plaat­sen waar deze mensen altijd zaten, en deze stenen naar hen te noe­men. Toen de tijd voorbijging en de mensen steeds minder kennis hadden van hun geloof, werden deze stenen aanbeden. Afgoderij verspreidde zich onder de Arabieren.

Ibn Jarir heeft op gezag van Mohammed bin Qais overgeleverd dat de laatste zei: "Zij (de mensen wier namen boven genoemd wer­den) waren godvruchtige mensen, "die leefden in de periode tussen Adam en Noah. Zij hadden volgelingen die hun voorbeeld volgden. Toen zij stierven, zeiden hun volgelingen: "Als we standbeelden voor hen maken, zal dit een goede aansporing zijn, zodat we meer moeite voor de aanbidding doen." Zo maakten ze dus standbeelden voor hen. Na de dood van de volgelingen, insinueerde Iblis hun op­volgers, dat hun voorvaders die beelden aanbaden (de mensen waar de beelden voor gemaakt waren) en ze smeekten hen om regen. Daarop werden ze aanbeden.

Ibn Abi Hatim heeft op gezag van Aboe Ja'far Al-Baqir overgele­verd, dat hij zei: "Wadd was een godvruchtige man, die nederig was tegenover de mensen. Toen hij stierf, verbleef zijn volk rond zijn graf in Babyion en was zeer bedroefd over zijn dood. Toen Iblis dit zag, nam hij de vorm van een mens aan en zei tegen hen: "Ik zie hoe bedroefd jullie zijn over de dood van deze man, ik kan, als jullie willen, een beeld maken dat op hem lijkt en dat jullie als aandenken op jullie ontmoetingsplaats kunnen neerzetten." Zij gingen ermee akkoord. Vervolgens kwam hij naar hen toe en zei: "ïïc kan, als jullie het willen, een klein beeld van Wadd maken dat jullie dan in je hui­zen kunnen zetten." Ook hiermee gingen ze akkoord. Daarna ver­meerderde zich het aantal van deze mensen door geboorte. Hun kin­deren en kleinkinderen namen deze mening betreffende Wadd over. Maar mettertijd werden deze beelden van Wadd als goden vereerd in plaats van Allah."

Ibn Kathir zegt: "Er werd vermeld in de Twee Oorspronkelijke Boeken van Moeslim en Al-Boechari' dat toen Oemm Salamah en Oemm Habibah over de kerk die zij in Abyssinia hadden gezien, vertelden, en zij de pracht van de figuren beschreven die daar aanwe­zig waren, hij (de Profeet (a.s) zei: 'Die mensen maakten een plaats van aanbidding bij het graf van godvruchtige mensen en plaatsten dan dergelijke figuren erbij. Zulke mensen zullen, volgens Allah, tot de slechtste mensen behoren.'"

Toen afgoden aanbeden werden en corruptie zich op de aarde ver­spreidde, zond Allah Zijn dienaar en Boodschapper Noah om de mensen uit te nodigen Hem alleen te aanbidden en op te houden met het aanbidden van iets anders. Zo was Noah dus de eerste bood­schapper op aarde.

Er wordt overgeleverd in de 'Twee Oorspronkelijke Boeken van Hadith' (die van Moeslim en van Al-Boechari) op gezag van Aboe Hoerairah, dat de Profeet ( a.s ) in de hadith over bemiddeling zei: ..."Zij zullen naar Adam toekomen en zeggen: 'O Adam! Jij bent de vader van de mensheid. Allah heeft jou geschapen met Zijn handen, blies Zijn geest in jou en beval de engelen om zich voor jou neder te wer­pen en liet je toe tot het paradijs om er te wonen. Wil je voorspraak doen voor ons bij jouw Heer? Zie je niet, dat we lijden?' Hij zal zeg­gen: 'Mijn Heer is nu heel toornig. Zijn toorn heeft een niveau als nooit tevoren bereikt en Hij zal daarna nooit meer zo toornig zijn. Hij verbood mij van de Boom te eten, maar ik was ongehoorzaam. De maak me nu zorgen over mijzelf. Dc maak me nu zorgen over mijzelf. Ga naar iemand anders! Ga naar Noah!' Dan zullen ze naar Noah gaan en zeggen: 'O Noah! Jij bent de eerste boodschapper die naar de aarde gestuurd werd en Allah noemde jou "een zeer dankbare gelovige". 'Zie je niet hoe wij lijden? Zou je voorspraak willen doen voor ons bij jouw Heer?' Hij (Noah) zal zeggen: 'Mijn Heer is nu heel toornig. Zijn toorn heeft een niveau als nooit tevoren bereikt en Hij zal daarna nooit meer zo toornig zijn. Dc maak me nu zorgen over mijzelf, ik maak me nu zorgen over mijzelf.''

