Wat een eer, Mikke voor de tweede keer op visite bij Madammeke, één van de prachtigste blogjes op SeniorenNet.
Madammeke vindt dat ik bij het vorige bezoek eigenlijk heel weinig gelost heb over mezelf en daar heeft ze wel gelijk in. Daar gaan we dan met wat meer informatie. Wie en wat is Mikke? Geboren in Hulshout op 23 oktober 1947 (oei oei, zoveel jaren al, wat gaat het toch vlug!). Mijn ouders gaven mij de naam Monique mee maar na de geboorte van mijn broertje, veranderde die al vlug in Mikke (als kleutertje kon hij mijn naam niet goed uitspreken). Deze bijnaam werd gretig door de hele familie over genomen. Getrouwd en geëmigreerd naar het buurdorp Westerlo (de vrouw volgt de man, hé, hahaha). Ik heb 2 doodbrave zonen, Benny en Reggy. Daar horen twee prachtige schoondochters bij, Veerle en Petra en dan nog mijn oogappels, de 2 kleinzonen, Dave en Axel.
Schoudercorso
Spijtig genoeg ben ik sinds 10 jaar weduwe. Ik ben een heel simpele meid, die bezeten is van het bloemschikken. Niet alleen is het mijn hobby maar ik heb het geluk gehad om er mijn werk van te kunnen maken, fantastisch toch!!! Sinds vele jaren, geef ik lessen in bloemschikken, groendecoraties en wilgentenen vlechten en daar geniet ik bijzonder van. Maar
het is niet allemaal goud wat blinkt, hoor! Het betekent heel hard en heel veel werken en
naar de wensen van de cursisten, wordt er dikwijls ook door gewerkt op zaterdag en zondag. De klant is koning (zegt men). De lessen op zich zijn heel plezierig. Toch komt er wel iets meer bij kijken, zoals
het berekenen van de materialen die ik nodig heb voor die en die workshops, bestellingen doen en hopen dat ze tijdig geleverd worden, hopen dat groen en bloemen vers zijn, me dood ergeren als de mos een beetje bruin ziet of een frame dat niet goed is gelast, de wilgentenen die te droog zijn om te vlechten, de leverancier die pas 5 minuten voor de les aankomt (paniek), enz, enz. ...
Maar over het algemeen gezien valt alles nog goed mee en ben ik heel gelukkig in mijn werk. Als mijn cursisten trots en tevreden naar huis gaan, met hun zelf gemaakte arrangement, doet mij dat zoveel plezier, zodat ik vol enthousiasme uitkijk naar de volgende les. Het liefste zit ik op mijn ééntje, in "mijn ateljeeke" om te experimenteren. Met verschillende soorten van materialen, een ontwerp tekenen, wat ga ik hiervoor gebruiken, alles bij mekaar zoeken en dan ... aan de slag! Aan alle bloemschikkers wil ik volgende raad nog meegeven: "Onthou de technieken die je leert, maak een verslag van je arrangement, teken hierbij de bijzonderste techniek, maak een foto en steek alles in een map, zodat je het later nog terug kan gaan bekijken. Met deze werkwijze kan je naderhand dan een paar soorten van technieken bij mekaar voegen, zodat er weer een heel nieuwe creatie ontstaat.
Bloggen ...
Wat een prachtige uitvinding!! Spijtig genoeg kan ik wegens mijn drukke agenda niet zoveel tijd besteden aan mijn blogje zoals ik wel zou willen doen, de laatste maanden komt er alleen maar een bloemstuk te voorschijn zonder enige commentaar van mijnentwege. Hopelijk komt hier in de toekomst verandering in, zodat ik weer een creatie van de maand kan brengen, met de volledige beschrijving. Ook al schrijf ik niet veel in de gastenboeken van mijn bezoekers, toch ga ik bij iedere gast op mijn blog een tegenbezoek brengen, waar ik dan vol bewondering voor hun prestaties, ga bijlezen en kijken.
Mijn andere hobby is fietsen ...
Lange afstanden fietsen is echt prachtig, niet zomaar rondjes rijden maar steeds verder gaan en 's avonds een hotel zoeken om verzekerd te zijn van een goede maaltijd en een rustige nacht. 's Morgens een stevig ontbijt (is echt nodig hoor op mijn leeftijd, hihihi!). Bijvoorbeeld: vertrekken in de Vogezen aan de bron van de Moezel, deze volgen naar Luxemburg en Duitsland om uiteindelijk, in Koblenz, de Moezel te zien verdwijnen in de Rijn. Verder langs de Rijn naar Keulen rijden, daar het binnenland in om dan langs Nederland terug naar huis te fietsen. Een waar genot, genieten van de natuur, rustige wegen opzoeken, af en toe stoppen in een dorpje om de voetjes even te verkoelen in een fontein, door de regen (grrr, hou ik niet zo van!!), een stevige wind (liefst in de rug, hahaha, dan gaat het vooruit, hoor!!) en het liefst het zonnetje op mijn bolletje. Helaas
bij gebrek aan tijd om te trainen (want zonder een goede training gaat het niet, hoor), moet ik mij de laatste tijd beperken tot rondjes fietsen in de buurt.
Zo, lieve Madammeke, dit is de vrouw achter de naam "Mikke". Bedankt dat ik hier nog eens mijn woordje mocht doen, doe zo zeker en vast verder met je mooie verzorgde blogje over de wereld van glitter en glamour, het is een pareltje!
Vriendelijke groetjes van Mikke.
http://blog.seniorennet.be/mikke/
en moet er steeds (vooral s' zomers) op bedacht zijn ze wel aan te trekken wanneer ik boodschappen ga doen want 't zal niet de eerste keer zijn dat ik op blote klakken daar aankom!!! Grrrrrr. That's me!! 