De uitnodiging van Noah en zijn verloochening van de Bood­schap

Pon Kathir zei: "Noah nodigde de mensen uit om alleen Allah te aanbidden en niets naast Hem te plaatsen en geen afgod te aanbid­den, geen beeld of iets slechts. Hij (Noah) zei tegen hen:

... "O, mijn volk! Aanbid Allah! Jullie hebben geen andere god be­halve Hem. Zeker, ik vrees voor jullie de bestraffing van de grote dag!"

(Qs Al Ar'af 7:59) en"Dat jullie geen ander dan Allah aanbidden, zeker, ik vrees voor jullie de bestraffing van een pijnlijke dag."

(Qs Hoed 11:26) en Hij zei: "O mijn volk! Waarlijk, ik ben een duidelijke waarschu­wer voor jullie. Dat jullie Allah moeten aanbidden, plichtsgetrouw aan Hem zijn en mij gehoorzamen."

(QsNoeh 71:2-3)

Zo nodigde hij de mensen dag en nacht uit, in het openbaar en privé, de ene keer met beloftes en de andere keer met waarschuwin­gen. De meeste mensen gaven echter geen gehoor aan zijn uitnodi­ging en bestreden hem en de gelovigen. Zij dreigden hen te stenigen of hen uil hun land te verdrijven. Allah zegt:

"De leiders van zijn volk zeiden: 'Waarlijk wij zien jou in grote dwaling.' (Noah) zei: 'O, mijn volk! Ik verkeer niet in dwaling, mam ik ben een boodschapper van de Heer van de wereldbewo-ners!

(Qs Al A'raf7:60-61)

Zij zeiden tegen hem: "Wij zien jou als een man net als onszelf, noch zien wij, dat iemand je volgt, behalve de minste onder ons, en zij volgen je zonder na te denken. En wij zien in jou geen voordeel voor ons, eigenlijk denken wij, dat je een leugenaar bent."

(Qs Hoed 11:27)

Volgens hun mensen was de ergste zonde de aanbidding van Al­lah, hetgeen in feite hun grootste verdienste was. Men hoeft niet lang na te denken om de zuivere waarheid te accepteren. Integendeel, moet men de waarheid volgen en ernaar handelen zo gauw men deze ontdekt heeft. Vanwege dit feit zei de Boodschapper van Allah ft, terwijl hij Aboe Bakr Al-Siddiq prees: "Wanneer ik iemand tot de islam uitnodigde, aarzelden de mensen altijd behalve Aboe Bakr, die nooit stamelde in het uitspreken van de getuigenis." Om dezelfde reden werd aan Aboe Bakr de eed van trouw gezworen (na de dood van de Profeet ft) op de dag van Saqifah, want zijn superioriteit was toen reeds heel duidelijk.

Noah antwoordde de mensen: ... "O mijn volk. Vertel mij of ik een duidelijk bewijs heb van mijn Heer, en een genade is van Hem tot mij gekomen, maar dat is voor jullie aangezicht verborgen. Zullen wij jullie dwingen om het te accepteren, wanneer je er een diepe haat tegen hebt?" (Qs Hoed 11:28) waarmee bedoeld wordt dat hij een middel had kunnen vinden om hen te leiden terwijl hun instelling slechter was dan ooit.

Dit was een vriendelijke manier om hen tot de rechte weg op te roepen. Hij zei verder:

En: "O mijn volk! Ik vraag jullie hier geen rijkdom voor, mijn be­loning is bij geen ander dan Allah." Hiermee bedoelt hij dat hij geen loon vraagt voor zijn oproep waar hij in het wereldlijke leven profijt van zal hebben en in het hiernamaals. Ik zal degenen die geloven niet verdrijven. Zeker, zij zullen hun Heer ontmoeten, maar ik zie dat jullie een onwetend volk zijn." (Qs Hoed 11:29)

Uit de contekst lijkt het alsof zijn volk van hem verlangde, dat hij de mensen die geloofden in zijn boodschap zou terugstoten als hij wilde dat zij hem ontmoeten, maar deze onrechtvaardige voorwaarde aanvaardde hij niet.

Noah zei: "En ik zeg jullie niet dat bij mij de schatten van Allah zijn, noch dat ik het onzichtbare ken, noch zal ik zeggen dat ik een engel ben..." (Qs Hoed 11:31) Ik ben veel eerder een dienaar van Allah en Zijn boodschapper. ik heb niet meer kennis dan die Allah mij gegeven heeft en ik kan alleen maar dat doen waartoe Allah mij in staat heeft gesteld. Ik kan niet iets goeds voor mezelf doen of iets kwaads afweren zonder dat Allah het wil. "...en ik zeg ook niet tegen degenen waarop jullie neerkijken (van mijn volgelingen) dat Allah hen geen goeds zal geven. Allah weet wat in hun harten is. In dat geval zal ik zeker één van de zondaren zijn." (Qs Hoed 11:31) hier­mee wordt bedoeld dat ik niet kan getuigen dat zij (mijn volgelingen) geen goede beloning van Allah zullen ontvangen in het hiernamaals, want dit behoort tot de specifieke kennis van Allah. Hij is welbewust hiervan en zal hen belonen volgens hetgeen zij in hun zielen verbor­gen houden.

De volgende uitspraak is van zijn mensen: "Zij zeiden: 'Zullen wij jou geloven terwijl de minsten jou volgen?'" (Qs As Sjoe'ara 28:111), hij antwoordde:

"En wat voor kennis heb ik van wat zij deden? Hun rekening ligt slechts bij mijn Heer, als jullie dat (maar) wisten. En ik ben niet van plan dc gelovigen te verjagen. Ik ben slechts een duidelijke waarschuwer."

(Qs As Sjoe'ara 28:112-115)

 De aandrang van zijn volk in ongeloof en zijn oproeping tegen hen

Een lange tijd ging voorbij, waarin Noah zijn volk uitnodigde. Al­lah zegt over hem: "En voorwaar, Wij hebben Noah naar zijn volk gestuurd, en hij bleef onder hen duizend jaren minus vijftig jaar en de Zondvloed overspoelde hen terwijl zij onrechtvaardigen waren." (Qs Al Ankaboet 29:14) Ondanks deze lange periode geloofden slechts enkelen van zijn volk in hem. Wanneer een generatie ten einde liep, onderrichtte zij de volgende niet in Noah te geloven en tegen hem te vechten. Iedere vader onderwees zijn kind zo gauw het oud genoeg was om te spreken, niet in Noah te geloven. Allah zei:

"Hij zei: 'O mijn Heer! Waarlijk, ik heb mijn volk in de nacht en op de dag geroepen, maar al mijn roepen vergrootte slechts (hun) vlucht weg van het goede. En waarlijk! Iedere keer als ik hen roep dat U hen kunt vergeven, stoppen zij hun vingers in hun oren, zichzelf met hun kleden bedekkend, en blijven hardnekkig, en bla­zen zichzelf in trots op. En waarlijk, ik riep hen openlijk: En waar­lijk ik verkondigde tot hen in het openbaar en ik ben bij hen privé verschenen. Ik zei (tegen hen): "Vraag om vergiffenis van jullie Heer; waarlijk, Hij is de V'aak-vergevende; Hij zal overvloedig regen tot jullie sturen. En jullie een vermeerdering in weelde en kinderen geven en jullie tuinen schenken en rivieren.' Wat scheelt jullie, dat jullie Allah niet vrezen en jullie niet op de beloning van Allah hopen. Terwijl Hij jullie in stadia geschapen heeft. Zien jullie niet hoe Allah de zeven hemelen, de één boven de andere, ge­schapen heeft, En de maan daarin als licht heeft gemaakt en de zon als een lamp? En Allah heeft jullie van het stof van de aarde geschapen. Hierna zal Hij jullie hiertoe terugbrengen en jullie weer voortbrengen. En Allah heeft voor jullie de aarde wijd uitge­spreid gemaakt. Dat jullie daarover gaan op brede wegen."

(Qs Noeh 71:5-20)

Allah zei ook:

"Zij zeiden: 'O Noah! Je hebt met ons geredetwist en je hebt het gesprek verlengd, laat ons nu datgene zien waar je ons mee be­dreigd hebt, als je waarachtig bent!' Hij zei: 'Slechts Allah zal het jullie brengen, als Hij wil (want Hij heeft macht over alle dingen) en dan, kunnen jullie niet ontsnappen. En jullie zullen geen voor­deel van mijn goede raad hebben, zelfs als ik jullie goede raad zou willen geven, als het Allahs wil is om jullie te laten dwalen. Hij is jullie Heer en tot Hem zullen jullie terugkeren.'"

(Qs Hoed 11:32-34)

Dit betekent, dat het alleen Allah is, Die wie Hij ook maar wil, leidt. Als Allah iemand wil laten dwalen, kan niemand anders dan Allah hem naar de waarheid voeren. Hij is Degene Die alles doet wat Hij van plan is. Hij (Allah) weet het beste wie leiding verdient en wie dwaling verdient. Hij is vol wijsheid en heeft de sterkste argumenten bereid die een tegenstander onmiddellijk doen verstommen.

En bij het ongeloof van het volk van Noah in het aardse leven komt nog dat zij ontkenden dat er een boodschapper naar hen gezon­den was. Al-Boechari heeft op gezag van Aboe Sa'id Al-Khoedri overgeleverd dat de Boodschapper van Allah (azze wa celle) zei: "Noah zal met zijn volk komen (op de Dag der Opstanding). Allah zal tegen hen zeggen: 'Heeft hij (Noah) niet de boodschap overgeleverd aan jul­lie?' Zij zullen antwoorden: 'Nee, er is geen profeet tot ons geko­men.' Allah zal dan tegen Noah zeggen: 'Wie kan getuigen (datje de boodschap aan hen overgedragen hebt)?' Noah zal zeggen: 'Mo­hammed en zijn volk.' Wij (de Profeet (s.a.v) spreekt over zichzelf en zijn volk) zullen getuigen. Dit is in overeenstemming met het gezeg­de van Allah: "Dus Wij hebben jullie een rechtvaardig (en het beste) volk gemaakt, dat je getuige zal zijn voor de mensheid en de Bood­schapper is de getuige voor jullie." (Qs Al Baqarah 2:143) Aldus zullen de mensen van de profeet Mohammed (s.a.v) tezamen met hem getuigen, dat Noah met de waarheid gestuurd was en dat hij de bood­schap van Allah zo goed als hij maar kon, overdroeg aan zijn volk. Hij beval hen alles te doen wat goed voor hun geloof was, zonder ook maar iets achterwege te laten en hij waarschuwde hen voor alles wat hen schade kon berokkenen, zonder ook maar iets achterwege te laten. Zo is het met alle profeten. Hij (Noah) waarschuwde zijn volk zelfs nog voor de dadjdjal (anti-christ), hoewel hij niet verwachtte, dat zij dan nog in leven zouden zijn. Dit laat zijn uitzonderlijke liefde voor hen zien.

Al-Boechari vertelde op autoriteit van Ibn 'Oemar: "De Profeet (a.s) stond voor de mensen (om een preek te houden). Vervolgens loofde hij Allah met de nodige dankbetuiging en vertelde over de dadjdjal en zei: 'Be waarschuwde jullie voor hem. Alle profeten waarschuw­den de mensen (voor de dadjdjal). Noah waarschuwde zijn mensen, maar ik zal je iets vertellen over hem (de dadjdjal) wat geen andere profeet verteld heeft. Je moet weten, dat de dadjdjal maar één oog heeft, terwijl jouw Heer niet éénogig is.'"

Er werd verteld in de 'Twee Oorspronkelijke Boeken van Moeslim en Al-Boechari' dat op gezag van Aboe Hoerairah de Pro­feet ft gezegd heeft: "Zal ik je iets over de dadjdjal vertellen dat geen andere profeet verteld heeft aan zijn volk? Hij (de dadjdjal) is ééno­gig. Hij zal het paradijs en de hel meebrengen. Wat hij beweert het pa radijs te zijn, is eigenlijk de hel en wat hij beweert de hel te zijn, is in feite het paradijs. Ik waarschuw jullie (voor hem), zoals Noah zijn volk gewaarschuwd heeft." (In de woorden van Al-Boechari.)

Toen Noah de hoop had opgegeven en begreep, dat zijn volk niet voor hervorming vatbaar was, en nadat hij beledigd werd, bestreden werd en tegen hem gelogen werd, riep hij Allah aan en Allah vervul­de zijn smeekbede. Allah zei:

"En het was Noah ingegeven: 'Niemand van je volk zal geloven, behalve degenen die reeds geloven. Wees niet bedroefd vanwege wat zij doen. En bouw onder Onze ogen en met Onze inspiratie een ark, en spreek Mij niet aan voor degenen die het mis hebben; zij zullen zeker verdrinken.

(Qs Hoed 11:36-37)

En ergens anders zei Allah:

"En voorwaar Noah riep Ons aan en Wij waren de Beste van de­genen die (het verzoek) beantwoorden. En Wij redden hem en zijn familie van de grote ramp."

(Qs As Shaffat 37:75-76)

Allah zei ook:

"En (gedenk) Noah toen hij eerder tot Ons riep. Wij luisterden naar zijn aanroeping en redden hem en zijn familie van een grote ramp."

(Qs Al Anbiya 21:76)

Allah zei verder:

"Hij zei: 'Mijn Heer! Waarlijk, mijn volk heeft mij verloochend. Oordeelt U daarom tussen hen en mij en red mij en degenen van de gelovigen die met mij zijn.

(Qs As Sjoe'ara 28:117-118)

In een ander geval zei Allah:

"Toen riep hij zijn Heer aan: 'Ik ben overmeesterd, help (mij) dus!

(QsAl Qamar 54:10)

Allah zei verder: "(Noah) zei: 'O mijn Heer! help mij, want zij ont­kennen mij.'" (Qs Al Moeminoen 23:26) Allah zei ook:

"Vanwege hun zonden verdronken zij, daarna lieten Wij hen het vuur binnengaan, en zij vonden niemand anders dan Allah om hen te helpen. En Noah zei: "Mijn Heer! Laat geen enkele ongelovige op aarde! Als U hen laat, dan zullen zij Uw dienaren misleiden en zij zullen niemand behalve slechte ongelovigen als kinderen krij­gen. "

(QsNoeh 71:25-27)

 Het bevel de Ark te bouwen

Ibn Kathir zei: "Toen het kwaad zich vermeerderde onder het volk van Noah, hun zonden, ongeloof en de smeekbeden van hun profeet tegen hen, beval Allah aan Noah een ark te bouwen die des­tijds door geen andere geëvenaard werd en ook daarna geen gelijk­waardige zou hebben. Allah verbood Noah met Hem (Allah) over zijn volk te argumenteren, omdat Noah medelijden met zijn volk zou kunnen hebben als hij zag dat ze door kwellingen getroffen werden. Om deze reden zei Allah: "... en spreek Mij niet aan voor degenen die het mis hebben, zij zullen zeker verdrinken." Daarna zei Allah:

"En toen hij de ark bouwde, bespotten de stamhoofden van zijn volk hem elke keer wanneer zij voorbij liepen. Hij zei: 'Als jullie ons bespotten, bespotten wij jullie ook voor jullie bespotting!'"

(Qs Hoed 11:38)

Dit betekent, dat Noah en zijn volgelingen bespot werden door de ongelovigen in zijn volk en dat Noah zich verbaasde over hun kop­pigheid en ongeloof die uiteindelijk hun ongeluk zouden zijn en een kwelling zouden veroorzaken.

En jullie willen weten wie het is waarover de bestraffing zal ko­men die hen met schande zal bedekken en tot wie er een lange be­straffing komt.

(Qs Hoed 11:39)

In Soerah Al-Moe'minoen zei Allah: "(Noah) zei: 'O mijn Heer.' Help mij, want zij beschuldigen mij van leugens.' Dus inspireerden Wij hem (zeggende): 'Bouw een schip onder Onze ogen en onder Onze openbaring...'" (Qs Al Moeminoen 23:26-27) (zodat je zo op de rechte weg blijft)

De geleerden hebben een verschil van mening over de lengte en de breedte van de ark. Er wordt gezegd, dat ze 300 el lang was en 50 el breed. Dit is wat de Tora (het Oude Testament) zegt. Er waren echter nog veel meer meningen. Wat de hoogte betreft wordt gezegd, dat ze 30 el hoog was. Ze bestond uit 3 verdiepingen die ieder 10 el hoog waren. De benedenverdieping was voor de dieren bestemd, de middelste voor de mensen en de bovenste voor de vogels. De in­gangspoort was aan de zijkant van de ark. De poort had een overdek­king die een verbinding met het dak had. De overdekking was van Saj hout gemaakt. Er wordt echter ook beweerd, dat deze van vuren­hout gemaakt was, zoals de Tora zegt. Allah weet het beter.

Allah zei: "...Dan als Ons bevel komt, en de oven overkookt." Wat betekent, dat de aarde water spuit en het water overal is zodat zelfs ovens, die eigenlijk de plaatsen zijn waar vuur gemaakt wordt, ook onderlopen, neem dan aan boord van elk soort twee, mannelijke en vrouwelijke en jouw familie, behalve degenen waar het Woord al tegen is uitgevaardigd. En spreek Mij niet aan om gunsten te verle­nen voor degenen die gezondigd hebben. Waarlijk, zij zullen verdrin­ken. (Qs Al Moeminoen 23:27) Dit betekent dat Allah Noah beval van ieder soort een paar, een mannelijke en een vrouwelijke, op het schip te brengen om zo de overleving van het nageslacht te garande­ren. Allah beval hem ook zijn familie mee te nemen, "behalve dege­nen waar het Woord al tegen is uitgevaardigd", behalve dus de on­gelovigen waaronder zich ook de zoon van Noah bevond die ver­dronk. Allah beval Noah niet te argumenteren of voorspraak te doen ten gunste van de groep uit zijn volk die vernietigd zou worden.

Allah zei in de Soerah Hoed: "(Zo was het) toen Ons Bevel kwam en de oven kookte over. Wij zeiden: 'Laad daarin van ieder soort twee en je gezin, behalve degenen waar het Woord reeds tegen ge­sproken heeft, en degenen die geloven.'" (Qs Hoed 11:40) Dit alles gebeurde, hoewel Noah heel lang met zijn volk samen was, terwijl hij hen dag en nacht uitnodigde aan het woord van Allah gehoor te geven, en hij de vergiffenis van Allah beloofde en de beloning voor degene die in Hem geloofde en waarschuwde tegen ongehoorzaam­heid en ongeloof.

De geleerden verschilden van mening over het aantal overleven­den die samen met Noah aan boord van de ark waren. Volgens Ibn 'Abbas waren er in totaal tachtig overlevenden, mannen en vrouwen samen. Ka'b Al-Ahabar, beweerde echter dat het er tweeënzeventig waren.

De geleerden verschilden ook van mening betreffende het noodlot van de vrouw van Noah. Sommige zeggen dat ze reeds stierf voor de Zondvjoed. Andere zeggen dat ze zich, vanwege haar ongeloof, on­der degenen die verdronken bevond. Zij schonk Noah al zijn zonen: Ham, Sam, Yafith, Yam (de Bijbelse Can'an) en 'Abir.

Allah zei:

"En als jullie ingescheept zijn, jij en iedereen die met jou is, zeg dan: 'Alle lofbetuigingen en dank zijn voor Allah, Die ons van het volk dat onrechtvaardig is, gered heeft.' En zeg: 'Mijn Heer! Laat mij op een gezegende landingsplaats aankomen, want U bent de beste van degenen Die aan land brengen."'

(QsAl Moeminoen 23:28-29)

Allah beval Noah Hem te prijzen, omdat Hij de ark voor hem ter beschikking stelde en dat hij gered werd voor de Zondvloed en om­dat Allah tussen hem en zijn volk in rechtschapenheid besliste en wraak nam op degenen die hem bestreden en tegen hem logen. Zo is hel een norm geworden om iedere daad met een aanroeping van Allah te beginnen, zodat deze met goedheid en zegening begeleid zal worden en het resultaat aangenaam mag zijn.

Aldus zei Allah:

"En Die alles in paren geschapen heeft en Die voor jullie schepen en vee aangewezen heeft om op te rijden. Zodat jullie stevig op hun ruggen kunnen klimmen en dan de gunst van jullie Heer kun­nen gedenken wanneer jullie daarop klimmen en zeggen: "Ver­heerlijkt is Hij die dit aan ons onderworpen heeft, en wij zouden het nooit kunnen krijgen." En waarlijk, tot Onze Heer zullen wij zeker terugkeren!"

(Qs Az-Zoekhroef 43:12-14)

Allah zei ook tegen Zijn boodschapper Mohammed M toen hij van Mekka naar Medina emigreerde:

"En zeg: 'Mijn Heer! Laat mijn binnenkomst goed zijn, en zo ook mijn vertrek goed zijn. En geef mij van U gezag om mij te hel-pen.

(QsAUsra 17:80)

Noah hield vast aan de instructie van Allah en zei:

"Scheep in, in de naam van Allah zal zijn bewegende koers en zijn ankerplaats zijn. Zeker, mijn Heer is Genadevol, Barmhar­tig. "

(Qs Hoed 11:41)

De Zondvloed vindt plaats

Allah zei: "Dus het voer met hen tussen golven als bergen..." (Qs Hoed 11:42)

Ibn Kathir zei: "Allah zond regen die nooit eerder op de aarde ge­vallen was en daarna nooit meer zou vallen en die leek op de mond van een leren waterzak. Allah beval de aarde ook op iedere plek bronnen voort te brengen. Allah zei:

"Toen riep hij zijn Heer aan: 'Ik ben overmeesterd, help (mij) dus!' Dus openden Wij de poorten van de hemel met stromend wa­ter. En Wij lieten uit de aarde de bronnen stromen. Dus de wate­ren ontmoetten elkaar in een voorbeschikte zaak. En Wij droegen hem op een (schip) gemaakt van spijkers en planken, drijvend on­der Onze blik, een beloning voor degene die verworpen is!"

(Qs Al Qamar 54:10-14)

Allah zei ook:

"Waarlijk! Toen het water boven zijn grenzen steeg, droegen Wij jullie in het drijvende. Zodat Wij het als een overdenking voor jul­lie kunnen maken en het heldere oor (persoon) het kan (horen en) begrijpen."

(QsAlHaqqah 69:11-12)

Sommige Qoer'aaninterpretatoren zeggen, dat het water tot de top van de hoogste berg op aarde rees en erover heen met vijftien el. Ook wordt er gezegd, dat het water met tachtig el rees. Het domineerde de aarde in de lengte en de hoogte, het rees over zijn bergen, dorre stre­ken, en zandvlaktes totdat geen enkel schepsel dat voordien geleefd had, overbleef.

Hij is niet van jouw familie

Allah zei: "..Noah riep tegen zijn zoon: 'O mijn zoon! Kom met ons aan boord en wees niet bij de ongelovigen.'" (Qs Hoed 11:42) en "De zoon antwoordde: 'Ik zal naar een berg gaan, dat zal mij van het water redden.' Noah zei: 'Deze dag is er geen redding van het Besluit van Allah behalve met hem waar Hij genade mee heeft." En een golf kwam tussen hen, dus hij was bij degenen die verdronken waren. " (Qs Hoed 11:43)

Ibn Kathir zei, dat dit Noah's zoon Yam was, die een ongelovige was en teniet werd gedaan. Allah heeft het over de smeekbede van Noah betreffende zijn verdronken zoon en zijn informatie naar zijn voorbeschikking. Hij (Allah) zei:

"En Noah riep zijn Heer aan en zei: 'O mijn Heer! Waarlijk, mijn zoon behoort tot mijn gezin; Uw belofte is waar en U bent de rechtvaardigste onder de rechters.' Hij zei: 'O Noah! Zeker be­hoort hij niet tot jouw gezin, zijn werk was onrechtmatig, vraag dus niet van Mij waar jij geen kennis van hebt! Ik waarschuw jou zodat je niet tot de onwetenden zult behoren.' Noah zei: 'O mijn Heer. Ik zoek mijn toevlucht bij U tegen datgene waar ik geen kennis van heb. En tenzij U mij vergeeft en genade met mij heeft, ben ik zeker één van de verliezers.'"

(Qs Hoed 11:45-47)

De betekenis van de vraag van Noah was, dat hij tegen Allah zei: "O mijn Heer! Waarlijk, mijn zoon behoort tot mijn gezin." Allah ant­woordde dat zijn zoon niet tot de overlevenden behoorde, omdat, zoals Hij reeds zei: ..."en jouw familie, behalve degenen waar het Woord al tegen is uitgevaardigd...". (Qs Al Moeminoen 23:37) Dus hoorde zijn zoon bij diegenen waarover de woorden van Allah reeds beslist hadden, dat hij zou verdrinken vanwege zijn ongeloof.

Het einde van de Zondvloed en de ondergang van de ongelovigen

Allah zei:

"En er werd gezegd: 'O aarde! Slik je water in, en O hemel! Stop.' En het water was verdwenen en het Besluit was vervuld. En het strandde op de berg Judi en er werd gezegd: 'Weg met het volk dat onrechtvaardig is.'

(Qs Hoed 11:44)

Toen alle mensen op de aarde vergaan waren behalve degenen die alleen Allah aanbaden, zei Ibn Kathir, dat Allah de aarde beval zijn water op te slokken en de hemel te laten stoppen met regenen: "En het water was verdwenen," waarmee bedoeld wordt, dat zijn hoogte verminderde, "en het Besluit was vervuld," waarmee bedoeld wordt, dat het noodlot van de ongelovigen zo was als Allah het had voorbe­schikt, "en er werd gezegd: 'Weg met het volk dat onrechtvaardig is.'" Zij werden aangeroepen in de contekst van Allahs Macht om hen zo te informeren, dat zij onthouden zouden worden van de barm­hartigheid en de vergiffenis van Allah.

Allah zei in de Soerah Al-Araf:

"Maar zij negeerden hem, zodat Wij hem en degenen die met hem waren, redden in de ark en Wij verdronken degenen die Onze te­kenen negeerden. Zij waren zeker een blind volk."

(Qs Al Ar'af 7:64)

Allah zei ook:

"Zij verloochenen hem, maar Wij redden hem en degenen met hem in de ark, en lieten generaties elkaar opvolgen, terwijl Wij dege­nen die Onze tekenen ontkenden, verdronken. Zie dan wat het ein­de was van degenen die gewaarschuwd waren. "

(Qs Yoenoes 10:73)

Hij zei verder:

"Wij hielpen hem tegen een volk dat Onze tekenen ontkende. Waarlijk, zij waren een volk dat aan het kwaad was gegeven. Dus verdronken Wij hen allen."

(Qs Al Anbiya 21:77)

Allah zei ook:

"En Wij redden hem en degenen die bij hem waren in een volge­laden ark. Toen verdronken Wij de anderen nadat degenen die achterbleven gered waren. Waarlijk, hierin is zeker een teken, maar de meeste van hen zijn geen gelovigen. En waarlijk! Jullie Heer is zeker de Almachtige, de Genadevolle."

(Qs As Sjoe'ara 28:119-122)

Allah zei ook in deze contekst:

"Toen redden Wij hem en degenen die met hem in de ark waren en maakten het als een waarschuwing voor de wereldbewoners."

(Qs Al Ankaboet 29:15)

In de Soerah Al-Qamar zei Allah betreffende het verhaal van Noah:

"En voorwaar, Wij hebben dit een teken laten zijn, dan is er iets waaraan zij kunnen denken? Dan hoe (vreselijk) waren Mijn be­straffing en Mijn waarschuwingen. En Wij hebben de Qoer'aan zeker gemakkelijk te begrijpen en te onthouden gemaakt, is er dan iemand die het zal onthouden ? "

(Qs Al Qamar 54:15-17) Allah sprak over de ongelovigen in het volk van Noah:

"Vanwege hun zonden verdronken zij, daarna lieten Wij hen het vuur binnengaan, en zij vonden niemand anders dan Allah om hen te helpen. En Noah zei: 'Mijn Heer! Laat geen enkele ongelovige op aarde! Als U hen laat, dan zullen zij Uw dienaren misleiden en zij zullen niemand behalve slechte ongelovigen als kinderen krij-gen.'"

(Qs Noeh 71:25-27)

Allah beantwoordde het smeekgebed van Noah en geen enkele ongelovige overleefde.

 Het afdalen van de Ark

Allah zei:

"Er werd gezegd: 'O Noah! Ga in vrede met Ons en de zegenin­gen voor jou van boord en de mensen die met jou zijn maar (er zal een ander) volk (zijn) aan wie Wij het genoegen schenken, maar dat tenslotte een pijnlijke bestraffing van Ons krijgt.'"

(Qs Hoed 11:48)

Ibn Kathir zei, dat toen het water in de grond sijpelde en dat de mensen er zich vestigen konden en over de wegen konden lopen, beval Allah Noah de ark op de berg Judi te laten rusten. Hij, de Al­machtige, zei: "Er werd gezegd: 'O Noah! Ga in vrede met Ons en met zegeningen voor jou van boord en met de mensen die met jou zijn.'" (Qs Hoed 11:48) Hetgeen betekent, dat hij naar beneden zou komen in vrede en met de zegeningen van zijn Heer voor hem en zijn kinderen die later geboren zouden worden. Dit is zo omdat niemand van de overlevenden kinderen had behalve Noah. Dit wordt onder­steund met de uitspraak van Allah in de heilige Qoer'aan:

"En nakomelingen, hen maakten Wij tot overlevenden."

(Qs As Shaffat 37:77)

Hieruit wordt nu opgemaakt dat al de mensen op aarde kinderen zijn van de drie zonen van Noah, Sam, Ham en Yatith. Imam Ahmad heeft op gezag van Samurah overgeleverd dat de Profeet (a.s) zei, "Sam is de vader van de Arabieren, Ham is de vader van de Abyssiniers, en Yatith is de vader van de Romeinen."

Mohammed bin Ishaq, zei, dat toen Allah de Zondvloed wilde stoppen, Hij de wind naar de oppervlakte van de aarde zond. Als resultaat werd het water rustig, stopten de bronnen water te spuiten en begon het water te verdwijnen, totdat het overal opdroogde. Toen rustte de Ark op de berg Judi. Veertig dagen later opende Noah een raam van de Ark en liet een raaf wegvliegen om hem verslag uit te brengen over de toestand van het water, maar de raaf kwam niet te­rug. Daarop liet hij een duif vrij. De duif kwam terug zonder enig spoor aan zijn poten dat hij ergens geland was op de aarde. Zeven dagen later liet hij de duif weer vrij en die kwam toen terug met een olijftakje in zijn bek. Vervolgens leidde hij daaruit af, dat het water op het aardoppervlak verdwenen was. Hij wachtte nog eens zeven dagen en liet de duif weer vrij en die kwam niet meer terug. Nu wist hij zeker, dat de oppervlakte van de aarde overal te zien was en het land zichtbaar was. Daarna opende hij de Ark en er werd gezegd:

O Noah! Ga in vrede met Ons en met zegeningen voor jou van boord..."

(Qs Hoed 11:48)

Ibn Kathir zei: "De mensen van het Boek zeiden, dat toen Noah afdaalde uit de ark, Allah hem beloofde het voorval van de Zond­vloed niet nog een keer te laten gebeuren en maakte de regenboog als teken van herinnering aan die belofte. Ibn 'Abbas heeft overgeleverd dat de regenboog een symbool van de zekerheid is om niet te zullen verdrinken. Sommige geleerden zeiden, dat de boog geen hypotenusa had, hetgeen betekent, dat de wolken nooit meer een dergelijke Zondvloed teweeg kunnen brengen.

Alle goddelijke religies zijn het erover eens dat het voorval van de Zondvloed heeft plaatsgevonden en dat die de hele aarde over­heerste en dat geen ongelovige daarna overleefde, als antwoord op het smeekgebed van Noah, de profeet van Allah en zo gebeurde wat Allah bevolen had.

De dood van Noah

Allah zei:

"En voorwaar, Wij hebben Noah naar zijn volk gestuurd, en hij bleef onder hen duizend jaren minus vijftig jaar en de Zondvloed overspoelde hen terwijl zij onrechtvaardigen waren."

(Qs Al Ankaboet 29:14)

Ibn Kathir zei, dat dit betekende, dat Noah 950 jaren temidden van zijn volk leefde, nadat hij de boodschap ontvangen had. Alleen Allah weet hoeveel jaren hij ervoor en erna geleefd heeft.

Ibn Jarir en andere volgelingen hebben overgeleverd dat het graf van Noah in de heilige moskee is.

Ibn Kathir zei, dat dit verslag sterker en authentieker is dan de verslagen die door latere overleveraars verteld worden, die beweer­den, dat zijn graf zich in Beqa bevindt hetgeen hedentendage als Karak Noah bekend is. Allah weet het beter.